장음표시 사용
671쪽
rem,quoniam lite colloquii vicem desem vobis ostendi, non ut alini id magni praea
a c. -- cloritici si1- mortarem s nec enim ita sum vel cxiguia
duntisin statui,sore,ut facilius ex silentio supiitu' de negligens, quam ex tali compella tione , audax impudensve censeri polsim. Eccuitis entia i rusticio rein Clia in verecun- si 'm inciri evincat, de ad seribendam impellat singularis tua humanitars, atque Candidissima comitas i Multum est, homi ncm pGegriniim intueri, praeclarum est ad amicam admitterC collocutionem,sed consola-s pne sustentare, Mad spem lucii leuiam ς- rigere, clus modi est, ut usitatae humanitatis mensuram excedere dicendum sit. auos cxercitatissimae tuae charitatis fructus, cum ego tam hilariter demessuerim, ut tuus, atque adeo vel ter sim factus , de proinde
vos in aliqua ruriam mearum Cura rctinet. C
Don tam ausim; quam debcam, liaud ni rabor diutius rem ipsam proponere. Non per incitetit, quo minus ad vos, uno vis. acto mense, profectus fuerim, quod λte dixeram; quoniam enim nece si si attineti pecunia nimis lente, quasi guttatim datur , proscctionem disterre quotidie cogor. Nec vero alienant alicunde. petere, dum inca mihi debetur, velim, nisi summa mihi imponatur nebessitas. Quippe infinitali te eorum qui egent imittiti ido est , εCavendum mihi , τινeς καταναρα σω
Siquidcin Spiritus ancti ore iυδιυμeνίζοντα
den huie loco perinviti vi oblimesco. Nam Hispanicum busus oppidi praesidii uti rissia,nc incon iuratum. Quod cunae naulti sibi granii atur, na ibi tamen κα e . . utinam tuom vide ur. Omnino super .priora mesa res igionis mox appctit. In meis oculis nunc omnia sunt iter mo vin . quod primo quoque tempore faciam. Int za, a te , viri claris lime, maiorcm in moduni pem atque contendo, uti sic feren te facultate , in promotionis meae opera
persevcres, aliosque ad studium sinii te sal tem pis exena plii adhortere. Nunquam apud lanc non stabit magni hujus beneficii gratia, in primisque esticiam, si Deus co cellarit ut ipsi muneris me pensique fidem
satis tueri animadvertatiL Non minore autem studio te rogo, ut, si quid δελ- α in meis gestibus, importunis tama sit caulalibi comparuerit, Caritatis επν involucre velis. Idcxaelian cliolaeam portarcna nec enim ita sum vel cxiguntatis meae inconscius, vel excellentiae vera strae) sed tu aliqua significarem, non μὰ, me in Scholis desudasse. Palatinis autem potissimum paedagogeis, ubi non pau-.ca mihi praepostcre geri visa, candem destinavi ; alioxZmihi ludos itinc debuit est curatio , nec potuit'; utpo e qui eoru μεθώους aequo animo ignoraverim. Adhaec unum fere istud ibi ago, ut doceam ado. lescentulos priusquam ad publicas Scholas cmittantur, in inferioribus dextre esse instituendos. rem aestimari aequum est.. Jam quod attinet ad Psalmos non solum Fcras Pisivi, sed etiam pluriam is in locis cum iis omne propemodumtempus vacuit in quod tamen perexiguum futile etiam hinc cognoscitur quia septenas plerumque , aut minimum lenas lingulis diebus horas docui in imperti-vislcm,tottura aliquando in uniu clim Apollinis templum deferre, & artim cum trutinae, quocunque ingenii periculo , imponere volui. Sed his aliisque de rebus coram agendi dabitur potestas. Vale, vix praeci re, de auditorii tui commodo qum plurimis annis perenna. Honoris &o iboantiae causa salutem adscribo magnifico Domino Rectori, Domino Polyandrin Domino Heiosio, Domino Profestori He' braeae Linguae, Domino Barlaeo,aliisque donique Donuuis Protest ibus omni doctib
EX formidine subeundia inlaciae
quae vcrecundia ingenuis animis inuata est, clarissunc excςllentissimeque vir, Dominet, & an lac honorandos ca.men 3ςm hanc & manum abstipuissct aetatem a te pur Literas compcllatim i nis fiducia summa humanitatis tuae. trςpid n Ar
672쪽
addidisset. De facie enim quamvis alter
alteri simus ignobiles; mihi tamen erudiutionis tuae facies, ex fronte scriptorum,
quibus nomen tuum aeternitati commenclasti, luculenter innotuit; eoque mihi polliceor, non tantum confidentiae veniam,
sed etiam huic epistolae perfacilem ad Cl
ritudinem tuam accessum. Addam huc, quod a filio, litiic missio velut ad mercatum quendam eruditionis ac sapientiae, comitas tua erga se insignite laudata est i quanquam vereor etiam ut parum ex merito
condigne : id quod ex sermone literarum ipsius videor conjec avisse. Cum igitur Doctoris Ioannis Laurembergit, amici mei singularis, commendatio de filio ad te perscripta, magni ponderis momentique fuerit, est quod magnopere mihi gratulet, po-xius quam ut eodem facientium struam verborum cumulum. Illud praeterire, quin maximas tibi gratias agam, non queo, nec
pareit; quod a filio acceptas Tragoedias meas perlcgere dignatus , iudicii quoquctui copiam tam benigne fecisti. Absit, in poetices studio mihi ut placeam; cum unice placere debeat docendi Ecclesiam Christi, sanctum S arduum munus, quod divina quadam virgula de fato sum sortitus :α in quo jam annos viginti octo defatigor. Verum juxta tamen in otio, si quod datum de quotiescunque datum suit, bene collo. cando partes viri boni implere volui, Mut implerem , operam dcdi 1 seorsum a quamplurimis, hic praeessertim loci, qui cum
in concionando aliqii id sapiant, hoc tantum sapiunt, indoctrina humaniore, quae Eeelesiam Dei mirifice ornat, perparum. Quo d si contra auteni mihi aliquid bonorum & doctorii in audicio contigit, fructum equidem succidaneae diligentiae tulisse maximum putabo. Candorem animi tui, ita sim salvus, exosculor; quo significasti, versus in Dramatibus non satis ubique cile
rotundos, inam sic filius retulit ted hos
ridulos nonnunquam. Concesserim sane volens ; nec causam dissimulem, venire tales sub acumen styli, dum a lectione Taciti, maxime Tertulliani ad versificandum subinde reverior. Tum nescio quo pacto
hac aetate mea , ad canos vergente magis
magisque asperitas me quaedam, quam rotundus laevor delectat. Ut omittam per
solennes in Ecclesia labores evenire, quod feta necesse est, ut partim industriae meae , partim judicii obtundatur acies. Denique in Athenaeo hoc Danico judex & aestim tot styli de carminis, qui censuram Romae,
hoe est, in Re p. literaria tecum mereatur, omnino nobis est opus. Atque hine adeo fit, ut meopte consilio dc remigio, sine portisculo, sne hortatore, hoc pelagus cogar navigare. Quibus argumentis si
peritatem excusare non possum, deprecor. Nam de severis rerum arbitris, ex aequo sepe de bono visum, naevos quosdam in civitate tolerare a donec vel sui taedio, vel obrepente honestiore morum cultu obistiterentur. Fiat ejuscemodi quippiam inscriptis, quae vel socci vel cothurni jus aia sectant. In Socco Lampades ex xx v. Capite Evangelistae Matthaei ante annos alia quot dedi, Hamburgi typis excusast Monarchicam nuper exl I. Prophetae Danielis
Capite, nunc excudendam, uti in unum
corpus seu volumen coeant i Misi ad filium censurae tuae fascibus submittendas; ac licet iniquum plane esse fatear, homini industrio & laborioso laborem velle addere quid enim hoc aliud, quam bonorum abuti patientia t) tamen , qui reges nes dici quam belle cothurnatos sitscepitu, admixte, obsecro humanitatem tuam,dc Virgines decem, Sc Babylonium socco indutum Regem , vigilante dc censorio ut advertas oculo, quo numero cite mereantur. Magis
no me beneficio tibi obstrinxeris, paratum promptaimque, quibuscunque in rebus facultas aderit, tibi tuisque aliquam
grati am referendi. Deus Opt. Max. to incolumen, florentem, siaelicem cum omni similia conservet. Dabam nasuta Danorum vi Cal. Curitudin tua. Elig.
CXX. MI stater, nam quidni te se appellem , quem ut fratrem ipse amo. Cupio scire de tuarum rerum statu ; tum
quid fictum si denario illo meo Pythagorico τ quem quin continendatum habeas
673쪽
nihil dubito. Avet quoque animus scire, quid futurum Libris istis, quos petierim ex Rutgersiana mihi auctione comparari. Edbdi hie historiae meae Danicae Libros III operae majoris specimen. Mitto aliquot exemplaria , tibi dc amicis reliquis, quae te distribuere velim: Riveto, Cunaeo, Hein-sio, Vorstio, Barlaeo, Scriverio, quanquam nostri nihil amplius memori. Vorstio vero etiam alterum addi cupiam, pro Avunculo Buchelio, ad quem ille recte mittet. Litcris vero ad Mylium, quas inclusi , adde exemplaria quatuor. Eundem modum ro. go ut tenere velis in denario dividcndo. De pugira navali serenissimi Regis nostricum Hamburgensibus, dc victoria, jam te accepisse puto. vale cum lectissima Uxore, liberisque,dc salve a me, meaqile de meis.
diem xix. Septembr. instar Fratris elo Iae TXX.
Iremanitas tua , Praestantissime vi
mingi, qua immerentem mc superioribus diebus prosectitus es,permovit me, ut simulatque Lugdunum reversus essem, primam mihi curam ducerem, tuo satisfacere postulato. Atque utinam in maioris momenti re, navare tibi operam possem lcognosceres non ingratum me , pro beneficio tuo. Sed quum ea desit occasio,. proximum existimavi esse, ut saltem ex levi hac re, meum in te animum perspiceres. Qiod tanto apud te feci confidentius, quod scirem, te non reni ipsam sed animum tantum, ac benignum asinum meum aestimaturum. Historia itaque quam petieras ita se habet.
Tamberlanes qui orientalibus Timour dicitur Patrem habuit Torgat. Natale ei solum Chougia Bilgar pagus. Patrem ejus Torges, alii bubulcum fuisse ηunt, alii
sutorem egenum: Timour ipse cum robo- ire corporis eximio esset, ad furta animum applicuit. Nocte quadam, cum ovem furio abstulisset, Pastor id conspicatus , sagittis duabus, una femur, altera humerum percussit. Eo ex casu cognomen Lenh , ferrum notat, accepit. Unde conjtincta voce Timourlenh dictus est , hinc nostri corruptὰ pro Timolirienk, Tamberlanem vocant. Ad historiam redeo. Tam ri nem duobus impeditum vulneribus, sicild Pastor assecutus est, atque ad Hustinum, Huratae Regem perduxit. Is Timourum
verberibus caesum agi in Crucem aussit. Erat Regi filius Giaet Eddin parum mentis Compos. Is pro Timouro interccssit; atque ut sibi donaretur, a Patre multum abnuente, tandem impetravit: eumq; humili ex loco, ad summas dignitates perduxit. Evenit ea tempestate, ut rebellaret, qui Provinciam Sigii staen pro Rege tenebat. Missus eo cum exercituTimourus,brevi bellum confecit. Captoque duce ipso,omnes thesauros invasit , ac contra Dominum suum, bellum parare coepit. Cumque eum opprimere nequicquam Rex tentaret, palitatim ita ejus crevit potentia , ut Regem Husei- num perimeret, ac filium nus Giaet Eddin, sali itis suae Authorem, in carcerem con)icerct, ubi fame mortuus est : jureiurando enim confirmarat Timolariis, nihil illi a se nocitum iri. Postea cum jam rerum potiretur Timourus i accidit ut Samarcandae urbi Principi, erronum , atque nequam hominum magna esset tui ba. Ii simulatque
Timo urus ab urbe discesssisset, Praefectum
Urbi ejecerunt, ac totam turbarunt Rcmpublicam. Tantaque eorum potentia erat, ut ipse eos metueret Timourus. Septies illi turbas renovarunt. Tandem cum parum proficere se videret Timourus, ad stratagema animum convertit. Convivium e
go splendidum instituit. Eo totam han Cpromiscud turbam , summae, atque infimae dignitatis homines vocavit, ac singulos in suos ordines distinxit. Postea Duces, ac praecipuos corum ad se vocavit, iisque sua manu poculum propinavit, magni id apud orientales honoris habetur inde purpura circumdatos , ex atrio a Ministris abduci jussit. Ii singulos extra atrium comprehensos jugularunt, donec ad novit limum perventum fuit. Atque ea ratione seditiosos hos Timourus, obtruncatis ducibus repressit. Pari ratione Persarum Rex estis avus Rus, qui iam imperio praeest) qui
674쪽
uitae suae tempore , Timouri exemplum imitandum sibi proposuit, ad imp rium pervenit. Mos est, Persis Regibus,
fratrum oculos candenti ferro cxurcrc,quo ab iis securi imperare possint in regnum affectum. Excaecarat ea ratione, fratres
suos omnes, Persarum Rex, frater hinus de quo nunc nobis sermo cst. Hic callidior cuin visus esset cupidistimus, in Parthiam profugit. Ibi cum aliquot annos egist et,cognos cit fratrem suum defunctiam, ac regnum , sustus haeres cum deesset, a Satrapis regni inter se divisum. Petit itaque a Parthorum Rege; quandoquidem justus regni haeres sit, ut auxilio sibi esse in repetendo regno velit. ille quod rem arduam, magnique Videret negotii, hoc nega. to, argentum ei dedit, quo vi. militum millia scriberet. Copiis iis coactis Persia in limites Persiae contendit. Erat Satrapa.
rum ex numero, vir aetate, ac prudentia
magna, qui sive quod iustam huius exsulis causam videret , sive quod justa portione defraudatus esset ipse i simulatque de ejus
adventu cognovit, Cum eo conspiravit. Caeterum cum tot numero cssent S.itrapae ,
immensi laboris opus fuisset , omnes eos bello superare. Itaque quod viribus deerat, astu supplendum statuit. Convivio regio instituto, omnes Satrapas regni invitavit. Regem exsulem in insidiis extra urbem esse jussit. Satrapae cium adveniit ensi& mero incalescere coepissent, famulos om nes, quorum magnam singuli turbam adduxerant, exire junerunt. Ita enim moris est, Principibus orientalibus, ut nolint famulos laetiti. e, atque cbrietatis suae speculato res. Itaque postquam ii discessere, in luxum, a que ebrietatem solvuntur : interea in urbem Persa admittitur. Is sexcentis comitatus militibus, personatus in atrium introrumpit , ac singuli cum unum obtruncandum sibi proposuisscnt, brevi omnes congciuntur. Inde illi, ne rem qui foris ex- eubabant famuli cognos rent, laetis clamoribus, ac hilaritate, omnia Complent. postridie eum dominorum tardum a convivio discessum simuli admirarentur,nihil tale opinantes, capita eorum sudibus imposta, ac circum fastigium palatii exserta vident, quare quum Dominum sui inadesideraret quisque, turbas dare non ausi, do-
mum suam discesserunt i eaque rationa Persa exsul regno est potitus. Habes quam desideraras , ornatissimo Vlam ingi, historiam fusius aliquanto a me perscriptam;quia quantum venustatis, brevitas attulisset, tantum decessisset perspicuitati. Quum ejusmodi in rebus, quando
gentium mores, incogniti sunt, tota obscura sit historia. Salutem plurimam, parentibus tuis, ac cognato tuo Nona sio,a quo si videndi facultas non datur ; saltem ut ii terra habere liceat, pro me impetra. Vale.
Clarissime vir, Fautor Popularis eoiende.
IPsum jam est octiduum solum , quum
cum Advocato Fisci Collegii heic rebus maritimis praesecti fui. Nescio an ille vel de nomine tibi notus sit. Crappius vocatur. Multus illi mecum de te sermo filii,
eo magis cum eum tuum erga assectum iam veterem ac Patriae Communis )us non celassen . Certe eximius tui nominis ac
eruditionis cultor est vir hic politiori eruditione non leviter tinctus. Tanti a te prosecta scripta facit, ut nihil si eorum quod non in sua Bibliotheca habeat repoia situm. Index eorum postridie ab ipso mi hi communicatus fidem fecit plani Tm8. Non edita etiam in eum relata invenit Commentaria de Lingua Latina r Histo riam omnis aevi secundum tempora digestam e Notas in Gelasium de Synodo Nicaena i Anonymi vitarum scriptores. Illa certe & ego hactenus expecto avide i Dereliquis me fugiebat. Quicquid erit non effugiet meos oculos ac manus, quamdiu fluero superstes. Ipse autem vix quidquam me dignum adhuc cogitare possum. Adeo parum restat temporis, quod ferme omne pulveri Scholastico est impendendum, quem si non excutere, saltem ea sparta, qua non alii subestem , in me non semper eidem , mutare velim. Pro re nata, ubi potes, mei memineris, enixe precor.
675쪽
Jam cum v ore liberishue a me meaque
1sso. Istr . humanitatis Cultor.
SI vel unica deleberrimi tui illius calamistrictura duntaxat dignatus me fuisses, vel id pro ornamento haud vulgari ducendum fuerat, Doctissinae Domine i quis enim in splendidi adeo nominis gratiam non pene involet. At quod tu insupertam copiose scribere , ne dicam tam familiariter confabulari cum vulgarissimo homuncione non gravaris r Nae id uti carissimum incomparabilis humanitatis pari
Cum eruditione temperamentum indicat: Ita singularcm tuum erga inc aiscctum enfuse notat. Sed enim vero cum animo reputo tot tamque gravia illa s quibus , in gubernanda Republica literaria , destineris perpetuo ) negotia, totus attonitus stupeo ad illam incredibilem mentis tuae feracitatem , quae progignit tam multa nec defetiscit : Adeo tu tuis qua voluminum qua Epistolarum ornamentis occupas propemodum omnia tum studia, tum loca, ut mirari non cessem, quomodo in imius animo ea pateat capacitas. Quinimo in memet conversus blandius me cstero, dum me alicujus fieri sentio ab eo viro, qui usu longili imo aestimandorum ingeni rum peritillimus, quasi quodam Privilegio non tam conjicit quam divinat: Id adeo reapse cxpcrior, cra qui totus ante frigebam, divino tuo vehit incitamento, Jam de novo vivit pene ac spirat ingeniam : siquid posthac promoveo, sisto me tibi debendi reum. Caeterum nostrum his vitae genus gloriosum cst pariten de suave vitam quippe hic traduco in adspectu illustrissimi Praesulis , viri non miniis singulari vitae sanctimonia, quam rara ςruditione nobilis limi : Et assum a
sacris : Hic intcr Theologos, perpetuo interjectus, atque in sacro munere juxta ac studio totus, cogor ad cenissima illa humanioris Iiteraturae olue menta omittere, ne dicam abiurare : Oblivionem n stram nil opus argumentis amplifioare, scilicet vel ex ipsa desuetudine, atque exotici sermonis perpetuo usu, cernis quam lutulenta fluat oratio, quem non habeat genium : Sed enimvero ita innata tua illa ficilitas perspecta mihi est, uti de venia utcunque nullus dubitem. Vale vir sum me, de me tuae dignitatis observanticsimum amare perge. Utinam tuas Iucubrationes quibus Deus O. M. aspiret perpetuo publico commodo diutius nolles invidere. Ita tuum nomen apud b nos omnes & Cordatos adeoque vel maxime in orbe hoc nostro Britannico summo est in pretio. Sed vale iterum atque iterum
me Aocte concu- marum virtutum. admirato
bia. Ex Palatio Dunelmensi xv. l. Novembr. Anno Redemis Isaacus Basirius.'ptoris nostri Icla lac xxx.
CXXIV. SCripsi ad te ante aliquot septimanas,
vir Clarissime, & adjunxeram alias ad amicos literas, ut & cxemplaria aliquot Historiae Danicae. Spero recte ad manus has pervenisse. Ego illud scire aveo; tum de quid Denario meo Pythagorico sit facti ini : an promissam lucem videat, aut visurus sit propediem. Et iam certiorem facito , quid ab Heinsio imp traveris in negotio librorum, quos parari mihi petieram ex Rutgersi Bibliotheca. alii has adfert, est Ericus Roseiacrantalus, magni Oligeri nostri, qui te in ma)orem modum amat, filius: adolescens est insignis, a quo magna expectamus. Petiit P
ter , ut amicis illis meis commendare euin vellem: quorum cum te unum mihi plurimorum instar habeam , uni tibi commendandum existimavi. Itaque, quod commodo tuo facere poteris, hic ostende, quod ine, uti facis,ames, patrem existimes: qui, ut hactenus re amavit, sic deinceps etiam arctiore adsectu cona plectetur. Habet Ephorum, Joannem Mulcnium, ut d ctrina, sic modestia pariter, de probitate perin-
676쪽
perinsigni. Ipsa re experieris, me non temere Commendare. Vale, Amicorum princeps, cum Iemssima uxore tua liberisque. Uxor mea liberique, tibi, tuae, atque tuis plurimam tautem dicunt vero animi assectu.
CXXV. DEdi ad te literas, vir Clarissime, mense Septembri superioris anni, M ad junxi aliquot Historiae Danieae exemplaria, inter amicos tua opera dividenda ι quae cu rata recte esse, ex literis Domini Vander- Midu, quas is xii. Novembris dedit, intel-Iexi Spero tibi placuisse Historiani meam et Certe lite cum ii immo plausu est accepta. Nunc .Et nothum quoque edidi , exemplar ecce tibi. Pene tanti non putabam i sed exillimabam tamen, vel levissima quae-quc mea tibi cis benda esse, Proxime So- Ion m mittam, volente Deo. Sed quid fit Denario meo Pythagorico' Si Typographus tricatur, quaeso hunc ad me remitter o hic curabo edendum. Semel enim nunc constitui, Omma ni ea in lucem dare ;si non nitide, ut solebam, M accuratὰ, taltem quomodocunque potero: potius quam ut Iucubrationes meae tenebri .sbmper damnentur. Et id scio viros doctos mulio malle, ut benigne opusculis meis hactenus judicaverunt. Perscripsere ad me amici , obiisse etiam diem S ranenburgium, de non paucos retariri, qui succedere ipsi velim.
Scribe quaeso, quis suceilerit : de si quid
praeterea habes, quod me scire velle putus. Bene vale, amicorum Opt. Max. & salveὶ me meaque cum lectistima tua uxor libetisque ι quos ex animo Deum rogo ut divina benedictione sui cumularci a inceps vesici Mea filia tuam tautat amicis
Salutant plurimum amici omnes, Rivetus , Cunaeus, vorstitis, Heinsus, Bariaeuti Seriverius tum si quos praeterea nosti, quibus non ingrata est memoria mo. Ex-mplar IEInothi, quod adjunxi, trade Vor-stio , ut is ad avunculum mittat Ultraisjectum. Misissem plura ; verum tanti non putabam. Fiet, cum Solonem dederorquem existimo magis fore ad palatum caeterorum. amicorum. Scribe etiam quid de libris ex Rutgersii Bibliotheca coemendis,expectata posthac debeam. Iterum vale Magni Cisau boni literarum , quas ad me dederat, exemplaria, bona fide descripta ad te misi. Putoetiam accepisse. Sed quid fit editione 3 Fac, si commodum cst, ut sciam: nam omnino isthoe aveo. Scripsi ad te per Othonem Rotacrant zium , filiumviri, aut herois incomparabilis, oligerit neque dubito, quin incolumis jam advenerit. Commendabam eum tibi; sat scio, commendatum omnino habebis, si jepatris eius cinia aut mea. Et ille quidem gratias mihi agit, uti ostendat etiam quanti te faciat. Nam prioribus ad me literis, datis ad diem xviii. Decembris anni superiolis
ita scribit. Pro literis V o meo nominestria ρωgrati iri 'maximas ago. Spero etiam me hiseeeamne arcti rem famibaruatem cum viroi magno propediem contracturum. Alteris verta datis die vi. Martii. Gratias iterum summas ago, cum pro aliutuu insilium meum benefetu, tum quod Mers etiam tuu inagnoivi Vtisis vestra eum Ammendare volueris. Si seribendum aliquid ad eum unquam existim abis . ad me mitte : ego porro recta curabo.'Tertium Vale.
Viros faximo Gerardo Joanni si
OUod haerea nec leviter statuas quicquam, in negotio certὰ dissicili, minime miror : quod vero , a me contii iiii petas, mirarer meri id, nisi jamdudum id mihi neutiquam novum secisset, toties xploratus erga me amor tuus. Qui non M conq
677쪽
conscium modb me consiliorum tuorum Deit, sed te calculum nostrum postere Consuevit,ut ut iste nullius apud te ponderis esse mereatur. Et fateor profecto inte dum me, liberius fortasse quam par erat, tibi sic jubenti, ubi se obtulit occasio, sententiam meam exposuisse. Nec vereor
idem hie agere, nisi quod quisquam , in
tam longa peregrinatione, eommodi simul M incommodi. cernere valeat, id ἐκ tu qua vales prudentia, optime discerneres,& quod tecum nemo) filii tui genium , mores,indolem, virtuteque omnes , ta vitia haberes perspectilisma. Quantum qu clem ego iuvenem, admiraculum praestantem novi, ea est in ipso eruditio, atque is solidioris eruditionis ardor, ut non nisi maximo cum fiuctu , peregrinationem istam, obire possit. Nec facile assiilgebit commodior oportunitas, quam haec ipsa, qua citra peculiare dispendium ullum, incona uatu virorum illustrium, quorii in pro-hit as, de eruditio , sum extra dubIum: Gallias, Italiamque peragrare , de Constantinopolin adire, invitatur sponte, quin-imb vel beneficio adfecturus, benefactores sitos, si tam amicae petitioni obsecundaveris. At vero quouique filius tuus, in Religione fixam mentem, quousque firmum pectus gerat, adversus illecebras, quibus omnis )uventus facillimὰ solet, praesertim foris irretiri: dc prae caeteris , ingenia, qtiae caeteris praestant, sunt obnoxia: Id tu melius judicaveris, quam consultorquisquam extra aedes tuas, fuerit ille. vel prudentissimus mortalium. Ego quod non siib alio morum Magistro, quam te patre, sit educatus halucrius, non positi in non optima sperare, simul Sc credere: tu qu us ilic paternae sollicitudini aurem praebuerit, de spei tuae satisfecerit, ita vitae, de morum regiminc . non potes non penitus
noscere. Ego non lubens des detiis. Vii hones fissimis , de ab ardore proculdubio generoso proficiscentibus asoser, nec disi suadere prosectionem velim, imo suaserim potius, si eatenus meo iudicio silerent, ut consilium impertiri statuissem a Id verbnon statui, nec suadeo, nec dissuadeo: Atque eo quidem minus, quod intellexerimbue tepotius inclinare, ut nondum eat s .as filius, sed maturam magiis aetatomi ecquam unὶ cum annis offerret sortem Deus, sub oculis tuis expectes. Quod si ea tibi potius mens est, viro prudentissimo, Bd Patri tenerrimo quid ego in re tanta dicam aliud,
quasn Deum Opt. Max. Precaturum me,
iit tibi de huic, caeterisque liberis tuis, in omnibus velit esse propitius, quod vovet omni adsectu in ,
Clurissimo D. G. Vossio, S. D.J
SInt Macenarer, inquit ille, non deerintia Mones 1 At equidem si Marones ta rcnt , credo non defuturos et lam Maecen tes. Neque u nam esse hanc fidem, vel tu V. CL documento esse possis , quem in celebri Academia, amplo stipendio do centem , Attalicis conditionibus, in urbem suam pelliciunt Amstet amenses. videbat scilicet prudens Senatus, dc vcrae vimuis aestimator civitati suae, quam in emendis,uendendisque mcrcimoniis, apud gentes , sub utroque sitas Phoebo, latissi. inam lucris allacerat, indeqtie rerum mnium, quaecumque unive rsus pene orbis possidet, copia abundantem , reddiderat Atlantis ille, Pleionesque nepos i videbat inquam, deesse adhuc cum choro Mus tuin, Divam Palladem, quatum instructi
artibus beant urbes, earumqtie memoriam mori vetant, Musarum Antistites. Ante Salamanam ipsam, Nepinnus obruet, quam Salaminii tropi i memoriam, inquiebat .speriiων Tullius: Verum & hane obrii isset oblivio, nisi eam praecellentium scriptorum monumcnta, aeternuati consecrassent. Vixere krtes ante Agamemnona, floruere urbes plurimae, quae omnes , ut c nit Horatius, -- Uacvinabitis
urgenta r , ignotaeque unga Nocte, e eri quia vate sacro. . Quare, an tibi hunc honorem gratiater, ςuius virtutibus di m tribui praemia, cum
678쪽
.mnibus quibus Musa cordi est, merito
laetor, an vero urbi, cujus stelicitati c. - ναεπεθηπις, non parum dubito. Persuadet tamen singularis affectit quo te a pueris prosequor , ut ossieti esse putarem laudare sertunas tuas, & gratulari tibi hunc υ-.Jovis imbrem, ac debitam ramis virtutibus χυδα H, Lis. Nee est quod miretur quisquam , te Athenas nostras, Amstilodamo mutare, cum vel ipsam Seri phon, Athenis illustriorem, reddere queat noster Themistocles. Quis sapiens abhorreret , ac non Obviis ulnis, reciperet tantithesaurum bonit quis adeo Summus, qui
Oυ γαρ απίβλ r έςι Θιῶν δῶ a. His commoditatibui diutissimὰ, da fieti cimine fruaris, ex animo voveo, simulqup gratias habeo, quod humanissimis literis, restari voluisti , acceptissimum tibi esse
animum meum, ob multa merita tibi devotum. Vale, Doctor aeternum colende. Bever richium tui observantissimum amare perge. Disrdrecti x i v.
Nominis tui, vir clarisme , ac Doctrinae, quodam quasi splendore deterritus, scribere ad te hactenus fia perib di. Sed impetravit a me has qualescunque li-terulas, cum mei ossicii ratio, tum tuae humanitatis opinio. Quorum unum im pellit. alterum invitat, ut amicitiam tuam ambiam; &benevolentiae tuae erit, si ex-
ambiam. Certe quanquam amici tibi nisdesint, quos plures virtus tua habet, α ruditio , qui verbis aut literis te compellant, tamen & ego venire in partem gestiis , & seria tui observaritia, eam a te inire gratiam, qua me, qui inam ctu aliis
hilum non cedo, in numerum tuorum C
optare haud dc lignetis. Ita mihi semper in amore, M in pretio docti, qui insignem
qua pollent, cruditionem , cum virtute Oxunia, sociarunt, ut non minus boni audi-
an in sapientes, quam literati Equidem non possum aut tacere quae de te lantio aut nousentite ea quae do illo debeam, in quo non blandior in omnia quae in aliis sere singula. reperiuntur liniversa. Cum Poeta hoc dicam, potius fugisntia ri ιmmina aut umbin ob quam viri vere literati doctrinam venerari me vetes. Sed cum mihi non sit ea diacendi vis, ea copia, ut quae de te sentio, verbis queam exprimere, longeque infra doctrinae tuae fastigia subsidant, quae vel
mente concipio, vel Cogitatione complo.ctor, nec verba minus desint animo, quam rebus animus, prolixius ea emetiri calamo, non est consilium. Lmnuntur ingenii tui monumenta, quae nunc saeculi imni iratur, de sera aliquando venerabitur posteritas. Loquitur, ut alia taceam, sit actum illud, & omnibus numeris absolutum opus Inititutionum Oratoriarum teristium nuper editum. in quo,quis&qtialitus iis, non obscurὰ prodis ι &ita sentiunt.
qui melioris doctrinae gustum ac sensum habent. Loquitur denique & indelassa
tui in studiis, hac etiam aetate, φιλομεια, qua te assi xum tenes libris , ut testae sitaeeochlea. Quam quoties ex relatu aliorum intelligo, stupeo subitque mirari, virum tantum, tam calide adhuc αα ravir, isti diis sui, desudare. Sed crucientem sequitur cura Milabor eruditionem , ut umbra corpus: nec quenquam minus de se sentire video , quam eos qui supra viilgum sapiunt: nullus quoque minus doctrina si
tiari, quam quibus Palladis leviter laciniam libasse, non est satis, sed in abditissimacius adyta penetrare decretum, & ad doctrinae αμην eniti. Quibus omnibus a
cedit sellicita M perpes iarmandat juve tutis cura. Ita enim non assievisti Ium, sed natus es, ut libenter te impendas, saepe etiam seriis relictis, incommoda juvent tis. Etsi quae seria magis sunt & aut ego fallor, aut Reipublicae accedit quicquid in istis , ab institi itione conficitur , qui illi crescunt, di adsurgunt. Sed cum praec
piorum fere mores, in adolescentum m grent ingenia, de ab iis mutuentur, quod in omnem aetatem transinittunt , beatam
ego illam judico juventutem, cui tua im
679쪽
stitutione , fini datum. A qua fieri non
potest, quin ad magna exsurgant, & ad
ampla Reipub. munera, cum laude obeum da. Jacent mehercle, etiam optima ingenia, si desint, qui excolant. Ita tacundissimi sterilescunt', aut svivescunt, sine eultura, agri. Adde illam, etiam tcsqua, magiim luxuriabunt copia. Et quis dubitet in animis , culturam posse, quod in
terra sic tamen , ut quod in terris evenit, validiori aratro, ligone, marra, rastro, ad foecunditatem provocanda sit una,m l
liori altera. quaedam ultro tacui illa, levi manu colenda, dum rudioribus altera, ac non nis per sudorem , magna promittat.
Idem in ingeniis. Felix ille qui nil ut negotii secum habet, at hic de se melius dici
potest meruisse, qui malignitatem naturae suae vicit, &ad sapientiam se non perdit. xit, sed extraxit. Ut nulla malignitas
tanta sit, quam non assidua virtutis cxeris citatio corrigat, Ac institutio : aut minus
disciplina labor in ingeniis poterit, quam in reliquis indit stria. Magnos sane viros, perdita pene ac desperata adolescentia in
patriae salutem natos accepimus. M. Torquatum ingenii tarditas in agrum tanquam in exilium ablegaverat, hic tamen periclitantem Latino tumultu patriam . insigni triumpho restituit. L. Valerium Flaccum, quem Roma projei, libidinis juvenem, virum omnis postea modestiae , ac
probitatis, exemplum vidit. Jam quid Q Fabii Maximi adolescentia Mettius quid vero illo sene ornatius, qn id ait situs Roma tulit autem Catuli iuvcntutem deliciis de luxu dissi uentem quis crodidisset in patriae aliquando Principem, exsurrecturam 8 Duos in una Sylla homines fuisse dixeris, turpem adolescentem, S virum fortem : duos etiam in Iulio Caesare , in Vespasiano, Imperatoribus. Themistoclis vero adolescentia quid licentius at is exinde juventae suae maculas, rebus strenue gestis ita eluit, ut Graecoruin clarissimus cxtiterit, &praelio navali, Persis ad Salam in victis, patriae libertatis assertor se tisimus. Plurima generis huius exempla, omnis retro aetas tulit, ut non sit dei . randum instructori, si prunis conatibus non respondeat eventus. Praesertim hoc saeculi contagio, de morum licenti δ, qu
tu quoque opinor, vitas de doles. Beniagnior Deus asp iciat, - Finma medori
Ille te, vir clarissime, meo voto sospitet,&Reipublicae Literariae diu servet incolum m. Animo interim semper, interdum
de literis jungamur. quae si obtineam, inter reposita de cimelia habebo. De me factum volo, & faciam ubi occasio erit. Re hoc malo ostensum, quam verbis dicti inia Vale iterum, de amplus, Academiae leain tua lausὶ ornamentum, dc
quidem adeo lauta Z Ita me postremae tuae credere jubent. Gratulor profecto ex animo. Digna est fortuna ilia virtus tua. De Barlaeo inaudiveram iam ante de te nihil : de nil minus , fateor certὰ, cogitaveram. Sed an Graecas quoque Literas, uti Leidae profiteris: an Historias
duntaxat illud fac ut primis Literis scire possim : tuna quis tibi in Leidens Academia substitutus. insuper . quem finem illa
urbium duarum controversa sortita fuerit: de quid ab utiaque curia judicatum. D narii mei exemplaria recte accepi, giatiasque magnas ago pro editionis cura. Scripseram de Literarum Cactu ni editione; ac quaesiveram quo in loco illa esseti sed tu plane nil rescribis. N uper admodum, aliud agens, incidi dein istas duas . . qRM, si tempestivum est, curabis suo loco ins exi. Quod invitas, ut cxcurram, vellem ut DR sed haec tempora non permittunt, inside
tibus passim vias praedonibus potius quin militibus. Quam 3ucundum mihi sorex Nvidere dc alia plecti l sedi i titiam hanc congressiri mox tristitia, postquam diic dendum foret, oppido acci face t. Mihi bene est in Dania , Dei gratia ι si
vent proceres, amant Mum,2nec mutare
680쪽
iungeremur usque ad mortem individui, sicut animis juncti sumus i esset mihi id prosino omnium multo jucundissimum: sed permitto ista Deo, qui res hominum omnes ordinat i ejusque sanctae voluntati me sit icio. De Historia amici nostri , idem plane hic Doctorum est judicium. Meam vero adeo probari tibi valde gaudeo : neque dubito, quae placere tibi potuit , eam etiam aliis placituram cste. Plura vellem, si liceret coram colloqui.
O si tempus aliquando istud nobis donet Deus i quam utrique nostrum isthuc gratum foret i vale, Vir clarissime, & amicissime, in aetatem usque Nestoris: de salve cum tuis omnibus a nobis. Resalutant Laurenburgius, de Stephanitis.
CXXXI. PUdet, Vir Clarissime, omissi ossicii cui
me tam benigne a te provocatum vel per intempestivam molestiam invigilasse oportuerat. Verum omissi ad tempus potius Pudere, quam prorsus amissi pigere praestat, quia tamen video me diutini silentii rationem debere, cam paucis capessiost illas quibus humanissimo tuo ad amicitiae munia Colcnda atque continuanda invitamento respondi gratiasque egi, literas : cum plerique hie omnes Panico quodam terrore lymphati, convasatis querelis, quasi publico grassante incendio, aut minitante tectis ruinam terrae motu, mortalium illam scopam pestem trecentis ante quinquennium plagae etiam dum memores) quae anno qui jam proxime praeteriit, Londini metuebatur fugientes inconsulti ruerent urbem Ggressi: Se ipse cum Nobilibus fidei incae coni. missisan Cantium intra vicesimum ab urbe lapidem secessi. Exinde quaesitam a me reverse nec inventam diu mittendi opportunitatem 1am tandem nactus , salva tibi omnia sana faustique cum sperem , tum per literas hasce animi significes, propria illa perque omne aevum perennia precor atque animitus voveo. Impendio magis
mihi laetitiae ripas exuperatum animo, sui raute tua, qua mereris optimὰ si volente Deo qui te usque provehat maxime omnia tibi secunda de prospera esse intellexero. nae vota tua, nec minus Reipub. Literariae nomine concepta stacitas privati Cult' atque Honoris flammas jam olim in intimis pectoris mei penetralibus accensas taceo ὶ Jubeat firma , fixa , rataque esse summus ille bonorum Fautor Deus. Vale, vir praestantissime, &me, quod facis aut fallis, amantem tredama, nunquam secus merebitur Tho. Farnabius. Multum me debere video autori Sat yrae cui nomen Dii vestram fidem , cupioque tam honoriscae mentioni gratus esse, s- quidem nos. in cui deberem. Ouod si tibi, Vir Clari is nomine innotesciat, hanc, quaeso, apud te ineam gratiam. uin Sealteram ; s quid habes ad Martialem, cujus secundam curam,&, uti spero, saniorem, diu cogitavi, jam apparo. Scripsi ad Cl. Heinsum, siqua possit, mihi comparet R Scriverit epistolicas quaestiones ad Janum Rutgersium ; ut & tractatum de dubiis apud Martialem locis; quorum mentionem subinde facit in Notis suis. vale,vir clarissim .
Reverenia, Clarissimo, Doctississimoque miro D. Gerardo Joanni
si me vir, hic convenirem, inter alia beneficia, quae mihi immerenti sponte, oc nevolo animo obtulisti, memini Reu rentiam tuam mihi etiam promittere mendationes quasdam, S notas, in Satyras Varronianas. Insgnis tua humanitas, vi praestantissime, tam me fecit audacem, uera nunc a te expostiuare non erubescam. Scio vix ac ne vix quidem tantam tibi a te