장음표시 사용
691쪽
Iongioris operae, quam ut post paucos menses prodire possit. Interim paro me admigrationem, qui in eum finem, ab Illustrissimo Principe, accepi diploma , in quo significat, quid me facere, aut procurare velit, & mihi in reliquam vitam adeo liberaliter prospicit, ut ingratissimus sim, nisi
me totum, addicam ei muneri, ad quod me vocat, dc pro viribus in illud incumbam. Quoniam autem Magnus ille puer, adhuc per aetatem , & staturam imbecillior est, quam ut hoc anno possit omnino a cura mulierum avelli 1 prospexit mihi de aedibus, in ipso Aulae ambitu, quae olim fuerunt Graphiarii Iunii, non procul a loco, ubi convenit supremum Consilium. Si aliquando Hagam excurras, non pertransibis nos insalutatos, Statui cum bono Deo, ad viii. Maii publice coram Curatoribus Academiae valedicere. D. Salmastis,acceptis ab utraque parte literis salvi conductus, in procinctu est, expectaturque ante Kalen. Maias. Conductae sunt in usum estis aedes capacissimae, quae fuerunt olim Equitum Melitensium, ubi hortum habebit spatio. sum. Plura pro tempore non addam, maijamjam Hagam me confero, ut crastina die, volente Deo SS. Coenam administrem adhue hac vice. S. tuta quaeso, meo, de
uxoris meae nomine, tuam & tuos omaeS.
Lugduni Bais Tibiad omnia. iaparatus
Vir Clarissiane, Amicorum maxime,
SUperiore anno nihil abs te literarum
accepi, praeter illas quae datae erant lv. Id. Maii: ego tamen semel iterumque scripsi post id tempus, si non tertium, &essigiem meam mis aeri incisam e neque dubito quin acceperis. Si scires quam mi. hi charae sint tuae literae , de quam animum exhilarent, saepe scriberes: ac vel unum hoc te valere. Quod ut tibi diuturnum esse opto, atque tuis item omnibus, ita etiam cepe intelligere cupiam. Iam occasio tibi
est mittendi literas, quoties velis, de ego ipse viam tibi indicavi: quaeso utere. Mitto nunc Solonem meum, qui si tibi gratum se praestare poterit, mihi quoque eo nomine mult5 gratior est filiarus. Qiaod adjunctum exemplar vides, rogo ut Barlaeo tradas, de salutem a me addo. Mitto etiam tres ingenii mei foetus i quos te rogo ut
cudi illic cures, seu Typographi , sive meis etiam sumptibus,qualicunque demum m do. Cuperem quam primum fieri, de ea Qrma atque typis quibus mea omnia olim Elaevirii excudere. Si excudi meo sumtu illa debeant, vel im tantum exemplaria quingenta excussi,& hoc quaeso summa cura provideto, ne Typographus fraudem faciat, & seorsim sibi excudat exemplaria a quod cum meo detrimento non exiguo sittaturum: &obstringes in hanc rem ipsus fidem. Postquam absoluta erunt, mittes mihi exemplaria triginta; e quibus tamen unum tibi reservabis, duo in Italiam mittes ad Molinum & Bonifacili m : duo quoque Leidam mittes, ad Cunaeum Heinsiumque.
Peto etiam abs te in ma)orem modum , n graveris mea causa operam dare, uti prod ant haec opuscul a cmendate, quantum ejus
fieri poterit. Quo in loco si illustiis
Schola vcstra, aut quo nomine appellari magistratui vestro palceat, scire aveo ; tum quid tu privatim agas , ac quid etiam luci destines ex tot monumentis tuis r in superde re domestica universa. Ea quidem mihi hactenus quartum mcnsem est adflicti . Unica enim filia mea per trimestre cum gravissilio certe morbo, ac periculoso valde conflictata, postquam Dei beneficio cui gratias summas ago, ut debeo J vix evasit,
mox in tertianam incidit, qua nun C etiam vexatur; neque sola : nam & filium itidem eodem tempor eadem invasit febris tac praeterea etiam uxor, fracta curis, nosti animum maternum de sollicitum atactum in ac vigiliis , M laboribus diuturnis a
defluxione humorum, aures pariter atque dentes crudelissime infestante, majorem in modum cruciatur. Ego inter haec.quanquam corpore Dei gratia satis sano; tamen animi excrucior. Nosti animum
Mariti, nosti Patris. Sed haec homini Christiano aequo animo sunt ferenda , de
692쪽
speranda meliora. Ego sero, ego spero,
neque spem evertet Deira, aut confundet. Opassi graviora, ac superiore anno, quod
perlatum ad te puto, quidam e Collegis meis, Theol is professione M si placet, pastor, litem mihi de Religione movit, sed coactus est desistere, adversari sibi expertus ipsum adeo Regem nostrum serenissimum fle primates Regni viros; addo Episcopos, de Theramos item alios, ac Co datos viros omnes, Se prudentes extra cum quoque ordinem. Passus est cxistimationis suae non exiguam jactiaram. Certe istud vere dicere tibi possim, summam esse moderationem animi,& mansuetudinem eximiam,in Theologis tutius Regni: ut sunt viri s non fama nominis clari, at virtute,&doctrina, & humanitate silmina excellcntes : quique nihil minus amant, quam fero- Ciam Germanicam. Et sic Dei beneficio transiit tempestas ista, intraquillitatem maximam commutata: e qua illud boni habeo, quod didicerim quam sim charus omnis ordinis hominibus in hoc Regno: equidem id antea sciebam satis, sed nunc magis sum expertus. Ita nempe Deum timentibus, iuxta dictum hoc Apostoli, omnia in bonum Cooperantur , videoque manifeste,qiuod me tueatur Deus , atque pietatem meam curae habeat. Huic deinceps me Commendo i Sc te item , Vir Clariusime, cum uxore liberisque. Uxor mea, libertique, impraesens aegri, tuam de tuos plurima
salute impertiunt. tim Sora ad Tuus vero animi afctu Diem xxiv. Aprilis c Ialae xxx II. Joannes Meursus.
Excellentissimo, Clarissimo Viro,
OUod denuo gravissimas occupationes
tuas interpello, Vir literarum fama celeberrime, facit scribendi Os portunitas,
per Elzevirium Gydensem Bibliopolam mihi oblata. Nec sane essem adeo' nisi scirem maximam tuam humanitatem ;
quametsi non obscure antea cognoverim, eam tamen mirifice auxisti. Ne quid prae terita commemorem beneficia, que C. T. mihi praestitit, vel nuperrime, Vir Excell. quanto me Masti bonor Inscitas meas literas, benigna fronte excipis, ac responderet etiam non dedignaris. Et pro quo aeternuin tibi debeo, tantam in me derivasti, incomparabilis viri Hugonis Grotii benevolentiam, ut nihil supra. Cujus vel soli gratia hactenus in Patria haesi. Ut postr imini saltem factum depraedicem, vir seculorum nacmoria dignissime , ne nescias: prox imis hisce diebus, cum Notas meas ad Agapetum, tam divino iudicio censendas,
offerrem viro maximo, non tantum prorsus candide, nonnulla admonebat, verum etiam ultro non rogatus, carmen Graecum
praefigebat, dignum tanto viro. Quod ego ne expetere quidem ausus suis lem. Agapetum fgitur, Vir Clar. Jam absolvi, suinque jam totus in Basilio. Antehac
quippe ratio studiorum meorum, ut facerem, non admittebat, qui diligentior eram in Hebraicis. Nunc cum diicesierit Judaeus, qui me in Rabbinicis docebat, subripio saepius caeteris studiis tempus , idque impendo Basilii admonitionibus, qui Agapetum paucis diebus absolvi. Si ea etiam tibi, vir summae eruditionis,spes est de meis studiis, ut lubenter brnare me velis tuo reis stimonio, sive in ligata, sive prosa scripto, quod meis praefigatur notis Philologico p liticis, maximam tamen partem Politicis ad Agapetum, item Basilium, gratissimum, dc
perpetua colendum memoria beneficium praestiteris. Ut taceam quantum mihi caliscat futurum sit. si & Grotio, dc tibi, de Lindenbrogio, viris nostra aetate maximis, accum omni antiquitate comparandis, placere mea videam. Vellem Herclὰ ita serte tempus, ut Cl. T. Iegere has notas posse. Quam optarem : sc enim de meliores fierent, de emendatiores prodirent, quodque
maximum,ego tanto magis erudirer.'NO.
vi E. T. genium, qui me non si ustra dimitteret, ut hac in re plurimum potest. Hexastichon Grotianum sic se habet.
693쪽
'oc ἀρξάμ4 1 ι iπτυ Θερωτοπολεις. Multa viro maximo dictavit amor, qui tamen omnium primus, a te, Vir. Clar. Ortus cst. In quo tam bono omine desino. obnixe rogans, velis, vir summe,me amare, id est, iuvenum quemque inter primos cultores, tot tuarum virtutum habes. Ignosce etiam, quod stans uno pede, haec σχελαζε is coactus sum, ob festinationem Elaeuirit, nec limatiores literas scripserim. Vale, vir optime, int A eruditos nostri seculi praecipue , de salve a δαι- Grotio, Fredc ricoTitiobroga,parente item
clurissimo Viro Gerardo Joanni
IGnosces, Vir eruditissime, quod ab ocupationibus istis tuis summis denub ob.
Urcpere audeam. Satis impudenter fateor, cum te specto ; at cum observantiam plane singularem in te meam, quae stimulos acerrimos suggerit, non possum non frontem non projicere. Et quamquam haud merear,ut benevolentia me aliqua complectare, humanitatem tamen, virtutem illam tibi propriam cum eximia erudition quam omnes admiramur, conjunctam, non meritum meum in consilium adhibebis. Utrumque horum cujus singulari splendore animos tibi eorum devincis onanium, qui eruditum esse, & humanum tuid sit sciunt, ita me fascinavit, ut omnem depositerim pudorem. Sine dolo dico. Nulli haec fiant, nisi ut tuum propellam favorem : si spes ea non decollabit, virgulam divinam tanti haud secerim. Quare cum aliquando vacabit, non dubito,quinhumanitatis fure, mecum acturiis, literarum collo*q me di-
ine, Clar. eruditissime,Eruae humanissimo. Numquid precati digne satis pcnum Quam avide singulas in horas, tuum, Vir optume, de proposito meo con silium, scire expetam, dici nequit. Adeo haereo nescisus, an vitam an mortem, futurus hic mer
atur foetus. Si vero Agapeti puta , dc Basilii παραινιτι- editio, tua opcra OrDarc-tur, aut MS. copia fieret, bene de in actum putarem. Reipia me gratum praestarena,& mature ad Dominum suum omnia redirent. Vide, vir omnium eruditissime, quid maxima felicitatis tuae spes, apud me possit. Παγκοσμίας, quam vocem in secundo capite Agap. habet, nondum me legisse memini. AEque ignoro,quid sibi Basil. Cap.4s. per tri cubitalem terram ὐπλέον γῆς vclit, in Latina versione est, non amplius quam pedes quatuor de semis lem. Nec simile quid occurrit, quod est, Cap. y . ς -
τρευειν. Tu vir summe, qui lectionis ine haustae.ιψυ eeς Θησαυνες es, erudi me quaeso, dc amore tuo aeternum prosequere, sic ego, cultu, dc observantia. De rubro peiadum subtegmine quod prioribus meis qua rebam, rem puto esse satis claram. Et pueδύματα, excubias intelligo. Paucis hisce, Vir Clarissime, desino ne patienti humanitate tua abuti videar. Dignum vero te tandem, litoris metuis judica turum confido. Vale, vir ψbservantisti me, dc salve ab eo qui te ex ait imo admiratur de colit. Salutem tibi adscribi iubent , P. Lindenbrogius amicus noster, summe c lendus, de Parens meus, tuae Cl. cultor.
In meterio Berntiatdus Damhe. D. E. C P. Nicolai.
Excelgentissimo, claris simo Viro
Berii. Danahe. S. P. Oua re satis magnas, tibi, Vir Excell. lentiis asam gratias ρ aut quid hxi
694쪽
Hum extollam diffusissimamne eruditi nem, qua sumino cuique huius seculi palmam praeripis an maximam humanita. tem Utrumque in te supra fidem curtat. Rarum hoc saeculo sane munus. Ego ob omnia illa dona, malo T. E. admirari, Olete, Venerari, & tanquam in Numinis alicujus intuitu attonitus haerere, quam paupertini ingenii mei, cui tu iam conscius, collu-tularc barbarie. Nulla vox est, quae digne ea possit comprehendere. Nam quidquid dixero, mitius id est. Haec tua eli illa gloria, Vir Clarist ut nullius laudibus crescas, nullius vituperatione minuaris. Me tamen non plane silere, pietas postu lat. Et gratitudinis est, praestita beneficia agnosce. re. Quod affatim apud alios, facere malo, quam T. E. in os laudare, ne in scaevam
suspicionem incurram. Deo, Vir omnium eruditissime, non semper in aurata cadit victima, S: placet, dummodo sit casta. Tu vir Clariss non me, non aetatem meam videbis,qui me favore tuo indignum,libens lubensqtie fateor: cultum modo, de obstrvantiam in te meam, ab omnis fuci, & doli mali alieno animo profectam, benigna fronte adspicies. Utinam me citius natum Melpomene placido adeo vultu vidi cset, ut tua dignus essem habitus amicitia.
sit, accedit & hoc nunquam satis aestimande D. fautor , quod me , non magni pretii juvenem, ingeniosissi eruis ditis s. disertiss. D. Hugoni Grotio , domeliori, quod ali int, nota Commendasti. Qitem ego virum, jam a primis aetatis meae annis , quibus se ingenii , aut diligentiae vis aliqua exerere coepit , sub xl plurimurii. Vivit ille cxtra urbem ita villa, ut vocant , Dockinhusana praedio Civis Belgae Guilian de Mohr. Statim eb ivi. Nec enim se animus meus diutius continere tum terat , .nto munitius parario. Pergratum de volupe erat viro summo , cum tuo, vix Excellenti nomine salutarem , & ut fidem haberet, literas tuas legendas tr derem. D. Grotius , ut est vir admodum humanus, in prandio me sibi ades lavolebat, nec dimi ilionis veniam ab eo impertrabam. Et quod caput rei est,r cete Τοις καλῶς , ut Caere in t ceam in quam liberalissime me excipiebat. Hunc ego honorem , hanc , quae obtigit, Delicitatem tibi, vir maxime, debeo. Nec quidquam magis est in votis, quam ut aut parenti meo , aut mihi ulla se occaso os ferat, qua gratum testem tir animum : vel potius, cum satis digna reserri gratia ne- Nunc de tarditate annorum meus in te, queat, ostendere saltem qossimus, nos be-Vir Excellentiis augetur cultus. Quem i nefacta in me tua agnoscere. Ego sana quo etiam cunque pacto testari Velim , id sin tam boni nominis memoria libens ae- omne est infra dignitatem tuam. Vel hoc l quiesco, dc dum trium fila sororum patienia si videatiu quantopere, vir Clariis. de me i tur atra, T. CL in me , nihil tale meren meisque studiis sis meritus Gydae, tantoatem affectum grato animo depraedico. Sed iam temporis spatio, ultra duos de semi annos, Praeceptorem te habui, dc colui. Bis
cottidie licuit tua voce erudiri. Nec t men etiam nunc, cum corpore abs te a
sim, aeque ac praesentem docere desinis. Literis quae diffusissimae, omnisquc verae erit-ditionis indico sunt, invisis, errantem coris rigis, dubium me reddis certum, indoctumeriadis. Aternum se tibi, Vir optime, Musae nostrae debent. Et restret grates,
quoniam non possumus ipsi, ille Deus quondam, qui tua dona dedit. Nimirum adeo pauci siuit hoc seculo, quod nisi Phoe bus Pater prohibessit, brevi in barbariem praeceps ruet, quibus solida est eruditio. Pauciores qui fideliter docere alios catta
eant. Cum tamen αῆΘωι sint μι - νει pecco in publica commoda , si te longis. Vir optime, moror. Nam & a continuis studiorum virgiliis , in tanta adhuc aetate non remittis : Et in te solo Anisterio&mensis Athenaei fama sin est, postquam ut in audio, Clar. D. Bariaeus, sublimis spiritus, de illoc seculo facile Princeps
Poeta aegrotat. Deus eum pristinae vas
tudini restituere, de in honorem Belgii superstitare diu velit. Unum praeter immo talium gratiarum actionen adhuc addam. Metito fine aliquem studiorum nostro istum finem ponimus, ut de eo Delicius in illis versari, de tanto majorem ex jugi diligentia fructum percipere possimus. Ais cum pro diverti studiorum ratione v
tius sit, mihi sacrum Theolosiae studium
695쪽
quam maximὰ arridet. Non ignoro, vir Excellentisi . quantum in eo laboris, Sc diligentiae collocandum sit. Mihi tamen cum bene multi adhuc anni, si Deus volet, restent, spero, me divina adjutum opera posse, continuis studiis exercitum, aliquid dignum Ecclesia praestare. Non enim mihi placet praepostera quorundam hominum diligentia, qui haec studia, quae ab humanitate nomen habent, at cum sapientiae gravitate amice conspirant, non modo non
excolenda, sed ne attingenda quidem existimant, leviter, & tralatice nescio quibus
inutilibus disciplinis imbuti, ilico pulpitum
quaerunt. Cuius commatis hontines, non
pauci apud nos dantur, qui dum multa passim ex Postillis, ut vocant, decerpunt, concipitant, mutilant, cgregiam laudem, despolia ampla reserre, imo longe optume leum se, de operam insumpsiste putant. Tales frequenti numero apud nos dantur
Theologi. At ego cum studii hujus dissi
cultatem video, quanta linguarum scientia,
quas me domi Jam Rabbinica, &Thal-mudica Judaeus quidam conversus, natione Polonus, docet,)qi iam diligens Patrum Lectico, SI accurat a Historiae Ecclesiasticae cognitio requiratur, non possum quin risu excipiam αυs, αευ ὐ illos sapientcs. Immobilem saeqe misellum pecus, mihi m vel, ut doleam, eo dignitatem studii Theologici rediisse, ut ab indignis adeo tractetur. Et si qui sunt qui speciem quandam eruditionis verae fingere norint, alienis ii vident oculis, de sat habent, si jurent in alterius verba : In Patribus indices saltemperquirunt, parvi ficientes. quid id quomodo ab ipsis dicatur. Quaestiones plurimas inutiles crepant, & ti ad verbera res
perveniret, faciIe ipsi victores essent. Nam vita plurimorum, multo pejor Ehini corum. In Historia Ecclesiallica vix pueri,& infantes sunt. In qua excolenda, quotquot adhuc bonam mentem amant, ii maxima quaeque, de tua, Vir Clariis diligeniatia sibi promittunt. Nec ego unquam Cesso, omnibtis bonis eruditionis, de eruditorum amantibus, plurima solliceri, de immensa tua diligentia, & Ronp. literarium adjuvandi prompta dexteritate. Nunc ego, vir Maxime, Orator ad. te venio, tu
sinito exorator iit sint. Id ite per Musas,
per Genium tuum, per humanitatem, atq; adeo omnia quibus iam immortale apud omnem posteritatem, tibi nomen Comparasti, oror Etiam hac in parte, pro summa
tua eruditione , me erudias, quae inexcolendo studio Theologico monenda habes, imprimis quo pacto, Historia Ecclesiastica,
dc praesertim recentior, fideliter sit addiscenda,&unde haurienda. Non ego sum adeo ferus, de inhumanus, ut mei causa moram, velim injici continuis tuis, Vir Clariss. occupationibus, aut totam adeo Remp. literariam damnum pati. Sed si quando Vacat, placet, de commodum eae T. Exc. eam mihi aliquando praeliabit gratiam. Sic, vir optime, mea studia plurimum promovebis: Et ego ad extremum usquae vitae halitum, ita me musae ament, nunquam tanti benefacti immemor Cro.
Hoc est, observande D. fautor, quod volui
addere. Nemo enim omnium εἰσοροωνrων felicius & melius
Spartam illam ornare, digniusque tueri te solo potest. Haec ad te, Vir Excell. per- scribere volui, spe plus quam decumana subnisus, fore, ut non in grata sit tibi obse
vantiae meae testificatio. Et si nimis longiis dum sum, peccare videor, vcniam facile impetro. Non aliter certe potui, & pi
tas, seu gratitudo id postulavit, μέρος ἐυ-ricis ας τὸ ἀι ἐυτο. Ax iso, ait Basilii is Imp. Et humanitas lita cum eruditione incomparabili conjuncta, maxime me excusabit.'Vale. Vir Claris s. cum universa familia tua; sospitet te dui ter canctus Deus, Ingratiam tuorum, de salutem Rei p. literariae. Salutant te Vir Clariss D. Grotius, de Titiobroga; Itcni Parens meus. Vale, vir sum me, me ama, & aliis commenda. Et siquid in hisce oris curandum, aut inquirendum habes, impora, oon aupromptus adeo eris monendo, qum tago faciendo. u . Hamburgi. T. Excesses CL vota facto
L Iteris tuae Id. Februariis datae nuper ad me delatae sunt. In Quibus, quod
696쪽
mihi gratissimum , lego pro Amstelodaniensibus pronunciatum esse, & te ibi inauguratum. Cedant tibi in bonum omnia r Spero enim te, Numine propitio valde, Sedem, non Studia, mutas te. Stipendium altera parte majus usui erit tuis, quod paucioribus horis publice doceas, erit tibi es studiis. Casaubonus a morte reverendissimi V intoniensis in meam clientelam transiit, Ego patris nomine, &suo quae potui seci, ut liber a caris, studiis indulgeret a quibus aeque ac majoribus conatibus, si majores sint in res domi augustiores obstare solent. Alia Sc majora facturus sum quum facultas adsit, de erit oportunum. Interim gaudeo tot nominibus tibi gratum accessisse Cafau- boni optatum. Si qua in re aurem tibi vellat, spero mitius agit, nollem enim ut quid durius , quum tantis sis occupa- pationibus distentus, nec vellem ut aliis quam tuis passibus, de quibus feliciter potam, progrediaris. Armachanus certὰ noster vir doctus de gravis, Librum tibi dicatum, a se scriptum, ad me misit. Gratias egi ut par erat: nam valde mihi Praesul ille ob multiplicem Doctrinam charus. Sed quum primum inspexi , nonnulla occurrebant
quae mihi raptim f prout res meae exigunt llegenti, non ita arrisere. Praecipue vero
illa S. Aug. sensus restrictio , qui venerabilem illum Patrem nec Antiquioribus in Ecclesia , nec sibi ipsi, satis constare permittit. Gratia vero tibi ago summas, quod etsi paucis id a te factum insignificare placuit in quibus necesse tibi sit a Viro tanto dissentire. Dignare obsecro,s per otium liceat, pleniori calamo, breviter tamen, ea & si quae alia sunt describere,
de ad me transmittere, in privatum tantum usum vertenda.
De amplissimo illo viro Hu. Grotio pauca habeo. Salutes quaeso virum doctissimum meis nominibus. Fac etiam ut sciat gratum mihi admodum fuisse,quod calculo ejus dignissimo , indignissimus approbatus sim , quod ex ipsius ad Casau num literis intellexi. Caeterum reditum ejus in patriam , fateor mihi semperfuisse inter res vix credibilcs, cujuscunque
demum sit u fuerit. Nec deest mihi r
tio etsi non hic & nunc inserenda. Si iterum sponte Patria excedat , felix est quod eum tot Reges Principesque desiderant. Hoc uno infelicior , quod
non tam, aut facile . aut tuto, eligere potest, aut eligi. Qiod prae aliis non invides eum Britanniae, placet id quidem. dcquam utilis esse potest, non magis scio quam agnosco. Sed ut nunc res sunt apud nos, de ea re ne cogitandum quidem. Quod intenicis de turbis Lugdunensibus, S: Capitis supplicio irrogato Homicidae, certe non sine dolore audio haec de similia de Academiis. Inter pessimos moro quid rcstat, si occidere, vel occidi, sit A. cademice vivere Foelix tamen Lugdunum vestrum, quod inter tam crebras cades, tot habet tamen Nobiles, quotidie illic advolantes, studii de eruditionis causa, auditque Alulum Juventutis. Sed non sic olim creis vere Literae. Quod reliquum est, inam alia me avocant in cura valctudinem, ut diu usui esse possis Ecclesiae Christi Evum schismaticum dicis 1 MC audeo abnuere: Interim necesse est ferre, quod nec vitare potest nec corrigere. Et certὰ morbus adeo complicatus est, ut nescio quem potest Medicum expectare praeter Deum. Authorem Salutis nostrae dum precibus sollicitas sis mei memor. V ale.
ubi Guil. Londini. Fere inter scribendum accepi oratio nem a te publice habitam , certe doctissumam, de Utilitate Historiae. Gratias ago
micum , de tam bonam occasionem, quae vix semel toto anno sese offert i Non speraram ; nec profecto tu debebas. Ni mis calidὰ ut te amo , ita literas tuas cuia pio fle expecto, AEgre etiam fert Uxor,
nil responsi ab Uxore item tua se ad suas accepisse. Atqui non est quod obtendas festinationem pus, per quem respondendum erat , qui se dies decem de septem stelodami substitisse ; M Uxorem quo M.
697쪽
que tuam nam te convenire haud licuit in ac responso semclitem, iterumque, Compellaile a stirmavit. Misi tibi ternas lucubratiunculas typis illic evulgandas, sive meo sive alieno iamptu. Admodum desiderabam scire, quid hic effecisses 1 nunc incertus animi pendeo. Certe cum ince titudo mittendarum literarum tanta nobis sit obiecta, unam certam occasionem Pra termittere nullo modo debebamus. Ego
quidem minime officio desum, sed te jure hic accuso. Vidu, mi amice, quid agas &quam graviter amicitiam nostram laedas, cuius munia non exerces tam fideliter ac debebas. Ioannes Joansonius Bibliopola illic vester, operam mihi suam obtulit, si quid meum apud vos excusum velim. Mitto itaque Atticum, quod tu illi in manum trades, cum editionem volet inchoare. Interim tibi reservabis ; de urgebis etiam hominem, si fortasse lentulum get. Vale de salve cum tua tuisque a me,
mea, item meis. Raptim Gra ad Iuus fuco, diem viii.eIa Iac xxxi I.
XLI. SCripsi ad te , Vir Clarissime , ante paucos aliquot dies ι & , ut puto , recte Literas accepisti; nam per certum hominem misi. Responsum tuum avide exspecto, nec conceptam in te iram , ob priorem negligentiam anteponam ; ac, ne Literae deinceps errent , sicut hactenus, ecce tibi virum certum ad quem jubeas deserri, Arnoldum van Gendi Notarium Publicum in novi biscocti foro, propὰ Camelum, commorantem ι ille Hathiam curabit, ad filium illic , Mercatorem notum mihi, M amicum ι isque ad me sine
mora recte mittet, uti inter nos convenit.
Nuper aderam illustri Cancellario Regio, de injectus de te sermo i aestimat te&scripta tua,nest, ego, ut considere facile potes, sicut dignum amicitia nostra crat aliquid detractum ivi. Idem accidit apud Casparum Brochmannum, Theologiae doctorem. de
Protesserem in Academia Hasiliensi. Cu.
piebat ille scire, quisnam Academiae vestrae seu Gymnasium appellandum est, status ret : an futurum existimetur uti illic aliquando facultates universae sint docendae , an vero mansuri sitis intra terminos ficultatis Philo phiae. Insuper de hoe quaerebat, anne Eloquentiam, praeter Historiam , ctiam profitereris: quod si fac res haud paucos ex alumnis nostri Regis ad te com meaturos esse. Responde, quaeisse, ad haec quam primum , at salve cum
Uxore Liberisque a me, mea atque meis. Raptim Sara ad Tuus, ut nsi,
diem xxiii. Aug. ela I cxxx II.
Clarissimo V. Gerardo Ioanni VOLsio, Erycius Puteanus. S. D. OUam familiaris sum , Clarissime Vir,
tam libere hoc ad te scriptum mitto, de principio ν Θηρ-ρου. in Orbe terrarum constituendo. Res ista ut nova, ita magna est : de line i tamen constitui potest. Nusquam incipere hebdomadem, quis unquam consideravit e Incipere in Circulo. quem Urbanianum appellavi, Sc per ipsam duxi Romam, novum pariter de magnum est. Ne homines invenirem, mare Potii mare quod ab urbe Roma, quam remotissimum esset, &sic tamen proxime accederem. Nimirum summi Antistitis authoritate opus erat , ut terminum Orientis,
Occidentisque homines admitterent, ochinc septem dies numerarent. Si me amas, aut aliquid industriae meae tribuis, iudicium tuum ad me perscribe , tam liberὰ quoque , quam te familiarem humanitas tua, pr cipuum eruditionis orname tum, facit.
Doctissimo filio tuo nuper respondi; si redditae sunt eae literae, bene est, de
698쪽
O Ratiri tua inauguralis, vir Clar.quam
cum litern ante aliquot menses ad me senas , mihi salivam movit , gratulatusque denuo sum Ac tibi & gymnasio
novello, gnarus utique nihil a tuo ingenio proficisci posse, nisi γωιμώδει & cedro dignum. De quo munusculo tibi ingentes ago gratias , dum occasio emergat, rebus meis in tuto collocatis , te remunerandi. Iampridem autem vicem literis tuis reddidissem, nisi lentum de anceps ncgotium, de quo uberiim ad te scripseram, impetum meum sussiaminasset, fidusque humo de futtice, cui Plautum tuum, cu)us usura diu urina tam propenso studiis meis commodandi assectu mihi concessis me tibi impense obstrinxisti. Donec nunc nuper cum familia mea ad Socerum meum Gerardum Vander Luan intervisendum huc evolavi, ubi commodum mihi obtigit op porti inita. per amicum metini D. Pincki-
cius Putemus, S. D. BEnigne dcele ter, de tarculo meo
judicas, Candidissime virorum, de me obnoxium tibi, tam amica Epistola red- , s. Equidem tuo subvectus Elogio, triumphare videor: & quia tuum impetravi, nullius iam judicium metuo videbis igitur propediem, disse tionem meam e videbis rem nudo nuper propositam, Theo- resibus suis explicatam. Unum rogo, ut elogii tui verbis, munire mihi inventionis novitatem liccat, & clarissimum nomen
sed ad alterium tuum venio, quem satis aestimare non postum. Cupis enim, de me, de mea in .luto esse , atque etiam meos.
Quid igitur dicami Hoc cisce, qua se, ne aut Proceribus , aut Principi ignotus sim. Ea enim studia irruao , quae cum neminium , qui in ic recepit, se curaturum, ut debent ap- tibi in coram bona fide i viatile. Nihilip*li xi qu* humanitate nomen autem mihi inagis in votis erat , quam ui ut m h litatem agnoscunt.
Utinam vero tota belli factio, secura ian dem qii iste componatur toriactari ec pium est. Deus, pacis author adsit, α sali bori ina: ntibus consilia inspiret ι Coria putii nomen antiqtia adhuc m moria COIO. Patrem igitur, dc uliani, me salutes velim. Sed Grammaticarum Institutionum opus, quantum potes , promove: ut quantum
Latina habet Lingua, dc Elegantia , industriae tuae, de cruditioni debeamus. Mihi nunc a Vosso meo discere, strave erit. OPtimum doctissimumque filium tuum Di nysium, de ad famam assurgentem, animo complector: quem hortari quoque audeo, ut coeptam tralationem strenuὰ prosequatur; imb ut in Caesare illustrando perit. Caesar est: ad hoc ad laudem satis. Excutiam vero Bibliothecas hic nostras, te manuscripta Exemplaria quaeram. In Maratiniana,satis celebri, nullum est. Si quolimo si quae invenero, ad te mittam. v de me am/προῖς.
ipse te veperari gra qtie agere potuissem Sed aer inclemeritior com des mihi in si cit. Utinam ab Occupationibus tui tam ullum temporis impetrare posses, ut uno
verbo indicium faceres, te illo positum, deque L cei vestri facie aliquid attexeres, ut liqueret ecquid speculia relictum esset. Editionem. Dusicam iam illi iungereptomptum non fuit, sed in alii id commo dius tempus pace tua reiicere visum est. Ita;eternum valeas, Vir Clari meque amarer gas, qui re aestimo de colo. Dabam Lus.
ehor scholae Sylvae . ducensis.
ossiciosis salium tibi fimiliaeque mω a socero assinibusque meis subscribo.
699쪽
Octob. datas , heri accepi. Primae illa: a multo tempore , cum jarn quintas has tibi mittam intra hoc semestre tantum. Impatienter , qui meus in te adsectus, Literas abs te exspectavi i &aegerrimae mihi fuit ,neglectam abs te occasionem per Shaglosiensem illum Merea, torem vicinum ii duabus leuclx : M amicum reseribendi : quae non nisi semel sese toto anno nobis exhibet ideoque jure
occupanda erat: praesertim autem cum
inittendum aliquid supellectilis esset. Sed haec si jam est coempta mitti vere proximo poterit, fi Deus volet per eundem,
tunc de more rediturum. Ploximis meis ne tamdiu Literis tuis, ob latorum incertitudinem, carere cogar, indicavi cui tradere illie debeas , nempe Arnoldo Van. Gendi, Notario Mico , qui hie Hamiae filium Mercatorem habet, cum qiro egi. Ita recte posthac curabitur quicquid stri-
here cupiemus. Ad priores Literas meas addideram Syntagmatia P/rium, Rebq ut si nemo sito vellet, meo sumptu ederentur. Maxime avebam scire quidnani illic facti in1,aiit futurum esset: sed tu ne gry 'ndem indicas. Ignoras desiderium meum, vir amicissime, qui lueepraeteris sileriticia sed nimi . rum festination imia in causa fuit cur id obliviscereris; nam non dubito quin acceperis r quando Literas, q tibiis haec ad- nancta erant, ac pisti. Magis alterum me angiti quod nil item hunc significes, an a steris eas Literas, quas Augusto Mense mi idi addidEram Regnu=, Africum . sive corumque rebus gestis libros tres. Certe noli in periisse de nec speroi nam MErcator ilic per nautam
fidei pers ae ni istit 8c te accepisse confidor sed hujus quoque mentii nem tuam il- Iam festinationem nimiari ci estis isse se proxime Destiam , dc respondendi
via indicata utere. Petierain rabs te, in Ioanni sonsonio traderes, qui ais est cudenda mea operam mihi suam obtulit. Hic si cellet, aut sententiam forte mutet tiam te- sponsum necdum accepi, libenter Guliel. ano utar, quem commendas maximopere; verumtamen ea lege ut non tantum DanucamHistoriam meam, sed de reliquas item lucubratiunculo quas subinde sum mi iasivus, suis typis publicare animum inducat.
Id solit,itat sententia. Qia Histosam
autem attinet ; versor nunc in continuatice
ne Saxonis, usque ad Domum. delibu gicam, aqua inceperam, pertexenda. ω non multiun Dci Gratii a fine absum. Illustris Dominus Cancella ius Regius, etiamsi edi a Pontani Historia Ioperam repetere me istam voluit: qui finiti, qnae in domo denburgica inchoavi, etiam deinceps perisquar. Quae pridem edidi deprimis tribus Rmbus, ea recudi a quo- qtiam nolim, nisi ex meo exemplari, quod hic beo a me correctis i idque ubi opusitit ad te mittam. Quae tu nobis a te opeia tam praeclara polliceris, etiam atque etiaam videre opto. Filii tui Dionysii institu to ex animo faveo, & hoc ipso Patris sui filium se esse ostendit, quod per eliis vestigia ad immortale nominis decus viam insistit. Utinam; uvare possem, sed nil habeo quod submittam Ante hos triginta de tres an nos cum Curast lauanas , una Cum illis Animadvertanes Miscellas darem, memini melodum quendam, ipsi Lipso desperarum restitii cre, inspiciat , si operae erit 6e examinet 3 - , si dignum existimabit in ei nominis ea in re meminisse , gratum erit. Locus exstat Animadvers Misceli. Lib. I. p. aim inae Uxor pro emenda
supellectilla meo nomine expcndcrit, proximis ruis indicatu, ut per Mercatorum ti . bi mox refundam. In Patriae ineae tot victorii, orio gaudeo, atque Deum sepplex
quaeso vencrorque ut constantem ei esse hanefelicitatem veliti Eumlem o , ut
te tuo u omnes diutissimo porro se rei, estque id omnium nostrum votum. Res Iurant te tanden Tius de Stephanius, qui e spectat avidissime quae promittes me uoleni sim,
oai res Meursus. Desectum in solone naco. , Oxime mitiatam, nam petendum Hasaiae exemplat . iit.
700쪽
teanus, S. D. Nos pergami u linter nos amare, O deli-eium naeum, &plures erunt, qui suo Mequ, utramque complectentur. DO-ctissimo illi Amplissimoque Simoni Beatim oratio, pla re imprimis cupio. Adibo virum, dclitetis meis, do, ut muntisculum simul adferam, Cii culo. Tuia es,lae gratae sint: hic etiam quia aliquid an vitate pretii sit mit, aestimetur. Conoro N. Q nunc a Dunentum plenius illustrare i hanci xiniesb causam ut Enc ' uini quod benagnissinie: perscripsisti, aliquomodo Vereri videat. taxca manus idi inni nil adhuc ei feci. Q. ii prompti esse reterant, de bonasteram, nutar, ab Amplis. sinci V. Joanne moverio malle , dc in Hisbaniam ad Conistem Olivaretium, nuperrime milli fiant. Mireris hos nune etiam Thesauros, atam Potentibus instrui 3 ne .
igi viros, qui quomin' iis sit utendomΤhesiuiris soli tutelligunt. Italia anim sor, quae Belgas quaerit . ut Cathedrae I
quantur. Ecce te occupare audeo it expersissimum, Fortunatum Plempium, Medi, cinae doctorem, Quem urbis vestrae, nomine meo, imo Cardinalis Bentivoli Antisti. iis incomparabilis interpelles. Si ς-ditio placet, primo Go docere Medicinam Bononiae poterit; conditionem autem ex adjunctis his Benti Voli , ad
micum meum Chrys num Flacchium Literis intellum. Tua utor opera, quia Plemplum non novi , ficies V. tem , ut per hunc tabellarium , men. rem Rempii intelligam. Hoc rc , Mut amare me pergas. Vale optimet , Clarissimeque Vir . ac sitavissimani Comugem, Liberosque a me . mea, meis, saluta.
Clarissime, Doctissimeque vir. V Iret rima inexpectitione, hacten mihi melint Literae tuae, quibus ni hil antiquius , nihil iucundius dum a gratissima tamen contigit peramica sortatio, qua me nuper in Epistola, ad cummunem amicum nostrum Meuisium striapta dunatus es. Unde adue ere potus, te nondum omnem Stephan si tui mem tiam a me, sed vivere adhue in pectore tuo, iuniculum quemdam propensi erga me astectius, qui tunc temporis, quilin Athenae Belg- midiorem causa , modetinerent, suculantis subinde indiciis, enitescere coepit. Mirum certe animum ancino amoris mancupio divinctum tibi habebis, dum anima spirabo mea. Vitam milhelmi Abbatis quod attinet, velim eam, fani primum fuerit occaso, describendam cures. Multum enim inservire mihi poterit, in contexendis Pr Iegomenis quae novaesaxonis mei editioni, praefigere animus est. Et siquid penes te fies
praeterea, quo institutum meum juvare liceat . impense peto , ne eo me fraudari patiaris. Nam per quos profecerim, oluningenia confitem r. Diotresio tuo me. liorum , ut comperi, vitam ac bunt propediem Commentarii Caesaris. Deus co natus ipsus secundet i Primam commentariorum Linguae Latinae partem , qua etiam Rem p. Literariam , beare constituisti, mecum ut data occasione communices, peramanter rogo. Paria facturum me
spondeo, ubi aliquem paupertini ingenii foetum, dias in luminis oras procudere, maius mihi otium concesserit. BenὀVale, Belgii decus, de dimidium animae meae.