Gerardi Joan. Vossii et clarorum virorum ad eum epistolae, collectore Paulo Colomesio ecclesiae Anglicanae presbytero Londini nuper editae, nunc accuratissimae recusae; argumentis & indibus necessariis auctae. ... Quibus accessit dodecas epistolarum

발행: 1691년

분량: 1015페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

731쪽

nibus. Ad Patres subinde diverior, Grae-ἀos imprimis, quos ut secundum sacrosan-Qum Scripturarum Oraculum profunde suspicio: ita, Vir sum me, si aliquod tuum sipor iis consilium,vel verbulo 1 οδάθ,exorare liceret,omnes om nino habeam causas, te quod facio aeternum venerandi.

Nempe tametsi in eam rem Pedariorum Scriptorum est affatim, tamen de ordine Leistionis, de delectu, de charactere quo spuria a genuinis queant secerni, si te ducem vel verbo impet ira cuius in eo disquisitionum genere praeclariim studium, Historiae Pelagianae, Scriptorum veterum Catalogi , praecipua atque elaboratissima singula loquantur SI Orbis admiratur; in nae in sacratillima illa venerabilis Antiquitatis Penetralia continuo involo. Tu quam in studiosi,s mei ordinis incredibili pietate, meum hac in parte studium, data occasione, M per otium aliquando tuum adjutare dignator. Aliquid novi ex tuis Commentationibus frequenti Doctorum hic celcusima te est agitari scitor utinam ne lucem iis, nobis autem fructum diutius invideres. Convivo illustriflimo Praesuli D. Thomae Mortono, Antistiti Dunetinensi, cimus Apologia Catholica,causa item Regia adversus Rob. Beli. deo ilicio Principis Latine ex.tant. Is me sibi a sacris adoptavit, abhinc quinquennium; qui ut est rara eruditione, ita tua, quibus collustraris, scripta apud se

habet. Franciscum tuum salutavi pridem, aliquotiens per literas, adeoq; utroque sermonis genere, mo/o Latine, modo Grae-c8 attentavi, quo aliquid literarum extunderem; sed enimvero ni meae interciderint, ille Δελοκωφώ. Eum ego tamen ob veterem conjunctionem deamo,adeoque meis verbis salvere perpetuo affatim cupio.Si quando syllabarum aliquot munus mihi destinas, id uti pro se o1λ- ῆλσαυνιλ semper reputabo. Ita ad clarissimum D. Cunaeum transmittere crit in ptoclivi: is quippe me meaque studia suis identidem sustentat. Vale, studiosorum omnium Oraculum,& me juxta cum observantis limis tuis Clientibus concenturiari patere. D. Opt.M. coelesti suo te spiritu perpetuo impleat.

Dat ex Arce

iis DiaecsDunelmensi vir. l. Septem. Anno ultimi

S. P. I

SIstunt se tibi aliquot Suodicae gentis adolescentes, quorum pars ante vel domo vel mensa mea usa est. Doni. illustris Shittit ex fratre Nepos, Laurentius Shytre, ingenium ου' νων, de ad praeclara natum, doctrina & judicio, quam pro aetate, majori, ut cx primo CongrcsIudcprehcndes;magis cum incusseris. Mensa vcrhmea

usus NobilissimusClaudius Sternshyid una cum Praeceptore suo M.Erico Brotiis. Ille erectae& verum nobilitatis decus spirantuindolis, hic studiis moribusque optimis. Omnes fama tui exciti unice desiderant summa tua erqditione de conversatione dulcissima frui, quam ut eis gratificari v lis quod tamen sine dispendio graviorum tuarum occupytionum satin est quod eorum nomine peto. Illi debito id honore redhos limento pro virili pensare insuper haud habebunt Sed & hoc pro veteri tuo

in me favore ac amore majorem in modum rogo, ut si a gravioribus paulum otii decerpere postes, me epistola tua dignari,M quid Musae tuae, qtiae semper egregie publico laborant, editioni pararent, mihi significare velles. Mea tibi ossicia iterum conliabunt prompta. In praematuro charisiimi tui Dionysi obitu non possum non Et quid nit Cum ingenium tam eximium de illud Bataviae decus, a quo tantae eruditionis monumenta jam profe-icta, & maiora, s per fata licuisset, expe- ctanda erant, ut herba solstitialis ceciderit. Sed quia Deo anima eius placuit, ideo pr 'perarat ejus finem qui melioris de verae vitae introituti illius voluntatem Cum quotidianis precibus exposcemus , cidem utique

fas est acquiescere, sed quid ego unguem in ulcere Λ solatia tibi quaero quae ipse domi habes; & non solum ut Pter sed etiam ut Christianus dolere scis. Deus te erigat ac te nobis Zc Reip. Liti diu servet. Recensui notas meas in Curtium & auxi, quae si tanti luci dabo in juventutis gratiam et cujus bono etiam scripsi periodum quandam imperiorum, in qua IV. Monarchiarum incrementi Ac decrementi causas strictim

exposui, sed Uiue Uae indisne excepta

732쪽

est & publicata a Typographo mendis plena.Nulic veto castigatiorem edere animus ellet, si diligentiorem Typographum reperire posset. Ignosce, Vir magne, nugis meis, de me quod facis, ama. B. Q.

Ix. Septembriola Iacxxxiv.

Johannes Loccentus.

Garissimo, Praestantissimo, Druditis simoque miro D. Geth

Joan. Vosso, S.

SI quam te amo,&aestimo, tam prolixas quoque possem scribere literas, prolixiores a nemine unquam accepisses. Quoniam vero, non quantum adiectus impe rat , sed quantum festinatio in patriam pergentis, dc Hanaburgum transeuntis, permittit, scribere licet i noli mirari breveste nunc accipere. Misi autem Leidam ad amicum meum Overbequium, quae tibi, ut spero, rectu tradi faciet. Non sunt forte tanti, quae per tantum maris, de terrae transportentur, aut quibus lustrandis, tute tempus teras, nisi tamen digressioni, de arte nova, argumentum,de scopus ad quem

collimavi, pretium statuant. Quo pacto adscribendum, vi quasi injecta, pertractus fuerim, ex ipsa intelliges. Utinam autem quidquid ejus est, ad Ecclesiae tranquillitatem tantopere faciat, quanto ego eam, quum meditarer , & commentarer , ob

oculos positam semper habuit Quemadmodum enim molestissimum mihi est, si cum quopiam mortalium contendere cogar; irae contra nihil accidere potest gratius , quam si publicὰ queam prodesse , de

vel E longinquo, de obliquo viam aliquam concordiae ostendere. Utinam alii, sicut me, sine dubio acutiores sunt, ita quoque in via quam dixi repetienda, sint sceliciores. Gratulabor mihi, si me procul a tergo, relictum animadvertero. Scripturis equidem juxta sensum, quem ex communi

uitelligendi modo, in fini hominis con

ceptu, facere natae sunt, acceptis, unania mem primorum V. seculorum consensum, adjungo sive subjungo : ad quem nisi respicimus, nullum ego sane controversiarum, vel ut rectius loquar, miseriatum n strarum finem video. Non placent, qui ejus rationem non habent, sed suo sit temingenio indulgent, Ac fidunt, suoque arbitratu , de judicio vetera rejiciunt, nova invehunt. Sed sententiam meam, si legere digneris, picnius perspicies i quae eum d mum, mihimetipsi probabitur, si tibi eam

probari eognovero. Neque minus gratum erit, si moneas, aut corrigas, ubi monendum aut corrigrndum censueris. Quamquam ego, quod hic egi, quasi aliud agendo egi i obversatur animo, genus irritabile vatum. Multi autem admittunt, ex obliquod per ambages expetita, vel alicui h ypothesi aptata, quae si plane Ac nude proferrentur, rejecturi essent. Salve plurimum M vale.

Georgius Calixtus.

CCVIII. Literas tuas, Vir Clarissime, de Reidani

adiunctum exemplar a Mercatorestagoniensi recte accepi. In Reidano ingenium tui Dionysii mire elucet. Dictio est tota pura, de ma orem in modum elegans, quaeq, Tacitum felicissime represeniatet. Laudibus ejus memorandis alibi occasio erit, idque publice: hic si faciam, metuo ne dolorem tuum aliquatenus jam i nitum, tibi resticem, ac restantem, etiam augeam. Grotii nostri Sophompaniam, quam tantopere depraedicas, admodum via dere velim , quam quod tibi dedicavit nia hil fecit praeter amicitiae vestrae antiquissimae dignitatem. Quod meorum operum editionemBlavius tam diu dissert,m ὰ antimum meum habet: utinamque vel nunc tandem fidem liberet, inchoetque. Mitto interim quae II Tomi erant, S: in illis Cr tam meam, quam inscriptum ivi Noom-sio, veteris nostrie amicitiae Ponumentum.

733쪽

Peto abs te nee manibus id dimittas, an tequam excudi debeat. Aristarchum tuum,sve de re Grammatica, Libros, expecto impatienter,& minc absolutum spero. De Salmasio plane doleo: x non possum non invidiam Menapisci accusare. Stephanius nosteriam Saxonem sutim absolvit,& aestate proxima se editurum pollicetur,' nunc

est totus nuptiarum, quaς contraxit iterato.

Salutat te plurimum i uti quoque Laurenbergius. Creta mea si placuerit, mox eodem quoque modo Rhodum dabo, quam affectam nunc adservo i tum patria: im alia item, quae concepi, subsequentur ι si vitam Deus, uti spero, dc otium dederit. Tu

quaeso, quantum potes, cxcita Typographum dc urgere excitatum nunquam desine. Vale amice singularis, ae saluta uxorem tuam liberosque meo nomine, conjugisque, ac meorum.

Sora, diem xxvii. Octobr.

cla Iae xxxiv. Joannes Meursius.

Praestantissimo Viro, Gerardo Joanni Vossio, A ni cui uncti simos

Conjuneussime Dom. Asnis,

Exprimere verbis nequeo, quam mihi

gratae venerint literae, Glosmrium Vulcanii, Hesychium aliosque libros, ad me pervclientes: interim quod verbis nunc assequi non possum, re ipsa, Deo dante,

testabor. Hesychium tribus quatuorvc a, hinc mensibus, in eum praeter spem incidens,undecim flor. emeram;VitlcaniiGlossarium nusquam repericbam. Quapropter, ut de eo mihi gratulor, ita neque importunὰ missus a te Hesechius; cium melioris notae plerosque Authores, bis coemere soleam i ut & hic Londinii, & in agris, ubi plerumque aestatem, transigere solemus, bibliothecam qualitercumque instructam possideam. Ingenue quid de schedis, quas ad te transmisi, sentiam fatebor : Invasit me commune hominum vitium, qui arbitrantur ea quae ipsi cum labore scripserunt, se aliis quoque cum voluptate legi. Nuuc Vzro cum tute eas tibi non displicuisse te steris, teneri non possum, quin porro

Seam , ut certiorem me facias, an tuto famam periclitari possim, deqtie edendis iis

cogitare. Vidi Jul. CaecButen geri, atque aliorum quorumdam, super hac materia

tractatulos; mihi tame a minitate satisfacere potuerunt: requirebam in iis, nescio

quid, quod an ipse ait eqiii polluerim, jii

dicandum tibi relinquo. Non contemnen d .im commentationibus illis, a 'cci auctarium, ex qlio ad vos mi ista: siim: ipes ad- haec est uberioris materiae ; prout ca se quotidie Catalogum Artificum perscripturoosscrt i non obstabo tamen , quominus primos istos conatus, ad periclitanda ho-ininumjudicia divulge per amicorum aliquem , suppresso tamen scriptoris nomine.

quod non nis cutis secundis deberi puto. Caeterum de his plenius, si tu idem sentias. Literas Stephani Gotie ad te transirimo, ex quibus Reveren. Archiepiscopi coiisi lium, a proposito tuo diversum non esse intelliges. Det Deus ut labores tui, quemadmodum merentur, Regi nostro ac Principi adlubescant. Siquid super ea re, ad Dominum Goste Literaruin perser bas. prima quaque occasione eas ad ipsum perferam : aut si sorte absit, in agris ad eum perscrendas curabo; quod ut commodὰ fieri posset. ipse D. Gosse prospexit. Vivit Cantabrigiae, in Collegio Divi Petri, amicissimus mihi,totique vestrae familiae D. Ioannes Francius, qui inclusas a se, ad filium tuum Johannem literas dedit. Ait Prae- laetum CollegiiJesii, Richardum Stearne, ac reliquos istius Collegii socios paratos esse, ut prorogetur tempus illud absentiae, quod filio tuo indulserant, si modo per ip- uim filium tuum , aut per te postuletur.

Siquid tibi , tuisque ulla in re gratificari

possim, nunquam expectationem tuam fallam. Precabor interim Deum Opt. Max. ut tibi, uxori tuae, totique familiae vitam , ae valetudinciri firmam largiatur.

Arundelianu Anno St. v K

734쪽

CCX.

COAjunctissime AEnix,

IAMdudum, cum hic apud nos esses, quid

de conscribendo Artificum catalogo in animo haberem, ex me audivisti , haud inuto faetiim. sed dum ei rei proIegomena quaedam praemittenda putabam, observatiuncula una aliqua, plures alias quandoque est ciente, ac post se veluti trahente, hxcrevit opus, in)u Iti fere voluminis fortita iri. Ac nova se quotidie materia suppeditante, metuo ne in nimiam tandum

lxcresseat molem, quicquid illud est, quod Ex diversissimis Aiulioribus, in unum quasi

torpus congessi : Interea per otium inspicies, scio, optisculum hoc a me elaboratum , ac me judicii tui scientent, quamprimum facies. D. Pettaeus, atque alii quidam viri, optimi, meique amantissimi, ut cdam suadent; minime tamen persuadere poterunt,nisi forte suifragio tuo iuventur. Vale, coniunctillime D Amnis .cum sorore carissima, atque omnibus liberis. etain omni culo ,

F. F. F. Itinius.

CCXI.

. Johan. Fredericus Gronovius. DE siderium vestri, Vir magne, quod

ipsa mora crescit, milii in hac solitu. dine, incentivum fuit, ut denuo quia l. Ia occasio erat, inficetis literis te inquieta rem. Miraris solitudinem dici tantae celebritatis locum, praesertim ibi studiis vacan. ti, ubi nec cogitandi, nec quiescendi spatium datur, tibi, Nos traist tu risus excitaι turba,

Ei adciano est II a. Ego vero in media Lequentia, malignum

iecessum colere videor, qui nec amicum, nec similiarem habeam, praeter unum

uellersichium: sed de illum districtior jam

cura otiosa garritui tempus concedere vetat. Ampius D. Senator, vἰt est allanius. sim factus, & omni comitate me excipiti Sermo quoque ipsius miniist sh tragieus. M potest securum con vivam pati. Equideri nihil omittam, quod ratio mei muneris eraigat, ut si quae nobis exhibita sunt benefici Cia, ea perdidisse se fateantur. Sed pessim ut mos est, promovere fastum, S spiritus im peritorum adolescentium , iisque in quam minutis indere contemptum Do totum sitorum: quem prosecto ego optavi, eo agro desitum esse , in quem mores malos Plati tinus ille mittebat, si qua posscnt serendo interseri. Ipse literae sic obsieruntur, Se a

teucris ea imbibitur opinio, potiorem semper pecuniae, quam eruditionis aestimationem halrundam. Scilicet cavendum cst te rio, ne unquam falsus sit arbiter, qui cum designare vellci, ω σε. mortalem, ex hac nota literatorum ajebat , cum elle, quos odisse divites solent. Ex Tobia Andreae cognovi sic te puto, reviviscere negotium illud, Landsbergensis Principis, cuius consciendi spe, CI. Altingius me Gron in gua excivit. Illustrissimae Principi Mattiplacui, ob istorum commendationem, Munice velit inc huic Provinciae praefulcire. Sed re non amplius integra , meque lamin aliam servitutem transcripto devolvi, a me repudii omen, in heros meos, quorum animos optimus Tobias frustra, puto, tenistavit. Nemo vitio mihi vertet, si serio illi de me bene mereri vellent, meque dimit tere, non alienum a votis mcis, tale locum, ad amplam fortunam, de honorem promptum : sin honestati potius quam comm do meo velificabor. Et gratus mihi erit nexus, in quem iniquo meo tempore mocasus dimisit. Illud te oratum volo, sum me fautor,ne sit spiceris quicquam, me cum hetis meis fidem obstrinxi, fraudis contrais diui nostro miscuisse. Deum testor omnem

ambitionem me depostam habuisse', nec vel minima cogitatione praecepisse ea,

quae nunc evenerunt eo tempore , cum

conditiones ab istis mihi propositas amplecterer. Illud consilium quod a callido homine seggestum, apud te aliquando pro metam, statim a dissuasit tuo abieci , δίdamnavi. Et utcumque res cader, ipsa constantia mea demonstrabo . sincera omnia esse amo acta, quamvis multa acida, hic

735쪽

& jam mihi obvenerint,& praevideam post xviii. vel xx. habebunt Capita. Atque adeo fidelem operam, ab iis quibus maxime ea i primam Sectionem , hic ad te mitto. Coi, penditur, parum nobis gratiae, honoris legi in ea quae sparsim ad historicos libros notaveram. Minus placebunt vulgaria nimis historica nonnulla quae immiscui. Sed scias, viro nobili cuidam S Jurise' sulto eam destinari, Ze ii non capiuntur arida illa, ut vocant critica. A veo cognos ccrejudicium tuum, de si quid inaudivistis de optimo Fabricio ; rescribe quaeso duobus , aut tribus verbis, S puta familiari colloquio meo tantum temporis dari. Salveitcram de vale, praestidium nostrum. Cum

obsignare has vellem , venere mihi, ab CL Pontano, literae indicantes, se in mandati, dedisse filio tuo, quem saluto, ut exemplar Epistolae ipsius adversus Iemitam, qui C Croti operi edidit, mihi exhiberet i id servari usque ad reditum meum peto. nihil fore. Quod apud te solum perire cupio, & indicium esse incomparabilis fiduciae, qtiam de tuo erga me affectu, Concepi; α publice nunquam dissitebor, siquidem nomen erimus posteritati non omnino oblitum. Vitam sic trudi scinius , de

surgere saepe aliquid, quod in ipsis floribus

angat. Supellectilem librariam a Germania superiori recepi mente, quae me tandem Musis reconciliabit. Mirc optem denuo, pervolutare MQ. Lucretium tuum, ut spici legium colligam eorum, quae in festinatissima priori collatione oculis conia vcntibus praetermisit. Itaque rogo. an pati

possis,ut si Lugdunum in reditu,ad vos squispero, post hebdomadas, aut ad summum quatuor, non differetur transeam, a Salmasio illum repetam. Summus ille vir, in nuperis ad me suis prolixὰ sse cxcusavit, ne putarem eo animo, se librum abstuliste, quasi in scriptorem illum aliquid meditaretur, de mihi quod enotavcram, ire vellet praTeptum. Non queo comminisci, quae ipsi causa fuerit huius de me suspicionis. Nam ii ec mihi nunc otium, ut in integro edendo, aliquod operae pretium, praestiturum sperem; dc sie viros de Republ. jam bene meritos, praecipue illum, veneror,ut quidcumque ab iis discere malim, quam quae ipse parum certe didici alios docere. Miscellaneis meis per otium, quod breve nunc mihi, extremam manum impono. xhornius denuo mihi fidem fecit, se cum Jansonio de iis collocuturum. Si persuadebit gratum erit; sin iaceant, nonnunquam premantur in animo, donec mihi ipsi invisa esse coeperint. Nam ut nosti in talibus, expirante juventutis gratia. nihil fere est, quod ipsi aut hores amemus. Salve plurimum, de vale cum tuis publico bono, cui natus cs , praecipuum literarum decus. Sctipsi currente calamo.

Miscellanea mea ex consilio tuo,secui in

CCXII.

Utrum utriusque nostrum adeo amicum nactus, V ir praestantistitiae, nolui eum line meis ad te litcris dimittere. Scripsi anno sit periore exeunte per Elzevirium , ac te acccpiste puto. Nunc enixe abs te peto, ut Typographum impellas, quantum po sis, nimis hactenus cunctatum 1 maxime pro voto meo, dc meorum in hoc Regno amicorum, ac fautorum: inter quos ill stris Dom. Cancellarius iure suo primum sibi locum vendicat. Ad quem quam rim rationem nuper misi , silpprimendam in praesens nuntio. Siquidem ille ὀ te mes esse censet. uti Regi serenissimo opera mea dedicentur : itaque consilio ejus morem, uti aequum est , geram. Insuper est in opusculis meis Atticis, quae in primo Tomo apparent, aliquod Othoni Shielio de dicatum : sed cum diem ille suum nunc

obierit, magno cum dolore meo , nam amabat me vir iste maximopere ; muta

pro prudentia tua inscriptionem, & pr fige nomen Goudaei Rosecrantzii nostri. cui familias meas Atticas dedicavi i Be repone Erici Rosa: cinnetii nomen, ut succedat frater fratri. Quae ad secundum T mum pertinent, & in istis Criticarum Antiquatuor partes, dempto etiam Titulo, Ex- iquitatum Libros IV. mittam proxim ercitiorum Criticorum,& Saturae, quae no- 'me, quaeso, sec de rebus tuis omnibus, demina delicatas aures radebant. Singuli libri l librorum Mitionc certiorem ι tum quo I etiam

736쪽

EPISTOLAE

etiam res meae sitae. Mitte quicquid ad me voles, uti pridem indicavi, ad Joannem Van Gandi, Mercatorem 1 isque ad me

curabit recte. Bene vale, ac salve, cum uxore liberisque a me, mea de meis.

Sora, ad

diem x I. Mart. Nu stanti assu, ela lac xxxv.

Ioannes Meursius. Praefationem ad Regem mittam tem pestive.

CCXIII. SCripsi ad te, Vir clarissitae, Martio su

periore, per Ioannem Elichmaimum, MedicinaeDoctorem,uirum praestantem, S Communem amicum nostrum. Nunc his paucis iterabo scriptionem, atque eam sc-stinatam; nam Mercatoriqui has adfertim discessus sui monet adeo in ipso puncto. Misi tibi per eundem Elichmannum Cretam meam , insit per & reliqua omnia, quae ad Operum meorum Tomum alteram pertinebant. Monui quoque supprimendam Praefationem ad illustrem Dom. Cancellarium ; quando I Ni dedicanda opera mea

ille censet. Indicabam & de opusculo , Ochoni Shielio dedicato: qirando ille diem

obierit, nuncGaudaeo Rosecrant Zio inscri- . bendo,&Familiis item Atticis transferen dis in Georgium, ejus fratrem , codem ti- . tuto, tantum nomine commutato. Quaeso,

scribe, an inceperit Typographus, &quousque sit progressus: tum impelle, ut prO- moveat ; nam id unice est in votis Cancellario , aliisque tu hoc regno, dignitate, Mi. doctrina, eminentibus. Tum Rex quoque meus Clementissimus discupit videre Historiam. Eapropter iterum rogo urge Bla-Vium, quantum potes , quod est sane non exiguum. Feceris mihi rem gratissimam, feceris doctis M amicis in hoc regno; feceris & Dominico Molino, qui desiderat vehementer: & nosti viri illius adfectum in literas, deliteratos, S in me quoque inter istos. Utinam hic etiam quandoque possem tuis commodis inserviret opera mea certe

tibi prompta essent. Hic desinam, A salvere te jubeo cum lectissima uxore liberi

que. Idem ficiunt uxor mea liberique; tiabi de tuis addictissimi. . Scripsi admodum fe

Ioannes Meursius. Quaeso ne neglexeris mihi per hunc Mercatorem nostrum respondere: nam occasio tam idonea, aR: certa, vix se mihi, toto anno semel ossert. Iterum valc,Ac aetatem Nestoris vive. Scribe etiam,imo mitte, si quid pridem edidisti:tum si quid in praesens edis. O si liceati semel tantum singulis annis te praesentem compellare ' quam id velim.

Nunc suiscere nobis debet, quod perlit rasillud ipsum concedatur. Caetera Deo committenda, qui nos Curat, amicorum praestantissime. Valc iterum.

In comparabili Uiro Domino

Gerardo Joanni Vomo.

vir Clarissime, OFsero tibi merito tuo opusculum , quod nuper in vulgus exire justi,& im

ter summas occupationes per intervalla condidi,cum non liberct otiari Partim Emblemata sunt, ad quae nihil dictum, nisi quod in confesso ante me natum fuit,dc nemo e plebe etiam ignorat. Aliter tamen quam vulgo,dixi,oc proinde novum, atque indictum videbitur , quod unusquisque, quanquam Platonem, aut Aristotelem non legerit, quotidie loquitur,dc sentit. Partim orationes sunt, in quibus nihil praeter omeli mei rationem,debes aestimare. Non passus sum diligentiam meam desiderari,cum aut occasio, aut alius, atque alius,quem ex Ro. mana antiquitate explicandum susceperam, scriptor invitaret. Promittimus ceridquaecumque non praestamus. Et hoc ad laudem mihi satis est. ea aetate inquam magna eruditio non cadit, imo qua magnus est, qui ad consessionem ignorantiae profecit. Nunc Iuvenalem meum pergo illustrare. De usu codicum tuorum, valde mihi gratulor , &devinctum me ostendam, ubi

per ruc licuerit, & tibi placu it hujus homini

737쪽

CLAR. VI R. ad VOSSIUM

minis affectum experiri. Sed vereor ne humanitate tua abutar. Interea tamen mox libros tuos remittam, quam primum intellexero, eos a te desidcrari.Opus tuum de Arte Grammatica, avide hic omnes cxspectamus. Spes nuper facta brevi proditurum. In tua autem manu est , vota nostra explere. Vale, Vir Incomparabilis, & me ama. Feptim Lugd. minissimo namim tuo

Marcus Zuerius Boxhornius.

Cl. V. Ger. Vossio.

' Gon erit, Vir, Cl. quod de excusanda

Literarum tuarum tarditate, squod a te non semel faetam est deinceps labores. cum iam exemplo te meo tueri possis, qui literis quas Octobri mense superioris anni

reciperem , nunc demum respondeam. Non tamen hoc a me factum, vel imitandi tui causa, si quando res tuae ita tulerunt, ut serius responderes:vel ut exemplo meo fultus securius in posterum sileres. ου are. a ἰλιον τον ἐμίν τε S σὶ, ut olim Platonicarum

elegantiarum simul le dogmatum decus it. Iud ingens Synesius loquebatur)-ἐγων. hoc in me facinus admiserim, qui non in postremo felicitatis meae loco semper positi

ponamque semper, hoc mihi tectim amici. tiae, mutuarum Literarum commercio firmatum excultumque, jus interccdere. Dicam igitur, quod res est,mivossi QStantum

video , in eo satis conspirant nostrum utriusque fatum , quod vitam vivere otiosam, neutri datum est. At in eo discri men ingens, quod tuae Omnes curae, omnia

negotia ad Literas de Musas pertinent; quorum Q. fiuctum percipiunt tum talicissimi Juvenes, qui te quotidie audiunt; tum qui tua laboriosissima scripta legunt per totum orbem literarium docti gravesque viri. Mea pleraque racgotia quam diversi sint generis vel inde potos colligere, quod totos haud raro menses occupatissimo mihi transigere contingit, quibus tamen totis librum Videre, aut catestudendi causa, non contingit. Hoc quominus mireris, scias velim ut alia nunc taceam in qui Residentes , fui vocamus sunt hujus Ecclesiae Canonici, iis tum uni. versissimili, tum sngulis per vices agenda curandaque multa incumbere, quae tem poris haud minimam partem, quod untia cuique suppetit, sibi vendicent. Superiori anno molestis limo Thesaurarii munere sum defunctus. Hoc anno sum Receptor EcclGae, oncre fateor, s genus ipsum laboris , de praecipue si praemia utriusque spectentur, non adeo molesto aut gravi; a Musis tamen , & otio literario non minus alieno , quam quod erat Thesaurarii. Quae quidem de oceupationibus

meis eis hisius, non habita tuarum ratione, sunt a me nunc exposita, ut errorem,

in quem te postremae meae induxerunt, tibi eriperem. Ita enim ex iis collegisse te aperte scribis , multo majora me sub manibus habere, quam quae hactenus

Maioris ea certe mitto pro tuo erga moamore, quam pro Corum merito aestimata in a me praestita sunt. Magnam cane in eo, mi Vossi, amoris tui vim agnosco, tum quod talcm me tibi fingis , a quo magno possint a te tuique similibus ex- peetari, tum quod, cum ita de me judicas, ne ipse mihi desim , cohortatione tua, quantum in te est, providere satagis. Plurimum igitur amori me tuo debere profiteor libens. Cum tamen hominis sit, meo judicio, vani stultique eam de se opinionem excitare, quam destituturum se certo sciat, etiam atque etiam te rogo, ut quam opinionem de me temere concepisti, eam, me non spondente, imb alia omnia profitente , & bonam copiam ejerante, tibi quam potest celerrim Θ, avelli sinas. Iam enim dudum est, cum de meis studiis, non mea fano, quod sciam , culpa , sed fatis ita volentibus, actum est: Δ ea nunc vita est, ut si hactenus omnia pro voto successissent, nunc tamen vel invito decoquendum, & arena, quodajunt, cedendum essent. Neque tamen spero ita vivemus unquam, ut iroinde fiuges duntaxat consuinere natos, quitaquam merito nobis exprobrare possit. A sit hoe a nobis, ut eo vecordiae unquam

deveniamin. Si ut prosimus aliis, sc i-ptis

738쪽

ptis&luelibrationibus nostris non datiar, at sunt aliae personae quam gerimus, de professioni Sacerdotis non minus convcnientia , in quibus non inutiliter ad Dei gloriam occupatum iri quicquid in nobis est industriae, confidimus. Interim si contingat , ut aliquid interdum edamus in lucem , hoc scit. succis vis horis nostris debebimus totum, magisque recreationis nostrae quam laboris erit. Ad Parentis autem του μακαρίτου - ἀνεκδαῶ cdenda quod hortaris, res factu facilis esset, nec a me tam diu dilata, si ea essent eiusmodi, vel quae perfecta aestimari mererentur, vel saltem ita essecta, ut sine Aut horis injuria publicari possent. Horum cum neutriimst, x eorum quae praecipua ii int, non sine summo Iabore ad perfectionem aliquam perduci pollini, & argumenti sint a meismidiis id est sacris, alieni. quales sunt ope. rosissimae in Polybium animadversiones, amplissimi de re vestiaria Commentarii, &c. quid aliud iis praestare possim, quam ut dum vivam ipse, fideliter a nie integra illibataque conserventur 1 de post obitum, sacrae publicae alicujus Bibliothecae custo diae fiὀeique committantur, non Video. Caetera si quae sunt, qui minore opere indi. gent, ut publico parentur' ut sunt setitasse Notae in Epistol. ad Atticum, de alia nonnulla id genus) aut quaecunque sunt argumenti Theologici seu Ecclesiastici, quae ulla mea quantacunque opera sive perfici, sive quocunque modo ad publicam utilitatem disponi poterunt; in his operam nostram publico non defuturam, si Deus vitam nobis M otium, quae sulficiant, audeo tibi promittere. amquam ut verum fatear, nupera quaedam Calamitas studia mea vehemcnter affixit, ex qua vereor ne longum sit, priusquam se integre recolligant. Obiit enim ante mensem

unum aut alterum Omnium meorum ami-

eorum, quibuscum familiaritas mihi & deliteris frequens communicatio hic intercedebat, longὰ doctissimus Augustinus Lind.sellitis, postquam Heretardiensi Dioccis,

cujus erat Episcopus, annum vix integrum, sanctitate de integritate vitae praesul, etiamsi olim vixisset, admirandus, praefuisset. Vix est ut tantam eruditionem iri

mita modestia , tama obscuritatu I etsi

jam pridem toto hoc regno celeberrimae famae fuerit in latere potuiste quisquam cre- t, hoc praesertim scollo, quo scribenis di cacoethes plerosque homines, qui aliquid sciant, tam impotenter transversos agit. Nullum genus est eruditionis, in quo non ita excelleret,ut tota vita nihil aliud egisse videretur. Nullus liber antiquus aut recens. Latinus, Graecus aut Hebraicus nullus sere Gallicus, Italicus aut Hispaniacus, qui quidem alicuous momenti fuerit, quem notum non haberet, totumque ita excussistet, ut pro re nata suam de eo sententiani apud amicos docte pariter aucopios8 proferre noli posset. Hic ante quatuordecim plus minus annos, cum ii

bellum quem contra patri inominis infitiamatores cdideram , legisset de probasset, antea sibi ponitus ignotum ita complecti cepit, ut deinceps non aliter de me sollicitus esset, quam si propiori aliquo natu rae vinculo ipsi coiri unctissimus fuissEmis. Nullum ossicii genus est,quo mihi comino. dare potuit, quod inexpertum reliquerit. Nam de studia mea qua considendo sae pillime, qua docendo non raro adiuvavitide lartunas meas aliquando tenues non ipse modo sponte ilia liberalitate sibi vavit, sed de ab aliis ut sublevarentu . , sua apud magnos viros authoritate, nunquam a me neminimo quidem verbo soti licitatus, effecit : Ille denique fuit, qui benignissimum Dominum ac Patronum , nuper Episcopum Londinensem , nunc Cantuariensem Archiepiscopum in tanto

dignitatis fastigio meritis quam Iocolonee celsiorem primus mihi conciliavit'; momnia prom ipsi debeam , tanquam se

tunae meae fabro de architecto praecipuo, quaecumque mihi felicia postea contig runt. Sed ut ad studia redeam, assiduus hic mihi erat, de temporis acti severus exactor , pensis eciam interdum impositis quae pro ratione sive virium mearum, sive otii oc temporis, maxime comgrua sudicaret. Paucos ante mortem annos, totus in eo silerat, ut Graecorum vi

teris vclesiae Scriptorum Scripta quaedam

is, magno aere non ita prideme dive, si, Europae Asaeque locis comparata de hi allata, quam emendatissima cum Latina Interpretatione in luccm emittocr. Mu

739쪽

quoque singis id quidem amori erga me

suo indulgens, quam humeris meis confisus ad partem tam gloriosi propositi vocarat, mandata mihi veterisGraeci codicis,qui Commentationes in partem P ulmorum, Chrysostomo vulgo adscriptas Contineo, Interpretatione. quidem eb ficilius a me suscepta, quod dies ad perficiendum data, nec alia conditione imposita quam si per alias occasiones liceret. Alia quippe erant plura, seu majoris ea momenti, seu quod acceptiora futura essent, praelo designata, priusquam harum usus esset. Neque jam quicquam restabat, quam ut Typographus primo quoque tempore ad opus accingeretur, cum supremum dicm obiit

Praesul Illustrissimus. Sed Deo laus, quod ille superstes, diuque sit superstes oro, quo

vivente nunquam Patrono cariturae fiant in

Anglia meliores literae ι cujus potissimum auspiciis, de prudentissima administratione, ut eb perductum negotium illud, quo perductum diximus, cum Praesul Illustris sobiit, omnes hic agnoscimus a ita de in cura providentiaque ejus, nulli non pari negotio omniumque hactenus dissiculta tum feliciter victrici, spes nobis non exigua, tot conatus de labores, ob intempestivam praecipui instrumenti jacturam, inca L sum non futuros. Sed vereor ne qui modo pertinax silentium excusandum habebam, idem nunc importunae prolixitatis crimen incurrerim; adeo hoc quoque verum illud experior.quam sit illud in omni re dissicile, ut ne quid nimis. Ad literas igitur tuas redeo, etsi jam pertaesus prolixitatis,ne in tanta sermonis redundantia, me tibi non respondisse queri possis. Grotium de Salma sum, incomparabiles Heroas, quod in tuis

memoras,rem fecisse mihi gratissimam. Etsi enim vitae eam rationem inire, ut inter eruditos nomen profiteri meum possin, non datum est, in eo tamen non leve solatium, quo supra Vulgus non parum assurgere mihi videor, quod viros vere doctos offectu sed de judicio fortasse in non vulgari

colo eorumque incolumitatem in maxima parte faelicitatis meae pono. Sed osecuti in-Luniam, summum illum virum,desultoriae vitae incommodis tamdiujactari, de incertis sedibus errare i Dignum Ceris virum, de cujus virtutis possessione omnes Euro-

pae reges 8c regna, si saperent, haud paulo

majori contentione inter se decertarent, quam olim urbes illae Graeciae de Homeri umbrα Sed nimirum tanti stant ei Libertas, de Veri amor, qua non paucior ubique fere inimicos, quam Eruditio de divinum Ingenium admiratores illi peperere. Sed quando ut ait ille, nondum omnium dierum Soles occidere, non est quod desperemus res ejus aliquando tranquilliore loco sore. Filium tuum Iohannem reducem,ut Ze Opus Grammaticum, quod promittis, illum corporis, istud ingenii tui ste- tum in utroque te complexurus libeus videbo, de avidus cxpecto. De re tua pecuniaria, serum me tibi scribere; scribam tamen; 24. nempe die Mensis Octobris ultimo elapsi so. libras, quae tibi debebantur,PosteriDelegatoCantuariensi, persolutas esse: alteras autem 1 o libras quod am magis tempestivum me tibi scribere: in si interim te priores illas accepisse quod semper observandum tibi est) vel verbo significaveris, intra paucas septimanas tibi paratas fore. Res tua reliquae omnes, prout feret occasio, mihi semper c-runt curae. Sed hortense illud negotium

tuum s quando de Successoris tui res ad topertinere recte judicasi adhuc pendet de sub judice lis est. Quando erit aliquid constitutum, quod brevi speramus, omnia per me plene rescituriis es. Vale,Vir praestanticsime, de amare pergem tuorumque omnium cam r.viii. I. Mariarcss. Sitis merito tu mamissimum,

Mer. Caseu bonum.

CCXVI.

CL Ger. Joh. Vossio Salutem et

ossicia.

P votis quidem erat,bVir clarissime,

te ante abitum Illustrissimi Comitis Lescinii in Angliam, videre 3 Verum quia partim promotione quae hac die fiet, diastractus, partim rebus itineri parandis, id ficere nequeo, per hasce mihi tecum esse ageddum existimavi. Totum negotium

740쪽

In tuis Iiteris versatur, quibus instructi Angliam petere voluimus. Magnum te in

illa insula, collati a Regibus honores testantur, Ilustrissimo Comiti satis erit, si tuis ibidem amicis significaveris, magnum

literatorum aestimatorem eum esse. miramque Academiam videbimus, in uir que aliquot septimanas consumpturi. Teparario viri magni innotescent, quorum tamen & ego non paucos amicos habeo.

Addere non oberit. si videbitur, Parentem ipsius unicum in Polonia Reformatae Religionis patronum esse, prout Princeps Radrivilius in Lithuania, prudentissimum M literatissimum inter Palatinos haberi, & quod ad rem ficere maxime videtura, in magno apud Serenissimum Magnae Britanniae Regem favore, quem multis literis testatum fecit. Ipsius Comitis dotes ex aliorum forte relatione nosti. Sed quid ego multis in his te, Vir elarissime, turbo: sussicit petiisse, ut literas nobis ante diem Iovis vel veneris submittanturLugdunum.

Hospitium nobis est in Pappengrafi apud

Dominum de la Rue. De favore erga nos tuo nihil dubitamus, quem ut continuare erga me praesertim velis, observanter peto. Vale, Vir clarissime.

die promotionu mea in Messicina Doctorem.

Iohanne Ionston .

CCXVII.

Praestantissimo Viro Domino

conjunctissimo.

Conjunctissune AAgnis,

VIdes hic auctarium non poenitendum,s nisi me fallunt amici, quorum hac in parte judicium desideravi opusculi il lius, quod olim ad te transmisi i quodque

propediem typis committendum, ultimis

tuis literis indicaui. Amicos dico , non Seldenum, Pettaeum, Otightredum, qui priora approbaverant; sed fratres Wrenni, quorum alter nunc est Episcopus Her Drdiensis, in magna apud Regem gratia,

alter vero Decanus Windlariensis. --

bo certe in omnibus ostendimi, quam bene tibi, mihique velint. Tertii libri caput ultimum , quod rationem picturias diiudicandi pertractat, nonnihil reconcinnavi, ac porro quid in singulis corporis humani membris, vere pulchrum olim judicaverint adjeci 3 quemadmodum de

caput tuum de Statuarum materia ; quoniam ea res quoque , ab hac recte judia candi scientia , non videtur aliena: su dubitavi aliquamdiu, an septimum caput Libri tertii cum hac , quam nunc Vides, appendicula, peculiari quodam titulo vindicem , inscriberem 1 ac picturam veterem statim exciperet vindex, sive de ratione picturas diiudicandi. Tu ficies quod consultius iudicabis i aut in duo opuscula di iapesces , aut conjunges. Mihi certὰ , si Regi nostro inscribatur opusculum, omniacon ungi debere, atque in unum volumen componi videntur debere. Miraberis se te , nimiam hanc levis Turocinii fiduciam, nolisque me adeo temerὰ periculum famas adire. Ego quoque, ab hac arroganti ris ausi, ut mihi quidem videbatur, tem 'ritate, alienior eram i donec suasit, ac pene persuasit,Rev. EpiscopusHerefordiensis ι qui lecta hac, quam nunc tralismitto, parte, multis asseverant Cr ursit dubium aetergiversantem, constare sibi dicens, quam acceptum Regi, Proceribus Regni, omnibus denique futurum sit opusculum. Dignabitur profecto Rex noster, inquit, hoc tuum scriptum inspicere, pro eo quo artes hasce prosequitur adfectu; nunquam quicquam gratius ei obtingit, quam si post

regni curas, osteratur aliquod antiquae artis specimen , quo ocillos, animumque paccat. Qilinimo nuperrime adhuc,dum tuas

schedas percurro, inquit, adfui Regi super antiquorum cximia arte , nonnullaiciscitanti i atque ei spem seci, visurum brevi opusculum aliquod, suppresso tamen

tuo nomine, cum cura ela ratum. R

spondi non tanti mihi videri tumultuarium hoc opusculum , quod inexspectilis

ferὰ excidit majus opus, Catalogum nempe Artificum , molienti: daturum op ram , ut majus hoc opus, tanti patrocinii gloriam magis mereatur. Ad haec Rem Vir, tanto in s hac in re, consilio meo

obsequeris , quandoquidem spero fore, ut V , Ser

SEARCH

MENU NAVIGATION