장음표시 사용
741쪽
SerenissimusRex, pro navata strenud opera, animos tibi addat, ad reliqua pari indultria proseqtienda. Unum tantum in hisce tuis lucubrationibus requiritur , inquit, Rex
noster inquit, ac Proceres Regni, multique alii ingenuarum artium amantes, Latine quidem intelligunt , Graecὰ non item. Minus gratum hoc nomine futurum erit mpusculum, nisi Graecam passim Interpretationem adjicias. Multis su per ea re mecumegit. Non repetam singula. Video certe
Typographo, mihi, publico, non inuti. lcm fore hanc operam: si quid ex hac re commodi obtigerit, amicis qui hanc mihi
operam non denegabunt, deberi putabo. Quaedain talia sunt, ut a filiolis tuis, Isaa-CO, atque Getardo, forte ad probandum Graecae Linguae tyrocinium transferri possint; ubi maior aliqua emphasis latur,nemo melius cxprimere ca post et . quam Ad sinis noster Naeranus a sed is gravioribus forte curis distinctur; pertentabis animum, si impetrari possse putabis. Utcumque tamen, vel precibus, vel pretio inveniendus crit aliquis, qui id praestet. Rcfundam
quicquid impenderis; nolim enim nostras has quales nque curas, minus gratas esse,
ob leves aliquas impensas. Typographus quoque, si quid ea res editionem disterat,
moram hanc aequo animo feret, quoniam
sc denique fiet, ut exemplaria magis distratiantur. Ad quod cli .im conducet, squam minima, ac portabili ut loquuntur
sorma, minimeque sumptuose excudatur; ne quem pretium ab emendo deterreat.
Cum primum has de pictura observatio.
nes congcrerem, quin etiam cum eas ad
vos trani mitterem, nihil minus quam de editione cogitabam; unde etiam evenit, ut de interpretandis Graecorum Authorum locis,minime laboraverim putaveram majori operi reservanda esse haec, quas prole-gomena i sed quoniam praeter opinionem in justi operis sormam excreverunt, est
nescio quid, quod mihi suadet, famam hoc
opusculo praetentare, doneC reliqua prodeant. Sunt multa loca ex Authoribus Graecis, quae nudam tantum rei gestae Historiam, aut Apophisic a aliquod, aut aliquid simile continent, ea Latinὰ tantum imprimi velim, ne in nimiam molem
excrescat opus. Reliqua loca Graeca,
quae Emphasin quamdam habent, ae iscipsa phrasi praecepta quaedam: continent
artis, integra servari velim , adjecta imterpretatione ; aut si Latine tantum vid antur imprimenda , optem nihilominus, ut Graeca verba quae vim aliquam habent, ad oram adsiciantur, quo peritis pariter, atque imperitis Graecae Lingliae satisfiat. Dabis veniam pluribus , praeter amorem
meum verbis: non leviter animum meum
tangit haec cura. Quicquid posthaca eo
volente, adornabo, ipse semper hac cura defungar a neque amicis meis negotium
amplius facessam. Certiorem quoque s cisti meClarissimumClaudiumSalmasium, unice optare specimen aliquod statuae paruliatae , chlamydatae, habitus Epheborum,& ii milium ; jam ante per D tas ellum, ipse Salmasius tale quid petierat; quineti am Gallicum aliquod ipsius Salmasii scri
pium pene me est, quo a Bos ello petit, ut hoc a Comite Arundelliae impetraret et placet Comiti propositum, ac mecum rCcommunicata, desiderio Clariis mi Viri, quamprimum satisfieri volebat. Negabam partem illam antiquae eruditionis , quα versatut circa rem vestiariam , ita mihi perspectam , ut pictori, quod exemplar potissimum exscribere debeat, praemonstrare ausim : Compelliaturum interim D. Sel denum, ac Patritium Iunium a eos en in in hac re magis forte versatos, pictorico i modius statuas delineandas assignarepo te. Placuit illustrissimo Comiti ratio consilii mei. Confestim itaque ad Iunium advolavi , ostensaque Cl. Salinasiimmu , quam non iniqua vir Magnus postularet docui. Rogavi ut convenit et D. Seldenum, atque ad aedes Arundelli
nas, comitante Sciden o accurreret: gratissimum id fore Comiti, si inspectis monumentis antiquioribus . Artifici quid deline
andum videretur, Ostenderent. Recepit facturum Iunius ; nec tamen venit; acceptis deinde tuis literis, iterum interpella- vi , atque illam tuarum literarum partem ,
quae id urget, praelegi: Respondit, se non immemorem suisse promissi i sed nunquam in D. Seldenum, variis negotiis civilibus distentiim , eoque raro se domi continentem, incidere potuisse: daturum
Nyram, ut ubi primum compeli re datum
742쪽
erit , una cum Ipso advolet. Quatuor aut
quinque sunt hebdomadae, ex quo Venturum recepit, nihil interim fit 1 neque
possum adsequi conjectura, quid tantulam
rem moretur. Non desinam tamen eniti,
ut tandem aliquid fiat. Nisi forte inveniat amicum aliquem Cl. Salmasius, qui in Britanniam forte excurrens , ex ipsius sententia, quae delineanda sint ostendat. Si quis talis offeratur, de me, & Artificem non imperitum, ad omnia officia paratissimos experietur. Imo si forte dum in agris sum, talem aliquem appulisse intellexero, Londinium statim excurram, Π que Operam meam requiri in re tantula
patiar. Iamdudum ad te literas dedi, quibus te Cantabrigia reversus, de rebus Ioannis nostri certiorem feci. Responsum exspeeto, quod postremae literae tuae, brevi
promittere videntur. Etenim ex quo litcras
ad te, Cantabrigia reversus dedi, tuas quoque, cum literis Iohannis nostri accepi. Sed is parce admodum, atq ae obscure res suas tangit, adeo ut vix conlectura, quid sibi umiit, adsequi possim. Uarii hic atque incerti,
de matrimonio eius rumores: ille nihil super ea re aperte r aliquid tamen videtur innuere voluisse, dedita tamen rursus opera praeterille. Sunt adhuC penes me literae eius ad quamdam Prudentiam Greene: hanc illam es la putanti nolui compellarceam, cum essem Cantabrigiae, nisi prius
exploratum haberem animam tuum. Hoc
illud est, quod ultimis meis literis, sedulo a
te petii, nc me patereris ignorare, quo loco illa mihi esset habenda. Rev. Episcopus Herefordiensis , facile agnosendam non putat, nisi prius plenius quid constiterit. Aliquantulum igitur adhuc differo Canis tabrigiense iter, speram fore, ut ad prim2es litcras meas respondeas, & ad me transmittas Schedulam , in qua Joh. propria manu perscripsit, quaeriam sint illa, quae dilectae tribui velit. Ego utar in o. mnibus consilio Reverendi Episcopi Herefordiensis,quem Academicarum Artium callentissimum . vestrique amantis sinum quotidie experior. Haec sunt potissima, quae raptim ad te scribenda putavi. Int rim hunc animi mei dubium, etiamnum motum de instituenda dedicatione alios
celabii: nisi forte de ipse putaveris, non in-
consulte me facturum, si eonsilium Her fordiensis Episcopi amplectar. A quo consilio si non abhorrebis, cura sciam te, me, meaque, unico tantum verbo Archiepisco
po commendasse s quod magnum addet
animum, timide alioquin tantam rem aggressuro. Scis quantum apud Regem nostrum, valeat vir merito eminentis sinus. Precor interim Deum Optimum Maximum ut te, tuosque, publico, mihi incol mes servet. Vale.
. prilo ἰονιιere. F.F. F. Iuni , Continuatam hanc opusculo meo appendicem, ita raptim exscripsi, ac prope ranter misi, ut ne quidem eam potuerim perlegere, antequam Reverendo Episcopo legendam praeberem I imo ne quidem otium fuit percurrendi, postquam revere dus Vir eam restituit, propterea quod si tim videbatur ad te mittenda i maluissem alioqui Graecam Interpretationem, locis
suis ex consilio Episcopi passim adicere, ac primo quidem consilium erat, quamprimum hoc facere ι scd subibat ahimum cogitatio , posse Typographum falli, in
voluminis forma, ac Typorum modo cligendi i nisi ante Cal Maias, totius operis conspostus , certiorem consilii rationem suggeret. Nunc aliqua ex parte, animo meo satisfeci sic mihi videor, S quemadmodum haec prorsus videbantur addenda, ita nunc verbum non amplius addam. Unum hoc itersim rogo , ne patiaris propter leves aliquas impensas spem meam imminui. Inveniendus est aliquis, aut precibus, aut pretio, &C. Grati animi testimonium nunquam requires, sit scio. Etenim ut ut non accesserit, ossicii hujus gratia, tibi tamen obstrictum me esse semper agnoscam. Iterum vale, & me amare pςrge.
HAud abs re facturum me existimui,
Vir clariissime, si te quoque cor an
743쪽
nis, tot beneficiis mihi conjunctissimum,hreui epistolio, sed intra praecordia nato,
compellarem. Enimvero tanta sunt tua, de me, tamque praeclara merita ut cui plus eo nomine debere possim, velim ve , sciam neminem. Caetera vero longe antistat ingens illud nec mea unquam memoria excessurum beneficium: quod filiorum meorum, non unum, non duos, sed trinos, pignora mihi charissima ad optimarum rerum scientiam , qua neque maius
aliud , neque praestabilius , non incitaris modo, quo solo obstringi aeternum pol ram 1 sed duxeris etiam, traxerisque ; ne sic quidem innato tibi bene merendi stil-dio satisfactum ratus, nisi S simul informator fores. Quod quantum sit, rem ex
vero aestimantes, etiam me tacente , norunt cuncti. Sincerum tuum in me meoiaque aliae um, de alia huiuscemodi, quae deteri praedicando nullus abnuerit, ite modum epistolae excellisse , vel solum id egiste videar , libens de consulto praetermitto. Ego saltem omnium, dum superstes fisero, recordabor ; sn, occasionem nactus, ossicia esse mea aliquid iudici: ro :non negligam actu promptus esse, benefactaque benefactis reponere. Interea scme animatum credas velim : Filium Benedictum, Britannia jam decedentem mareque transmissurum ubi ad vos appulerit, ut complectaris foveasque facile te exoratum iri confido , si cogitare tibi subierit, quam ipsi semper cultus fucris, quamquc prolixe ei operam navare , Cupereque jamduduin coeperis. Vellem is tuo Consortio longum filii, adeoque te Doctorem habere posseti sed quia nccessum est in patriam , sesquianno haud visam, regrediatur, infelicem hac parte esse oportebit. Habes Laurentium , excitatae indolis in. eniique , quem doctrina affecisse , tibi onorificum.mihique & compluribus aliis futurum est, quam maximὰ jucundum. Adeo non veremur , ne ab materie devinciendi ulterius familiam nostram destituaris. Quid mihi hac legatione praesti.
tum, quanquam memorare possem, tamen filio optime relaturo quaevis, supervacuum videtur. Hoc saltem profiteri licebit; nihil omnium secus quam optaram
evenisse. Iam in eo sum, ut hinc discedam; Belgicis navibus . uti spero, transfretaturus. Deus te bono literarum, tu
que decori incolumen scruci, & senecta aetate, quam scio expetis,dignetur. Vale.
Spectatissim Viro D. Ger. Ioanni Vomio, o conjunitissimo.
Conjunctissime Domine Assinis,
LIterae tuae in quibus , librorum a te
missorum mentio fiebat nonnisi docimo postquam allatae essent dic, ad me perlatae sunt Fasciculum librarium, tali nota insignitum, qualem inscriptio literarum tuarum fasciculo tributum testabatur, nullum invenire potui. Aliquoties ad portum advolans, &cum inquisitoribus illis, qui in portubus regia vectigalia Curant, prece & pretio contcndi, ut talem mihi fasciculum demonstrarent. Omnes pCris negabant, quicquam sibi, de tali aliquo fasciculo constare. Subit tamen moestum an mum Cogitatio , adeundum mihi esse Dominum Deli, qui Archiepiscopo a secretis est; sperans fore, ut cx ipso intelligerem, an & qua ratione fasciculum sibi inscriptum nachiis citet. Narrat ille miserum utriusqire fasciculi casum : ac casu fere libros a se recuperatos , atque exorci faucibus creptos. Ipse sorte super ea re ad te proscripserit. Utcumque tamen tres tantum adhuc ab ipso libros recepi. Unum inauratum, quod tuo nomine tradidi primogenito Comitis Nepoti i duo
reliqua exemplaria, Cantuariam misi, ut postulabas. Spem tamen ficit Dellius. duo adhuc recuperari posse, quae Cantabrigiam , te monente, mitti debeno.Quumque ostensa ea literarum tuarum parte, inauratum unum, quod Bibliothe. cae Cantabrigiens deberetur, quacumquoratione inveniendum csse urgerem, eiciam hos
744쪽
hoe spospondit: scire enim se assirmabat, ubi Londini in Gnimission
Courti ut vocant, duo exemplaria delite. stant, quae sorte inter diripientium manus, ad aliquem ibi pervenerunt, quorm unum inauratum esse arbitratur; plura se invenire non posse contendebat. Biduum tamen nunc est,ex quo nihil etiamnum de exemia plaribus istis resciscere potui. Misi heri vesperi ad ipsum t respondit peregre prosectum hominem istum, intra biduum aut triduum rediturum. Et mihi hoc ipso die
rus abeundum: mensem unum atque ait
rum in Surria loco quodam xxii. millia ab urbe hac transigemus. Literas itaque tuas, una cum meis, ad Doctorem Richardum
Sterne, Praefectum Collegii Iesu, amico fideli committo, qui eas cum libris s si mrte restituantur in Cantabrigiam mittat Alioqui literas ad Praesectum dare nondum statui. Quod si libros recuperari non potuisse intellexero; literis hisce meis, tuisque, quas fido amico tradidi, alias addam, quibus
eum de jactura librorum certiorem faciam. Sed spero non sere opus. Utcumque tamen
nullum mihi exemplar relictum iuit, Scsi fuisset , Episcopo Heresordiensi tuo, meoque nomine lubens tradidissem. Spero acceperis prolixas literas meas, in quibus Herefordiensis Episcopi memini ι dolerem sine si literae istae una cum auctario non paenitendo, calci opusculi nostri de piructura adiciendo, ad manus tuas non per. venissent.
Non tanto me dignor honore, quam habuit mihi clarissimus G totius: olim avide amplexus filissem optatam conditioncm ; nunc Operam meam addixi familia: A rundelianae, cui jam dudum, ut scis, adsuevi, & in qua, ut forte omnia non placeant, plura tamen placent; vitae genus quod varias interdum recreationes, severioribus curis interponit, satis indoli meae congruens experior. Totus jam sum in persequendis iis , quae depictura coepi. Primo per millim in vernaculam nostram linguam, ea
quae Latine dedi transfero ; Quin etiam
hortatu multorum, in hoc regno Britannice idem conabor. Nolim enim alium quemquam, mentis meae non usque adeo
gnarum, opus hoc interpolare , mox indu-
striae hac in parte magis fido. Urgent admodum artifices, dc quotquot artes illas delicatas amant, imminet deinde cura majoris operis; spondeo, ut scis, Catalogum Artificum. Non patiar quantum in me erit, fidem meam requiri. Horum nihil amplius possim, si novum vitae genus amplectar. Plu.ra sunt, quae afferre possetn; sed haec praeciapua: excusabis itaque non sine debita gratiarum actione ; nunc intra horam unam, atque alteram conscendendi nobis equi.
Ad ipsum clarissimumD.Legatum scribere non positim. Menses circiter tres sunt, ex quo literas ad sororem, amicissimo mihi D. Roberto Uan Uoetit, sculptori eximio, iter ad vos instituenti, traditurus eram; impedit Rex
tum temporis iter eius: de stipendio annuo mille florenorum detinet eum, additis in super quadringentis flor. conducendae domui. Adolescens est optimus, biduum mo. do aut triduum apud vos diversetur. Experiemini non indignum amicitia vestrali
spitem, atque abunde gratum. Quid ab
eo expectem, ut apud vos meo rogatu fariciat, in iis ad sororem literis perscripsi,qua ipse adseret. Ubi venerit,de omnibus, qu gopusculum illud meum spectant, certio, rem ipsum facies, horulam unam , atquet alteram lucraberis; quoniam ipse ad in
perscribet, illa quae tibi alioqui perscribe
Cantabrigiam intra festum Nativita is Christi, ac praesens hoc tempus bis excurrLQ iuraue post extremum reditum,depre helidissem , increscere quotidie rumores, multosque qui avide societati inhiabant,
malis eam artibus petere. Reverendissimum quoque Archiepiscopum , multum laborasse , ut inhiberet duo tria mandata Regia, quae obtendebantur ab iis, qui Aulicorum quorundam favore, tale quid in se obtinuerant, dum impudenter satis aia firmabant vacare jam locum. Quum deniaque instaret Praefectus Collegii totius secta. ratis nomine, ut secietatein resignarem, taliberam iis electionem relinquerem, priusquam indignus aliquis obtruderetur: gembnas Praefecti sit per ea literas habeo; nolui Collegio injurius este, diutius tergiversan
do; sed ex conssio Revereudi Episcopi H
745쪽
reserdiensis, Magistri Hall, qui tum temporis hic Londinii erat, ante dies decem, quam literas tuas acceperam, Collegio jusfeci subrogandi quem vellent : in locum filii tui. Gratὰ id acceptum. Nescio
quid nune moliantur. Neque mea pomm interest. Multa tamen sunt, de quibus,
filius longe aliter apud te, quam hic rem se habere deprehendo. Longum esset singula perscribere Georgius Stearne, Cui librorum curam reliquerat, negat se ita subito negotium hoc de libris conficere posse, quoniam plurci libros, aliqui quibus pe.
cunias debebat, utendos sumpserant, nescio, an in pignus. Et eorum aliqui Cant brigiat nunc non sunt; expectahdum itaque aiebat, usque dum reversi essent. Spondet Praefectus Collegii operam suam ; Zc in meis ad ipsum literis postulavi, ut me ab. sente mitteret eos ad Jonam P sterum, qui eos recepit ad vos transmissurum. Ex dividendis eius receperam , cum ultimo Cantabrigiae essem libras, I 8s. 6 d. quam totam summam, gnaris, Praefecto, ac sociis expendi in eos, qui certam pectIniae sibi debitae rationem reddere poterant,
aut ostensa manu filii, qua se iis obstrinxerat, aut testibus fide dignis adhibitis. Si unquam revertatur filius, videbit quid sit actum, neque improbare poterit. Praefestus, ac reliqui socii, authores erant, atque ipse etiam eo inclinabam i ne quam in Academia sinistri rumoris occasionem , cuiquam praeberem. Non suffreti tamen haec summa. Circa festum Michaelis , Gantabrigiam iterum excurrendum mihi erit, ut porrb quinque, aut sex libras recipiam, quae porro dividendis accesserunt. Praesentiam meam requirunt, quia annumhrari pecunia ista non
potest, nisi in libro , qui acta Collegii continet , propria manu pecuniam a me rece
piamelle subsignem. Accessione ista ad di videndas facta, spero fore ut bonum n men existimetur filius tuus. Non inter. mittam , quin videas, si libet, Praefecti, ac societatis testimonium , haec sic gesta. Utcunque mihi sc prospiciam, ut filio tuo, faxit modb Deus,ut reducem videre liceat, an omni bus possim satisfacere. Vale, de mei re perae.
Excidit de utensilibus, quod primo ad.
ventu Cantabrigiam deprehendi, omnia jam a matre Prudentiae, in domum suam translata, forte ne debitores in ea involarent , ut commodissime interpreter et non putavi inquirendum, quoniam significaveras, voluisse filium, ut auferret quidquid ei in supellectile placeret, libris ac pictura inceptis : quin etiam libri periclitabantur ι nisi pei lutum ex dividendis
fuisset iis qui litem et intcntaverant, ut jam olim ad te perscripsi, quibus cum persolutum esset quod debebatur, etiam aliis qui modestius egerant, & minus importu ni fuerant, quod Justum crat vidctatur tribuendum.
STatum rerum mearum illustrissimae vestrae Dominationi per supplicem hunc libellum declaro. Is autem ita se habet. Cum Grajugena Dei gratia , sanctissimae
memoria Cyrilli Patriarchae Constantin politani, prius fuissem domesticus, atque Capellanus, ante ejus obitum ab ipso con mendatus , in Angliam veni , studendi gratia , ubi benigne , & humaniter a ceptus , sex annos integros mansi, proagressibus in Theologia, & Latina Lingua fatis magnis factis. Verum adhuc desiderio studendi veni Leidam, ubi jam annimi& dimidium mansi : expertus sum ibi,
benevolentiam, & benignitatem eruditissimorum virorum, certe secundum Evangelium Christi, Christianissimorum: quorum beneficiis, & munificentia librogorthodoxos, ad propagandam in patria ea
Religionem, &Evangelium Christi mihi
comparavi. Verum jam tempus instat,
ad Ecclesiam Constantinopolitanκm rein
746쪽
dire, cujus membrum sum, & Iibros istos mecum liabeo, satis oneris, &ponderis. Pro quorum portoriis, de navigiis, magnisiimptus mihi iaciendi sunt, qui vires meas excedunt, quandoquidem, de iter fatis longum est : ideoque sciens vestram pietatem, it beralitatem, & clementiam, ad vestras Excellentias, cum hoc libello supplex accedo , ut vestram liberalitatem, Conferre dignemini, quemadmodum &Illust. & Piet. Ordinis iacere, ut in gratiarum actione , quam hic agere debeo, similitiarque vestram benignitatem annumerem : ejusdem enim Pietatis de Reli. gionis estis. Ad me vero quod attinet, hic
Min patria mea, non immemor ero, vestrorum benefletorum,& praedicator promptissimus, ut Deum optimum oro, ut vobis omnibus semper benedicat, Sc Omnem abundantiam concedat,ut de hic honorem,& laudes , piis hominibus debitis consc- quam tui, de in futurum coelestem gloriam; quod faxit Deus optimus maximus sua gratia dc misericordia. t B est Nath. Nathanaul l Conum.
CCXXI. EQuidem stribendi ad te nullam occa-
sionem omitto, Vir clatissime,nequc last, etiam molestus elle. Nam quan-rumvis sponte tua te iacturum quidvis crc-dam , quia tamen mora meo deuderio nimis longa est, nHuco non per amicos
ad te iter capicntes, etiam Currentem ultro porro impellere. Quaeso, itaque facuod iacis, lentulosque illos excita; siquiem pro uno duos , ut intelligo , nunc posthae sim habiturus. Utinam nunc tandem incipiant ι Sc duobus, quod promittis , praelis opus cupium urgeant. Nisi ficiant , de cunctari etiam diutius velint,
libros decem Historiae Danicae ,'quibus tracto eos Reges, qui familiam Oldenbut picam praecessere, hic seorsim dare cogar.
Scripsi nuper per Soranum quendam cia
vem l quaeso, ut per hunc respondeas, atque Certum de negotio toto facies. Qui
has meas ad te affert, est egregia tum vi tute, tum doctrina, edericus Andreae,antea, ut puto, notus,cum adesset Rosacran
Zio r nec illustris Dominus Cancellarius Regius suo filio Ephorum dedit; cui rogare, ut bene, quantum postis, facias, est id li
minis illam tuam maximam humanitatem ignorantis. Sophompanaeas Grotii, est ex cellens plane opus: tui vero de Grammati. ca Arte libri caeteris in eo genere longe praestantvacc invenio,quod cum illis jure comparare queam. Ex Praefatione Grotii, uno
Sc altero loco, video te de Poetica edidisse. Quod cum necdum ad me miscris, amicitiae nostrae jure, x fiducia, abs te peto. Inopere meo de Creta , lib. III. cap. v. post
verba Dionis, libro XLV. quae sunt de Liabertate, ab Antonio restituta, imperare δε- crevimin, adde. Et apud ipsum Ciceronem, Philipp. II. D quam caeca avarit/a
, ne , prii Marcium Brutum Proco
suum, pii Creta provincia. Tu me tu es compos tu non constringendus P An saris δε- eruo Creta post M. Bruti decretam potuit liberari, cum Creta nihil ad Brutum, vivo C stare P pertiner 8 Iterum, lib. I v. cap. t Lubi de Me mede ago, post,MU- Poeta Vn siitur: adde, Vide qua de eo Has in Maσι- μώ o OIuliin Capitolinuus, in Antonino M. Illud porro, si licebit, cupiam ex te intelligere, ecquid operis istius dedicauo Noom ito nostro grata fuerit. Mone candidc,muistaturum, si displiceat. In hoc desino,teque uxorem liber que plurimum salvere tu Mo: quod de mea, ac mei ficiunta
ra ad diem , xxiit. Junii, δε- antiquo assectu,
747쪽
vir excellentissime, amice sumine, quas ex longo intervallo, abs te cupidissime accepi; plenas doctrinae, de bonae mentis, in qua radiat pietas,& Candor. Neque ego, nequc Collegae mei redhostimentum norunt, beneficentiae tuae exercitae in eos quos Commendavimus. Utinam tandem aliquando,
invcniamus, aut saltem illi,qui jam se vobis totos debent, Hellersigius, de Gronovius noster, juvenes ambo bonae spei. Vidimus
hisce diebus , commentarios tuos de re Grammatica editos,opus rarum & immensi laboris dignum quod in cedro scribatur;& ex Cabellavio viro elegantis ingenii, accepimus, nunc quoque sub praelo esse Lexicon Etymologicum, quod iam tempore Synodi Dordreclitanae meditabaris: cui operi ex animo favemus, idqtie nimiopere
expetimus. Martinius nostcr, ιιιιιν νίτης,
Lexicon suum ante obitum, nonnihil emendavit, & auxit, in spesti editionis s eundae. Filiae ipsius superstites, plurima te saluic impertiunt, &pro amicitia, quam pater delamstus tecum coluit, Consilium
abs te petunt. Nollent enim sibi laborem patris perire, inter tineas, & bl attas; squidem cum Typographo, honestis de aequis conditionibus trantigi posset. Germania
nostra continuis bellis attrita, e proximo
nullam spem facir iterandae editionis, quod Tvpographi plerique ad incit a redacti, haeredibus Martinii, vix praemi uni laboris promittunt. Si apud Amstet amenses Jansonios, aut alios florentiores Typographos, a. liquid foret sperabile, tuam cum primis Ο-pem fiducia paternae amicitiae implorarent. Vide, vir maxime, quam audacter , abutun tue benignitate tua, quod ne mihi vertas vitio,amanter peto. Malui enim in hanc partem peccare, mihique notam inurere,
quam Orphanis tanti viri , qualicunque hoc ossicio decsse. Edo nunc S. Theol giae libros quatuor auditoribus meis, ante annos aliquot dictatos , ut deinceps scriptionis tantae supersedeant, rudes quidem illos, at suasu amicorum, destria atos in ii sua Tyronum. Profuerunt mihi Theses tuae Theologicae, de Historicae , quas creberrime laudo , & historia Pelagiana, ad cuius
instar vellem omnes partes Theologiae nostrae, ab ultima antiquitate, ad aetatem iis
stram, scito prudenterque repetitas. Qiod
quidem opus a nemine, quam abs te, vir maxime, rectius elaborari posset. In AcademiaIulia vivit D. Georgius Calixtus, vir, in parte quidem Lutheranorum; sed per ruditus, aequus, modestus,& candidus, qui edita nuper parte Theologiae moralis, cum digressione de arte nova dithusii, Veronii, aliorumque Pontificiorum, mihi salivam movit, de spem injecit reparandae doctrinae, altercationibus ultimi seculi nimis labefactatae , dc implicatae: simodbplurcs,
cum bono Deo, in hanc rem conspirarent. Evolvit is ferὰ omnem antiquitatem sacram, adhibito lumine analytico, quo dialecticae, &sophisticae disputationes, anc- cessariis vinculis etiam certis, sapienter dis. separantur: quarum confusio luminibus coelestis veri hactenus obstruxit. Obstati: quidem non pauci nycticoraces, qui serale. carmcn dicere, bonorumque studia tradi secere non desinunt: sed di horum crocitationes Deus facile compescet,& in columbinos gemitus vertet. D. Polyander D. Heinlius, Epigrammatis sitis opusculum , meum condecorarunt. Si ferunt occupationes , ego, quae non inverecundius forte peto, studium coiiatumque incum calculo tuo approbari velim. Intra mensem proximum imponam, Deo dante,Colophonem. Quartum Alphabetum 1am typis exscribitur. Primus liber agit, de natura, dc constitutione sacrae Theolosiae, ubi de illius principio, sci iptura sici a i alter de summo hominis bono, & ultimo fine, aeterna be titudine, ubi definiuntur quaedam hyp theses, de animae immortalitate, de statu iulius separatae, de restarrectione carnis, de fine mundi, deque ultimo audicio. Tertius de subjecto nempe homine, quatenus civis Dei, capax illius regni, &aeternae salutis; ubi de illius ortu, & statibus, adeoque de Deo, de creatione,de hominis lapsu. inarius de principiis a ternae si lutis, nempe gratia paternae miserationis, fraternae redemptionis, ae superp*, sanctaeque vocationis; deque mediis quibus aeterna salus obtinetur, externis, verbo Dei acramentis, Ministerioque sacro: interno, nempe fide Quiademque consequentibus, unione cum
Deo, justificatione, sanctificatione, boni Lque operibus, horumque statu, Libertate ristiana,MExercitio , Christi apa Mili-
748쪽
ua, & pretatione ; cujus fruinas, est pax
conscientiae , quae est vitae aeternae initium. Haec est Theologiae meae πιυοχ ἡ.Si intellexero,piis, de doctis non displicere, quintum& alios edam, quibus describo sacrae Theologiae partem propriam, quae continet cla Christiana, tum hieratica, tum politica, tum scholastica, tum denique oeconomica. Vides quam familiariter tecum a. gam, amicorum oculissime, &procandore tuo facile agnoscis. Abrumpo,& hemio- Ium responsum expecto. Bene vale, vir doctissime,& salve cum charitatibus tuis a me meisque aeternum. Ut virtutes, doctrisam,
Ludovicus Crocius. D. Bergius, & D. Villius, plurima te salute vicissim impertiunt, atque diu bene agere , dc gaudere jubent, viri tui juxta
CCXXIII. Quas a te postremas accepi IV.Id.Oct
.datas redditae sunt illae mihi circa m dium Novembris ι nec multis interje diebus so. libras quantum tibi ad id temporis debebatur, Peystero tuo numeravi,& cum pecunia responsum ad tuas, ut memini, satis amplum dedi. Quare ut pristina non regeram, scito me haud multo. post, communicatis ipsi quas in eum sinem scripseras ad me litoris , de Horto Controverso cum B. nostro egiste, idque quo candidius secum agi intelligeret, privatim primo; quod valde ipsi gratum fluit. Non en in quantum video, publicae sive sollegii, sive quorumcunque cognitioni causam suam libenter commissurus est, unde & bonitati ejus quantum confidat, potes conjicere. Nisi fallor, unicum hoc illi refugium superest , ut literis suis ad te
sive querulis sive blandis rων γαρ οὐ Gῖ
quid a te eliciet, quod vel ad obtendendum consensium tuum, vel ad amoliendam ulteriorem rei di iii sitionem faciat. Tui erit judicii quid responsurus sis. Sed cave ne quid ad te detrimenti rediturum indepuistes,si in proposito perstiteris. seribenim id
a me cavebitur, Ac ut res nunc sunt, ne munima quidem metuendi Causa. Nam GP bendarias tuas rationes quod attinet, cum binae tibi conditiones initio propositae fumrint , quarum alteram ea conditione amplexus es, ut alterius, si quando ita malles, jus tibi servares integrum; s quod ego su dcre aliquando memini optionis huius pro re nata arbitrium, aliqua voluntatis tuae significatione perliteras mihi promisisses; valde fallor, aut A: novae conditionis non poenitendos fiuctus hoc anno, me Thesaurario, percepisses, & ad primam redire quandocunque velles liberum tibi fuisset. Quod eis a me dicitur, non ut te consilii tui poeniteat , sed quo magis intelligas non admodum tibi cujusquam gratia opus esse, ut in his securus remanere possis,quas nunc obtines. Atque haec quidem hactenus. Mitto ad te bina exemplaria non ineleganter ut sunt hic nostri Bibliopegae plerique hujus artificii valde imperiti compacta Libri hic nuper editi. Est autem Marci Aurelii Antonini, Rom. illius Imperatoris nunquam satis laudati, De ita sua sut vulgo vocant) in Linguam Anglicam versio. Dubito an liber sit
tibi unquamnvisus e non enim opinor alioquin intor Historicos tuos Graecos p nitus omisisses. Quanquam revera inter
illos, nisi per publicum errorem, nullus illi locus. Est enim liber non historicus,
sed philosophicus purus putus, de plan8 divinus : neque de vita sua, verus illi titulus, sed τι ictauro, quod longe aliud est, de ex intima Pliilosophia Platonica exponendum , ut paucis in notis ad librum judicatum est. Misi bina exemplaria, ut si tibi videtur, alterum ad virum amplissimum de doctissimum D. Bos pellum , Regium
apud vos Oratorem, sive tuo sive meo nomine curares. Sano hic tanto studio e cepta est haec verso,ut quamvis adhuc musteus prope si liber , Ad a praelo Calens, jam tamen de secunda editione cog tam
incipiant. Et si tu Anglicam non utati
749쪽
gas, non dubitavi tamen aliquem tibi istic amicum vel Anglum vel qui Anglicae Linguae non sit imperitus, cui novus liber munus sit futurus non ingratum. vale, deo us lut Hortense negotium a me expcditius curetur j rescribere meum esto.
Vir Clarissune,ANte paucos dies, cum me D. BarIaelis,
cognatus nicus, invitasset, constitueram ad vos excurrere, ac tibi gratias coram agere, pro libris tuis de arte Gramiamatica , quos exi munere tuo accepi: --terum mox casus aliquis inopinatus me hic
detinuit, fecitque, ut perliteras, praestare cogar hoc quidquid est ossicii. Utique si, quisquis grate munus accepit, jam gratiam retulit, exiguum est, quod aut ego debeam tibi amplius, aut tu a me desideres. Etenim nihil quidquam mihi, a multo Iam tempore, accidit aucundius. Sed quia longe satius est, re, quam verbis, aut sola mente rependere ossicia, angit crueiatque me, inertiae meae conscientia , quod in publicos usus nihil evulgem 1 neque sit unde par pari dare hostimentum tibi quem. Ego dum opus illud hic illic inspicio , plurima r
perio,qua majoris operae,curaeque sublimboris sint, quam promittit Titulus. Quod autem Aristarchum, noluisse te inscribere ais, in eo tuam agnosco. Certe primum librum sine intermissione perlegi, cum silmma admiratione , & percurram evolvamque saepius. Adeo ubique ingens ubertas, lectissimarum observationum, de reconditae clusdam doctrinae illic esti Excaeteris quos ordine perlegere nondum potui, illud tamen summatim didici, haud satis me latine scire, multaque esse, quae male dudum percepi. Quaesivi in his
licite,an aliquid de recto usu particulae, cι-rra,traditum extaret, sed non inveni. Pertinet autem ea invcstigatio, ad Iurisconsullorum controvcrsim, quae oritur ex verbis Diocletiani, x Maximiani in L. Transigere i8. Codic. de transactionibus. Quippe Cimacius ij b. d. observati cap. II. dc lib. 19. cap. 39. Item Goveantis lib. I. Variarum Lectionum, cap. 3 o. atque alii plures, statuunt voce ea, exceptionem significari, ut de nullis criminibus publicis , quae sanguinis poenam non ingerunt, transigere liceat, praeterquam de fessi crimine. Bris nius autem lib. de verborum significat. in voce citra, & in lib. singulari, ad L.Jul. de Adulter. E vardus lib. . Var. L ct. cap. 6. Omnino negant Idoneos Scriptores Latinos, ea voce sic usos unquam suisse , idque passim ex legibus etiam nostris, atque ex aliis constitutionibus ipsius Di cletiani, & Maximiani, quae sitnt in eodem dice, ostendunt. Quare vocem Cam pro accipiunt, ut ex ipsa illa lege nemo de criminibus, quae sanguinis poena carent, transigere postiit, quin ex transactione illa . in crimen falsi incidat, plane de sine falsi crimine transigi de his nequeat. Disceptatio haec omnis ex usu ejus vocis pendet. Et certe, nisi ex norma latini sermonis vox citra, exceptionem, quandoque denotet, M pro, praeterpiam, accipi posse, falsa est Cujacii& Goveant opinio. Nam cXemplum quod ex L. unica. Cap. de re uxor. Act. g. accedis. I 3. circa finem adsertur, non multum ad rem facit, cum is locus cxtet in novissimis constitutionibus Justiniani, qui ex seculi vitio, saepe loquitur barbar nec illam secutus est latinae linguae puritarem, quae superfecit adhuc Diocletiani, Maximiani tempore. Si propediem ad vos venero, Cupio ex te intelligere, quid sentias, Vir clarissime, quem Latinitatis habeo Authorem optimum ccrtissimumque. Vale,& uxorem tuam, liberosque saluta.
Clarissimo, ornatissimoque Viro
Historiae Professori celeberria
Eversiis domum, obrutus sum Ecclesiasti.
750쪽
siastieis ac Scholasticis negotiis: me absente, pestis, hic coepit gras lari, visitandi fuerunt agri, legata Ecescsiae accipienda, A p eliae scribendae, SI alia quae res tempusque exigunt. Unus Discipulorum meorum peste correptus. Est is filii nostri Balivii assen hovii, qui filiam ante octi duum se .pelivit,& tres jam habet cum morte luctantes. Deus illius misereatur,ac foeticcm la giatur catastroplien. Excusabis ergo silenti uiri tenax, non pertinax. Mitto filio tuoJohanni, Merulae Ennium, pro Colatho Aldino, quem exspecto cum responso ipsius, an vclit me mihi servare Macrobium, cujus loco, si velit remittam ipsi, utramque partem Homeri. Si remiserit codicem rimondanum, d Orperum, Ms. remittam Euripidem, cum Authoribus Historiae Augustae, quos duos solos habeo; nani Coluthum remitto. ScripsiGuillelmo Blavio, ut praemia scholastica mi tat , nam unum destinatum filio Balivii aegro, qui rapetit ante mortem, si possit videre , ibite impressio illa aliquid boni causaretur. Roga itaque filium, ut Bl vium urgeat, ut ad me libros mittat. Causam habes. Hagae Comitum emi duobus Imperialibus , Historiam P crrerae Occia dentalis Indiae, a D. Barlaeo versam, roga an non si nimium. Mitrat mihi filius tuus Coluthum meum, cumPapia cMajo, ac rescribat, an Macrobium mihi pro hi
mero velit relinquere, sin minus, cum reliquis ad septa redibit. Heri quod nunc occurrit in Servio legi, sep a non hepta, este scribenduin, quod a saepe adverbio derivetur. Ego ex te scire vclim,rrecheno, an male. Deus mihi icstis , quam avide desiderem legere censuram tuorum veterum Grammaticoriim, hanc solum mihi
fac gratiam, ut mihi significes, quo pretio Blavi tibi vendat; sic postsem ad te pecuniam , pro compacto exemplari mittere, dc tu pro me , quasi pro te emere, haec pia, & mihi utilis futura citet fraus. Pro Corollario addo, m e inter libros meos in. venisse Marium Corradum de Lingua Latina lib. i 2. Venetiis excussim,apud Andream Valutabrum Is 69. Is an unquam tibi visus sit nescio; videtur mihi plus quam vulgo saperet si eum expetas, pro filii Macrobio, aut Euripide, fac me certiorem
Haee furtim inter scholae murmura scripsi.
Vale,& ut soles, nos ama. Raptim 2. ML Tui observantis in ,
Iohannes Lydius. Copias Epistolarum D. B. Junii, prima vice mittam, defuit describendi tempus.
Doctrina S pietate eximio Viro D. Gerhardo Vosso, Professori
NUntium immaturae distatutionis Di
nysii tui antea intellectiim, proximὀD. Franciscus mihi ex ordine tristi retulit tristissimus. Non enim sine praxipua animi aegritudine, casus Dusmodi recenseri, vel audiri potuit. Equidem ea obstrictum necessitudine, de iis meritis obligatum motones. ut non propriis familiae miseriis differar magis,quam tuarum sensu conturber. Luctum ergo mihi hoc renovavit, Leo- nardi ante biennium amissi, & tuae causa
tristitiae quam addidit plurimum propter
filium omnibus affatim cumulatum dotibus. Arduum & rarum cst, ae talem doctrina antevenire, rarius fama, Δ scriptis illam celebrare. In illo utrumque sic emianebat, ut vix pater tanta filiό dignissimi is alterutrum quoque exoptatius videre potuisset. Sed fuerit hoc divinum, benigni criga te animi testimonium. Brcvem tamen locupletis possessionis ii suram grate potius recordare, quam te ejus avulsione impatienter lacerari. Nec primum, nec uniis cum , nec gravissimum tibi hoc soli conti git. Deus revocavit donationem suam, tuum cum modo, & ratione moerorem experiri vult. Et si itaque res coacta, ingentem videatur molestiam aspergere, & humanitus alteri, in alicrum saepe criminationis
immodestiam extundere soleati Prudens nihilominus, semper reflagitab omni specie impatientiae i qiianto magis Christiana mens sortiter il la tolerat, quae Deus extra propositum nostrum immittit, pro plenis.