장음표시 사용
711쪽
sane gratias ago. V idit uterqueCancella. rius Regis ac Regni ι vidit Dona. Rosa cran ius; omnes laudant. idque in ma) rem modum. Operis mei de Othenie=sam exemplar ia avide videre velim: Mimpositum esse finem literae tuae spem secere, quam si fallunt quaeso hominem impellas, ut absolvat. Cupiam videre quoque quod suturum indicaui separatim Piraeum,ielbsa i uica de Familias. Utinani devoti hujus compos fiam : nam exspectant, de incusant quoque tacite fidcm meam, qui inscripta ea opuscula sibi norunt. Quaeso isthic operam item tuam nava. Mitto nunc quae necestaria ad priorem operum meorum Tomum i nempe Bibliothecam iticam, Ceramicum Theseuanque ι α inserenda aliis lucubrationibus iam vulgatis. Addo exemplar Solonis, ut Graecorum Auctorum loca, hic Latine tantum expressa, ob penuriam ryporum, Graece quoque cxhibeantur : quod omnino fieri velim. Tum poematum reliquiae multo plures, quam quae hactenus vulgatae, alunguntur; minime praetermittendae. Ipse isthac ut lubcbit arbitrabere. Addo effigiem aeriincitan, quae in fronte suo loco, quem putabis convenire, collocetur. Quicquid
filia tua expendit meo nomine, en I mitto, gratiasque quantas possum ago maximas.
Uti in vicis lim tuae inservire mea posset: faceret libenti animo uti debet, S ut amicitia nostra suo illud jure possit, uicam Ariatam meam, quae debebat in hoe Tomo compar re, nunc omis; nam cum eam ex acMAriaia excerpere,& seorsim exhibere, statuissem, aliud consilium cepi. Vale, vir praestantissime. Uxor mea te tuamque liberi liberos salutant; ego seorsim Franciscum tuum , de Dionysium , de ut porro patrem imitari pergant, serio
ylio clarissimo D. Gerardo JoamuVossio, Maecenati optime de se merito, . D.
OUia omni prorsus abstinere circuiti
ne, eximia illa tua δεηιιτηι semel juia sit, id quod res est, prompte cloquar, faccia sunt mihi negotium terni saxovis versuri lib. 2. p. 2 o. qui sic habent: adde oculum propius,se nostras prospice Chetit,
Horum inquam ecquis genuinus sensus Et quid hoc loco chelae t Ego certe, dc ingenio, S libris destitutus, vix all*qui potero. Apud elegantissimum Poetam Rutilium lib. I. de reditu suo, v. I 83. non ita
Etjam nocturnisspacium laxamerat horis, Phabas aurum passidiorepota sed utrobique aqua mihi pendet.' igiatur nullus dubito, quin in Livendo hoc nodo, Oedipum nobis praestes. Alter Dusdem Saxonis locus, est lib. 6. mox initio,deliberalitate Caesaris, de Africani , qui scriptorcs rerum suarum amplissimis muneribus prosecuti. Sed nomina eorumdem scriptorum scire discuperem. Quantum coniectura assequi datur, illorum unus Ennius erit. Verba autem Saxonis nostri,in hunc modum habent : Eximium exiguiprematis pretiam, famam quoque Casarianae reιributionis exce . Di s quidem Iulius . victoriarumsuarum toto orbe Misarum siripit rem,ae basoremque municipio donare contentus exitiis: sednec fricanus quidem, is repem dearis verum suorum monumentis, muni cemia Danos aequavit.
712쪽
CLXXVI LGurissimo Viso D. Gerardo Ioanni Vosso, Maecenati optime deis merito, S. P. D.
Cutissime vir, Amice eonjunctissime,
NI hil equidem aecideret mihi optatius,
quam si longiori te Epistola , inpraesens compellare liceret. Sed ferale silentium stylo meo indixit, geminati vulneris acerbitas, quod mihi hoc anno instigere, voluit summus ille, vitae necisque Imperator ille Deus. Amis etenim, heus amisida dulcissimam conjugem, octiduo post puerperium defunctam. & filiolam desideratissimam , quae jam risu cognoscere patrem incipiebat, dc unicum crat viduitatismoae solatium. Verum non tam amisi, quam praemisi, ad aeternum illud,omnibusque bonis circumfluens coelesti tun anima. rum consortium ι ubi me beatae istae animulae praestolantur , donec vasa colligere, de ad piorum mundum commigrare nos jus Ierit, cusus in manibus, series meae sitae sunt. Interim admitto consolationes, iisque animum quotidie erigo, quas desicrae nobis literae,de humanae conditionis recordatio, suppeditant. Quem ego casum non potui, quin in sinum tuum est inderem, quippe quem non ignorarem, aeque graviter euin laturum, quam me , cujus maxime interest. Caeterum maximae a me
tibi debentur gratiae, de divino isto, filii
tui Panegyrico , quem mihi tuo nomine, tradidit suavissimus Collegarum Me ursius. Cui nunc refundo Iono dispar redhostimentum , Oratiunculam scilicet meam qua nobilissimae juventuti, ad parandam Eloquentiam, fices subdere volui. Tuum erit benevola excipere mente, Ac me porro, ut coepisti, amare, qui aeternum tibi devotus. Vale, Belgit tydus, de corculum Mu
sarum. Sorae, a. d. xviii. Aug.
Clarissimo Viro Gerardo Joanni
Vossio, S. D. Vincentius Fabri
CVm nuper suav ssime una fuissemus,
Vir Clarissime , in domo Viche ortii, constitueram, ut nosti proximo die te invisere. Sed optimi Vichemortii humanitas, dieique sequentis convivium, desideriis meis intercessit. Equidem quoties Cogito laetissimi candoris tui indicta , quam hilariter me exceperis, quibus sermonibus
ut laudandus viderer, esseceris: toties iueam devolvor opinionem a ut quemadmodum eruditione tua nihil augustius omnes novimus , ita candore. nihil arbitrer
clegantius. Quo magis doleo, non licuis. se mihi ulterius, iucunda praesentia tua frui, praesertim cum ipse invitares, dc inusitatalaumanitate , quod flagrantissimὰ cupi tam , sponte exigeres. Caeterum , de alia quaedam festinaverunt discessum meum. imprimis quod Leidam resculae meae essent transferendae. Quas dum convaso, poema tion hoc, quod ad te mitto excidit. Illud autem dc crudum, dc tumultuarium, si legere tantum dignatus fueris , jamdudum aliquid fiet, quot voto maius sit. Eruditissimumjuvenem Dionysium vostium, filium tuum ex animo diligo, de colo. Nec qiuicquam contingere potest , quod illius amicitia mihi jucundius sit. Si unquam h4.nestum est, conciliaturam cxercere, heia quaeso, ne defrigeas, Vir Clarissime ; A sectus mei eximii, de sinceri, obsidem munusculum hoc, licet exiguum, a me habeat. licissime vale , vir maxime , cum Om
nibus tuis. Lugd. Sat. a. d. xxii Sept. cla lae xxxi I.
odrissimo Viso HGerardo Ioanni Vossim, fautori meo, S.
Clarissime juxta, ae doctissime vir, ΡΞramanterrogo , ut si tibi non sit molestum, digneris examine pensiorem- dicare, an verae , justae* integritati restituerim, vςrsus aliquot, noni in pridem in
713쪽
Saxone nosti o mihi oblatos i imprimis; fol. . fac. 2. Regum colla potentium victrici toties peia
Fastus reorum turgidos exuperans potiore
Ut constructio talis sit i Ego Gramur mustori sperdomui victrici dexιra calta potentium Regum, o multoties perdomui turgiao altas
meorum reorum , l . t. mentum, seu mea imperio obnoxiorum , O subinde νebellanIιum Nam alioquinquus per reos litos intelligat, vix divinare postum) exuperans, pro exuperatisi potiore dextra. Mox sequenti pagina, Sapphico extremo iciarias posthac Agatham manebit Agmium, dce. Illuci Agathum , arbitror Saxonem latina incude cisormasic ex Graeco pro bona fama , sive virtute . vel fortitudine, Postri mis versu pag. v. 3. q. rari Suarinum exanimavi titulis abusum oc meritum concilio tis sibi nomen. pro conciliantis restituo concibantem, ut respondeat, τρ Suarinum. De his omnibus peto mihi sententiam tuam aperias, de im- hortunitati meae placidiis ignoscas. Observa/piissimus tui, Stephanus Johan. Stephanius.
CUm superiori proximo mense Hi-brandus vectiterus , Iuvenis cruditus di elegans , addi ictus claritate tuae inusitatae doctrinae Amsteliodamum iret . nomen daturus illustri vestro Gymnasio, Δ tuae divinae inhiaturus voci, non duxi meae esse frontis tibi, tanto sapientiae proselliori, literis meis obstrepere, utcunque ille,quem dixi, adolescens quantivis piutit, ter quater id ipsunt a me peteret, de ipse quoque ne quid dissimulem, intimus meus animus summo a me studio postulavit, sustiuuitandem, ingenuo meo pudori vim facere, de hoc literularum, ad te exarare. Est autem Vechterus noster , filius primariae Viduae, frugi & cordatae, nuptae , olim Consuli, municipii Damonensis, in agro Gro- ningano. Non modo, in Schola, disciplinae meae alumnus fuit, sed& domi meo convictu usus, non pauca dedit fgna, tui lamihi promptum estet a morum honestatem, M ingenii alacritatem in eo animadvertere. Ego, magne vossi, testimonii religionem , de fidem colo , neque haec, temere, de hoc juvene scribo : tu ipse, ubi paulo propius ejus indolem nosces, nosces eam, sat scio, nec inertem , nec instreiauam : de cui castitas , de pietas cordi sit. His nominibus, eum impcnsse promotum cupio ad praedagogicam aliquam
functionem, idque, a te potissmum, qua es , Amstetrodami , auctoritate M gratia, in urbe, Civibus Dequentillima, fieri pollo non tam spero , quam confido. Si quia iudico , dignus omnino est, cui suos quis credat liberos. Tu , vir summe , idem si)udicabis, unice laetabor, non mediocritet tibi debebo. In comparabilia tua scripta quam prorsus sint ad gustum meum, de salivam, apprimὰ novit noster Vechterus. Amo ea, si quid hoc, ad te, tantum Hemonem) Sc aestimo ea, etiam hoc nomiane, quod, in tua arte Historica, tum libro de Nat. Rhetoricae , honorisce de Magistro meo , Barth. Κ hermanno , sentis ac loqueris Dantisci olim, adoleseens ipsos tres annos, ei docenti, diligentem, de tantum non quotidianam, qua publice, quὶ privatim, operam dedi : libros vero cjus, ubi ille vivendi finem fecerat, ad unum omnes, novies a Cap. ad Calcem, non sine
luculenta, & insgni, puto, studiorum meo. rum utilitate evolvi. Haec res facit, ut perindigne feram , si quis inclementer in Qus scripta dicat: de quibus, tu tantum, de tui, ad unguem, similes, re , vere, Mincorrupi Θ, pronunciare possunt. Hoc volo nescius ne sis, & huic meae, inscribendo imprudentiae, an impudentiae, veniam pro tua humanitate , prolixe dare ne glaveris. Sed non distinebo te a re tua diutius.
Neque enim pro lacto, si quid mihi credis, minus hoc Nicor, quam Venusinus ille.
ad aliquam notitiae tuae partem Pervenire
gestiret. Quia vero hodie , per Epist iam bene longam, idem illud officium
714쪽
metuebat longiusculo sermone morari tempora Caesaris. Embde Frisiorum Uossiani Nomisu
CLXXXI. GRatas mihi tuas fuisse, nullus dubitas
neque est quod ego exprimam. Jan- sonii nostri tarditatem valde miror, ac sortas te amat ille Reges meos quasi sub custo. dia habere. Sed bene agitur, quod Jam finem suam spectent: nisi sane, quod confido, in acceperint. Neque enim Indices,ad quos pervcnerat Typographus, diu adeo remorari illos polliunt. Doleo contentio- . nem inter duos hos librarios, Cum vicinos, tum cognomines. sed non aliter solent illi, quibus vita eodem quaestu toleratur. Magis autem inique fero,quod dissidii inter Hein. sium&Salmasium est. Non debeat, inter viros iniiti nominis. Misera certὰ & ridicula est ambitio,ium indigna quoque invidia, parem in altero honorem aut stipendium animo iniquo ferre. Quanquam de stipendio sane ut existimo non contenditur . ,
nam hoc Heinsius superior. Reidani Historiam, de Iudxi ' hominis .
Conciliatorem libens vidi: i, magis etiam quia filio Uionysio utrobique parta est gloria: Faveo exanimo , dc crescentem famam gratulor.
Sed quid Iulius Caesar eius, an quiescit
altum enim in literis tuis est silentium. Pridem movisti salivam, tam praeclari operis promissione. Meoru ni operu in Pr imum Tomum rejici in extremam hyemem, ficile fero, dummodo tum serio G ditio promoveatur. Quaeso ne urgere cesses. Existimabam fore ut minuta illa tria opuscula, Pisaeus, Rebqua istica, de V milia, seorsim excuderentur : sed spes ea,
uti video, me fefellit : tamen fieri optassem ; liberandae apud amicos fidei meae, quam obstrictam a biennio illi tenent. In his salve cum uxore liberisque, a me mea atque meis. Imprimis Dionysium tuum
ego saluto de exhortor ad majora capessenis da ; neque enim sic incepit, ut desinere . Resalutant Laureniargius ac Stephanius. Filia mea Corneliae tuae plurimam salutem dicit, oc gratias agit pro navata sibi o
ETsi sciam te, Clarissime, atque Amicissime Vosii, tota vita sic esse Philosophatum, ut non tam inanis subtilitas. de reconditae, atque impervestigabilis veritatis indagatio, nullum habens laboris si iis dignum pretium , te caperet ι quam fructus, quem in componenda vita, in coercendis animi affectibus , atque adeo in utraque forcii na moderatὰ ferenda, capientia suis cultoribus promittit, Mpraestat: tamen cum antellexissem te dilectissimo tuo filio Dionysio orba m esse, putavi ad ossicium meum pertinere; non solum ut testarer, quam gravis mihi quoque, casus ille tuus sit; sed etiam ut conarer, qualicumque alloquio lenire dolo rem, qui nunc te coquit, de versat sub pectore fixus. Sed quid scribam aut unde ordiar aut quo dirigam oratione me Quaecumque enim in mentem veniunt, catu omnia jam mente praecepisti, de multo ctiam plura, haud cubie, do efficaciora; quae si malo tuo modum non ponunt, metuo ut ulla mea oratione possit mitigari.
Sed tamen ad te redi paulisper, Mi vossi,
S momentum temporis discute, crassam immoderati Iuctus caliginem, quae tibi sorte nunc adimit, aut impedit exercitatissimae mentis usum i deprehendes certo lugere te amissiim filium , non quidem sine causa, sed sorte supra causam : aut si hoc a te impetrare non potes, date mihi paulisper, M patere, assectum tuum disputando oppugnari, ab honuuς tui studi
715쪽
sissimo. Amisisti filium scilicet, quid An putabas te immortalem genuisse ρ An quicquam contigit tuo , quod quispiam
mortalium, ausi sperare non obventurum
sibi FQuin non amisisti prosecto,sed praemi .ssit,secuturus ipse,cum SummusImperator vocabit. Abiit ille certὰ, sed ex valle lacrumarum, ex sentina malorum, ex Theatro vanitatis, ex immundo mundo, in quopprima quaeque , divitiae, natales, gloria, voluptas, & quae praeterea nos homuncio. nes stupemus, quid sunt Vapor, fit mus, umbra, nihil, aut ii quid minus nihilo est. AEstima tamen haec mundana, quanti velis, & pluris etiam quam soles, si rationem ineas, intelliges, quantum abitu suo, lucri fecit. Sperare potuerit Croes divitias; tamen sperarc tantum potuit, de quis praestitiiset At nunc quas, & quantas divitias consecutus est 3 Divitias αφα pirους. Quippe jam haereditatem adiit, quam neque rubigo exedere potest, neque
fures, aut latrones clipere et quae extra omnem fortunae aleam constituta, neque
Dominum suum deserere potest , neque ab illo deseri. Si Natales spc,stes, non jamis
ille, Volsii filius, non Iunii Ncpos , idctamen quam honesta haec de clara nomina 3 in sed Dei altissimi filius, & frater J. Christi est. Esserat se munai civis, &gloriam suam , celebritatemque jactet iomnia sordent, collata magnificis, istis Titulis. Principes, Reges, Imperatores,
pudenda nomina sunt prae iis, quos Deus ladoptavit sibi, de divinae illius ψολπιας, fecit compotes. Jam voluptate quanta fruituri quam nec oculus vidit nec auris, nosti caetera. At filium amisisti bonum, pium, de doctum supra aetatem. Tanto minus luctui locus est; si filium amisisse, improbum, & impium erga te , impium erga Deum,nulla profecto sollicitudo, nullus lilistus par csset tanto malo. Nunc vero, quid luges eum, quem certo scis coepisse felicem esse, ex qhio desiit esse tuus Infirmitas est, mi Vossi, aut paterni assectus violentia , animo non aequo ferre, scolicitatem obtigisse illi, qui sua observantia, maximὰ meritus est a te diligi. Erat sane
ille supra aetatem doctiis, & quid porro pollicebatur 3 sed quam multa nunc intel-t quam multa scit quae ante ignoravit, quaeque omnes ignorabimus, quamdiu hac vita fruimur, quam tuus ille cum meliori commutavit. Praetcrea magnum
esse debet, doloris tui levamen, quod unum ' multis amisisti solummodo; in qu tum hngulis habes, defuncti virtutem, Meruditionem superstitem. Noli ergo vicem tuam plangere, quod unum amisisti: sed bene tecum agi potiris existima, quod plures tibi relicti sint, qui aut paria jam praestant, aut cenὰ pollicentur. Neque vero frustra est illa cura, quod sorte qu retis, quam in illo educando, atque erudiendo impe udisti ; jam mundo testatus est, praeclaro opere, quid tibi debeat, de Patri, dc Praeceptori: Et nunc idem testimonium, de tua diligentia , & fide, reddit apud Deum, cui omnes aliquando reddemus rationem, etiam liberorum nobis concessistum. Quid ego an prorsus te Stoicum esse jubeo ρ vel etiam Stoico duriorem, hoc est ad casum, tam funestum,
hil minus.Velim sanὰ malum sentias, etiam ut lugeas, etiam ut defleas: sed ita ut hominem te deflere memineris, qui non potuit immortalis nasci, qui non potuit fieri immortalis , ni si moreretur. Sed jam modii in Epistolae excessi , ita me quoque afi edius abripuit: ut jam libentius tibi ignoscarri, si tibi paternus affectus, luctum, M desiderium ejusmodi extorqueat, quod in aliis, pro mascula tua sapientia, soles improbare. t Remitto etiam tibi librum, pro cujus usu, gratias tibi ago, sane magnas, M veniam
peto, tam longae morae Vale cum uxorc,&familia , & hoc meum alloquium amicitiae tribue.
ni Vossio, Petrus Cunaeus S. D.
DE obitu filii tui, juvenis praestantissimi, & ad summas laudes evecti, aliquid
716쪽
aliquid ex vagis rumoribus primis, acn
vissime nunc omnia certa, ex Cognati nostri, D. Barlatiliteris accepi. Is casus, tam tristis, & inopinatus,quam actibus stimulis animum paternum egerit, iacile cogitare possum, cum etiam mihi ingentis doloris
accibitatem attulerit, ac me vehementer Commoverit. Praeterquam enim quod pro necessitudine nostra , & animorum Conjunctione ; quicquid tibi luctuosiam est,
nos amicos tuos aliqua ex parte tangit; etiam illud non exiguum est, quod ad publicam seculi causam pertinet. Qui enim prima juventutis spatia ingressus, illustribus ingenii monumentis, iam nunc promeruerat faventem omnium eruditorum existimationem, quanto majora deinceps, de se expemiada relinqueret, nemini dubium fecit. Et ille quidem gloriae suae, Vixit satis diu : quod tibi, tuisque, este solatio potest. Quod autem earum rerum, quas perficere. SI consummare, ad lit rarum decus poterat; spes omnis abscisilia nobis, abreptaque sit, nostrum magis, quam tuum est damnum. Sed nota debent haec apud te praedicari, qui unus Ο-mnium Optime scis, quantum amiserimus omnes. Ego inter tot officia, quae tibi hoc tempore, repraesentat amiCOrum humanitas, quemadmodum penitus qui stere, aut tacere non potui, ita illud te
duntaxat rogabo, ut nihil aliud ob oculos ponas, nisi luculenta illa, & praeclara sapientum praecepta, quae tute ipse in hujusmodi malis, siserere aliis soles, uti cuites viri boni est iraebere se fato i ad hoc, nihil novi tibi accidisse, usui quaedam nobis, at nihil mancupio dari: Et pro ea ipsa exigui temporis usura, grates agendas esse Summo Deo, qui & hoc munus tibi, hucusque concessit , Ee alios tibi superstites adhuc servat liberos, quibus meliores Optare, nec ipse posses; Caetera non addam:
Et iam plus fbrtasse dixi , quam apud te
opus fuit. Nescio an intellexeris etiam, D. vorstii domum nunc sunestam esse. Obiit enim filiolus ejus, natu maximus, ex
hoc Epidemico morbo. Vale, vir Clarissime, cum lectissima Uxore, Liberisque.
Jo. Ger. Vossio, S. D. Henricus
Ernestius. ETsi mihi nunquam dubium fuit, quin
tibi essem charissimus: tamen magis
id perspexi, quum Amstelodami te inviserem. Ubi mihi certe pietatem, fidem
egregiamque tuam&singularem erga movolu utatem, fatis abunde fecisti testatam ridque adeo, ut me tuis tuorumque perpetuum debitorem lubens agnoscam r Uunam vobis centesimam saltem. ejus debis
partem solvere possem l Verum de me velim judices, me tibi tuisque curis sem-er, quoad ejus fieri potest, tanquam mi-imet ipsi summo cum studio praesto futurum. Literas tuas Hugoni Grotici viro incomparabili ipse Hamburgi tradidi: illo
me, qua est humanitate , ita excepit, ut potuerim videre, commendationem tuam
magni apud ipsum esse ponderis. Commemorabat mihi, se fuisse cum Serentia simo Rege nostro Christiano IV. Glucst dii, a quo peculiari propemodum humanitate , quam Clementiam hodie Principum aura studios appellitant,dimissus est romiseri Hollandi qui estis, quod nesciatis in propriis arare bovibus , iisque idoneis. Rex Angliae A: L Populusque Hamburgensis legatos ad Regem miserunt Scanderburgum, ubi Rex hybernabiliquo
rum ut equidem credo,in Regem ipsum xiv. Novemb. ut heic numeramus,
audietur. Publium meum Syrum quod attinet, velim ut eum edendum quampriamum cures, quae impendis ego bona tido restituam. Valde heic in Dania desideratur de Lubecae etiam: Si nobilissimo Domino Guiden sternio utriusque nostrum stilis diosissimo eum inscribes, de gratitudinci ejus nolito dubitare. Tu, virorum Ur giorum optime,vale una cum tuis omnibus
Dn. Guldenstemius te multa imperist salute, proxima occasione ipse tibi scribeterito abs te , amicissime a ce, ut mihi R , respou.
717쪽
respondeas, Ac literas ad Joanthor Lippe
Mercatorem Hamburgensem mittas. Iterum vale etiam atque etiam.
Clurissimo Viso Gethardo Ioanni
OUAE scribenda erant. mulier haec nu.
per indicaverit. Ego si im ut soleos imo sileo , & quorumdam sino perstrepentes sermones praeterfluere. Interim offendit mihi Clarissimus Plempius noster, judicia apud vos edita. Unum quidem infestum,& ab homine quantum video, malignae mentis r duo reliqua, etiam a plerisque hic laudata. Ego rogare Deum pergo,ut inducias nobis donet i mutet homines, qui caede, &sanguine delectantur. Rex noster ut potentissimus, ita optimus est, paratus a bello abstinere, si non iniquae conditiones sunt quemadmodum in ipsa Statera scripseram. Viderint,quibus universum negotium commissum est, quae non iniquae debeant haberi. De ε, & omni, librum nuper scripseram ι sed ut me potius oblectarem, quam erudirem alios. Typographus ubi absolverit, exemplar faxo sine mora accipias. Clarissimum tirlaeum, si me amas, nomine meo complecteriri Scriptionem differre adhuc cogor. Bonum nomen ero, cum scenore officia candoris persolvam. vale, dc scribe.
Γ nosces, Vir humanisme juxta ac doctissime, quod ignotus te compello, ac seria tua leviculo negotio interpello. Iussa Honoratissi ac Reverendissimi Archipraesialis Cantuariensis s qui nisi immensa occupationum molc distineretur, jampridem ad literas nuper a te acceptas respondisset opetam tuam implorandam habeo, providendo vel lumine terso ac utrinque laevigato, quod de typorum impressiouem ferat, & calami etiam ductum non asper netur. Apud nos periit prorsus huiusmodi artificium, nec aliud habemus velluminis genus, quam quod librorum integumentis adhiberi selet. Apud vos hoc attificium vigere libenter credimus, atque inde Cl rQvirum D.Th.Bodleium vel lumen illud comparasse,i ex quo constat Catalogus grandis Librorum in Bodleian partim C Cusias, partim calamo exaratus, qui tublice prostat in Bibliotheca, quem fortasse notM veras, eum illic esses. Hujusmodi vel luminis speeimen aliquod, tres scilicet vel quatuor membranas, si apud vos sit parabilis annona, ad se ut transnittas, quamprimum commodὰ poteris, togat H. Archipraesuli simulque ut significes utrum hujus mercimonii tanta apud vos sit copia, ut suffectuta sit operi,quod mille sertasse membranas aut amplius desideret.Habebis hoc nomine Honoratiss Praesulem tibi debendi reum, meque insuper eadem opera devinxeris, summum jampridem
Raptim. Virtarum tuarum Caliorem,
TAlem amittere filium, mi vossi, quam
acerbum sit,meo affectu metior. C gita ad me quoque, tam triste vulnus pertinere s Ita quae tua sunt, aliena no puto. Tam variam vero doctrinam, δοperitiam linguatum, in aetatem tam floridam cadere potuisse i P legi hic Epistolam tuam amicis meis , viris doctis . qui mecum ingemuerunt. Sed tuum est sertiter ferre hanc aerumnam, quae necessitate sua ducitur. Ita Deo placuit, cui obtemperare pietas iubet. Ecce ut te recreem, certὰ ut a dolorc avertam, Anace nitatem istam mitto, de Uno, de sic omni, scriptam. Lege quaeso, de tantum mihi otii impende, ut intelligam etiam nuFas a te meas aestimari. Alterum exemplar, ut Clarissi Bolaeo, nomine meo, tradas, rogos
718쪽
io , dc amicissimam salutem nunties. Reidani Annales avidissime expecto i in iis enim Donysium tuum extim in complectar. Is immortalis est, de mox quoque in
Biblotheea Belgica nostri valetii Andreae legetur. Vale, & tibi vendica.
Ad Clarissimum Bartaeum ploxime scripturus sum.
Sistimo die, ex quo te non cne maximo
dolore meo teliqui, fere Hamburgum attigi, felici atq: inonense,Numini sint grates,itinere Et cum milliari tantum urbe ab eram, obvium habui Dominum Legatum Salvium, Bremam de ad Duces nonnullos inferioris Saxoniae pergentem. Facile illi erat avidum rerum novarum S cupidum penitius cognoscendi, quo statu tes Germanicae essent, secum abducere.Octi duum&quod excurrit illo itinere absumptum . Lustravi Episcopatus Bremensem atque Verdensem.Quorum prior tantumEpiscopum habet Principem ex Holatia, eundemque Gustavi Regis avunculum. Inde Gluestadium vidi. Quaestuosus ille ut Daniae Regi, sic Hamburgensibus luctuosus est. Aderat tunc Daniae Rex de unus libero tum, nomine Frideticus Christianus. Admissus ad tolloquium convictibusque adhibitus sum de munitiones sique alia visu digna erant, spectare permissum.Vocatum illuc a Rege D.G totium proximoque adfututum die, rumor magis erat quam certi ahquid assirmaretur. Quare Hamburgum
extemplo contendi. Hota ante adventum meum ex urbe profectus erat. Expectavi
reditum jam tertium diem sed frustra. Lit fas quas manu mea exhibendas ad illum dedisti, in aedes ipsius deferre curavi. Dictu incredibile, quanto hoc me dolore adfecerit.Mirari satis nequeo, nihil me a fratre Iacobo litetarum vidissse, doleoque sic quoque tuas, ad illustrem Parentem miles haud mira. Quid apud Dominum Parentem praetendam quamque rationem reddam, cur nec tu nec ille mecum scripseritis,haud in promptu. Convenerat inter me se Laatrem, ut proximo subsequenti Satii mi die literas suas cum Tabellario Hamburgum
mitteret. Quo minus mox mecum sum
tem , ambiguus fratris de itinere in Gallias animus in eausa fuitiorationem Da ris a Qlio Isaaco , gnaro per quem describeretus, tibi exhibitam , correctamque de tuis adsiiunctam literis spero. Tabulae Chronologiis cae, quas in usum fratris describendas filio Matthaeo teliqui, ubi primum descriptae erint,le mihi mittantur, oro, simulque exumus liber de Nominibus propriis Hebraicis, quem nimia sestinatione reliqui. Fraater Benedictus in Germania nunc agit, in
dubia spe eundi plopediem in Gallias. Quod si jacobus iter suum distulerit, actuatus sum, ut quam primum in Hollandiam
revertar simulq: peregrinas oras adeamus. Quod utilissimum utriq: nostrum futurum reor. Nec abs re erit si eadem a DominoParente frater flagitaverit. Concemutum spero, si me diutius operari literis voluerit, quod imprimis eum velle scio,sed nihil peris inde in extetas me evocat regiones quant tui desiderium. Nunc primum vere cognoscoquantum Rierit tecum vivere, cum id Jam mihi negetur. Hocque vehementius
tibi reddi aestuo quo magis divellor. Haec summa votorum erit, ut te conjugi, liberis ι amicis orbique de sic quoque mihi supremum Numen, diu superstitem es le velit. Id precor,id voveo.Sali ita dilectam conjugem atque charissimos liberos. Nihil gratius erit quam ab illis cognoscere prospeta omnes frui valetudine. Et ego officii mei memoeeto. Vale, meque more tuo amare persis tu
vii Amplis me, CItius ad acceptatissimas tuas respon. dissem , si expectasses. Tandem fidam nactus manum, mitto Epistolam ilia
719쪽
Iam Clementis stylo gravem , sanctitate venerandam, stylo &sanctitate Apostolicam. Nec divinari possum, cur Clementein hunc doctiss. Heinsius non Romaniim velit esse , sed alium quendam. Ipsissimae hic leguntur sententiae,quae apud Irenaeum,Clementem Alexandriuiun,Eusebium, Hieronymum, habenturi quod antiquitati e)us imprimis favet, vix duo reperies novi Testamenti loca, eaque ex Evangeliis, ex Epistolis nullum. Fateor τὸ
PM: ita ex me aura repositum rubro notari minio ι sed hoc abunde resarcitur ex nominibus planὰ Romanis illorum,qui Literas has Corinthiis detulerunt, & humilis tunc sedis Apostolicae fuerunt legati. Quin ex illa Constitutionum farragine aliquid
astruitur, cum in quinto Libro eadem quae hic de Phoenice narratio iisdem paene concepta verbis habeatur i arte ut coniecto sar. cientium, qua ex genuini Clementis flosculis figmento suo fidem faciant. Mitto etiam nuper editum de veritate librum. Nobile opus si liceat ex Authore de argumento , potius quam ex opere, judicium ferre. Ni fallor, hic vere latet veritas in puteo , Cum non novam quam pollicetur ised aut nullam aut abstrusissime reconditam nobis asserat. Vestrum esto iudicium.
Mihi saltem nihil scienti non licet hinc sapere, sint illic limpidissimae aquae, at &in
profundo sunt , ii πιτλημα δε ἔχω. Spero me brevi te invisurum, nec tantum amico sed eruditione ipsa fruiturunt; in te cnim quasi oculis cernam lucentem Veritatem
illam, quae se & facile & pure prodet. interim si per otium liceat, Nobilitari nostrae logicanti horam unam impendas rogo, sed si opus sit non fine Virgula censoria. Qui veritati studet, non gravabitur castigari. Alterum velim exemplar Clariis Barlaeo dones viro mihi nondum noto sed plurimum honorato) simulque petas, ut breviter Judicium suum reddat; vel si placuerit, margini apponat infirmioribus medelam. Expectamus hic Epistolarum fasciculum amesectano quodam medico de Termino vitae r unaque tractatulum verius quam istolam praestantissimi nostri Salmasii. Quam timeo ne malo scripserit ominet In summo enim languore vivit, vel po-- motitur, illum tu habes, si quem uspiam tui amantissimum, ego vero tui similli
inum. Pergas vir optime, teneriores sem per lavere literarum conatus, &me aria. vale Lugd. PH. it r. n. Tibi omni obse in
SI non optat illima Doctissimi viri amictitia abunde molestias On,nes Compensasset, me paulo infeliciorem sentirem ex itinere meo Amsteloda mensi: Quippe reverso vel paucas tantum horas indulget Nobili stimus meus Patronus Dominus V rius, quibus me aptarem longiori non tam itineri, quam itineranti domo ; Namque vere Scytha fixam non debeo expectare sedem, adeoque si rudis de barbarus rcdiero, non est pene quod me cul. pet Literarum Patronus, quum studia lente augescunt, etiam quae maxime foventur , facile cnecantur, quae assiduis destituuntur subsidiis. Utcunque avido Liter rum animo nulla elabetur hora, M si contingat Leodium rursus adire , plenius de certius Godeschalci quae illic sitiat perquiram : interim fruatur Clariis mus vir, hiastoria ista Chapeauvilli tribus tomis distincta, in qua memini me quaedam alicubi Isgisle de Haeresi Godeschalci. quae tamen in hac nimia mea festinatione invenire monstrare non possum. Ex pagina verb tr centesima vicesima tomi primi certo sciet Doctiss. Vir esse quaedam ejusdem manuscripta, tum in aede Lambertina, tum Lau. rentiana Leodii . prope est ut suspicarer hunc esse alium quendam G eschalcum , sed non licet penitius examinare; Proinde omnia in manus vestras trado ; ut& ipsum
obsequenilesimum, Steph. Gosse.
720쪽
Si quid mihi in mandatis dare cupies, Lucras ad nie datas in Castris apud
Dominum verium Anglicarum cosiortium Generalem in hibentissimo animo accipiam.
Doleo mihi non licere per angustias
temporis tecum prolixius agere: Caltra me vocant i sestinanter omnia agimus. Interim necesse est ut claris. sino amicissimoque mihi viro valedicam. Te Cura non tantum tuorum dc Reipublicae literatiae causa, sed de Ecclesiae prae-slartim tuae, id est, Anglicanae. Expectant omnes Commentarios tuos de re Grammatica , sed adversis imputant ventis, quod exemplaria Angliae destinata nondum sint transmissa. Poteris jam officio illo supersedere erga Dominum Doctorem Mason, Principis Praesectum. Ex quo enim veni Amstelodamum , Certus huc de morte ejus desertur nuncius, ejusque in locum sussicit Dominus Doctor Duppa, Decanus aedis Christi in Acad mla Oxoniensi , cui si licet uinote antea tibi noto, ni fallor poteris Librum illum Masono destinatum donare. Scias illum doctissimum esse , & te dignum.
Doctissime Vogi, Quamvis Regis erga te animum ante . paucos dies pericripserim, nunc tamen oblata occasione eodem defungat munere, ne sertὸ primae literae non delatae anxium te & suspensum teneant. Macte mus , Editionem matura Principi nostro dicandam. Hoc Rex non tantum boni eonsulit, sed videtur etiam exoptare, de quod eo sit erga te animo , optimo n
Domino Archiepiscopo penitus de-
beres, nisi quod merita tua de Literis & Eeclesia hoc ipsum emagitant. Scias inia per & hodie secundam de libro tuo coram Rege factam filisse mentionem, eamque hoc pacto : Occurrebat mihi dubium ne forsan Exterus Scriptor erraretis in titulo Principi nostro plene & proprio allignando, adeoque necessum habui Reverendum virum Decanum Salisburiensem is enim Principi instituendo jam praeest) hac de re constitere Ille de Istalliae titulo scrupulum injecit, ex eo quod
ante certam aetatem non obtineatur, ut
pote qui ex Creatione quadam Principibus nostris addatur , α non ex jure nascendi. Proinde Reverendus ille Vir Comitem Arundelianum in consilio. habuit, per quem tandem res ad Regem delata est. Qistatuit aperte ne Princeps Igalliae vocaretur , sed Princeps Magnae Britanniae, Dux CornWalliae de Comes Cestriae,&c. Et ne error aliquis obveniat, uni ex secialibus mandatum est ut statim formulam aliquam secunduna Leges suas componat, quam ipse ad te transmittendam curabit per manus cuti credo) praestantissimi Domini Boωelii. Nunc restat , ut te cura hac literaria, quam celerrime emaniscipes, de stilum illum insigniter felicem Ecclesiae tradas, & Acrum reddas. Scias velim literas tuas ad illustrissimum Archiepiscopum sere aceeptatissimas ; sed cum negotiis gravissimis undique sit constus,
breves videtur exoptare, dc tales quae studia tua narrent potius quam gratias. Vale. Salutem tuam cures, dc amaσ amotius um
Raptim. Londini, Novemb. sue a 3. St. vet. 634.
vit amplissime de doctissime, quem unquam me certe torquent inIo quiores literae, utpote quas natura sua& pulchras de dissiciles amare mihi licet, assequi non licet. Tot enim negotiorum undae me obruunt ut illis pro voto triti nonroia