Gerardi Joan. Vossii et clarorum virorum ad eum epistolae, collectore Paulo Colomesio ecclesiae Anglicanae presbytero Londini nuper editae, nunc accuratissimae recusae; argumentis & indibus necessariis auctae. ... Quibus accessit dodecas epistolarum

발행: 1691년

분량: 1015페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

771쪽

tuas Institutiones Granunaticas, Franc Junii de Pictura veterum libros, de quid non tNobis non licet esse tam beatis Verum menda, quaese te i nisi Musis meas iratas habere tibi cupias. Imprimis fac tractatum tuum, de Historicis Latinis, juxta ac libros

de arte Grammatica, quam primum a te ha. heam, quibus vehementer indigeo : finem scribendi faciam, ubi unum,alterumve proposuero. Locus est Saxonis, me judice, valde corruptus, qui extat Hissi Danicae lib. vii. pag. Edit. Francolariensis I r. . Enpi progenies ιrucibus concurrere tetis

Ausa perti,sedo prognatisnguinestatres

Itala sibi eaedemunt.

Ubi quid Sudas Sanguis significet. non satis intelligo. Ego Socio legerem ι nisi mox sequerctur : Exitiale malum ρcio Suga δε-nere visent. Tu mihi sis Apollo. Deinde

edoceas me rogo, quaenam si Insiuia Lachmiorum , vel Lathmiorum, cujus meminit Valerius Maximus, lib. viii. cap.xiii. Exemp. extern. vii. sub finem. Hus elonim mentio

apud Geographos nulla, quod sciam, o currit. Vale, decus Belgii, & deliciae lite

rati orbis, de cum omnibus , qui circa te sunt, aeternum falve.

Sorae a. d. xxviii. Tuus omni Septemb. e nna

cla De xxxvii. affectu est lisio,

Stephanus Jolian. stephanius. Quas heic aiunxi literas, velim per te recte curentur, Viden os hominis

CCLVI.

D. Doctori Gerardo Vossio, Phialosophorum ocello, Sin haca

demia in ita insteioda mensi

humanarum Literarum Pro

fissori celeberrimo , Uiroque omnis Literaturae cultissimo.

Miraberis, Vir solertissime , qtiaenam

me capiat fiducia tuam sic meis literis compellandi de amplitudinem de magnificentiam. Certe selectissimae virtutes tuae una cum candidissimis moribus coniunctis id efficiunt , de aliae aui mi de corporis dotes

id VOS SIUM

ita te omnibus amabilem priment, ut nodaliud abs te contendam, quam ut me itiamicorum tibi arctissime conjunctorum a bum adscribi patiaris, qui te non Olum diligam, verum dc unice observem. His sestus, tuaq; in studiosos humanitate confisus has tandem ad te dare decrevi, quas comia tabit ut liber meus pusillus, rudis de tenuis, cui novato nomine de Praxi Medica Admiranda titulum dedi: licci enim Medicus rede opere non sis; in arduis tamen medicinaeelivis emedullandis te vetatissimum es Ie, de putavi, dc puto : nam ingenii acumine polles, eleganti facundia, & rerum omnium cognitione es praeditus, ita ut non δε-lum celeberrima Amflelodamen GCivitas,

illustre Lycaeum Leydense, sed Europa i

ta, imo universus orbis te omniscium vocet, tua amplectetur opera, Lemnisco ornanda dignis lima Cedro,eaque plenissimis, ut aiunt, tibiis iactet, dc praedicetur. Quare, Zacuti, tuarum laudum acerrimi propugnatoris, licet ignoti, tui tamen amantisi simi, libellum inermem ne despicias : nec enim Dii eroco insecti semper cinnamoma eructant, sed pultem in casa furnaria,Reges raPm in tugurieto, dc ipsae Gratiae Daga, myrtillosve saepe in montibus,de sylvis pro- delicatis epulis comederunt. Quare illius errores mentis tuae sagacis limae lica solerti eas liga t id enim seram libertissmd. Hanc curam si non molesto animo pro me sumseris, habebis Zacutum tuum laudum vocalissimum praeconem, atque omni tempore memoriae tuae clarissimae non ingratum iocirca si quid est, quod tui causa me v lere existim , impera,exequar enim libentissime. Vive ergo diu cum dilectissima familia tua, dc ita videas filios tanta prole beatos, ut ii tanquam novelli olivarum, unque ad quartam generationem in circuitu mensae tuae adelle queant. Vale ergo, vir omniscie, nostri quoque gloria secti. Ex Musaeo nostro.

Ex Musaeo no- Te amat, talis, Observat

Orinquam bis jam ad te scripserim, tamen nec hunc MercatoremStagiosi ensem

772쪽

ensem sine meis ad te Literis dimittere potui : per quem uti ne graveris respondere etiam te atque etiam rogo. ustuum de idololatria Gentium, ut Velleium Scyla. cemque S Batavicos Annales filiornm maiaxime videre aveo, pro navata mihi opera. apud Tvpographum cunctatorem, gratias, quantas possiim, ago; & enixe abs te peto, ut pro amicula nostra, hominem urgere per si quod facturum teconfido. ae si, essio uti operas partiatur, alterumque mise a m etiam adhibete velit; in queius nem Histori eum Tomum in duas partes separavii ita meo , & multotum in hoc regno Procerum, desiderio satisfaciet. Si mul autem editio absoluta fiterit , velim Hagam exemplaria duo mittas i unum Mylio, alterum Riveto; tria Leidam Hein so, Cunaeo & Volstio : unum tibi vindi cabis i caetera viginti minimum, aut, si potes, etiam quatuor, statim lute ad me cu rabis. Poteris id commodissime per Ludovicum Ela virium ; quem deinceps apuc. vos commoraturum, libens sane ex illo ip so intellexi. Saepe nobis dias opera, ad curandas literas nostras, usui erit. Misii tui. per ad me Typographus, diro exemplaria primi tantum ternionis, cum certe plures spectarem, & progressum longius existimarem sed causam allait, satis frivolam. nec sussicientem sane. At placebit, si de

inceps quod prolixὰ pollicetur, culpam subam, maturanda gnaviter editione,emendaverit. Qiae interea folia excusa erunt. quando nunc tam bona occaso sese offert. quaeso mitte , ut quid exspectare habeam. ire possim. Vale, vir, & amice magne. Uxorem tuam , quam convaluisse spera mus, liberosque ego, uxor, liberique ex interiore animo salutamus. mptim. sorae. ad Nus, constanti asa

diem xii. Octobr. cla I ex VI . .

Joannes Meursius. si ad Dominum Rivetum aliquando es scripturus, quaeso, Viro , quem omnino magni facio , plurimam salutem nunties iconstantem, etiam in silentio, assectum

meum: tum hoc munus literarium qualecunque meis v bis itidem pollicearis. Ite rum vale.

Est hie vir quidam dotius penes quem

sunt libri aliquot Manu scripti Graeci, quos ut amplissimo magistratui urbis vestrae, ad Ornamentum Bibliothecae illic publicae,eul praefectus filius tuus, venales offerrem, a me petiit: neque ego id negare homini amicissimo potuL Sunt autem isti uno v lumine comprehensi r

καταπε

Idem liber cum superiore , nisi quod figurae variant: ideoque nomnullius plane pretii. Hos indicat L quadringenti,HorenisHollandicis.1. Lιἶanis Distin, plus minus trecentae, trecentis Florenis. 3. Callisthenes de Vita Alexandri , seriaptor aevi medii, centum Florenis. Et haec quidem exemplaria sunt in folio perscripta, ut loquntur. Quae s qiiuntur vero in Quarto.

λιμου. Florenis centum. Et hi quidem sunt in charta omnes scripti ι qui sequitur vero in membrana. s. Melerius Monachas, Περι Ουσεως c. θρωπου. Quem Latine vertit, ediditque Nicolaus Petreius Corcyraeus, Vene Uis, An. rues L. itidem Florenis centum. Quaeso juva, quantum potes, commendatione tua, ut hos libros emere Magistratus velit. poteruntque ex editione eorum filii tui nominis famam augere, po

steritatem etiam mamzs sibi obligare. Si huc animum inclinabit Magistratus,poterit pecuniam mittere per Johannem Davidem vestrum, & Libros per eundem accipere. Tettium vale, & eilectum, quantum p tes, istud dato.

6. His praemiis a me additur Neo

Methoebita, cujus partem pridem edidi,Histori Corpus universiam rigens A a , vol

773쪽

volumen, in selio,quod Florenis quadringentu comparare Magistratus si bi potest. F. inchia episcopi, mnulce o Florenis ducentis quinquaginta. Si sertasse grave erit emere non visos Libros, impetra, cui libebit filiorum, liberam

legationem, qui eos videat, & me simul. Certe gratior advenire mihi hospes nullus possit. O quam illum sim ardenter Complexurus. Atque utinam te ipsum, amicorum opi. maxime, si quo loco est Ham burgum , Amstelodamum vestrum esset, non tamdiu distulissem ad te excurrere:

quem videre & complecti, si id liceat, adhuc semel ante summum diem optem. Sed hoc voti est 1 quod quis scit an unquam essectum nobis dare Deus velit. Interim

ei te ex animo commendo, ac tuos omnes,

ego atque mei omnes. Quartum salve c

vale.

Si Librorum serte horum nimium vid atur pretium , quod non puto, nosti ipse nullum aliud libris, anuscriptisKsse,quam

id quod possessor statuita CCLVIII.

coplurimum honorando.

Claris. Vir, & amiee peculiariter mihi honor.

Alunt aliqui, in luctum sat gravem te,

cum iis qui tibi carissimi, conjectum diebus hisce proximis. Si ita est & ipse equidem una lugeo. Ex quo enim benevolentiam erga me tuam , quoties te acce

do, imo etiam alias cxperior assatim a non potest non mihi tua tuorumque, ut prosperitas esse gaudio, ita cordolium ciere Calamitas, praesertim tanta. Quod ipsum saltem, quin verbo tibi perscriberem, continere me nunc non potui: Solari te coner insuper i sed vereor, ne sic ad animum tibi revocans casum tristissimum, irritem potius vulnus, adeo recens. Qiacquid sit, ferendum tamen esse denique aequo animo,

quod infectium reddi nequit, Magistri sapientiae, tibi haud quaquam ignoti, docere mos selent. Deum r , ut moerorem huna

tuum , &honoratissimae domus tuae totius

compensare alias gaudiis, ac felicitate hic& aeternum dignetur.

Harlemi, xxxi. Jan. cI. D. V. Servus,

MDCXXXIIX. Bartoldus Niliusius.

LIterae tuae, quibus diem non adscripseras, Vir Clarissime, heri demum mihi

traditae. Narras casum vere tristem de de plorandum filiae majoris tuae, in qua, praeter

pietatem ac virtutes iam Caetcras alia tot tam praeclara currebant. Ego, uxor tib rique indoluimus ex animo, ac vix lacrymas tenuimus, qui paternum & maternum

ipsi quoque assectum gerimus. Ac tu quidem, ur Vir plenus Christiana sapientia,

ideoque animo ad quaevis firmo consolatim ne haud eges ; verum mater pro infirmit 'te sexus de teneriore animo quin discrucietur gravius fieri nullo modo potest. Sed oportet cogitare tot M tantis dotibus orn tam virginem quantas nullam in antiquutate tota, necdum nostro istoc seculo ha

buisse, credi potest terrae quae non capiebat tam illustre )ecus suum, Deum ereptum voluisse, de in coelo cui vere debebatur collocatum. Ad negotium meum transeor VideoTypographum S iterum Cunctii tum esset de propositum mutasse. Urinam ρομseveraret semel tandcm de absolverit inchoatum : ut id Regi serenissimo ac Senatui exhibere post tam longam exspectationem possim. Urge quaeso, quod te facere scio, virum: neque desine compellare. Video praefationem quinque priorum Librorum. quae est ad Regem, item alteram ad Lin rem, tum clenchum item Operum quae priore isto Tomo continentur, de essistem quoque meam praetermissam. Haud speraverim, negligentia aut oblivione fictum sed dilatione tantum qua disterri talia se lenti& post caetera absoluta demum excussi. Ubi absolutus fuerit primus Tomus, quaeso cures ad me mitti exemplaria viginti i quaedam aliis meo nomine distribuito Leidae de Hagae amicis, quorum nomin

scio me in literis superioribus perscripsisse: impria

774쪽

imprimis verti quod vel me tacente debes, ubi unum retineto. Filio tuo Isaaco quantas possum gratias ago pro Asconio et etiam tibi qui mittendi illi auctor. vivite ac Valete omnes, tu rior Liberique, & silve-

ς a me, mea, atque meis interiore animo

quem addictum vobis univetiis scius.

BInas tuas quas dedisti xxvi. die Martii

item xvi. Maii recte accepi. Doleo sane vehementer.quod Historica mea opera Blavii non acceperis. Petenda tibi sunt Der Communem amicum virumGerardum vomum quem rogarem ut cxemplar ad te mitteret, idque nunc effectum spem Cum acceperis otiumque ad legendum nactus eris, ut de eo judicare ne graveris etiam atque etiam velim. Quando vero tres priores Libros meos de familiae oldenburgicae primis Regibus placuisse tibi memini, etiam

istos minime displicituros est spero. Certe optem: nam abs te probari eos magni fecerim, qui judicium tuum aestimo. Bonificili constantem assectum pland os loriamo virum,aestimoque quantum quisquam ceu insigne Italiae sitae ornamentum: cuperemque operis mei itidem exemplar miti

re, si id commode fieri posset. In Cunaei morte in Iul. Magnam Academiae jacturam fecit, & amicum ego amisi non ἡmultis. Ipse quoque per hanc hyemem

pessime habui. vexabat Nephtitis, ut excernerem calculos plures r accedebat n in eo voto finis. Uxor mea Liberique tibi tuae, atque tuis ossiciose se commendant. Sora addiam xxic Tai obsimamius usi

Ioannes Meursius Si exemplar commode ad Bonifacium mitti posse existimabis , pete a Vossio illud ut ad te transmittat quod Cunaeo jam de functo destinaveram.

CCLXI.

soriarum Professori dignitis o S. P.

Cl. Doctiss.& Celeber, vir, amice Conjuncti TNon possum, nec debeo, nostrum He Iersigium ad vos abeuntem dimitaeir sine literis meis. Quamvis enim talis ii qui meos sensus norit, A quomodo erga ta&tuos sim atactus, testari possiti nesci in amen id ejus verbis committere, sine speciali Syngrapha. Non libenter obductam familiae tuae cicatricem refricor id tamen coram Deo, apud te debeo profiteri, vulnus illud tuum, me graviter affecisse, & mali non ignarum, tibi& Iectissimae uxori tuae, una cum mea, serib condoluisse , sed qui te novi non Philosophia tantum, sed Christi na etiam sententia, α opera, non dubitavi quin consilio Dei acquiesceres, δί -- num ejus osculareris , vel percutientem. Id te secisse&sorti animo casum hunc tu lisse, significavit nuper mihi amicus noster, nobilist Salmasius , qui hic aliquot dies.sui nobis usuram fecit, totus in Usuris de --- scribendis, Sc distinguendis, in quibus ta-vum ulcus quod per totum quadrimestrelle specimen edidit omnigenae eruditionis, sanguine, de pure manavit: etiam tertianalde dissusssimae Iectionis, ut qui, nonnul- febris eaque duplex r insuper magna lassitudo, dejectio virium & appetitus. Sed nunc Dei opt. Max. singulari beneficio omnia haec mala evasi i is me porro quamdiu videbitur servet sanum, ut inservi rei' si etiam ultra possim in vocatione mea, ac caetera vita. 1 Idem tibi animo precor&larum arte secus de eo senserant, nihil vulgare deinceps a tali ingenio expsectent et in quo nec tu talius fuisti, nec pro eo qua est in te candore , unquam dissimulasti. quam tibi displicerent sequiora illorum judicia, qui ei raram dc exquisitam emissi'tionem de catenti. Quantum ides

Aa s

775쪽

rat, , ex in quos una de re contulimus scivionibus , in quibus id intorea enumerabat, quae sibi infelicia accidissent, quod eo tempore Leidam venisset, quo Clariss voilius emigraverat, cujus communicatione & Consortio frueretur Sed ita Deus sedes, & habitationes nostras determinat, ut nulli bi simus ubi nobis nihil sit desiderandum , donec sedes illas incolamus, in quibus Deus est, omnia in omnibus. Et xς, tuosque Onancs, ex animo commendo, & reliqua de quibus apud te libenter garrirem, nostro Hellersigio com mitto, teque cum tuis, a mc, de mea, salvere, plurimum cupio.

cio Iae xxxvi II. Studio σ afctu, Andreas Rivetus. Novi, quam bene velis assini meo Molinato, ideo existimavi tibi gratissimum foete, si significem eum adhuc athletice vale. re , Dei beneficio, quamvis septuagenariussit, de auctum este numerosi prole,superstitibus ex secunda uxore, quin i liberis impuberibus. Addam Samuelem Petitum. qui tibi ex scriptis notus est, conditionena Franeherensibus oblatam, in locum Bogermanni acceptasse, de venturum proximo Augusto.

CCLXIL

TAcito, ipse ut spero, locum aliquem

adsignabis in Bibliotheca tua. Tum cum libebit introspicere, infinitum devincies homines tui studiosos I si qim minus

recte vel commode se habent, annotes, atque moncas. Est enim prae manibus alia ma)or editio , quam multorum annorum opere , atque labore paratis subsidiis, tendimus fieri ornatis imam. Institutum nostrum . probavimus , de alibi viris magnis,

quorum ille Groilus jam misit aliquonsuspicionum , atque emendationum, in Authorum paginas: eas nos inseremus locis suis, cum fide, de gratitudine.*Non d 'bitamus aiatem, quin tibi, dum scriptorem istum tractas, egregia notarum Musmo messis. succreverit. Ad quam annonam

dividendam, si nobis dispensatoribus uti placet, aliqua forte peccabimus, per imperitiam, aut levem aliquam culpam, sed tamen dolus aberit. 'idem te rogatum puta de Curtio. Qitamquam enim Mus Notae, jam aliquatenus sint progressae, ut vides ex pagellis, quas censurae tuae subjicio, multa tamen adhuc inseri potetulit sequentibus: sed & indici, cui, ut poteris animadvertere,

multa reservantur, quae vulgo Commenta

riis adspergunti ir: ne dicam omissa posio sublidi etiam absoluto jam operi. Eum Authorem edo, sumptibus Viri Nobilis, adesque docti, Ioachimi Wicsortii, civis vestria Utque jam sentias, quam obnoxia sit excet lens humanitas impudentibus desiderit , audeo rogare, ut fasciculum ei inscriptum, reddi cures, mercedem quae expendenda erit, ipse libenter, aut solvet, aut restitueti molestiam: non conciliarem tibi, si certam aliquam occasionem nossem , qua ad mittendas ei literas uti liceret. Est de alia causi, quam de ipsam non dissimulo iut nimirum viro illi, qui fortassis, oblata hac occasione, consilio tuo uti cupiet. suadeas quod ad Authorem eum re atque ordine perornandum pertinere, arbitraberis. Atque ut summatim institu ti nostri ordinem teneas, post notas has sebiicietur ipsa Curtii Historia ι capitibus, atque versiculis, distincta , cum adnot tione , similium locorum , ad Taciti ferὸλrmam. Inde priorum Librorum qui perterunt vicem scribam, stylo, atque genio , quantum poterit Curtiano i quem,

interjecto tempore, tum occasone niat .

rum penitus meditor, de inter ipsam te ins editionem saepius relego , aliquanto familiarem mihi reddere potero. Totum opin Index finiet,quem praecedet variarum

Laestionum Libellus. Ad decus simul, de explicationum locorum aliquot illustria

umi accedunt rerum variarum simulacra,

Typis aeneis expressia. Ita hanc editionem iacinus sine omnibu . aliis, quae quidem hacte-

776쪽

hactenus processerunt, longὰ ornatiorem, locupletiorem, commodiorem, atque utiliorem. Sunt autem quae obstare possent ex mole operis, nam si ita pergamus , duo volumina implebi0 sumptuunt gravitas, demora paulo longior. Cum enim id nobis in votis sit,ut edere possimus hos Authores, ad usum hominum quam accommoda tillimos: semper conamur ut quicquid ab aliis in eos observatum est, si tamen aliquid momenti adferre judicamus, suo loco, atque ordine inseramus, idque quo longius sit ab invidia, ipsius fere Authoris verbis. Jam autem scripserunt in Curtium I Popina, Occenius, Acidalius, Glareanus, Modius, sed verbosissime Raderus, ctinus ex prolixis

commentariis, quamquam recido . lut ex ipsa collatione, cum vacabit, cognosces quantum postum : non tamen evado, quin magna ac cisione , Notas meas onerem.

Tamen si icfortio nimis prolixum mre videbitur id opus, reliqua , dum tempori monear, impensius detumere lubebo.

t huenis observantiam.

Luctus ille vester, vir maxame, tristislsia

mus, & inopinatus,omnes quidem ubi auditus est, mirificὰ aiiecit .me veris protius exanimavit. Quare cis magnopere cupiebam, quia non voce possem, & planctu, literis saltem, adesse complorationi vestrae: tamen adhuc si veme, sive te respicerem, refugit animus, nec huic scriptioni vacare permisit. Sciebam te esse, te in acerbissimo hoc vulnere, vel iam cicatricem rescindi. Sciebam amisisse te puellam obsequentistimam, probatissmam suis, quae simulacrum crat paternae

maternaeque virtutis, ingenii, morum: unde duleis illa spes nepotum proximior, &hoe avidior. Nec leto tristius leti genus

ignorabam venisse ante diem, haut fato. ut veteres loquebantur. Quare ausus non sum admonere te, dum Stat pectore demens luctus, Ei admota tisrami praecordia tamλNunc tandem Religio mihi ossicio deesse diutius: & parandum fuit alloquium, sive

mavis, lacrymae cum amici, quem Parcntis instar veneror, cujus liberos amore, de studiis ut aequales, fratres, sorore , ingenio, doctrina, de spe, ut majores amplector, lacrymis miscendae. Cur tamen lacrymae modo Vir es magnus, bonus, Christianus, in hac palaestra, qua Deus assectas suos ca iligat, ab ineunte aevo exercitatii sinus: ad haec venerabilibus annis, de multa huiuscemodi exempla legisti, vidisti, cognovisti. Quare non debes aptare tibi vulgaria ista, quibus exulceratae mentes , ad Ianitatem revocantur; sed ab ipso casti sumere animos, &ab iis quae maxime cruciant, de faciem subdi in t dolori, pulcre s blatia. Nam quoniam amas illum, qui se vult sollima mari, qui subet Parentibus, Conjugibus, liberis, dacere, non novi vos i imo odi vos ;quoniam non Vulgarem in modum, ipse ab illo Zelote amaris i non debes mirari, sica eripit tibi, quae inter Carissima etiam bene compositis incistibus reputantur,qtiae aliqua parte amorem tuum , qui sursum vocatur, terrae alligabant. Nec enim parvo constat, mortalibus vera sapientia, aut amor sum iiii boni, sine magnis documeniatis habetur. Quod verb praemissisti imaginem tuam , Virginem , unicum pietatis, pudicitiae , modestae elegantiae exemplar, quid aliud est,qi iam petiis te a te Deum has suorum munerum primitias, quasi in ci-crificium, quantum humanitus provideri poterat, mundum, sanctum, in violatum, purgatum, & regenitum agni immaculati sanguine : quod velut siminsor , de vas e set aliquis, secuturae olim tuae in eadem beata loca profectionis. In quo, quod tibi, spei tuae, mundo ereptum , id servatori eius, ct castissimo Coeli tum choro acquisitum est. Ipsa vero sors mortis, seu ut magis ex formula sacramenti nostri l quar , ipse commeatus , quo summus ei arbiter hiis his militiae vocationem dedit , ethille quidem illaetabilis , lugubris, de praefestinus , si hominem roges ι nequaquam vero deplorandus, si roges eum , vel ipsam potius , quae semper ita te gessit, ut eam modo horam Delicem arbitraretur, ut huc solum adspiraret. Quid enim luculosum , per quod ad laetitiam solidam

777쪽

transitur 3 ad peccati immunitatem, quod solum illaetabile, flebile, miserum in nobis tNeque tamen metum, aut cruciatus , aut

tabem lentam, vivi sepulturam cadaveris, non mortem denique ipsam sensit: sed uno ictu, levi corporis vulnere, ni mento aeter. nam animae sanitatem redemit, S spiritum semper in hoc paratum, non flens, repugnans , vix appellata Creatori suo reddidit. Quomodo autem praepropere , N: antc diem, ut pueriliter, de stulte Pagani loquebantur; venit, quod ad voluntatem Dei,&mandatum, S praestitutum rebus volven. dis, ordiuem evenit ' Vivit ergo illa purissima, & beata anima, pulchri corporis aliquandiu hospes, S tuum amorem ab se, ad id quod solum amabile est,rcvocat;Jamque haud dubium amplius clarae vestrae testinionium , Coram omnibus sanctis perhibet, quod a Deo acceptos, Deo servetis , veri α ῶ data in anteis cessum,&supposita pignori futurae vestrae ascensionis, abiit non invita, non im parata, non gemens, de tum cum cito absolutis stipendiis evocata, nussionem meruit. Nihil

ergo hic lugendum ; sed adoranda voluntas του o , quae cum tot praest intium pignorum tibi numerum largita sit, eam tocum rationem duxit, ut Decunditatem ste-licitatein conjugii tui, inter coelum,& terram partireris. Omitto nunc de incerto humanarum rerum, de varietate discriminu, de ipsius bonae fortunae insidiis,de conditione communi omitto omnia illa,quaeextiteris rων contra jacturas tales, praesidia comparantur. Nempe has cum unus optime omnium calleas, semper tamen sacras

habuisti potiores hinc demum salubria σάευακα. Nec ignoro omnium horum te quoque meminisse; sed quia loquax res dolor est, videtur. de hanc solatiis necessitatem imponere, ut similiter sint, Id saepe nota nimis repetant. Deus Opta Max. animum tuum erigat, honorandum senium vegetet, & quod censeri queat, abruptum Liberorum tuorum, qui praei verunt, annis id in tuis, in gravis smae Matronae tuae , in fratrum, de sororis superstitum augeat. Uale Vit hoc officium meum, ut a pietate profectum interpretare.

I lib. Februar. Annola Iae xxxv III.

ad VOSSIUM

Grais inhelius ἔπαm, de egregius Hes- Iersichius, salutant te officiose, dolent cum dolente,&in mei alloquii Cupiunt venire partem. Incluses, ni grave est, iubebis ad Hardet vicenos Nautas deserri.

CCLXIV.

GIurissimo Viro, Gerardo Ioanni

ramo. vir Clarissime,

EA mea λlicitas stir, ut quantum

apud te posscin , non raro etiam in amicis meis experirer. Quos com ea comitate excipias,qua me seles, illi, quod tuae humanitatis est, mecum beneficium interpretantur. Utrum hujusmodi homines errent, an Verd recte sentianr, id explorare,

quae mea ambitio est, non lubet. Si quis tamen hodie vivit, quem amari a te valde vclim, is omnino est Iacobus Seert lingi qui has tibi tradit. Is in eadem mecum urbe natus, bic apud Ubios ita mecum vixit, ut nihil possit dici conjunctius. Unus sindfuit, qui aegritudinem animi mei leniret, ac hoc in loco molestissimo, vivendi taedium suavi contubernio solaretur. Cum enim omnes in hac civitate , magis fatui si quam fabrorum betae, idque ab ineunte aetate addiscant, ut crasse de loquamur, de sentiant, nitorem omnem, a verbis pariter,& judicio arceant: apud hunc unicum,

cordate sapere licuit. Adderem alia, sed nescio, quomodo hominis familiaris, se per suspectae Iaudes sunt. Nosti invisum morem quorumdam, qui alios Alcaeos ficiunt, ut ipsi Mimnermi videantur. Unum dicam: ji istae sanaeque indolis est, de restis judicat. Quod in omni laude palmarium esse, tu me saepe, vir optime, de Candidissime, docilisti. Excute solum, in manus sume, attrecta, de miraberis ineptam sollicitudinem meam, qui aliunde causas, cur Seerilingium ames, conferam, cum ipse

domi plures habeat. Vir incomparabilis, talicissime Vale.

ela loci viri, vincentius Fabridius.

778쪽

han. Vossio, Eloquentiae SHistoriae Prines ori Celeberrimo. DE obitu filiae tuae, vir Exeellentissi

me, Ad summe, virginis ornatissimae, sex Linguarum peritae, diisque virtutibus supra sexum, Maetatem suam condecoratae, mihi renuntiatum esti Quem ego ea sit m familiae tuae, non sine maximo dolore, acaccepi. Digna enim illa erat, quae Parentibus honoratissimis gaudium pareret. α familiam augereti verum supremolmperatori aliter vissim,qui eam jussit subito, a statione sua discedere, ne seculi plures molestias devorare nobiscum cos retur, qui in horas cupimus dissolvi deesse cum Christo. Eapropter sancto pectusculo, ne sanὰ stelicitatem invideamus: sed illud processisse in locum:omnibus piis

communem: in quem serius, i iis laquemur, Omnino statuamus. Uxorem lectissmam , cum filio pristinam valetudinem jampridem recuperasse spem, quam litesque, tecum firmam, de perpetuam,exant .mo precor. Pro Thesium tuarum Theo Iogἰcarum Thesauro, mihi dono dato, immortales ago gratias: pro quibus liceti, ἰσό ii πεν, dare nequeam; tamen quasdam meas olim in Augustanam Consessionem, a me disputatas mitto, quas tanquam signum nexus mei, in quodam Bibliothecae tuae angulo reponere. siquidem id merean-riir,haud graveris. Qui verb harum lator est, juvenis est Linguarum Orientalium amantissimus 3 qui jam in Graecis, Hebraicis, Chaldaicis, & Syriacis, mediocriter profecit, ac Rabbinos legere coepit. Qua de causa etiam tibi siti voluit, ut aiulioritate tua Linguarum Prose storibus, in Α- cademia Leidensi , D. D. L'Empereur, D. Golio, S: D. Ludovico de Dieu, Commendatus, in penetralia Orientis, sese fa cilius ingerere i & Arabicae cum primis Linguae notitiam sibi, tantis Dueibus, atque Magistris, comparare possit. Quod illius propositum non potui non probare, de illius amore, hanc tibi fictilare mole. stiam. Des hoc, amabo te, amicitiae nostrae, quod toties, tamque audacter, saniactissima tua studia interpello. Antequam claudam, de sycophantarum quorumdam morsibus, apud te queri cogor, qui syntagma meum, clam & palam, incessunt tanquam Photinianum, &Socinianum, iquorum hominum erroribus ita abhorreo, ut a veneno praesentissimo Christianae Religionis. Calumniae Author est Floch nius, discipulus quidam olim meus, quem tibii Vir sum me, & Polyandro nostro

unice commendaveran , quem me propter varie ornastis, iuvistis. Is, is hane mihi nunc rependit gratiam. Ad Deus qui innocentiae meae testis est, veritati patrocinabitur , dc vitilitigatores confundet. Ignosce, quod hanc animi mei aegritudinem , in s num tuum effundere audeo ide cum charis tuis longum, ac bend vale, de salve.

Ludovicus Crucius.

CCLXVI.

I erendo, EI Maximo Vir

Gerardo Jo. Vosso, Canonico

Cantuariensi Salutem S OLIempantiam,

vi e maxime,

Quam prolixe nuperam tuam, tuaeque

. domus benignitatem interpretetis,

quosque grates debere velim tibi praesenti, significare paucis literis, si cupiam, nihil

agam aliud, quam ut infantiae meae qumram exemplum..Animus meus, qui si tibi notus non esset, nec tanta me esses graiatia dignatus. aeternum meminerit. Nunc ut ad te scriberem, non tam factum est, quod tua studia, de arctum otium morari necesse sit, quam uti satisfaciam petitioni e.

jus, qui has fert; q uod etsi faciam lubenti csime, tamen quia meae erga te observantiae potiorem semper rationem duco, in eius.

modi ossiciis, praemium me ferte exiluino

779쪽

urbanae frontis. Illi ergo, nomen Ioannes Cornerus a juvenis est,& domina, &omni virtutum genere cumulatissimus, ex disciplina optimi, & eruditissimi Bemetaeri. Venit in has regiones comes, cujusdam genere, M dignitate Comitis, ut strudia Dus ordinaret: Caeterum quoniam iste, nescio quo animi morbo, nihil minus curat,quam studia, & militiae se dedit, prorsus inhonestissime hactenus ab illo, Cornerus noster habitus est. Eo magis, quod eum domo longe absentem norit, vix alias rationes inire posse , ut foedum servitium e fugiat. Illaque ergo ei praecipua causa sa- Iutandi tui fuerit; ut quem virum ex fama , de scriptis veneratur ut qui maxime, Mus videndi honorem habeate tamen &sic petiit studia sua commendari , ut sicubi locare eum posses, ubi inservire aliis,& illa sua studia promovere posset, velis hominis fortuna meliore digni memor esse. Scimus autem istiusmodi occasiones, saepe ad te deferri. Hoc promitto tibi, nunquam fore, si tale quid evenerit, ut te hujus commendationis poenitere possit. Talem se, opinor, probabit ipse tibi. Nam mihi quoque gratissimum fieri hoc pactum, ad ungere non audeo, qui tantos fructus, benevolentiae tuae percepi, ut majores a nemine optare possim. vale. Tua Dignitatis Obsioantissimin, Johannes Freder.Gronovius. nata ad diam iii. Eid. April.

Hoc quoque scito a Satageus ille Ultrajectinus, de quo narraveram tibi i scripsit Epistolam furiosam ad νον πάνυ Theologum , qui hic in aula agit: in qua ineptissime juiucat, de nupero scripto Salinasii, a se, ut ipse tatetur nondum vis. Rogat

ut persit adeat summo Viro, ne dedignetur opinionem suam, aut revocare, aut valde mollire in secunda parte et quod ni fiat, minatur ab omnibus J. Q α Demagogis, velut signo dato scripta in contrarium. Nicol. Heinsius nuper hic fuit, & valde conquestus est de silentio Isaaci tui. Eum saluto, & gravissimam matronam tuam, filiosque de filiam, mera parentum vota,&gaudia. Iterum vale. Scripsi raptissimὰ -- pectante latore.

sio, fautori meo.

Clarissime vir, Fautor, & Amice fidelissi a mitia Conjunctissime, SAxonem meum Grammaticum,nil nisi fluentem exspectare Typographum, ultimis ad te Uteris meis significavi, quas Mercatori cuidam nostrati, ad vos proficiscenti, superioris anni Autumno, me dedisse memini. Vehementer scire discupio, num apud vos reperiatur propitius, ocu lut 8 machina Iupiter, qui florentissimi h ius scriptoris, editionem in se suscipere diagnetur. Cujus rei te diligentem spero i dagatorem fore, imo suasorem, de imputasorem. Et si quid tua ope,atque consilio efficere poteris, qxiaeso te, per hunc ipsum internuntium certiorem me facias. Interea vero dum laeta spe solor, atque sustento antismum meum, sententias quasdam,ex Qui ctiliani institutionibus Oratoriis excerptas, ad te transmitto: enixe abs te contendens,

ut si bono publico id fieri posse existimes, Typographo alicui des quamprimum imprimendas. Ego laboris nullam postulo

mercedem aliam quam viginti, aut summum triginta exemplaria. Pervelim autem

typis nitidissimis, de quidem majusculis, quicquid hoc est opellae, prodeat de forma portabili; qua sere solent lucem aspicere irae

studiorum minutiae. Imprimis te per am citiam nostram oro, atque Obsecro, ut i

tum hunc libellum, a capite ad calcem si dulo perlegas, videasque ne quid sit, quod existimationem meam laedat, aut nomini meo maculam aspergat: &simul des operam, ut voto nothro satisfiat, hoc est , ut praesens hic Tabellarius, propediem misΘεμ, redux, ad nos aliquot exemplaria referat. Hac in parte, rem feceris mihi longe gratissimam, quam ego vicissim, omni studiorum genere demereri con bor. Tractatum tuum de Idololatriae oriagine. juxta ac filii tui Scylacem, de vel letum Paterculum, avide desidero. Vale, Vir praestantissimeBelgii decu deliciae s sanun ν

780쪽

sis missimas rui,

&eph. Johan. Stephanius.

CCLXVIII. ii

S. P. D.

clatissime Vir. eorculum Musarum, deliciae& deeii, Respublieae Literatiae: LIterias tuas Ameridami xvi. Calend. Aprilis scriptas, tandem accepi, ad se In M si stylo retere. E statim dos de peistus appressi cum inremo voto, ut te iam' charum mihi caput,eumdem in modum complecti posse . Nullum sane verishuam , in ulla, liter fuit , non plenum ii 'matis, ossifili, benevolentiae. Et non ita ne si/mma voluptato sentis vivere, etiamnum in animo tuo, scintillas vetcris erga me amorix tute quas utinam nulla unquati extinsuat diest Quod me attinet, non pos

sumnon tam impenso amantem me reda

mare, quamdiu anima spirabo mea. Summo equidem honori mihi erit, & apud vi-ybs de posteros, innotuisse me tanto viro, eul divina scripta aeternam circumdederunt sartiam. Ailectus quoque tui, luculentuni boe est indicium, quod Saxonisii 1όi editionei', inin esse tibi ciit e, & cordieii Spatiaris ; qua tamen nunc ego te liberqnllicitudiae.Genetosus etenim Praeses no-sflae, ' HDux aeternum benedicit, silmpius se hane in reni liberaliter suppeditaturum promisit. Itaque propediem ferrum eius. quod dicitiis, in igne erit, praeloque

commitam , ut primum chartae tantum Omparaverit sibi Typograthus, quantum toti opeti excudendo sumciat. Utinam Delicibus prodeat auspiciisl Fiducia etiam ει ieitiae nostrae, nuper ad te transmisi, T tilegium sententiarum M. Fabii iniintilia. fit quas ut Elaeviri is, vel La Matre tuo, cx- elidendas, mature tradas, sim bdignae

sunt istic n uuae, quae lucem aspiciant, Myssim abs te precibus contendo Si ter ii versentur illi, quomodo vix mihi petiva' eo, agedum M Laur belgicum nostrum Autograi mn meum restituas. Tractat lim tuum de Historici L unis,)uxta In itutiones Grammaticas, quaeso te, Olanata veste munitas Bibliothecae meae, .aαayide eps librN desiderat, transcribas. Rar etenim hic prostant exemplatia i Sed vide hominem exanguis frontis Si pecco, fiducia amicitiae nostrae pecco. Libriim tuum

de Idololatriae origine,adsuit sub praelo suri dare intellexi, litoris tuis: ad Cl. Dot Meursium, Collegan meum dilectissimum Ubi Lucem viderit, uua sum Scylacei

VelleioPaterculo, illoru' litorum, mecia etiam exemplar communices, etiam atqu*

etiam rogo. Pe obitu filiae tu:ς do cissima ii vel potius de I est' illo, qua portit, A sui posteaquam mihi renun latum est, san quam pro ed ac debui, graviter molast 'que tuli; sed patienter serendum est quod1 mutari non retest, Δc imprimis divinae v luntati acvj Rendi uri. Ego huic rei diutius immorari nolo, ne res Mem dolor migum, Ad dominicum vulam, sat invi , tu m. Pauca haec volante cili mo exaran duxi, ne planc ad vos veniret ilega nostes avissiimus P. Laurem Ms Ius Amicistimam salutem ascribo uxori tuae, de filii i

Steph. Johan.Stephans I

LXIX.

Post longum flentium , alloqui statui

te, vir clarissime, non quasi de ob larvantia mea, sine isto os scit genere, mi nus certum te arbitrarer : sed quia pinaliquot dierum nimiam contentionem.

SEARCH

MENU NAVIGATION