장음표시 사용
81쪽
Niliaco Regi numquid scelus invidet optat Ipse sua Generum dilacerare manu Z . An sibi materiem doluit peri i sse triumphi Aut veniam victo qubd dare non potuit Non ita. Se luget: victo nam cernit in hoste,
Quid possit quondam Cnsar & ipse pati. Coneio Caesaris, Pompeii recisum caput dum l
videt, ex Lucano: HIne proeul a nostris oculis averte, satelles , Niliaci Regis munera saeva nimis. Scilicet irritant nostros tua dona furores, Dum mihi tale scelus posse placere putas. Quid vicisse juvat, victis donare salutem, Et Genero veniam si tribuisse vetas Ergo ideo Caesar vicit, Ptolemaeus ut inde Romanos possit dilacerare Duces Imperii comitem Magnum tolerare negabam. In partem Regni nunc puer ipse venis Das victo mortem Magno, scelerate dedisses Quam mihi, si Magno victus ab hoste forem. λSed tamen ignosco Regis puerilibus annis. Do veniam, quod sum Caesar, S ille Puer.
Udiit extinctum saevo in certamine mater, Et natum gemuit commoritura suum is .
82쪽
Fama suit 'endax; selso de funere luctus Illa trahens veros, nocte, dieque dolet. Viventi lacrymas Genitrix dum fundit inanes.
Prolis in amplexu gaudia dira necant. Cor miserae Matris suit insanabile: vulnus Quae reparare potest, cui medicina nocet. tabas reducem P Redeuntem conspice. Morti Claudere cur properas lumina Natus adest. Quas miserae, quis possit opem praestare Parenti pNon redeunte doles, ct redeunte peris. o. dolori h lacinus t Matri dolor ante pepercita Pucere nescitis gaudia saeva nimis. Pertulerat luctum constanti pectore Mater , Quae modo laetitiam sustinuisse nequit. Mens hominum dura;a malis,. assueta dolori, Ferre potest Iuctum, gaudia serre nequit. Percipe, quisquis ades: nimium gaudere recusa, Cogaris sorsan ne doluisse nimis.
ZUo sugis infelix Fugientem seta sequuntur,
Suppliciumque tuum, quo fugis, ipse trahis. Siste fugam demens juvenis : Genitore relicto, Qui sons est vitae, funera saeva time. Ille fugit, donec pendens ex arbore ramus Implicuit spa mk detinuitque comas. Infelix nimium, crines nutrilse putabas, Nutribas laqueos nescius ipse tuos. f Ιmis
83쪽
Implicuire oeulos aliorum, & pectora crines τ Innectunt Domino nunc sera vincla suo. Hostis adest: gladio crines abscinde comantes. Ne doleas vitae fila recisa tuae. Ille comis parcens, suspensus ab arbore pendet, Ter donec saevo fixus ab hoste perit. Perfide, laesisti Patrem, Patriamque, Deumquec Ergo triplex, triplici vulnere, solve scelus.. ' ' Idem argumentum. GRaecia cur iactas Ganimedem ad sidera raptum Crinibus r Ad stygias hie modo fertur aquas. Supplicium culpae merith respondet: Ephebus Et quo peccarat crine necanduS erat. Ο Iuvenes tanta cur pectitis arte capillos Quisquis amat crinem, credite crimen amati
Aristoteles Euripo sese demersi.
SPectat Aristoteles agitatum Chalcidis aequor, Et causam nescit, quae movet intuS aquas. Multa sub ancipiti secum dum pectore versat, Fluctuat, ac patitur quas habet unda vices . Non licet exclamat quidquid natura creavit Nosse Z Quid ergo juvat vivere Z Vita vale. Vivere me cogis, cogis nescire Recuso Vivere, si vitam lex premit ista meam Non ego te capio, pelagi revolubilis aestus; Vorticibus capies me tamen ipse tuis.
84쪽
Dixit, & ignotum sese JaculatuS in aequor . ... , Occidit aequoreis, Solis ad instar, aquis. .
Regis Darii Mater, Alexandro mortuo,
Ictorem captiva suum Sisigambis acerbo Cum vides extinctum funere, funus amat. Se vocat ingratam nimium, qubd Rege perempto cDistulerit subita claudere morte dies. Hoc scelus ut plectat citius, sibi denegat escam, Ut properet mortem mixta dolore fames. i r i Non ita Darium flebas pia Mater ademptum: . i IIllo obeunte doles, hoc pereunte peris. Extinctam sobolem Regina in ait in hoste, . . i
Et se vix orbam credidit esse Parens . . it .3ι. I
Darium potuit Macedo pensare Parenti; Qui Magni penset lanera, nullus erit . . ,
Monima Regina a Diademate suo mortem non impetrat . . . . . L
Onima ter victi Mitridatis nobilis uxor , i Certa mori, laqueos in sua fata parat. ud Nec morar Regali stringens diademate collum, ADe trahe sublimi flebile pendet onus . . a : : lFracta sed oficium Dominae praestare recussit 'Fasciar nam laquei munus obire pudet cAurea quid Regni prosunt Insignia, vitam i ii ISi dare non possunt, funera serre negant Z ἱλ
85쪽
Fata Viro Uxorem coniungunt: ille veneno Scilicet, at laqueis ista perire nequit.
Erninum, & Κirher vicino lanere raptos Roma dolete geminum nox premit una Jubgr. Tampora conveniunt mortiS, nec discrepat aetM: Et senio, & studiis sessus uterque cadit. Materies docti geminis fuit una laboris . In statuis alter vivere saxa iubet; Interpres Pharios obeliscos explicat iter , Et jubet in Latio Barbara saxa loqui. Hic vocem saxis , hominis dedit ille figuram. Sunt similes vitat sint quoque Morte pares.
Pictor, depictum isse Deum Iudicem spectans ,
ANnibal, Italiae visiis redivivus ApelleS,
Ultorem mira pinxerat arte Deum. Stat rigidus solio Judex, poenasque minatur. Fulgura cum tonitru , fulmina vultus habet . .
Attonito stupuit defixus lumine Pictor. Horret, pallet: opus jam timet ipse suum. Occidit, eXpertus qualem sermaverat, R quod Judicium tela pinxerat; ipse subit. Hei mihil Si pilius potuit dare lanera Iudex; Quid faciet, vero cum dabit ore minas . Puer
86쪽
Epigrammata . 8 Puer is Poma susseatur.
Er ludum Drusus jaculatur in aura Pomum , . Et rediens patulo sustipit ore Puer . t in At semel in fauces Pomum nimis inφrat apertas, Et vitae medio in gutture claudit iter . 'Saeva nimis Puerum perimit Libitina jocantem ro dolori S ludus funera vera parit. At miror, Puero dederit cur funera Pomum Humano generi mortis origo fuit.
orrhum pictorem Famina Interficit.
Rgolicam Pyrrhus victor pervadit in arcem . Et victam vinci vix potuisse putat. Aspicit hunc laudis stimulata cupidine Virgor Victorem assectat vincere victa suum. Nec mora; praecipitans tecti de culmiue saxum, Invictum sternit Demina victa Ducem 4 i Infelixi alio poteras occumbere fato, Et non Deminea procubuisse manu. i . Nunc scio, cur Pyrrho virtus Romana pepercit. :Auferat ut lartem mors sine laude Ducem. Hoc tamen infelix miseram solabere cladem, Quod sortem imbelli morte imitaris Avum. Semivir Alacidem Paris olim stravit Achillem: btratus taminea nunc cadis ipse manu.
87쪽
84 Epigrammata. In Sepulcrum Alexandri Septimi P. M.
nova Alexadro surgunt monumenta, perennis Christiadum ut maesto in marmore ViUat amor, Attollens vitrum, quod pulvere dividit horas, Cur frontem velis mors adoperta sedet . - An quia , luminibus nisi cum velata fui siet, Tollere tam sanctum non foret ausa caput P
In funere Andreae Abbatis Her nardi Theologiae studiosi in Seminario Romano.
Alladis ad metam studiis accesserat Heros, Maximus ingenio, nec pietate minor.
Praemia jam Pallas docto properabat Alumno, Et capiti circum laurea serta dabat. Π ' Aspicit hoc Pietas , Juvenis quae prima Voluptas, Et fuit in casto peAore primus honor: ἰEt ridens: Non haec perituris frondibus inquio Tempora; muneribus sunt decoranda meis. ISic ait, & meritum Juvenem transmisit Olympo, :Laurea ne cingant serta, sed astra comas.
Ccidit Austriadum Soboles, Rhodanique potoni Arbitra. Proh quantum mors fuit ausa nefas l
88쪽
Garrula Τyndariden sileat mihi fama Lacaenam: Haec melior, sed non pulchrior illa fuit. Scilicet armorum causam dedit illa : sed armis Connubio haec posuit, laneribusque modum. Haec servat plures, quam perdidit illa. Sepulcro Det lacrymas, quisquis gaudia pacis amat. . ἰ
In funere Ferdinandi Secundi Magni Ezruriae
I Ion est, eue Parii a moles suffulta columnis i
Manibus attollat Busta superba tuis, Ferdinande, sibi diro quem funere raptum Luctibus aeternis Flora relicta gemit. Pectore nam Cosmi melior patet urna Parenti. Non poteris tumulo nobiliore tegi.
In funere Eminentibi, mi Francisci Card. inii Praesulis Florentini.
O Unde oeulis lacrymas, tristesque iterato querela ,
Et viduata tuo Praesule Flora dole. Ille quidem meritis longos impleverat annos , Bis septem numerans lustra peracta senex. Vixerat ille diu, si quis numeraverit anno. δAt si respicias publica vota, parum.
89쪽
36 Epigraminatu In funere Caroli Cardeli integerrimi, O
Arolus occubuit properato sunere raptus, Qui flos Romanae nobilitatis erat. Flos erat ingenio, sos & virtuter pudoris Lilia virginei corde , genisque tulit. Inclite flos Iuvenum, languens florentibus annis, Hoc etiam, pereas ut cito, floris habes. Fallimur, haud periit: Superum traduxit in hortos, Ne pereat, florem mortis amica manus.
In funere meellenti fimae Domine Obinpiae Aldobrandinae Pamphiliae.
ΡRomit adoratam terris ubi Purpura lucem, Roma sibi plaudit Regibus aucta vis. Invida Romanae tot gaudia surgere genti Mors dolet, & falcem terque, quaterque rotans, Haec secum : Toto Latium beat amne voluptas Scilicet, & fuerit nullus in Urbe dolor Non ita. Si quidquam possunt mea Numina, Tybris Mox eat in lacrymas , luctus ubique sonet. Haec ait, & falcem subito vibrat impete: Matres Ausonias inter prima repente cadit. Dives opum, titulisque potens, virtutibus ingens, Τot procerum Genitrix fertilis illa cadit. Publicus hinc Urbi luctus: Mors funere in uno Gaudia Romulidum cuncta perire jubet. In
90쪽
Ep.rammata . ST. In Psittacum . J sittaee, Romanae cur Palladis otia turbas ,
Dum tua tam crebris cantibus ora sonant ZO utinam nunquam venisses littore ab Indo Tybridis ad ripas, garrula semper Avis. Tu Praeceptorem prohibes audire docentem, Vocibus ac turbas carmina nostra tuis. Quodque malum est gravius, nostros garrire puello Ipse tua nimium garrulitate doces. Parce loqui, aligerae gentis facundia. Selmus Jam satis humanos te didicisse sonos . Quod si non cessas, meritas dabis improbe premis. In Corvi faciem vertet Apollo tuam. Sed quid ego haec Z Pergas totis garrire diebus . Ut rumpas cantu te miser ipse tuo .
SEquana regalem qua praeterlabitur Urbem, Et nitidis Regum lilia lactat aquis,
Raptatur merito religandus colla capistro, Quem faciunt mortis crimina multa reum Nec tam criminibus, quam septem uxoribus, idem Quas duxit, tota cognitus Urbe fuit. Haec ubi connubii novit miracula Princeps, Saeva reo demi vincla repente jubet. Liber eat. Meruere graves sit crimina paenas ςJam dedit, & septem pertulit ille cruces