Cornelii van Bynkershoek ... Opera omnia, in quibus multa ex Romano veteri nec non ex gentium & publico universali, etiamque Hollandiae cum publico tum privato jure capita elegantissime doctissimeque tractantur &c. in quatuor tomos distributa, ac var

발행: 1767년

분량: 575페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

Xam quippe sevit Stephanus, celeberri. mus Βατιλικων interpres , ad τὸ κα-ῶ' in I. II. φ I. S. l. 4o. F. de e b. 'ere . & quidam in utroque loco. Exin in Occidente hanc opinioni msine ulla haesitatione primum stabilivit Paulus de Castro in comment. ad ι. 7.

IO. I 3. I . I s. I 5. Attamen ante

eum simile quid docuit, sed dissidenter admoelum , Raph. Fulgosius ad d. l. 4o.

num. q. 17. m 24. ubi glossis , quam aetate provemor fecit maximi , relisione tractus, quasi timidus ita talis butit : ' Da mihi disputative ευ deretur dieandum scilicet quod detrahemia tan-

. tum in sint j in iudicando non est , quod de his iudicia metuamus in se uia

mini semens am communem , θυα

discutiate posset sustineri propter

praedicta . Idem ad I. centum Capuae 8.1. de eo quod eret. l . Fort. Garsas ad

i. 7. 6 quinimo F. de Pa L num. 26.σ 27, Ex novioribus primicerius est

calore lib. t. cap. a . 8c plenius in comm.

θ. .e pact. ubi pacta inesses moran.

tur , cum in Mi eaque species miti fabruducta .solius rei gratia vertatur.

ad eas, quod saris est , defuncti s Jesus

in praecedentibus . . . 'Haec eorum argumentatio ab exemis

plis in A. it. obviis inducitur, Ied ipsum , distinctionis momentum inter pacta a parte actoris & rei , seu adiicientia , detrahentia , Ange videtur conspicuum in ι. regasii tr. , s tibi r. 1 de re . aereae ubi ita Ulpianus : Si tibi ded in

i o iure debere , quam novem . Sed si

dedero, UT UNDECIM DEAEAs : Putat Proculus amplius , quam decem eondicἡ non posse. Hic conventio a parte

eundem auctoritate iuris liberat , sed a parte actoris producere videtur omnino nihil : quod quid est aliud , quam pacta minuentia inesse , augentia non item λ Scio ab omni Ctotum principatu in hacce materia celebrari d. ι. I i. β r. at si quid unquam, jure nullo . E re erit singuis Ia ibidem interpretari. Μaevius Titio credidit decem, & in ejuidem gratiam contractui hanc dedit legem, ut novem solummodo sint in credi ro : thia iure , recte ajunt Proculus & inpianus , -- .vem duntaxat deberi . Num ui illius

unici, consulto dati, donationem cς a. seri inter omnes constat , 3c a oris nonnullis tricis . adserit proluce OP .nellus in eommest. ad b.. I. Sed cur labo iure non amplius -, novem debentur λ' gma , .m apparet ε . 'dn, constituemla oblisi itione inserta fuit' moventio de remissione unius ex decem

credim : secus aec si 'acto quantum: vis Kncentinenti ita convenisset ' uti perperam g accipitur): tunc edi' non ipλ iure, sed per exceptionem cle. inori soldiciun e. probavimus eam

132쪽

DE PACTIS STRICTI JURIS, &e. CAP. v.

2. σ 3. Igitur ratio , quare ipso jure condictitia creditoris actio sit limitata Tei sectu unius . quem donatum dixi. mus , non est sane , quod pactum a parte rei , sive detrahens infit nam acute vident, 'qui fin d. g pactum ad

jectum reperiunt 3 sed quod in itiis

contractu ineuudo ita placuerit : quod cur fieri nequeat , nihil quicquam o,

stat . . .

Suceedat alter casus: Maevius decem credidit, ut undecim relandat Titius , quaeritur , quid juris λ non amplius , quam decem eondiei posse idem Procu--lus putat , ac iterum recte , licet Ulpianus , quem verum est hoc non negare , heic auctoritatem suam non ap. ponat . Confirmat id Paulus in 1. I . pr. F. de pati. Si tibi, inquit , decemrim , .cr paciscar , ut mihi υ ἰηιῶ δε-

heantur . non nascitur obligatio ultra decem: re enim non potese obligatis eon.

Dahi d, nisi quatenus datum sit . Quae ratio , velut certissimi juris principium laudatur ab Impp. in ι. 9. C. de noni numer. pecvn. Et hac bene intellecta . intellig mus etiam mentem d. f I. Renon potest in plus contrahi obligatis , quam .arum es , idest , obligatio ex mutuo oriunda; se a quod idem est , condictio ex mutuo in plus cois petere

nequit , quγm re Vera numeratum , appensum . , et admensum . id est re conis

rradian s . Ratio rationis est , qua cond ctio ex mutuo virtutem 'trahit omnem ex rei intervenientis datiobe L 9. 9 os cert. pet. ex numeratio. ne pecuniae , quomodo ipsum mutuum audit in ι. 7. eod. Proinde absurdum esset, ut actio ex mutuo rem intervenientem superaret, hoc est , effectus causim : sic ut prius pusηι cadere θῶ-- de caelo , quam quod e-ικabhυν in plus obligatis , quem datum es, ut inquiebat Petrus, nescio' quis nisi Bel-

laperticensem eredas) reserente Paulo Castrense ad h. h I. I. II. F. de reb. eris. Iam satis claret , quo sensu Procul ut in nostro dixerit : amplius , . quam decem CONDICF non possie, licet dedero, ut undecim debeas. Nummus ille unde .cimus , quamvis promissus , tamen da tus non fuit. Qiodcunque datum non est, condictione repeti nequit : ademque nec unus ille , supra decem datos, promissus . Desun itur debitor , si rem restituat τει ά ες ὐποτασεως η πc. σότατο , ajunt Graeci , & id verum est , siquidem condictione experiaticereditor . Ceteroquin si stipulatione. furiiset cautum , undecim redditωm iri, unis decimus ex stipulatu recte pereatur , η γαρ επερωτησις risu τοι μὴ ἀρε ut: Θενσα α ατμ , recte ait Basilicorum Glossa ad lib. 23. cap 2. tb. I. list. S, dg condictione 'certi contrarium inisnuens , & nos ablegans ad Stephanum, qui eodem loco liti. elegantes. doce

oporrere concurrere Ut άπα-ριμ ν , animum . numerat onem ,

priusquam condictioni ex mutuo locussit, & ideo decem datis, undecim non condici, quia απαρίθμησις unius deficit. Est hae sola & solida hujus juris ratio, praeserenda longe huis, quam idem Stephanus in proxime praecedenti bis dederat etiam de pactis a parte

rei, non actoris operantibus. Ex hisee-liquet affatim , char non valeat conven. tio , de plus coi.dolone repetendo, quam numeratum fuit: idque adeo verum est, ut nihil reserat, quandocunque ita conis venerit . Vulgo quidem non dubitatur,

quin d. 1 de pactionibus e

continenti adit tris mutuo , ast illud probabitur nunquam. Mutuum των deiseem ibidem uno spiritu proponitur initum , ut vel novem vel undecim de

beantur: erit igitur Uecta portus, quam secta istaec conventio de plus minus.

133쪽

yo CORNELII VAN

ve reddendo. Interim quod ad secundum paragraphi membrum nil interesse Vides , utrum ex intervallo sive in- eontinenti , immo in ipso contractu

s ut est in facto d. ε ὶ fiet placitum,

- ut decem datis liceat condicere unde ἀ

eim z nunquam enim. confra naturam

suam dari poterit condictio . Sed in casu priori , plurimum id referre me,-nuimus supra , cum a redditione ianius debitorem alioquin ipso iure liberaram' non sore , abunde probet t. 44, 6 3-.F. do oblig. et Videtur nune luci clarae datus d. 41. & quoque L I7. pri de pati.

nam si decem datis , underim condictione nequeant repeti , mullio minus alteruis tantum : eum ita major adhue sae proprietatis condictitiae excessus . C*jacius ad lib. Paul. ad edita. in I. I7. postquam Pauli doctrinam in, Princ. I. l7. satis apertam esse' dirierar,. . .mox ψbjungit r. Rationem Uux evlica re non tam est Un Deil , quam imber quando pluis , ut Plantur se ru tur . Et Paulo post : Rat o , quam non affertese hare: quia mutuum es contractus pria

cta , quae adiis uniux in ont nent; . non

insunt, 'nisi ex parte rei. Non video qua fronte Cujaeius Paulum rationem adferre neger, cum utique in jin. princ. manifesta ejus αιτιλογώ si re enim non potes, Ehe. Ηaee ratio longe lateque praestae Cujaciana , quam modo in Ste phano improbavimus : Equidem verum est , pacta ab actoris partibus mutuo non inesse propter eandem condictionis strictae indolem t Ied haec converti non

mssunt . Licet enim in contrahendo mutuo convenerIt , ut eius obligario , ultra . quam datum est , po istatur , frustra tamen olus peter condictio : id- Ie ratione non alia, quam Paulus pro-uxit. T3: απιον Cujacu . si valeret ,

possemus sane in constituendo eontra. E ii ita cavere : nam cessat tunc meis, rus , ne pacta adjecta in sint . Hoc auatein non licet, prout dictu .n & prohatam est: ergo, relictis ceteris, sequa

mur Paulum. . . '

ait cum communi DD. Schola pacta, etiam adjicientia inesse contenis dunt , ad argumen um , quod in casu secundo drh I. advertus eos. iacit, re spondent , quod sciam , Omnes, mutuo per conventionem . nihil addi posse , ne ejus. natura destruatur. Sest id lituum est . si ad contractum gratuitum & beneficium recurras, ut faciunt ill verarum autem, si haec transferas in actionem mutui solam . Stipulatione posse quid eredito accedere nemo negabit :quin in alio modo, ut dicemus statim. Itaque condictionem teri, ab iplo mutuo distingue,& quae, de usurarum odio dicuntur, notata vide cap. in fin. Placet d. , I .. I. II. E. de reb. cred. adjungere παρεργον sere necessarium

Q i id si condictisne , uti constat ,

an non actione, aliae ille nummus undeiscimus , promissus , sed non creditus ,

poterit. peti λ quia si usurae , vel dona--tionis nomine Z. neutram Valet , non

enim agit d. h I. de usurario quodam

augmento, at de. uno insuper debendo ex contractu, mutui . Accedit regulatrauritia L. 3. C. de usuri usuras citra

stipulationis vineulum , quod hic nullum est, non deberi . Neque etiam unus ille , quast donatus petetur condictione ex i. 3s. ult. C. ide donar. cum

hic nulla sit donandi, sed manifesta increditum eundi voluntas. Enim vero , an non huiusmodi negotium , daba decem , ut undeeῖm deis beas , degeneret in contractus innomia nati articulum do consequen--ter ad nummum undecimum inter a ci-' vilis compitat quaestio est e Subest

134쪽

DE PACTII STRICTI JURIS, &c. CAP. V.

uxim . dieat aliquis , causa essicax, ad constituendum , secundum

ia traditionibsu rerum quia nque pactum

D . id valere manifes4pinum es , ait Gajus in ι. 48. d. eod. Negat quidem

hanc generalem L 48. sententiam Iae. ri video a Glossa ad Pandectas Grae. cas in I. II. β I. de reb. eressi titi.

quae , cum undecimum nummum ex

stipulatione , si facta suisset, peti posisse dixerat, quemadmodum de hae ipsa tradidimus lupra , incontinenti addit e Et δε fati γέγονεν , ο ι - ὁ πι

Gajam scripsisse fingit , λιδόσεως . Sin vera facta

rio duodecim , in mancipationibus , idque interpolasse Tribonianum. Rationem vero si quaeras, nullam dabit , aut certe talem , quae Tatio non est . Cujacius in Paulo ad I. II. pr. F. de pact. restringit d. I. 48. ad traditiones , quae fiunt ex contractu. bonae fidei . Sed & hoc peris peram. Indistincte vera est d. I. 48. in transferendis rerum dominiis per quoslibet contractus quodcimque pactum ju--re interponitur , estque servandum , vel actione ex ipso contractu vel , si

haec extensionem non patiatur , praescriptis verbis.. De pactis loquor, quae ineonstituenda obligatione fiunt , cum illa ipsi contractui dederint causam, salistem negotium aliquod in se habeant , pariendae actioni idoneum . Quidni litur ut ad propositum thema revertar. Inur, unicum illud γηλισμα , non V Iut mutuo darum , non velut uiura ,

sed ex promisso contractui causam danis te petatur 3 immo quidni ut usura, si quidem hoc actum sit, dccatum modus non excedatur Τ opinor recte & utiliter prae-

scriptis verbis agere creditorem , s in ipsa datione ita fuerit pactus et & hoc ait dicamus , ἀναλογία juris omnino suadet . Quod autem de usuris scene.

bris pecuniae sine stipulatione , & per

consequens ex pacto non debendis definitum est jure civili, accipiendum erit Artean de pactis , quae ab ipso contra. ctu seorsim habentur, non quae ipsi nu-' merationi sunt implicita. Belle hane juris prudentiam confirma.

λιδόσεως . Sin vero Iac non

puto competere actisuem praeseripiis υerbis, quas facto pecuniae additamento, Additamentum pecuniae, quocunque veniat vomine, prEcriptis verbis actio poetet, & peret, quoniam ita contractum est . Alia sine nomine larva eodem B σιλι- οῦν loco , post optimam , quam dodimus , glossam , hanc ἐπωισιν su

jungit: Tουτο α φιZολον μεγα ων, ως μη λεχθεν. Cur hoc dubium est Graecule Τ etli enim tu quaerendam j beas I. I R. pr. F. de pactia hoc tamen subvertes ὶ De condictione, eaque sola

loqui diximus d. I. 17. & ι. II. ε I.

F. de reb. cred. Sed de his cum omni τερις ασει utique actum est satis. ii, Praecipuum nodum fregimus e restant quaedam tricae . Innellus ad L lecta .mum. Io. O 24. metuens t. ρ9. F. A erb. oblig. ex qua cap. 3. evicimus .

pacta , utpote verbali solemnitate deis stituta, stipulationis partem esse , vel fieri non posse, quod d detrahentia in

xontrarium nititur hac sere ratione Summa minor continetur majori, ademque pactum minuens , tanquam pars ,

latitat in stipulatione, hoc est in toto. Sic ex. gr. h. bus exemplum in L go.

si de reb. cred. qui 37so. . d a ios sibi reddi stipulatus est, is satis trecenotos s quae opacti detrahentis erat mat , ries ) resusum iri dicit', ut ita haec

summa, pacto repetita , modo solemniast ex stipulatione praevia . Consens autem in pacto consensum in stipula. tione praecedentem , utpote aeque s . . Μ λ . tem. Diqiliaco by

135쪽

tem , eum videatur vincere , tree

ni denarii retroversus soli in stipulationem venisse existimandi sunt, quia summa in stipulatione adhuc reli

sua ipso jure , ita dicam , caduca it , incontinenti quippe illi consensus deest , per posteriorem correctus emanent equidem verba at illa quum sine consensu non subsistant, sponte sua intercidere ereduntur. Haec ille ingenti 'apparatu. Verum si avulso cortice rem propius intueamur , hanc Donelli ratiocinationem constabit laborare . So tem , & omnes singulasque sortis partes ex stipulatione solemnes esse verum

est : sed si nova accedat pactio, qui illa solemnis evadet y ex stipulatione 3

nequaquam . Separatae sunt conventio. Des , separata earum nomina , altera ,

nuda, altera solemnis. Nuda in solemnem non transit , licet partem eius, quod solemniter nuncupatum est, in se concludat . Denique consensus tollit consensum , ut ille dicebat, sed nudus nudum . Consensus prior verborum se mulae adeo est impi bitus , ut hunc si ne illa abrogare nequeat posterior: sunt enim contractus individui : & vis uni ta sortior . Pars eorum s auferatur pars si maneat, μετααόο τις erit mira Nihil momenti quoque adjicit de-νrahentium patronis t. I. β g. versis. cum adiicit f. de veta. abist. quam D

nellus A. n. I 6. 3c eum eo plures tan. 'topeie urgent ; nam ipse Donellus v ritatem praesagiens, fatetur , ibidem agi de stipulatione omnibus numeris non dum inbioluta, non de pactis eidem adjectis. Sed , inquit, vultans aut certe est 1 temnendum Hseν men es. Imo vero mapnum& imprimis notari dignum: quandoquidem .controversae meritum in eo solo verti probant abunde, quae hactenus disput ea sunt. Ait d. verse, eum a ieit alia

quia vel detrabis, sive , ut etiam alia qui ante Haloandrum libri, eum ad

eitur aliquid veι detrahituν: ideoque si probatio ex eo petita valeret , cui bo num est, istaec ad pacta detrahentia cois

arctari 3 Sed ut diximus, nihil facit il

le versiculus.

Fortunius Garsas ex ι. 7. 6 quin m. F. de pact. elicit nonnihil argumenti pro reis quod ad pacta . In fidei bonae judiciis inquit, quum etiam ex paris actoris ea inesse seripserit Ulpianus, haee' ejus videtur fuisse menx, ut in strictis

ex parte rei in sint . Sed m ex parte

actoris opposite ibi ad reum dici , in iisdem honae fidei iudiciis , plane non est ambigendum. Sensus hic est : pacta

hujusmodi adjecta non tantum a rei partibus , quo de minus erat dubium , verum & ab actoris inesse . Ita 'etiam haec exponunt Cujacius lib. Io. observ. cap. 2 . & Goeddeus de contra m comm. Rip. cap. s. num. 78. quanquam hie

illi nescio quid adfingat.

Ceterum nemo expectabit . ut mi. nutatim omnia partis adversae empla.stra adducamus, eorumque qualemcumique vim enervemusr non sunt enim

tanti. Sie ea, quae a favore rei petuntur ex L Ias. F. de reg. iuri & .a commendata liberationis causa in Q ff. de oblim as.. vides esse milera

extremae αυριας receptacula . - Αὀγοἰκαθολὶς κεν ότεροι , inquit Philosophus, & ni hoe in iure verum sit, multa ex iis , quae iam certa sunt , subvertentur statim . De pactis , quae a parte rei sunt, & tamen non iniunt , suppedita. bunt exempla cap. a. oe 3. bHur dis

136쪽

tum st. Ad haec Veterum 'neinini hanc' sementiam sedere constat , ex ne teri.

D sputatuν adversiis eos, qui pacta siputationi tonium inesse

Iuni, recensentur . Eos urgere rationem th. Io. it. 4ὰς B, prolixe autem ad

πρα, in F tit. de pactis , sect. de pactis ad ectis . Et , ut hunc etiam addam , Joh. Fred. Bochelmannus de actiora. pari. 9. β 2O. De Fabro Antonio si gulatim aliquid dicemus , postquam in genere actum est . Ac tandem , quae Hotomanni fuerit de pactis adsectis sententia, tanquam breve aliquod, . 1 uia jungemus . Pugnant stipulationis vindices non levi armatura , sed ratione etiam , &auctoritate juris r utraque tamen ita instructi, ut non vereamur illud , miseimus o Gel. . Rationem juris petunt a natura stipulationis & pam , quasi vero tanta illi eum hoc intercederet. juris, petitam α. cognatione se pulatilem .snter er pactum. Hane perperam proba- ri l. 7. ρ Ιχ. ff. de pact. l. r. 9 4. fide const. . pecvn. l. 4s; ff. soluto matrim. suod ad l. 7. 6 rem dio et reliquae expiseantur . Nullam ommia δε viationis pactique ad nitatem P upique non maiorem , quam pacti um mutuo , aliisque . Denique ex eo neesse nihil boni eoneludi posse. ucto. . ritatem iuris mediatores illos nullo iure amendieare ab l. lecta 4Ο. ff. de reb. cred. Er l. 4. h ult. ff. de pact. Stipulati nem ' muttio heis seeernendam non esse Nunquid regula, qua aettiniar in praesens Garii, habeat se bene. Iani a Cossa, umis Lia II HU . M C Uiacmi, Ρηtentia refertur e r 7.eonjunctio , ut pacta , ineontinenti sa- ruestitur . . t. Fabrum omnia omnibus ..cta , pro benigno 3c facili coptractus pacta inesse velle r aa in 'genio libentius admittat stipulatio . sura, actionem formar; ex jso eon. Hane adfinitatem probare satagunt ex metu,' m fricti iuris, praescriptis vera . .h quod fere Ia. ff. de pact. & s is venaeum esse. Bani sententiam mate . ne ibi est aliquid ejusmodi. Sed dictam concipν : nee bitam ei prodesse subtilita. 6 ως νών κε oci , adversari innumeris rem qu sitam ex l. 7. 6 s. ff. de pare : ttamen , eum ad exempta Fabri pedi ventum es , ab 'so nibu nos diserem. - . Hotomanni de pactis adjectis vianiones varianres . In iis novi esse nibuquod refutω dum sit. IN hoc παραδόξ/ν resutando non M. mus prolixi . eum in loco contra communem DD. Scholam sere praestiqadversari juris eapitibus adeoque emendandum videri, & quo modo, diximus in lib.

fingui. ad I. lecta cap. s. Tentavimus etiam aliter, verum nullam omnino stipulationis pactique adfinitatem adgnoscentes, non repetimus ea, eum ματικῶς tractata sint d. cap. s. Ads runt in hane rem nonnulli etiam I. r.

Diuiti oti by Cooste

137쪽

tione n nec constitutum ficere . : id inde ut contrarium adseramus 8 res

non est tanti . Et in I. s. padlum a 'stipulatio convertuntur . non ob illam, quam sectant , vitriuique cognationem , sed quod pactum seu conventio sit genus , comprehendens ad unum omnes contractuum species t. I. 6 3. F. Utque adeo pacta , quae aea contraditis Bus aeontinentur , ut eorum substantiam constituant additis , verbi gratia , ver- horum ibiminibus , idem retineant nomen Mon tantum, ut in d. l. 4s.& rol.

.nulla est contractuum mentio sive ex. pressa , sive tacita. eosdem tamen si.

cere . etiam pacta praecessisse in B. L4s. & dein stipesatione fuisse conclusa, argum. I. 23. P. de Iact. dotal. juncta f. 27. C. Ae paci . Ergo frivolae sunt illae objectiones,

neque etiam 4 quod unicum cos excusat, aliter esse possunt . Illa paeli & 'mpulationis similitudo jure ae exulabat prorsus: in quo enim constitisse finges8.

pacta , quemadmodum stipulationes . consentum requirunt, verum est, at sceadem est pactorum cum mutuo aliisque contractibus , adfinitas . Stipulatio praeter cor sensum, quibus pacta absol-Uvuntur, Praecipuam habet rogandi spo

dendique solemnitatem , tanquam is escam, ut ajunt, ab illis differentiani. In mutuo praecipuus est rei intervenistus , & ita in ceteris . Nulla igitur pacti di stipulationis est cognatio , nisi Wygia . Quin si quis haec vel mini. . mum coniundat , iurisprudentiae laciem lacerabit satim. Atque adeo haec juAsratio eatitrirem non habet. Et quidem, licet concederetur , maximam esse M. . pulationum cum piatis adfinitatem non sum . qui animadvertam, quid inis de concludi possit solidi .- .Sed auctoritas Iesum videtur dis sus fragari valide . R aere nimium . Nam ecce , pat/a Hipulaιunibus inesse , ro. tundo Paulus ιcripsit sylo in I. lecta M. F. de reb. eria. α ι.ε βη. FG pas. Verum κράαρη Legi quadragesimae satisfactum est in in libro ..ad eam singulari , t. q. k fio. cap. 4. huius dissert. Ist , fateor . iustipulatione maior , quam in mutuo, juris auctoritas et lad ea jam relaxata , majorem adhuc in contrarium adduxtis mus csF. 3. Stipulationem itaque a m quo in re praesenti non secernimus pqυaecunque stipulationi , etiam mutuo inieri possunt , inquit generaliter ULpianus in I. 7. f. de' reb. eria. ex adisverso hic dicere liceat . mutuo pacta adyci non possunt , vel adversariis conis cedentibus, ergo nec stipulationi. Vel lem etiam , qui ea sententia utuntur. ne stipulationem se excipere dicerent a

reliquis juris stricti contra 'ibus , quum ita exceptio regulae dimidium absorbeati tibi enim sunt alii juris stricti contrωctus', quam mutuum & stipulatio λ - . Liceat quoque ad hane classem reseris re Ianum a Costa comm. ad pr. Ins. de meis. obl. ipie enim si putationem esse ait velat; mediam quid later contractus

paEta huic inesse, sed a parte Tei. non. etiam ceteris iuris stricti contractibus- Equidem vergit haec sententia , ad

cam, quam cap. praec. refutavimus, dimidiate scilicet . at ejus distinctio 3:

ratio huic loco quadrat uni e . Proh . tiones hujus figmenti singulares, quia . non habet a Costa , valeat cum reli

138쪽

thiis P Ille autem supra laudatis locis

hoc. sere modo argutatur ia Omne Da.ctum contractui , sive bonae fidei, sive stricti iuris adiectiim , omnino inest ;sed in nearitiis fidei bonae, formae actio. .' nem ex ipso contractu . in stricti juris . actione praescriptis verhis aest servandum . Propone: Credo tibi; eemum ,. . ut pro me Romam eas , no dabitur , inquit , condictio ce ti ex mutuo . ut Romam- eas , hoc pactam non format' actionem mutui sed . tamen , quia ir est , praescriptis verbis utiliter agςrur ..ut sactum impleas . veL ad id , quod

merest. , , damneris . Hinc est petenda .

ejusdem se gacitas , quod nimirum Ultpianus in l. 7. 6 de pact. scripserit : - Pacta e venti Resse bonae fidei IUDr Cris , id' est , actionibus , non con tractibus: clura , licet pacta strictis conis v tractibuet insint 2 non tamen judiciis, seu actionibus eorum recte inesse dices ' neqne enim protenduntur actiones ex strictis: contractibus ad ea quae in pacta deducta sunt, quemadmodum fit in judiciis fidei bonae Tum demum stipulationem excipit , ulme, cujus actioneni sermari. vult ex pam adjectione , per ea, quae modo relata, & se opinor , r sutata sunt . . ' Quod ad eam , quam nunc recitaviamus , sententiam , simpliciter primo neg*mus, pacta qualicumque contractui, inesse. Sed eum ad exempla pervenrum est , nullus etiam dubito ia,quin verissi. reum est , ex hoc negotio ς Credo tibἰ

eentum , ut Romam eas , utilem prae-

scriptis. verbis dari , ut fidem datain servo, quicquid reluctetur Bachovius,. Fabri ματιε , ad Treuit. dict. uer Raztio aurem Fabriana , quod verba , ων-- Romam eas, constituant pactum quod diutuo inrehtinenti adjectiim inest , neutiquam est probanda, aliam ea secuti sumus eap. superi in exposse. ι. II. h i. f. de reb. cred. Denique non placet' Fabri argutia ex ι. 7 β ss . pact. cum . utique contractus & judicia, certe in praesenti, differant nihil : eonistractibu1 enim adscribitur in I. I 3. C. .de pact.. quod in d. h s. iudiciis . At. que illud subolens Fabso , d. I. I 3.

torquer horrendum. Sed non est visum ulterius progredi contra Sententiam hominis 'singularem - ιAt quo te Howmanne . reseremuspvulgo quidem audio , te communem

DD. Scholam sequi , sed quis hoc su- sineat Z Vetum est , te in epitom. ad 37t. de pactia n. s. & in Seboc ad β s.

psisse δελῶς, pacta omni contractui, sei, bonae fidei seu stricti juris inesse: sed itidem verum, re utinr quaest. 35. 3c observ. lib. I 2. sive amicia respons I- eap. ulti sollici te distinguere inter pacta adjicientia, de substantia, vel adminiculis conisti actus detrahentia . Hare omni modo inesso vis , illa rursum dispescit in ea. quae substantiae , vel adminiculis quid addant . Si adminiculis denuo inesse contendis si 'substantiae non item. It

tatus ab illo , qui antea juris ei vilis loca, quamvis distinctionum maeandris, vindicabas manifestatu admittis pugnam inter Paulum in L. Iecta, & Ulpianum in l. 7. q. quin o. Nil est in hoc opinionum conflictu,

'quod refutati,nem mereatur novam,

eum nil si novi, quam illa pacti adjicientis recens: eonficta divit;o . Haee autem quum ne quidem in bonae fidei contractibus , quos proprie concernit, tam anxia 3c varia proponantur in I. 7M F de contria emi. & reliqua Hormanna in superioribus octo pata sint , is aliisque missis , servamus Planam illam

140쪽

CORNELII VAN

I RIS CONSULTI ET P R AE SI D I S

DE AUCTORE

AUCTORIBUS UE

DIATRIBA.

SEARCH

MENU NAVIGATION