장음표시 사용
371쪽
tendisse dicuntur formul. lib. I. cap. I. p. m. 25. ) etiam prorogatione in Curiam H llandiae facta, Zelandum ea. men ad Curiam evocari Inon posse ;quod quid sibi velit, non satis intelli. go, quia . nisi duo Zelandi eidem jurisdictioni subsint , prorogationem iam
concesserat ε 3. consensionis inter mi undos Zelandosque anni Ioo74 ut 3c , iisdem verbis , concedit , as. Dentionis inter eudem anni I 674. Et generaliter dicendum est , si non sit lex, quae prohibeat , omnem prorogationem permitti . Prohibet d. cap. I a. & ideo sequendum est , ex ratione juris alio.
quin haud immerito displicet nilligero
Lex Hollandica etiam prohibet prorogationem in causa assecurationis β 8. ampliat. θν- ωtriusque Curia, sed recte ante eam legem Senatus Supremuseensuit, etiam jurisdictionem in ea causa prorogari posse , ut est apud formu-
Iarium lib. I. eap. I. p. m. 26. quamvis jam anno I 713. lege i inperfecta , ' Amsterdam menses id impedire fuerinteonati . Quin sere assentior Hilligero
Donei . enucl. lib. I 7. cap. 2 . lit. K.
optimis rationibus disputanti , etiam studiosos renunciare posse fori Aeademiet privilegio, quamvis non nesciam,
tantum non omnes Interpretes contra.
dicere, & eorum sententiam obtinuisse, eum Academicus quidam Midensis in
Curiam Hollandiae prorogasset , ut naris rat van Leeuwen ad Peckium .de arres.cop. I a. p. m. ΣSS. Integris libellis ante aliquot annos ea quaestio agitata est. Hollandiae ordines decreto 24. Mart.
rem ita temperarunt , majores 2S. annis possent jurisdictionem prorogare in alium judicem . intra Hollandiam tamen , dummodo prorogarent expresse &
Facessat igitur malesana quorundam opinio , ipsorum scilicet Μagistratuum interesse, ne prorogationes fiant , & hi se jurisdictione , quam Princeps dedit, excidant . Iurisdictiones distributae non sunt in gratiam judicum , sed eorum , qui judicibus egent , Si partes consentiant . ipsius Praetoris consensum neces.sarium non esse aperte dixit Ulpianus
in I. a. h r. F. de iudie. & , si secus
dixeris . jam det nulla amplius contro. versia in arbitros compromitti posset , quum omni compromisso minuatur jurisdictio , eaque a judice ad privatum
transferatur . Si verum amamus , an
quis suo judici renunciare , & alium eligere possit, ex eo solo pendet , an , qui id agit, rem agat sui juris & arbitrii , an vero alterius cujusquam praejudicium vertatur . Privilegio suo reis nunciare omnes leges omniaque jura permittunt , si renunciatio soli renuniscianti noceat, nee ad alterius injuriam pertinere possit: omnes Ileentiam baberabis, quae pro se introducta sunt, renunciare, regula juris antiqui esse fertur in I. 29. C. de pact.
Quare & de Legatis dieendum videbatur , posse hos privilegiis, in gra- tiam suam, ut commodius degant, in. troductis, pleno jure renunciare . ha bere quidem ius revocandi domum, sed
non etiam teneri domum revocare .
Quin si tenerentur , ne ipsos quidem agere posse, quia , si agerent, pari possent & deberent mutuas actiones . Curiae Hollandiae sorte ita visum in Legato Lusitano. eum nempe , quod de-eetatis sui debita solven)a susceperat,sori privilegio renuntiasse videri, anno certe Ios I. eum perscribam admonuit, ut solveret , se alioquin omeis suo litigantibus non defuturam, Aitetema ι b. 3I, p. m. sos. Et Legatum Electoria
Brandeburgiei, qui privilegio seri re-
372쪽
nuncia VHrat , ab ipso arresto immunem non ege, ordines Nollandiae decrevisse relatum est Io. Febr. I 688. 17. Oct. a 68ρ. & s. Febr. I 4. sed creditor in eo iacto etiam arresto incluserat boisma Legati, sic di nescias, an 'arrestum, an renuneiatio sori Curiae jurisdicti nem re fluerit. Etiam me senatore inrumini Senatum Suprenium in Legatos,
qui privilegio seri renunciaverant , ius dixisse, sed nee ipsis ,r nec Principibus suis judicio eontradicentibus . Vidi &Paffa conventa, quorum novissima parte Legati sese submittebant voluntariae eandemnationi Se aliis supremi , quod utique pro tacita renuneiatione est accipiendum. Ego vero, siequid earunt Feriis sit, non ausim dicere , Ligatum, inconsidio Principe, juri sio renunciare posse a Ad quid enim 'Legatorum privilegia 'mam ut ipsi Principibus suis magis utiles sint, & eorum legatio nulla re impediatur Τ Μacis istur e privilegia pertinent ad causam Principis , quom ipsinis Legati : sibi lenunciatione sua Legatus nochre potest, Prin--cipi non potest . Atque ita , consulta ratione, forte ὁicendum est , Legatum in ea uia delicti nunquam privilegio sori renunciare posse , in causta civili non aliter, quam ut adversus eum ius dieatur ζ non ut sententia executioni manis
detur , s qii id per eam impediretur qegatio , ut in tausa ' riminali ramum inon semper impediri ibi . Sed ad manum non sunt ea Gentium exempla , ut ex jure Gentium ea de re possim constituere. Rationi, quam dixi , ar
gumentum praebet L 24. 3 uir. F. de
Uid nonnulli dixerihi scripserint de sim Legameum, hic illiei ad iravi, ubi loeusrid postulabat, quid i er eoς alii senserint , quasi
per fat,m hic eolligam . Veteres phoris Interpretes , in causa ei vili , distimctionem juris Romani sequuti. tum , de jure Gentium, quin fle de veris Gem rium Legatis parum- solliciti. De cauisse crimi uali fere tacent, nisi quod diis trinus Bellus de bello parrh. 2. -. s. . Legatos, hostilia molientes , ideo coe citi i -nostrae subjiciat ,'uod fines mandati egressi fini : atqua fi scilicet hys
non egrederentur in quoeunque η crimine , cum nemo unus, ad nos aeced e
cum nrandato delinquendi . Agnoscis Bellus ire Legatis Tarquinii aliter se cuisle , sed hodi, inquit ue erat primis Vialis feculis o a q io jure tamen nec ρο steriora secula desciverunt . Ita 'olim servatum est , ira 3c nunc servamus, nisi Legatos in periaciem nostram a triatos deprehendamus ut . erant Rom ni inrer Clusinos in acie versantes, ad quod exemplum ille provocat , tune enim hostium ni ero esse habendos . nemo dubitaverit unquam. Hinc 3c in Fabio ab C. -Μartio I ribuno 'Plebis.
disi, dies est, juod Legatus in Gallis,
ad ροιος misi,s' eraν orator . eontra' is Gentium pugnasset , cui -judisio eu .nmors subtraxit , ut narrat Livius lib. s. eap. I. qui hujus & aliorum Fabio. ru'm inter Clusinos pugnam. narraversr8t damnaverat . lib. s. cap. 36. soli Fabio Ambusto hanc legationem pu
gnam adseribit' Plutarctas in D ma m. m. IAI. Recte Fabio dies iaeta est . sed
373쪽
m ali id est 4 si is , Uuid ab his , ad acturiri est ., aliis & certioribus regulis nos mittitur 'Legatust, judicari, R uti oportet. sin autem semper vasabi- aliud judicari, aliud sin acue occidi. De tuc pede intatio, ut Tere solet Partha.lecunda specie quae us duntaxat, pru lius. nia D tertia huc a Nn pertinelit . - , Fredericus de ΜMHaer in Lewata Caroli Pischalii sentemiam de sero Gib. 2. dissen. I 4. in causa si vili adlia. Legatoim in caui, civili supra expo- bet distinctionsm juris Roman. i. ante .sui. De causa criminali agit in Legato a nobis resinatam, & di text. 13. in causa cap. 4. 7s. sed dum ex Historico- criminali Legatum subiicit Gurisdictioni xum , Philosophorum , & Rhetorum ebis . apud quem .deliquit, remissionem hortis omne genus florum merpit, diu humanitati & prudentiae, non juri triis
in Tem - Lam vertit . . vi, ut su ' huens , cum maxime in crimine laesis ipsi mens constiterit , 74. Lega, tum prodisorem nunc feruo S igne per 'sequendum censet ,. nunc dimittendum, ..d exemplum veteris avi , ita tamen, ut liceat Deleratam e juraxionem . et .gere, disicere , opprimere intercipienuis, titeris , depreb vindis roetibus clandemnis, qui jorte habentur a d .Legattim , vincienda asses et anda familia ejus , eat busque usurpandis, quorum ductu adaeem pervenixi potes . . Nescias .eriar ,
rutrum dimissionem Legati loli prude viae in juri Gentium adseri at . Iuni
ut eius poma.. a Legato expetorur cui
ve peta umnis quidem recte istes dieisuri Attamen coque in communi. delicto die satis sibi constar , magis findsm , ut videtur, propenitor in id , ne a Leg qao ejus--c itibus supplisium sum . tur, sed iubeantur excedise finibus, ad-
into 'interdicto, redeant, verum hoc, s Legarus ab ilio missus, est, cuivis in xime .ntervi j . venerasione beneisleuariam noseram demiseri Iterum prudentiae politicae esto 6 -- causam a jure Gentium semper distinguendam esse reor. Prout plus. Minus is un--Hus
Principibus , plus minusve Legatis dari solat, ut detur , omnino GP
Majestatis. Rarcere ., inquit, hic erimen . ex simes .miis plus Legati nomen , quam Metas proditoris 1 meas, ver ' enim veἄνο desnis esse Legatus, qui esse proditor
incipit, & reliqua. . Habet sane ea se ua ia magnam rationem , si Princeps , qui misit Legatum , eius cuininis suerit conseius. Hanc rationem in praecedentibus exposuerat his verbis e num remitimur, puniendus quorum ea
pae reus , nec ultor erit , ροι auctor
Non ait, ut aiunt quidam male seri . ti , in omni crimine , remisso Legato criminis impunitatem praesto esse , sed ait, in ea, quam tractat, specie id exspectandum esse , & sic atrox crimen .inuit . transaeissum iri . Scio, Principes per Legatos suos saepe rebelliones excitasse, atque ita iis ipsis delinquendi causam praebuisse, sed .vel se, Iainrefili A ne content- ,. cetera Legatis parcerem: nam , ne dicam , scientiam& au'oritatem Principis difficulter probari posse , sic , ea probata , Legatus mandato satisfecit , nec ab ejusmodi mandaurio, etiam 4n re illicita, quisquam recte paedas exegerit , qui non omne jus Imationis interversum cupit. Non nego, si praesens perieulum imminear. Legatum milite & excubiis ponte cingi, sive sponte , sive ex manda-
374쪽
Lectorem morareutur . suae ubἰque exsabant, oe cuivis ad manum erant, indieare
q . earumque Mitionum Tomos paginas allegaυi . Libras vulgatos Edicto υβ Decretorum , vulgo Hel Groot Placaat. Boek , smplieiseν indieaυἰ hoe MD Plae. vfectique numeri segnimant Tomum , Librum , Titulum , Partem , 'σcuiusque partis Fugularem. Numerum . Sed, in omnibus Tomis , quin m in -- eodemque n . semper disin Hes sebi constant, aliquando partes, aliquando para n , numeri om ttuntur aliquando etiam Tituli. . In Tomo V. rursus nihil habes , quam Libros er Titulos, omissis numeris , μnde ad paginas indicandas recurrendum fuis, at in Appendice Tomi II. ubi .ulla alia fere disinctio es . Sed qui hos L .hinos solent versere, satis intestigent, quu sibi velint numeri, sugulis Tomis arifcripti, etiams non intelligant , ωι ipsa non intelligo , eur in adhibendis dis mctionibus tantum vapiaverint Editores. Magis quia m commodum fuisset e usque Tomi paginas adducore, sed si, resectis super is , m his , quae bis terve tot dem verbis . petita sunt, lasa quoque eorum Librorum editio repeteretur , inteκ pamnas utique utriusque Editionis non 'convexiret . Edicta ordinum Mollandiae , Placatei van Holland ,.. nisseniami edisa anno i54s. se indicaυi Plac. Hos. de Sentenis Eien van dest. Hoogen ea. Provincialen Rade, Rotter mi apud Naeranum Iouer. appellavi decisiones mixtas , ise indisio , decis mixt. Het Repertorium van de Plaeaten , herustende ter Grime van den Hove van Holland , se exhibui Reperta Curi Hoth cr , tibi sermo erat de Edictis ordinum Generalium , Repert. Ordd. Gener: De Papegaay os het Formulier-boeli ita notavi Formiit. quod Formula. rium Mn eat . De Hollandsche Consultatim en Advisen ita deberi Consit Holl. vel Consit. M. en het Nederlandlch. Ad vis. ek isa Consil. . Belg. vel Conis sit. B. Reliqua scribendi eo endia nemo es, qui non ἰntellexeris. ω tul aliquando edicta o decreta ordinum , quIn alia nonnulla , quae Libris , nunc iaitis , nondum inserta sunt, tisne provocandum fuia ad acta ordinum , vel ad col. lectanea mea, in quibus exsajant. Usus sum de Resolutien van Consd alie tentyde van de riit , in folio editis anno r672. eiusque Edisionis paglao reperies. Quod aptem ver . quaedam edictorum vel incretorum non expresserim Lis a Latia .no, sed. pro ia Belgarum vernacula , non alia fere causa factum puta , quam quod δε sensu eorum non usquequaque constaret , quodque adeo malueria bea L ctoris urbitrio relinquere , quam mea versone definire , ecquis eorum sensus Us Tantum est , quia scire tua forte latererat. His iraque vati.
375쪽
376쪽
Dotaisis belli , ejusque explicatis. Uum Cicero dixit Ilib. I. deo . cap. II. esse duo geneνa decertandi, alιerum perdisceptationem, alterum per
vim , per genus posterius intellexit ' non quod hellum ita definire voluerit, ut eum voluisse censet Grotius de iure belli meis lib. I. cap. I.. β 2. um. I. nam imperfecta esset ea definitio , non secus atque imperfecta est alia Alberiei Genistilis Lib. I. de iure belli eap. a. qui bellum esse ait , publicorum armorum iustam contentisnem . Utram:que definitio. nem , quamvis prima probitur Grotio, minus tamen esse persectam , intelliges ex ea, quam ipse addo, & omnes, niiss fallor, belli numeros implet. Beliam es eorum, qui suae potestatis sunt, iuris sui persequendi ergo, σε certatis per vim
τἀ duum. Videamus sngula. Ait definitio , eorum , qui suae pote satis suns. Sive nempe Gentium . sivesngulorum hominum , ubi nulla est Civitas: iidem quippe tunc utrique sunt, neque , quod singulorum hominum est . recte dixeris privatum bellum , quia privatum nihil est, nisi ratione publici, quod , ubi Civitas non est . nullum est . Hoe bellum sngulorum in Civitate cessat , & ideo si debitori meo , rui mihi decem debet , decem extoris ero , incido in Legem Iuliam de vi privara , quia non solum vis est , si homines vulnerentur, sed & tunc, quoties quis id , quod deberi sibi putat. non per iudieem reposcit L 7.F ad teg. Ial. δε vi privata. Αie definitio , iuris sui persequeηHergo . Scitieet nostri defendendi vel re euperandi causa , sola belli ratio est , sed eave existimes , belli finem esse . Gens , quae Genti injuriam intulit, Sc
377쪽
.iniuclam paci , in cymmissunt videtur eadem . Is certe belli finis est si ita' 'vide ur Genti, iniuriam passae , neque
. enim ubi haec recuperavit tantum, qMntum alia ademerat . bellum cessat, vel cessare debet . Ad Principem , contra quem bellum gerimus, universa Respu- , blica pertinet. tam Prasonae, quam res sicuti igitur debitorem nostrum 8c omnia ejus bona exigimus, ita & in bello 'incipem & universam e us Rempublicam . Debitorem quidem non ultra exigimus, quam nobis debetur , sed
in bellta, dis luto quodammodo generis humani foedere ad hostem ejusque
omnia vibigenda accingimur. , occupando omne id jus , quod ipse Princeps is Rempublicam eam habuit, line eae, omnium hominum rerumque , qui quaeve in ea Republica sunto domi. nium : peneralis nempe belli eanditio.
ut ad mensuram Ia n geratur . . Dixi . eoucertatio . Quo verbo non
.duntaxat certandi acturi sanificamin, sed & i vin belli statum, ire enuri Ox- . pressa facile qualitas sequitur . sic ICti, cum servitut definiunt , non solam actionem , qua liberi homines alterius imis perio subjiciuntur,intelligunt, sed & ipsam agas. Alii aliter sapiunt. Si auctorita- conditionem & statum servitutis is Etiam tus , si exempla in utramque partem Grotius id animaduertit in definitione Osderes, magno numero suggeret Gro, belli, quam ipse ex Cicerone suam feeit. iure besti pae7s lib. cap. I. 3. Dixi, per vim. Non per vim I uJlain, L m seqq. omnem dolum permitto, omnis .emm vis in bello justa. est , si Ala perfidia excepta , non quod contra me audias , & ideo justa , cum liceat 'hostem non quodlibet liceat, sed quod fide hostem opprimere , etiam inermem , data, quatenus data est., hostis esse desinat. Fum liceat veneno , cum liceat percus. EL me qum ratis belli omnem perdensore immita , & igne iactitio , quem di hossis modum probet , cur dolo facien- tu habes, & ille sorte non habet; deis is do se opponant m auctoritates re exemis nique cum Iiceat, ru uno verbo dicam, . pla non alia causa est , qnam quoi qmmodocunque libuerit. Scio Gmtium justitiam , de qua sola noet qua in Wς , 'de. veneno contradicere de iure besti m eum animi . magnitudine , nonnum iampnois lib. , capia j is. & inter io bellis frequentari iblita. pes ne Min- percussorem .distingvere ibidem β I 84 ianda hi tam Scriptores, auam. ipsi b Scio Guaeum, in nihil sere solet ipse si Duces . Iustitia in bello. omnlino ne-
definire , animi quoque dubium haerereri iure feci l. nrt. 2. Iect. Id. quaes. s. oe 6. Sed si rationem , juris Gentium mailistam, sequamur. in halci , qtia hostes, oinn, licet o. Penum alicuisaei Ruso quia putamus , eum per iaσiuriam nobis.illatam , sui suorumque perni ciem Heruisse, isqM arm uim n strorum finis est . quem , qua forma adsequaris , M:d refert Ne judicem injustum dicvs . qui ad mortem damnatum , licet vinctum & inermem a carnifice gla alato jubet necari , nam si damnatum solvas armesque , jam erit sortitudinis sortuit que periculum , non
injuriae iactae punitio . Quin si putes , te vi sola uti posse , qua hostis' tuus utitur , simul putabis ejusdem juris
. esse eum , .cujus tu es , R 'amen ob
injyrii:n , quam tibi fecit, eum debet. Iaxe constituissi . Hostis tuus apud te damnati loco est.& ita tu . quoque apud λollem tuum , sed apud tertium ,
utriusque amicum , par utriusque causa
est, & ambo estis iustio . Ne quidem dolum in definiendo bel
qoe excipere volui , cqna nihil omnino intensit , dolo , M uirtute in h diem
378쪽
cessarii est, antias vem magnitudo amera voluntate piasciscitur . Illa hostem perdi sinit quocunque in q, haec quodcunque sta adfogat & fieri vult in propria c/ysa et hosti concedit in ida ae fert bellum geri desiderae, queae admodum duella . o: Imr in n6nnullis G vitatibus incepta. Iurata perinittit plares habere milites , permittit & alia. Nun machinarum igniumque usumvam habent hostes , animi magnitudo non permittit. Iustitia omnem Volum , excepta , ut dixi , perfidia , admittit;
animi magnitudo non admittit , sorte ne tuno quidem, cum eo utatur hostis , dolo, enim uti metuentis Est . gnimus vero magnus nunquam meruit. Ad justitiam pertinet, quod Augustinus dixit quaesi. Io. in Iosuam/ m iussum helis. ια- suseipitur , vi aperta pugnet quis . aut ex iam iis, nibu ad iustitam inhere'. V ieeu, de Iussis a sermonem esse et Ad animi magnitudinem refero quod Consules Romani ad Regem Pyrrhum seri-hunt apud Gellium V . eap. 8. N
his non placet prella. , praemis , a sdo iis pugnare. Saepe &'aliae Gentes anI.
avi magnitudinem praetulerunt justitiae, saepe M hane. Illi, quin ipsi quoque Romani nunc has-, nunc illas partes seqilvai. suqt . Si ita , ut modo dicebam i oncilies auctoritates & exemis pia . nihil erit p ae in modo pugnae, modo mem ineas iustitiam exigi posse , animi magnitudinem non aeque.
bellum sis legis ει- , Undictisnem Miti um videri necessariam.
OV. de jure 'publico eommentati
sunt , .ut bellum sit imitimum ;varia desiderane , fineu que ea , ut bellum publice idenuo iutyria, aut edicto I. Tra C I S, CAP. I. - 32z in hane rem proposito , aue Fecissim ita : Atqa ea sententia' morisus
Gentium , certe Europaearum , feeepta creditur sane , triusquam Hanu diserroe res garur , petisdum , quod no- his abest aut abesse querimur, se an sacta duntaxat petitione, eaque negata,
citra indictioneni vim , insereε liceat, hoc est , de quo quaeritui Z non Iicere existimat Albericus Gentilis in iure
. eu. lib. - 2. eap. I. publice .enim re nunciandum esse amicitiae, ne clam res
agatur. Iure quidem Naturae nulla est indicendi belli necessitas , ut & Grotius consentit magni operis lib. 3. cap.
3. 6 6. num. I. eo reserens testimonia ,
quae sine indictione bella esse iusta
. pronunciant , at Vero jine Gentium: interpellatiouem deli lcrae , qua conset , . alio mors feri nequire , ut nosrum aut nobis . debitumo consequamur , ibidem um2 . De . publica denunciatione haec addens d. c.. 3. II. usAeνto consaret, non priυato' ausis , sed volantate utrius
que Postili , aut Pupullia Capitum grato ita l. Et sic quoquae , tanquam ex Jum cieμ' ual , respondet Iasendors de jure Gent. Itb 8. cap. 6. βρο Is. & Huber de jure ciυitatis lib. 3. 1e i. q. επ. . num. 27. eadem usus a tione τ qua utitur Grotius. Non deis iunt 'amea , qui exceptiones quasdam addunt, ut ipse ilIe Gentilis d. lib. a. cap. .2. 8c 'raucheus de jura secial. par 2. I S. IO. DU. I. Quin Ioann ' Nicolaus Hertius is aduol. ad piae dorfium d. 5b. 8.e p. 6. k nom negati quidem , indictionem letili in mores Gentium transivisse, . M putat, eos In res vim obligandi non habere, nF al, ter habendo , qui eos negligynt, quam ne eqnseatitur. inter Gentes, quas mora
Christianus Thomasius , sani iudiciitoso, ad Huberum de iure civitatis L
379쪽
mran. 27. belli indictionem recte mihi videtur referre ad sola ossicia humani. ratis , ad quae praestanda' nemo unus
gi potest , optortune rogat, quid intersie , & qvid unquam inter uerit inter bellum indictum vel non indiis. Sum λ hujus , an .illius aliud unquam
jus fite it λ Quare negat ad solum jus
Naturae pertinere, quod ex Dione Chrysostomo adducit Grotius d. - o. -m. s. pleraque M - δε-neiatione
scipiantur , imo 3c ad jus Gentium linse refert, & mox superdicier digna es-quaesis, ut peculiari Dissertatisne latis;
Ego ei explieandae non peeuliarem Dissertationem, sed hoe Caput destinavi.
Puto autem , nullam , esse rationem ,
quae indictionem belli .exigie , atque adeo esse ex iis, quae recte praestantur, sed nullo jure petiuitur; Potest bellumineipere ab indimone at etiam potest a vi mutua . Id videntor significare ordines Generales, cum I7. Ianuar,roos. edixerunt I in , naves nostras 'ab Anglis captas, posse vindica .gaptae erant ante indictionem belli , atet vim a P lais illisam , Sed & p test bellum retie incipere a. negata pectitione , quid enim ν vi dictae negata petiti γλ Peti oportere , quod nobis deis tur , ad summum coerceta , sed non aeque. ur additis belli minis , aut ipse indictione petatur, Quod Grotius de interpeltat e dixit , ad solam pisea nem reserre posses, sed non potes, quod 'mox dixit de publiea denunciationa , Iblius tamen o aliorum praeiudiciis . quamvis nulla xatione defendantur, res, alioquin liquida, obscurior esse coepit . Constare autem debebat, ubi judicis cessant , ut cessant inter Pri hcilles , vemque recte posse manu repetere rem
suam, quam alius ei nullo fura abstulit οῦ & negat restituere . Quia si sit , indictio belli non pendet nisi a voluntate eius, qui indicit, aut .h sole nis
eas quaedam , quae non nisi conventio
ne, quae meer Gentes nulla est , intro. duci potuit. Attamen maloris animi Principes Populique , ut vi manifesta Moesti & gloriosius vineant, bella , nisi indicta, non facile gerunt . -κepetenda inest animi magnitudinis & justitiae dusti fio , de qua dixi evise..prox o. aste & sne indictione vim permittis , illa danimosius expendit omnia, nequc satis gloriosum existimat hostem inerrimem atque imparatum opprimere , Rcenset indignum , eos sorte , qui fide pacis publicae ad nos advenere , illa , nulla ip riun culpa , repente sublata , mox adgredi & spoliare . Unde ri ybius lib. I 3. eap. I. belli indicendi mi rem , quem peculiarem Achaei & R mani habebant. inpense laudat, quemadmodum de labat . quod in bello a dolo & i iis abstinuerunt ri sed
utraque laus ad animi magnitudinem pertinet . De Restatis addit rolybius A cap. I. eos etiam locum pugnae sta litos constituere. plane ut & antiquos quosdam Hollandiae Comites, g . buros , legimus non duntaxat ea i
dixisse , sest 3c pugnae locum & aei
pus condixisse. Hanc condictionem uti. que necessariam non esse etiam Gratius
consentit lib. 3. do, iuri belli pacis cop. 3, 6 εἶ. & tamen indictionem
ipse urget , atque si necessaria esset . Differentiae rati opem si quaeras , no F habebis aliam , quam quod. in Eum
nunc locus 3c tempus iugnae constitui non soleant. Ex quot apparet, Grotium
380쪽
tam se ipsisse de jure Gentium univerisse , quam potius de moribus , apud plerasque Gentes Europaeas receptis , qui tarnen moras jus Genti um non consti. tuunt, ut ipse Grotius nos docet ejus. dem operis ι b. a. cap. 8. 6 I. num. I.
er 2. Sed , ut in hoc argu n ento , ita di saepe alias ex solis mo-hus jus Gen. tium effecit, & ideo , ubi ruores dis. crepant , Vix quicquam ausus est dem
Ex eo autem , quod Polybius dixit, Achaeorum S Romanorum propriam laudem esse , bellum indicere . satis intelligimus , non tantum jure Natucae, sed di moribus Gentium verissimum esset, quod exstat apud Dionem Chrysost mum , bella indicta λὶ το πλεῖρον, ut
plurimum . Sane . exceptis Achaeis &Romanis, apud ceteras Gentes non aeque frequentabatur indictio : neque enim alii Graeci adversus Graecos aut Barba.
ros bellum gesturi , aut hi adversus illos , bellum publice edicebant . Quin nec Iudaeos , ex mar dato Dei olim p gnantes, bellum hostibus suis indixissς legimus . Sed neque Macedones . qui tanta cum gloria Persarum Imperium deleverunt , ulla belli indictione usi sunt. Etiam hodie , quantum comperi , belli indictione non utuntur nis Gentes Europaeae, neque omnes tamen, neque semisyer, uruntur autem ad exere plum R imanorum , non aliam sorte ob causam
quam quod ab his sere processerint .
Tanta eerte Romanorum dignatio sui eapud Populos Europaeos , ut non tantum eorum leges, sed & mores recep rint, quamvis eorum mores fuerint diis
sincti a moribus riliquarum Gentium, ut est mos ir dicendi belli, de quo nunc psimus . Quare . si quis Princeps in Europa, ut superiori seculo contra Germanos Gustavus Adolphus , sne indictione bellum gerat , contra vulgarem
Europaearum Gentium morem gerere
credendus est , sed contra jus Gentium gerere, eorum tantum est dicere, qui . quod domi suae stre servare vident, ubiaque locorum legem esse putant. Sed excutiamus rationem , cujus tanta vis est in jure Gentium definiendo. Haec autem , ut modo dicebam , monalias solemnitates desderat . quam ut amice repetamus , quod nobis mana ademtum est ; quia ibrie nee umica repetitio desderabittir, quia vim vi r pellere omnes leges omniaque jura peromittunt, nee scio, an ullas solemnit res, qui Lub vis repellatur, jus Gentium noverit Sed largiamur, inter bonos bene agier oportere , & repetitionem desiderari, an, ea negata , vim mutuam fieri vetabis λ ego non veto, sed vetat Gr tius, vetant alii , nis praecesserit indi.ctio . Rationes autem , quibus vulgo defendunt necessitatem indicendi belli. oppido sunt nullae . Quam dedit Gen.
tilis, improbavit ipse Grotius d. lib. cap. 3. , II. ipse vero aliam dedit.
quam supra repraesentavi, sed si non deteriorem, deterrimam certe. An , si inter Principes, absque praevia indicti ne vi armata agatur , dubitabimus utriusque Principis voluntate bellum geri si non dubitemus , cui bono indictio λ utique certo constar. quod publice agitur . Quare haec ratio con est , & tamen ea deiungi maluit Grotius . quam necessitatem indictionis palam ariseessere ab eo, quod plures Europaei i dictionem esse necessariam crederent . satis gnarus, inde jus Gentium non effici. Ratio , ipsa, inquam , ratio , j iis Gentium est anima , & . s de ea disputes, nihil omnino est, quod inductionem urgeat, ded plura , quae dixi,
urgent, ne necessariam putemus.
Sed quidni quaedam addam de moriabus Gentium , etiam Europaearum , si