Opuscula multiformia vno volumine collecta quae sint postrema paginula docebit Dominicus Antonius Marsella

발행: 1830년

분량: 47페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Adsis ot Regina potens terraque, Poloque , Neve meas , quaeso , Sperne benigna preces . Tu mihi praesidium , spes tu fidissima nostri , Exorata pias porrige , Virgo , manus .

Sis quoque propitius , Tu , cui mirabile dictu l)

Aeternae sobolis tradita cura fuit. Quid metuam, si rerum ambo tutela mearum , Placati, spero, vultis adesse mihi λVos equidem supplex iterumque, iterumque vocabo, Dum vestro tamdem numine gospes ero . Atqua utinam voti compos persolvera grates lAtque utinam videar munera digna daret Ut reliquum placidδ possim traducere vitae , Supremumque dein laetus obire diem .

32쪽

Soholae Fastidia. In nostrum properans tendebam ex more Lyceum, Nescio quid meditans , memini si fort., molesti, Cum me compellat quidam neo nomine notus , Arreptaque manu , sic ut diffringere vellet eo i quid agis. quo tendis , ait, dulcissime rerum 3 Siste gradum; talos nam mox tibi sudor ad imos Manabit, diram valeat qui adducere sebrem . Mirari tacitus di verum ne sorth viderer Rusticus , o nimium , subito responso, benigne lEt simul accelero ; jam quippe advenerat hora ,

Cum iuvenum turmae volitant haec atria circum, Sive alias tentare iuvat nugasque , iocosque . Ille autem assectari, instare, et me usque tenere, Dum ventum ad limen . Subridens, inquit, amice , Haud malδ te dicam nunc terque, quaterque beatum e Namque tibi ex paucis , non fallor, eontigit uni Hic Curis vacuam tranquilla per otia vitam Ducere i scilicet immensus docuisse puellos Est labor , et magna semper dominarier aula .

Quid clamosi adeunda sori si jurgia y quidve

Si foret alterius pendendum sempor ab ore λNam neque nunc memorem, quae multa pericula mi cs

33쪽

Saepe subit, captet tenues ut nota inis auras ἔVel quae mercator saevo jactatus ab austro , Dum sibi longinquis quaerit compendia terris. Hic non parva mihi , lateor , jecur urere bilis , Plura etiam tacitus iam respondere parabam , Sontiret tamdem, se nil nisi inepta loquutum . Quid facerem 3 silui e multorum scilicet unus, Omnes despectant, suspendunt qui Omnia naso , Et quos , eum semel insedit sententia menti , Numquam dimoveas . Tantum , jam perge Parumper, Addo , nec pigeat saltem nunc cernere Coram , Quam leve sit munus, quantum simusque beati . Subsequitur , ridetque manum considere scamnis Cum videt hic juvenum magis, ac magis ille beatos Nos vocate en hilaris circumstat namque corona . Sistimus , haud mora , divisos stridere susurros Audit , nec leviter mox clamitat unus, et ulter, Aut socio irridet, saepe et convicia nectit , Aut se culpatum quaeritur nil tale merentem ,

Supploditque pedes frendens, vellitque capillos

Igneus, et totam complet clamoribus aulam. Nec satis di hic nictat, distorquet et ora cachinnis rVix potis est alter limbo compescere risum , Muscas dum sallit, plumas quae deinde sequaces Ducant , linteolo curat vel singere murem , Atque alios alii ioculos agitantque , struuntque , Possint ut semper , quae seria , Vertere ludo . Sieeine Z tunc ille , haud equidem me talia r har Ceruere t discedam , quippe haec fastidia vexant ,

34쪽

Et dolet e strepitu caput. Ecquid, dic age, sodes, Inquam , sorte tibi si ex ortu solis ad umbram Tam tenuis labor , aut haec otia blanda serenda 8 Quid porro pueri si in vitia prava ruentes ,

Nec minima est turba , aetatem jam vincere certent Nequitia , fovea nique , heu i dirum corde Venenum, Haeserit ut penitiis miseris letalis arundo ZCredo mihi , spes tu semper moliris inanes, Poeniteat coepti l mirum si contagia pestis Non serpant, sanos tabes nec Iurida tangat . Adde modo ingratas multorum saepe querelas Scilieet haud dubitant vitio doctoribus usque Vertere, si pueros nec prima elementa loquendi , Nec quidquam didicisse vident, plerumque parentum Dum culpandus amor, turpisque incuria prolis. Nam quid agat doctor tum, cum nihil aemula virtus, Nil laudis stimulus, monitus , nil verbera prosunt ZIlle sub haec di Fateor, non parvo errore tenebar rNil habeo , quod dicam. Extemplo sternuere omnes, Ingentique simul strepitu jam emungere DareS. Tum vero scamnis chartae , graphiaria , libri

Excussi in terram magnam fecere ruinam . Haec onerant aures, reboat namque undique fornix.

Ah l quis me furor, aut quae me dementia cepit tTunc ait, iratusque fugit mox ocior euro.

35쪽

Ad adolescentes, ut intermissa. studia acrius

Quae ma nune subitδ vis rapit acrior,

Ut dudum residem tendere barbiton, Enitarque humilis carmina ducere Dircaeae ad numeros lyrae 7 Vester me , juvenes , vester amabilis Coetus sollieitat; viribus audeo Majora , insolito scilicet ocius Assior numinis impetu . Vos o l laudis amor, vos simul aemula Virtus exacuat; ludrica mittite , Amotisque iocis seria quaerite, Artes quaerite Palladis . Numquam Pierii visere culmina Montis vos pigeat; serte per ardua Pindi serte pedem , castalia comas Vestrum cingere laurea . Tum quos eloquii volvite principes Iactat Roma potens, cultaque Graecia , Fractis praesidium rebus , idoneos Belli reddere serias. Regum alter validos contudit impetus, Alter tela , saces , funera moenibus

36쪽

Amovit patriis ; hinc decus , hinc opes ,

Nomen crevit et Imperi . Olim quae luerint Socraticae domus Scita, et quae Sophiae nunc penetralia Tentans turba recens, plenius edocet , Spes o maxima patriae , Vobis nosse decet, discere clarior Cur nunc luna micet , lumine palleat Nunc desecta novo , litora verberet, Vel mox territa refluat Siccis unda vadis , excita sedibus Nutet terra suis, edita montium Abruptis seriant fulmina nubibus , Sol cur temperet omnia .

Quid vicisse labor non potis improbus , Aevi soro nitens Romulidum cohors 7 Quid, quaeso , ingeniis usque feracibus

Cunctis non valet artibus 7 Quid nunc ingenuis non valet artibus ,

Si jam tergemina cingitur insula , Doctis qui tribuit praemia frontibus , Gentis delicium PIVS ΤΗunc propter meritis fulget honoribus

Virtus , pura fides, nudaque veritas, Seu cum sceptra gerat, credita seu velit

Caeli pandere limina . Tanto, Romulidae, plaudite Principi; Hunc summis, juvenes , tollite laudibus ;Mecum quisque canat carmine SEPTIMUM , Mecum concelebret PIUM .

37쪽

De M. Tullii Ciceronis laudibus. ulce sub autumno , mihi credite , dulce Lycei Cessantem strepitu , ingratoque labore puellos Moribus , ac studiis ex ortu solis ad umbram Formandi, patrii remeare ad limina tecti , Visere et umbrosos colles , ulmosque racemis obductas, patulis saepe et spatiarier arvis . . Illo ego dissicilis dum grata oblivia vitae Ducebam , caeli, ac ruris dulcedine gaudens, Non semel alterno curas sermone levabam Cum fratre , ac socio , quo non devinctior alter , Quippe pila , celeri vo trocho; iam lusimus ambo, Et rigidum pueri plures toleravimus annos Doctorem . Properis quondam devenimus una Passibus , abruptas rauco qua murmure lapsus Per rupes , cultos leni rigat agmine campos Fibrenus, partesque dein diductus in ambas Conssuit, ac tacitis in Lyrim volvitur undis . Cespite tum viridi sessi consedimus omnes, Et prior hic socius e Cernin , ut plurima circum Vimina praetexunt ripas i ut populus illic , Dic celebs platanus , laurique , alnique vicissim

38쪽

Ut procul a turbis haec vasta silentia praebent lNec male tu silvas Academi dixeris hasce, Frater alte Romae strepitum , populique tumultum Scilicet interdum fugiens , hic Tullius olim Fallere Socraticis suetus sermonibus horas . Nec dubitare licet i remanent vestigia ruris rNam queis haec templi moles nunc surgit ad astra Saxa, columnaeque, eversae sunt rudera villae i . Quid non consumis rebus damnosa vetustas 3 At quae longa dies memori te deleat aevo , Tunc ego ; quisve tuas , Tulli, non dicere laudes Gestiat, immortale decus , columenque Senatus, Et latii pater eloquii Z Nam numinis instar Nunc ruit immensus lacundo Tullius ore, Pectora nunc mulcens compescit melleus iras . Quis potior populi moderari, et vota Senatus pJudicum et in miseros potior quis flectere corda 8 Nempe armis victa, hune propter se Graecia victam Sensit et ingeniis, nec dein Demosthenis artem Ausa, neque ingentem turbam iactare Sophorum a

Illa quod edocuit, pandit nam plenius iste a .

iiὶ Locus hie non procul Arpino, et Sora, eumqtie Fibreismis alluit, ut graphice describit Cicero initio Lib. II. δε gibus. Nune vero aedes sacra ΒΕΑΤΑΕ VIRGINI, et Mona.

sterium excitatum paulo post an . H. a sancto Do Misico Ah-hate , qui natus annos serine octoginta sub an. ΜXXXI. mira. eulis clarus ibidem obdormivit in Domino, ac sepultus est .

lαὶ quidquid graeci Philosophi excogitarunt , id omne Ci-

39쪽

ol memini, dilecte comes, tunc addidit a Iter

Me totum exarsisse animis , actumque furore ,

Dum puero discenda mihi , quae fulmino torquet Tullius, ut patriis , quas iam Catilina pararat Moenibus, arceret tecnas , incendia , caedes si) . Quid i tum frater ad haec , tibi si exaudire tonantem Forte datum eloquio , et miscentem voce Senalum pNonne vides , Rulli quam mira detegat arte

Ipse dolos a) , sedetque unus mutabile vulgus 3 7

egaris set tristes interdum temperet iras yepro in suis de Pbilosophis opelibus tam sust , tam perspicue , eaque Sermonis venustate , et copia dicendi Usert, exponit , ut nihil magis . 1ὶ Nimirum Tullius oratione prima in CatiIinam habita iit Senatu, ac plena animi , et furoris, adeo eum perterruit, ut proxima nocte Roma discedens in Manliana castra contenderit. et in Oratione praesertim secunda de lege Agraria in Rullum Tribunum plebis eius legis latorem ita invectus , legemqtie ipsam tantopere improbavit, ut populus omni privato commodo posthabito , legem ipsam reiicere haud dubitaverit . 3ὶ Plebem concitatam , ac tumultuantem ex lege Rosci 1 lati ab L. Roscio Othone , qui equitibus Romanis in qtia-tuordecim gladibus , assidere separatim ab aliis in illeatro licebat , tam apposite , ac vehementer in aede Bellovae Tullius alloquutus suis, ut eam statim sedaverit, immo otiam adduxerit, ut plausibus, festivis Itie clamoribus Othonem ipsum prosequoretur . Atque hoc tam insigne Ciceronis factum sp -- etassse putatur Virgilius in similitudine , gitain profert, gravis cuiusdam viri , qui dicendi copia populi turbas compescit , ae dissipat: Aeneid. Lib. I. υ. I 51. Et sct I. 4 Ligarium scilicet eo artisicio , et eloquentiae vi rendDiuiti sed by Cooste

40쪽

o utinam i tanti numquam praecepta magistri Postera rejiciens aetas, nec adorta volatum , Neve novum tentasset iter e non copia sandi , Nec tantum ingenuae doluissent protinus artes.

Haec ego, cum subi id cupientem dicero plura Abrumpit socius e Nobis quid talia frustra Nunc memorasy veterisque refers quid temporis acta 8 O mage nostra , comes, nunc lamentabilis aetasi Aspice, ut eloquii virtus, ut Ρalladis artes Armorum strepitus inter , sonitusque tubarum, Inter damna, metus, turbas , incendia , caedeSDespectae iaceant, certamque ubi ponere sedem Vix habeant i cuncta haec nostrum sic diruit aevum. Ast ego e Tergemina redimitus tempora mitra Νonno ΡIVS λ qui nunc caelestis Ianitor auliae, Romanaeque decus cathedrae jam promovet artes, Frontibus et doctis meritos largitur honores; Virtutis sanδ custos , magnusque Patronus .

Quid metuant artes 3 tanto quid Principe Roma ΤSol ruit interea i Quid statis 3 surgite, frater Inelamat i grato hic nobis sermone licebit

Cras etiam vacuae solatia quaerere vitae. Pergimus, et multa iam nocte revertimur omnes ARPiNun, Patriaeque simul , tectoque subimus .

Caesareui Tullius defendit, ut Caesar ipse commotus, et elapso e inanibus stilo , quo Ligarii poeuain decernere coiistituerat, eum absolutum dimiserit .

SEARCH

MENU NAVIGATION