De sacris electionibus et ordinationibus ex antiquo, et novo ecclesiae usu. Authore M. Francisco Hallier, sacrae theologiae parisiensi doctore, et professore, socio sorbonico ..

발행: 1740년

분량: 551페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

1 o pars III. Seeh. V. Cap. IV.

isto in Provineta Gevisorum Epila Polum numero , septem uno die in urbe Cantuariae ab Archiepiscopo Plei mundo Episcopos consecratos. Fre id est anum ad Eeelesam V vi tonientem , Adelstanum ad Coin hiensem , UVerilanum ad Schir hornensem, Athelelmum ad uvellentem , Et Eldulsum ad Cridiensem in Devonia. Item ab Anselmo Archiepiscopo Cantuatiens uno die quinque in Cantia ordinatos, Vultei. mum ad Vuintoniam , Rogerium ad Salesberiam , Vulielmum ad Ex niam, Rainaldum ad Heresoldam, urbanum ad Glamorgam. XI. Sed haee posteriorum lac lorum sunt exempla , nec ad sc pum nostrum rect1 collimant : iis ergo praetermissis, quae leviter tantum 1 nobis attingi hic debent , antiquae consuetudinis, ut nonnisi, Metropolitanis Episcopi Suffraganei

consecrentur, duo omni venerati

ne digniores a nobis sexto saeculo produci debent Ponti sees, acerrimi hujus moris assertores ac vindices, Ioannes tertius , & Gregorius M ignus: quorum hic sub finem hujus laeculi sedere coepit, sequens attigit ; ille non multo ante hunc tempore Pontiscatum intra sexti saeculi

fines transegit. Prior ergo, contra

Chorepiscopos disputans , tres saltem ad consecrationem Episcopos requirit , eosque auctoritate Metr politani convocatos. Pollerior autem , de ordinationibus loquens sintulis sua jura servari voluit; Arelatensem Episcopum in Primatu quidem consimavit, singulis tamen Metropolitis secundum priscam consuetudinem proprio bonore servato: Episcopum, a Corneliensibus electum , primum ab Archiepiscopo Ravennae eonfirmari, tum decreto Sedis Apostolicς roborari, poliremo ab eodem Ravennate Metropolitano Ma. riniano voluit ordinari: Denique in

locum Episcopi ,1 Μediolanens Amchiepiscopo depositi , eidem Medi lanens rescribit, ut Episcopum in

ejus locum intrii tres menses O

dinet atque susciat. XII. Septimo saeculo eadem viguit observantia, quam insuper Concilium Toletanum quartum con firmavit eo Canone , qui x nobis saepius citari debebit, quem id eb magna ax parte hie exseri bimus. Post

quam ergo eos omnes enumeravit,

qui aliquo impedimento detinen-rur , quominus ordinari possint. haee subdit: cuicumque igitur deinceps ad ordinem Sacerdotii postulatur , ef in bis , quae praedicta sunt , ea quisitis, in nullo borum deprebem sui fuerit; et examinatus , probabilis vitae atque doctrina extiterit stune secundum Synodalia , MI decretalia constituta . cum omnium clericorum vel civium voluntate

ab universis comprovincialibus Episscopis , aut certe is tribus, in Sacer. dotem die Dominica consecrabitur , conυenientibus eateris , qui absentes sunt, literis fias , os magis amRoritate veὶ praesentia ejus , qui est in Metropoli constitutus . vi.

scopus autem comproυincialis ibi conbecrandus est , ubi Metropol tanus elegerit; Metropolitanus autem nomnisi in civitate Metropoli. mpro mcialibus ibidem conυenientibus . Gquis autem contra praedicta vetita nonum ad gradum Sacerdotii imdignus aspirare eontenderit , cum

ordinatoribus suis ad pii bonoris periculo subjacebit . Nihilominus

eodem saeculo regia auctori tite Ordinitio ista Eeelicae non parum aliquando convulsa est, ut constare

potest ex Concilio Emetitens, ubi

haee habentur: 'ὶ quod se juxta

canon cam sententiam per voluntatem Metropalitani, atque informa elonis

22쪽

tionis ejus epistolam , per regiam missionem ab alio Metropolitano fue. rint ordinati, tempore , quo ad Metropolitanum suum post suam vene.

rint orianationem , tale placitum non d erant facere. Ordinarie tumen ibidem a Metropolitanis sacra. ti Suffraganeos asserit, & coram eo tecte vivendi sponsionem sacere. XIII. O flavo saeculo, licet extraordinaria in Galliis misso ne Bonifacius Moguntinus Metropolitanus quosdam sacraverit, Grimonem Rothom agensem, Abelem Remensem, Harbertu in Senonensem ; pro iis tamen Pallia I Zachatia Summo ' Pontisce petiit, quae sena sunt plenitudinis potestatis, quam Metropo Iitanis istis ad consierandos sibi subditos Episeopos conserri voluit. Metropolitanas quoque Ecclesias in Germania instituit , ad quarum nempe Praesules jus Episcopos sacrandi pertineret, eosque solos, &si qui essent Apollolicae Sed is vicarii,

ut ex epistola Zachariae ad Burcharduin vultigiburgensem ab eo con stitutum patet: ut videas ordinatium jus ordinationis ad Metropolitanos spectasse, quamvis eκtra ordinem aliis quibusdam nonnunquam conferretur . Unde idem Licharias in Capitulis quibusdam ab eo missis ad Pipinum Majorem domus, itemque ad Episcopos , Abbates , dc Proceres Francorum, statim in limine. Metropolitanorum

jura ex Canonibus Apostolorum, Concilio Antiocheno , &

Beato Leone confirmat, eaque con

servanda statuit . Sub snem verbejusdem laeuli septinia ε Synodus , postquam Episcoporum electi nes, quae fierent i Magistratibus saecularibus, nullas esse pronuntiavit, juxta Canonem Nicaenum citatum ordines fieri praecepit, ut nempe Provinciales omnes Ed Episcopi ordina- III. Pars. Α tionem conveniant; vel si praesentes esse nequeant, saltem per literat consensum praebeant f apud Metr politanum praecipua auctoritas resideat

XIV. Nono laeulo Capitularia Caroli Magni, & Ludovici Pii, Im peratorum expresse jubent, ut,

s necessitas fuerit, tres Episcopi, in quocumque loco sint, Archiepiscopi

praecepto ordinare phsint Episcopum . Concilium Meldense sub B Carolo Calvo stituit, ut Metropoli tanis sedibus antiquitus statuta jura

serventur. Lingonense, cujus decre ta in Tullens apud Saponatias rei

cta 8t confirmiti sun , )mbi, qui ordinandi scivi, secundum ordi. nem Ecclesiasticum , S institutio

nem sanctorum Patrum ordinentur , fidelicet ut Episcopi judicio Metropolitanorum,qeorum Episcoporum,

qui circumcirca sunt , provebantur ad Ecclesasicam potestatem . Ea-C dem quoque apud Saponarias Tullensis Synod us in Epistola, quam Ieribit ad Episcopos Britonum , qui, Metropolitano suo Turonens desci. verant, in eandem sententiam hae e habet : Sacris instituti Canonibus non ignoramus, Metropolitano vestroebarissimo fratri nostro Herando

competentem reverentiam vos debere : itam praeter ejus praesentiam aut eo ensum nullus in regione v

Ira canonicὸ possis ordinari Episco.

D pus . Fuse quoque Valentinum tertium sub Carolo, Metropolitano injungit, ut provideat, ne indignus Episcopus de Palatio imponatur ; si quis talis , principe consecrandus

mittatur, prolpiciat, ne tantum m

tum cogatur agere, ut indebito bonorem , Mnis tantum debitum, tr dat . Uvormatiente sub Ludovieo secundo Imperatore, Metropolitanos reprehendit , qui negligen

tius commissos sibi greges, oe ortab

23쪽

nationes Epistoporum facere iusse. A tuant . Plura praetereo , quorum ω ε iis in runt. Eugenius secundus in M. aliqua infra eommodius , nobis re- ν-- ncuso Romana Leonis decretum re- secentur . novat , ut inter Episcopos non ha- XV. Dee imo laeulo Concilium beantur, qui neque , Clericis sunt Tros letanum, sub Herivaeo Archiepit electi, neque is Provincialibus Epis copo Remensi habitum , statim i eo, ilis copas cum Metropolitanι Iudicio in praeiaraone Episcopos monet ν ut ναεM. in .i... i consecrati. Nicolaus primus Hil- attendentes regulares eonstituriones duinum , quem Rex Lot sarius com Patrum , a Metropolis suae quisque re tra Hine mari Remensis voluntatem gulari consuetudine non abducatur. eonsecrari volebat , 1 Cameracensi Et in Canone , quo rebus Epis Ecclesia exturbandum , nec alium copi mortui providet, viae ex vis len' nisi ex voluntate ejusdem H in ema- B tino & Regens Cone illo hac de reri consecrandum curat, seriptis ad constituta sunt, renovat . in quibus Episcopos in Regno Lotharii, ad O. Metropolitanorum in convocatione tharium , & Hilduinum ipsum lite- Episcoporum ad ordinationes Provin ris . Idem quoque in rejponsis ad cialium , iisque vel accelerandis interrogationes Bulgarorum eadem vel disserendis auctoritas elucescit. Archiepiscoporum privilegia susilis Ioannes quoque P decimus tertius m. iis verbis explieat: Scitote , quo- ad Episcopos et tetioris Britanniae res --.rii Ideap.ri. niam in loco, ubi numquam Patri- cripsit , ut Metropolitauo Turonensi areba vel Arctiepiscopus constitutus subderentur.

o. a majori es primitus instituem XVI. Undecimo, P Leo IX. dus; quoniam secundiam Apostolum & - Clemens II. in Archiepisco- uminus is majori bened itur . dein- C patus Salernitani electione eadem de vero , accepta licentia, pallii ostendunt his verbis : necnon liceat usu, ordinat ipse sibi d inceps vis tibi oraenare Episcopos super con- copos , qui successorem suum valeant gruentia loca secundum regulam ordinare s vos tamen , Ilae Patriadi SS. Patrum , in ipsa integritate Sacham , sive Arcbiepiscopum , suta, ternitani Arabiepiscopatus . Nico- Epistopum vobis ordinari postuletis, laus II. Beluacensem Episcopumis nemine nunc velle congruentius . sine Archiepiseopo Remensi ejusque quam is Pontifice Sedis B. Petri , ὰ eonsensu ordinatum , non conse quo S Episcopatus S Apostolatus clarum , sed execratum ait; eumque sumpsit initium, bunc ordynari va- sententia excommunieationis ple- istis: in quo bis es ordo servandus, ciendum pronuntiat. Alexander in Alo tW . I. ut υidelicet is Sedis Apostolicae Prae. D secundus Epistola ad Getvasium Resule sit nunc vobis Episcopus confe- mensena, simoniae pestem detestatus, orandus ; qui si CH; sti plebs ino omnem culpam in Archiepiscopos praefante crescit, Archiepiscopatus conjicit , tanquam omnium conse- privilegia per nos accipiat; S itis erationum Episcopalium auctores, demum sibi Episcopos constituat , quod totum , inquit, Archiepiscopis qui ei acedenti Iuccessorem eligant; computamus; nemo enim simoniacus

f propter longitudinem itineris emptionem iniret, si se consecrandum non huc consecrandus , qui electus fore desperaret: sed quia Arctivi. est , veniat; sed bunc Epistopi , scopi sine discretione consecrant, mul- qui ab obeunte Arebiepiscopo confe- ti indiscrete ad Episcopa us aspirant: orati sunt, simul congregati confli- unde Iogelinum in Suessionensi Eeelelia

24쪽

Quis consecr. Epist. Archie p. &c. II

elesia vetat, ab ipso consecrari, quod Archidiaconat uni non contentus per pecuniam obtinuise , ad Episcopatum eadem via contenderet. Pictaviense Concilium sub Paschali II. deis elevit, ut nullus Episcopus A

is , Sc. donum Episcopatus oeci sed Episcopi a suo Metropolitano fri.

omitto hoc saeculo moderationem

nisi aegre & ob graves causas induet poterant, ut Episcopos alteri Metro-ν,- - politano subditos ordinarent. Omitto inter Metropolitanos , & Ptimates recrudescentes hac de re contenti nes . Omitto Episcoporum eandem ob causam etiam in Summum Ponti. ficem temerarias offensiones. Testimonia hujus saeculi Petti Damiani auctoritate concludo , qui Archiepiscoporum auctoritatem ob praerogitivam ordinandorum Episcoporum iis verbis extollit libello de dignitate sa- in ju. . i. ce dolii , quem Archiepiscopo eui- .i dam obtulit: fιὰ quanta υobis Merit Ecclesae J--s Sacerdotisus es aegnitas praerogata , ut beneiactio. nem non mori υobis exbibitam possi- Hre, sed possitis aliis tradere , Et non qualemcumque , sed etiam viis copalem , per quam scilicet vestri juris est ordinare Pontificem; ct cum non parvi terroris sit atque formidinis , esse υHinferioris ortanis Sacerdotem , nimirum ipsi quoque lege praecipitur, ut populi portet iniqui . tatem ; quam puniendum es ac tremefactis visceribus formidandum omnibus nunc in EcHesiastica diui- rate praecellere RXvII. In reliquis saeculis sustinon morabor: jam tum enim duo. decimo saeculo murmur fueri moniam Ecclesiarum hane fuisse non c. n...... dubie coram Summo Ponti see Eu. eoasiderat. ... i. genio prostetur c 2 Bernardus, quod A indyrn8 serrent ordinem antiquitus statutum turbati: truncari, inquit ille. se clamitam ac demembrari: MI nulla vel pauca admodum sunt quae plagam istam aut non dabant aut non timeant. Quaeris quamZsubtrabuntur

Abbates Episcopis, Episcopi Archiepiscopis , AVbiepiscopi Patriarebis e Primatibus: unde, & iubdit, bona ne species bH P mirum si excusari queat vel opus. Hajus tamen saeculi initio ἀHonorius f εὰ Presbyter Augustodu- ἰοῦ '

rum ossidia esse dicit, Episcopos con secrare , Unodos congere m. Summi quoque aliqui Pontifires hujus moris

meminerunt . Neque enim putandum est , simul aut uno ictu Archiepiscoporum auctorit tem comvulsam suisse, sed sens in ipsa depressa eli atque im ninuti , donee nostris temporibus, laltem quoad ordinandorum suorum Suffraganentum C praerogativam , omninb concidit . Ideoque posteriores Lernardo Pontis.ces illius quoque Metropolitanorum juris meminerunt. Innocentius ch 2 tertius , Metropolitanos docet

iure a suis Suffr i ganeis, dum eos oria k- in is, ...dinant, exigere iuramentum : item

que eosdem Episcopos obligat , ut Archiepiscopo suo tale iuramentum praestent. Expressius quoque testim nium est Lucii tertii, qui eodem in eius

duodeeimo saeculo in Cathedra Ro- rumpo b. oe. D mana non multo ante Iunocentium tertium tempore sedit: Relisui υ M.

inquit, comproυinciales Episcopi si necesse fuerit J cateris consentien. tibus is tribus jusu aerebiepiscopi ρο- terunt ordori: sed melius est , si

ipse cum omnibus eum qui dignus est, elegeris, S cuncti . pariter Ponti

cem consecra rint . A tempore autem S nilicii octivi , quo invectae sunt in Beelesiam Saterd uiorasn reis servationes ; tum Clementis quarti, sequen-

25쪽

sequentium Pontifieum , qui cum Λ venioni sederent, Galliae Episcoporum ad Romanam curiam plurimos evocaverunt, jus ordinandi Metropo

Iliis passim auferti ecepit L quod multis casibus statutis, in quibus ad Summum Pontificem reeurti debebat, imminutum valde ante suerat J adeo ut ω c..rii. gita tempore Concilii Basliensi, , nullinis uilia.. Ium suisse videretur , quippe quod confirmationes Episcoporum a Romanis Pontificibus probarit ; S ad ip- ι e ,-- - sum , cnnt Oversam de Eueenii, ' quarti summo Pontificatu, Ploeensis Episcopi eonfirmatio, quae antiquitus ab Bremensem sedem spectabat, delata sit. XVIII. Cette non dubitant Catholici , quin juxta definitionem Sy-

ω nodi c. 9 Tridentinae, Episcopi , qui

auctoritate Romani Pontificis adsumuntur , sint viri S legitimi Episse

copi : norunt a Sede Petri Epilcopatus originem ad nos dimanasse: sciunt Metropolitanorum auctolitatena ab ipsa Pontificia promanare, ut pollea confirmabimus . Dolent talnen aliqui eb ambitionem quorundam plovellam suisse , ut ei sanandae Sum. mus Pontifex nonnis pulcherrimi ordinis destructione consulere se potuisse Me e. vILεν. crediderit. Graviter serunt eum is τι i Gregorio septimo , quod Episcopi quasi non babentes certum MNrop

tisanae sedis locum, nec sub aliquo posti sint magisterio , bue S illuc

pro sua ordinatione vagantes, ultra regulas oe flatutasanctorum Patrumhberi sim S soluti. Dolent antiquos

Canones, quorum sacrosancta est auctoritas, ex traditione Apostolica descendentes,neglectas jacere ue adeoque miletum Eeelesae nostiae statum esse, ut vel summi Pontisces inferiorum sedium dignitati invidere potuerint, vel ex eotum augumento sibi cavendum crediderint o exinde mundanae potestatis incrementum in sacris ordinationibus probabiIiter natum observant ; neglectum Archiepiscoporum accidisse conqueruntur; lugent dis- . solutam Episcoporum ejusdem Proin

vinciae conlociationens.; examen ordinandorum Episcoporum , & inquitationem in eorum vitam ac mores per sanctorie curari gemunt; nec extra Provinciam accuratius perfici posse advertunt. Confirmationem Episcoporum ab ipso summo Pontifice, qui, eum nulli subditus sit, preest auden-B tius nominationes indignorum reprobare , sapientiores ac prudentiores necestariam hocce tempore cogitant .

sed nihil obesse putant, si eum, in quem ipse inquisierit. ad Metropolitanum dc Provinciae Episcopos remittat, renovato etiam examine , & sepetita inquisitione consecrandum , Antecessorum suorum scilicet exemplo, qui non contenti propria inquisitione, ad Metropolitanum E 'iscopum consecrandum iteruiti rejiciebant, quem C etiam de iis, quae ad ipsos delata

suetant , nonnumquam monebant, unde & Hormisda Papa recte mo. nuit , c 2 facilius ordinationum vi illa inicia

tia evitari , si sua Metropolitanis 'e st jura serventur Neque putant decrescete quicquam honoris Summae Sedi, si Metropolitanis ab ipsa constitutis accrescat: quinimo si quid honoris ipsis impendetur, id totum in auctores Metropoliticae dignitatis, Summos Pontifices, recidere; eosque ad obe D dientiam habiturum promptiores ambitrantur , quos Metropolitanis lisua Sede constitutis obedientes esse. eerit . Seiunt quid olim in smill ., A

versalis Ecclesiae : meus bonor es fratrum meorum solidus Deor : tunc ego vere honoratus sum , cum simgulis quibusqtie bonor debitus non

negatur . Multum interesse putant, antiquitati debitam firmari revere tiam

26쪽

Quis consecr. Episc., Archiep. &c. I s

tiam, qu1 Novatorum , in ejus quo- Atidie praejudicium aliquid molien- Ιtium, temeritas retundatur 9 condu' comprovinciales Episcopos ordinacere quoque opinantur , s Summus tionibus Oscoporum suae Pr Pontifex saeulari potestati, indignos οι- inieresse debere nonnumquam obtrudenti , suania,& sibi subditorum Melesiallieam po- XIX. A D propositam antiquae tellatem objiciat. Ηaee etiam, ali, in ordinationibus Episque id genus apud se disserunt, eum coporum observantiae dileus sonem suam dignitatem extollere, qui sibi redeo. traditione Apostolica ejus- subditam magnisecerit: cavendum, dem Provinciae Episcopos ad alione calcata inferiorum ordinum Ec- rum ordinationem vocatos su i se , ex elesiasticii dignitate , in supremam B praedictis satis constat. Anactetum Potestatem aliquid audeatur: Sed is hujus traditionis testem habemus , Apostolieae Plaesulibus utilissimurria qui epistola ad Episcopos Italiae sic μ' esse Praedecessotes suos imitari. qui ait r ord nationes Episcoporum nihil antiquius duxerunt, quana no- auctoritate Apostolica ab omni Ax, tio ...ta ex prisca consuetudine Ecclesia- qui in eadem fuerint Provincia. rum jura intemerata servare . statu- Epistola sunt celebrandae. α infibria Patrum asserere , concessa a prae- suod ii semul omnes conυenire mi-deeessoribus privilegia tueri ; quos nime poterunt, asensum tamen suis Episcoporum ambitio , & violatio- apicibus praebeant, ut ab ipsa ordinus in electionibus Ecel. si isticis le- natione animo non desint . idipi uingum frequentia explicare suam au- docet: Anieetus superius citatus; ε ' bolitatem coegit , α plenitudinem C &, ne dubiis solum testimoniis niti potestatis ostendere , quam aequitate videamur . eandem consuetudinem sollim antea definiebant. Sed quis exponit C1prianus epistola ad r: sum ego, qui de tantis Pontificibus Clerum & plebes in Hispania cons- pleb. i ai. vel loqui audeam , vel cum tantis stentes; propter quod, ait, diligenter Ponti fieibus 8 Si sententiam dico , a traditione diuina , oe Apostoli- vereor ne temerarius audiam ; si ea obserυatione observandum oeconsilium do non roganti , impor- tenendum , quod apud nos quoque,tunus f si reprehendo, sceleratus: sed ει ferὸ per Proυincias uniυersas

nec sententiam sero , mea omnia . tenetur , ut ad oriunationes rite ce

non solum dicta sed animi sensia, lebrandas , ad eam plebem , cui Summae Sedi submittens: neque con- Praepositus ordinatur , Episeopi ejus.sulo, qui nee consulor, nec sorte D dem Provinciae proximi quique con- audior; multo minus reprehendo , veniant , Episcopus 2eligatur qui non sollim Summorum Pontifi- plebe praesente , qu fingaturum vi- eum diista, sed & sacta, quantum tam pleniss-ὸ novit, S uni cmseri potest, excusanda censeam: an- jusque actum de Uus conυersatione liquitatis lollim neglectae expostula- perspexiι . Quod oe apud vos fintionem quandam exhibeo: & si quae Rum videmus in Sabini collegae n ejus restaurandae saltem aliqua ex fri ordinatione , ut de universae frinparte ratio ad inveniri potest, discu- semitatis suffragio , S de Epist

liendum relinquo. porum, qui in praesentia convenerant , quivi de eo ad vos siteras fecerant , Iniurio, Episcopatus eiri e

27쪽

16 Pars III. Sect.

deferretur , manus ei in locum ABassidis imponeretur. Vetera etiam h uJus moris exempla habemus

n. ri: Mi: apud V Eusebium, ubi nempe in

Iocum Narcissi, qui ob fallam calumniam ipsi impositam se se subduxerat , adeb ut nemo sciret, qub se ille reeepisset, Dium suffectunt refert; itemque ubi eodem redeunte, sed prae senio Ecelesam ad mi. nistrare non valente , Alexandrum Narcissi consensu ad Ecclesiam Hierosolymitanam sedem translatum , B narrat: Nam in priori ordinatione haee habet : Iόξαν τοῖο etω Γι λιπ

bis, qui finitimis Ecelesiis praeerant. visum fuit, ut alteram Episcopum suffragiis crearent . In posterioris

quoque transsatione Hierosolr mltatios, narrar, divina monitos revelatione, eum loca sacra invisenter , in urbe sua manere coegisse : μετα

communem Episcoporam , qui fritimas procurabant Ecclesias, senten

tiam.

XX. Sequentibus saeculis idem mos simatus, legibusque Ecclesa- Nw-me. . sticis munitus est . Nieςnum - γptimum Cone ilium ita habet: E ,

propter urgentem necesstatem , vel propter via longitudinem , fres ominnino eundem in locum congregatos,

absentibus quoque si fragium feren,

V. Cap. IV.

tibus , stritisque assentientibus tune

ordinationem facere. Regu lam haneli Concilio Nicςno stabilitam cae tera Concilia amplexata sunt, Ecob et vandam praescripterunt. Hanc ei. tata 1 nobis superilis, adicenum, An. tiochenum Sardicense,Carthaginensequartum, Regense, Chalcedonense, Aurelianense secundum, Epaunense, Arvernense secundum, Lucense, in quo Martini Blacharensis Canones confirmati sunt, Τuronicum secundum , Parisiense tertium , septima Srnodus Trullensis, et aliae eonfirmant . Hane Summi Ponti sees su. pta quoque laudati , Leo primus to . .. 's epist. ad Rusticum Narbonensem , 'Eutentus secundus in Synodo ιδ, Ε. o. . ILRomana, Lucius 'θ tertius obser R. vandam praecipiunt . Hanc quoque

Concilium Romanum sub Sy

uestro antiquissimum statuerat, prohi. Co e. Rom.

bens, ne Epistopus in ordinem ad

scisceretur , ni si ab omnibus , vel

saltem a tribus Provinciae Episcopis. Isdotus Hispalensis hujus moistis rationem assignat,bε quod enim, M-- inquit, ποι opus non ab uno. Jea a cunRis comproυincialdus Episcopis ordinetur , ideo est insitutum, ne in eo aliquid contra fidem Eoclesiae,unius trannica auctoritas mois liretur : quod ex Isidoro quoque reserunt Concilii Aquis granensis - μγ

patres , Rabanus Maurus, di alii. Unde de Concilia quaedam in Pita ' 'ordinationibu, celebrata legimus ,

verbi gratia Andegavense pri- t

i. ad ordinationem Ioannis Cabs- F ilbaris

lonensis Patientem Lugdunensenti, Protancialium Sacerdotum praevio partim, partim comitante collegio, venisse refert: nostetque etiam Ful-bertus, Antiocheni, ut ipse inquit, dc Nicaeni Canonibus innixus, The doricum quenda in consecrare renuit, quod nec a comprovincialibus Epis

28쪽

Quis consecr. Episc., Archie p. &c. I

eopis literas pro ipso accepisset, nec missos ab eo Legatos vidisset.

Quomodo Comprovinciales Episcopiis Metropolitano contio re tur ,qquia ei convocanisti parere debuerint. XXI. o Tatim igitur atque Epi Lx copolum aliquis mortuus suisset, Episcopus vicinus ipsus Ecelesiae curam gerere solebat, donec ad ejus exequias omnes Provinciae, vel plures convenissent; quibus c Iebratis, ad suam Ecelesam unusquisque sese reserebat , Mandatum Metropolitani simul cum omnibus sanctis Episcopis operturus . Meliopolitanus pollea, quando commo dius visum erat, ad electionem reordinationem Successoris omnes Pr vinciae Episcopos convocabat per li

h Arelatensis secundi, Martini Brachatensis Canonibus supra citatis ,& aliis videre est; Literae autem ejul- modi ὀνηονι ι -' dicebantur, & doctrinae aliquando circa fidem capita aliqua , quorum proselso emit- ω a... tenda esset, continebant, ut ex EWa. v elio 43 historieo discimus: vocati Episcopi, nisi gravi causa detinerentur, convenire debebant; id enim - . constitutum esse dicit Aurelianens s

secunda Synodus, ut nullus ERIDcoporum admonente Metropolisano Episcopo, nisi certa taedii causa δε- tentur. ad Concilium vel ordinationem Consacerdotis venire penitus ulla excusatione detrectet: quod paulo antea prima'immutabili consis tutione Acretum dixerat Epaunen- si , i. ss, ut cum Metropol/tanus fra. tres in conprovinciales suos ad Concilium , aut ad ordinationem cujusecumque consacerdotis crediaerit e .

candos , nisi causa radii evidentis

III. Pars.

extiterit, nullus excuset . Taedium autem in iis Conciliis pro mole

stia sumi satis perspicuum eli ; si qui

autem gravi necessitate impedirentur, quominus ad ordinationem Consacerdotis accedere possent, per literas consensum suum significabant , &excusationes proferebant, ut colligere est ex Cone illo s Nieςno . ιδ C e. o. Antiocheno. Regens, b Anti-h. e. s.

do, aliisque ; itemque ex P Ana. ἔν eleti epistola , Martini 'ὰ Bracha-

XXII. Quod si sorte aliqui a Lsent, nec litetis suis consensum praestarent, eos iterum compellandos e se x Metropolitano docet Concilium ' ) Sirdieense; neque tamen ordi- ω M a. e. σω nationum diutius differendam, si ipse rogatus non adfuerit . ita enimosio proponente definitum est: aqua tamen des nitione ce 2 Gratianus, antiquas vel sones minime laevia M. M. e. stus, aliam Graeco textui minime con. venientem omnino diversam vel fin. xit vel reperit. Ita, inquam, definitum suisse Graeca illa verba ostenisdunt , a ἀν' eἱν nisi ἐπαε ch,

πλη οις χρή si to : Id est, Si contigerit in una Proincia . in qua sunt

29쪽

I 8 Par. III. Sect. V. Cap. IV.

pluri Episcopi unum Episcopum re manere , S ine per quandam negligentiam nolit convenire ,-οδω- rum consitutioni assentiri, congregata autem populi multitudo sua. deat, s instet . ut fiat constitutio Episcopi, qui a eis quaeritur: opo tet illum prius, qui remansit, viscopum admoneri per Meras Exareb; prouinciae dyco autem Episcopi Metropolitani in quod vult populus sibi Pastorem dari;-existimo rerie babere bunc quoque admitti, ut adsit.

Si autem Meris robeatus non adfue

rit, sed neque rescripseris , populi

voluntati satisfaciat . Quare justam habebat rationem conquerendi adversus Archiepiscopum Senonen. sem Leutherieum, Μetropolitanum suum , Fulbertus Carnotensis, quod ipso non invitato ordinationeseelebraret; qua in re eum canoni. eam legem solvisse contestatus est . s. I V.

De Visitatore mittendo , si abesset

Metropolitanus, oe ortanatione alicui demandanda. I. Ontingebat autem a Iu

YXIII. aequando, ut Metropolitanus ipse electioni Episcopi interesse non posset, praesertim ubi amplae Acnumerosae essent Provinciae : tuncque, quandiu durarunt electiones, Vistatorem mittere solebat , unum , ut

plurimum ex Provincialibus Episco. pis, qui electioni interesset cum aliis, ad quos jus eligendi spectaret: cujus quiὸem Visitatotis frequens mentio in

epistolis Gregorii , Pelagii, &

aliorum summorum Pontificunia; ejusdem quoque Visitatoris consti. tuendi formulae aliquae sumuntur ex

Epistolis P Hincmari, quas nobis

protulit Sit mundus. Ut sitator autem ille formam eluctionis legitimae Cle. to ae populo legebat cavebat, ne per ambitum aut fraudem aliquid fieret; decretum, electione jam peracta, ad Metropolitanum mittebat, eumque de electione plenius instruebat. Ei saepius Metropolitanus, si per se Electum consectare non posset, or dinationem celebrandi cum caeteris Provincialibus , vel in Ecclesia ordinandi , vel alio in loco, munus committebat; quae omnia ex cita tis Gregotii, Hinc mali, & aliorum Epistolis innotescere possunt I aliquando veth, reeepto decreto electi nis, idem Mettopolitanus tum Ordinandum tum etiam Comprovinci les ad se evocabat , dc in Ecclesia sua, seu destinato quovis alio in

Provincia loco, ordinationem cum .. is celebrabit. Sic ergo eIectos 42 i..ict.

Cumanae Ecclesiae , Crotonae , Nucerinae , aliisque, Romam consecrandos venire jubet Gregorius r aliosve b, v. gr. electum Capreae Episcopum a Matiniano Pontificia auctor,tate decet nil consectandum . Si e

'b Augustinum Carthaginensis Episi v seopus Aurelius , cum quo secretis litetis egerat Valerius, ut ipsum C diutorem sibi habete liceret, a Megalio Cala mensi Episeopo Numidiae Ptimate, cum ad visitandum Hi ponem Regium cum aliquot Episcopis advenisset, consecrari consentit; alios vero quotidie ad Ecclesiam it, minae. Carthaginentem ordinandos evocare 'solitus erat, adeout quovis sere . minteo die Episcopos consecrandos in sua se Ecclesia habere pro LTui sit . Sie & Victor Car- ti, thaginensis Fulgentium Episcopum Ruspensem ordinandum a vicinisEpi copis permisit. XXIV. Certe in Provinciis , in quibus maximus erat Episcoporum numerus , reperio liberiolem suisse lieentiam Metropolitanis quos vellent Episcopos assumendi , quam is saepius viciniores secum assumere solerent

30쪽

Ierent ad ordinationem Episcopalem peragendam ; ideoque Cartόaginensi Episcopo , cuius amplissima erat Provincia ad Gut in uno Carothaginensi Concilio observentur , Leone IX. χο . Episcopi se, seti se libera erat facultas , quos vellet Episcopos ad ordinationem as.su mendi; nec ea necessitate adigebatur, ut Provinciae omnes Antistites ad ordinationem unius evocaret,

hieolligitur ex Concilio thaginensi secundo, & tertios proindeque non tam Provinciae Episcopos , quam vicinos suae Ecelesiae assumere solebat : quamvis tamen non tu scias ierim , quin, si commode fieri posset, omnes Provinciae Episco. pos , vel vicinos Ecclesiae vacantis convocaret , prout id ipsum com . mendat Carthaginense 'J quartum:

quod tamen minus praecipuum in ordinatione esse testatur , ad quam auctoritatem Metropolitani praecipue exigit. In Provinciis autem , in quibus minor erat Episcoporuin numerus , quos ideo nec ordinationum multitudo , nee longitudo itineris decurrendi tantopere defatigatu a etato stricto jure, ut vidimus, omnium Comprovincialium eonvocatio requirebatur, nec quos volebat ipse pro arbitrio Metropolitanus assumebat, sed omnium concursus maxime videbatur esse necessarius .XXv. Communi potib de ordinatio jure, quem vulte sua Provineta Episcopum, Metropolitanus vice sua committere potest ad consecrationis munus peragendum. Apertum hac de re responsum exstat Inno eentii III. ad Archiepiscopum Turo

nensem in haee vetba: c'ὰ N Hquidem consuluisi , utrum s at qua infirmitate , vel alia justa cam

sa detentus, aliquem Suffraganeorum tuorum consecrare non posses. alicui Coepiscoporum tuorum vices

A tuas committere licitum tibi esset . Et insta. Consultationi tuae taliter respondemus , quod in tali articulo constituto. ει tuas vices , ut disetum est , tibi committere licet, sconsecran munus debet ab eo consecrationis accipere, ui eas duxeris committendas I dummodo CatM-lisus babeatur , S impedimentum ex Iubtractione gratiae Apostolica Sedis non ob at . Quinimo poterit

etiam Metropolitanus alicui Episco-B po alterius Provinciae licentiam facere, ut sui loco consecrationis munus obeat. Cujus rei exemplum habemus in jure Trecenss Episcopi, qui ex commissione Cassalenssseu Calcensis Metropolitani, ad cu jus Provinciam certum est Trecensem Eei scopum non spectare , Humilientis seu Υmilieenss Ecelesiae. Electum consecrasse dicitur ; cujus iactum , eum in aliis ab Honotio ter. tio reprehendatur, in hoc verb neu C liquam reprehenditur, quas alterius Provinciae Antistiti Metropolitanus vices suas demandate nequeat . Antiquitus autem ad antiquiorem ut

plurimum , vel primae sedis Episeopum, jus istud devolvebatur, ut postea dicemus.

Quaenam consecratis ab alis, quisma Metropolitano , obligatio imposita, vel quae circa eos

O peracta fuerint.

xxv l. T T Num etiam hie no- I tamus; s quando a sente Metropolitano , sne ejus ex. preta consensu aliqua ex justa causa , seu quaeips Μetropolitano probata postea foret, ejus Suffraganeus ab alio fuisset ordinatus, impositum ordinato aliquod onus suisset, tum

ut Metropolitanum suum inviseret, tum ut ab eo potestatis receptae com C a firma.

SEARCH

MENU NAVIGATION