De sacris electionibus et ordinationibus ex antiquo, et novo ecclesiae usu. Authore M. Francisco Hallier, sacrae theologiae parisiensi doctore, et professore, socio sorbonico ..

발행: 1740년

분량: 551페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

go Pars III. Sech. V.Cap. IV.

sentiendum illius ordinationi per mi γ i. ductus eis. Chirsostomus veto sa)congregatis Lydiae, Asiae, & Catiae Episcopis ad Io, viros pertingentibus, Ephesia i Episcopi, ab Ecclesia ejus in i atus , ordinationem k- ... zia G2 cit. Refert quoque s h) Fortunatus picta Viensis sanctissimum virum Germanum Parisiensem Antistitem Bi- tuticas invitatum aeeessisse ad or-mc.M. Aiau. clinationem Felicis . Augustodu. t v.-'tu. num ) petii se pro ordinatione Syagrii. In Concilio 'Andegavens, quod pro ordinando Thalaso hujus et Vitatis Episcopo habitum est, men-

. tio Sancti Leonis, Bituricensis nem.

. pe Archiepiscopi , qui in numerandis Episcopis Conei lii , Eustochio

Tutonensi Andagavensium Metropo litano praesertur, quem proinde dubitate non possumus ad ordinati nem Thalabi extra suain Provinci- . . am celebrandam fuisse convocatum.

Eustonium Augustodunensem Epileopum consuluisse , Agroelium Senonensem vocasse, alios ex diversis Provincit, , praesertim Metropo- . litanos, per literas accersivisse, quosdam eorum convenisse ex ejus epistolis certum atque exploratum habetur. Sed, ut ad propiora nostris saeculis exempla veniamus, legimus

. - inter Armulas promotionum3 i. apud Sirm. Episcopalium , Sirmundo relatas,

liae. in examinatione Wilbetti, in Cata

launensem Episcopum ordinandi , quae consecrationi praemitti solebat, praeter Hinomarum Remensem Ar chiepiscopum , Hiemarum Laudunensem.& Hodonem Bellovacensem, qui Beleivaeorum ibi dicitur Episcopus , di Presbyteros reliquorum Episcoporum totius Provinciae cum literis tractoriis suorum Γpiscopo rum , praeter hos, inquam . pr esentes inter surge ex aliis Piovinciis mentionem Rothom agensium , Ηe- tardum Turonorum , Egilonem Senonum Archiepiscopos, ct Fulcricum hujus Coepiscopum , quos ad Ordin tionem UUildebetii invitatos fuisse non dubium.est. Sanctum quoque Hugonem Gratianopolitanum Antistitem a tribus Metropolitanis Viennae consecratum suisse legimus,

concedentibus , ut conjisio , con sierandi auctoritatem Comprovincialibus Episeopis iis, qui quamvis

ex aliena Provincia eonvenissent, supra ipsos tamen Metropolitana dignitate praeeminebant.1y. X I I I. Quibus praesertim robus is finitimis Episcopis Episcoporum cous

crandorum jura praesumpta fuerint . . Rustia velli plura exem- ' pla ad probationem rei

minime controversae quaereremus, suffetat adnotasse , non tantiun conis: vocationem istam Episcoporum eκ aliena Provincia licitam suisse ; vertim etiam, deficiente suscienti numero Comprovincialiam , necessaliam fuisse ae praeceptam . in quo eatu Conei lium Sardicense vicina rum Provinciarum Episcopos con- voeati jubet. ) Si fori , inquit, lx: arvireuis

in Proincia unum tantum contigoris remanere Episcopum . super et odia. Vs Episcopus convocet Episcopos vicinae os .

prouinciales sibi Episcopos : quod si facere neglexerit , populi conυ niant Episcopos vicina Provinciae , G illi prius commoneant Episcopum , qui in eadem Provincia commoratur , qu)d populi peiani sibi Episcopum rectorem , ει doceant. justum esse , ut veniat ipse , S cum eis ordinet Episcopum . Quod se si

52쪽

simulaverit , nditque rescripserit; tune satisfaciendum est populis , ut

conveniant ex vicina Provincia

Episcopi , oe ordinem Episcopum.

sardie. e. a. Retuli superitis eundem Cone illi iSardicenss Canonem , prout in Graeco habetur, ab isto multum di crepantem; nec ulla ex versionibus ex Graeco ejus delia Coue illi praedicio Canoni, prout hie exseribitur, consentit: cum tamen non solum a Gratiano, vertam etiam a Burchaido& Ivone iisdem verbis, vel certe parum immutatis , proseratur: conjicere possumus Latinam Cone illi Sardicensis primam editionem id habuisse: ex qua nempe praediisti decretorum Collectores eundem Canonem, prout, nobis relatus est , exscripserint.

- G. stola ad Mephanum Episcopum ;

im, ab ipso D. qua ei suam Graecorum Canonum

versonem obtulit , Sit dicense Cone ilium , principio inter Latinos Latine editum fuisse siniscat , quod 72 etiam Nicolaus primus diset te

aest. Ι-- - assit mat epistola ad Photium ; imo ex ejus epistola deducitur, ipsus tempore Sardicentes Canones, qui nunc tantaen Graeci , vel ex Graeco versi reperiuntur, juxta Latinam editionem magis vulgatos Disseille enim habet: Quomodo autem non esse apud vos Sardicenses Canones tu solus ad , fruere poteris , ρωando non solum a Latina , verum etiam cum aliis

Graece linguae bominibus statuti sunt promulgati λ sua de re credibile non es, quod ibi definitum est ,

unumquemque ipsorum minime propriae linguae traddisse . Nee id

infe lati ullus poterit, qui sciverit , Sardicensis Concilii Patres maxima

Athanasi ex parte ex occidentalibus par- s. s. libus , in quibus vigebat Latina ma 1 P lintua , eonvenisse: ideoque Latine

eos locutos, & Latina lingua Can nes eondidisse verisimile est . Sed etini sentirent Graeci Romani Ponti-

III. Pars.

A seis jura, ipsis invisa, Sardicensi Cone illo firmiter stabilita fuisse, Sardi-

censum ideo Canonum negligentes fuisse crediderim : hi ex eo colligere possimus , quod Sardicensi S1 nodo inter Generales locum ademerint,' imo ei iam post vatia Provincialia

Concilia. in quibus paucissimi Episcopi convenerant, eam, qui Con

ciliorum apud ipsos interpretes 2:::z: '

suerunt, rejecerint: unde tempore

Photii schismatiei nihil mirunta ' 'B apud Graecos Sardicenses Canonessere periisse, qui a Latinis diligentius asset vati fuerant . Latinis sorte postea placuit . quo ipss major a

Giaecis adhiberetur sdes . Graecos ipsos , de ex Graeco Codice Latinε redditos accuratius custodite. Unde saltum est, ut Latina editio, neglecta sere, tota pei ierit; Graeca, vel ex Graeco contextu petita, ad nolita tempora pervenerit. Haec divinando die imus, ut suam Sitdicensi Canoni , prout a C Latinis decretorum Collectoribus resertur, auctoritatem servemus. Idem vero Sardi cense , prout ex Grae- γλ saide. e. co codice legitur . ex vicinis quoque

Provinciis accersiri Episcopos .d Me. tropolitani Epilcopi conititutione L. jubet. LVI. Nee dubium, quin Sardi-eenss iste Canon observatus fuerit, cum , etiam haeresi vel schisin te quibusdam Provinciis insectis, vicinos Episcopos in ipsis ordinationes D Episcoporum sacere, in more postum fuerit. Sic enim v. gr. o Eusebius Samosatorum Epitcopus, a Valente in exilium expullus , privato divini Spiritus instinctu, cum multas E elefas Pastoribus orbatas intellexisset, habitu militati Syriam Phaeniciam & Palestinam peragravit, & Ecclesiis vaeantibus Episcopos sanae doctrinae praesecit, nemine quod mireris) reclamante & contradicente, ab Episcopo extra suam Provinciam ordina. tiones fieri: tanta viri pro Christia-F na

53쪽

na fide exulantis fuit auctoritas, tanta Ecclesiae persecutionibus Imperatorum afflictae , & haereti erurum contagione sedatae , visa suit urgere necessitas. Sic idem Eusebius, ab exilio rex ersus, non sne consito, lit probabile est, & auctolitate Me. letii Antiocheni Patriarchae, quem sicut durante persecutione candem exilii damnationem passum , quo

dammodo socium habuerat . ita in iisdem post exilium Catholicorum Episcoporum ordinationibus saeten- Bdis habuit imitatorem , idem . in quam , Eusebius vieinis Provinciis Episcopos creavit, Acacium Belaeae, Theodoretum Hierapolis, Eusebium Chalcedonis , Cyri Is lorura, Eulogium Edessae, Prothogenem Carrarum , Mari in Dolie hae . Sic Eusta-' illius Antiochenus. Constantino ri= ' V. τ .... poli latanas, in locum Eudosi Atiani,' cui, qui eadem haeres insecti erant, Demophilum in Sede Constantinopolitana suae pariter sactionis homi- Cnem subrogarant ; ipse a Catholi eis

. - rogatus Euagrium urgente necessitate a1 . Tereatio. lubuit uit. Sic Bassus testatur

epistola ad Terentium Comitem, se ab Ecelesa sata lorum accepisse aη- σι ιΕτα παρακλ ηmi ν ὲ me: suffragia objecrationem habentia , ut daretur eis ab ipso Episcopusinec hujus tantum ut ibidem habetur) in

Armenia Ecclesae curam susceperat, sed plurium aliarum, quibus Episco. pos dare aggrediebatur ex Nicopo- D litano Cleto, nisi orta inter ipsum, di Theodotum Nicopolitanum,quem adjutorem sperabat , contentio ejus

consilia intervertisset: qua autem au ctoritate id moliretur, non adeo evidens est: an sorte, quod urgente Ecclesiae necessitate , ipse tamquam vicinior Metropolitanus succurrere as.

ficti, Ecclesiis deberet λ an velli quod Ath in iii sortε, & Synodi Alexandri. rae s ad quam tamen pauci ex otie n. talibus Episcopis Antiocheni Patriar.ehatus convenerant ) decreto nitere. tur , prout indicare videtur ipsius

Epistola ad Neocaesarienses λ an vero quod Summi Pontificis auctoritas, quae Alexandrum probaverat , ipsi quoque , ut jurisdictionem suam tu.

tius extra provinciam explicaret,

praeito esset R Certe ob pollutam Ar. iiana haeresi Armeniam testatur ipse Q. alia ) epistola ad Theodotum, iss. Theo ψm

missum ad se a Papa pro consecratione obtinenda quendam Faustum, quem tamen consectasse se minime voluisse asserit, nis prius Theo. doti Nicoportant aliorumque Armeniae Episcoporum Catholicorum testimonium protulisset, quod climpromere vel non posset, vel nollet, ad Anthimum Thianensem , alterius partis Cappadociae Metropolitanum , ipsum abiisse narrat ab eoque, frustra Basilio in contrarium admonente , consecratum , ad suos reversum fuisse testatur. Quem autem Papam

hi intellistat, cujus literas acceperit, quibus petebatur , ut Fausus odidinaretur Episcopus, conjiciendum

unicuique relinquo : moneo tamen,

quod elim eadem illa epistola ad

Theodotum Nicopolitanum meminerit Sagetes mi , alias Sanctes mi ,

seu Santesini Presbyteri, a quo Ecclesiarum statum Theodotum edoceri posse set ibit; & cuin eundem Santes-mum ex aliis ejusdem literis pateat,

Romam ab ipso missum suisse s non

improbabilis eonlectura ducetur,eum Faustum per Sanctesimum a Romano Pontifice, qui Papa per excellentiam dieatur . Baslio fuisse commendatum, literasque delatas, quibus ejus ordinatio in Episcopum ips

eommitteretur : maxime cum ad . - - - .

Neleti uni leti hens idem ' θ Basi- Mescii. . lius queratur, Faustum istum agentem eum Papa ab Anthimo ordinatum , neglectis iustis suffragiis Cytilli Episcopi, quem Meletius ordinaverat: ijest, vel neglecta oldina.

tione

Par. III. Sect. V Cap. IV.

54쪽

tione Cytilli, justis suffragiis electi, a

Meletio ordinati; vel neglecto Metropolitani intilli, a Meletio ordia nati consensu . In quo quidem facto, epistola Poemenio Satalorum Epise po queritur ipse, Anthimum veterem consuetudinem & Canones violasse. Faustum illum ordinando sine Conisellio & suffragio Episcoporum Ar

meniae.

LVII. Sed ne in solo BasIio ni-

.. i. mium morari videar, ad praesentem

quaestionem Leit Concilii Ephesini statutum . quo Metropolitanus, qui in haeresim Coelestii inciderit, potestate sibi in Ptovincia sba eonee se privatur , αλλα -' αὐτοῖς Φοῖς

sed oe ius Prouinciae Episcopis,

qui sunt circa . Metropolitaris , qui, qua sunt reRae opinionis . sentiunt,

omniηο subjicietur , S de Episcopa

tus gradu de icietur . Quod Γ Me. tropolitanus, ab Ecclesia deficiens, vicinis Metropolitanis de Episcopis subjicitur. certe ejus potestas ad Metropolitanos vicinatum Provinciarum videtur esse translata, ut clim

Provincialibus ejus Catholicis ordinationes Episcoporum in ipsa Pto- Amiain. is via vincia , si quae iaciendae sunt, saeeteia Aribe ii in ipsi possint. Sie Ambrosus h) Sirmium Metropolim totius lilytiei ad ordinandum Anemium Sacerdotem perrexit, ob infestatam diutius Arriana haeres istam tam Ecclesiam qu m Provinciam . Sic Metropolitanis alterius Provinciae Episcoporum

ordinationem concessit ) Pela- supra eius seeundus ob negligentiam pro priorum Metropolitanorum , de haetes vel schismate. lit supra explicuimus, suspectorum . Sic Chrysostomus . ad quem Asiani praesertim Epitcopi convenerant , querelλsque

III. Para. suas detulerant, eorum auctoritatem mutuatus ,oc urgente EccIeliarum n

eessitate inductus, Episcopis sex , de . . - - .ait /J Pa IIadius , de gradu suo dialoto 1.

dejectis , sexdecim , ut ei objecit lρος ius. i.

SOzomeno eos reserenti adhibenda resti: e

nientium in Concilio Ephesino tunc habito vicinarum Ecclesiarum Episcoporum suffragio & consensu , Ephesinum Antillitem eonlectavit: quale sorte auctoritate fretus c. di s Ni eoinedienti Gerontio Sansophium suilecit: eodemque viciniae, simulque ob Arianam haeresim in iis loeis invalescentem, necessitatis Ecclesiae praetextu , Gothis vvllam tib ore . Ipse sanctissimum vitum Episcopum de. ρο- dit. Has omnes ordinationes, aliasque sorte plures nam plures nume. tant legati Ecclesiae Constantinopolitanae in Chalcedonens Conci- ,

lio 4 ille Ioannes vicinior. Episcopo. Co-. halicd.

rum precibus exoratus viciniae jure Melesiae necessitatibus consulens, peregit, qui tamen optime Canones noverat, quibus Episcopi in alienas Provincias ad ordinationes vel alia negotia administranda excurrere ps hibentur , Epiphaniumque reprehendetat s si Sozomenos credλ h Soromenui lib.

mus) quod in Ecclesiis. sedi Constratinopolitanae subditis, Ecclesiae ministros ordinasset: satis tamen vicinorum Episcoporum voluntatem vel Eeelesae suae vieiniam ad succurrendum Ecelesis laborantibus esse putavit, ut iis Antistites ex Cleri de populi consensu procuraret. Causantur aliqui , Ioannem Chrysostomu n haee omnia tanquam Legatum Summi Pontifieis peregi ise , nec id pertinacius reipuerim I ejus tamen legationis nulla apud antiquos Auctores mentio est, nec ista exempla adducentibus Constantinopolitanis ullus F a lega-

55쪽

Pars III. Sect. IV. Cap. V.

legationis iure facta esse ista respon- adit: haec autem si non expressό de

mandante , ac certe non renitente

Romano Pontifice , cui suprem in in Ecesesas omnes jus est, peregisse Chirsostomum, haud dubiuin est.

Si e denique Martinus si ) papa , ut

jam docuimus , clim Οἰ ientales Episcopi, Monothelitarum haetesi itisecti

essent, Ioanni Philadelphiae Episco.

po, qui iis regionibus vicinus erat ordinandorum Episcoporum in otiente potestatem tradidit. LVI. Reperio pariter, vicinorum Episcoporum imploratam opem sui se , clim tecens conversae essent aliquae Piovinciae ad fidem; nec in Provincia de novo eonversa Episcopi saltem suffcienti ad ordinationem

numero reperirentur: quamvis enim

tunc temporis, hi inse, docebimus, recurium saepius fuerit ad Summum Ponti fidem , ut Ecesesias ipse sua anctoritate firmaret . qui omnium Eceles a tum Pater est ae Moderator , Deo constitutus; nihilominus ad viciniores Episcopos aliquando itum

suisse, nee distulisse eos plebibus de

novo conversis Episcopos dare, plu- a. ribus exemplis patet : nam v. gr. Demetrius ) Alexandrinus Pantaenum in Indiam praedicaturum . . - 'V: . misi: Athanasus item Alexandrinus Frumentium Tyrium naseenti Indorum Ecclesiae Episcopum destinavit, qui rogaturus ipsum venerat, ut aliquem illis Antillitem dignum di ΤM .em procuraret. Clim patiter ) Mivia

Saracenorum Regina, ad hdem con

velli, sibi Mosem AEgyptium Monachum Episcopum dati postulasset,

consentiente Valente missus ille ad Lucium Alexandrinum , utpote viciniorem Arabiae Primatem , qui ab Atianis evecto Athanasio , in eam Mes sam violenter intrusus fuerat, a quo proinde Moses ordinati renuit,

adeoque ad alios Episcopos, quos ipse postulaverat, deduci iussus est. Cyzicenorum Episcopus Ascho

lius S. Parthenium Lampsacenae civitatis, quae tunc temporis idololatriae serviebat , utpote sbi vieinae Antistitem consecravit. Conversis s-

militer Agarenis, ad preces Euth1mii Abbatis , iuvenalis Hierosolymitanus , ad quem legationem illi

miserant, Petrum eis Episcopum ordinavit. inii date Armenorum Rege ad fidem Catholicam converso , missus S. Gregorius Annenus ad Leontium tune temporis illustrem Caesareae Cappadociae Archiepiseopum vicinum ordinandus, cujus rei causa

testatur S. Nicon , ipsum Gie-gotium cavisse, ut a Caesareae Archiepiscopo deinceps successores sui ordinarentve. Sed & Augustinus, ad Anglos fidem Catholi eam edocendos , S. Gregotio missus , ab Episcopis Gallis ob regionis propinquitatem creatL1 est : eandemque ob causam, eum nondum in A

glia Episcopi tot creati essent, quot ad Episcoporum ordinationem requiruntur, Agilbertus, vini, v viistidus, E Britanni, in Gallias ad ordi. nationem missi sunt. Berectu valdus quoque in easdem Gallias , Godisino

Metropolitano Galliatum ad conseis et alionem recipiendam amandatus

est : eodem jure subnixus S Remigius ad Attrebatenses ad fidem ad dueendos S. Vedastum Antistitem destinavit. Nec renuerunt sanctissimi viti Suvibertus Trajectensium Episcopus , mi istido Merciorum in Anglia Antistite, S. Lugdgerus Monasterienss Episcopus ab Hidebat-do Coloniensi eonsecratoriam manuum impolitionem suscipere. Nec adeo antiqua sunt Episeoporum in exteris regionibus ab Archiepiscopo Blemens, viciniae jure, peractarum

consecrationum exempla . Me inam

dus 'P, Sigebergensis Canonicus,

56쪽

Quis consecr. Episc., Archiep. &c. que

qui Rirensem Ecclesiam funda ν it, A quisitionem nempe in doctrinam tempore Innocentii III. ab Hatterieci moresque Pelagii satius a finitimis Atehiepiscopo Bremensi ad Livonia fieri posse putans, qua in a remotisam praedicandi Euangelii causa mi L Episcopis , quantumvis majori ausus , eisdem populis Antistes datus ctoritate pollentibus. Quare scut vuest; quo defuncto Bettoldus in ejus et ni Episeopi & Metropolitani de

Ioeum postulatus , ab Archiepisco- rebus extra Provinciam judicare po-po Bremens patiter eonstitutus est di tetant, ita deficientibus in Ptoεia- cujus su effor Albettus , Paph ob. cia Episcopis ordinate quoque tum tinuit, ut quos vim inveniret, Euan- Episcopos, tum caeteros ex inserioli gelii annuntiandi adscisceret adju- Cleri ordine poterant. Sane Sidoniustores . 2 in dioecesi Rutenorum , in qua LVII. Pluta smilia possemus B Evarigis Gothi crudelitas Episcopum

addere, quae nempe ostendunt, a vi- esse non patiebatur; ipse vieinius cinis ordinationem Episeoporum in ministerii sui esse ait baptisterii coniis regionibus, quae ad fidem de novo sectationem : eadem utique potestate conversae essent, saepe petitam, eam- in eadem dioecesi, si consentaneumque nonnunquam viciniae quodam judicasset, Presbyteros ac Diaconos veluti jure expectatam. Ea enim ex ordinasset . Quod insuper ex Asri- antiqua Ecelesae praxi Eceles a tum cano Conei lio confirmari potest, in omnium erat consociatio, ut salvis quo haec si tuuntur: primum, MAA; ...is.

semper Summi Pontificis, Patriar- ut etiam si quisquam poli leges ali-eharum, Primatum juribus, possent quem locum ad Catbolicam unitatem. inali deberent Μetropolitani in vi- converterit , s eum per triennium cinas quoque Provincias inspicere. C nemine repetense retinuis, ulterius, iisque pro virili providere . Quem ab eo nau repetatur. Alterum . ut o Drdi morem confirmat Sardicente quicumque negligura loca ad sua Concilium , cum, ab Episcopis suae cathedram pertinentia in Catholi. Provinciae damnati Episcopi, causam eam unitatem Laerari. conveniantura vicinis retractari posse , maxime a vicinis Episcopis , ut id agere nan vero ex Romani pontificis consensu, morentur . Quod si intra sex menses deeernit : quod etiam appeti itionis is He eo entianis non boc emereth Aatiae . e. z.. ad vicinos Epitcopos resuetum νiM. qui poterit ea lucrari, ad ipsum Chinag. i. e. ' Antiochena Nynodus, & Car- pertineant. Ex iis enim inserti poto Ai. .. .. . thagine sis tertia , & Agathen- test, quod sicut jus ordinationis Pie Lss indulserunt: quibus contentiens buletorum & Diaconorum , diliget M ac, Brachatenss seeunda, si quem D tia Episeoporum in vicinis Provin-judicatum ab Episcopis alii ablol- eiis, eum reliquis jurisdictionis Epi-

velint, alii damnarint, vicinos Me- seopatus praerogativis acquisitur , ita tropolitanos ad ejus judicium advo- vieinis Metropolitanis jus ordinaneari debere decernit . Unde etiam di Episcopos in vicinis Provinciis , de Pelagio haeret leo examinando & diligenti 1 ae sedulitate aequiri pose in judicium vocando loquens Inno- st. Cui assinis est , quod apud re-

s . . . centius primus ad Africanos, ges Theodoti eum & Theodeberet Lia. TICI ab iis , inquit , melius fieret, qui tum, de consilio suo mittendi in v magis proximi, o non longo terra angliam Augustini prustetur ' lio H. iis.. iri.

rum statis videntur 69 disiuncti: S. Gregorius iis verbis: atque ideo virui via.sa.dilcustionis gravissimae examen, im perornit ad nor Aulorum gentem

57쪽

46 Par. III. Seet. V. Cap. IV.

ad fidem Christianam , Deo mini- A dentiae, succedentium per tempora frante , desideranter velle condem Pontificum consecratio fit commisa, ii sed Sacerdotes vestros ὸ vicinio don e num/rus Suffraganeorum negligere, et desideria eorum cessa- Episcoporum , canonice ram consecra. re sua admonitione succendere. Ob re debentium, ex gentibus supplea- hoc igitur Augustinum oeci cum tur . Eundem vero S. Rembertum aliis serois Dei illae praevidimus predictus Luilbertus Moguntinus , dirigendum. Si enim ob hoc Au- assumptis seeum Lintuardo Padem gustinum mittit, quod Sacerdotes bonensi Episeopo suo Suffraganeo, Galliae negligerent; ergo poterant & Theodoti eo Mindens Coloniensis ipsi in Angliam Sacerdotes mittere, Provinciae Episcopo, consecrasse le- c convertis plebibus eisdem Anti- gitur. lites consecrare. B LXI. Sed in iis soli ε susius m

LX. Cettum est tamen , potuisse rati fulmus , eone ludendum utique Romanos Pontifices ordinare quos nobis est, quotieseumque in aliqua vellent. 8c curare, ut a quibus vel- Provincia nondum constituta esset lent populis de novo conversis Epi- Metropolitana sedes, nondum comseopi praeficerentur , quod ex di- provinciales Episcopi constituti. adeendis magis patebit. Imb dc Im- Mettopolitanos vicinos ex constituperatores Christianos, accepta ab eo tione quadam generali jus ordinatio- potestate, & designasse olim Episco- nis delatum suisse : quacunque pos mittendos, ct ad quos vellent etiam ex causa adesse non possent eos in Episeopos consecrandos de- Provinciae jam constitutae & ordiis

stinata. ex historiarum lectione in natae Episeopi , superstitis Amillitis petimus ; ut enim plura ad hoc C munus suisse, finitimos Episcopos,

propositum convenientia omittamus, praesertim verti Metropolitanos, qu susseit nobis de Ecclesia Hambur- tum major erat auctoritas, conu

gens testimonium proferre . Ei enim cares ut quantum fieri posset , ce- in Stavorum confinio exaedificatae 1 lebris & firma Episcopi ordinatio Carolo Magno, cujus eonfliuata persceretur: quae duo licet ex praemors interrupit, Anscharius , Lu- dictis pateant, primum tamen O

do. leo filio Antistes praesectus est , ei lii Constantinopolitani primi, c, C-- sta eui sedis A solicae approba- & Chalcedonensis alterum Si--αιαν - i6:.z: ἰὼ tione omne ejus ministerium com- donii testimoniis ; confirmamus . Meij.ν.. . di iii multum: sed post Anscharii obi- Quod enim praedicta duo Coneilia, tum B. Rembertus ad eundem . in Barbaris Eeelesis Episcopos, Con- Ludovi eum adductus, ab eoque ad D stantinopolitano Patriarcha ordinati' μ λ ' . tali ibatdum Moguntinum conse- eoncedunt, elim tamen in aliis Proetandus missus est, juxta litetas vinciis. eidem throno subditis, Epis. nempe privilegii Hamburgensis Ee- eoporum ordinandorum jura ei de- clesiae . Romana Sede obtentas, in Ierent , ut Metropolitano in singu- quibus continebatur, ut quia prop- lis Provinciis attribuant sy quae alia ter novellam ejusdem Sedis in A ratio esse potest . quam ea, quatria tutionem, S necdum conversos ad recte conjicit Balsamon - , quia fidem populos , Susaganei non nempe in iis Provinciis sumciens minis. μ .habentur Episcopi. is quibus dece- Episcoporum numerus deerat , qui

dente suo alter Arabiepiscopus com ad ordinationem convenire posset

secretur , Palatina interim provi- Sidonius autem , cum post mor- s.',

58쪽

lam Eulodii, Bituricae Ecclesiae Ar- A suffciebat , omnium finitimotum chiepiscopus ordinandus esset , & Metropolitanorum ad illius ordina-

Rutenorum , Lemovicensium , at- tionein convocatio necessaria videque aliarum civitatum Bituricensis batur, ut eorum nomine , vicina- Pio ν inciae Episcopis morte truncatis, rum Provinciarum consentientiu L.

aliisque ob crudelitatem Evarigis in auctoritate electio consecratioque de unctorum ossicia minime suffe- novi Antistitis fimaretur: quod clanctis , Pro incialium numerus Epi L in caeteris Pto/incialibus Episcopiscoporum suffciens non esset, Agroe- constituendis conveniens, tum in tium Senonensem , aliosque quos Metropolitano, de cujus ordinatio- praesertim Metropolitanos, vel sui- B ne agit ibi Sidonius, magis nece timos Episcopos suisse conjieto satium videbatur, e re cujus & di-

convocavit: notanda autem ad pro. gnitate esse nonnunquam vitum est,

positum ea sunt, quae ipse habet epi- ut plurium Metropolitanorum stola ad Agroelium . Nec te quan- praesentia atque auctoritate consti- quam Senoniae caput es) inter bac tueretur; sed id mox explicandum Abia subtraxeris intentionibus meis erit .dendis Aquitanorum ; quia mini. LXII. Alias quoque rationes

mum refert, quod nobis es in babi- reperio , ob quas finitimi , etiam

latione divisa Provincia . quando neglectis Provincialibus , ordina- in religione causa coniungitur . Ila tionem interdum peregerint .' pri- accedit , quod de urbibus Aquita- niam , cta .ri ad Plimatem , qui nicae primae solum oppidum Arver- C vicinae Provinciae Metropolitanus num Romanis reliquum partibus esset . Metropolitanus subditus orbesia fecerint. Quapropter in consti. dinandus accederet; is enim io- tuendo praefatae civitatis Antistite, lebat suae Provinciae viciniores EpibProυincialTum collegarum Escimur eopos secum assumere , quod denumero , nisi Me tropolitano um re- Carthaginens Episcopo supra di no- fetamur asensu . De caetero . quod bis dictum est, oc de Eboracens, ad ad bonoris vestri spectat praeroga- Cantuariensem, ut ordinaretur, ac- 'tivam , nullus is me hactenus nomi- eedonte , aliisque hujusmodi, de natus , nullus adhibitur , nullus quibus insta , extra dubium est.

ebeii s est omnia censura tu e sal. Alteram , ctam a vicinae Provinciaeva , illibata , suda servantur. Episeopis, damnatus suisset alterius

Tantum hoc meum duco, vestras in- D Provinciae Episcopus, quamvis enit nvitare personas . expectare volun- in ejus locum alius constituti noutates , laudare praesentias . S cum debeat inconsulta Romani Sede .

in locum statumne Pontificis quis, per fictionem tamen aliter nonnunque sinciatur , ut is vobis praece, quam gestum reperio : se enim v. pium , d me procedat obsequium . ρt. deposito A nulpho Remen ., c..i his, Ideo vero Metropolitanorum praeser- si , Diovinciae Senonenss Episcopis, tim meminit, quia cum ii suarum Remis ad Concilium , Rege Hugo. 'Provinciarum elent capita, earum ne Capeto convocatis , cujusdam- quoque interpretes est e poterant: nationi iam Rementis Provinciae proindeque , ut omnium Provincia- praesules subscripserant, li Senonen tum voce & assensu probaretur ele- s, Pro. inelae Episcopis in locumctus, cui suae utpote mancae & mu- depositi ordinatus est Gebertus, re-tilae testimonium Provinciae minime nuente tamen Sevino Senonensi Me

59쪽

48 Par. III. Sect

itopolitano . Tertiam, clim Pro- Α vinciae Episcopi consecrationem fa,cere renuunt ; Artaldus v. gr. ' Monachus, cum Provinciae Remen

si Episcopi , qui electioni Hugo. nis Comitis Heriberti filii consenserant, eum consecrare renuerent,

jubente rege Rodulis , ab Epi se pis Franciae & Burgundiae sacratus est : alias adiungere possemus, sed

hae udi ad nauseam esse possunt. LXI. Unum notatu dignum subnectimus , quasdam suisse Pro. vineias arctiori inter se sordete conneXas, eas maxime , quae ejusdem Provinciae aliquando fuissent , cujusmodi sunt omnes Narbonenses, omnes Lugdunenses , omnes Belgicae , &c. Ideoque observatum Nonnunquam , ut si quando uni Provincie deesset suffetens Episcoporum numerus ad ordinationem, ex alia Provincia confoederata sumeretur; quod expresse doeent variarum Provinciarum Metropolitani , qui cum H inemaro Remensi venerant ad ordinationem Bertullipi Cameraeensis s in cujus Provincia suseiens ad ipsius consectationem Episcoporum deerat numerus ) epistola ad Carolum Calvum s post

quam enim causas exposuere , ob quas ordinandum Bertulphum censerent, haec addunt: Et quia tot in eadem Provistia Treverensi ) non erant Episcopi, ut M

tropolitanum regulariter ordinare valerent , quoniam Messa Remensis Treυerensis eo roυinciales atque sorores , oe ex auctoritate, oe ex antiqua consuetudine habentur , ea conditone , ut qui prior eorum fuerit Episcopus orae natus , prior etiam babeatis in

aaxilio foveantur a Treverensis Provinciae Episcopi a Primate Pr vinciae Remorum solatium sua ordi-

V.Cap. IV.

nationis secundum sacras regular

quaeserunt. sicut sancti sardi

censes canones distini Sc. Ex quibus rite colligitur , quia si Provincia Treverensis , nonnisi unum vel nullum baberet Episcopum . Episcopi Remensis Proυinciae. petente clerooe populo, Treverensis Messae deberent ord nare Episcopum . Hujus Ledetis iniet istas duas Eeclesias rationem , quam indicavimus, assignat Hinemarus epistola ad Papam Nico

enim duas tantum Protantias Belgica regio habet. Hujus autem con federationis quoad ordinationes exemplum subministrat idem nobis Frodoardus , reserens Hincmarum Remensem h Bertulso Treverens ringatum vvillebei tum Catalaunensem

Episcopum misisse ad ordinationem Arnoldi Tullensis Episcopi. quia eo dem Bertulfo infirmitate detento numerus is sacris canonibus praemras in ordinatioue Praesulis ei non

aderat.

ARTICULUS II. Ad quos Metropolitanorum Ius pertineret. f. PRIMUS. Metropolitanos is propria Dnodo

seu is Suffraganeis suis , prioribus saeculis ordynai consecrari debuisse. I. X T Eniendum jam est ad spe

V eialem de Metropolitan tum ordinandorum ratione quaestionem . Triplicem eam praesertim esse invenimus ; vel enim a propria Synodo Episcoporum Provinciae, vel a Metropolitanis finitimis, vel , Ptimate aut Patriarcha solebant constitui ac consecrari: De duobus prioriabus ex professo agendum est: ulti

60쪽

mum m sequentem tractationem te-jecturi, quae est de Primatum ac Patriarcharum juribus in ordinationibus Episcopolum . Vetustior autem dc usistatior fuit, ut a propria Synodo ordinarentur : hujus meminit Anicetus. eamque strictissime se trandam prae

cepit. Si, inquit, Archiepisco-

. pus diem obieris, S alter ordinandus Archiepiscopus electus fueris, omnes ejus m Proυincia Epistopi ad sedem Metropoleos convenient, ut ab omnibus ipse ordinetur: Ec paulo post, oe siret istud puta ut absentibus quibusdam compto incialibus Susaaganeus Metropolitani saerari possit necessitate cogente concessum sit i, illud amen , quod de Arebie iμπι consecratione praedictum est, atquepra ceptum, ides , ut omn s Suffraganei eum ordinent, nullatenus immu

tari licet: quia qui illi praeest, ab omnibus Episcopis , quibus praes,

de ι constitui. Hujus etiam moris illust te & vetus exemplum habemus

' apud Cyprianum , qui ) ad ordi

nandum Arelatensem Metropolit num in loeum Mattiani Ate latensis schismati ei, convenire vult Episcopos Provinciae, dg , Stephano Ponti fide ad eos eonvocandos . dirigi in Provinciam , de ad plebem Arelate consiste utem literas, quibus praecipiatur, ut abstento Martiano alius in locum ejus substituatur . Hibemus& aliud ante Concilium Nicaenum in ordinatione Caeciliani non minus il- . lustre exemplum: hane enim )clim Donatistae carperent, quod clam Primas esset totius Africae, non , Ptimate alicujus Provinciae, seu Metro politano v. gr. Numidiae ordinatus suisset, sed ab aliquo ex Comprovinetalibus ; Catholici e contra respondebant id minus necessarium suisse, sed satis superque esse, quod incomptor incialium Episcoporum conventu creatus esset. Si enim non III. Parsa

suit necesse ad primatem totius Ahi- eae subditos ei Ptimates convenire, sed satis esse Catholieis visum est , quod , Provinciae Episcopis ips tanquam Metropolitano subditis ordinaretur; multo minus necessarium Pu talent illi', ad Metropolitani ordinitionem plures Metropolitanos mini me subditos eon mire ; sed certius a firmarent suffee te ipsos i propria Synodo consectari. Sed de hoe exemplo iterum dicemus.

II. Quod si alia exempla arrideant , ex innumeris haec seligimus. Nieolaus Myrensis Episcopus Lyrciae Metropolitanus , a subditis E clesae M3renss Episcopis , id est Susis aganeis. electus dicitur, & a sacra Episcoporum SModo inunctus atque consecratur. Eottasus ab Arianis quidem, sed tamen ex Ecelesastiea lege gradu motus est , quod e consensu es approbatione Episcoporum odiae Episcopus Sardensis

creatus esset: Sardentem autem Epia scopatum Metropolim fuisse Lydiae patet, ex subscriptione Florentii Sat- 'nae civitatis Metropolitani in Con-

ctionem Baslii in Archiepiscopuin, Calateae & Cappadoeiae Metropolitanum , cum deiunctus suisset Eusebius, Episcopos illos, ad quos spectabat ,reliquos comprovinciales vocasse, testis est epistola Gregorii Theologi, Patris nomine ad Episcopos conscripta, in qua indignatur quod ad

quod adesse oporteret, nec suam ob causam, nec quo tempore deuantiantes: qua praecipiti, dc contra morem denuntiatione ostendete eos dixit,non se ipsos honore assicere constituisse, sed ejus metuisse praesentiam , ne in ipsum invitum dc repugnantem in ciderent : profitetur autem se, si Ba

ci filio

SEARCH

MENU NAVIGATION