Quinti Horatii Flacci opera denuo emendata

발행: 1668년

분량: 232페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

F abellam surdo. nam quae pervincere voceqEvaluere sonum, referunt quem nostra theatra Garganum mugire putes nemus,aut mare Tuscui Tanto cum strepitu ludi spectantur, R artes, Divitiaeque peregrinae, quibus oblitus actor Cum stetit in scena concurrit dextera laevae.

Dixit adhuc aliquid ρ nil sane. quid placet ergo

Lana Tarentino violas imitata veneno. Ac ne forte putes me, quae facere ipse recusem, Cum recte tractant alii, laudare maligne rIlle per extentum funem mihi pesse videtur Ire poeta, meum qui pectus inaniter angit, Irritat, mulcet, salsis terroribus implet, Ut magus ; & modo me Thebis, modo ponat Athenis. Verum age, se his,qui se Iectori credere malunt, Ouam spectatoris fastidia ferre superbi, Curam redde brevem,si munus Apolline dignum vis complere Iibris, R vatibus addere calcar , Ut studio maiore petant Helicona virentem. Multa quidem nobis facimus mala saepe poetaer Ut vineta egomet caedam mea cum tibi librum Sollicito damus, aut fesso e cum laedimur, unum Si quis amicorum est ausus reprendere versum: Cum loca iam recitata revolvimus irrevocati: Cunnamentamur, non apparere Iabores Nostros, S tenui deducta poemata filor Cum speramus eo rem venturam, ut simulatque Carmina rescieris nos fingere, commodus ultro Arcessas, R egere vetes, & scribere cogas ' Sed tam si est operae pretium cognoscere, qualeis redituos habeat belli spectata, domique virtus, indigno non committenda poetae. Gratus Alexandro regi Magno fuit illeChoerilus, incultis qui versibus, & male natis Rettulit acceptos, regale nomisma, Philippos. Sed veluti tractata notam, labemque remittunt Arramenta, fere scriptores carmine foedo Splendida facta linunt. idem rex ille, po5 machii tam ridiculum, tam care prodigus emit , Edi cto vetuit, ne quis se, praeter Apellem , Pingeret, aut alius Lysippo duceret aera Fortis Alexandri vultum simulantia. quod si

Iudicium subtile videndis artibus illud

212쪽

Aia libros, & ad haec Musarum dona vocares a Boeotum in crasso iurares aere natum At neque dedecorant tua de se iudicia, atque Munera, quae multa dantis cum laude tulerunt Dilecti tibi virgilius variusque Poeta Nec magis expressi vultus per aenea signa amam Per Vatis opus mores, animique virorum Clarorum apparent nec Sermones ego mallem Repentes per humum, quam res componere gestas δΥerrarumque situs, & flumina dicere, S arceis Montibus impositas, & Barbara regna, tuisque Auspiciis totum confecta duella per orbem. Claustraque custodem pacis cohibenti a Janum, Et formidatam Parthis te principe Romam: Si,quantum cuperem,possem quoque . sed neque Parvum Carmen maiestas recipit tua: nec meus audet Rem tentare pudor, quam Vires ferre recusent. Sedulitas autem stulte quem diligit, urget ;Praecipue cum se numeris commendat, & arte. Discit enim citius, meminitque libentius illud. Quod quis deridet,qua quod probat & veneratur Nil moror ossicium,quod me gravat: ac neq; ficto In peius vultu proponi cereus usquam , Nec prave factis decorari versibus opto: Ne rubeam pingui donatus munere: R una Cum scriptore meo, capsa porrectus aperta Deserar in vicum vendentem thus & odores,

Et piper, R quidquid chartis amicitur ineptis.

AD IULIUM FLORUM. II.

FIore,bono claroque fidelis amice Neroni, si quis sorte velit puerum tibi vendere,natum Tibure, vel Gabiis : S tecum sic agat: hic RCandidus, & talos a vertice pulcher ad imos , Fiet, eritque tuus nummorum millibus octo , Verna ministeriis ad nutus aptus herileis :Litterulis Graecis imbutu', idoneus arti Cui libet: argilla quidvis imitaberis uda. Quin etiam canet indoctum, sed dulce bibenti. Multa fidem promissa levant, ubi plenius aequo Laudat, venale is qui Vult e X trudere merces,

213쪽

Res urget me nulla meo sum pauper in aere. Nemo hoc magoni, faceret tibi, non temere a me Ruivis ferret idem . semel hic cessavit: R, ut fit, an scalis latuit metuens p ndentis habenae. Des nummos, excepta nihil te si fuga Icedat. Ille serat pretium poenae securus, opinor.

Prudens e in isti vitiosum : dicta tibi est lex. Insequeris tamen hunc, & lite moraris iniqua,

Dixi me pigrum proficiscenti tibi: dixi

Talibus officiis prope mancum : ne mea saevus Jurgares, ad te quod epistola nulla veniret. Quid tum profeci, mecum facientia jura Si tamen attentas ρ quereris super hoc etia, quod Txspectata tibi non mittam carmina mendax. Tuculli miles collecta viatica multis rerumnis, Iasus dum noctu stertit, ad assem

Perdiderat: post hoc vehemens lupus, & sibi, Staratus pariter, ieiunis dentibus acer, hosti

Praesidium regale loco deiecit, ut aiunt, Summe munito, & multarum divite rerum. Clarus ob id factum, donis ornatur honestis , inccipit L his dena super sestertia nummum. vorte sub hoc tempus castellum evertere praetor Nescio quod cupiens, hortari coepit eundem Verbis, quae timido quoque possent addere men

tem et

I bone, quo virtus tua te vocat: i pede fausto, Grandia laturus meritorum praemia. quid stas λPost haec ille catus, quantumvis rusticus, ibit, Ibit eo, quo vis, qui zonam perdidit, inquit. Romae nutriri mihi contigit, atque doceri, aratus Graiis quantum nocuisset Achilles. AEdiecere bonae paullo plus artis Athenae: Scilicet ut possem curvo dignoscere rectum ,

Atque inter sylvas Academi quaerere verum , Dura sed amovere Ioco me tempora grato :Civilisque rudem belli tulit aestus in arma , Caesaris Augusti non responsura lacertis.

Unde simul primum me dimisere Philippi,

Decisis humilem pennis, inopemque paterni Tt laris, R fundi: paupertas impulit audax, Ut Versus facerem sed, quod non desit, habenita

Quae poterunt unquam satis expurgare cicutae,

Mi melius dormire putem,quam scribere versus sim

214쪽

Singula de nobis anni proe dantur euntes: Eripuere iocos, Venerem, convivia, ludum: Tendunt extorquere poemata. quid faciam viso Denique non omnes eadem mirantur,amantque: Carmine tu gaudes: hic delectatur iambis: Ille Bioneis sermonibus, & sale nigro. Tres mihi convivae prope dissentire videntur ;Poscentes vario multum diversa palato.

Ruid dem quid non dem renuis tu, quod iubet alter.

Quod petis id sane est invisum,acidumq; duobus,

Praeter caetera, me Romae ne poemata censes

Scribere posse, inter tot curas totque labores pHic sponsum vocat,hic auditum scripta, relictis Omnibus ossiciis. cubat hic in colle Quirini , Hic extremo in Aventino; visendus uterque. Intervalla vides humane commoda. verum Purae sunt platear, nihil ut meditantibus obstet. Festinat calidus mulis gerulisque redemtor :Torquet nunc lapidem, nunc ingens machina tignum :Tristia robustis luctantur sunera plaustris :Hac rabiosa fugit canis, hac lutulenta ruit sus. I nunc, & versus tecum meditare canoros. Scriptorum chorus omnis amat nemus , & fugit

urbes,

Rite cliens Bacchi somno gaudentis, & umbra. Tu me inter strepitus nocturnos atque diurnos Vis canere, R contracta sequi vestigia vatum Ingenium, sibi quod vacuas desumsit Athenas, Et studiis annos septem dedit, insenuitque Tibris, & curis statua taciturnius exit rum Plerumque,& risu populum quatit. heic ego re-Fluctibus in mediis, & tempestatibus urbis , Verba lyrae motura sonum connectere digner 2

που, - - - .Frater erat Romae consulti rhetor: ut alter Alterius sermone meros audiret honores :Gracchus ut hic idi foret, huic ut Mucius isse. Qui minus argutos vexat furor iste poetas; Carmina compono, hic elegos, mirabile vini. Cflatumque novem Musis opus adspice primunt.

215쪽

Quanto cum fastu, quanto molimine circumspectemus vacuam Romanis vatibus sedem. Mox etiam, si forte Vacas,sequere,& procul audi, Ruid ferat Se quare sibi nectat uterque coronam, Caedimur, D totidem plagis consumimus hostem Tento Samnites ad lumina prima duello.

Discedo Alcaeus puncto illius, ille meo quis pQuis, nisi Callimachus p si plus adposcere visus ,

Fit Mimnermus, R optivo cognomine crescit: Multa sero, ut facem genus irritabile vatum ,

Cum scribo, & supplex populi su stragia capto ,

Idem finitis studiis & mente recepta, obturem patulas impune legentibus aures. Ridentur,mala qui componular carmina: verum Gaudent scribentes; & le venerantur, & ultro,

Si taceas, laudant, quidquid scripsere beati: At qui legitimum cupiet fecisse poema , Cum tabulis animum censoris sumet honesti di Audebit quaecunque parum splendoris habebunt, tur, Et sine pondere erunt R honore indigna seren-Verba movere Ioco, quamvis invita recedant, Et versentur adhuc intra penetralia Vestae , Obscurata diu populo, bonus eruet, atque Proferet in lucem speciosa vocabula rerum rQuae priscis memorata Catonibus,atq; Cethegis, Nunc situs informis premit, R deserta vetustas, Adscisset nova, quae genitor, prodit erit usus, Vehemens,& liquidus puroque smillimus amni. Fundet opes, Latiumque beabit divite lingua.

Luxuriantia compescet: nimis aspera sano .Laevabit cultur virtute carentia tollet trudentis speciem dabiti R torquebitur: ut qui

Nunc Satyrum,nunc agrestem Cyclopa movetur.

Praetulerim scriptor delirus, inersque videri, Dum mea deIectent mala me,vel deniq; fallanti Ruam sapere,& ringi .Fuit haud ignobilis Argis, Rui se credebat miros audire tragoedos , In vacuo lae tus sessor, plausorque theatror Cetera qui vitae servaret munia recto More, bonus sane vicinus, amabilis hospes , Comis in uxorem, posset qui ignoscere servis , Et signo laeso non insanire lagenae:

216쪽

3lic ubi cognatorum opibus, curisque res tias,

Expulit elleboro morbum, bilemque meraco , Tt redit ad sese. Pol me occidistis amici, Non servastis. ait, cui sic extorta voluptas, Et demtus per vim mentis grati Emus error. -----

Nimirum sapere est abiectis utile nitris ,

Et tempestivum pueris concedere ludum , Ac non verba sequi fidibus modulanda Latinis, Sed verse numerosque modosque ediscere vitae. Quocirca mecum loquor haec,tacitusq; recordori

Si tibi nulla stim finiret copia lymphae, Narrares medicis. quod, quanto plura parasti, Tanto plura cupis, nulline faterier audes 3 Si vulnus tibi, monstrata radice, vel herba Proficiente nihil curarier. audieras, cuinem Di donarent, illi decedere pravam Stultitiam: &, cum ss nihilo sapientior, ex quo Pleniores, tamen uteris monitoribus isdem λAt si divitiae prudentem reddere possunt, Si cupidum timidumq; minus te: nempe ruberes Viveret in terris te si quis avarior uno. Si proprium est, quod quis libra mercatur,& aere: .Ruaedam, si credis consultis, mancipat usus rQui te pascit ager, tuus est, & villicus orbi

Cum segetes occat. tibi mox frumenta daturus, Te dominum sentit. das nummos: accipis uvam, Pulloς, ova. cadum temeti. nempe modo isto Pallatim mercaris agrum: fortasse trecentis, Aut etiam supra, nummorum millibus emtum. id refert, vivas numerato nuper, an olim pymior Aricini quondam, Veientis & arvi

Emtum coenat olus, quamvis aliter putat: emtis

sub noctem gelidam lignis calefactat aenum. Sed vocat usque suum , qua popuIus adsita certis Limitibus vicina refugit iugia, tamquam

sit proprium quidquam, puncto quod mobilis

horae, prema Nunc prece, nunc pretio, nunc vi, nunc sorte su- Permutet dominos, & cedat in altera iura.: Sic quia perpetuus nulli datur usus. R haeres Metredem alterius,velut unda supervenit undam;

217쪽

Quid vici prosunt, aut horrea quidve Calabris saltibus adiecti Lucani, si metit Orcus

Grandia cum parvis, non exorabilis auro Gemmay,marmoriebur,Tyrrhena sigilla, tabellas,inrgentum, vesteis Getulo murice tinctas,

Sunt qui non habeant: est qui non curat habere. Cur alter fratrum cessare, & ludere, & ungi Prieferet Herodis palmetis pinguibus: alter Dives, R importunus ad umbram Iucis ab ortu Sylvestrem flammis & ferro mitiget agrum rScit Genius, natale comes qui temperat astrum, Naturae Deus humanae, mortalis in unumquodque caput, vultu mutabilis albus, R ater. Utar R ex modico, quantum res poscet, acervo

Tollam: nec metuam,quid de me iudicet haeres, Quod non plura datis anuenerit. R tamen idem Scire volam,quantum smplex, hilarisque nepoti Discrepet, & quantum dii cordet parcus avaro. Distat enim, spargas tua prodigus,an neque sumtum

Invitus facias: neque plura parare labores. Ac potius, puer ut festis Quinquatribus, olim Exiguo, gratoque fruaris tempore raptim. Pauperies immunda domus Procul absit. ego,

utrum

Nave ferar magna, an pasya, ferar unus,& idem. Non agimur tumidis velis Aquilone secundo: Non tamen adversis aetatem ducimus Austris, Viribus, ingenio, specie, Virtute, loco, re, Extremi primorum, extremis usque priores.

Non es avarus: abi, quid caetera ρ iam simul isto Cum vitio fugere Θ caret tibi pectus inani inmbitione λ caret mortis formidine, & ira pSomnia, terrores magicos, miracula, sagas, Nocturnos Lemures portentaque Thessala rides3 Nataleis grate numeras ρ ignoscis amicis pyenior & melior fis accedente senecta a

Quid te exemta iuvat spinis de pluribus una γVivere si recte nescis, decede peritis. x usui satis: edisti satis atque bibisti: Tempus abire tibi est: ne potum largius aequo Rideat, de pulset lasciva decentius aetas. . m. H o-

218쪽

etos

LIBER,

HVm no capiti cervicem pictor equinam

Juiuere si velit, & varias inducere plu

mas s

dique collatis membris, ut turpiter atrum Desinat in piscem mulier formosa superne ;rpectatum admissi risum teneatis amici pcreulite Pisones, isti tabulae fore librum persimilem, cuius, velut aegri somnia, vana Fingentur species, ut nec pes, nec caput uni Leddatur formae. Pictoribus atque poetis quidlibet audendi semper fuit aequa potestas. scimus, & hanc veniam petimusque damusque vicissim rSed non ut placidis coeant immitia, non ut Serpentes avibus geminentur, tigribus agni. Inceptis gravibus plerumque, Se magna prosessis Purpureus, late qui splendeat, unus, & alter influitur pannus, cum lucus, & ara Dialiae, Et properantis aquae per amoenos ambitus agros, me flumen Rhenum, aut pluvius describitur a cus. sum sed nunc non erat his Iocus: & fortasse cuprenscis simulare . quid hoc, si fractis enatat exspes Navibus, aere dato qui pingitur amphora coepit Institui, currente rota cur urceus exat 3 Denique sit,quod vis,simplex duntaxat,& unum. Maxima pars vatum,pater,& iuvenes patre digni, Decipimur specie rectit brevis esse laboro, obscurus fio. sectantem levia, nervi Deficiunt, animique: professus grandia, turget: Serpit humi tutus nimium, timidusque procellae. Qui variare cupit rem prodigialiter unam ,

Delphinum sylvis appingit, fluctibus aprum, In vitium ducit culare fuga, si caret arte.

219쪽

: - DE ARTE 2Emilium circaludum faber imus & iingeis Exprimet, & mollieis imitabitur aere capillos ;Infelix operis summa, quia ponere totum Vescit. hunc ego me, si quid componere curem Non magis esse velim, quam pravo vivere naso , Spestandum nigris oculis, nigroque capillo. Sumite materiam vestris, qui scribitis, aequam Viribus, & versate diu, quid ferre recusent, uid valeant humeri .cui lecta potenter erit res, Nec facundia deseret hunc, nec lucidus ordo. ordinis haec virtus erit & Venus, aut ego fallor , Ut aam nunc dicat, iam nunc debentia dici Pleraque disserat, & praesens in tempus omittat Hoc amet, hoc spernat promissi carminis auctor. In verbis etiam tenuis, cautusque serendis. Dixeris egregie, notum si callida verbum iiiiictura novum. si forte necesse est Indiciis monstrare recentibus abdita rerum evangere cincturis non exaudita Cethegis Continget, dabiturque licentia sumta pudentes Et nova fictaque nuper habebunt verba fidem, sGraeco fonte cadant, parce detorta. quid autem Caecilio, Plautoque dabit Romanus, ademtum Vargilio Uarioque ego cur acquirere pauca Si possum, invideor 8 cum lingua Catonis,& Enni Sermonem patrium ditaverit, & nova rerum

Nomina protulerit ρ licuit, semperque licebie

Signatum praesente nota producere nomen. Ut sylvae foliis pronos mutantur in annos, Prirna cadunt, ita verborum vetus interit aetas. Et iuvenum ritu florent modo nata, vigentque. Debemur morti nos, nostraque, sive receptus a

Terra Neptunus, classeis Aquilonibus arcet. Regis opus, steriIis,e diu palus, aptaque remis

vacanas urbeas alit, S grave sentit aratrum et Seu cursum mutavit iniquum frugibus amnis, Doctus iter melius. Mortalia facta peribunt, Nedum sermonum stet honos, gratia vivax. MuIta renascentur,quae iam cecidere,cadentque, nunc sunt in honore,vocabula,si voIet illius:

Ruem penes arbitrium est, R ius, & norma Io- quendi. Res gestae regumque, ducumque, & tristia bella, uo icriba possent numero.monstravit Homerus.

220쪽

POETICA. a versibus impariter iunctis querimonia primum.

Post etiam inclusa est voti sententia compos . Rixas tamen exiguos elegos emiserit auctor , Grammatici certant, & adhuc sub judice Iis est. Archilochum proprio rabies armavit iambo. Hunc socci cepere pedem, grandesque cothurni, Alternis aptum sermonibus N populareis vincentem strepitus, & natum rebus agendis. Musa dedit fidibus Divos, puerosque Deorum , Et pugilem victorε, R equum certamine primum

Et iuvenum curas, & libera vina referre. Descriptas servare vices, operumque colores, Cur ego, si nequeo, ignoroque, poeta saltitor pCur nescire, pudens prave, quam discere malo Versibus exponi tragicis res comica non Vult. Indignatur item privatis, ac prope socco Dignis carminibus narrari coena Thyestae. singula quaeque locum teneant sortita decenter. Interdum tamen & vocem comoedia tollit,

Iratusque Chremes tumido delitigat ore :Et trasticus plerumque dolet sermone pedestri Telephus & Peleus,cum pauper,& exsili uterque. Proiicit ampullas, & sesquipedalia verba, Si curat cur spectantis te tegisse querela. Non satis est pulchra esse poemata: dulcia sunto,

Et quocunque volent, animum auditoris agunto,

Ut ridentibus arrident, ita flentibus adsunt Humani vultus. Si vis me flere, dolendum est Primum ipsi tibi: tunc tua me infortunia Bedent. Telephe, vel Peleu, male si mandata loqueris, Aut dormitabo, aut ridebo. Tristia moestum Vultum verba decent; iratum, plena minarum rLudentem, lascivat severum, seria dictu. Format enim natura prius nos intus ad omnem Fortunarum habitum: iuvat,aut impellit ad iram, Aut ad humum moerore gravi deducit, & angit: Post effert animi motus interprere lingua. Si dicentis erunt fortunis absona dicta, Romani tollent equites,peditesque cachinnum.

Intererit multum, Davushe loquatur, an heros rNaturusne senex, an adhuc florente iuventa Fervidus r an matrona potens, an sedula nutrix iMercatorne vagus, cultorne virentis agellit

SEARCH

MENU NAVIGATION