장음표시 사용
131쪽
O6 C. VELLEII, PATER C vLI noctis & Romana acies respiravit, &hostium cessit. Telesinus postera die semianimis repertus est, victoris magis quam morientis Vultum praeferens ', cujus abscissum
caput, ferri gestarique circa Praeneste Sulla jussit. Τum
demum, desperatis rebus suis, C. Marius adolescens per cuniculos, qui miro opere fabricati in diversas agrorum partes ferunt, conatus erumpere, cum foramine eterra emersisset, a dispositis in id ipsum interemtus est. Sunt, qui sua manu; sunt, qui concurrentem mutuis ictibus cum minore fratre Telesino, una obsesso & erumpente, occubuisse prodiderint. utcumque cecidit, hodieque tanta patris imagine ' non obscuratur ejus memoria.
de quo juvene quid existimaverit Sulla, in promtu est.
occiso enim demum eo, Felicis nomen assumst: quod
quidem usurpasset justissime, si eundem & vincendi &vivendi finem habuisset. Oppugnationi autem Praenestis ac Marii praefuerat ' Ofella Lucretius; qui cum ante Marianarum fuisset partium,' pretior ad Sullam transfu
I. Non obscuratur ejus.J vetus liber,
2. Felicis nomen,σc.J Ita in Panerar, Constant. .3V. e. 2o. Susia felix se se. parcius vindicasset: sed enim vero multis evi ibus Est Ira complevis. Nimirum , ut Solinus autumat, Cornelias Sosia discias potius ι si, quam fuit Felix. sve, ut Plini a επικροος habe r Unus sibi ad Me aevi Felieis cognomen UFνuit L. Sosia. Citali nempe sanguine , o patriae oppugnatione adoptatus , . quibusdams-licitatis inductus argumentis, quod proscribsre tot mιPia ae tνucidare ' uisses. O prava inter erasis , futuro tem. is infelix. Congruit Valerius , qui post enumerata crudelitatis argumenta, παDMκους subiicit: En quibus aciis Felicis cognom n asequendum putavit l
o filia. Ο'φἐν,αν enim vocant Plutarchus,& Appianus. Nec aliter legitur in editione veteri epitomes Livianae. Apud Martialem etiam libro x. idem
Et quae non egeant f nostrumνis Ofellis. Atque ita scribendum esse, docet se vius ad vI. Kneidos. Ita ergo legendum apud Ciceronem in Bruto, ubi hunc Aphiliam, & Pedianum, ubi fellam videas nominari. Vinius. q. matον. J Mendum sine dubio subest e nam Ofella anno sequenti, cum
consulatum peteret contra mandatum Sullae , qui lege vetuerat, nequis ante quaesturam, praeturamque,consulatum gereret, fuit occisus. Cujus rei auctorem habeo Appianum. Nec vulgatam
lectionem iuvat, quod Osella, iussu Sullae, Praenestina oblidioni prafuerit;
132쪽
ΗisTORIAE ROMANAE , LIB. II. II 7 gerat. Felicitatem diei, quo Samnitium Telesinique pulsus est exercitus, Sulla perpetua ' ludorum Circen sium honoravit memoria,' quibus sine nomine Sullanae victoriae celebrantur. Paullo ante quam Sulla Τ ad Sacripor-28 tum dimicaret, ' magnificis proeliis partium ejus viri lio, stium exercitum fuderant: duo Servilii apud si Clusium, Metellus Pius apud Z Faventiam, M. Lucullus circa ' Fidentiam. Videbantur finita belli civilis mala, cum Sullae crudelitate ' aucta sunt. quippe di stator creatus ' cujus honoris usurpatio per annos CXX intelamissa. nam proximus
in quibus Italica haec contra Romanos conspiratio, & velut foedus quoddam caesa porca impressum est. insin. 6. Clusium. J Mediterraneum Tusciae oppidum Ptolemaeo, Straboni, Livio, alii 'li I. 7. Faventiam. J Italiae urbs Plinio. 8. Fidontiam. J Galliae togatae in Italia urbs Ptolemaeo de A ntonino.
9. Aucta sunt. J Suspicor scripssse Velleium, nata funt. Haud paullo argutior se sententia, & exornata. 1ipsius.
ruptissimus fuit, ut B. Rhenanus tella tur. Cuisi honotis. J Parum haec inter
se apta. Distingui scribique mavelim: non tam drsiderasse, quam timui θ ρο-
restate imperii, quo priores ed Vindicaridam m. p. r. usi sumant, immodicaciu- Lillatiι licentia aἴ, ἰώ εR. Ex hac distinctione, & transposita nota parentheseos, longe alia clariorque sententia, quam quae vulgatur. maxime si mecum tcstate , pro poteriat m scribis : itemque abusus, non usui. Lipsius.
Cujus honoris, cet e. J Lipsius distin-gni, scribique mallet: mn tam δε derasse, quam timuiss pol state imperii , quo priores ad vindicodam maximis periculis Rempublicam usi fuerant , immodicae crudolitatis licentia abusust I. Sensum sane optime assecutus est.
cum de hoc aliis, nec prxtoriae dignitatis viris, potuerit demandari. Puto ergo pro prator subst i tuendum prodi- ιον. Similiter infla de Munatio Planco ait Velleius : Plancus non judicio recta legendi , ncque amore Reip. aut Caesaris ;fid morbo proditor, oec. transfugit ad aes rem. Qui locus per se fere sententiae nostrae firmandae tussiciat. yamus. I. Ludorum Circensium, JEquestrium. Quales erant Circenses. 2. Quibus sine nomine. J Burerius testatur, in vet. exempl. esse ', qui sub ejus nomine. quod omnino probum videtur.
3. Ad Sacriportum.J Vide supra p. I I 3. 4. Magnidicis. J Magnis,magis placet. Manutius. Magnificis. J Non muto. etiam paullo post, magnificentisimas res gerere invenies. Iipsius. s. Duo Servilii. Haec Serviliorum de Italicis victoria habetur in argenteo quodam apud me donario,in cuius una parte pone caput Romae, cui ITAxi Aiubscriptum est, signata est corona quadam victoriae hujus, ut videtur, index, quod fgnum in aliis etiam Serviliae gentis denariis impressum est. in altera Castorum equitantium aversis equis, simulacra expressa sunt, cum litteris Oscis, quibus indicari nomen, praenomenque Servilii putamus. Nam ostis
etiam litteris signati sunt hi denarii,
133쪽
118 C. VELLEII PATER C v LImus post annum, quam Hannibal Italia excesserat: ut appareat populum Romanum usum dictatoris non tam
desiderasse, quam timuisse potestatem imperii, quo pri res ad vindicandam maximis periculis remp. usi fuerant)
De verbis videamus. Ea in editione principe corruptissime ita erant concepta : usum diectatoris aut metu desiderat Tullo eo timuisse potestatem imperii, prosi res ad vindicanaum maximi periculi , sputia musteranteo, immadica c-delitatis licentia usus eH. Quae multo minori libertate commode ita restitui posse putamus: ut appareat populum Romanum usum dictitoris haud ita d siderasse, uti extimuisse potestatem impelli
quo priores ad vindicandum maximis periculis Rempublicam usi erant. eo immodica crudelitatis licentia usus est. Quaes non vera, saltem verae proxima est lectio. μι f. Cujus honorii, e. J si recte memini, non occurrit facile in antiquis Scriptoribus locus , de Dictatura, accuratior pleniorque. Quapropter nihil abs re me facturum arbitror, si paulo pressus mPeianis vestigiis institero, usumque Dictatoriae potestatis, ea parte, qua notitiam reip. gerendae iuWare potest, declaravero. Quae iam aliis sunt tradita , nihil attinet repetere. Manebimus enim intra limites Melisianas. Dicitur I. P Ares Dic Iriura ad vindicandam maximis periculis reueriti.
Vos esse. Recte, ipsa caussa reperti usurpatique hujus magistratus, di finis innuitur: creatum esse, ad maxima quaeque & ardua pace belloque praesentioris imperii viribus conficienda. Itaque
Lavio in rebus tripidis ultimum consilium
dicitur Dictatoris creatio 4 , 36. &AuguBin. 3. de C. D. I . in extremis periculis factum ait. Hic verus , &, ut
ita dicam ordinaris s scopus. Nam quod
sus plebem reseri, Us' επαυλά us di respectu temporis, quo primus Dictatον creatus, item resp. intemperaritiae popularis Emμυως accipiendum est. Serviebat enim postea Dictatoris
terror non Democraticae modo vehementiae coercendae, sed certaminibus
etiam & ambitioni optimatum in DI-dinem redigendae. Dicitur 2. a m Eeis, populum R. timuissi micrutem imperii Dictatorii. Erat enim jure regio, a quo serme solo tempore differebat. unde Ciceronis illud Philipp. r. debet explanari , cum ait de Syllae temporibus et Dictatura jam vim regia poteBatis obse- de M. Erat sane regia potesas, quippς quae duorum consulum, ut apud L. alibi dicitur, potestatem repraesentabat : jam autem duobus Consulibus regium imperium tribuitur apud Ciceron. 3. de P. 3. sed cum excepi ion e temporis. quam cum transcendit Sylla perpetuus Dictator factus, jam Dictatura vim totam regiae potestatis formamque veri regni obsederat. Alias, ne Dictatura ad libertatis oppressionem, regnique in rem Rom. reductionem tenderet, temporis brevitate cautum provisumque erat, ne ultra sextum mentem quisquam eum magistratum gereret, vide Clam. de arcan. 2, I I. de Catuli crat. apud Dion. 36. ubi di alterum consilium , εο est ἡξεως cuiusdam, ne extra Italiam cum imperio DDictator. Tertium erat, veluti imaginarium Dictatoriae potestatis frenum, sive simulacrum Democraticae libertatis etiam sub Dictatore; quando Dictatori equum conscendere non lic bat, nisi ad populum tulisset, Mequum ascendera liceret, scut ex Plutarchi F bis Scap. Liv. 3, 34. discimus. His igitur rationibus consiliisque Dictatoriam potestatem quam timebat PopuIus
134쪽
HIs TORIAE ROMANAE, LIB. IL 119 immodicae crudelitatis licentia usus est. 3 Primus 1lle &utinam ultimus, exemplum proscriptionis invenit, ut, in qualus Romanus , quodammodo limitabant , & ne ad mutationem status valeret, retinebant. Dicitur 3. apudVessitum: Non tam P. R.. desiderassensum Dictatoris, quam timuisse potestatem imperii. Desideravit sane usum, neque carere omnino potuit hoc remedio adversum libertatis vitia: sed non sine timore tamen accessit , ad praesentissimi remedii strenuitatem sicut peritissimi quique medicorum fortissima& maxime strenua medicamenta non quidem penitus omittunt, sed cum cura & solicitudine adhibent. Hate solicitudo non Parum creverat, perspectis rei p. morbis paulatim invalescentibus, auctaque incivilis elationis cupiditate. Praecipuae observationis est locus Appiani I. P. civ. p. 3 3 9. cum in tumultu Tiberii Gracchi miratur, nemini , neque tum neque poma in ment m venisse Dictatura remedium, quo reJubl. saepe e maximis periculis convaluerat. ιν inquit
μήτε τοτε , μη τε ἡ προν. Quod ait, neque postea in mentem venisse cuiquam hoc remedium, αἰ-κBQ κῆς , caute accipiendum est.
Nam illud SC. quo postea in C. Gracelii seditione Opimio Cos. primum mandatum est, uidereι ne quid νεθG. di trimenti caper i , quid aliud notat nisi commissum , quam plenissimum esse potest , imperium, sive, ut rectissime in Gracchis Plutarchus explicat, Dictatoriam pol satem l ut clarum sit, nomine Didatura, ob ti Iesu, querninnuit Messiius, abstinuisse; rem 'famtamen, post longiorem cessationem, reduxisse Romanos. Et si autem monarchici imperii J nomen eiuraverat amantissima libertatis civitas , tamen tot illis artibus suis, tanto legum consiliorumque a apparatu, non potuit suam libertatem regere atque conset varet , quin subinde ad plenam Unius poteHaum, sub diversis qui dein nominibus, recurrendum haberet; donec denique penitus in eam imperandi formam recideret, atque ita ab interitu, qui ex morbis libertatis immine
I. Immodicae crudelitaris. J Quam praesertim graphice describunt Muler. Max. 9, 2. Plui. DP. Amstim de
C. D. 3 , 27 γ 28. Lucan. 2. Senec. I. de clem. Ir. Id. de μογid. 3. aliique plures. Mecl.
2. Primus ille. J Impotentiam Sullae Cicero et ossiciorum,dc Verrin. Act.2.
lib. 3. his tangit verbis: Qui ausus eIι
dirare hara posita, cum bona in fora venderet , in bonorum virorum oe locuple-ιium, in certe civium , praedam sua fetendere. praeter ordinarios meminit
Dionysius , Caesat lib. I. bell. Civit. Sallustius. Schegit. Pνimus i B. JAρ-
Hic enim primus, quos capite plexos cu-μεbat, proscripsit, cir praemia pexcussor
bus profriptorum , linas e larentium indicibus , neque minus paemis celantibus latentes p posuit. quod & Milleius Noster mox subjicit. Matius autem Plu tardius, receptatori troscripti . servaιον. eapitxem poenam inuntiatam I non ex-l repiti satribui, filiis, parentibus: per
135쪽
rio . C. VELLEII PATARCvLiqua civitate petulantis convicii ' judicium histrioni ex leto redditur, in ea iugulati civis ' R. publice constitueretur Τ auctoramentum; plurimumque haberet, qui plurimos interemisset ; neque occisi hostis, quam civis, ub tius taret praemium ; fieretque quisque merces mortis suae. ' Nec tamen in eos, qui contra arma tulerant, sed in multos insontes saevitum. adjectum cliam, ut bona proscriptorum venirent, ' exclusique paternis opibus liberi, etiam petendorum honorum jure prohiberentur ;
eus ri bina talenta promusa , etiamsi
servus Dominum; filius parent m interfecisset. memorat. Eoecter.
I. yudicium hist ioni exoleto. J Alibilin Epistolic. Jtentavimus hunc locum etiamque alii. Nunc placeat Judιci um in histrionem ex albo. Nani id verum est. &Iegi bu s x tr tab. animadvel si a ctores aut histriones,qiii carmen actitassent quod infamiam flagitiumve faceret alteri. In bona omni Rep. ita solitum: hodierna licentia quam effraenis solutaque es lIisui. Iudicium histriani exoleto. J Placet
Putem interpretatio : nimisum aures
praebuisse judices histiloni, cor cives quotiescunqi costrasse,quos constaret hi*ιonemaeiquem petulantiore notasse conriuis. Li. psius maluerat: judicium ita b prionem ex alia. Quia in mys. fuit iudititim historiarum ex alto. Boecteriis. Exoleto J E leti epitheto nihil contemptius histrioni tribui potest. Ita Firmico in praesa tione l. I. Astrol. Sulla dicitur, Senex exoletus. Hoc est, ut mox ipse explicat : qui a primo v sigio pubesce itis atatis , in fusearum Vimris p r damna venundata pudoris adolevit. Glossae Philoxeni : Mucius, si ερακμι , τω - κ . sic Sc Cicero pro Milone, aliique ea voce usi. HUtio. a. q. publice. J Vulgo, Re uidicae. Ita restituit Claudius Puteanus. 3. .X MEI ramentum. J Sumitur pro obligatione nexuque i , ac vetus sti-peadio pretioque ejus, qui sit alia
q. Nec tamen in eos. J Forte, nec tantum in eos, iuxta Ursinum. Nec tamen ira eos. J Pro tamen quidam emendant tantum: alii cum icidalio particulam tamcn retinent, sed ita, ut alii corrigunt, interpretandum censent. Neu tris assentio. Subauditur enim tantum.
vel solum. Sallustius bello Jugurthino:
Non enim regnum , sed fugam, exilium,. has Omnis , quae me premunt, mi I νias cum an ma smul amisisti. Hoc est, non enim fiam regnum , me. Quod male manus recentior in Μs. nostrum, optimae alioqui notae, invehere fuit conata. Frontinus lib. o. c. xl II. de de Horatio: dfecit se in alveum, eumque
non armis , sd vis tribus oneratus, transe
rit. Possem etiam compluria aliorum afferre loca: sed hier, aut tali particula, postfd addita, locutionem hanc emollire conati. mss. . Gui contra arma tulcrant.J octo millia deditorum in villa publica trucidavit. Livius xcvii I. V. sia publica locus in campo Martis , Augustinus civitatis Dei 3. cap. x xix. Scheg . 6. Exclusique paternis opibus. J contra morem pri lcum, quo liberi minime parentum delicto tenebantur. Dionysius Antinuitatum 8; & Plinius in eximio illo Ciceronis eu logio lib. 7. c. RO. eo alludit. Postea his ignovit Caesar, de ad ius dignitatis revocavit. Sueto niua, Dio, de noster insta. Scbet .
136쪽
HisTORIAE ROMANAE, L I B. II. I 2t simulque, ' quod indignissimum est, senatorum filii &onera ordinis sustinerent&jura perderent. Sed adven-29 tum in Italiam L. Sullae, Cn. Pomprius ejus Pompeii talius , quem magnificentissimas ' res in consulatu gessisse
bello Marsico praediximus, XXIII annos natus, abhinCannos CXm, Τ privatis ut opibus ita consiliis magna ausus, magnificeque conata executus, ad Vindicandam restituendamque dignitatem patriae, firmum ex agro Pic no , qui totus paternis ejus clientelis refertus erat, contraxit exercitum. cujus viri magnitudo multorum voluminum instar exigit: sed operis modus paucis eum nar
rari jubet. Fuit hic genitus matre Lucilia, stirpis senat
riae,' forma excellens,non ea qua flos commendatur aet
iis, sed ex dignitate ' constanti quae in illam conveniens
riημα σε. Quod omnium evisum εR in- densimum , proscriptorum liberas nτο- refoue infamia notavit, omniumque bonarblicavit. Boecier. a. Res in consulatu.J Ita exemplar vetus juxta Burretium. vulgo, in δε-
; . Privatis ut opibu/.J Ita de Octavis infra 2, 6 I, I: mira ausus ae fumma consecutus privato consilio malisem sinata pro rep. animum habuit. Quanquam , lixe privati consilii auxiliique, utut pro rep. suscepta molitio, nisi accesserit publicae auctoritatis approbatio, ion solet commendari a rerum civi-ium peritis. Itaque mussintcs apud Tacitum I. A. Io, I. in reprehensione Augusti etiam illud memorant: pararum ab adolescenteρνivato ex riarum. Scilicet plus est in legibus, quam in successu. datoque semel exemplo praetex-ttique, facile dominandi cupidis ad nova consilia via panditur. Quare non frustra Aristotesta etiam circa clienteolas, de quibus mox sequitur, monuit, periculosum Use libera civitati, si quis
nimia clientum, amicorum,fννονum multitudine emineat possiatque. Quod Romani mature debebant observare .
ζ ηθους. Gratia formae dignitatem partire ac humanitatem eximiam praeferebat , o in illi iuvenili fore eas tendesinat jam senilis regia quadam Pari
tas. Compara Suetonii locum de Tita,c p. 3. Forma egregia, . cui non mi nus auctiritatis in Ist , quam P otia. Estne hoe ειδο- αξιον Ἀρομνiδ' , sive imperatoria formi, quam Cornelint
Nppos etiam Iphicrati tribuit, 3 , I
s. Sid ex dignitate. I De gravi autem hae &-Pompeii forma, ex Silio aliquid capies lib. xxii.
137쪽
C. UELLE II PATER C VLIamplitudinem, fortunam quoque ejus, ad ultimum vita comitata est diem: innocentia eximius, sanctitate praecipuus, eloquentia medius; potentiae quae honoris caussa ad eum deferretur, non ut ab eo occuparetur, cupidissimus; dux bello peritissimus; civis in toga nisi ubi vereretur , ne quem haberet parem) modestissimus ; ambcitiarum tenax, in offensis exorabilis,' in reconcilianda gratia fidelissimus,in accipienda satisfactione facillimus;
potentia sua numquam aut raro ad impotentiam usus paene omnium Τ Vitiorum expers, nisi numeraretur inter
maxima, in civitate libera dominaque gentium , indignari, cum omnes cives jure haberet pares,' quemquam aequalem dignitate conspicere. 'Hic a toga virili assuetus
Et gratum terris Magnus caput.
Lipsius. Constanti. J Manutius Imit, con
ιί. Nam ibi fides locum habet, uti facilitas in reconcilianda. IV s. In re-.οBellianda J Lipsius legit, reconciliata. Nihi nihil mutandum videtur. vult velleius. fidelissimum fuisse in reconcilianda inter alios gratia, ubi fide potissmum opus. Vinim. 3. Visiorum. J vulgo male, voto-νum. J Nimium est pro Pompeio. di quis vel Socrates ad hune sapientiae gradum venit, nil vovere 3 A idus igi tur vitiorum iacit, haud male. Possis
&, notarum: ae consequenter, inteν
maximi. Ut velit nihil esse culpandum notandumque in Pompeio, praeter nimiam aestimationem sui & studium excellendi. risus. Visiorum.JProfecto verior Aldi coniectio. quae fuerat eadem di mea. Nam sequentia attende: virum ait fuisse Pompeium, liberum di ita munem ferme omnibus vitiis, nisi maximum illud tamen enset, neminem quemquam parem se re potuisse. Certo igitur Oitiorum I scribendum P. Sic de Catone Porcio infra: Omnibus humanis citiis immunis. Exempla in alteram partem ata lata , si vere volumus iudicare, mi nus etiam cogemur, quam ad rem minimo minus facientia fateri. Taceo, quod quivis videt , quam illam ipsam lectionem insequentia adversis veluti cornibus impugnent. Acid
q. suemquam aqualem. J ωμν I. LI. eis. Pompeius neminem dignitate secum exaquari valebat. Lucan. I. Flor. 4, 2, I . ME . alludit orat. t. de rep. ora. eum de Pompeio loquens , Nam p-ticeps , inquit , dominatronis uegis
fuit qui uam , ncque s pati potui iset , orbis terrarum titti concussus foret. Egregie Theophrastus in Ch aEL G ἡ ολιβαργας , notat, homines ολιβαρχικους ex Homeri vermus hunc, solum cy unum tenere, M . ἁγαρον --λυλοιγέην , εις υιρον γ ε ali rum omnium nihil scire. Qui character non tam optimatibus, id est, Arist
craticis hominibus, quod simpliciter di sine
138쪽
H is T ORIAE ROMANAE, LIB. II. I 23 commilitio prudentissimi ducis parentis sui , bonum &capax recta discendi ingenium singulari rerum milit
rium prudentia' excoluit, ut a Sertorio Metellus lauda- .retur magis, Pompeius timeretur validius. Tum M. Per- 3 operna praetorius, e proscriptis, gentis clarioris quam animi, Sertorium inter cenam ' Eto scae interemit, Rimanis.&sne limitatione Magnus ille Cafavianus pronuntiat, sed Oligarchicis,adeoque iis, qui optimatium auctoritatem usque ad paucorum potentatum
evectam cupiunt. videtur eonvenire.
Quo sensu scilicet ολι αρουγρος, decla
sive , ισε θιρώ, civilis aequabilitas, veluti fundamentum &vinculum libertatis & Democratiae. Ergo 'Peius r cum omnes cives jure baberet pares. Hanc aequalitatem qui transcendunt, inciviles, inciviliteν elati, πολιβυργηθὶ vocantur, & interdum
Hie a tua. J vulgo, hisce toga Hie a tua. J Ita v. E. Is qui Velleium e vetusto descripsit, falsus est a litera in CcC. nam ut in in hoc, sic etiam in quibusdam aliis veterum codicibus, a se scribit ut cer quod iste procelyllaba adspexit. Burere. I. Excoluit. J In veteri exemplari celeriora , sorte legendum celebrior. 2. Elos .l Potuit esse loci nomen,
Elosiae, a librariis postea corruptum, potuit γ e scire r id quod sententia non respuit: potuit etiam aliter. quod ut assequi conjectura, felicitatis est , sieassirmate sine veterum librorum, aut historiae testimonio, temeritatis. Mi hi, lo ei nomen fuisse, probabilius videtur. Et quoniam in emendando litterarum maxime similitudinem sequi oportet, placeret, Oscae. quae suit urbs Hispaniae , intereas, quarum ope Sertorius usiis est. In fidem Romanam , ait Florus , venere μrbes, Osca, Terme, Tutia, Valentia , Auxima. Meminit et iam Plinius lib. m. cap. 3. &Ptole maeus lib. II. c. 6. x14 mutius. Et inis 3 Adsenti ot doctissimis viris, Manu-tium dico de ortelium, os ex Plinio. Ptolemaeo,Plutarcho legentibus. Str bo libro 3. Iirascam agnoscit. Supr mum illud convivium reperies apud fallustium historiarum lib. 3. Igitur discubuere , inquit, Sertorias intεν ον in medio. super eum L. Fabius Hispani insisse nator ex proscriptis , in summo Ant
atire scriba Maecenas mimo , mcd. res inter Tisqvitium , m Dominum Per ν-num. Huic loco lucem pete a Plutarcho in Sertorio. Vide Annot. in Sallust. p. 476.& seqq. J Unum moneo, facillime ab Antonio, qui in summo. vulnerari potuisse Sertorium , qui ii tetior. ita enim ritus statuere lectos, ut cujus Prona & prompta transitio de attactio. colligo e Plauti Asinaria Scena s pedum istum r
cum surgat, non in lectum inscendae
Neque cum descndat, inde det cuiquamma m. scheo. Eiosicae. J Imo, Oscae. Strabo lib. II r. de eodem Sertorio ait, ἐπιλιταῶ sm 1. Ita enim egregie emendavit Di. Puteanus. Vulgo corrupte editum: ἐπιλοίτα b νοσω. Florus etiam libro Io. cap. xx Ir. Oscam inter urbes recenset,quae Sertorio occiso, in potestatem venere Romanorum. Minu , I. Meιe
139쪽
114 C. VELLEII PATER C v LImanisque certam victoriam, partibus suis excidium, sibi
turpissimam mortem pessimo auctoravit facinore. MN, tellus &Pomprius ex 'Hispaniis triumpharunt: sed Pom- pejus hoc quoque triumpho, Τ adhuc eques Romanus,ante
diem quam consulatum iniret, curru urbem invectus est. Quem virum, quis non miretur, per tot extraordinaria
imperia in summum fastigium vectum, iniquo tulisse animo, C. Caesaris in altero consulatu petendo, senatum populumque R. ' rationem habere. adeo familiare est limminibus , ohinia sibi ignoscere, nihil aliis remittere ; &
invidiam rerum non ad caussam, sed ad voluntatem personasque dirigere. Hoc consulatu Pompeius 'ribuniciam potestatem restituit, cujus Sulla 7 imaginem sine re reli
r. Hi Janiis. J vulgo, Hist anis. Hi-θaniis. J Hispaniis reponit Lips. Nam alioqui legendum esset de Hil'anis.
3. Adbuc eques Romanus. J Cicero pro L. Manilia, Lucanus lib. 7. Plinius lib. . Pompuus Sicilia recuperata, Afica tota subacta, Magnique nomine stolis inde capto, eques Rom. cid quod uems -- rc eurru triumphali revectuse Z. Scheg-lcius. Adhuc eques RomanM. J Nam &antea , quatuor 3c viginti annos na. tus, adhue eques Romanus, quod nulgi
q. Rarionem habere. J Flor. 4, 2, I 6.& late Dio 4o. Appian. 2. besi. ῶν. CV I. M7. civ. Plui. in vit. BOecier. Invidiam rerum. J Etenim ut est non multo post, interdum persona, ut exemplo nocet, ita invidiam auget, aut levat. Et, νars iuvidetis eorum honoribus, quorum vis non timetur : sed qui eos iis obis; is aut deposituri, aut retenturi via dentur , m modum hal ut in voluntate.
Acidalius. Invidiam rerum. J Satis obscura sententia , nisi capias: invidiam rerum a plerisque ambitio su π potentiae cupidis non resεrri ad civissim γ ntgο- tium, neque ex eo aestimari et sed potius -- luntatis f studio obsequentes eos ferri ad
obtrictandum invidendumque, non tam
facias rebus quam personis. si enim voluntatem de QEΡοωρέcri eorum, quibus invicetur, accipias , falsa erit sen
6. Tribuniciam polsatem. J Tullius 3. de Legibus, Quamobrem in ista quia dcm re, vehementir Suffam probo, qui tribunis plib. sua lege injuria faciendae potestinem ademerit, auxilium ferendi intelligit intercessionem. Caesar li-stor. belli Civil. reliquerit, PompJ-que nostrum ceteris rebus omnibαι semper a b imis summisque sero lauditas r de
tribunicia mi sate laeto, me enim re --
hendere libet, nec laudare possum. Scheg-kius. . Im. gine fine re. J Alii,sine. iure. eodem sensu. Restituit autem Pompeius tribunitiam potestatem, simulacro quodam popularitatis r ut nimirum pignerato populi favore, aditum Φ
140쪽
HIs TORIAE ROMANAE, LIB. II. Iχς
querat. Dum Sertorianum bellum in Hispania geritur, Lxiv ' fugitivi h ludo gladiatorio Capua profugientes,
duce Spartaco, raptis ex ea urbe gladiis, primo Vesu-Vium montem petiere ; mox crescente in dies multitudine , gravibus variisque casibus affecere Italiam. qu rum numerus in tantum adolevit, ut qua ultimo dimicaversacie, Τ XL millia hominum se Romano exercitui op
posuerint. Hujus patrati gloria penes ' M. Crassum fuit,
mox Romanorum omnium principem. Converterat Cn.
Pompeii persona totum in se terrarum orbem , & ρ paene homine major habebatur. qui ' cum consul perquam lau- 3
sibi ad dominatum muniret. scut de
Caesar apud Surtim. . auctores restiturndae tribunitiae 't statis, cujus vim Sulla diminueras, enia fime juvit. Poecle
I. xx Iv. J Non displicet Lipso numerus qui in Livii Epitoma legitur,
L Iv. Lx Iv. 4 ut nihil hic mutandum putem, facit maxima scriptorum dissensio. Quorum in hoc numero di versitatem scire qui desideret, adeat eruditissimum Deliis hemium, ad Flori lib. LII. cap. xx. Vinius. IXI v. J Debello Spartacio vide Fur. 3, 22. quo Dque ibi Ca laudavit. adde Sion. ad
2. iniri. t Vix probes sitiri profugientes. aliud quid videtur fuisse prius loco vocis fugitivi. Gruter. 3. xx. J Alii hunc numerum plurimum augent. Inter quos, is qui minimum habet, est Eutropius. Hic sexaginta millia virorum ab iis collecta fuisse seribit. Appianus vero ad C. &xκ. millia extendit. Orosius, Liviique epitomator: medium tenuisse viden. tur, ut ex cladibus colligas. Itaque vix
ambigo, quin in velleio legendum sit ;
4. M. Crassum. J Qui ovans urbem inivit, quod Senatus censeret indi.
gnum de servis, hoste non justo,trium.
phare, Plutarchus. Coronatus tamen non myrtea corona, quae Ovalis, sed per gratiam Senatusconsulto adjutus, laurea. Agellius lib. s. cap. 7. Scων hius. . Romanorum omnium principem. J 'Non sane omnium: nec Caesar aut Pompeius concesserint. Quid si, vitai l id verum sit. nec displiceat etiam omitti vocem, Omnium, atque induci. 1 fui. Romanarum omnium principem. J Non quas solus, sed quia unus ex tricipitina . Lipsius, p. o omnium, malebat. vibus. Quem dictio, mox, satis refellit. Aliorum conjecturae Lipsiana multo deteriores. Omnium minime placet illa Barthii , qui pro, Romanorum om nium, seribebata. Romanorum hominum. Ut tacita nimirum argutia Caesarem non modo, sed & Pompeium, hominibus eximat velleius. Voss. Romanorum Omnium principem. J Nihil prorsus impedit aequalitas aliorum, imo nec superior alterius auctoritas quidquam detrahit huic significatui. Princeps Romanorum rectissime dicitur . non quislus supra ceteror eminet, sed qui inter eminentis imos Romano um , id e I , inter
principes sua reip. numeratur. BOecl. 6. Paene iamrne majαν. J Antea crate prir omnia majore vi has atur. ei