P. Bertii Commentariorum rerum Germanicarum libri tres : primus est Germanie veteris, Secundus, Germaniæ posterioris, a Karolo Magno ad nostra vsq[ue] tempora, cum principum genealogiis, Tertius est præcipuarum Germaniæ vrbium cum earum iconismis et

발행: 1616년

분량: 663페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

211쪽

ne, inquit, bellorum potens, Stator & conseruator impeperiorum,Voveo spondeoque, me sacra tua quae hactenus respui, susicepturum , & meo populo, Verae pietatIS exemplo & legibus praeiturum , si tu , qui SOLUS UINCIS,

victoriam mihi da Allemannis concesseris, mequz huic periculo exemeris. Adfuit inuocanti Christias. I x enim completa frit oratio, quum repente Allemanni, tanquam Coelo tacti, terga dedere & victoriam , quam iam prope in manibus habebant, FrancIs concessetre. Francus voti damnas haud multo post Rer igio doctore reli pionem Christianam capedit. Periit autem eo die cum Rege uniuersa gloria Allemannorum, neque multo tempore Alle- malam praeter commune nomen quicquam in Germania possederunt. Victores enim Franci non ante qUieuer , quam sub stiam potestatem Gallias Germaniamque omnem redhgillent. Hlodougrus certe victoriae illius usus Opportunitate, traiecto Rheno,omnem , quam late patebat , Allemanniam peruasit, ab ostio Moeni vique ad Sue- uiam , atque inde porro etiam ultra Danubium occupata Rhaetia cum Nigra silua & lacu Brigantino , Algoia, Scparte ea Helvetiae quae est inter Rhenum & Vssam amnes. Omnique tractu Rauracensi & Elcebensi qui nunc Basileensibus & Argentinensibus paret, regnumque Alle- Imanniae in Ducatum vertit. Habuit ergo sub suo imperio uniuersiam Rheni tractum a fontibus eius usque ad Oceanum , Cum terris omnibus in ripa Gallica sitis qua Vranctae Teutonicae deputabantur. In Germania vero Jr Drhenana ditionem omne quam ad ea usque tempora PD sederant Germani, ac praeterea Franciam orientalem siue Austrasiam do Thuringiam. Hoc ille imperium ad posteros suos transmisit, cum Francia occidentali, quae a mundi plaga Nealtria, a sermone Romania dicebatur. Vacti

Vero Allamanni quum grauius premerentur a Hlodo eo,

ERUM GERM

alij stuperatis Alpibus in Italiam ad Ostrogotnorum reis gem Theodericum generum Hlodouei profugere , alis

F rancis in se tutem cessere. Et exitat apud Cassiodorum exemplar epistolae ad Hlodovaeum regem Francoram missae a Theodoro, qua ille lbcero de victoria gratulatur, ipsamque monet, Vt fortuna Viatur moderate , Utque Al-lemannos,proquibus intercedit,benigne habeat, millis etiain eam rem legatis cum mandatis specialibus,&ad firmandam amicitiae fidem, nobili quodam cytharoedo, quem Boetius, grauusimus eius Ieculi Philosophus, probarat. Verba eius epistolae ita sese habent. cytoriosa quidem vestravιrturis in ιrat gratulamur , quod gentem Francorum prisiaetate residem feliciter 1n noua pratia concitastis, ct Assemoniacos populos cau sfortioribu inclinatos visiri s dexte, a bubdidistis. S d quoniam tu autorabiti perfidia irrestrabilis videtur excessu, quinetoam primara'rum pietatibilis, pro culpa debet esse vrnobis; sotira vestros infesim reliquim temperare, quia iure gratrae meremsir euadere, quos ad Parentum vestrorum defen-

tonem reo citis confugisse. Epo istisremis G, qui nostris Lbm calamur exterri s. emorabilis triumphuι est, si mannum acerrimum sic expau se , ut tibi eum cogas de vitae

munere seupplicare. Suffci at,isium regem cum gentis cecidisse superbia. Si Diciat, , innumerabilem natiouem partim ferro, partim feruuio subit gatam. 2 cam si cum reliquis con figis, adhuc cunctos severasse non crederis. Accipe in talibu3 cauos frequenter expertum. Ista mihi feliciter bella prouenertint, qua moderato 'e peractu sunt. Is enim vincat asdue,qui nouit omnia temperare , dum iucunda prosteritis illi potius blandia inr , qui austeruate nimis nou rigescit. Cede itaque suauia ter aemio nostro , quod si gentilitas communi remittere con euit exemplo. Sic en m fer , Ut O mesis petitioni-bm sitisse se videamini , ec silis fossiciti ex ista parte,

212쪽

LIBER SECUNDUS. 29y

pro vestris utilitatibiu peruenerum, per o rum portitores Osrbo Germania quoque testitur Tacitus, RUN,Inquit, ex nobiavio bis insinuanda commisimu3 , ut cauisores effecti, optata pos litateuces ex virtute siumunt. Ado de Clotario ad annum Q is victoria constanter expleri. Vestra siquidem salus no=a D C 1 xxxv 1. Clodouem rex decessit, Franci Cisraraum se

gloria es : ct toties regnum Italia prosicere iudicamin, quoties lium eiu, regem constituant. Et min, Clitarim quatuor unde vobis lata cognoscimM. O ba eLιm etiam artesio Poetum, nos νεgnans obqt, cuivi loco Frauci TVeodoricum fratrem e pariter destinavimus expet*rum , quε ore manibusique consona eligunt. Et anno D C L x I x. Franci D inielim quendam voce cantanis, gloriam vestrae potestatis oblectet. Perstitit clericum psa abie Iionem tonsura iv rvno stabilium , atque nihilo socias in proposito Hlodouetis, omnesque Alle- Cib 'ericum nuncupant. Etruria M. Franci Theodericam

mannos, quod ad rebus suis ita conducere existimaret, pro D gobreti sibilum regem seuper se congitvuut. Similia quoque seruis habuit. Ita ergo introducta est in Germaniam sier- habet Gregorius Turonentis . Francs, inquit, erecto Chiuuitus, res si perioribus iaculis inaudita, sicut ex Caesiare Sc deDidio Eudon m sibi Onanimiter regem ad JUcunt .Et rursum. Tacito conitat. Sed seruorum non Vnus ordo fuit. Flsica- Τ,m Franci qui quondam ad dribertum a merant beniο-

213쪽

sunt fera Germanorum pectora, & quos non potuerunt Romanorum aquilae superare, eos sub iugum misit facilis& benigna Christi lex. Ita Franci salutare Christi doctrinam, praeeunte, Ut diximus,Hlodoueo, admiserunt: Fuit autem eius dux μmina facti. A Francis Allemanni ad fidem perducti sint , amissa simul & vivendi & credendi libertate. Ab ijsidem Thuringi, Boiarii, Saxones , Sol uini, Norimanni edocti, impietatem & profanitatem id lorum abiecerunt. Postremum Uero Catti quoque & Frisij pertinaces enim isti prae caeteris fuere) religionem receperunt. sed non est nostri instituti haec omnia per equidistinctius. Utinam modo coelestem priorum impetum posteriores profana dominandi ambitione & inexplebili auaritia non corrupissent i Certe illorum pietati non

responderi,nt posteri, sed ubi imi in spiritu seuerunt, ibi

istorum plerique in carne messuerunt; siue id humana rum rerum vitio factum es primum virtutis impetum a que ardorem curri tempore remittentium; siue pia fraude, quod statuerent in ea seculi deprauatione non posse nisi

cum externo splendore & pompa Christianam legem defendi Sc conseruari: siue denique simplicitate quadam principum Sc iudici; infirmitate, dum crederet,quae Christo dari vellent, optime in istum ordinem conferri. Equudem quum profusas illas Hlodouei, Pipini, Caroli Magni, Ludovici Pij, aliorumque largitiones video, subit animum meum dubitatio, utrumne illi plus Christianit ii profuerint dando an obtierint: &,An ut ipsis tam multa dare fuit laudabile, ita aliis honestum fuerit tam amplas Opes in terris accipere & possidere. Vidit hoc & notauit in hac ipsa caussa Otto Frisingensis Episcopus,Frederici Barbarosta patruus,qui quum se expedire non posset, solo Ecclesiae facto rem defendit: quasi idcirco recte factum esset, quia fictum esset ab Ecclesia. Si dicis, inquit, heculari pera

hora dare lisuisse, quod istam ex sanctimu offir harire nec d

cet nec expedit; ad hoc, fateor, aliud etiam nescis, nisi quod stactos A DoLDlica Dei viros, Siluestrum, Gregoriam, Ubicum, Boni 'cium, Lampertum, Vothardum, ais que complu-rvi ea cognosicimuε habuisse. Ego enim, ut vi meo fuseu Ioquar, virum Deo magis placeat, hac Ecclem sua qua nunc cernitur exaltatis quam prior humsitatio , prorsu ignorare me profiteor. Videtur quid m statu idefuisse melior , ψe felicior. . inevitior tamen Romam sancta Ecclesie, credendaque quae credit, licite possidenda qua possides,credo. Quasi non potuerit ipsa quoque Romana Ecclesia in hoc negotio errare; & canon recti non sit ratio, sed homo. Probentur igitur quia ab Ecclesia profecta sunt etiam ista,quae Biturigibus arat Carisdinalis inscripta leguntur in aede S. Stephani, me des deuote, coelestibuου associo te, Mentes aegrota per munera sunt ibi istae, Ergo venitote gentes de sede remota, Qui datis estote certi de diuite dote, Te precor accelera, spargaου hic dum pol araa Et sic reuera secure coelic pera.

O si tuscires, quantum dam prost ibi res,

Tu iuxta visas donam quod dare quis 3. Te miser a poena dum te vi habo alie ἀVt tibi ' poena venia, sit aperta crumena.

GMors coelestis 'brica, qui porrigit est is. Ex hoc sum testis, mos hic mundare potestis.

Crede mihi, crede, coeli donaberis aede. Nam pro mercede Christo L Io, mihi cede. Hic datur exponi paradisus vend tioni. Currant ergo boni, rapient: culmina throni. His retinere fartim i mihi ti ιιι pauca obolorum, Frosiumma quorum referat itur aula polorum.

Hic si large des, in coelo sit i a stris. Γηiserit his parer, parce coninendit in mL

214쪽

LIBER S

cuid tardas ρ tantum nummi mihi des aliquantam.

Pro solo nummo gaudebis in aethere summo. Ita Ecclesiastici homines spirituali dignitate abusi, potentiam Christi in licentiam verterunt ,& ex animarum medicina aucupium fecerunt honorum & diuitiaru, longe iis dissimiles, quorum nomen profitebantur, hoc est, Apostolorum. Insederunt igitur in Germania Episcopi anti quas Romanorum Praeiadum sedes per Rheni Sc Danubij ripas, honoribus ipsorum commodisq, etiam ad se trans latis : hoc uno dispares , quod quum Praesides illi neque perpetui essent, neque ab Imperatorum suorum, a quibus

mittebantur inspectione immunes ; hi quos semel obtinuerant Episcopatus si per possi derent , exempti in stiperab omni ciuilis potestatis iurisdictione , ipsisque etia Principibus& Regibus,a quibus ad id dignitatis culmen evecti 1herant,formidabiles. Ad Rhenia cessere Episcopis Basilea,

Vesuntiorie. Ad Danubium insedere,Augusta, Frisingam, Ratispona,Salisburgum,Patauium, alias'; urbes insignes. Hoc autem ipsos studio consectatos esse, & racto suo iuris diuini specie praetendisse testatur apud Gratianum Lucius Papa Distinctione xxx. Vrbci, inquis, O loca su quibu/primates praeside e debent,non a modernis sed multis ante aduentu Christi tepmb.statuta sunt. Ipsa quoq; DioecesseOS Vox quae antea mere politica fuerat, trastata est ad iura Ecclesiastica: In notitia Imperi j leg itur Vicarius Dioeces eosAsianae, VI

Carius Diceceleos Poticae,Vi arius Dioeceseos 1 hraciarum.

In Italia quoque Dioecesses enumerantur xvii sub dis pqsitione praefecti praetorio Itali . Sub dispositione praefecti praetorio Galliarum ciere Di ecesses His anicae v II, Gallicς xvi I. Harum plereq; omr es postea abiere in Episcopatus,versa etia in ius & praescr stionem consuetudine, adeo

Vt nunc ab si1rdum sit Priucipibus & Regibus adscrioere Dioeceses. Praeterea sicut sub Praesidibus erat Duces Sc Co-

mites, ita sub Archiepiscopis fuere Episcopi. Quemadmodum ergo sub Praeside Maximae Sequanoru qui Vesontione relidebat erant,Rauraci; ita postea sub Archiepiscopo Vesentino fuit Episcopatus Basileensis: Sic ergo creuit Ecclesiasticorum potentia inGermania,cui vires & robur ad diderunt vicinorum per Galliam atq; Italia Episcoporum societates. Fuit autem primarum & Metropolitanarum C esiaarum cura, mittere ad paganos vicinos qui illos

ad fidem Conuerterent. Fecit id primum Treuirensis, qui Agrippinensi & Moguntino est antiquior. Postea Moguntinus, Francorum regum suasi, qui Christianitatis propagandae laude cum impetis gloria coniunxerunt. Hic ergo ad Saxones, Frisios, AIlemannos, Baioarios misit: Trans-danubiani, statim inde ab Apostoloru temporibus doct6na Christi imbuti sunt. Iuxta monachoru Vero congrega tiones, quae opimiori b. locis & maxime opportunis factae

sunt,constat oppida qua da fuisse constituta: Confluxerue

enim ad ea loca e vicinis ac remotioribus sedibus qui vel

Opera coenobijs praestabant, ut serui; vel qui ab asylis immitate sperabant, ut sontes ita creuere coenobia in pag , pagi in urbes. Ac initio crediderim oppida pleraq; tumul tuario opere & rustico fuisse exstructa. Hlodoueus certoe Argentorati ligneum templum condidit. Quum aute non sit Veresimile regio ist onere qui Qua tunc fuisse in ea urbe splendidius Honsequens est casas fuisse adinstar tuguria oram Xusitico rum nostri seculi. Donec ConfirmatoFrancorum impetio splendidiora omnia esse coeperitit, & per Uni uersam Germania excitis sylvis cultiora. Non negauerim zamen, primos illos Ecclesiae antistites rebus siris nondum

stabilitatis iuri se Principali submisisse: quo enim Colore adpaidi alias fuissent 3 sed postquam propagata religion

coeperunt ipsi quoq; ciuium ad se animos pertrahere, sece runt ad quod fictum videmus,& ii ermanoriim Repub lica nouam instita eris iurisdictionem, ita a citat Si segregata 1, ve 1n rebus Imperi j nihil sine ipsis constitaeretur.

215쪽

COMMENT.

Frusingensi, additis nostris obseruationibus. RERUM GER M.

Diebis Constantis Constantini sibi, Beata Vertrudis virgo PUini silia beato sine quieuit. Tagoberto qncque mortuo clariuem filim successit: nam ali3 suo Sigeberto dam adhuc viveret, Austrasam reliqaerat,eumque Cumberto Oloniensi prouli O Psino commendaueΥat. Ab hac oppidum Hollandiar quod vocant monte S. Gem Vb regibus Francorum Metouingijs magna fuit taudii.S- -DrG, nomen accepit

S Praefectorii Praetorio, quos Palatii magistrOS,& ma

jores domus Vocabant, potestas. Hi enim fluminae rei praeerant, & specie fulciendae autoritatis regiae, negotia omnia ciuilia & bellica administrabant. Stetit autem munus illud diu admodum in maioribus Caroli Magni, quorum haec est series.

Cario mannus

qui factis, s

pessice natus est rogo.

des sepulta Metis

i mater

Rubia. Audiamus nunc Ottonem Frisingensem, patruum Frid 1ici Larbarossae, virum generi suo virtute respondentem.

Diebus Constantini Constantis flj, B. -rnufo,qui maior domus fuerat .se is abrenuntianti, postmodum sis eccles M tensi pontisice facto, Angisem silius principatam maioris domu3 tenuit. B. Lampertus Traiectensem q pHELetaliam translata eLE , gubernavit Ecclesiam. Sub Iustiniano Constantini stis Tipinus stim Angis maior domus

essectus regnAm Francorum administrauit, cuim anni in ca talogo regum deinceps annotantur: reges enim ex hinc omni bm regni negoti s ct lanori nudati, solo nomine regnabant, maiores verὀ domus curam regni habebant. Diebus , nastas Imperatoris Dagobertus msritur rex Francorum. Fspino quρque maiore domus mσrtuo Carolus Flim iam regnum Franco rum per x x v I I annos,regibus adhuc, sed sine honore ac utilitate manentibus, administra uit. Hic magni Caroli avus, Regi redam regnum inuadere volentem multis acgrauibuι bellis prest, ac ad vidimum relicis sibi tantum ad habitandam Andegauensium ciaitate,

regno coercuit.

Detentus fuerat Coloniae in Iarcere a Pletrude nouerca, Pipies vidua: sed elapsus Praefecturam Palatij a Reginfre-cio OCCUPAtam armis repetij t. Is etiam lictis Baioari s llemanniam quoque quam Meuiam dicant, cum Lanfrid duce eorum subiugauit. Gasioniam cum Eudone AqAita 1rum duee δκicit. In Saxonia

ac Frisia furtia bellagest. Coracenorum qui ctim uxoribusas liberis

216쪽

LIBER SECUNDUS.

2 O3M liberis Aquitania fines ingressi fuerant , CCCL xxxv vel necess1tas ei aduenerit, quae per legem definiri non po- millia fudit, ex Francis tantum mille quingentis ansi sis. terit, usque ad nos quietus Jc conseruatus esse debeat, tam Euocarat eos Eudo Vasconum praefectus. Domita Aqui- ipse, quam qui per ipsum sperare videmur : Ut ei nullus tanta in Frisiam profectus, Radbodum bello petijt, vete- vllam contrarietatem vel damnationem aduersas eum D rem hostem , rebus secundis elatum , & occiso nuper cere debeas, nisi omni tempore sub nostro mundiburdio ad Leodiesem aram Grimoaldo Caroli fratre, genero suo, vel defensione quietus vel conseruatas residere debeat. Et immaniorem. Hunc ergo instructa ad Amistrachiam at ut certius credatur, manu propria subteriirmauimus , &que Austrachiam Frisiorum insulas exercitu, stipra Buria de annulo nostro subtersigillauimus. donem fluuium vicit, occiditque , copiis eius disiectis, Hic rursum Xx imperi sui anno G coniam ingressu Eugentilium facris subuersis, idolis comminut1s, atque ita donem occidit, ac sequenti anno contra silios eivi hellum in- praeda grauis reuersus est ad silos , teste Aimonio. Nec stati it. Saracenos denus Gallia, intra=e Colentes iuxta multo post iterum in Frisiam duxit. Hermannus Contra- TVarbonam delenit. Igitur dum regnum Francorum mutichus sic ista describit. Anno DCCC xx Ix Marolus nauata iis modis μὴ bellicosi simo principe Carolo augmentaretisr,li eueotione regnum Fri Am ingreditur, interseetisque quam- νὸσuum Romanorum quod ad urbem regiam Constanti plurimis, Popponem ducem eorum interemit,subuersisque lucis, nopolim tpansatum scierat, non solum ab ho b 4 , β O 'nis , vicitor cum pracla magna regreditur. Bonifacium prouinths imminuebatur, sed O misitis malis intro μquoque Anglum Martellus postulantem ut sub praesidIO. collidebatur. Quis autem siub finem vitat Caroli Martelli status rerum fuerit, ex Annalibus Pythei cognosci potest,in quibus hec

Ieguntur An. DCCx L. Pax Sc quies regno Francorum per Carolum redditur ad tempus Gothis superatis, SaXO- Dibus, & Fre nibus subactis, expulsis Saracenis, Prouin cialibus recepti S. nno ab incarnatione Pomini DC CYLII Carolin Pia. pini filius moriensi es filios, Carolamann*m , Plinum O fonem reliquit. Horam Chiso, quet manor natu erat, consilio uxoris fisa SNanehi des , Udalionis Baetariae ducis cca sanguinea occupata Lauduno friatribu3 b llum indicit. Ouicolistio milite Laudunum obsidione crngunt, fratremqVain deditionem accepta, in castiati iuxta Alvernam custὐ- cum nostro amore vel sab no oro mundi btirdio O defensio 'dia mancipant. ne quietus vel conseruatin esse . ebeat , hacrationem iustitia . AEgidius praeteritur: quod abnegato saeculo, Otij amanS,am reddat, ct ut similiter accipiatia Et si aliqua caciatio D tus esset Episcopus Rhotomagensis.

ter Paganos docere, certis legibus admisit, dato etiam in strumento ipsi securitatis publico cuius haec sunt Verba. Dominis sanctis & Apostolicis in Christo Patribus , Epis copis, Ducibus, Comitibus, Vicarijs, Domesticis , seu omnibus agentibus, iunioribus nostris, seu missis decur rentibus & amicis nostris, illustris vir CARo Lus maior domus, bene cupiens vester. Cognoscatis , Qualiter Apostolicus vir in Christo pater Bonificius, Episcopus, missus sancti Petri ad nos venit, 3 nobis suggiss1t, quod sub nostro mundi burdio vel defensione eum recipere deberemus. Quod ita nos gratanti animo fecisse cognoscite, Proinde nos taliter visi, feci us ei manum nostram roboratam clare ut ubicumGue ut i & ubi ambulare Videretur

217쪽

ap COMMENT.

nno DCC MLIII CPipinm ct Carolomannus regnum Διidunt, rosi anno Aoriam, Allemanniam , Thurin-giam: Fipino ver Purgundiam ct Mustriam prouinciam sortito. Dei e muttis praeli s commissis anno ab incarnarione Domini DCC v I quum iam Faldense monost rium fandari coeperat, Carolomannis aperit fratri sevo, seseculo abremvcrare velle. Q od sequenti anno ad effectam per isaeis. V rum Grifo fratri rebellans Baio iam etello inde T silone duce occupat. At 'pinus Tasilonem restiatuit,fratris X II comitatus conce pila quihm isse non conte tus , ad Masarium ducem Aquitanias it.

ANNO ab incarnatione Domini DCCL I, qIum regibu3 Francorum solo nomine regnantibus maiores domus

omnem reflni curam administrarent, Tipinu , qui hanc di- initatem per successionem Accepfrat, Barcharrim Her i- polensim Episcopum, O FHradum capedavum suum ad Zachariam P. A lcitandi gratia misit. Fontifex ergo, molim esse , Ut iste qui curam omnsum haberet , rex diceretin, quam qηi solam Nomen regis gereres, remandauit. Eo tem pore Hildericis ex antiqMortim Francorum regEm qui ah feroaeo Clodi' flio . verosinoi dicebantur , singuine

descenderat, inane re sum nomen tenebat. Di Ar an ab

suarnatrone Domini D C C L I a reuersis a Roma nunchyauctoritate Zacharia Papae P. pinus a B. Bonificiis ε Mogunt mo A chiepiscopo, at sique ν ni principibus in Mesona ciuitate ad runum eligitur.

nuo D O C I I v PipimG δ Sthphano Papa primo a fidelitatis facramento, qhθd Hildoic' prom erat, cum ali sre ni Francorrem primoribub absoluitur: ac detruso Hilderico in monasterium , postmodum in regem ungitur. His Zorouingoruum regno finito , Carolingorum coepit. Ex hoc Eomam Pontifces regna mutandi fluctoritatem trahant. Pi- p . As gtmr re prim ex LM ncmine Dur ac re regnum

Francorum gubernavit. Huius diebus floruerint curissimi regni Christi principo, Boniflicius Moguntinu rchi pis opin, mi ibin Duaniensis Prasiui, orbinianis Hi gensis Ecclesiae antistes, ali' quam plures. Ue Bonifacio alibi non semel diximus. Virgilius Hibe nus fuit ac sub Tassilone eiusque filio Theudone Ecclesiam Iuctaviensem, quae nunc SatZburgentis dicitur, fui dauit. Corbinianus vero Frisingae eodem tempore Ecclesiam erexit. Quinam praeterea hoc tempore in Germania foruerint, diximus libro primo. P DIL nno ab incarnatione Domini, D CCLV Pipinus ex rogatu Stepham Papa contra sulphum Longobardorum regem msmit. Bonifacius a Frsnibus mar rio coronatur.

Anno sequenti,quum Asalsus ea qua laudauerat irrita faceret . P invi eum deno Papia obsessim promissa implere compulit. Anno dehinc proximo Constantini Augusti nun-ris P ino munera deferent re, ad eum Compendium veniunt. Tasilo quoque Baioariorum dux illuc cnm maioribus sua genus veniem prega fit lis e eius eblatem sacramento pro msit. Sequenti anno rex graui ac laboriose bello Saxones deuicit, eo que tributarios δειit. His diebus B. Othmarus in insulam Rh ni Stem relegum . strauit ad Dommum. Othonianis iste S. Galli Abbas fuit: damnatum in Synodo relegatus est in villam Podamicam lacus Acroni j: inde delatus in insulam Rheni nomine Stein. FUlam Hii farium Aqhitania ducem , adhuc refellantem multis ac gravibus bellis pre si . Tasillo Giam Baioario tim x postposita side. auunculo suo Pipino rebellare attendit. Pipinus vero multis ac vari s bestis patratu, ad ultimammia faritam interfecit, ac no multo posZ in redιta Turonis infirmatis, inde Parisios d Matu3,anno ex quo in regem v cim e J XIV, ex quo vero . Mucipari post morte patris comperat XXV I, diem obp t,duos. Umquens filios, Carolom ct Carolom πβm. obhet

218쪽

L IBER SE

Obijt anno DCCL xvis, octauo Calendas Octobris. Sepultus vero iacet Lutetiae in Ecclesia S. Dionysij cum haec inscriptione, PIPIN vs REX PAΤER C A R GL I MAGNI. Anno ab incairnatione Domini DCC Ixx IX imperaute

adhuc Constantino CARO Lus dis o cum fratre regno

regnare coepit.

Carolo utpote maiori natu Neustra obuenit cum regnis Burgundiae & Aquitaniae. Carolomanno Austria cum gentibus Transrhenanis. Carolus post Galienam, duxit Desideris Longobardorum regis filiam uxorem, stante licet Stephano Papa, quod minas bene vellet Desiderio: Sed eam Carolus fractus Pontificis importunis legationibus tandem dii nisit . Aimo ad annum Christi D C cL O. Hoc anno, inquit, etiam Domnus Carolus rex repudiauit filiam Dei derii regis Longobardorum, anno postquam matris hortatu eam duxerat uxorem, Se Hilde-gardem de gente Sueuorum praecipuae nobilitatis taminam in matrimonium accepit. Sequenti anno Catam in Mormacia generalem curiam ce

lebros , orationis causa limina Apostolorum visitare disposait. Tertio regni sivi anno Carolomanno fratre suo mortuo, uxore1 istim cum sillys ad Desiderium Longobardorum regem fugiente, Caroli solus regnaos cum exercitu Saxoniam ingreditur. Vetuit nimirum Carolus ne patris sui haereditatem adirent liberi, ipsie monarchi m animo meditans : nec de

fuerunt in Italia qui, quod Longobardis Inse vellent, hanc ipsis subuertendi occasionem aptissimam iudicarent. Soror utriusique Rothaidis, mater Rulandi eius qui in Saxonia egregiam Carolo operam praestitit, sepulta est Metis. Eius Epitaphium hoc est, Hic ego quae iaceo Rot 1aidis nomine dicor, Quae genus excelso nimium de germine duco.

Nam mihi germanus gentes qui subdidit armis

Ausonias fretus Κarolus virtute Tonantis. Pipinus pater est, Κarolo de principe Cretus, Aggarenum strauit magna qui clade tyrannum, Pipinus proauus, quo non audacior ullus.

Ast abavus Anchisie potens, qui ducit ab illo Trorano Anchise longo post tempore nomen. Hunc genuit pater iste sacer Praesulque beatus Arnulphus, miris gestis qui fulget ubique, Hic me spe cuius freti posuere parenteS. Ita ad Carolum solum tot regna deuoluta sunt, quae ille florens aeui, vix enim annum eXpleuerat aetaris vigest mum & viribus pollens, ex eo auxit, & ad posteros transmisit. Hic ille est Carolus, qui a virtute & magnitudine rerum gestirum MAGNI nomen in Occidente obtunuit, & cuius in Francia soboles usque ad Hugonem Capetum per annos ducentos atque amplius, in Germania vero haud ita diu imperauit.

qui ad Comitia euocari, inque ise ius hi se ij habere sunt.

Coniςquens nunc videbatur, ut Caroli Magni ge

sta, caeterorumque Imperatorum percurreremuS,

atque inde regna regesque Bohemiae, Hungariae, Poloris, Daniae, Saeciae, Norwagiae describer mus,adiectisElachorum tam Ecclesiasticorum quam secularum ditionibus, cum Ducibus & Ducatibus Austriae,

220쪽

LIBER s

sasoniaeSauariae,Sueuiae, aliarumque regionum sub Im perio Comprehensarum: sed quia haec ipsa nisi ad unuru corpus referantur, videri possunt confusa adhuc esse atq; indigesta, praemittam Indiculum Oidinum S Imperii, &senem augusti illius consessius, in quo de rebus ad Rem publicam Germanicam spectancibus deliberatur atque

decernitur,admota e regione rabula uniuersali Germanae, quae Ecet partes maxime SeptentrionaleS non contineat, tamen in caeteris facile ostendit quo quaeque referre oporteat. In hac vero matricula proponemus eos omnes, qui

ad Comitia Impetii euocati rus suffragij intra hos annos C C C C habuerunt. Eius conspectras docebit, quaenam sint membra imperij; & quanta prudentia omnia ordinata a maioribus & constituta sint. Desumta autem sunt ista ex Tabulis publicis, quas Fredericus m Imperator Aug. in Comitiis Ratisponensibus anno Christi MCC cc L x x I conscribi, Sc in acta Imperij referri iussit, prout eas nuper vir Germanicarum antiquitatum petitissimus Melchior Goldastus amicus noster, in lucem protracta edidit: cuius fidei atq; industriae haec accepta ferenda sunt.

ORDINES IMPERII.

S ptem 'ircipes Electores. Archiepiscopus Moguntinus, S. Romani Imperii AGOhicancellarius per Germaniam. Archiepiscopus Treui missis, S. Romani Imperij Archia cancellarius per Galliam & regnum Arelatense. Archiepiscopus Coloniensis, S. Romani Imperii Archicancellarius per Italiamά

Rex Bohemiae, S. Romani Imper ij Archipincerna. Comes Palatinus Rheni, S. Romani Imperh Archida piser. Dux Saxoniae, S. Romani Imperij Archimateschalcus. Marchio Brandelaburgiae, S. Romani Imperij Archic

Rex Franciae sub Anglis.

Rex Hungariis. Rex Poloniae. Rex Angliae. Rex Scottae Rex Hiberniae. Rex Daniae. Rex Sueciae. Rex Norwegiae. Rex Dalmatiae. Rex Croatiae. chiduces.

Archidux Austris,qui solus' hoc titulo praecellit. Magni Duces. Magnus Dux Burgundiae. Magnus Dux Lithuauiae.. Magnus Dux Silesiae.

CPatriarcha.

Archiepiscopus Aquilegiensis Patriarcha, sol .

Primates.

Archiepiscopus Magdeburgensis Primas Germaniae, Archiepiscopus Lugdunensis Primas Galliae.

SEARCH

MENU NAVIGATION