장음표시 사용
141쪽
fai commissa procuratio. Principio star Eva, sus, ut loquuntur, ejus curiae , cui ab resormationibus nomen est, itemque Senator dictus: postea Ecclesiasticis negotiis pro Principe praefectus. Quod munus quanti momenti sit, ii porro norunt, qui sciunt, quantum intersit modum imponere imperiis, quamque dissicile sit, quod
nimium est, temperare, & saepe etiam concili te contraria . Non dubito, quin antiquitatis co .gnitio plurimum profuerit Bonarrotio in exequendis iis, quae sui muneris erant; neque in nugatorem quemdam, tanquam in aliquerite item invehar, quod assirmaverit illum sui; se minus aptilan ad id, quod commissum erat; gerendum. Pi aliquam enim plurima deessent argumenta , quae illum erroris , aut potiue malevolentiae convincunt, satis tamen esset
auctoritas amplillimi viri Iulii Oricellars, qui quasi alumnus disciplinae Bonarrotii in locum illius successit, quique saepe mihi testatuὸ
est, nunquam eumdem defecisse atut voluntatem , aut ingenium ad recte Principis negotia procuranda. Dum in urbe administratio reipublicae inexplicatum & constrictum tenebat Bonarrinium , studia antiquitatis ne obso-
142쪽
escerent renovabat legendo. Cum Vero ei paullulum laxamenti dabatur, rus concede
bat , quo liberius non solum lectioni, sed
scriptioni etiam vacaret. Et quoniam ingressus erat monumenta illustrare , quibus exornabatur mustum Carpinaeum, postquam profanae antiquitatis amatoribus numismatum
explicatione secerat satis, sacra tractanda suscepit , explicans fragmenta illa vitreorum vaserum , quibus ad signanda distinguendaque sepulcra veteres Christiani uti consuevete . Exhibent illa coloratas figuras, quas in imis poculis mos erat ipsis Christianis caelare, Sequamvis antiquissimo sint artificio ad secum eum enim aut ad tertium Ecclesiae saeeu.lum illa pertinere gravissimis adductus argumentis judicat Bonarrotius nulla tamen elegantia hommendantur. Etenim hanc videbantur eontemnere religios imi viri , quibus uni,ce erat propositum sanctiota religionis mysteintia, facta , ae symbola ante oculos suorum
ponere, quo magis virtutis amotem in eorum animis inflammarent . Venerandas hasce
reliquias eo libentius aggressus est explicare ponarroiius, quod studia sua magis condi
143쪽
t , PHIL Iphis sputavit tum sapientibus ad limitatulos
summos viros, tum curiosis ad indicia vete- is memoriae cognoscenda. Et sane quid ejus aut diligentiam subterfugit, ut non notaVerit, aut eruditionem, ut non sit commodisti. me interpretatus Θ Necesse erat declarare adprobandam antiquitatem hujusmodi vitrorum, quae litterarum sor mae , atque duictus primoribus Ecclesiae saeculis in consuetudinem
venissent, idque sic praesiuit in praefatione libri, ut supplere voluisse videatur insigne' Nabillonii opus de re Diplomatita. Inter reliqua certissimis argumentis probavit tum majusculis litteris , tum minoribus exim serme in modum sor mali; , quem nos dicimus com suo, ad scriptionis commoditatem celerita temque usos Romanos fuisse , qua de re plurimum laudatus est a Maurinis rerum diplomaticarum scriptoribus r . Aliis etiam in operis locis sermonem habuit de variis apud veteres scribendi modis, Si de illo in primis
certe antiquissimo, quem Graeci appellant βρυςροφη bv; odorantique omnia diligentissime
nunquam non destuat aut certa argumenta, aut
144쪽
BONARRO Tr Us a f. probabiles conjecturae ad illustrandam vεrDtatem . Νihil notius, quam Christum Iesu niae pe repraesentatum fuisso sub Pastoris sor. ma . Plures hujusmodi imagines se se osse,
runt Bonarrotio, qui suo more omnia qua Tens , eTcutiens , atque enucleans, ubi ceteri
vix pauca notatu digna animadvertissent, ipse plurima & notat. 8c in medium affert. L, bet exempli caussa commemorare quae depastorum multiplici Sc vestitu & cinc u dinseruit , quaeque e media antiquitate petita
attulit de fasciis cruralibus , de mulleis , quod erat calceamenti rostrati genus , de dupliei pastorali baculo , & duplici quoquo vase ad lac continendum, ceterisque hujusmodi rebus d agrestem vitam pertinentibus scitu dignissimis. Nec communia sunr illa, quae profert de pallio, ejusquo usu apud Chriltianos, de variis tunicarum speciebus , do toga, & quas
ei successarunt, lacerna ac penula, de stola, de origine sacrarum vestium , & de sabano. quo recens haptia ii tegebantur. Aliud etiam illustrat veltimeoti genus, quo cortis in regionibus , antequam lustrales aquas susti-Perunt, novi Christiani homines tegebantur ε
145쪽
r s PN ID PUR hos ex ignoratione omnes sere Tertulliant
planatores reprehendendi sui copiam. sece . t unt. Omnino perpaucos striptores inveno vis, qui de re vestiaria, omnique sere cultu. illius aetatis, qua Ecclcsiae velut insantia continetur , magis quam Bonarrotius, certa promtulerint, Se magis selictier apteque obscura muru. ta illustraverint. Originem diadematis illius , quod nimbum dixere veteres, apud Aegyptios xeperit. ejusque usum apud Romanos declarat. Quod autem ad Christianos pertinpt L minime dubitari posse ait, vel ante Constamini tempora ipsos hoe ornamenti genus Christi imagini
addere consuevisse. Ineunte vero saeculo V.
dedisse quoque Angelorum figuris ; dein ab
VII. cum Evangelistis. eum animalibus, quaciis tanquam symbola tribuuntur, nec multo. . post cum Apostofis communicasse denique omnibus, quos in. Divorum . numero sancte colimus ,. commune fecisse. Hoc ipsum orna- . mentum k quod diu proprium. Caesares habuere , paullo post tempora Iconomachorum renuisse illos apparet, ne caelestibus e Xaequari velle viderentur. De Magis ea scribit rer quae docemur, vel ab antiquiissimis te
146쪽
BONA OTI Us Mporibus in more fuisse Christianis eorum pnagere imagines; non deesse argumenta , qu hus duos, vel tres quod magis probabile videtur numero eos suisso convinci possit
deesse vero omnino ad probandum eo fieri
fuisse aqt Reges , aut stirpe regia prognatos;& vestimenta, quibus indutos ipsos exhibent vetustissima monumenta, qualia sunt in primis longa quaedam se moralia Saraballa, aut Sarabara dicta, palliolum , M pileum Phrygio simile , Asiaticorum propria dc perpetua fuisse. Quae dum exponit Bonarrotius , modςstis. si me qaidem emendat locum quemdam interpretationis, quam Zaccagnius in vulgus ediadit, de Μanete, ejusque cultu ia vestitu; ex quo nonnulli conjicere se posse falso puta: runt , nescio quid invidiotae inter hos duo
viros exortum fuisse , cum Bonarrotius se relictum, Zaccagnium autem evolasse doluiAset. Si quis vero in hac emendatione se agno-idere Io. Antonium Salvinium existim abit, ab eo sane non dissentiam, cum constst in iis rebus , quae ad Graecorum interior*s litteras pertinebant, saepissime Bonarrotium ad open thius confugisse. Narrarem etiam quam
147쪽
e 4 PHILI Frusqaando secutus sit viam , ut ipsum ad usus. suos promptiorem haberet , nisi digniora ,
quae memoriae prodantur, occurrerent. Quod
vero Bouarrotius interdum Salvinium, alio 'ue doctos homines consuluerit, A quosdam alios adhibuerit ad explicanda cogitata sua . non propteroa justam illum accusandi cauccam se habere existimabunt malevoli. Nunquam enim interdictum fuit. ne summis viris liceat adjutores adsciscere industriae suae , praesertim si haec tanta esse debeat, ut unus homo illi sussieero non possit. Cogitur po eo quisque admirari Se stupescere , praeter singulare acumen & judicium , quod semper eminet in Bonarrotio, immoniam eruditionis cupiam , qua omnia illustrat Sc ornat; M 1axaginta Vollamina manu exarata, qtaae ipsum reliquisse testatur Lamius I , erant quidem au tisi ma supellex, necessaria tamen ad id , quod sibi propositum erat , perficiendum . Nam si quis ve, leviter percurrat opera Bovii arrotii, statim judicabit sine inoritia omnium fere rerim, quae sunt nobis Graecis , Latiatisque litteris traditae, illa scribi non potuis,
148쪽
BONARROTIUS I sse. Eum vero ad studia antiquitatis ex omnibus maxime natum aptumque suisse , illud argumento etiam est, quod omnia posita ante oculos ejus esse viderentur , ut rein cum re conserret; quodque nihil negligere soleret , adeo ut quae minuta & minima plerisque videri potuissent, cum in manus illius inciderem , uberes. suppeditarent sontes artis Est scientiae . Cui enim suspicio oboriretur ex rudibus illis ac vilibus cyaethorum fragmentis tantam tamque uberem rerum lectilsimam segetem enasci posse Z Νeque modo eas dico, quae rem christianam illustrant, sed eas praeterea , quae in reliquae antiqui laetis fines exincurrunt. Etenim in iis monumentis nonnulla sunt ad profanos, atque adeo ad Paga-nOS pertinentia, quibus inter sacra dandum esse locum idcirca putavit Bonarro ius, quod ad horum antiquitatem comprobandam essent opportunissima. Ex his unum expressam ha
bet Amoris Sc P*ches sabulam, de cujus origine Sc significatione postquam satis multa protulerit, quaerit caussam , cur, cum es
ficta illa fuerit ab antiquissimis temporibu S. . vel ante Romanum imperium , ipsem tam ea
149쪽
plentio transierint Veteres scriptores . Nam primus, qui de ea re scriptit . fuit Aput ejus qui vixit circiter Μ. Antonini tam pora . Non dubitat non arrotius . quin haec fabula tradi-Ia suerit mysteriis , quae aperire olim nesa putahatqr . Posterioribus autem temporibus iquibus superstitio hominum mentes minutpccupabat , tanta religione se obstrictos essa
haud existimarunt scriptores; hinc factum eses', ut Aput ejus non de Amore solum MPsyche , sed etiam de Iside , Lucianus det
De a Syria , Plutarcus de Iside atque Osiride libere scripserint. Sunt 8c aliae tabula a aliis in vitris expressae; nec sabulae modo , sed ia illustrium virorum imagines , unde ΟC-ςasionem oblatam sibi Auctor putavit a8 morem declarandum i qui vetustiis mis temporibus viguit , ut Principes aliique celeberrimi viri sub alicujus Numinis forma pingerentur. Naud pauca etiam exponit de ludis Circen intibus N Gapitolinis , quod pictae essent ima pines aurigarum, qui iisdem in Iudis victoriam vicerant. Omnia vero haec Vitra, quae
vel religionem prae se , vel superstitionem se- unt, illud habent commune, ut tuis ruiei in
150쪽
B NARRO TtUS 34 eonviviis , quod aperte indicant convivalesaeclamationes in plerisque eorum inscriptae. Eam ob rem necesse suit Bonarrotio haud pauca recondita de mensis veterum in m dium proserre. Idem quali sestivum acroa ma, ne sine corollario do convivio discederent sui Lectores, attulit extremo in libro explicationem trium dyptichorum eburne Fum . quae habere in manibus potisit. Ho-xum in altero efficia est Romuli δεοθόωσιν; iterum destinatum suisse videtur memoriae
illius diei consecrandae , quo die Basilius sub Iustiniano Caesare Consul declaratus est nam inter convivia , quae ornare splendi, de atque magnifice , ludis publicis commiΩsis, solebant Consules . aliique Magistratus , dono dabant illustrioribus . convivis hujuΩmodi dypticha tertium demum Christi in
cruce suffixi , aliasque sacras imagines r praesentat. Maximi aestimanda esse haec monumenta . ait Bonarrotius, tum ob eorum raritatem septem enim tantum commemorat, quae ad illum usque diem vulgata sue xant, praeter ea , quae illustrat tum ob potitiam antiquitatis . quae ab iis , tanqua K a.