Vitae Italorum doctrina excellentium qui saeculis 17. et 18. floruerunt. Volumen 1. 20 auctore Angelo Fabronio Academiae Pisanae curatore 13

발행: 1787년

분량: 403페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

alhur, et qui, ceteris posthabitis , eam Goma

tam 3usceperunt , quae ad saerorum ritus et i,

iurgiam Uecrat, P aeclare et ab iis politam fuisse operam arbiιrabimur . Sed his error . et haec indoerorum quorumdam animis ossa caligo est a pervulgata haec esse , et tanquam leνia quaedam vina nihil valent in aqua , sic liturgi corum ista magis gustara , quam potata delacrare , nec mulas litteris egere eum , qui eadem tractat. Ego quidem sic comendo frustra in ipsis explicandis lasorare illam , qui omnem antiquis rem non noνerit, qui Graecam et Orientales sim tuas non didicerit, qui non ariem teneat, in qua inest omnis cum sustilitas disserendi, tum periaraa Iudicandi, et qui diu mutiumque in M. P

trum et Melesiae monumentorum lectione , hoe est in media theolo a , non sit versatus ex quo, quasi quodam sancio augustoque fonte , omnis mariare debet oratio. Prostero tuti haec scimila interioribus quisusdam litteris contineretur , non diu magna rerum litu carum obscuritas et igninratio fuisset; cui assignari debent multae disputationes , quae catholicam Ecclesiam pehementirsime et infelicissime turbarunt. Experti id sunt Patres concilii Florentini, et mm de hujusmo-

12쪽

ssi rebus inter se e troversarentur , non modo per eos lux nulla Graecis ritibus allata est , majores obductae fuisse tenebrae videntu : nam quod ad orthodoxum de Euctaristia , dogma confirmandum erat opportunissimum, non inutile modo ,.sed perniciosum jussicatum est . una. est. Orient . talis Ecclesia , una est Occidentias. unum Deum aurem omnium suspiis ac veneratur , qua ris suos quaelibet, ritus habeat ; sed cum hi nihil alicujus momenti conripeant quod antiquitus in sacris mendix observatum non fuerit magnum Inde colligitur argumentum ab uno fonte , apostolorum scilicet exempla et praeceptis , ad omnes Ecclesias illud manasse , rati em et doctrinam fuisse et esse commme , ric. M EM Mae , quae precibus quibusdam et ceremoniis differte videntur re tamen et voluntate. mirum in modum consentiant. Quanquam Ecclesia Romana

reliquarum prima , ab Apostolorum Principe sumdata , fiammam haleat auctorisarem et dignitatem, et ei sinDtari quodam jure subjectae maxime fuerint incidentis. Ecclesiae nunquam lamen Pt mis saeculia ab iis. exem, ut in sacra faciendo

eosdem omnino ritus serrarent .. Itaque , ut a viro summo Ioanne Mabillonio oburratum, et ν

13쪽

riis inter se ritualibus libris collatis demonstrat etiam fuit, viguit ritus Ambrosianus in Eoctilia Mediolanensi , Gallicanus in Gallia , Gothieus in Hispania et GaIlia Νarbonensi , qui pretationibus quibusdam inter se disserebant. Addi quidem potiuerunt multa es praesertim re ore , quo

etesia pace 'stuebatur, et addita fiasse non negamus ad decorem Domus Dei augendum , sed id supernitiose, factum fuisse, nemo nisi per sum mam temeritatem atque impudentiam calamniabitur. Nihil sane jucundius , ut ex meo sensu ju dira , nihil utilius harum rerum inquisitione , et eomparat e multorum rituum inter se ; nulloque non praeconio celebrandum D. Bonam cardinalem putamus, qvi edidit duos rerum liturgicarum libros eruditos et laboriosos , in quibus omnia prope , quae in hoc ganere optima sunt, accura 1e collegit , ades ut Mas Effligentiam vix quidquam fiugerit. Qui antea , ut Iosephus Pam rius, idem argumentum tractarunt , etsi multa collegere, quae non.mediocre antiquitaribas litudigicis lumen asserun 'longe tamen abfuerunt.ab illarum rerum cognitione, in quiSus scientia hia jusmodi contineri videtur, Maaime quia pleriqua Graecae Ecclesiae disciplinam pro cognita habue-

14쪽

it, cum ipsis incognita plane esset ι non se eus ac Syrorum , Aegyptiorum , allatumque Orientalium populorum . Nam Pamelius parum Graecam linguam noνerat: Genebrarius, etsi linossis Orientalibus et Hebraica in primis doctus esset . cia sacra Orientalium nulla viderat ; ceteri , qui anu illos fuerunt, ineruditi et creduli scriptores. ne nominari quidem merentur. In eo etiam pec- cumrat , a quo vitio ne abfuit quidem vir summus Iacobus Goarius e Dominicana familia , qui primus in Graecis ritibus explicandis utilem operam impendit, ut dum litardam Apostolicam exponere adlaborarunt, falsis veterum Pontificia. rum epistolarum Dionysii , Clementis aliorumqu/hujusmodi scriptorum testimoniis uterentur, undsmulta ad illos reprehendendos atque irridendos arripuerunt Haeretici. Haec omnia artem, δε- etrinam , ingenium et iussicium summum requirunt, et quod his facultatibus abundaverit Bona. et quod instrumenta, quae habuit ad obtinendam aspiscendamque sapientiam, ad hominum utilitatem contulerit, et quod in eo quasi lumen aliquod virtutis veterisque sanctitatis perspicere vi demur, ejus vitam historiae monumentis manda. te decrerimus, quam tibi nuncupamus uti νeteri

15쪽

amim , et optimarum atrium Mudiis , eι praesertim theologica doctrina eruditissimo. Mn m,nus vero tibi hoe munuscutam , vir doctissime .gratum fore confido , quod multi hae ipsa in re

laboraverint et puppe cum vererem tum vulgatam esse rem videam , tam novi semper scriptores' aut in Mus cinius aliquid allaturos se , aut scri- bendi arte ceteros superiuros euiant. vale , et parce jam laboribus, quos in gravissima studia impendere soles, cum satis gloriae vixeris , neque tibi integerrima mente sit vetendum, ne , nisi tanquam lamini oleum instilles, praeclara tua sapientia serie re extinguatur. Hula susνenire debemus ; quaerit enim auxitium et requiem , 'eaque propter Ennius equi fortis et vicistis senectuti oomparabat suam :Sicut sortis equus spatio, qui saepe supremo Vicit Olympia , nune senio consectu' quiescit.

Piris Idib. Aptia MDCCLXXXVI.

16쪽

Io ANNEs BONA CARD. Q Uni qui magnos homines Virtute , sunt

qui doctrina metiuntur; ut Sque Summas laudes tribuere oportebit Io. Bonae, cum

Deile dijudieari non possit utrum ille doctior

an sanctior fuerit. Qui ex nostra mollitie, non ex ipsa virtute de Virtutis praestantia et robore judicant . et alienos mores ad suos reserunt , leviora fortasse putabunt , quae nos de eo oris aflictationibus , de honorum contemptu , de amore solitudinis asseremus . Cum autem exprimere imaginem consuetudis nis atque vitae velimus Bonae, nihil videmur debere praetermittere quod pertineat ad eam declarandam; quare dicemus primo de ejus vita privata, deinceps de ea, quam in nobilissimo orbis terrarum theatro, amplissimo decoratus honore degit, postremo de ejus studiis atque editis operibus, quae ad

immortalitatem nominis assequendam maxime conducere Videntur . Natus is est IV. Id. octo bris an. ΜDCIX. Monte Regali. urbe subaupinarum nobilissima, patre M. Baptista Bo-

17쪽

8 IOANNES BONAraa, matre Maria Zugania, quorum ille vinculis propinquitatis conjunctus erat cum Frano cisco Bona Lesdiguerio Comite Stabuli , ut appellant, Galliae , haec si non nobilitate, se ma quidem , prudentia, diligentia atque castimonia commendabatur. Quod rei militaris

virtutem pater , merens ipse Stipendia, praestare ceteris omnibus putabat, unicum masculini sexus filium militiae destinaverat , quare genus educationis erat ejusmodi , ut ille erudiretur maxime laboribus, currendo, esuriendo, sitiendo. algendo, aestuando, iisque artibus, quae decem bonos et sortes duces . Sed quae ambitiosus homo inierat consilia , fregit pueri constantia, qui nec precibus , nec minis a proposito deduci potuit nomen dandi Cistercensium Monachorum , quae S. Bernardi dicitur, familiae . Contigit id XIV. Kal. Sextiles m. MDCXXV. et m turandae rei oecasionem illi dedit impudenti sima femina, quae ejus castimoniae sermaenim erat in adolescentulo et species liberalis periculum molita suerat. Tum porro sedulo

reputare animo coepit. quae essent susceptae a se vitae rationes atque ossicia, eaque sic

18쪽

exequebatur, ut tyro esset veteranis ipsis exemplo et admirationi. Studiorum caussa Romam venit, et cum talis evasisset , qui se in veriorum et doctiorum laudibus responderet, munus ei demandatum est sacras litteras interpretandi . Sed non linguae solum , verum etiam animi et Virtutum excellens magister habebatur, et erat. Moribus enim castissimis atque innocentissimis formam veteris sanctitatis expresserat. Ad suos redire jussus , Praeses renuntiatur patrii coenobii : sed ipse sua studia eφ otium et requiem antetulit digni tati , eaque propter Augustae Taurinorum quinquennium fuit. Non est credibile quantis hie laboribus se exercuerit, qua de causa periculosum in morbum incidit, ex quo aegre, cum intermitteret nunquam studia doctrinae , convaluit. Post id praeficitur Astensi coenobio , nec nisi injecto peccati metu , ni paruisset, ut praefecturam hanc acciperet, adduci potuit. Hic ita vixit, ut universis Α-stensibus merito esset carissimus . Quo factum eSt, ut eum principes quaedam iam

liae inter se dissiderent, Bonae consiliis et opera ad pristinam concordiam redierim, et

19쪽

cum dissolute et turpiter nonnulli viverent

revocare se ad industriam et virtutem coeperint . Paucos post annos remigrare coactus

Montem Regalem , quo nobilius coenonium regeret . hunc diem sic universa civitas Asten. Sium prosecuta est . ut lacrimis desiderii suturi dolorem indiearet. Biennium tantummodo suu in patria. Nam an. MDCLI. cum ad comitia, quae Romae haberi solebant. venisset, summa omnium collegarum voluntate et congratulatione universae similiae praesectus est. Id quidem gravissime tulit. Nam cum esset singulari modestia , obscurari atque pene obrui maluisset; et is nimium inquirens in se, atque ipse se se observans, metum que ne aliqua in re peccaret, qui ceteris dignitate praestabat , ad inferiores accedere . vi. debatur. Raro. pedem domo esserebat, et cum sores cubiculi claudebat. eruetabat se iis a flictationibus , quae Christi sectatoribus esse Solent in i deliciis, et quas homines voluptati bus dediti nomine calumniantur . erimino- ω Unus annus additus labori suo calamitas ei Videbatur, quapropter effecit , ut omnia re mom mur, quae obstare et impedire pote-

20쪽

CARDINALI Srint , quominus ille delanctus jam triennali munere, liber ad suos rediret. Retinere praesertim illum Romae studuit Fabius Chisius Cardinalis, cujus summa erat auctoritas, quique, licet verae amicitiae dissicillime reperiantur in iis , qui in honoribus et in republica versantur, adeo diligebat Bonam, ut

eum esse diceret, quo careret aegrius . Omni igitur cura vacuus Bona totum se ad rerum divinarum contemplationem contulit , degens

in vinasterio Beatae Virginis de Vico. Sed quem locum quietis et tranquillitatis plenissimum fore speraverat, in eo maximas molestias invenit. Subagrestes enim homines, incultoque ingenio, nulla dignitatis, nulla doctrinae habita ratione, eum dure et aspere exceperunt, contemnere , despicere, infra seducere, pro nihilo putare, et nihil non ab-jeetum atque humile ab eodem exigere. Ha-huit sane Bona ubi ostentaret praeclaram illam suam patientiam omnemque christianam virtutem. Nemo enim illum tantam insolentiam indignitatemque querentem audivit , et quos neque patientia, neque otaequio, nequo'

moribus humanissimis lenire potuit , facile ,

SEARCH

MENU NAVIGATION