장음표시 사용
21쪽
memoria illustria Christi et Sanctorum exenissa repetens, pertulit ac passus est. Sed ire stabat tempus ad comitia habenda. Ne Romam de more convenirent Patres obstabat stilentia . Itaque plerisque placuit rogare Pontificem , ut ei, cui vellet , summam potestatem deserret, additis postulationi nominibus eorum , quos tanto honore dignos arbitrabantur. Sedebat tum ad Catholicae Ecclesiae gubernacula Alexandri VII. nomine ille idem Chisius. qui tot amoris signa Bonae dederat , qui
que , cum eam voluntatem , quam semper habuit erga eum, retineret, intelligeretque quam ejus industria Romae posset esse illustris , non haesitans respondit, se ex omnibus Bonam eliis, gere , atque imperare ei, ut sine mora ad munus gerendum se conferret. Qui paullo ante Pontifici ipsi negaverat se ab otio et solitudine diScesSurum , ne munus a Deo assignatum defugisse culperetur . paruit Pontificis voluntati ; neque minus ne obstinata recusatio laboris declinatio videretur , cessit ejusdem auctoritati, qui eum esse voluit a consiliis Urbanarum Decuriarum, quae Indicis . Rimum
Propagandae Fidei , et S. O i appellantur .
22쪽
CARDINALIS I 3Magna erat hominum opinio de illo , magna
commendatio doctrinae, et cum valeret etiam
eloquentia , et facillime optimeque perspiceret , quid res, quid tempora ferrent, eas dicebat sententias , quibus saepissime assentie bantur reliqui ad unum omnes. Haec expressiora et illustriora erant praeconiis ipsius Pontificis, sic ut omnes intelligerent facillime Bonam amplissimos honores posse obtinere . Sed. vir modestia summa solitus despicere ac pro nihilo putare ea, quae vulgo ducuntur amplissima , aucupabatur tempus
redeundi ad suos; et postquam triennium praesuit semiliae , et Episcopatum Astensem, quem ei Emanuel II. Sabaudiae Dux detulerat, recusavit, abeundi veniam a Pontifice postulavit . Praecise id ei negavit Alexander, qui saepe ipsi gravissima mandata dabat , eo st'diosius congressus illius doctis
Simosque Sermones requirens, quo magis ille aulae et inanium rumorum inimicus coe nobii sui latebris se se occultabat. Hic tamen non effugit quorumdam invidiam atque ςalumnias, quas ita tulit, ut nec sibi cavendum , nec quemquam coarguendum putaVe--
23쪽
fit. Candide et simpliciter agebat, et in su
scepta vitae ratione constanter adeo persevera
vit, ut neque fortunae varietas neque inimicorum injuria potuerit eum unquam de suo statu dimovere. Quae quidem maxime vale. bant ad conciliandam ei magis, magisque Pontificix benevolentiam , qui sive in Urbe esset,
sive in Gandulphiana rusticaretur, in Sermo ne et suavitate Bonae: omnes curas deponere . et omnina conquiescere videbatur . Accidit eci tempore , ut ad plaeandum iratum in se Ludovici XIV Galliarum Regis animum Lutetias Parisiorum fiatris filium legare deliberaverit . Qui quidem cum intelligeret quantum ex Bonae eonsiliis et opera capere ille posset utilitatis, hunc eidem comitem dare decrevit c Hac re Bona audita . aetatem, incommodam valetudinem k ignorantiam rerum politicarum , aliaque hujusmodi multa excusare, atque demum adjurare id se nisi per vim esse facturum. Se exorari sivit Pontifex et vocem illam edidit ; se neminem novisse, qui magis . quam Bona , ab honoribus et o a esset alienus. Nihilo tamen minus de illo in Cardinalium coaegium cooitando cogitabat, quod etsi mor-
24쪽
CARDINAL Is Iste impeditus non perfecit, apud omnium tamen animos testatum reliquit , quid de illo sentiret. Ut se periculose aegrotare intellexit, statim Bonam accersiri jussit , ut in eo di crimine praesentem adjutorem haberet. Persolvit Bona carissimo Pontifici omnia pietatis ossicia. et hac re una solatus est dolorem suum . quem ex illius interitu cepit, quod Sperabat sere . ut omni cura laxatus vitam suam solitudini mandare , suisque studiis tranquille vacare posset. Sed Clemens IX. ,
qui in illius locum successit, quique optime noverat, ut erat ingeniorum aestimator acerrimus , Bonae praestantem doctrinam , fueratque et suavis amicus et praeco studiorum illius, nova illi mandata dedit, novoque munere consulioris congregationis Indum riarum et Reliquiarum a se tum primum in-Stitutae eumdem auxit. Cum bonitatem et he, neficentiam tanti Pontificis laudabat, suam vicem dolebat; ac magis magisque doluit, cum
ab eo an. Μ DCLXIX. III. Kal. Decembres creatus Cardinalis suisset . u. Beatissimus P -- ti sex inquit ipse in sua ad Liturgicos li-- bros Praelatione me nihil tale aut me-
25쪽
rentem aut cogitantem, a tranquillitate et v pace , quibus in Μonasterio perfruebar , re-υ pente abstractum et avulsum ad fastigium εν evexit maximae in Ecclesia dignitatis, cuiu cum impar omnino sim, veror ne vox illa Prophetae ad me pertineat, elevans allisisti ερ me. Vixeram in Religione ab anno XV.
M aetatis meae usque ad LX. et agnoscens
M aliquod signum divinae misericordiae opta-ο bam mori in nidulo meo, nee diem hominisu desiderari. Deus scite nunc autem expulis sus a jucunditate monasticae Vita , rerum νε exsteriorum tumultus patior, quibus as-N SuetuS non eram, et omissis - genialibus
studiis, ad curas saeculi ejectus sum, a qui- v bus maxime abhorrebam εν. Invidiosa illa tantoquo opere a multis expetita purpura , quam comitari solet regavs hixus, magnus equorum numerus , copiosa familia, lauta , splendida, sumptuosa supellex, sic ut qui ea ornantur , operam dare videamur, non modore magni ut sint atque clari, sed etiam specie atque pompa , neque ingenium, neque vitae consuetudinem in Bona immutavit. Probitas, affabilitas, et eadem, quae in priVat fuerat
26쪽
CARDINALIS II fuerat Deilitas atque humanitas elucebat, atque laudabatur ab omnibus , idem cultus, idem victus, eadem instituta ab ipso domi Servabantur et ea, quae pertinebant ad dignitatem , ita moderata erant, ut dijudicari facile posset tribui ista necessitati et ex haeipsa non mediocrem molestiami trahere modestissimum hominem. Quantaecumque accessiones sactae fuerint Bonae. et fortunast et dignitatis , earu sibi vindicasse dixisses pauperes et honos omnes, quorum utilitati commodisque ita serviebat, ut non alienam , Sed Suam rem Videretur agere .. Quod nihil ais eo aberat longius cupiditate divitiarum. et parvo contentus erat, delata plura sacerdotia , atque in his Episcopatum. Assisti. recusavit . et munera etiam magnae pecuniae repudiavit . Cum aliquando. hae' de mussa
homo legatus a Cardinali Barberinio, eum
hortaretur accipere , simu udi admoneret, si
his ipse facile eareret, suis tamen proSpiceret , huic ille et nolo mris impensis illorum aliaugerique Hauriam. Haec etiam praeclara Vox illius commemoratur: Ecclesiae bona non sunt d
tandis augendisque a Uus, sed alendis pauperim. XIII. B
27쪽
ribus destinata. Vir tantarum virtutum comitatu septus oculis et Verbis omnium designabatur ad Pontificatum Μaximum. Nam non multo post quam ille Cardinalis creatus est, moriem Clemens obivit. Bona Sane erat in desiderio civit iis , et multis solebat esse in ore epigramma illud, quod Daugieresius Iesutia composuerat. Grammaticae leges plerumque Ecclesia spernit, Forte erit ut liceat dicere Papa Bona. Vana soloecismi ne re conturbet imago. Esset Papa bonus, si Bona Papa foret. Sed cum illae comitiorum undae sie interdum quodam quasi aestu effervescant, ut ad alios accedant, ab aliis recedant, nec Semper in optimo consistant, omnes quidem summa dignitate Bonam dignum judicarunt , verum hane alteri detulerunt , quem praesentibuSChristianae reipublicae temporibus, dissicillimis et turbulentis illis quidem, magis conventro sunt arbitrati. Ex iis, quae de singulari e JuS modestia commemoravimus , facile erit conjicere quam sincere Bona remoratus Sit Studia multorum in se, eaque ad aliorum ho
28쪽
vorem traduxerit. Narratur etiam eum satis
non fuisset consilio pugnare, artificia ab eo cogitata suisse , quo Collegarum voluntates a se abalienaret. Tum respirare sibi a metu visus est, cum Pontifex Maximus crea
tus fuit Clemens hujus nominis X. qui mirisce Bonam diligebat cum propter Summum ejus ingenium , summamque doctrinam , tum propter singularem modestiam. Quod emine. hat ejus in dando consilio prudentia, fides atque religio , multis gravissimisque in rebus a Pontifice ipso adhibitus est, et magna con- Stantia restititi iis , . quibus in administranda. Christiana republica periculosa, eti callida e-silia quietis ed cogitatis et, splendidiora et
majora videbantui. Idem, motus quosdam temerarios Gallorum theologorum c et in Gabii a praesertim erant turbulentissimae tempestates , quas odia, dissidia contentionesque Ianseristarum et vilinistarum excitaverant γprohibuit, multisque auctor fuit, ut praecla ris operibus, non concertationum plenis disputationibus gloriam quaererent . Nihilo, tamen minus suspecta erant Iesu itis ejus eonsilia; ne auio dubitabo non modo temeritatis sed e, B a
29쪽
iam impudentiae condemnare Decoloniam , qui virum sanctissimum religiosissimumque in Iansenistarum numerum retulit . Verum e ei commune suit cum aliis spectatissimis viris, qui exacuerunt ingenii aciem ad illustranda tuendaque puriora et sanctiora theologiae dogmata. Tanquam id habuerit operisae muneris Bona, ut praecepta salutis hominibus daret, eosque meliores emeret, vel a prima adolescentia sedulam operam navavit legendis sacris libris, M. Patrum operibus , et omni Ecclesiae historiae noscendae, quae adeo sua effecit, ut nil nisi sapientissima mrmula landere videretur . Oderat theologicas disputationes, et pacis semper laudator, Semper auctor imposuit sibi istam vim, ut omniano ne liceret eum quoquam dimicare. Quod nihil sanetius . nihil augustius reliquit nobis Christus Missis sacrificio, multa collegit Bona ex M. Patrum aliorumque seriptis, quae . ad illud sancte et pure iaciendum pertinebant. Post id scripsit opus de Dirina Psalmodia, iusque caussis , mysteriis, disciplina, deque variis Ecclesiarum litibus, et opus non Solum copia eruditionis, sed etiam versibus, imitatus
30쪽
CARDINALIS a Boetium, ornavit, idque Romae , Parisiis ab que alibi impressum jampridem manibus teritur omnium. Homo, qui M. Patrum et V tera philosophorum ita percepta habebat prae- iapta . ut iis ad Vitam agendam, non ad Ostentationem uteretur, quo ceteros deduceret ad mores praeclaros et disciplinam, quam a majoribus accepimus, tres edidit Ii,os, quorum alteri titulum fecit: Maaudueris ad caelum mediatim continens M. Patrum et veterum Philosophorum , alteri ria compendii ad Deum, tertio demum Principia et Deumenta vitae Chri-manae. Qui blanditiis voluptatum deliniti ab
que corrupti non vident in quo vera virtus et selicitas consistit, si se doceri et manu dum ei sinent a Bona, praeclaram bene beateque ubvendi, et apertam, et simplicem, et directam invenient viam . Quoniam Vero multum prodest provisio animi et praeparatio ad minue dum mortis terrorem , opusculum quoqu* condidit, quod inscripsit: Praeparatio ad mortem, ex quo uno intelligi potest quam ipse abundaret praeceptis institutisque Christianae δε losophiae , et quam ejus mens aleretur vitae consequentis contemplatione, sic ut quo pro.