장음표시 사용
121쪽
0 2 De Prbe uentione Iudiciali,
super tetractu inchoatam transmitti ad haeredes
etiam extraneos. Qi inseruire potest ad interpretationem staturi prouincialis concedentis ius tetractus proximiotibus.
Ratio est, quia ut supra dictum est in t . conclusione, instantia quaelibet iudicialis transit ad haeredes uniuersales actiuES passiuε, ex traditis ind. l. siei id iussaribus. Qui accepto iudicio in vim iudicialis instantiae , oritur quidam quasi contractus into collitigantes, L3.5.idem striabit.f. de peri l. & ideo proptet talem quasi contractum, instantia inicitur transnaissibilis: ad tradita in t 7s,.st de veri'. obligI.veteres, Cod.de contrahenda stipulatione . atque ita in fauorem transmissionis instantiae retractus genti liiij iudicatum fuisse testat ut Peregrin. decis. 12. n. 3.
Quinta Conclusio. Quamuis regulatitet instin-tia non itanseat in singularem successorem, tamen
aliud dicendum est quando illis cessio specifice sa
fa,f. anali , de ibi DD. f. de procurat. ct in dicta leg si eum hominem, J. risita iussori ratione si haeres cessionatium haereditatis posuerit in locum suum cestendo ipsi omnia iura & actiones suas,ma-
o xime clam clai astula quomodocunque competentia, taut
etiam si cessio facta suerit cum iuramento quod habet vim specificae expressionis, tune instantia transit in cessionarium siue sit uniuersalis, siue singularis,
ad fnem. I Quae adeo veta sunt, vi etiam in seudis possiecessionatius uti iuribus sibi cessis sui et laudo, Nprosequi instantiam inchoatam a cedente , obtento assenui Domini nudi, ut fuit decisum apud Vincent. de Franch. deciss93. per totam.
i Dixi , quando cisio oecifice facta fuit, nam ali
quin cessio non operaretur transsationem instantiae in cessionatium, nisi verba cessionis essent val-dὸ ampla, Giuib. deris. 8 Prumero i2. Mar. Muta de cisi .mi n. 9. sequentibus , de ita intelligo Georgiam Megat. s. numero is .ubi loquit ut de donat rio tutium dc actionum.
1 sexta Conclusio. Instantia litis transit aresgnante in res gnatarium beneficii, in eo statu in quo
repetit ut, Mideo resignatanus non potest mutare iudicem, vel notatium in causa quae suerat intentata contra resignantem , sed causam prosequi tenetur in statu in quo repetitur, resign.libro a. quast.
Septima Conclusio. Instantia litis suset nobilitate intentata contra patrem transit in lilium, etias non sit haeres patris, Menoch. confyO .num'.7O.pet text. in leo operarum iudicio 19. A. de operis libertori , ubi dicitur quod si operatum iudicio actu et it clim liberto, & Patronus decesserit, translatio instantiae non fit in haeredem , sed in filium, qua uis patris haeres non existat. Quia illae operae, super quibus litigabatur,ex dispositione de necessitate iuris transibant in filium , unde& instantia ad eum transire de bat. Idem de Nobilitate dicendum est de aliis similibus iuribus, quae ad filium tanquam filium desciunt ut, qui at pertinent ad filium ex causa quae praecedebat ipsain instantiam, & habebat
originem ante causam coeptam, quod maximε in iure consideratur, ut colligitur exl.alienationci I J. cfami herciscum dae. Similiter 'si actio dotis competens patri pet eum intentata hietit, instantia illius litis deuoluitur ad filiam, quamuis non sit haeres P eris, idque duplici ratione. Prima, i sta filia ex neces-
sitate latis consequit ut illam actionem. Secunda. quia illam consequitur ex causa quae erat antiquior,& praecedebat iudicium inchoatum per patrem, ut dicit Battia. ind. l. teum hominem,aonem, J.de se iussori . quem sequitur Balbos in a. l.si con sanie 1 s . . ali,'. xs J.soluta trinomo. Octaua Conclusio. Instantia coepta cum testatore sproprietario transit in usust actuatium actiuE. sed non passu E ; quia usu mactuarius habet exercitium
actionum pro conseruatione. custodia& cura bon tum in quibus habet usum studium, non autem in reliquis, pet texi .in L . . et Urinuarius 1de nou. Oper. nuntiar. Si enim in reliquis a testato te ad vi fluctu rium transiret instantia ,sequeretur quod ipse posset praeiudicare proprietatio litigando,quod non est diiscendum: A similiteri si lis suerit coepta per usu - Α
Marium ad utilitatem proprietatis, tranubit instantia ad proprietatium,alias non transibit.ut benε explicat Hodiet n. ad Sures decisi's. num. 19. iunct.
Non a Conclusio. Instanti ac pia cum defuncto di non transi ad Legatarium, cum ipse sit singularis succesibi, ad quem non transit instantia,nisi quando succedit ex necessitate. Vt superius ostensum fuit ,
Hodiem .ad Suid. deci si to. n. 22.ct 13. Decima Conclusio. Vtrum instantia coepta con- s ita clericum ciantinuati debeat contra haeredem laa- cum, coram iudice Ecclesiastico;&ὶ contra si causa sierit coepta contra laicum, cui successerit Clericus, utrum continuari debeat coram iudice laico 3 m gna est controuersia, multis aestimantibus Clelicum haeredem laici conueniendum esse coram iudice E
clesiastico.Quia Clericus exemptus est a saeuiati imiis dictione, adeo ut non possit etiam volens se sit mittere solo secia laci,cv. si diligenti i i. O cap. signi sicasti 1 8.d foro competenti,ade cum mutata fuerit s1 conditio person sinon est quaerendum de causae piae
uentione. Quae praeuentio locum non habet quando personae sunt diuersae δε pet alias rationes quas copiose tradit Surd.conscia r. ret M.qui eandem concludit in contrarium, nempE ex conditione haeredis non mutari naturam causae de initantiae iam incli arae:quod etiam verius esse censuit Gratian. discept. forens cap. i6. ubi sus E in utramque partem hanc
Verum si negotium tractetur in his partibus,din s xficile erit obtinere continuationem instantiae adue
sus haeredem Cleticum, sed ipsi: coram iudice Ecclesiastico conueniendus erit, etiam si lis contiadefunctum laicum authotem fuisset inchoata : ex traditis per Seraphinum decis917.n eros. & Gratian. d. e. i6. n. i A. t sed Diana p. arin. a. refot. 4. 1 3 in illam inclinat sententiam quam dicit communiter receptam esse, ut instantia transeat ad haeredem,
siue a laico ad Clericum, siue a Cletico ad laicum,
de Carol.deGrai s. de ectibus Clericat. Q. i.n. a Lquam opinionem in puncto iuris veriorem este existimo , ex rationibus iasE deductis per Surd. d.cons. xii. dc pet August. Balbos de iur. Ecclesiasticinim lib. l. e. 39. 3. . n n. i. a. s Ieqq. qui plurimos hinc inde Do tes allegat, & vitiusque sententiae λα-damenta refert, praesertim quando lis suit contestata contra defunctum laicum , tunc enim successor Cleticus non potest ex persona sita mutate forum,
sed instantia debet ad eum transire, ex traditis per Hodiet n. ad Suid. decisi io. r. is .i ita tamen ut pro FAexequutione adeundus sit iudex Ecclesiasticus, ut voluit Hodiet n. loc. citat.n. s. et Eademque ratione 1 suetius est, si Cieticus post luem motam quis factus
erit ipsumteneri litem prosequi, coram eodem iudice uico, ut diximu fis.c.sar. i . ut tradunt Plurimi
122쪽
citati pet Antonium de Matinis quotidia r. resolui. c. minero 3. Osequentibis, licet ipse post δε-nuensem, conitatium existimet,& ita iudicatum te et, ni . S. de pro eadem nolita sententia , quam aequiorem existimat quando lis suit contestata cum defunctis, tenet Mynting. cent. . obfer t. s.num. 2.
mers tamen lis. sed ut dictum est post Glatianum, dictaea . is . nim . 3 . dissicile erit in his partibus contra Cleti in haeredem laici obtinete & ideo cautius erit hoc casu nouam litem inchoare contra Clericum haeredem laici: quod tamen mihi valde durum videtur. quidquid dicat Ant. de Matin. loco citat.& Nouar. et mo fore larae st. 84.m meliores quippe de validiores sunt rationes allatae, pro nostra sententia, d. lib. i. Ium Ecc&Ditis. cap. 3 i o i. O sequentib. quas hic transeribere luperfluum existimavi; sed tamen videGaules. N ibi Zach. ditiast. 8- ολ amerat. Mich. FG-
16 V ndecima Conclutio. Vnum ex risci priuilegiis illud est . vi contra fiscum nulla detur praeuentio, quamvis succedat persisnae priuatae: ut dicit Martin. Laud. intract.desis , q. si . Quod quia ampliorem explicationem requirit, varii casus distinguedi sunt. 17 Primus easus est,quando lata fuit sententia condemnatoria delinquentis, cum confiscatione bo notum ipsius, aut alia ratione bona sicurus priuati fisco adiudicata dc incorporata sunt, aut etiam si contumax legitimὶ citatus intra annum non com- Paruerit, eaque de causa bona ipsius fisco adiudicata de incorporata suetint, iuxta dispostionem Status 8 ti Auenionensis, et quae in hoc con imis est dispistioni tutis communis, iuxta Glossi in I. i. in verbo requirendum, A. de requirend. reu, dc textum in I. t. ct iceodem titude gloss.in cap. quoniam β' Vnter, porro, in vere Meton. δε italaum, in sine Hr. vllit. ρω- dent. tunc ad fisciam non transit instantia, sed noualis est instituenda. Pio cuius rei intelligentia supponendum est,quod in iudiciis criminalibus longe aliter ex iuris communis dispositione contra absentes de contumaces Proceditur, quam vel particulares consuetudines, aut diuersarum prouinciatum vel locorum statutas V serant. t in Italia quippe, de .locis Regi Galliae subditis . contumaces haventur pto consessis, de ideo contra ipsos ad sententiam capitalem proceditur quamuis minim E comparuerint,vi notat Imbe: t. inso praxi Gastic. lib. 3. cap. s. n. . praecedentibus tamen legitimis probationibus de non ex sola coiit
ci Sed de tute communi conita absentem, de contumacem non proceditur ad aliquam pinnam ultra relegationem, aduersus contumacem, fripa v. Et accuratus si post trinam citationem minin E comparuerit, proceditur ad annotationem seu
descriptionem bonorum ipsius: si vero postea petannii in contumacia perseueret, bona fisco incorporantiar, nec amplius auditur cGntumax quoad hona
sua, nisi impetrauerit gratiam i Principe , aut eiusci vaeatio ad id potestatem habente: quia quoad b na dumtaxat habetur pro conseilo, sed quoad ipsum
crimen perpetuo auditur, non solum intra annum, sed etiam elapso anno, pertexim, IJperirat Si tamen histus per viginti annos i die annotationis publita notificatae nihil petierit, de bona contumacis non occupauerit, praescriptionis exceptione remouebitur, ιιν. 1. Ad de requirendus νω. et i statutis vero Comitatus, art. I S. 1 tra
sentes contumaces nocedi mandatur eo modo quo hactenus procedi consueuit: nunquam autem aduersus absentes ex quacunque causa ad mortis sententiam processum fuit, et eaque de causa nomine totius uniuersitatis Nobilium de nudatariorum dictae patriae Comitatus dicebam alias, non debet errocedi ad executionem in essigie cuiusdam nobilis adolescentis, quantumuis contumacis, quia talis
exequutio erat contra iuris tegulas, ex dicta tig. ab- em, j. aduersus contumacemr. de pomis, de ab aeuo nunquam visa, audita, aut practicata suerat in his Pactibus.
Quibus non absimile est dictiam statutum Auen. εο
libro Rubri 2.de modo procedendi contra in qui μοι ab sutes, quo cauetur ut ractis debitis citationibus procedatur ad bonorum annotationem, de reus cxpectatur per annum,quo clapso procedat ut ad comni cationem, nec statutum ulterius proceditur.
Eadem ratione cum alias procellam sui isset ob or lam contumaciam contra quendam pium Sacet- dotem Ecclesiae cuiusdam collegiatae praesentis ciuitatis Auenionis, ad sententiam declaratot iam priuationis sui beneficii, ipseque appellat let,lc ad urbem tecursum habuisset, talis sententia tanquam nulla,suit reuocata; ipsinue in sui benefieti posse iasione restitutus , quodia hue hodie pacifice possidet de probe exocet. Quibus ita pro intelligentia primi casus examinandi constitutis, concludendum eis, quod si recicontumace existente, dein contumacia per annum
perseuerante, bona illius fisco applicentur, instantia non transit ad fiscum; si aliqua lis cotta delinquentu vel contumacem mota suillet scribente notatio, vel coram iudice causse ciuilis, tota illa causa, etiam si esset generalis discussionis de concursus creditorum, et actanda est scribeiae notatio causae criminalis, eccoram iudice eiusdem causae criminalis, interueniente Domino Advocato fisci, totaque causa de nouo inchoanda est,cum bona iam sint incorpolata fisco, cuius hoc est priuilutum, ut hoc casu nulla det ut praeuentio contra ipsum, dc instantia ad ipsum nocitranseat, ut bene explicat Petegr. de iur. Aciuib. 7.tit.
densandaractat. de eo, ritis s i. sese Balbos. in is
Ratio est, quia quando fiscus succedit in dote mu- cylietis publicata seu confiscata, de qua in D. aut
aluet succedit alicui ex confiscatione, non repraesentat personam delinquentis, licet sit illius succensor uniuersalis,Glost. in ι.nouano, in υ-- ita crime Menouationiblis, Petrus Parbosin IIam absim, is an
Alia afferri potest ratio, quia quando bona delin- 7
quentis confitcantur, illius persona inhabilitatur,ocpecinde eli ac si delinquens non esset in rerumn
Lura, quam rationem aiffert Imol. iv d. i. si eum h nisu misi. 3 ff. de fidei . Neque obstat si dicatur quod fiscus succedens raptiuato debet uti iure priuati in iis quae gesta fuerunt ante illius successionem, is e. fiscuis δε iure fibri. Idemq; dicendum videtur de salutis quae necessa- 7xtiam habent connexitatem cum antea gestis, pcr tex. in ι.eum actu .de negotiugessis stlaesertim cum instantia transeat ad haeredes, ut i pta ostensum fuit in prima conclusione, et fiscus autem est loco haere- 73das,lautoris Caduer. Iuliaim de vi blica,t non intra
123쪽
7 Respondetur enim quod licet fiscus habeat uti
co haeredis, tamen proprie non est haeres quando succedit ex causa publicationis bonorum, de ideo causa de nouo inchoanda est, de primus processius est inutilis, iuxta tradita per Balbos. ind. l. fleonirante s sed si fiscus succedet et tanquam haeres , tunc ad eum transiret instantia cum repraesentet hoc casii personam dem hi, Alexand. in das conuante,*fmn. . Bat s. in dra res avens 19.in principio, no 2 st da iudictu. 76 sed tamen vetius est, instantiam ad fiscum non transite, quamuis saccedat titulo uniuersali haereditario, Propter rationem allatam a Batt.dc aliis,quam-ui eam improbet Balbos in dicta f. simili, t. sico flante, quia videlicet fiscus habet suos Iudices speciales, re ideo iron transit in fiscum instantia actiu Enee passiuὶ, siue siccedat ex confiscatione, siue ex titulo reditatio; sed penitus , si ico succedente, primum iudicium expirat, de de nouo inchoandum est . seu potius totus processus remittendus est ad Ossiciales causae eriminalisaeum de iure fiscus suos 77. habeat Iudices speciales, et & ideo praeuentio iutita dictionis non praeiudicet fisco successori, siue saccedat personae sue bonis. & onania mandata sacta per
authotem fis i in illa praecedenti instantia expirant, Peregi. de iurcisci ib. .lit. i . n. O de MenommisHart. s ι .n. 13. Fusit.de sub .6 ii .n. 3Ticet alios in contrarium reserat n. 1. Sed opinio Peregrini verior est.& contra eam dissicile esset in iudiciis obtinere,proptet fauores & priuilegia fisci. 13 Praedictari conclusionem limitat Balbos in Deg. iam absens, in principio,num. I r. Vt locum habeat quando fiscus luccedit actori, ut sint termini illius textus in d Io s.finali,nam si saccedat reo. existimat instantiam transire ad fiscum, iuxta regulam I. tam in contracti LG,f. de iudici Rationem diffetentiae a sert Irtiola incaeum hominem, num. s.f. de fideiussa-ribiu, quia quando fiscus succedit actori, nullum insertur reo damnum si ad fiscum non transeat instantia ; sed hoe reo potius est utile,cum reorum sit susere iudicium di si vero fiscus siccedat reo, tunc quia actot coaetetur nouum procelsum facete , dc nouis expensis fatigatetur,instantia ad fiscum transire debet.
9 Sed indistincte sue fistus reo siue actori succedat, instantiam ad eum non transite censuit Alo. in cise coni iante, sin num. . versic. , i afuit solutis, i & vers. Sed Mesolutio. Barbos. in da. eon Iante, , .num. ι 6. cuius sententiae adhaereo, non illa ratione quam asti missa 1, sed illa quam affert Peregrin. in loco superim a tu, quia videlicet fiscus habet suos iudices speciales, coram quibus agendo, vel defendendo priuatiuὶ conueniti debet. Idem Petegride iur. isci, lib. s .rit. i a m 6 s. hanc eandem sententiam tequi tui Casleus. dissut. inraem. i. Zi f. q. s.
so Secundus casus, quando bona suerunt tantum descripta, & annotata propter solam Rei contumaciam , tunc enim fiscus nullum habet priuilegium
causas avocandi ad suos iudices, quia hoc casu contumax remanet possessor de Dominus, nee posscssio aut dominium transferuntur ad fiscum,& proptet- ea cessat pii uilegium fisci quoad praeuentionem, Pereῆ in. detur fisci ib. sait. i a um. i96xersc. O in eo calis post Bart. in I. n. Cale banti vaeantibu , lib. io. Cr in I. u sensio m. . m. d. de iure o, idem Mit. in I ast contractinis Mum. .ssis dona .ct in t nacf. de requirendu reu, Paul. de Monte pica in a. i.
contractum .dc domuioni in .s6. ubi dicit hanc descriptionem seu inuentarium ad hoc fieri,ut pol ea sciat ut in quo consistant bona delinquentis,lico in puncto tutis existimet ne quidem ad inuentarium Ndescriptione procedi debere. In praxi tamen illam fieri aestatur,t adeo ut nequidem expensae sa- 2 ilctae per cut soles, seu seruientes Cunae in consectione talis inuentatis, ipsis debeant ut, per text. indictat defensionis ficultas, ubi dicit ut possessorem bono- .rum inquietari non debere. Quia verbum omnem molestiam abdicat, l. i.ctae carboni is edicto φη. c.de iura deliberandi, & se possessot bon rum durante anno ab omni molestia quietus rem nere debet, di fiscus non debet permittere ea quae sunt contra honestatem & aequitatem, qualis est distractio bonorum contumacis de expensis ossici lium , ut dicit Ioann. Annibal. in dicta I post conir ctum iumero 336. iue ad 3 o. v bi dicit practicam
contrariam,cile malam practicam dc contrariam h nc stari de aequitati, de stilus omnis in contrarium non dicitur stilus vel constetudo, sed abusus decor rupteli contra bonos mores, ut dicit Farinacide - . quisitar st. ii .numero 88. semper enim durante anno contumax debet remanete in possessione clorum bonorum, Guaazin. de consi cat. bonoronesus . numeros.Vnde eam bona non transeant in fiscum,
non potest illi competere priuilegium auocationis causae ad suos iudices, i quia fiscus nullum ha eius considerabile in bonis delinquentis ante condemnationem. Balbos in Diares absens ty. prom-de,in artis. deforo delictrinum i s. post Bait. lnd. Lpost contracti , m. ic. de ibi Paul. de Montepicq
Tettius casus, est quando agit ut de delicto, ei
quo non venit imponenda poena confiscationis, ecteus non est contumax. Veluti si agat ut de sulto. aut alio simili delicto,ex quo olitur P na pecuni ria, aut alia citra confiscationem: Sc hoc casu veti iasmum est, fisco nullum competere ruilegium, sed eiusam coram iudice de Notatio ciuili inchoatam , coram eodem continuari debere. Quod quia fuit vel E dc prudenter decisum per Rotam Aueni nensem die m. Novembris i o. ideo tenorem illi decisionis hic inserendum duxi.
Magistri D. Grassari jCVRIARvM PALATII,
CONTRA MAGISTRUM B. VICE GR AFFARIUM CRIMINALEM
huiusce Ciuitatis. O MetasTATA sut hac praeuentio co-l tam Illustriis Domino Protegato, quia .' eius decisio erat exemplaris de praeiudi- ζ ciali, variis casibus, suitque disput tum, an criminale iudicium de serto intentatum ab
uno ex creditoribus Antonetae, contra eandem, to
gε post coeptum de contestatum iudicium discussi nis generalis bonorum dictae Antonetae, scribente eodem Muistio D. traheret omnes creditores totamque disci issionem ad causam criminalem pro intereue fiscis Illusti in commisit decisionem illius at
ciculi D. Auditori generali Praesidi Rotae, unde proposito
124쪽
polito dubio in Rota sub die i i. Nouembris t6 o.& auditis informantibus pro inter ei se utriusque Graii uti de parcium, tam ex scripto quam Verbo, munito etiam D. Ad uocatos scatu Rota censuit esse p: edendum ad ulteriora in causa dicti conclusus colam D. Auditore generali, scribente eodem magistio D. etiam quoad interesse, ta respectiuὸ dicit ei editoris, stame praeuentione causae discussionis generalis ciuilitet coeptae in illo tribunali, in quo pioinde fiscus compatere debeat oppositi x ε. 84 Motiua Dominorum suetunt haec , t Primo qui ficus semper utit ut tute priuati, nisi in materia subiecta reperiatur specialiter priuilegiatus, Gloil . singulatis in talem veniunt,3 .in priuatorum, fue yrtit. har it. quam regulam confirmat Per eget. deitur. A
Nullibi autem legitur, quod fiscus habeat priuilegium auocandi caulas ciuiles penes Notatium criminalem, quando ciuilis fuit praeuenta ab iis qui non si in t participes delicti, in casibus in quibus non cadit conliscatio, vel incorporatio bonorum,nec d
bent priuil si a fisci multiplicati,de in dubio dicendum est , fiscum non esse priuilegiatum, to on 'uo, P Gimri fisci, quam sic expendit post alios plures, Matius Giurb. eonss sub num. 16. Maximε quando fiscus tractat de iure quaerendo,
non vero de iure quaesito, nec certat de causa one-8 1 rosa, sed lucratiua , imb etiam de poenali, t quacreditores habent praelationem aduersus fiscum,leg. . N ibi, Batti C. pinnis i calibmeredit. praeferri, tib.
petis. ad 3. Cornelio Felici I.Statim&--,O. δε in verbo si ante poenam,n. iEt regula qui mo est in tempore in non tantum militat in conuentionalibus, sed etiam in iudicialibus,t. ι ossis dii Aractinignuse ex iure, ubi Batt=qui potior. Rota coram Datano in impreis. detis. 36 .
m. s. par . ita quod praeueniens in causa trahere debeti aliorum instantias vigore prioris 5c ante ii oris decreti. Cum ergo fiscus nullum habeat priuilegium in hac materia,& casu proposito, si Mum est divae praeuentioni,& tinulaei .ubi coeptum, G. de iudiciis. Secundo seruanda est regula nostri statuti,quae datur in discussionibus sub se .s . de e g. Odis 1. honor .art. ue Iib. 1 scilicet quod quoties agit ut de conclusu creditoriam, ille Notatius scribere de aequi praeuenit in executione,de alii praetendentes interesse super bonis debent venite oppositi u . Quod quidem statutum uti senet alit et loquens comprehendit etiam fiscum, Bois. in tit. de Filiore priuile g. ei υ, r. 7 s .ctf ruent. ita quod fiscus comparens in limitibiis iudiciis executi uis ligetur legibus, M statutis concernentibus ordinem iurias iudicij, Mangit. desubhastat. e. i 3 .'. o. quando fi scus non est specialiter priuilegiatus, prout in casu proposito in quo non agitur de bonis fisco incorporatis Ma
hῖ. Quibus non obstat statutum de Tabellionibus, ubrub. xo art. t .vbi dicitur quod soli notatii criminales debeant scribete in causis criminalibus, vel ciuilibus descendentibus ex crimine, vel etiam civilibus ubi de iure Camerae agitur. Etenim statutum illud non applicatur casui nostro, scilicet data praeuentione iudicii ciuilis in materia concursus, nulla existente confiscatione &incorporatione bonorum delinquetis Nunc enim propter illam praeuentionem &contestation E in iudicio praeuento sacta,res non est integra; quo casu non est licitum mutato ' Notatium, instituendo nouum iu- ερ dicium cessante priuilegio. ut post Dcc. voluit Anci sol. in Decret. Pedemait de arti arrvo I g. n. a. de magis distincte Costolere integris,dist. .num i . ubi quod Notarius semel electus mutati non potest si res non est intcgra , & ait rem non ei se integram quando negotium cst inchoatum. Et in casu isto illa mutatio cederet in graue praeiudicium aliorum creditorum, qui tamen non debent praegrauati odio,& culpa debitoris ex vulgata regula cap. nemo debet. De re g. δειν. in s. l. an m d. de poem Sic enim praegravatent ut alij creditores , quia cogerent ut defendere non tantum suum interesse ciuile, sed etiam quaestionem criminalem intentatim i fisco,dc sic defendere iura propria contra potentiorem.
in imo licet causa huius sulti proponatur cri. sominaliter, tamen cum non sit me tecti insis,id est,
ad Glam publicam Vindinetam sed mixta, & maena quadrupli, aut alia pecuniaria sit partim applicanda accusatori pro resectione interesse passi , causa illa
debet regulari ad formam ciuilium, ut docet Betous cons. 21 1. 3 i. sNee etiam causa praeuenta potest dici descendere, delicto cum sit mei e ciuilis, & descendens a contractu, etiam respectu creditoris; cuius sectum, gestiim cum debittice, incepit a locatione Operarum; α sit pelvemens delictum est separabile causa concursus : nam condictio surtiua, tanquam rei pers quia totia, potest separati ab accusatione surti , dea iminali iudicio, ac separatim tractari, iuxta j. male et i, Institui. de aflion. ubi gloss. de communitet D D. Isis de furi . cum aliis cumulatis per Fatinae. in tract. de furtε. is s. n. 2 . Ita tamen veruit criminalis nihil deroget iuri- silbus creditoriim, quotum causa potior est, ut supra i
n. s. nec potest illius piaetextu induci supersessoria in iudicio ciuili praeuento: quia siue illa debiti ix conuincatur de sitio, siue non; semper debet satisfieri cie litoribus, Guaetet. vlusupra, tum quia istud iudicium criminale fuit intentatum dio post ciuile, nec absorbet interesse ciuile, de consequentet non suspendit, ad it adita per Fatinac.consi s 7 1.2.17.ctas. post Capi c. deciῖIs .n. s. Nec denique potest dici quod hic tractetur de s iuribus Camerae, quia ut supra dictum est, iura Camerae intelligunt ut de incorporatis & quaestis; non vero de poenas, dctutibus quaerendis; multo minus in casibus in quibus non venit confiscatio ex natura delicti, ut hic, Petegr. detur. c., lib. 7.tit. . n. r. sequent. ubi bene distinguit, causam fiscalem et cedere , contractu, vel quando agitur de bonis risei, aut fisco applicandis se ilicet ex causa ciuili, ut pro bonis vacantibus, pro delatis indigno, pro iure Aiabenapij;&similibus; iminalein autem, quando agi tur ad poenam. Quod vero oppe, nitur, fistum debere litigate cum plena manu & possessione seu salsitum, proindeque hic tractari de iuribus Camerae, habet varias As ponsiones. Prima quidem est, aliud esse tuta Cametae, aliud p nam.ve supra dicebamus. Secunda obiectionem intellisendam esse deto. 93cis, in quibus militat talis consuetudo, piovi in
Gallia, Leus vero de iure. Ita in puncto Mar.Giurb. U. 67 r. t v. post Guid. Pap. Marc. Couar. Peregrin.& alios, N ait neminem ostensurum quod de iure fiseus hoc utatur priuilegio , quod tanaen Rota no lute disci itere de praesenti, flante quod ille alti culus sit extra materiam huius piauentionis. Deniquet
125쪽
Denique consuetudo illa non inititu quando
adest contradictor, idem Giurb. ibid. ni n. io. σ χι. hic autem concurrunt multi creditotes qui iam ante
1 Non est omittendum quod etiam in casibus in
quibus confiicatio ipsis iure incurrit ut, solum dominium transit in filatim, non autem pos Icilio, idem Giutb. ibidarumero i8. & expectare debet fiscus declaratoriam:a sorti oti quando confiscatio non venit. ipso iure :& in casu isto res est extra dissicultatem, quia pinna furti non est poena confiscationis. Hac
Auditores. Extrarcta fuit hae decisis a sua
Duodecima Concluso. Instantia discussionis bo- notum generalis in qua concurrunt plurimi creditores , non assicit Dominum directuin, s petat se initti in possessa onem praedii emphyleutici tute domini, dilecti ob non solutum canonem annuum , sed eo casu dominium utile trahetur a dominio dilecto , iure consolidationis , ac veluti magne licae cuiusdam attractionis. quod potius est, Nantiqdius iure omnium creditorum. Aliud dicendum est et si Dominus dilectus ageret actione personali pro consequenda sol ictone dicior uin canonum, tunc enim instantia discussionis issu assiceret, de in ea comparere teneret ut Cod. Fab. lib. . tit. 3 1. de r. i. v bi tamen subdit licitum esse creditoribus offerte Domino directo canones debitos ad impediendam consolidationem. Et ratio praemissorum
est, quia quando Dominus duectas petit se immitti in posscssionem landi Emphuleutici tute consolid tionis, non agit ad pignus, sed ad Domini j utilis ad
se deuoluti declarationem; certum est autem potiorem eius causam esse debere, qui rei suae dominium; quam qui alienae pignus vindicat, in. titat. Cod. ialie n. res Pum data sit. Vetum si agatur contra alia
bona non emphrteutica, quae debitor canonis annui in fauorem Domini di: ecti obligauit & hypothecauit, hoc casu cu actio Dsii directi non sit realis, tenetur comparete in instantia discussionis , & iuxta ordinem suarum hypothecarum collocabitur, prout etiam determinat idem Fabet in Ced. Lbro . 97 titur. Ita sinit .s'. ubi etiam dicit, quod licet ius praelationis colono non competat, sed itali Domino dilecto, tamen colonus agens ex iure reali Domino competente; eodem iure quo Dominus censeri debet non tam in vim consolidationis, quam ex eo
quod ius Domini dilecti, cui colonus innititur, est potius & antiquius super praedio emphyleutico, i
libus omnium aliorum creditorum.
,8 Quod autem dereliquis annuotum canonum suis perre ipsa emphyleutica cum priuilegio praelationis consequendis dictum est, locum etiam habet dum agitur de consequendis laudemiis actione re ii, supet ipsa te vendita petitis, pro quibus Dominus Ripet ipsa re emphyleutica consequeodis, cxtetis omnibus potiotcst: secus esset s ageret ut supet pretio rei emphrteuticae venditae ad instantiam creditotum ipsius emphytestae, cum super illo pretio Dominus directus hypothecam non habeat, Vt distinguit Thesaul. iun. Lb. .quast orc . 3 ι .ma
EilicEt magna si controuersia, utrum pro laude-inio de tui h)potheca, quam tamen dati restantur Mi. Auen Thesυ r. rb. M. di plures alij quos i seri Hodiern. ad Surd. decis31. -m. i. tamen in
omnem euentum certum ei set competete Dom
no directo actionem personalem in rem scriptam, quae sequitur quemcumque polleitarem, sicut actio .
ealis, visa se Hodiem. ἀλιι sue i. n. io. ct multu se tibin, qui tandem num. 18. seqq. residet in ea sententia, ut laudemium dicatur onus reale,& proco competat actio realis super te emphri cutica contiaquςmcunque possessorem.
Et ea de causa, cum quilam creditor expositia syset clamorem in curia Cabcoli contra poscitarem castri de Cucuione, qui illud hypothecauerat Asubmiserat dictae cunae, N e contra Dominus Di rectus egisset . , a Commissim contra dictum strum , etiam si causa exequutiva fuisset praeuenta r Pignorationem dicti Castri, causa velo declarationis Commissi suisset posteriori loco intentata, iudicatum sitit in Curia Gratianopolitana causam Commissi posterius intentatam pia ualere deberet, quia per eam resoluuntur omnes hypothecae N ima creditorum,videre est apud Guid. Pap. deris. x s. Dici matertia Concluso. Qui agit actione re coli nempE rei vendicatione, non autem h7potheca ria, non cogitur in instantia discussionis compatere, quia bona aliena non veniunt in iudicio disrusiasionis generalis . veluti si quis digat rei vendicatione pro consequendo de osto pecuniae obsignatae adhuc extantis, ut decinim fuit se testatur Fabet in suo dato. Qit. is. Depositi, Desinit. 3. quia piosecutio ista realis nihil commune habet compei son libus aliorum creditorum actionib. quod & post Mum, notauit Franciscus Bactius de
lib. t i. de arit .s νepudiarit qua simi iura confect. inuent. Num.1 .fol. 9 Idem dicendum est de iudicio
rescissionis venditionis,quod causidiscussionis est separatum, Cod. Fabr. Gi ridesinit. s.
Decimaquarta Conclusio. Instantia discussionis ibi generalis assicit creditotem habentem claululam Constituti, qui tenetur in iosicio discussionis generalis comparetein i creditoribus suerit praeuentu ac causa genetralis prius inchoata, Cod. Fabii an. lib.7. Quia si creditot constitutarius praeuenetit in vim sui constituti ante captam instantiam generalis discussionis , manet quidem processura in statu, sed dum proceditur ad distractionem pignoris instantibus creditoribus, cuiliberi psorum iuxta hypothecatum ordinem satisfieri debet, Fab. ιλ ait. 3 1i t. i l. lib. c. iit. 1 i. doinit. i. Quid autem statuendum sit in contiactu venditionis , dicemus in
Alios casis in quibus instantia generalis discultasionis non transit ad alium, exponit Bari. d. n. 14.
RGVMENTVM. Tractatur specialiter de praeuentione Credi
torum emptoris, qui praeuenerunt contra
venditorem; dc explicantur plurimi casus, in quibus venditor agens ad recuperati nem pretij super re vendita, tenetur com
parere in iudicio generalis discustionis, in quo fuit praeuentus. Explicatur quaestio de venditor quando super re vendita
126쪽
exteris creditoribus emptoris praeferatur, tam ex dispositione iuris communis, quam ex statuto Alienionensi. Et quaesit differentia inter emptorem, te possessorem, qui conuenitur nomine proprio, vel tanquam quilibet extraneus. De effectu reseruati nis dominis in contractu venditionis, an producat tantum hypothecam, de an impediat translationem dominii in emptorem,state huiusmodi reseruatione. Vtrum clausula Precarii eximat venditorem a iudicio discussionis generalis praeuento. Et quomodo hoc casu concipi debeat clausula Precarij. Et quid in clausula legis commissoriae , vel addictionis in diem.
omodo consulat ut venditori aduersus creditores petentes rein venditam poni in incantu, ut illis adiudicetur Pluris valentia. Et quomodo consulatur creditori pignus mobile conuentionale habeti prae manibus. Venditor utrum praeseratur caeteris creditoribus super meliorationib. rei vendi .Qu omodo venditor postit recedere a contractu,si pretium sibi non soluatur. Et hoc casu obstat illi prquentio disicustionis si agat ad rescissionem venditionis. Reseruationem domini j esse de natura contractus venditionis, neque D sim directum impedite posse quin hoc pactum in illo contractu apponatur. Et ex quibus censeatur habita fides de pretio. sv MMARIVM.i v reditio facta non habita tiri de pretis non tra-- fert dominium tu emptorem, qua is tradito; Ela fuerit. 1 Quando non dicatur venditor Mem habuis. δε
s Irena tor balet actionem realem pro recuperanda rev nsit. , si pretium Uuerit Ioiarum, quandam es non fuit habita di pretis. Laeetum discussoris tenerisu non refficit actiore reales, seu ramum personales, num. s. 3 Explicatur Stativum Aue'. de venditore super reetendita rateris erciuit-ib. praeferedo, lib. .i uim. o. 6 O Henditur quid statuat itu communt, ultra dilium
inditor a tem hy otheearia ex obligatio, d seM-ἀente ex ea molesti Abiteris disicus tenetur eva-νοι iis iudicio distis: anu,ut suo ordine colluetur.' Si astio hynothecaria ex obligarisne anteriori oriatur, seu unde quam ex fasto debitoris discussi,vena ror non tenetur comparere in iudicio discussioninio Qua sit Aferentia inter emptorem, seu possessorem
conuentum nemine proprio, ct conuentum uti ex
1i Hare , in actione mere reali, non gaudit beneficis inuentari . ia Admittitur cumulatis astionis personalis cum reali quando hares conuenitur tanquam extraneu . a 3 Martim non habet beneficium, deduicto ne egeat, qua doconuenitur uti extranem. a es.quando onuenitur tanquam extraneu/lus conveniri pendente tempore eo editonis inuent l.
Sani egenus de Piacia ent. Iudic. Par. l. is Si iussicium creptum fuerit contra aliquem , oritur ex liris contestatione actio personalis ex quasi
i 6 Marci non potist conueniri actione reali pracessenta aliunde quam GDEia defuncti. yeurime tempore uentii γῆ,quando lis fuit contestata cum d o. cto. 17 Si rinditor velit litem cum emptore coeptam contianuare, proprio iram nomine, pro iniere se cte mori, ribit comparere in iudicio a scio nu. 12 Si venditor desistat a prima lite O noua intentara
velit contra possessorem rei vendita tanquam e traneum, pol st nouam luem instaurarcnee ten iuriis dis sora comparere. i Non potest venditor, actionem realem intentans, agere contra tertium rei vena te possessorem aILOM
personali pro inire e ct expensi, donee cassa id in realis sit terminata tanquam prae udicialmio Principale ct Meesorium possunt in eodem linis nutari, sed eodem tempore diuosi, liberi , Wiin'n possunt. diuersi que iudici Lai R seruatio Domini facii, ut Dominium non tro feratur in emptorem nisi soluto metio. a 1 Pastum reseruationis domin3 in venditione est v
Reseruatio domini in venditisne est de natura est traitiis, ct ideo Dominus dire ius istam impedire Non pus as Pasium reseruationis domini danu sitatum esset pretium, validum quirim est multi exis limant, fasiam producere bpothecam orcialcm prosc-
χι Transatio domini non est de essntia tenditionis. as Locatio in conir tu venditionis inserta , est accidentalis ad venditionem. 16 Vendilio Acitur ρι ista non obfrante reseruatione domist, , ct per eam periculum transit ad empto-νtm, O num .is. Contrarium tenent ali , n. a'. O fide num. 3 2. 7 Pa tum o ciatiis h potheca non est contrari uis referuationi dominiν. so Reseruatio dominis perpetua, est contraria natura venditionis, sed non temporalis. 3 3 Dominium reseruatum non transfertur in emptarem, quamuli isiecta farrit clausita Constituti,
3, i. qui bim casibui riseruatio domini' habeat soli vim hypotheca orcialis, ct in quibus impediar
transationem domini . 3 Explicantur varia Rota Romana decisiones, iii. quibuι aliquando reseruatio domini' ha;kii mimo cialis hypotheca , quandoque tero i pedi uix
transalioruem dominii in emptorem.
1s Ct fula Precarii opposita infauorem venditoris donec pretium soluatur venditori, eximit itam a iudicio generalis discussionis. 36 Clausula Precarii debet apponi ἰn fatidirem vendistoris, ut ipse eximatura prauentione generalisa seu om/.ιν Quomodo disserant in ιν se ad effiecto prauenti nil, clausula Pretis , Legis commissoria, O A Actionis is Hem. 33 Precariam resai postsolutionem factam venditori. 3ρ Quomodo conjulatur venditoris creditores emptoris petant rem Ouditam poni in incantu. o Craditorei petentes rem venditam y vi in incantu, debent utre venditora pro eim D rimm ale.
in contractu senilimni oematio c. tractibu .
127쪽
I ruiuere , me tenetur exhibire donec sibi ca
Credit dir habensne manibiis pignus com nt ionale, cateris ore itoribui prafertur si sit - eaor. ex sententia quorumdam Doctarum. s Ampliatur etiam, secun m aliqiras, ad non mer
6 Quod quomo procedat, explica .r,niam. 6. C erit ori pio: ψ possidenti competit retenti .. s Nou datur retentio , inpia udicium credis oris an
y Creditori anteriori cantra oneriorem agente , δε- tur exceptio, ct contra excipientem , disrur replicario,ob ante toritatem byotheca.
ueo Te n l Pupillus 1 . ff. quae in fraud. creditor. resediis in solutione, non in pignore.s i Henditor qui praefertur in re propria vendita, non praefertur in meliorationi . si Melistrarimci solo cedunt.1 s Dominussit , si non restituar pretium meliora Α-num,repellituis exceptione Ali mali.
Accessorium mus equitur naturam sui principalis, quando est diuersa ratio. 3s Ve-ditor , qui sibi specialem rei vendita hροι
cam reseruauit, cateris creditorim praefertu
contrae tu apponatur; vel in rei traditione.
3 7 Item inte Pigendum est, quando habita fuit filo G
yretio, alias Dominium non transfert'.
1 3 Si furrit habita fides is metio, enditor potest ali ei
creditores praeuenire,, ab ita praeueniri. Vtrum in dubio censeatur Libita fati de pretiis, O quomodo concipiendam sit inn mentum.19 In contractibus nominatu, non est Iocm poenitentiis,
co Die Lige ut procedat non per viam actionis, sed per
viam exceptionis.ci V ditor non soluta pretio pol st iterum vendere alteri, si agatur δε vinditi οὐ iudiciali ct nee saria. secundum aliquos. Sia tamen verim est rem alteri venili posse, etiam
6 , Venditor potest recedere a contractu,ά ciente ea si assi, sine qua non fuisset contractur M. Si cum contractu emptionis nihil fuerit admixtum
quodsapiat naturam contriano inno Osi, noupoterit venditor ab defectum causa finalis , Me ad res sonem vend rionis. Inditor agens ad refci sanem venilitionis, non tenetur comparere in iudicio generalis discessienu, libet causa ei σrii marto suo; possunt tamen asscreditorei, si velint, aspir re liti exissenii iniere
tionis instantiae discussionis genetalis
bonorum, in concursu creditotum qu ritur utriun vendi tot ratione rei per eum
venditae, teneatur comparere in iudicio discussi otiis, si praeuentus fuerit 3 In qua quaestione ut cum Oidine procedatur. Sit Decim aquinta Cones. Quando venditio facta
fuit eo animo, ut pretium vendi toti consestim sol ueretur, non autem eo animo, ut ipse vendi tot fidein habe: et de pretio, nullo modo tenet ut vendi tot comparete in iudicio discussionis generalis, necineo de iuribus suis fidem facete, siue ante sue post inchoatam causam discussionis , aerionem suam pro pona: ed eius causa separatim tractati debet coram iudice competente pet eum eligendo, & per consequens scribente Notatio ipsi bene viso. Ratio est. quia quando fides non fuit habita de pretio, licet traditio rei venditae facta suerit, tamen dominium non suit transtatum in emptorem, sed penes ipsum
venditorem remansit, ut pio turpet text. ini. quia vendidi i s. f. de contrahend. emptione . ubi dicit ut quod ςx causa venditionis non trans itur domi
nium .nisi pretio sellito,quando fides non suit habita de pretio , t id est quando vendi tot non habuit animum dandi emptori dilationem ad soluendum pretium, di de eo confisus non est, α in s .ve tae. Iussit e reriali uisione, & notant Gloil.& DD. ini. i ciuile i 2.C. de rei vendis. ct in I.si quasi iii. Aepi nisi . actione, ubi dicitur non videri quem habere fidem depretio quod statim se recepturum existimat. t Cum sigit ut dominium hoc casu non fuerit translatum inemptorem, sed remanserit apud vesitorem ; dat ut vendi toti actio realis de manus ini o ad recuprrandam rem venditam rei vendicatione,vel remediis possessoriis, ut dicitur in d. Ita civile 1 1.C.de rei νω- dic ratione cuius actionis realis non tenetur venditor comparete in iudicio discussionis, quod non 'respicit actiones reales, sed tantum rei sonales, ut di
Ista disceptatio videretur superflua in praesenti Ciuitate Auenionensii ptoptet Statutum, M. . D. 7 o. quo cauetiit , quod si emptot cuiust simque teipletium non solitetit, de effectus fuerit non soluendo, de res ipsa repetiatur penes emptorem, vel eius haeredem . tunc venditor habeat regressium ad temvenditam pro solutione consequenda,& praeseratur quibuscuntque creditoribus habentibus ante: tot hypothecam, etiam expressam, tam ex dote quam ex alia quacumque causa etiam sauorabili; hoc intra biennium in re immobili i die solutionis computandum , in re vel δ mobili inita annum i die solutionis faciendae numerandum ede quo statuto, Rip. ini. si leniri. f. in bonis,ff. de priuileg. ed. Rota Aucn. δεα ν6. Costa desub M.re med. 24 r. O. sed tamen quaestio ista valdE utilis est, non ob- stante dicto statuto. Tum quia statuti in loquitur quidem de praelatione venditoris aduersus et dit res emptoris in re vendita, & de regressu venditori supra re vendita concedendo; sed de proposua quaestione nihil dicitur in dicto statuto , nee decidit ut utrum venditor, quando non habuit fidem de pretio, aut in aliis casibus in quibus illi comperit rei ven dicatio, teneatur comparere in generali concutita creditorum;Tum etiam quia dispositio statuti est limitata ad biennium quoad res immobiles de ad annum quoad mobiles, bed lapso illo tempote statutinii nihil disponit .de propterea remanci filii a concluso in casibus per statutum non decisis, qui iuxta imis communis dispostione determinati debent; nempti quod ven. itor qui non habuit fidem de pretio, non
teneatur copalete in iudicio dii cuiuonis generalis, quando utit ut remedio res vendicationis , siue intra tempus statuti, siue post,actionem proponat ;& suei creditoribus praeuentus fuerit, siue non; cum hoc iudicium reale, si omnino diuersum & separatum
i iii ieio discussionis,& cum illius instantia nihil
128쪽
eoi nune habeat. Quid vero seruetur in Gallia cir ea praelationem vendi totis super te vendita vide, Louet de Addent. is.
Declina sexta Conclusio. Si venditor dimissia
actione rei vendicationis velit agere actione hypothecatia, vel interdicio salutatio contra tem venditam, seu etiam in casibus in quibus rei vendicatio
non datur vendi toti, bc talis actio descendat ex contractu, de obligatione communis debitoris cuius bona disci utuntur, venditor tenetur compatere in
. iudicio discussionis, & in eo collocari ordine suo, iuxta ordinem suarum hypothecarum. videlicet secundum tempus sui contractus, & obligationis petdiscussum praestitae salso tamen remedio praelati
no ex statuto competente, intra annum vel biennium ; ut supti di istum est, si negotium in ciuitate Auenionensi ita n dum sit. Ratio est . quia hoc e se, quamuis actio hypothecitia realis sit,& in rem dirigatur. tamen actio illa non est principalis . sed accessoria ad personalem, sicut & hypotheca ipsa accessio est debiti principalis. Atqui, instantia generalis discussionis eorum ptopria est, qui person libus, non autem directis in rem suxin alitonibus t e Periuntur. visae pias diximus explicat Fab.
tu tit. 36. desin. s. n.6. hoc autem casu actio
Nypothecaria dependet a pei sonali, cum supponamus illam originem ducere ab obligatione pers mali contracta per debitorem discussum. 9 Deetina septima Conclusio. Quando actio hypothecaria non descendit ex facti, , vel obligatione d bitoris discussi, veluti si ipse emerit , tetrio. aut alia
ratione acquisii uerit rem venditam, α ante illius acquisitionem, venditori hypothecatam; tali casaiiudicium actionis lirpothecaciae debet tractati sei paratim δε instantia discussionis generalis , siue praeuentus suetit creditot hypothecatius, siue prae, Mnerit., ro . Pro cuius concitisionis probatione. praesuppo-i nendum est polletiorem rei hypothecatae duplicii modo conueniri pol se, nempe vel proprio nomine, i vel tanquam quilibet extraneus, ut probatur, tu leg ., de eoi exilib. ubi dicit ut quod haere, vel, suo nomine, vel quasi haeres, in realibus iudiciis, agere vel conueniri potest, ut ibi iniet caeteros nO- i ii tat Bald. dicens per illam rationem, i quod haei es: in actione reali mera, non gaudet beneficio inuentati j; eandόmque distinctionem illius qui conueni-
tui nomine proprio, dc eius contra qtiem agitat tan- , quam contra quemlibet extraneuin,agnouit Dcc.int edita, rum. Codis edend. scivium dici potest, ubi dicit quod qrando hypothecaria intentatur
contra aliquem, tanquam contra posset rein , tunc videtur comi eniri tanquam quilibet extraneus, ra-iitione possessionis, ideo cumulati potest actio' personalis cum reali, siue sit tei vendicatio, siue hy-
thecaria. Quod etiam tradit Iacob. de Nigcis
te illos , Battol. in I. maritum is . tu i o principio, f. sinu. matrim. dum opponit je DI. Ne senuit. S. ' is μ' .f.dere iudie. dicens t maritum non habete
beneficium , dedulia ne egeat , quando conuenitus' ictione reali: quia tunc conuenitur tanquam quilibet polliis c extraneus.' ii Eadem ratione quando haeres adluit haeredit tem cum beneficio inuentatis, de est intra tempus 3 sibi , tute signatum ad illud conficiendum, c conuenitur actione hypothecaria, quae non descendat ex facto, vel obligatione de sancti tali casa penden-φ te tempore consectionis inuentatii. potest conue-- nici actione hypothecacia, quia non conuenitur Sa legeritu da Praut audis. Par. I.
tanquam haeres , sed tanquam possestat & tan
unde iesultat ratio decisiva dictae conclusionis; quia quando nulla adest obligatio personalis debitoris discussi tunc actio lirpothecaria dirigitur co ita illum, non tanquam obligatum, sed tanquam possessorem de tanquam contra queiulibet extraneu; atque ita celsat dependentia actionis hypothecariae,
ab actione personali debitoris discussi; cum actio personalis . qua hγpothecaria descendit, piocedaeab alio sonte,nem se ab obligatione illius cui debi- tot dis istis iuccessit:de ita celsat consderatio quam
supti attulimus ex cod. Fabi Iib. ait. 36. de pact.i ter empl. vendit defuit.8 inglos. num. 6. sed non parua insurgit dubitatio, quid dicendum sit, quando ante inchoatum iudicium disciis sonis generalis, lis iam Litiset contestata in actione hypothecaria, vel Salviano interdicto contra debit Fem discussum t quia quamuis obligatio principalis descenderet ex facio antiqui oti,dc originem duce: et ante acquistionem factam pet debitorem discuia sum, tamen per litis contestationem debitor ipse discussus contraxit personalem obligationem, et cum uiniudiciis quasi contrahatur,ex quo quas- contractu oritur pet sonalis obligatio, l. 3 . tarim scribit J depeculio. unde videmus, quod i haeres cum beneficio inuentarii licet,ut supra di istum est,durante tem p re consectionis inuentaris possit conueniri actione reali, quando obligatio non processit ex sacto desun-cti , tamen si lis fuerit contestata super illi actione
reali cum defuncto, non poterit haeres durante te Pote inuentarii conueniri, quia molestiam pateretur
ex facto & obligatione pet sonali ipsius, ut decidit
vincent. de Franch.decis3 s x. Vtim. quem sequit
Praeterea ex Statuto & obseruantia praesentis Ciuitatis, de quibus supra per nos actum fuit, e . io.
de celso.bo ior. non datur praeuentio pet actionem ordinariam contra debitorem intentatam, sed tantum pet executi uam; et go si vigore contestationis, de dicti quasi - contractus, agatur contra debito rem , dabitur praeuentio creditoribus concurrentibus in discussione , qui praeuenerunt in exequendo.
sed praedictis dubiis non obstantibus, constituo
in quaestione proposita decimam octauam Conclusonem, videlicet adhibendam esse duorum casuum distinctionem; quotum Plinius est, ty venditor aut x Ialius creditot hypothecarius agens hypothecaria etiam ex obligatione aliunde proueniente quam exsecto debit ocis discussi , velit agere contra ipsum, continuando litem iam coeptam , ut contra ipsum proprio nomine consequi possit restitutionem fiuctuum, damnorum, interesse vel expensarum, tunc
sine dubio compatere debet in iudicio discussionis, ex supra traditis post Fabrum libro A. C. tit. d sinit .s. secundus casus est, quando venditor, vel alius creditor hypotheeatius solum agit contra debitotem disculsum actione reali, de illum conuenit tanquam quemlibet possessiorem extraneum:hoe casu non tenerat vendi tot comparere in iudicio discussionis generalis quantumuis praeuento contra debitorem discussum. Quia licet sit una, de eadem persona, tamen habetur pto duabus: de ideo potest actor declitate se agete dumtaxat contra debit tem seu emptorem non proprio ipsius nomine, sed tanquam quemlibes extraneum , d larando
129쪽
I oo De Praeventione Iudiciali
se nolle posequi litem .sed nouo iudicio contra ponsessorem experiri. Vt dicit Bart. in . i. .Qπ.Datoris lipulati b. ama licet actor qui Iecnet acti nem Proposuit, cogatiar in ea persistere, Auth. iii θ-n et, Caeruom. quau.iud. tamen illud veru est,quando vult lue in prosequi contra eandem pectonam; sed in casti isto actio dirigitur contra pol sessorem, ta quam repraesentantem diuersam personam,& pr Pterea dependet ex eius voluntate renuntiare, vel non renuntiare illi instantiae , & nouam proponere atque inchoare. Et Bartoti dictum sequitur lin I. verse. extrarii
Et ex praedictis respondetur ad rationes dubitandi supensis allatas, quae locum habere postent si ci di tot vellet prosequi litem iam inchoatam cum debitore discusso, petendo contra ipsum interesse de expensas; cum tamen in casu proposito supponamus creditorem agere duntaxat acti mereali contra possessorem bonorum, tanquam contra extraneum,
α per consequens non agere pro expensis, de aliis pro quibus debitor discussus posset proprio nomine
Vtrum autem creditor, i hoc casu tam personalis actio contra emptinem proprio nomine compotir, quam realis,contra ipuim vii extraneum & simplicem pol scit orem, possit solam personalem acti nem separato iudicio proponete, antequam lis suerit super iudicio reali terminata, non declarat ibidem Bartol. Sed est materia is lim i8gue excepi. ubi
i didicitur et quod si eius fundi quem quis possidet,
alius proprietatem praetendat, non debet Plaetor Permittere petitori, ut de structibus agat donec finitari erit causa proprietatis. prius enim constate debet sandum meum esse, quam structus condicere possim.& si constiterit iandum meum non potero siu-ctus condicere,quia obstabit exceprio rei iudicatae, ergo quaestio proprietatis, facit ut supersedeatur in actione pet sonali, pro fluctibus de ex oeniis, donec realis si per vendicatione, vel mera hypothecariasuerit terminata, ne continentia causae diuidatur, &ne contingat proferri duas sententias contrarias, iuxta ea quae suprad:ximiisse . 3. st 1 s.
io licet principale & accessotium possint in eodem libello cumulari,veluti dum puto tem mihi Iestitui, proposita rei vendicatione, de accessoti E petoiscium iudicis mercenarium peto fructus mihi adiudicari,ut dicit Bait in dIJ,ndum, alias fundi quem titi m exceptionib. hoc tamen est verum,quan do utrumque petitur eodem iudicio , non quando separato, prout est casus noster.
11 Decima non a Conclusio. Quando venditor inacita venditionis te seruauit sibi dominium iei venditae,& conuenit expressὶ quod donec pretium sol
uereriir, dominium remaneret penes venditorem; tunc quarnuis interuenerit traditio rei venditae sam emptori, si emptor pretium non soluerit, competit illi actio te lis, & tei vendicatio contra rem ipsam vendi tam , & per consequens actio priuilegiata, cui nullo modo obstare potest praeuentio creditorum per pignorationem, vel dis iissionem generalem,cum agatur de actione reali, quae nihil nabet commune cum iudicio disseussionis, iuxta vincent. de Franch. deci .so 6.
ii si quidem de validitate Euius pacti te seruationis
decis. 3. o. aecentior. Gratian. disiepisserens. p. 732. Quod adeo vetiim est, ut reseruare dominium antequam pretium soluatiit, sit de natura contractus: ut post Bal Lin bri cis contrahenda r. mim. 13. l& Fabianum in i Ih. de empl. tendit .Part. s. princinum. 37. Gratian. Acis. 13. m. n. a. Suid. decisi ro. nsian. 1 1. s. probat Meilin. de pignori Ab 1.et. 7.n . . Et per hanc rationem Ego nuper consului, Dominum dilectum non esse fundatum,dum e sabat inuestite emphyleutam, eo quod in instrumento venditionis continebatur pactum reseruarii nis dominii, quod suis iuribus praeiudicase affer bat. Quia non poterat Do ninus directus impedite Pactum, quod erat de natura contractus.
Sed tamen dubitauim fuit virum pactum istud
operaretur veram Dominii tetentionem, an vero fialam produceret specialem hypothecam fauore vcnditoris, pto maiori illius securitate. Ex cuius quaestionis resolutione, dependet veritas nostrae conclusonis: nam s reseruatio dominii, illius translationem impediat, nullo modo cogendus erit venditor, agens rei vendicatione, compδ-iete in iudicio discussionis,quamuis creditores pis- uenerint per executionem. Si veto sola producatur ex huiusmodi reseruatione specialis hypotheca,c getur vendi tot coin parere cum caeteris in iudicio discussionis, iuxta distinctiones x casuum vatici tes saperius allatas. Ego Vincent, ri Franchis sententiam in conclusone secutus sum . eam tamen intelligendo is ta resolutionem, di disvinctionem mox deduce
Pro cuius rei maiori elucidatione suppemendum est, duas hac in te contratias reperini sententias, et quarum prima est illoriam qui existimarunt, PM 13bum huiusmodi reseruationis dominii in instrumento venditionis appositum , adiecta conditione
quod donec pretium iotueretur, ut elim certa merseces annua locationis nomine plastaictur, esse quidem validum, nec ab emptionis natura alienum; ut Praeter superius citatos, tenet Aman. de Amat . infinitos propemodum allegans, librii .variar.r dol. 3. n. a. quiatdominium non est de essentia venditim a 4 ita vendidit F.de contras .emtrio. ubi dicitur, eum, qui vendidit fundum, non teneri illum sacere emptoris. Et res aliena potest vendi, alienam 23. .eod. tit de contrahend. emptio. ita loqui- tui Mati . consi66.n. 22. OEt hoc casu locatio dicit ut accident alit et sacta, cum penso soluatur tam pro te locata, quam pro interesse preti j non soluti, Dec. cons. 3II. numer.ε. versicul. tertio iam comprobatur , dat sitque etiami to consequenda annua selutione actio ex empto,icet in conti ctu emptionis admixta sit locatio, quia respicimus quod principale est, nempe venditionem, non autem locationem,quae est quid accidentale, Mantii c. de tacit. comem. Abro A. titia. 1 F.
Et nihilominus venditio persem dicitur, secun- λο
dum sententiam multor uni. de periculum rei vendi tae pertinet ademptorem, Mangit se tractat. de eium b. .i s. millusequenti b. & est text. pressius in ischi emptio is sanier 1is,flocati,dc ibi, Gloss in verb.exoti t. Eandem sententiam in casi magis dubitabili se- i cuius fuit deductis pro vitaque parte rationibu Cylia Nages. contrinos i . numeri O m/
130쪽
sequinti; us, concludens dominium in suo casu non fuisse translatii min emptorem, sed re an siile penes venditorem, non obstante quod ultra te seruationem Dominii,venditor in eodem contractu sibi praecauis. iet per specialem hypothecam , quae videbatur incompatibilis cum tela: uatione Dominii, cum in re propria hypotheca cadere non possi .neque pigniu 6. . e regni ita M. Secunda sententia est eorum, qui volt etiant, 'Mehum illud resemationis Dominii non valere, niti in vim specialis hypothecae, ad effectum ut venditor super re vendita Praeseratair, non tanquam Domitius , sed tanquam creditor hypothecarius priuilegiatus rei venditae, quam sententiam susissime comprobat, Hodiet n. Di aDYtialia Surd. deci sis . ea ra- αῖ tione, i quia res vendita cum illo pacia reseruationis Domini j perit periculo emptoris, pertext. ind. 29 l. sicut emptio 1 3 stanterdum ' locari .l sequitiat ergo, Dominium in emptorem translatum, quia res Perit Domino, l. Inm fis piguo t. ctione Et quia
reseruatio Dominii videtur contra ita naturae em Ptionis; Ne ergo ad ut contrarietas, clausula illa referseriationis Dominii resoluendae ii in vim hypothecae specialis. 3o Sed istis rationibus non est dissicile respondere. Si quidem vetum est. Dominis reseruationem pet-Petuam, licet naturae emptionis non conuemat, immo sit illi plane contraria, tamen reseruatio tem poralis Dominii donec pretium soluatur, non solum valet M sustinetur, sed etiam est de natura em- Ptionis, ex qua Dominium non transfertur, nisi s luto ptetio, vel habili fide de eo, s. vendita. Institurioni de rerum diuis. non enim potest Domiti tum transferti in emptorem contra expressam vendi totis intentionem & reseruationem , ut dicunt authores citati, pet Hodiern. ad dicis is .mini. α optime Cytiaci dict. controu. Is t. i. s. 2 6O. ubi plures allegat. Quod secundum eum, ampliatur ut locum ha- beat, etiam si ultra venditionem interuenerit tradi eicit ei venditae sacta emptoti,quamuis adiecta suetit clausula Constituti, post Gratian discept.foreus . cap. t 7sen. c. quia Constitutum censetur potius factum in consequentiam Iocationis in eodem contracta appositae quam venditionis. 3x Ad illud vero quod dicitur, naturae emptionis
repugnate vires vendita,retento penes venditorem
dominio, pereat periculo emptoris , respondet Q .riae. verius esse, periculum rei venditae hoc casu pertinere ad venditorem, quia interim donec pre lium siluatur, contra citam valete dicit in vim locationis , non venditionis , leo emuniat fata 8o. f.' g. de contrah. empl. idem Cyclac. centroii. io .
Vin tract.de euicti avi quaest.i s. mon. 6. seque b. periculum interitus rei venditae, non obstante Dominii reseria a tione ad emptorem spectate asserit, ea ratione, quia emptio iam est pei secta, & ipsi emptori tes tradita, ratione cuius traditionis de persectionis, periculum petonet ademptorem; de hic est casus notabilis in quo contractibus claudicativi dicit Gratian. discept. or . M . num. 3. 4s .ctfectu.
Verior ergo est opinio Vincent ij de Francli. d. decis. so6. de eius sequacitim , quam in nostia conclusione sequimul, sub sequenti tamen distinctione. 33 Quando enim adhibita fuit in instria mento venditionis sui elex Dominii te seruatio, nec adiectae suerunt clausulae demonstrantes animum venditoris suisse, ut illa reseruatio produeeret dumtaxat eis cium specialis hypothecae, tunc Dominium remanet penes venditorem.
Aliud est, si post dominii resentationem apponantur verba, & clausillae oliendentes Paties habuisse animum solam hypothecam, N priuilegium praelationis aduersus alios emptoris creditores teteruandi. Tunc emin dominium, non obstante reseruatione, transfertur in emptorem de reseruatio vim habet
dumtaxat specialis hypothecae. Quae distinctio consorinis videtur intentioni 3
Rota R Una, quae licet de validitate huius ieseruationis dominii nunquam dubitauerit tamen secuniadum varias facti circunstantia, quandoque censuit ex tali clausula dominium retineri apud venditorem, quandoqtie illa non obstante dominium trans tri in emptorem,solimque venditori hypothecam specialem compete: e cum iuic praelationis in re vendita aduersus alios emptoris ci editotes veluti in
f. r. ubi dicit ut propter dominii res et uationem pretio non soluto, agi posse rei vendicatione contra tem venditam, vel illam alteri vendi posse. Et apud Coccin. deris. D6. num. is. quae est lepetita apud Censium dec. s. 'm .i .cst 18. ubi dicitur K-cta Dominii reseruatione, illud penes venditorem
remanere. nec unquam transferri in emptorem, donec pretium solutum fuerit; interim vero empto rem possidete tanquam conductorem α nomine
venditoris. E contra vero, in Romana, Assam, v 3. Iuni icos. coram R. D. Marque montis, inserta apud Marches. 'sub tit. de commi sonestat.a mandat. de eua an tom i.
foliis io; o. suit decisum nactum reseruationis domini j solam hypothecam specialem producere, quia mens partium colligebat ex verbis sequentibus
contractus de quo agebatur: t a tamen ut nusium vn-
quo acquiratur ius alicui arteri persona sup di ta rabio fructibus, ct animatibus intraiud itim dicti locatoras: & ideo cxiisebatur potius in illo casu habita fides de pretio, vi in dicta decisuum. I. quae decisio fuit postea confirmata. . Februar, ico 7. decis. 1 3 8.
pari. φ .recentior. propter contrarietates filiae resultasia
sent ex illo contractu si dominium non suisset transitatum,& nominatim quia alioquin conductores fuissent impediti percipere fructus rei conductae, contra naturam iocationis, quae subsistere non potest nisi cotiductor fluctus rei locat ae percipiat. In decisione veto t. post tractatum Ceus: decensi u. reseruatio dominii erat inualida, & contra naturam contractus venditionis, ex quo necesse est dominium transset re in emptorem, quando pretium suit petipsum solutum: in casu autem dictae decisionis emptot soluerat pretivm,mediante assumptione, seu veloquuntur, accollatione annui reditus, ad exonerationem vendi totis, quae accollatio habebat v An solutionis pretii & pet coii sequens replignabat naturae veliditionis. lood p eitum ei set Iolutum ,& d
minuim non esset transsati in .
similitet de in Firmina salutavi, inserta part.7. recent Aeci ue .ge post Cens decis ues'. Rota inducta suit ex speci libus rationibus ad declarandum, quod pactum te seruationis domini, in venditione habebat solum vim specialis Erpothecae , ut etiam aduertit Cens. drinae'. i6.in n. non solum quia pieti uni venditionis solutum tuo: at venditori, inediante onere solutionis debita,quod emptor tibi assumpserat. seu ut ipsi loquunturὶ accollauerat ; verum ct am , quia pactuin te seruationis domui ij suetae