장음표시 사용
101쪽
7 2 De Praeventione iudiciali,
recusati, loquunt ut de Noratio per iudicem electo, provide iure communi electio Notarii actorum spectat ad iudicem, qua de te egimus iupri cap. .V. 17. O i 8. Nos autem loquimur de Notario secundum statuti disposita onem, & Cumae obseruantiam ab una parte electo ; cuius persona suit ab illius aduersario approbata, qui casus multum inter se dist Pant, ut videre est apud Laurent. dicto cap. 6. ini o
Considerabit etiam iudex qualitatem substitiui. Nam magna est differentia inter simplicem substitutum siue iuuenem qui pro magistro scribit, quem sacilius recusati posse non est diibium;& magistrum
Notatium magistraliter , collegio Notatiorum t cepi im atque a Superiore approbatum, prout in ciuitate Auenionensi ex regulamentis sit periorum tequimur in substitutis: quod videtur ei te de mentei i Rotae dii l. seris. i. 6.apud Zach. de Quia cum illorum persona suerit a publico approbata, maior erga tales personas debet haberi respectus, malo: que fidem illotum qualitas meretur, Me
secundus occurrit casus in quo iudex, vel Not rius qui praeli enit, remolietura causa , nempe si sit Notatius, seu magister actotum a Praelato deput tus adueniente succei te in praelatura, de quo sit Quaestio tertia, utrum Iudex, vel Notarius ab Episcopo, aut alio Piaelato deputatus, adueniente successore in praelativa, debeat remoueti etiam ab ossicio, & causis pei cum praeuentis. ii Hac de re consultus alias tespondi posse Episcopum successorem ab officio temouere grassatium aluo antecessore deputatum,aliumque nominare,qui in omnibus Curiae suae causis motis, &mouendis scribat, nisi probetur talem esse illius Ecclesiae consuetudinem quod grassatia deputati ad vitam sint soliti,& qiiod deputatio sic sacta ad vitam. suerit sit
trita effectum etiam post mortem deputantis, idque inuitis 3e contradicentibus successioribus : nam alias simplex continuatio in ossicio post mortem successoris in praelatura , non sussiceret ad inducendam consuetiidinem, nisi simul probaretur contradictio Plaetati successotis. linitio non susticei et quamlibet consuetudinem probari, sed oportet et illam suisse legitime praescriptam, prout haec omnia copiose deducuntur ret Gratian. discept. serens. c. i67.num. . Isqq. intelligendo tamen iuxta ea quae dicentur in-
i , Ratio autem huius conclusonis est, quia i n mo potest dispositionem suam conserre ad tempus in quo non potcst actum illum saccre, leg.quod stom
Et quamuis Gratian. ibidem π. o. videatur praedicta limitate,ut locum non habeant quando in tali deputatione in te. uenit co sensus Capituli, quia Capitulum nunquam moritur, ut etiam ostendetur in- f. a, nurn. it. Tamen in casu ptoposito illa opinior non est tuta Capitulum enim non potest praeiudicate iuribiis Episcopi, quando ii ita Episcopi sunt separata , tutibus Capituli, in ptaeiudicium mensae Episcopalis. iuxta vetiorem opinionem, Antonis de Butr. in ca O rat Ne Praiati victi sui, quem in terminis propositae quae stionis citat &sequitur, non
citato tamen Gratiano, Marc. Ant. Genueni in practi eis. Eccles. q. 6'.versic. sca radicta, N. 2.
i , Qt id autem in hac materia obseruetur in Gallia, copiose tractat ut apud Louer. in recolliat ea
ris . Addentes. Sed tamen in facti contingentia dubitatum Lit, vitium supradictae conclusioni locus esset, quia ara
satius Episcopo antecessori certam pecuniarum sona'. mam pei soluetat, in reparationem sui notum Ecclesiae conuertendam. Vnde quaesiuit soli utrum iuc-ccitat tenet elut illam ossicii concessionem ratam habere , aut saliena in omnem euentum pecunias porgi statuim solutas illi rcstituet e.
Quoad primum caput dixi non ideo teneri suc- 16 cessistem ratam habere hanc ossicii concessionem, quod summa illa in furnorum Ecclesiae reparationem conuersi probetur. Licet enim sint aliqui casus in quibus iuccessor in praelatura, vel beneficio, ad sui antecelsoris debita pei soluenda tenetur, de quibus in citae solui. & ibi et non tamen ideo iri equitur quod dispositio, seu contractus transite debeat ad successolem, si alias non esset transiturus, ut
bene ostendit Cassiens consili. r. num. o. volumin. i.
Vnde temanet solum secunda pars dubii decidenda,
ut tum Episcopus volens alium staffarium dOput re,teneatur pecunias per cum qui leuocandus est si lutas, ipsi restiti ieieὶ qua in re obseruanda sitiit in primis verba dii putationis per Episcopum antecessorem factae, vitrum videlicet nomine Pioptioipsus Episcopi, an veto nomine Ecclesiae secta fuerit. Nam in primo casu, nullo modo tenetur successot ex contractii sui antecellotis, quam iiis pecunia fuisset in Ecclesiae utilitatem conuersa. Petcgr. consu. 9. n. II. volum. t ubi dicit tria requiri au hoc ut successor ex contrabia sui aluecessoris Obligetur, nempe quod contractus factus suetit nomine Ecclesiae. i. quod in- ruenerit authoritas Superioris . vel co sensus Capituli. 3. quod pecunia versa fuerit in utilitatem E clesiae. Nam licet contractus factus isset nomine Ecclesiae, tamen vesci et meto iure, itis adhuc etiam probaretur illum cessiile at Ecclesiae utilitatem, de pecunias in causam expressam fuisse conuersis. t Et is in omnem euentum,etiam his probatis, succurrendum esset Ecclesiae, quatenus laso interuenisset, neficio testitutionis in integrum, Alexand. consis
Praedictamque distinctionem inter contractus per Praelitum nomine Ecclesiae, vel nomine proprio sa-ctos approbauit Rota apud Burat. decis 8 r. num. 8.
iuncto hi m. t 7. Mantici de tacit. conuent.tib. ait. M . ni m. 16. ubi latὸ explicat quando contractus ita
seat ad successorem, illumque obliget. Ad probandum autem quod pecuniae in utilita- rotem Ecclesiae fuerint conuersae, non sum citraitium sola consessio, cum illa in fraudem Ecclesiae facta ceseat ut,& in succetatum pia iudicium , ut per Castrens. conm. 37. min. 4. v l. . t Quamuis enim xi
alias probatio coniecturalis sussiciat ad probandam.
versionem, Ludovis. 3 2. 1. Plirat. deris. 1 6. num. .s s.cum ibi citatis. Aliud tamen statuenduin
est in casu proposito : quia cum et Praelatus suum xx successorem supplantate nun possi per quemclinque contractum, ut supra dictum est, α ultra citatos tradit Gabriel. consit. 8 s. numere. 41. se θ - b. v t. . t verso pecuni iuni plenε probanda is est . quando agitur de successistis praeiudicio. Ca
Aduertendum praeterea est, utrum causa in quam i pecunia versa suit, sit ipsi Ecclesiae utilis, an vero Praelato nam, exempli gratia, dum de sit inorum ordinaria reparatione agitur,oniis isti id ad ipsum tune existentem Praelatum re incbat , tanqua in Onus illius qui fructus pcrcipiebat. ter. si pendent ei, , siquid cloacamr , L . de et si stravi. Et qui administrationi praeest
102쪽
23 Successor autem non tenetur ad debita sui pr edecessoris, nisi quatenus probetur vel sum in utilitatitem Ecclesiae. Menoch. arbitre. ω u ει
Et quamuis Rota asserat succes retia teneri ad expensas & debita pio rebus Ecclesiae meliotandis contracta, ros arto. diures hoc ideo quia ibi ita batur de Emphyleusi deuoluta ad Ecclesiam δε sede ipsa recupema, noster autem casus versatur in ipsa re distrahenda in siccessoris praeiu dici uin. Praeterea in casu di tum decisionum age bitui de posset te qui rem melioratam possidebat, cui pr Uterea ius retentionis competebat, hic a set ei Marias supponit, notarium vel ossicium aliud abuti copo antecelsole possi,ntem. ipsum quidem
cium possidere , non tamen tem melioratam; ast ideo unius rei pro alia nore dat ut illi retentio, Glossan l. plane n verbo, Deducatur,de ibi Albertc. NAngel f de petu.hoed. Marcscot. lib. 2.var solo .
Et propterea constat ex praedictis iudi remaut notarium i Praelato deputatum a causs praeuensis de coeptis desistere debete, nec in illis procedete aut scribere polle, si i Piae lato successore suerit reuo
Quarto quaeritur quid dicendum si de deputatis
ad vitain iudicibus, vel notat iis,quando talis est Ecclesiae consuetudo, ut sic deputentur. Respondetur, validam esse concessionem huiusmodi ossiciorum, etiam non obset uatis solemnitatibus necessariis inar aliis bonorum Ecclesiae alienationibus, ciorum alienatio perpetua non est,ossicia erum cumrsona finiuntur , dc redeunt ad Ecclesiam concentem: Rota Aef.612 1.2 lib. st. 3.Quer . durat.
Quod maxime procedit quando ossicia sunt ad vitam concedi solita, prout dicit ut de re quae in seudum vel emphyleusin solet concedi, quae foesolemnitatibus alienari potest, Rot.& Barat.m dictuas luti. t Ex eo enim quod semel huiusmodi bona exi-uerunt demensa. non dicunt ut amplitas alienati .R la d. deris. 6 x 2 r. ioItb. 3. . 3 .diuersas Et quaremis Gratian. discept. De . e. 167. m. mrequirat hoc casu probationem consuetudinis legitime praescriptae, etiam cum contradustione praelati vel Ecclesiae, tamen ex mente Rotae Romanae, alterum de duobus suis re videtur, nesnpe vel quod doceatur de una concessione praecedenti valida resilemni, vel saltem de duabus minus solemnibus
effectuatis, cum cui si quadraginta annorum, R Otad ueri dec. 1 6o.m s. p. a. ubi dicitur hanc esse communem conclusionem, Seraph. dicis. 3 .nunci. O. a s t. N. s.ct i 'o .num. .es s. Et in recentior. δε- . 36 1.7lari. . vel etiam si ficeret probari per i
sies huiusmodi ossicii ad vitam conelai Glita, Rota a Marici ue 1 iar. ι o. para. sib. s. Et ita intelligi de bent superius dicta vi sed quid tutis si praecedentes concessiones factae
fuissent ad vitam alicuius, in sequenti vero conces.sione etiam ad vitam facta inissent adiecta noua pacia de conditiones inpiae iudicium Ecclesiae, virum ιο concessio haec vi ima in totum cor ueretὶ t Reia pondeo quod non, sed 'solum ad formam antiquarum reducenda esset ex traditis per Clar. n .i 3 ers. Sed quidsi aheret. Et in j. EN temsi quot. 6.π. . versiis. Seiat ta v. ubi hanc dicit es- Sansegerim δε Pratum. Iudi se magis communem opinion em,& vcriorem. Rutius quaerit ut quid dicendum sit de concessis 3 ine ossicii facta ad beneplacitum. Respondetur clau
solum lite obitet monebo Barones seu nudata- suetios habentes metum de mixtum imperium, ut dum deputant suos ossiciales, aduertant ad socinam de verba deputationis, de nis eos velint constituere perpetuos, apponant clausulam, quod possint ad libitum voluntatis, etiam sine causi reuocati. Nam alioqui possent incidete in lites dum eos vellenti ei locate, ut colligit ut ex Do toti biis mox citatis.
cum ipsi possint de huiusmodi ossiciis disponete,
non tamen in praeiudicium successbium,s seudum ut et ex pacto & prouidentia, S non haereditarium. Et darentur ossiciali ad vitam constituto remedia posseisoria, Guill. Bened. in cap. Rut Mim, in vos.
Quinto quaeritur quid dicendum sit de notatio qui Mium fibi in coadultorem assumpsit, ea lege, ut donec bullae suae litterae coadiutoriae sutiliant expeditae, talis adiunctiis remaneret associatus in illo o ficto: Sedeum set tecoid. Urbanus VIII. pet hestini generalem omnes coadiutorias ossiciorum nondum essectum sortitas reuocasset, e sque in fit ut viri non concedendas eiseedi seu lege generali statuisset, utrum superueniente tali lege non praeuisa tempore conuentionis, cogendus saltem sit notarius principalis, ut adiunctum, si non uti coadiutorem, saltem vii socium in suo ossicio admittere teneatur. Haec qu stio diutius agitata sui tam Auenioni, qua Romae, sed per plures sententias decisum fui, non solum coadiutoriam expilasse, de quo dubitari non poterat, sed etiam societatem illuis accestoria. t Ra- 3stio decisionis suit, quia cum societas fuerat tantum contracta sub spe futurae coadiutotiae cessante causa promissionis, cessauit & ipsa promissio, Rota deris. a s s uum. i larae 1 .recent.'ubi promittens pens nem super certo beneficio, non tenetur illam soluere si illud beficium adeptus non fuerit.
Et quia sublato praesuppoto tollit ut & illud quod
ex eo tequitur, Glani. ancipia, C.des M.f sit. Dec. in societas est respecti-ui ad ipsam Coadiutoriam, sinit oras. 1i7.num. . de proritur in L et ηLC. depa Z.Ergo hac cessante, ces
Item quia Coad litotia quae est eausa contractus d uenit ad non causam, ideo omnia in pristinum si tum sunt reponenda: Sittia. dec. 163. v. . Praesit tim cum Coadiutoriast causa finalis, s ne qua partes
non erant contra i , Ic ex qua tanquam ex radice oritur obligatio, Menoch. o si. t.num .7 .Quando enim causa talis est, ut une ea quis non iisee contracturus, etiams esset impulsiva, essicitur finalis, i. si paterfamilia .f. te carea. instit. Mitiand. c is 7 . mim. 6. volum. 7. Qua cessante celsat dispositio. Grauan .di sessor. 96 7.1 . o. i. c. 6 . σε ue S t. s. Deniq; quia omnis obligatio de promissio K debet
103쪽
debet intelligi rebus sic stantibus de non potest comprehendete causana extra contiactu de nouo super uenientem. Orientem ex noxia lcge non praeui sate- porc contractus, i.continkus. veis. obligar.Sancia des .num. 16.Optim EBaia. is cohim. 6o. rum . . lais verbis, causam ex nouis dissonent bus circa decisoria vltra vel contra im commtine, non Pertinet ad vendit ris detrimentum, . Lucius tale enit .
Sexto quaeritur quid dicendum sit denotario qui in causa scribere coepit, & , partibus suit approbatus, sed tamen pendente lite, unum ex litigantibus salutare destitit, an haec sit causa sussciens ad illum remouendum; Et an idem de iudice dicendum sit 3
37 t Respondi in facti contingentia hanc esse sussicientem causam remouendi iudicem vel notatium, ut de Iudice tradit Mastilli. decisis i. numero As.
ubi dicit sufficere leuem inimicitiam, ad hoc vel udex recusetur, veluti si se salutare cum parte litigante recusauerint, prout antea salutabant. Et indicta decisione multa utilia afferuntur in materia recusationis Iudicum, quae nimis remota sunt i materia nostra praeuentionis, ideo non insisto. Sequit ut Gratian. di . forens. 18 . num. 18. De Notatio ver
quod ob salutationem non sectam cum palle litigante possit ut suspectus recusari tradit idem Gratian. ιβ t. forens P. 3 38.num. 17. quem citat tassequit ut G tatb. Uil. 8S.num ii. intelligendum est si data opera dc aduectentet i salutatione
destiterit. UVerum cum nuper disputaret ut , si pendente lite& approbata petion a Graiseris principalis, superueniat noua causa suspicionis contra eius socium generalem in eius tabulatu, utpote quod ille socius d sietit salutare unam ex partibus litigantibus,aut male gesserit in scribe do acta causet, ieii aliter se valude suspectum reddiderit, utrum non modo socius ille remouendus sit uti suspectus, sed etiam ipse Goi Rsatius principalis 3 In hac quaestione Dixi, ipsit in quoque Graifatium principalem ess cmouendum: te sententia inea fuit constitiata, & executioni demandata. Ratio est quia Grassarius principalis videns socium mal E se gessit se scribendo am cause,
tenebatur illum remouere, quod cum non secerit,
reddidit se suspectum, ex . ctrina Rip. 1. δε ἐκ ic. u. eo ipso quod suffitium assessorem non remouet fetuum suspictum rerint. Item quia cum in causae proseqitutione necesse esset quo idie ingredi ossici Q,oiscinam, seu tabulatum in quo λ- eius suspectissimus quotidie morabatut assiauε. durum esset, oc multis querelis suppositum, si partes cogetent ut locum illum adire, in quo socium Gransali, sibi viderent insensissimi in , com nemo ad I
cum non tutum accedere cogendas sit: Clen .cau , verssvero, de ibi DD. de elem.&Clem. i. de iud. Immo
sola s,cietas personae ius pectissimae cum Grassario principali, redi es at principalis personam sit specta:
legan illis verbis, hos, clonstat illius loch, merito habet pars aduersasu Iectos. Imbin hac maletia socii dicuntur, qui habent occasionem sepe ad inuicem
3 8 Sci' i 0 quaeritui licet paululum extra materiam utrum sicut notatius potest ex causa recusari in iudicialib. itati in traindicialibus.Veluti si dic in metione honiagium vel tu tamentum fidelitatis praestat ut alium contractum sacere scribente tali notario , quaa meus est inimicus i Respondetur Sirmative. Ratio est quia contractus fiunt ex mutuo 'partium consensu, nec potest Notarius instrumen. tum recipe teni si de partium Voluntate ,ergo non pomtest pars cogi ad contrahendum si Notarius recipiens stilli suspectus. Ita in puncto determinat Bertranes
Octauo quaelitur virum sciat Iudex & Notatius non obstante quacunque praeuentione rea Ouentutobeausas suspicionum de nouo superuenientes, ita& Ad uocatus fiscalis possit tanqua suspectus removeri; In hac quaestione duas statuo conclusones. Prima est, dominum Advocatum fisci remoueri ab non posse si causa inimicitia orta suerit proptet exercitium sui ossicii, veluti si aduersus recusantem aut eius consanguineos fisci partes sustiuuerit,quia cum id ob muneris sui necessitatem secerit, illi imputari non debet, i. i. Cati de orisnu lib. io. Mastr.
Secunda concluso.Dominus Advocatus fiscalis te- cusari potest propter in i citiam priuatam aliunde ortam quam ex ossici j sui executione, aut at s iustis . de causis,Mast:.d. ire. i l .n. i. licet non facile hu-iiusmodi causas aismittendas esse alterat. Non enim iit a Deile recusat ut fisci patronus sciri Iudex, Lari ea iusuis asse . c. i. V. r. n. i 2. in q' capite plenὶ hanc quaestionem examinat. donoqu*ritur. Cum ex statuto Mentonensi I dex ad patrium requisitionem teneatur Aiscitares s-bi assumere partibus non si specios, qui votum habeant non solum consultiuum, sed etiam delibet tivum, quia sententia de voto maioris partis pios tenda est, ut tum si unus vel plures ex Assessoribus votum sutum remis et int ante lent iae prolati onem,& talis remissio notata suerit in actis notarii, ut tuo possit illud votum mutati,&aliud in eius locum te- mitti ante sententiae prolationem. In hac quaestio- ine ino existimo votum semel remissum mutati non possc.quia res non est integra,& ossicium Asseis is est finitum vincent de Franch. dec f. 18 s or. 3 .versis. Primo quia. nam finito ossicio non est amplius asseitat, sed priuata persona, ut ibi dicitur n. 6. Licet vernni sit, illa vota Asse Grum non habere vim &es sectam sententiae, ut dicit Assi: t. decissos n. i. qui tamen loquitu abi de votis tant dira consulti uis, sicut vincent.de Franch. dicta decisi s s.
Neque obstat si dicatur, iudicem posse suxm se
tentiam mutare quandocunque ante publicationem. Quia non est eadem ratio in iudice, quae in Alsessore. Iudex enim ante sententiae prolationen,
non est functus suo ossicio. Sed Asseuot qui non interuenit in prolatione sententiae, nee sententiam profert Imo solus iudex de voto Aiseitatis quai uis absentisὶ statim ubi votum suum iudici .vei N tatio causae remisit, functus ς' suo ossicio, de uti priuatus reputatur. Semel enim sue bene siue mal Eegerit, illius incium ex Pirauit, seg. iudex pure quo s s.fuere iudica. i. 6. si quis ultro,st . quaesti
m b. Et ii aliter fieret,multa inconuenientia seque rentur, quae hic dicere non expedit. Et praulicta mea opinio probatot ex iis, quae bene ad ptopositum tradit Carol.Tap. decisi I. - .a s. versis. τι ad alligata, doliri, Vsque ad finem decisionis.' Vbi ostendit vota semel temisi a mutari non possie. Et sic verum est, Asse illarem , qui praeuentu tempus sententiae. votum suum Ptius in actis cauta remittendo, se ipsum ab ulteriori processuia in eadem causa prorsus excludete. Notatius etiam cum iam sci ipserit in actis illam voti remissonem, non
potest votum illud alicui restituere. neque actum de tali remissione factum, & siriptum delete in prae iv dibium patiis cui ius est quantum. Ratio
104쪽
Ratio autem praecipua est, quia eum iuxta di inpositionem statuti, vota Assessorum non solum sint consultitia, sed etiam deliberativa. adeo ut Iudex teneatur sequi vota duorum Allelsorum, ii sint concordes; statim remisso voto ius fuit quaesitum partibus eodem modo quo sit lata suill et sententia per unum ex pluribus iudicibus seu Commissariis , venotauit Tapia Belsa, ilia i i . ubi considerat illam differentiam inter vota consultiua & delibet attua. Et ideo is ageretur de Allellatibus sunt ptis Per iudicem exonicio, qui secundum statutum A dς iure communi habent soluin votum consulti iam, aut si iis esset mota in locis ubi Agestores non habent vόrum deliberativum, possent illud ante Iudicis sententiana mutare, quia per voti remissionem non esset alicui ius quaesitum,iuxta prasatam Tapiae cistinctionem.
De praeue tui e per Monitoria 'cclesiasti- .ca concesta ad fines obtinendi uelatio-ones testiuris, vel re Dutione reriini ablatarum. Ostenditur ex huiusnhodi litteris monitorialibus nullam oriri praeuen- nem. Decla vir an Sc quomodo praeuenta lite principali coram ludice laico .pto cedi possi coram Ecclesiastico iii pecie ad declarationem censura um,cqntra nosi reuelantes, aut falsum reuelantes, vel no' ' restituentes. Etitrum in piae dicium praeuentionis possit pro sedi coram eodem vel dilueriti Iudice, 'd remedium de . claratibnis censura mini pec . Et multa tract. in uir circa Monitoria, A te uel tiones testium. Maximὁ ad interpr-tionem. Statuti Aueni en is δει titulo De M ut res Et rum oppositio unius, tardet hi bycationem monito isti quoad alitas. Qui t praxis Monitorialium in Gallia: Se virum C c fatores illas con
i Reseruntuin Doli in de ma ria Liurarim morii orialium tractant . 1 Ex litem monituri ibi non 'ritis prauentia. 3 Marioria sunt a Dum remi uiudiciatra, ct ex, isto nullum oritur attentati μ.
6 seu modo veru sit, munitorium esse -- μι iudiciatim.
7 usa monitori est omnino si parata a causa ne- mi, principulis , ct qualibet dent currere suo
tem, is sterie, si tumgeneraliter contra om
9 Lire prudente inca aprincipali nonpotest noceri
contra non reuelanto aude. Fatiouem rem
furarum coram Iudice Ecclesia licafedsol cog
io Contra iei Iem falsiim , falsum reuelantem , potest . procedi criminatue ad par re coram ii uice Ecclesiasῖ c. . non ta en in natu icium causa praeuentae in tribunali Curis feci iam. I siceat variare in praei ciuin ponentio- , recurrereaaremedium declariuionis censurari ,
i specie. 32 Vari .uis O recursiti ad censuri, feri perest ab eodem iudice ad euadem Iudicem Eccles. r.
is Meraran se pol ire iuina titulo res comenta in monitario, abi eximendu est, reus iudicem
Tectu deelaram se se promptum dicere veritatem quando iudicialiter producetur, eximen . est a
1 Explie tur stativum Auemonense libro secundo Rubri c. 3 3. de Monitoriis, tu causis arduis r ueta te, possunt cogi re pandere cum intererogar /, ibidem. 16 iis x Eoaesiali in lite nondum coepta. σ ea sa nondum praeventa per iudicem laicum , test procedere is declarationem censura m cou
7 La cus es itar aeso, o iudicis Ecclesiani et ratione
peccari. 1 3 T. Rei qui reuelarum vigore monitori , debent formiter rapeti coram iussire EeAesiastiso,dum fult. procedere a/ aeclararionem censura contra certam personum. . . 1 9 Risertur praxu quarundam curiarum in hac mat
1 o Iudex Eccissamem non sufficit quod prauenerit per concessionem moni dire, sed debet ratiι Use per trocessum declarationu rectatu censuram alias prae labit noc/rm iudicis ici.
it Munitoriare excommunicationes non conceduntur
ii Nun d uenitur ad denunciationem Ecclesiam m. pro re iam in iudicium dedulla es negata. Oppositio vnim aduersio moratorium , facit ut fu- persedeatur quoad innei, si opponeus deducat e ceptionam realem. I in sipersonat .a Explicatti Decisio Rotae Auenionensis, ic8. Q sit praxis literarum monitorialium in Galia ita. confrenatores ves Vicari' Episcoporum virum posesnt decer8ere multoria, ct quid is vicario Capituli se ae vacame.
ψη o mu hie de monitoriis nisi
quoad effectum praeuentionis. enim plura de his seue desiderabit ,
105쪽
Dcueniendo itaque ad materiam tractatus nostrii dicimus ex huiusmodi litetis monitori alibi is nullam oriri piae lientionein iudicis Ecclesiastici, vel eius Cumae, contra Elium iudicem causae principalis emi e tribunal. Et vicissi in ex praeuentione cautata negoti, principalis nullum fieri piniudicium seu
impedimentum impetrationi, vel cui si ii monitori lium
3 Probatur concluso, quia monitoria ista sunt actus mete extraiudiciales, & per consequens tales ut ex iis praeuentio aliqua oriri non ponit, nec a tentatum dici in praeiudicium cause pendentis, cum non tendat ad impediendam, sed ad coadiuuandam causam & Plobationes detegendas, ita determinat
citat de sequitur Lasar. de Vnde quotidie videmus in praxi literas monitoriales tam ante litem, quam lite pendente concedi, prout 5 in Curia Gratianopolitana ita se vidit se ob-s et uati testatur Crauet. O . is s. dicens hoc esse fundatum in aequitate: quia is qui se opponit, monitorio, habet suspicionem contra se. Nam tuto in conicientia, qtio sum attinet se oppone , ne
ι Sed tamen non sunt verae rationes, nam quod monitorium sit actus extiri iudicialis, verum quidem est dum obtinetur & publicatur nemine opponente. Sed dum adesto postio , ccitum est in ea procedi coram iudice Eciliastico per modum contentiosae iiiiii dictionis,& iudicialiter . Vera igitur ratio huius conclusionis est illa, quae petitur eo quod Causa monitool, ω causa principalis, i ant duae causae separatae'. de coram duobus iudicibus diu et sis tractantur, & ideo quaelibet curtit suo
marte, nec causa pancipalis impeditur per causam monito ij; nece contra. Nam ut alias diximus c. o.
n. 7. Litis pendentis & praeuencionis exceptio, i cum non habet in causis paniculatibus separatis de diuersis. et Aduertendum nihilominus est, praemissa locum habere quado agitur de impetratione Scursu monitorialium. Aliud tamen est si, publicato mouit brio, de subsequuta excommunicatione, impetrans velit agere contra cum quem existimatrem suam iniustEdetinere , de perte stilum qui reuelarunt depostiones esse conuictum: de petere eum incidisse in cen suras Ecclesiasticas.Tunc enim de praeuentione agendum
e L Nam si iudex alius, seu nicus, seu Ecclesiasticus a quo non emanatiant literae monitoriales, ccxperit procedere in causa& negotio principali, obstabit agete volenti colam iudice Ecclesiastico exceptio litis pendentis, seu praeitentionis causae. Petregulam l.vbi , aptum, τι iudici l. vulsi C. eodem tit. Non enim debet iudex Ecclesiasticus sub praetextu causae laicidentis trahere ad te totam causam principalem, sed eam debet rei itete ad Curiam ubi praeuenta est, cap. lator. ubi Panorm. & abi, Utu l. s i legitim
, Idemque dicendum est de eo qui non reuelauit,
cam tamen ex aliorum testium reuelationibus constare post et, eum aliquid scinii se de contentis in m nitin D. Nam contra hunc non reuelantem non posset iudex Ecclesiasticuς lite pendunt e procudele ad excommunicationem. Lazata de Mamtiria, scicto.
Similitet lic t contra testem, qui saliam reusa- i otionem fecit, procedi possit coram iudice Ecclesiastico, adeo ut quidam tali in reuelans condemnatus
fuerit ad poenam sustigii in Curia Neapolitana Archiepiscopali, ut per Prax. Archiep. Neapolit. d. c. t. n. 16.versicie t etiam mente tenetidum Tannen hoc non
existimo fieri posse nisi lite principali finita, quia
rationes allegatae, apud Lazar. d. q. 8. r. is .& per Syruuam Nupt.d. lib. 3. n. 6o. militant etiam in casu isto: seri enim posset praeiudicium causae principali c ram iudice laico praeuentae, maxime quia omnes rC- uelantes essent sormiter examinandi, & tepetendi,
coram iudice Ecclesiastico. ut sat et ut dura Prax. Archiep.Laet Ditia mptialis. Quod fieri non potest in praeiudicium iudicis laici qui praeuenit. Non obstant tradita, per Guid. Pap. p. os . r. 3. 33 ubi dicit suisse lici&m actori , derelicta astione in in 'm,pei cum intentata iam officiali Gratianopolitanotro quiaram delicio, ted si ad litteras excommunicatorii, & monitorias, & facete eas exequi in bonis debitoris excommunicati, attenta re niui clatione caesae praedicta sint eum sacta. Quia quando competunt duo remedia unum videlicet ordinatium, & aliud extraordinarium, licitum est pri-mb intenta ' ordinario recurrete ad extraordinarium,si per i id pingilias parti pia ideatur,ut con- cludit kyno e iam, in A. c possit. Cod.s tutor et t
a in asu G. d. ebat ut de eodem iudice ia
clesiasti , c ara quo actio in sactum suetat intentata, nec fiebat praeiudiciun alteri iudici, nec, eausa transserebatur, iudice lai ad tribunal Ec- eles asticum: secus est quado causa 'it c pia cora
uentioni , c sa. ahetetur ad sui iam Ecclenasti-ecam, quod fieri non de t. Iuxta tradita per nos sapi in c. sitae, enunciatu tu. 9. eqq. atque ita respondet Ne Maan in D luanu t Iib. s.n. 6o. Si autem lis nondum codipta suisset coram iudice i cun ale's, tunc duo asus sunt considerandi. Primiti est , quanao aliquis comparet coram iudice Ecclesiastico, de cuius mandato procedit ut ad pa-blicationem monitoni vi dicit se ha e& possidere bona vel es coiit ias, & designatas in monitorio. seque illas iusto titulo possidere:& hoc casu non obstante praeitentione semper viam talis monito- .rii. rei trendus est ad iudicem situm competentem etiam aicui nec de negotio principali cognoscere potest nides Ecclesiasticus monuorium concedens bb. inc .n it. num. s , de iudici post quem de plures alios sic ten iit Latu. d. tra Asiai. D qu. i.
IdEmqtie locum habet inuando quis non detinet 1 res in monitolio designatas,sed scit aliquia de contentis in eo: nam factat iudicem qui m. nitorium concessit,& cora eo declaret se aliquid scite de contentis in eo,de pr inpium esse iudicialiter coram iu- dice causae principalis deponere , & dicere velita- tena ; eximendus est a monitotio, de remi tendus ad iudicem causae principalis qui praeuenit in illius co gnitione, secundum dispositionem statuti Auenio-
Citca cuius statuti interpret onem mota fuit aliis dissicultas ex eo quo hidri r eum qui parcte vult monitorio pto rebiis occultis conccuo, bere coram iudice concedente declarare se de contentis in imonitorio tale quid scire, quod iserat ibparatum testificari coram iudice, qui eum ad testificandum vocabit: quo facio, sit ab eodem tuometolio exemptus. verba enim illa, tala quid Ore, nolo hoc videntur inferre,ut quis generaliter deci Mai debeat se
106쪽
se aliquid scite de contentis in monitorio, sed potius quod debeat declarare in specie . tale id est res certas de specificas , DI tali scriptura, . dei tarn v si miti . Et sanὸ ii rigorem verborum, si lius quam mentem statuentium consideremus, dicendum erit non suisse satisfactum istativo nisi facta speciali reuelitione, & designatione eorum quae ad eius notulam de caelum; si mentem arieti danaus,contrari uirierit dicendui'; nam intentio statuta alta fuit . ut ol uiateriit si audibus, quae passa in fiebant circa humi modi reuelationes. Remittebantuc enim originaliter ipsi parti , quae testes in sui satiorem tructat eseligebat, tercis dimittinat.N occultabat, de dabatur occaso subornationis teistinui. Ad quae con- uenientia ea tanda , dicunt DD. quod in causis arduis non debeti recipi tales rei elationes, nisi cum interrogatoriis partis, vi conestidit Laetar. de
, Sed metuis ouisum fuit pςr statutum Auenio
per citationem contra ait et tum iniustum detentorem. virum praehientio ista impediat quominus in dex Ecclesiasticus procedat in causa ipecificae declarationis censuratum hanc qu sit otium non i peuo sic in indiuiduo tractatam. Sed tamen concludendum est praeualere praeuentionem iudi- eis laici. Primo quia ex conci l. rident. Issas. de refor- ii t. cap. . non potest deueniri ad istud remedium declaratumis excommunicationis . nisi in subsidium; quando alit et consultum parti esse non potest. At hic praesupponimus patieria, suam actionem iam c iam iudice laizo intentasse. Praeterea quia sequeretur , diuersat de omnino contraiias sententia in codem negotio seiri posse. ia vitiis iudex absolutoriani . alici condemnatoriam sententiam proserie i illat, & causae con tinentia diuideretur, testeique coram viroque iii dice so m: ter exa narent: ir, magnaque sequereriar iudiciorum conseisio de perti batio. 4 Cuinque iste modus procedendi coram iudice Ecclesiastico mancupet ut nen. qiiod susticiat declarare sua liquid scire dec n- Dcmineratio iudicialis piniata, non poterat ad eam
er laticeteritis in monitorio, cuius inti titioni non satisfie.
ret, si quis teneretur omnia quae scit declarare. Alioqui statuti dispositio redderet ut inutilis. Atque ita naturam illud interpretata est Rota Auen. apud D. a I irent. decis i ,'. EI sic etiam ordinati in Patria Pe3ennonici testatut Sol. iv obaud. iii. de tri fecit u susci , quando nec reus. aut posses-6 ox aliquis conii et Mei i sis , ct tamen vel reus
niuste res in moni tuto de lignatas detinet, vel testis icit contentoria 'u nitoribveritat ei fi & hoc. casu lite nondum cce ta in iudice rei compe
te ite, Potest pi cedi cora ud e Melesilasti eo ad
tui δε exeat ae pirorem in il o, soli
tione rei. N uideri se aut est ι ς, .dc iis erit
. alias fide a non sic fient. od tarnen in praxi non seruari in Curia Archie- ricopali Neapolitana tui ut Praxis Archiepisse. is q 'nauis apud non los suefit etiam de
e io; sed iudex laten auit equam ageret ut cOIam iudiceEcclesiastico ad declarationem c furaturia con- tcamon restituetao, V l non reuaantes, praeueneri
Vltimo loco notandum est, quoa s aduersus nam 23 nitorium aliquis se opposuerit, de ad ori ostionem adini illis fuerit, dubitatu matris fuit utrum 'i' positio illius saciat, ut sui ei sedeatur in publicatione monitora, quoad omnes alios λ in qua dubitationes iit resolutum per Rotam Auenionensem eo fios. Quod si vitiis suetit admissus ad oppositionem ad-uetius monitorium, supersederi debet in illius publicatione . tam quoad illuui, quam quoad alios omnes. Sed ego distinguendum cile existimo : nam aue ille qui se opponit aduersus monitotium, opponit exceptionem aliquam personalem, veluti si dicat se teneti reuelare,quia est consanguineus,vel quia est Ad uocatus patris,uel illius consiluim, de quibus
monitorium impetrauit declaret se consentite, ut talis se opponens eximatura monitorio, hoc casu si nullus alius se opponat, procedetur ad publicata nem monitorii contra omnes alio . Quia illa excepti non fuit opposita ad in pugnaeum totum in nitolium , sed tantum ad certum particularem essectum, nem se ad hoc ut ille, qui se opponit,eximatur rionitorio, & ita exceptio itu opposita ad certum enectum non debet ad alium ex endi: Rot. dec. 216. 3. P. 2.recent. de cum sint diuulsae isersonae,& diuet
sanita ac omnino separata, non potest propter ius istinctum, & nullo modo connexum supersederi, 'ad alios in publicatione monitor i. & iiicilectu hoc volgit. Rot. d. decis. 63. maxime n. v. t vero oppositio fundata est in al: qua exce- i tione, quae totum ipsunt monitorium respiciat pu- iis quam peti inani, veluti si sit it oppositum,m nitorium continet diis mariotiem, vel agi de rebus 'm' iis, de quibus constet per instrumenta Publica, quo casu monitoria non conceduntur, tunc oppositio unius Leit, vi sui et sedeat quoad omnes. Et in his terminis huius posterioris casua loquitur de procedit dicra ricis 3 6 8. iNotandum alitem est. praedictam praxim non ha b re locum in Ga Ja . ubi modus piocedendi cst v,I-- de diuersus, nec Iudices Ecclesiailici de praeuentione cum Iudicibus laicis regula iter eontendere solent in causis monitotior uin. Prim. enim, in Gallia, monitiones ipsas atque censuras, communis se a
107쪽
obseruantia,seia corruptela de Ecclesiastica disciplina in civile solum traduxit, dc promiscuo v iu iactuos eius corrupit, ut dicit Argenti. inc Attii .R ton oti c. s. t. r. num. t. Et quod plus est, uinclmota late, non niti Iudicis ciuilis, apud quem lis pendet, licentia concessa monitorium obtineri P teit. Quod de illis litteris intelligendum est, quae in farina male fatuom nuncupantur. 9 enim ad testituendas res pertinent , aduersus laicos ni inime conceduntur. Et si quis aduersus istarum litetarum equutionem se opponit, iudicem laicum adeundum volunt: ut Alriin Algent r. obseruat. Quae omnia sunt contra dispositionem Sacti Honcilii Titilent in. - .ii. is reformat. R. 3. quo cauetur, vi similes excommunicationes& monitiones a nemine prorsus praeteritiam ab Episcopo decernan tur. Quamquam de iure, etiam Legatus monitoria concede: e possit, ut probat Lazar. de a torsia. i. M'.quinta, inm. I. Potest etiam de iure monitiones istas concedere Vicarius Capituli, sede Vacante, ut Sacr. Caldinatam Congregatio declarauic die i Au asti, rass. teste Laetat. in a tract..e monitor 3.7.S Oat. de micar. Episc. . i. quae'. t 7 i. n. s. A vicatio autem Genetali monitoria concedi non
possunt, nisi ad id specialem ab Episcopo habeat
tacultatem, SbroxE. ibid.num. 6. Conseruatores autem Iudices monitoria concedere non poste, nisi In
tet sibi subditos, censuit Choein. de Sacra Potit. lib. 2 .s .nion. t i .ubi etiam aik t inter ipsos quoque priuilegiatos, non principalitet, se ncidentet ab huiusnodi Conseruatoribus monit a
nendo suum priuilegium sibi praeiudicat. Quad dicendum sit de milite falsum d
ponente coram iudice non militari. De
Poena militis, seu Capitanei, cui custodia sortalitia demandata filii , N illud culpo cinimicis capiendum reliquit. Et ad quem . iudicem illius causae cognitio spectet. s v M M A R I V M.
i Non datur patientis μονι militu actoris contra
2 ues rem edi iudice militari in c-slabin conuenien est. Milites nongaudent nisi intactu mistit ei Od scripti in tricula. ν rati icuta sime exercitio nullum dat priuile
posse, quod Gallicorum Tribunalium ei aerudi us
declinatoriam, an pro ' crat. .
De praeuentione in causis imilitari e qu n' i i i ii se i. at supre M iloe ost actor vel reus, descriptus in rabio.
EGI MENTI M. di, Mile, est actor vel reus, descriptus in
matricula , vel non descriptus; cxistens in actu expeditionis,vel ad eam paratus; prinis iurisdictionem Iudicis non mihi ta-
ris; negotiationem exercens, aut in aliena prouincia cxiste' s. Quae dicantur delicta militaria. De delictis militaribus commissis in mari, vel in terra firma, in loco tamen destinato ad exercendam maritimam. De
lissimum, de inter Audientiam gener em si capi ab adiis fili, qua 'a mur se Exercitus,&Capitaneum Gen alem tri .remium. De delictis com uis in loco
:r Audientiam gener em eripi is a resari A qua ' si M inter militem & non militent. De remissione delinquentis ad locum delicti. Vtrum Miles, Scholasticu , vel Magistra- μs temporalis, gaudeant fori priuilegio pro litibus antea coeptis. De eo qui miles factus suit in Daudem. Et exceptio temporalis superueniens lite pendente an Mquando fuit agetur. Miles non oppo
108쪽
is Non canceditur remissio detinquentis viam . si artisq uni non fuerit proventus per captu-
is D/lictum commissum in terra ct in tuo destinato
ad exercendam iustitiam maritimam, tractari dobet coram iudice maritimo.
17 Pro niloniticin est inter Massinum militum s P sectum generalismum.. is Audie uti ageneratu exercit in non potest nauenire Capitaneum generatim triremium in delictis m-rit is mittam .is Concessa uni hirisdictione generali, alterioreDL, de rebis in eodem genere contentu, Prauentiem Deiti est inter tales indices.so LMius 'ornti Om .inter iudico militareu, nanmilitares ire criminibi non multilaobin, irambiu enormi . 3 i tu criminui non militaribus leui iudex ordiana rura cognoscit, fedimetur causa' remittera adri Magiatrum miritum. si s do agitur a graui crimine, reaim omne'i
3 Detidia commisa in loca octodis, vulgo Corps degalde, perti e t aa Iudicem militum.mce est iocio prauentiam, si mitti si i eliquirit. Duces exstetim ibi habent territorium ubi est in .
Quanam dicantur delictagravita, quae lauia. Re v ue. . . ' . 37 Si disitetur audet ictum sit militare, vel non, c griti. Dctai H Maaim militium. 33 si agatur intermittitem non militem quis iudex ineatio pro ire debeat ' Milo non a itiitur Maccusandum. nisi suam , vel suorum iniuria posequatur. Ibidem.
iud x d beat procedere. o tu Gassia iud x miluaru quom do praeedat, dum a ruri uter militemst nos militem. i Delvium commissum a non milite intra locum costa te tinet ad Iudicem militum. Remum conceditur ad tuaicem loci dilicti quin do iutura su sub eodem Principe. 4s fecti post delictum,non gaudet priuilegio fori. O num. 8. Explicarur textitii l. qui cuin uno S rei s isdere militat. st mi ris
Ο Iag Datus temporata gaudet tri Milegio fori etiam quoad lites coeptas ante delatum Oscium. 47 Exceptio quesuperuenit lite pendente, potest . poni
9 Prauentio ire eos da in altuo iuuat. 3 o Milii factio stante σ infravd m, non gaudet priuilegio fori. si Legatio adiectata infaudem, non maiudicas prae
ueniunt.1 i Prioitutum post litem prauemens ex friis volum rario non suo agatur.3 s A sicis audans, absoluitur a Sacramento milisia, inuantis in creditori Bra. 1 Mitu e sum mst candemnatianem, punienditi esa iudice ora Mario.
uer D seremia intermitatem 2 claricum,quoadforem,
1 9 Exceptio temporalis, superueniens lita pendente, si ruatur. 6o Exeris superueniens in persona defensoris, nos agaturprincipali. ci Excepito peremptoria,s ragatur, quamuis superueniat lite peudente. 62 Exceptio personata v luntaria O procurata non . nocet praenotioni. iv Asrio est consideratione digna, ut an&quo hiodo iudex ordinatius cognoscere possit de causis militum, vel illis praeuenire in praeiudicium Capitanei generalis , vel Auditoris ipsius militiae. Q muis autem lue circa praeuentis nem comi uetitae , ut pluilinum ex instructionibus,& auth ritate data Piaesectis militum dependeant, nos tamen iuxta iuris communis dispositionem loquentes, pro huiusce quaestionis resolutione sequentes statuimus conclusiones. Prima Conclusio. Nulla datur praeuentio fauo- ire militis actoris contra reum non militcm,i ed leus non miles coram suo iudice ordinatio con tem n diis est, ex generali regula , quod actor sequitur so tum rei. Nam ut ait cui acius inparatis. Iobsit . deos . militari tua c. militares iudices sunt quibus non inter priuatos , aut inter militem & prauatum
reum, lea. i. eodait. de s .milis. iudic. ted inter mi lites , aut inter p. iuatum actorem & militem reum
iurisdictio est. Secunda Conclusio. Milites in causis ciuilibus a
coram iudice militati sunt conueniendi , text. est apertus in l. Od. de iurisaeomn. iudic. in illis verbis, etiam ciuilium quistionum , & tradit Cyriaci Niger,controcires. .num.6 1. Mi deus in praxarim. persequentis titta fori prascriptione, num. I p. stima
hi s verso. Tettia Concluso. Priuilegium soli non est mili- ,
tibiis concedendum qui nomine tenus sunt milites, sed actu militiam non exercent, quamuis essent matriculati , ideo ad hoc vi miles fori yciuilegio gaudeat, debet actu militiam exercere, &praici eadescriptus elle in matricula, de Ponte in traim de potest. Pror is,titui. de assos. Regi riseu tit. 7. .7.om. 34.Osequento. 4' Et matricula fine exercitio nihil Opet tur, Vincent de Franch. deo . S i .& sic priuilegium sorico ficeditur ratione exercit ij, non ratione dignitatis : unde non exercentibus & actu non militantibus conuenire non est, iuxta distinctionem allatam a Menoch. conssos inm. ii. versic. postquam, de quod milites non matriculati, vulgo euroastes .nor gaudeant fora priuilegio, tradit Giuib. cons. sy r.7 s. 7. ct ii . Fatuua . consil. .m my. Mastrii l. de ma-
sistratis tib s. 8 16. . s. Quod intellige procedere in militibus exceptim snem declinatociam seri proponentibus: nam si illam non proponant , valebit iudicium coram iudice ordinatio loci institutum. t Ratio est , quia milites εesticiuntur ciues illius loci in quo merentur stipendia, de per c sequens ibi sorum sortiuntur, Cyriae. d. controuers. 3. num. 64. tcset hanc rationem ita tenet Castrens. ind. in per aliis verbis text. nisi a suo iudice. Et propterea Miles, si coram Iudice non militari falsum deposuerit. potest idem Iudex non militaris contra militem in causa falsitatis pro cedere, de militem punire: ut determinae Carlevat. δε iudic.lom. I. at fur. I. uall. 6. mim. S. Quod murut 5 magis locum habet, quando Iudex ostensus Pix- uenit per capturam I ut probat Sanselici arci Liso. mim. 1 f. ubi ampliat ut hoc procedat, etiam n miles 'et let
109쪽
8 o De Praeventione I udiciali,
esset adscriptus inter milites: ut per eundem num. 16. Neque opponi potest quod miles expresse vel tacit eisiti priuilegio renunciare non possit. Quia contrarium verius est, ut mox probauimus. Distinguendum quippe est virum renunciatio sori pet militem facta,ut voluntaria,& sponte pereum facta,& tunc verius est militem suo priuilegio explesse renunciare non posse. An ve id agat ut de renunciatione
factaret contractum, vel delictum, & hoc casu potest se miles alienae tutis dictioni supponete , non tam ex ipsius militis voluctate, quam ex legis dis positione , quae vult ut ille ludex coram quo delictum in consequentiam causae suae commissum est,
de ea causa cognoscat. Ita loquitur Laneanum. i . sc miles coram iudice ordinatio suam exceptionem declinatoriam non pio ponens, potestate legis costitui litigare coram Iudice non militari:
Castrens dicta iurisdict., .itidie. ubii dein locum habere dicit in scholari,qui licet posse
petere se remitti ad Rechotemuniuersitatis, si tamen suam declinatoriam non proposuerit,cogitur coram Iudice ordinatio litigate ; ut diximus in sequent. cv.mon. I . Haec de milite dicta, non eadem ratione procedunt in Cletico, salsum deponente coram iudice laico: ut probauimus inserius pari. 1.cap.
1 Quarta Conclusio. Eodemptiuilegio soli fruuntur illi milites, qui licet non uni in acta expediti nis, tamen sunt semper parati cum armis & equis, ut serviant in bello ad omne mandatum superioris, nam hi continuo militant, Mastilli. δε
discept. forens .c. 86. n. 27. ct 28.s Quinta Conclusio. In delictis quotum cognitio priuatiuὸ spectat ad iudicem militatem, potest nutilominus iudex ordinarius loci procedete ad captu tam dc ut estationem pet sonae militis, animo illum remittendi ad suum ii dicem milit rem; ita determinat Salgad. in tractis Arg. pro te R. pura. 1. c. 14.pet text. gloss. & DD. in limitii ibin, O in t . non bitim fati custodi νω- ., Sexta Concluso. Si ageret ut de milite negotiatore, qui litigat et super re concernente suam negotiationem , talis miles non debet et gaudere priuilesio fori, nee aliis militum priuit piis, sine per seipsum huiusmodi exercitio vacet, sine per alios Gratiari. d. cap. is s. ante eum Bald. iv intes Ianum, in*.cidale testament. uilitari, Patim. de Bald. in qui binus. sit .persen. c. clar-tin. Laudens in tracta&-1. Cabali. io crimin. 29 . m. m. is 8. Vbi asserit tMe te hoc casu militem conueniti coram iudice illius altis seu n ii gotiationis , si talis deputatus suerit, veluti in ciuitate Lugdiviens coram legio nundinatum iudice, de cuius auctoritate multa tradit Robert. I b. a. r rum iudicat. cap. is. Eandemque conclusionem st-mat de Pontem d. actue potes tat. rore triti t. deas .n. 17. & ibi Addo. 18. Rebuis. intractis
ii septima Conclusio. Quando trastatui de deli- causa criminali: si agatur de delicto militari, iurii dictio de facultas procedendi, condemnandi,vel
absoluendi, ac in totum decidendi, pertinet ad iudiceni militarem, vi in omnibus procedat secundum suae auctoritatis modum, id est more militati, cita regentis ix. s. o tim tribunorum, g. de remis
is tar. t quod ibi explicat Glost . id est militari bin
. diebus etiam seriatis; maximE dum a tut de defensione reorum, Ferret. in tit. de MatrahΠitia. - mero 78.
Quod adeo vetum est, ut etiam si miles delin- 1 quens stetit tepet tus in prouincia, non dctur praeuentio inter iudicem ordinarium,s Re rem petouinciae, de iudicem militiae, sed miles ipse remitte diis sit ad militum Magistrum, seu Auditorem generalem militiae : l. i. C. d. exhibMd. reis, ubi dicit ut quod si miles in prouincia repertus crimen publi- . cum commiserit, rector prouinciae illum sub cust dia detinete debet,& causae meritum, id est, acta criminalia fassa super probatione delim mittere ad Magistrum militum,una cum persona militis delinquentis si opus sit, & in L de de cuΠod a Oexhibitione reorum. Vbi dicitur milites remittendos
esse ad Magistrum militum, sub quo militabant, Mint. .F.de accisis. ubi etiam i dicit ut milites al- isterius prouinciae remittendos este ad locum delicti, quod intelliundum est de iudice compinenti, dc sic,de iudice nailitari dum agitur de delictis militaribus, Fatinac. cons . nni 7. st is . Delicia autem militaria sunt quae solis millitibus is conueniunt, & quae in aliis non essent desicta, de
quibus copiose Iulius Ferret. intra f. de re militari, titia temnit. I, init. set e per ιM , C all. νισο tui. m 'i' . num. 87. se ut. oportet autem vi delicta in t talia, quae a milite tanquam milite committantur ; nam si tanquam a priuato, non essent militaria, ι'. i. f. e re milit. Caball. d. Resoluti 194. ninno.72. vincent. de Franch. dicta ricis. 88.
Delictorum militarium exempla urima asserun- iitus , Mornac. in nri C. de . . militi veluti
deii' omnia quae imilitibus, Vel in castris, vel ire
t iobe, aut illuc eundo & redeundo, committunt r. Item si .miles sine coimmeatu exercitum reliquetit. Item si agatur de exploratoribus, prodit tibiis, de emotibus, & transfusis. Si alicuius nomen ex albo iniusti sublatum hiesit , N in casibus similibus; i quamuis in Gallia mutilam planE esse is
hanc iuris fictionem asserat, malo Emque eius Pa tem veri magno Consilio, vela Iuridico Parinensi vendicari. Inter alia autem talicta militaria hoc notandum
est , quod tangit Custodem Castii , Rege de ut tum, qui si Castium dereliquetit.& ab inimicis c pi permiserit, morte dignus existimatui: ut optimEdii trit Tapia decis. is. quae est pulch a & notabilis, ubi mylta ptoponuntur, propter qu, Praefectus Catai sese liberatus a poeni mortis; sed tamen fuit conii natus de reclusus vita durante intra Castrum sibi ad id assignatum. In hoc ipitiit delicta, quaesitum fuit api id quem Iudicem spectet cognitio: sed quid id in eadem a cisione arguatur in contrarium, verissimum est in similibus casibus consulendam esse Regiam , em ema prout in casu cta δε Iis,is frustum sitit. Qim ageo vera sunt, ut acta facta coram ordinario circa delicta militaria,nullam pio ista fidem faciant.
Ampliatur dicta concluso, ut locum habeat non a Osolum in militibus, qui sunt in exociis ; sed etiam in illis, qui nox in E sunt te essu ii, vel qui parati . sunt ad recedendum α eundum ad exercitum, dc ita intelligenda sunt ea quae diximus supra num . de militibus non militantibus , te quae de illis it adit
Ampliatur praeterea dicta concluso, ut procedat a xin iurii dictione malitima, de qua in iii. de classi ei tib.
110쪽
Mastrin. de masti Ibat ibi lib. s .e p. is siue delictum suetit commissi ini in mari , & intra triremesa. 1 tegias siue in terra firma,t debet put- sale , malis hominibus segnum suum, l. congruit, is e. Uid. ita de mare viciniam Je adiacens regno suo,unde ite etiam dat tol. per text. in i g. s.
Sed hoc est vetum ratione delicti intra regias itia remes commissi, etiam si delinquens esset alterius pro uanciae oriundus: quia qm militiae nomen sivim dederunt etiam si essent extranei , si hi fuerunt subditi ita ciues illius loci ubi stipendia recipiunt, iam municeps, i munici .& ibi gloil 5e Bait. Peregi. con linum .i m. s. ubi propterea con- cludit, ' quod statutum loquens de forensibus non
complehendit milites, qui stipendia recipiunt: Lai dens. de milit. .ueo. Cy. iac. Niger, Iul.Fetret. d. io c. te de mihi. ius lit. n. 39 versis. conuenire.
is Quod procedit si delinquens in mari, fuerit re-
Pertus S praeuentus per capturam. Nam si non se rit repetius, non debet illius remissio concedi, Luc. de Penn. tui . timo, o classicra, lib. 1 i. tit. ix. as vers. quod videtur et erum. Eadem ratione si delictum suerit commissum in terra , S in loco destinato ad reddendum ius illis , qui in regiis triremibus militant, Ioan Andreas Geing. a eg. 48. re tot .a7 Vbi etiam ἡum. i s. ostendit et inter Magistrum militum,& Praesectum generali inum locum ei lepraeuentioni: quia ambobus concella est iurisdictio cumulatiuE, per toti in l. v. re i. Su- . as stinet nihilominus . i. n. s. quod: Audientia generalis exercitus non potest psque nite Caprini eum g neralem ttitemium in puniendis militii in delibis. commissis in triremibus, vel in loco ad iiiiiitiam pro ipsis reddendam destinato , ex tegula genetali pi posita per Iacob de S. Geore. im t. cum Praetor i 1. f. de iudici quod quando viii i it concessa iurisdictio generalis , alteri vero concelsa sitit iurisdictio specialis contenta sub illo genere, cessat iurisdictio generalis amitis ego existimem sundamen iam ωοπὴ petitum ex praeuentione melius, re solidius esse. t Cum verius sit, concessa alicui iurisdictiό- ne generali , & alteti speciali de rebus in eodem gelicie contentis, non censeti derogatum iurisdictioni generali,s d inter tales iudices locu esse prae-
Sed de concursu & praeuentione inter plures iudices ex ptosesibi perius actum it. c. ιοῦ retorum. 3ο Octiua Conclusio. Quando agitur de delicti, quod commune est tam militibus, q iam aliis,& sic de crimine non militari. veluti de homicidio, furto, damno dato,di similibus, illius cognitio spei hat ad iudices ordinatios, alit saltem inter ipsos& iudices militates locus est praeuentioni , quando deli, humile quo agitur est graue enorme, ut decisum suu apud vincent.de Franci de Ol 83. er Diam, Cxbali.c t .n. as . Alor de Leo in l. C. d 3 i i iri diu.omis. ii die. t si vero delictum non militatest leue, Scitone potiue . iudex o ditiarius de eo cognoscit quidem . sed tenetur remittere reum ad Magisti amma itum. Francti. ibid. q. 2.2 π.i6. versi .hac causa. t Ratio disserentiae est. quia reatus Omne pri- , Milegium excludit, dum agitur de glaui cti inine: Sali in l. simile i.C.de exhibendiare .
Sed in delictis militatibus non cidit haec distilla Sin legerim de Prauim. indic. Potir. I. ctio debeti grauis, aut leuis; sed indistincte causasse
clat ad iudicem militiae, ii ec est locus praeuentioni, Georg. d. Age tat. s. num. 2.9 3. Cimb. a. . 19. n. 9'. io s.ct ios.
supradicta procedunt in delictis commissis extra
celii, ita litium, vel locum ad custodiam destinatum, vulgo, Corps degar er si enim in illis locis milites deliquerint . a solo Auditote militiae. vel milliu Praesecto erunt privative puniendi, nec locus erit
do locus delicti subest iurisdictioni Praesidis prouinciae. t An pliatur etiamsi exercitus esset extra territorium, quia Duces exercitus ibi habete dicuntur genitorium, ubi est illotum exercitus, Bart. ini. I 'rigi, j.ter ori uiset,st de te bor I sc. Bald. in L να-
ser ibi Docitores .de ossis a M. Caba L d.
Quaenam autem delim dicantur enormia & grauia, ct quae leuia tradit copiose Farinac. q. s. n. si . o mulitisequenti Lu.
Sed si diibitetur an delictum sit militare, vel non militate . cognitio spectat ad Magistium militum: BOsis de foricam et. n. is i. f p versic. ct cui stellit cognitio. Caballi num. 19 2. Supradicta locum habent si agatur inter militem sde militem, nempe quod iudcx militaris procedat iusta distinctiones ta tegulas praedictas. Sed si agatur inter militem dc non militem, 'sis Piocedet, an iudex ordinatius, an militatas a Respondeo si agat ut de milite querelante contra non militem ,& delictiam non siti uilitate, procedet iudex ordinariuν ex dicta regula generali quod Actor sequitur forum rei; s de milite accusato per non militem , pio cedet iudex militaris iuxta solutam ante dictim, S cum distinctione delo hi glauis vel nop grauis. ut mox Ostedimus. intelligendo tamen si miles iam vel si Otum iniuria piosequatur, alias accusare nequit: l .,on' Lbentur. C. ροι accinon post Rebuis. e nil lit. Inm. yo. si vero adiit mutua querela inter militem& non . militem , licet Mast cili. d. lib. s i. i 6. u. D. dicat iudi- ρcem non militem debere procedere, vel saltem an
bos iudices; tamen existimo inspiciendum esse quis factit aggressor, de quis magis grauatus; iuxta diuinctiones de tegulas ut pra dediti s in eap. ι 6. Ita ut si miles magis sit g: auatus, habeat ut pro reo; sin misenus .vices habeat actoris, de coram iudice non militati ordinario reum conuenire teneatur.
In Gallia tamen cessat supradicta distinctio inter militaria delicta grauia de leuia, sed indistinctE, si inter milites aJmissum sit crimen, atque a milite
in militem. tunc cognoscit dux militum, quaecumque vertatur criminum quaestio, secus si non inter milites, sed a non militem militem, tunc enim cognoscit iudex Regius,ut aduettit Mornaci ad da. m. agi steria 6.C. de . d.o . iud. ct in tit. de osc. militari
dic. quo loci explicat iuxta ordinationes Regias quae dieant ut delicta militaria. Quod si priuatus aliquis, qui non sit miles, deliquerit inita locum custodiae destinatu. vulgo Coipi 'de garde, existimo Capitaneum seu Praesectum g neralem militiae procedere nosse, de eius Auditorem seu ossicialem habere iurisdictionem ratione loci in quo delictum factu nisuit de crimin igi
Et maxime, quia hoc delicium te spicit aliqua rati ne militiam ob varia in conuenientia, quae oriri possent; si in loco ad custodia destinato rixae de que- telet passim excitarentur: unde cum ambo iudices une