장음표시 사용
171쪽
i O8 C. VALERII CATULLI Nec deprecor iam, si nefaria scripta Sexti recepso, quin gravedinem et tussim Non mi, sed ipsi Sextio serat frigus, Qui tunc vocat me, cum malum legit librum.
Patav. Statii. quod non ea ulte Peccatum emendat Gabriel Faemus, tit adsvndum reseratur. quem sequitur Vulpiu . non es ultu' ye attim Μuret. V. is. Sesti et vers. seq. Sestio scribunt alii, quod rectum puto ob locum Ciceronis in notis laudatum, ubi estis es. in hane rem ad Iocum Cita Leonard. Malesp.
temere me adduc passus sim, ut lautioris coenae causa b minem stultum adirem, qui Paene me perderet et enecaret stultissimae orationis prael
etione. V. 18. Nec deprecor, nec re cuso et a me amolior, rece Soantique Pro recePem.
V. ao. Non nis, sed ψsi Sest. explico: non mihi solum, sed ipsi quoque Sestio; quam quidem explicationem orationis nexus sere nahitat; huc accedit, quod particulae, non, Sed haud raro apud optimos scriptotis poni solent pro et non modo, sed etiam. via. Cori. ad Sallust. Iugurth. XIV, a3. P. 484. Et Drackenb. ad Liv. X,
6. T. III, p. a5. X VIII, a6. T. IV, p. aa6. et adXXXVIII,
P. aa. Tom. V, P. I99. V. a I. Qia tunc Moc. me, cum lmes. Ieg. libr. mos erat apud lVeteres, ut Convocatis ad coe- lnam amicis doctos labores prae- llegerent, et, priusquam illos publici iuris facerent, eo miudicio subiicerent; sed non iram huic mori mala indulge-hant homines stulti, ex insulsis scriptis laudem captantes. Huc pertinet Lucit. Epigr. 1 LXXII. in Analogia Veterum Poeti Graec. Bruti L. Tom. II.
Versatur hoe earmen in semeruissimo Se timii et Acmes amore describendo, modoque declara ulo, quo mollissimos amoris sensus inoicem sibi patefecerint. Septimius Acmen suam in gremio tenens, summum, quo em illam fagrat se erque Disitirco by Corale
172쪽
gratuma sis, amoris ardorem, permetuae fidei obtestatione monit primum; quem blande deinde excipit Aeme dulei
osculo, et multo vehemen tiorem, quo accenditur, erga illu mamorem libere fassa, propriam se illi per totam Ditam dicat. Sed mite amori, cui nunc demum Amor dexter admirasse dicitur, M. 8-9. Et I7. I 8. non resPondisse antea ridetur optatus successus, si e a rea Primum fuerit Acme, siue alia impedi merita amori obiecta fuerint. - Ceterum miram in mutuo inuicem sibi vertendo amore si licitatem et Menustatem quilibet. opinor, in hoc dulcissimo mellitissimoque carmine mirabitur. E ressit hoc carmen Metschmar. in Carm. Teuton. P. T. II, ao6.
Aetnen Septimius, suos amores, Tenens in gremio, Mea, inquit, Acme, Ni te perdite amo, atque amare porro
omnes sum assidue paratus annOS,
Quantum qui pote plurimum perire: 5 Solus in Lybia, Irusiave tosta,
suam. vid. ad Carm. X, a, 5. Qitant. qui Pot. ρι. Per. h. e. quantum ullus amator amicam suam perdite amare potest. ρ-rire pro deperire cf. ad Carm. XXXV, V. Ia
V. G. Solus in Lybia pro sola in I 3bia, h. e. deserta. radiatoota arida, torrida. dion bene autem a Nostro Africam cum India componi olnervat Barthius ad Stat. Silv. IV, 3. v. a 37. quini equidem non video. V luit et potuit poeta iam quam- Ii, t regionem remotiorem arpellare, leones alentem, quod quidem de India aeque ac LI-hia valere non dubium est, quamquam Lybia leonum frequentia nobilior sit, et Gaeturi inprimis Dones saepe apud
poetas commemorentur. V. 7. caesio leon. τὸ caesitis
male vulgo explicant de glauco leonis colore. imo caesius leo Plane est, qui Homero Iliad. XX, V. i7a. dicitur , h. e. torvum intilUns, quia oculi caesii truculentum quiddam et terribile habent. In
quam sententiam recto etiam explicatur Minerva γλαυ-Nς vid. IIemstertius. ad Lucia a. Tom. I, p. 226., et Heius. ud
173쪽
I IOC. VALERII CATvLLIIIoc ut dixit, Amor, sinistram ut ante, Dextram sternuit approbationem. At Acme leviter caput reflectens, Io
Et dulcis pueri ebrios ocellos
V. 8. Sinistra ut ante Dextra strenuit apyro cisne ΜM. sero omnes et editia vett.. Dee video, cur non ita loqui potuerit Gitvlitis: nostram Iectionem produxit Statius ex m. Patavino altero. - me ua dixia Amor sinister anis. Dextram stermiat adprohationem Vossius. qui se quibusdam Iibris invenerat sinistranta anu. Ceteris Iretiovis monstria &tilibusquarecensendia coniecturis chartam Perdere nolo. V. 12. MMiata Meleagee.
ribilis autem leonis vultus multo τM. Eι-- Hinc vulgaris gravius quam eius eoior illa, qua sternuentes apud ve mero et aliis mutis ita adiun- teres excipiebantur, cantilenactis exprimi solet. Hinc miρει- ς i. σωσεν. Translatum igitur est
Iliad. XVIII, 579. strenuere inde ab hominibus vel Odyss. xl, 6io. OMius Metuam ad Deos, qui coeptis propitii
M. ut me sceleratum et perii- ct lessent, praecipue ad Am dum diseerpat. Sceleratos enim rem, amantium votis obsecun-
Praecipue a seris peti, vulgaris dantem. The r. Idyll. VII.
ferebat veterum opinio. Hinc v. 96. μιν - ἰaer. HOrat. integrum ritae sceleris- ρο- Properti II, 3, a. Numque Purum se praedicans, spon- tibi nascenti Primis, mea te se inermem Ivum in silin vita, diebus Aureus argutum Sabiua jugisse eauit Od. I, aa, AEteminit omen Amor vel ad 9, sqq. sias boni ominis res, verbi . s. Hoc ut dixit, Am. sim Causa ad crepitantom lucertit etc. Sensus est: ab hoc tem- nae stridorem apud Ovidium Pors et hoe amoris declarandi Hemid. XIX, v. x Si. vide in modo lavere coepit Amor So- hanc rem interpretes ad loe ptimio et Acme, quibus antea laudatos, praecipue Burmann. minus iavere visus esti Stem Sec. ad locum Propere et
nuere dextr. απrob. est omen quos laudat Peti Burmann. ad faustum, rinistr. πρα omen Ovid. I. C. Memorabiti autem infaustum sternuendo praedi- est in nostro loco, quod Amor cere. Sternutamenta enim riniatram quoque 'probatim antiquitus ad hona auspicia nem sternuisse dicitur: unde pertinuisse apparet ex Homero, non ad hona solum, sed etiam ubi saustum eventum ex Tele- ad mala omina relata suisse ster-mnchi stemutatione auguratur nutamenta recte colligi potest.
Penelope Odysis. XVII, 545. quod egregie confirmat locus
174쪽
Sic, inquit, mea vita, Septimille,
Huic uno domino usque ferriam .
Ut multo milii maior acriorque I SIgnis mollibus ardet in medullis. Hoc ut dixit, Amor, sinistram ut ante, Dextram sternuit approbationem. Nunc ab auspicio bono profecti,
Mutuis animis amant, amantur. ao
Unam Septimius misellus Acmen , Mavolt, quam Syrias Britanniasque:
V. έ. huis uni perperam in quibusdam . nam amat Catullus firmam liuius vocis antiquam, ut supr. Carm. X, Il, v. 17.
niae osculationis deseriptio apud Horati Od. II, Ia, 25. Dum .flagrantia detorquet ad Osculam icem - efrios ocellos, ebrii oculi sunt, quos vocat Quinti lianus lib. XI, c. 3. Lαsci set mobiles avit natantes et qua dam Molvtate svi AOs etc. E dem 'plane sensu oeuli voca
tur apud Graecos Osui, vid. Fi cher. ad Anacr. Od. XXVII, V. II. inprimis Bergier. ad Abeiphr. P. III. et quae de oeu Iorum petulantia Copiose n tarunt Interpreti ad Petron. V.CXXVI, v. ia. illo PMFure Ore, h. e. pulchro. nihil amplius, ut recte Benu. ad Ilor. Od. III, 3, I a. sed observa vim in pronomine illo, h. e. cum nullo alio comparando. V. I 3. Sic, inquit, mea υλω etc. Particula sie respondet
τῶ in v. 15. Sensus est: Quam Certo ego te multo ardentius ultro, tam certe semper ego
meam tibi uni probabo fidem. est ignur iurisiurandi genus: ex-Peude verborum ornatum. Imicuno domino δικτα ῶς Et eleganter pror ti M. Semiamus cleganter hoc verbum ad umorem transfertur. Terenti Eun. V, 8, 3. Ovid. Amor. II, I7, I. ut λυγίνιιυ apud GPaecos. vid. DOovit L ad Chariton. I, C. 17. P. 319. edd. Lips. Suaviter a tem et molliter iam Λcme S Ptimium suum dominum vocat, cum alias solae puellae upud Poetas appellentur dominae, quibus Proprie s mire dicunt amatores. 'isi quis forte veri a :Huie uno domino suavissima
tamquam praesenium referro malit. et sic similiter infra Carm. L I, v. 13. dicitur: semire Thalassio. V. 19. Nunc ad aus c. bou. p f. h. e. laetis ominibus avi
175쪽
Facit delicias libidinesque. Quis ullos homines beatiores di SVidit' quis Venerem auspicatiorem t
Quum ex Bithoenia prooincta, tibi male se habuerat in comitatu Memmii, in Asiam esset Projecturus sis Meris adsensum, miri am, quam inde ere it Molvtatem hoc carmine describit. Laeto igitur animo comissius Maledicit.
Iam ver egelidos refert tepores, Iam coeli furor aequinoctialis Iucundis Zeph silescit auris. Linquantur Phrygii, Catulle, eampi,
Nicaeaeque ager uber aestuosae. 5Ad claras Asiae volemus urberi
V. I. egelidos tePores. 'egelidus est gelu expers, et dicitur de mollioribus auris primovere spirantibus. Hinc Mer m Iidum apud Columen. X, V.282., tibi vid. de hac voce Beroaldus. Iibror caeli aequinoctialis, su-hlimius et exquisitius de ventis sub aequinoctium inprimis furere et bacchari solitis; videtur igitur scriptum hoc carmen post aequinoctium. Statius et alii parum commode aeqia noctialis ad Zmbri trahunt, at Vossius et Vulpius aequinoctialis reserunt ad coeli. Ego iungo aequinoctialis furor. V. 4. Imr ii camρi, Bithynia enim antiquitus suit pars Phrygiae minoris. V. s. Nicaeaeq. ag. M. aeSt. vide de hac urbe Strabon. lib.
Nicaeam vocat et eius aetolias μόνου laudat. aestuosa ex explicatiotie
ossit dicitur Nicaea, quod, quo vehementius ibi, teste Galeno, ob crassiorem nerem hy mali tempore saeviret frigus, eo gravior deinde, ut docet Aristoteles, ibidem serveret C
V. 6. ad clar. Asiae urb. hue reser Pergamum, ZmJrnam, Ephesum, Miletum et ullas. CLomnino Ducher ad Liv. XXVI. α . f. 9. Tom. HI, P. II O edit. Drackeub. Duiligeo by
176쪽
1am mens praetrepidans avet vagaria Iam laeti studio pedes vigescunt. o dulces comitum valete coetuS, Longe quos simul a domo profectos I ODiverse variae viae reportanti
V. it. Diser e Marte liher Helvaii. Druersos Mariae in MM. teste editore Cantabrig. quam lectionem servavit Vulatus. diser a Maria vel di ersae et seriae in quihusdam.
V. 7. mena praeirmidans. praetrepidare eleganter de iis, qui morae sunt impatientes et prae laetitia, vel cupidine alicuius rei, quam mox suscepturi sunt, sicut equi generosi, ut hoc exemplo utar, frenum mO dentes trepidant. V. 8. Iam lari. stud. Ped. Mi . versus Ornatissimus pro vulgariziam pedes promti et parati sunt
ad ingrediendum iter. studiosc. ambulandi. Vulpius, qui pedes de navium pedibus Explicat, egregie, ut passim ineptit. V. 9. dulc. comit. liaud dubie intelligit ceteros ex e horte Memmii. V. II. Di rese in diversas terrae regiones.
Catullus cum homines nequissimos, Porcium et Socrationem αPisone bene et latites haberi Mideret, Veranniolum Mero et Fabullum prorsus negligi, animi sui indigninionem hoc carmines declarat.
Ρorci es Socration, duae sinistrae Pisonis, scabies famesque Memmi;
V. a. in plerisque edit. praeter Vul P. rempta est lectio famesque mundi, quam quidem omnes libros M . nisi quod ita nounullis Pro mundi si V. I. duae sinistr. Pisonis,
h. e. quorum opera egre e uti poterat Piso in surripiendis ali xum honis; de manu sinistras CATUL. Carm. furto insaini, vid. myr. ad Carm. XIl, v. i. erant isitur Porcius et Socration ministri et quasi instrumenta Pisonis nequitiae;
177쪽
Vos Veranniolo meo et Fabullo Verpus praeposuit Priapus ille rVos convivia lauta sumtuose SDe die tacitis; mei sodales Quaerunt in triviis vocationes r
monia vel mandi, prae se ferre testantur Achili. Stetit. et Innus Meleager. Sed ex mea sententia totus locus friget, uisi viri cuiusdam nomen iungatur substautivis scabies famesque. Iam vero cum Maliger in libro suo iuvenerit : scabiesque Memmi, eamdemque lectionem offerat edit. Venet. anni iέ93 et Grypti. anni 1b37, servandam et revoeandam illam putavi, praeeipue eum Catullus eosdem honos viros Pisonem et Memmium lanx secum composuerit eorumque imPuritatem Per,trinxerit si pra Carm. XXVIII.
iidem paulo audacius mox v Cantur scalles et fames Memmίiduo, quod Memmii avaritiae
ila Inservire studebant, ut istius scabiem et famem in semetipsis vcserrent, et eadem, qua ipse, aliorum bonis rapacitate inhia- reui. Scabies de nimio et prurienti quasi luerandi studio dicitur uti IIorat. Epist. I, Ia,
i. Cum tu inter scabiem tantam ct c utagia lueri Nil par- Dum svias, et atra i sacra inia mes de insatia habendi cupidi-Lite cx irgilio satis nota est. Videant de huc mea explica tione doctiores. cs. Var. Leci.
Ceterum de Memmii avaritia et illiberalitate vid. ad Carm. X, de Pisonis ad Carm. XXVil I. V. 4. I reptis PriaPus ille, o proprie salacissimus iste homo Piso, quasi totus heniis. Sed
puto hac obscoena imagine nil nisi sordidissimam Pisonis avaritiam et turpitudinem nolari, ut supra Carm. XXVIII, v. II. nam nihil mi inre Per a Fartiostis. idem adnotavimus de vocerrrumator, id. nos ad Carm. X, v. II. et verbo irrumare Carm.
XXXVII, V. 8. V. 6. de die, h. e. statim a meridie sive multa adhuc die;
eodem modo passim apud Cr remitem dicitur de nocte prorstatim a media nocte, sive multa adhuc nocte. conuiola igitur dodie sunt tempessisa. vid. Inter Puctes ad Curi. V, 7. a. , ubi estiae die conoicia inireo cf. Busemanii. ud Phaedr. IlI, IO, Io. Sic Graeci αε ὐμ μαε vid.
V. 7. mei sodalera Quaerunt in trio. Mocat. at sodales mei in triviis cxspectarc debent invitationes ad coenam ' ὐocationes sunt inuitationes quemadmo
cos , Simpliciter pro invitare dicitur, ut supr. Carm. XLIV, V. a I. Cf. Corti ad Plin. Epist. X, ii 7. II inc servi ad coenam invitantes dicti sunt ιυcaton , Graecis vid. Bittiterinus.
ad Oppian. I aliou. III, v. 23a. P. a 7 o. qui pluscula in hanerem dabiti in triuiis, respexit Duiligod by GOoste
178쪽
fortasse poeta coenam Hecatae, in cuius honorem sub initium cuiusque mensis apud AthenieIases, praecipue a ditioribus coena instructa et in trix; is proposita fuit, ut diriperetur a pauperibus, de qua re vid. llcm- stertius. ad Luci an T. I, p. 33Ο.
Tuuentιum, puerum formosum, a quopiani sibi deosculandum dari Dytat, cuius ne numerosissima quid ut osculorum coPia se e letum iri ait. cons in eumdem Ducntium Carm. XTIV.
Si quis me sinat usque hastare, IJs ille ad millia basiem trecenta, Nec unquam saturum inde cor suturum est: Non si densior aridis aristis 5 Sit nostrae seges osculationis.
U. 4. Nec unquam ridear satur sititurus edit. Gryph. tiae cor sarur futurus inueuit Stat. in MM. unde tentat δε o mi unquam Mideor satur futurus. Vossius defendit librorum veterum seripturam Nec unquam imis ero satur futurus, quam se iuvenisse etiam in L. IIS. et Edit. R. assirmat editor Cantabrigiensis, qui trauspoisila voce soliar versum sic concinuandum putat: Nee unqtiam satur inde ero futurus. Quam nos dedimus lectionum solis hunam, iam est in edit. Venet. ah au. I 493.
U. I. Mellit. ocul. de more osculandi oculos vii l. ad Carm. IX, 9. et cf. Carn . XLV, II. V. 4. unquam Satur. imie cor sutur. IXam ut Theocrit. canit Idyll. III , v. IO. Eς ι κα
V. 5. Non si dens. arid. nr. sit. o g. etc. versus Suavissimi et omatis imit aristarum Cominparationc ad iugenaem alicuius rei significaridum numerum
et alii poetae passim usi sunt. Ovid. Epi t. ex Ponto II, 7, a S.Cini phiae segetis citius num rabis aristas. Cum arena Libyssa iiiiiii ita in osculorum copiam coiit parat 'oster suPr.
179쪽
AD Μ. T. CICERONEM.M. T. Ciceroni, erit obstrictus pro re quaptam tenebatur Catum Ius , gratias in hoc carmine agit, quos Potest maximas, eg quanto i se se omnibus poetis inferiorem fatetur, tanto illum
Omnes Oratores eloquentis suPerare ait.
Disertissime Romuli nepotum Quot sunt, quotque suere, Marce Tulli, Quotque post aliis erunt in annis; Gratias tibi maximas Catullus Agit, pessimus omnium poeta: STanto pessimus Omnium poeta, Quanto tu optimus omnium patronus.
V. s. 'Hune verentn ahesse in melioribus libris assiemat Vossitis, quo quidem sutilato nee sensum turbari idem existimat, eum quantus . qualis et similia pronomina sine relativis Poni soleant; quod quamvis in non nullis locis verum est, vid. Draeheuhorch. ad Liv. IX. M. f. a. Tom. II, p. 983. id tamen parum commode huie loco aptari posse videtur. Librariorum fortasse incuria ob verborum repetitionem, ut saepe factum est. hie versua exciditi
V. a. quot sum, quotque e re , nota loquendi tirma de rebus vel hominibus incompara-hilibus. Sic supr. Carm. XXIV, 1-4. O qui sculus es Iuventiorum, Non horum modo, sed quot aut fuerunt, Aut posthac
aliis erunt in annis. cf. Supr.
180쪽
AD LICINIVM. Conuenerat die quodam inter Catullum et Catium Lirinis ,
otio , quo fruebantur, ita uti, ut Memibus invicem se lacera rent, et alter ad alterius in Catulli labellis scr*tos Mersus remonderet. In quo quidem certamine poetico Caloi sale et Ieporibus ita abreptus fuit Catulli animus, ut domum re resus, cum totus esset in reρetendis et admirandis Caloi facetiis atque leporibus, nec cibo nec somno lusearetur. Cum igitum ita esset animius, poemation hoc conscriρsit, quo suos erga Licinium sensus testaretur. De Caluo Licinio Ad. svPr. claCarm. XIV.
Multum lusimus in meis tabellis,
Ut convenerat esse; delicatos Scribens versiculos .uterque Irostrum,
Ludebat numero modo hoc, modo illoc, s
V. 3. Ut conμenerat esse, dedicatos in Patavim altero, malal
V. a. Multum lusim. in meis tab. versibus enim λυτιοχιδhaeet in pugillari hus exaratis boni etiam nonnuliquant Poetae animi causa ludere solehant, iisquentius tamen poetae deterioris notae. Horat. Sat. I, 4, 13. seqq. 'Ecce Criminus minimo me Prouocat: Accipe si Mis, A e e iam tabulas, detur nobis locus, hora, Custodes: Miuramus , MI plus scribere posait. V. 3. ut comenerat esse, Sur ple otiosos et explica: ut couinventum inter nos fuerat hoc die esse otiosos; si omnis, puto, qua hia pediti tenentur interpretes, remota erit dissicubias. Nais in editione Diponi. et aliis interpungitur post δε- sicut , quod ad versiculos r serendum est; delicati Meraiculi sunt iocosi. Disiligod by Corale