장음표시 사용
61쪽
LVIII VULPII DIATRIBEIX. Noni generis est Pseudo-phHaecius --εις, qui fit ex duobus spondaeis ac tribus choreis, ut: Femel l las 5 mnes a i tace t prendi Quas via i tu vi l di in t meu se i reno interdum spondaeo. et quatuor choreis; cuiusmodi Te in cir l co te in i omni l bus tri bellis Tribrachys autem loco spondaei prima in sede positus. occurrit illo versu : Cameri l um mihi l pessi I mae pu i etao Utitur eo Catullus semel, quamvis intermisceat legitimos hendecasyllabos, carmine 55.
Oramus, si laris non molestum est.
X. Decimi generis est Glyconius, qui sere conflati spondaeo et duobus dactylis, ut:
Iam ser i vire Tha l lassio At Veronensis poeta saepenumero trochaeum usurpat
in prima sede; cuiusmodi sunt illi:
Cinge i tempora i floribus Suave o l lentis a l maraci Flamme l um mpe I laetus hue II ite ve 1 ni nive t o gerens
aliquando iambum, ut in hoo Puel l lae et pue t ri integri Utitur eo Catullas bis, nempe in duabus odis, quarum prima est dicolos tetrastrophos; constat enim e Glyconio versu et Pherecratio: singulae porro eius strophae quaternis verSibus siniuntur: altera est dicolos pentu-
62쪽
DE METRlS CATULLI. LINM phos, quae iisdem versuum generibus conscripta est, sed strophas habet e quinis versibus.
Carm. 34. Duinae sumira in fide. , . Collis o Heliconii
XI. Undecimi generis est Pherecratius, qui sere constat spondaeo, dactylo, atque iterum spondaeo,
Catullus tamen in prima sede frequentius trochaeum collocat; cuiusmodi sunt
Lute I uni pede i soccum Frige i rans Aga I nippe Semper i ingene i rari Sospi l tes ope i gentem
nonnumquam et iambum; ut in illis i
Hymen i o Hyme l naeo semel secundo loco spondaeum adlubuit rNutri l unt hu i more Hoc genere versus bis utitur, nempe carmine 34 et 6o. cum Glyconis. XII. Duodecimi generis est Dexameter, Cuius nomiissima structura. Catullas non raro adhibet spon- laeum pro dactylo in quinta sede, veluti: Tempe i quae VI l vae cin i gunt super i impen i dento Non prius t ex il l Io sta i grantia i decli l navit Fruit i illa pro l culta i dieihus t extiir l bata ,
63쪽
Lx vvLPII DIATRIBE DE METRIS CITVLLI. Hoc genere versus utitur poeta noster bis perpetua
serie, 1m. 63. Vesper adest, Iuvenes, tonsurgitet Vesper Olympo. 63. Peliaco quondam prognatae vertice pinus.
alternis cum Pentametro, a carmine 6έ us pie ad sinom libri. Nonnulli apud nostrum occurrunt hyper metri, cuiusmodi sunt exempli causa :Inde pater divam sancta cum coniuge, natisque. Et qui principio nobis terram dedit, auctore.
XIII. Decimi tertii generis est Pentameter Elegia-
Cus. neque nolus. Est autem Catullus , more antiquiorum poetarum, in boc genere nonnunquain duriusculus , qualia enim sunt illat
Troia virlim et virtutem omnium ac rha cinis. Quam modo qui me unum atque unicum amicum habuit. Vere, quantum a me, Lesbia, amnis, ineu, es. Divum ad fallendos numine abusum liomiues Nec desistere amare, omnia si iacias.
Et si qua sunt alia similia. XIV. Decimi quarii generis est Galliambicus , de quo vid. in Argumento ad Carm. LXIII.
64쪽
66쪽
Modeste dedicat poeis libelium suum Cornelio Nepoti, tamquam beneooto ingenii sui aestimatori, et simia ipsius Cornelii doctos labores multis extollit laudibus.
Quoi dono lapidum novum libellum,
Arida modo pumice expolitum pCorneli, tibi: namque tu solebas
u. Sestiger legit Quinti. Resutatus iam a Passεratis ot vossio. r. Nonnulli arido perperam. Nam cum tu utro die Mnere oecurrat Pumex si- sui ianis apud uostrum et sinis apud alios de nostra voce vide exempla apud Burmann. See. Anthol. T. II. p. bo7.ὶ ἰύρω Ac caussa h. l. cum V. I. Sensus est: cui dono osseram iocosa camina, DO Omodo et a nostri temporis more recedente a me tarn deca
lata et consecta' quoi pro cui ex vetori scribendi modo vid. Brouklius. ad Tibull. I. 9. 6 . et Observari Misceli. T. I. Pag. 134. Adiecta lepidiam et no-t um nullo modo ad externum Ii,4 ornatum reserenda sunt, quod putabat Doctiss. Harlesius in Chrest. Poeta Lat. et L. M. ueintrius in Chrest. Poet. Nam lepidum h. l. est iocosum, sestivum, facetum , leporis plenum. Ipse Poeta mox c. VI. v. I 6. Molo te ad coelum lepido
hellus dieitur. quod Catullus tum primus eiusmodi iocosa carmina publici iuris iaciebati
cantur apud Virgil. Eclog. III. v. 86. et nouae fides apud Horatium I. Od. 26. Io. . a. Arida m. p. expol. IL E. modo absolutum, et ad um-hilicum perductum. Nam Veteres solehant membranas publicandas pumice expolire, lae vigare, et aequare, eons infra c. XXII. v. 8. et Tibull. III. i.
V. 3-8. Sensus est: Tibi Comneli , libellus meus offerendus est; nam, quanti mo iacias, satis deelarasti iam olim in chronicis tuis. Scripsit enim Cornelius Nepos praeter vitas imperatorum multa alia tem poris iniuria noliis crepta. In Duiligeo by Corale
67쪽
C. VALERII CATvLLI Meas esse aliquid putare nugas, Iam tum, Cum ausus es unus Italorum . Somne aevum tribus explicare chartis,
Doctis, Iuppiteri et laboriosis. Quare habe tibi, quidquid hoc libelli est,
Qualecunque: quod, ο patrona Virgo,
Plus uno maneat perenne Secto. I optiirimis editionibus legendum est arida. s. Nostram Iretionem tuentur Sint. MM. et edd. Optimae. patrima Scal. medioa Voss. et Vulp. quod ora per υirorum tentabat Iovianus Pontanus probante Barthio ad Stat II. Theb. v. 65 r. quod o Perenna Mimo volebat Munckems ad Antoni Liherat. e. I 6. quod o Patrono gyro Plus uno maneat perenna secti coniecit Nie. Hein,ius in Notis ad Qxtullum, quae adiectae sunt eius Adversariis a Burmanno editis a pag. 63 654. nimis audacter i eur enim nota bene Iatine Minerva dici possit Patrona. quod negat uetusius . equidem
his numerantiir Chronicomam libri tres, qui h. l. vocantur
tres chartae: nam chartae, sicut Graecorum χῶρrata, passim V
cantur ipsi libri vel volumina.
Iorat. Epist. II. I. isii. Serus enim Graecis admovit acumina chartis. cs. Horat. IV. 8. II.
U. Trist. III. i. 4. et infra LXVIII. 45. Complexus aulem fuerat Cornelius in his tribus libris unus Italorum quod
nullus Romanorum adhuc tentaverat omnis aetatis res me morabiles Omne amum est id uidem multa cum doctrina et iliεentia. Iuppiter est exclamatio admirationi inserviens. Sic saepe Graecis il Ero, nos:
μγ Gotis in hiis igitur libris
Cornelius solebat ulare putavit in esse aliquid crisαὶ N pretium aliquod hahere nugas C tussi, carmina lepida. Eleganter et modesto lV. 8. Lecipe igitur hunc qualemcunque libellum, qui sub
tutela Minervae aeternitate gaudeat. Nam Patrona Mimo haud . dubie est Minerva, quae Per tuo epitheto dicitur casta h. virgo. Nec minus ingeniorum et artium cclebratur fautrix. Horat. A. P. 385. Dι nihil in-Vita dices faciesque noema,
68쪽
non alio profecto comitio, quam ut aures Lesbiae ρermulceat decantatis passeris eius laudibus, et sic mercedem carminis a vetur dulcissimam. Quamuis igitur argumentum huius carminis est sim licissimum, cuius generis multa alta tam Meterra, quom recentiores poetae tracta erint; non defuerunt tamen allegoriarum cutiatores, qui et hic nescio quid obscoenisis passeris nomine latitare subodoraremur. Corradinus da Allio censet adeo , metam hoc carmine alloqui 'Passerem L Hae aegrotantem, sed ipse aegrotasse Midetur, cum haec scriberet. Constat denique, in more positum fuisse apud Meteres,ut ρueri aeque ac ρuellae aMes ad lusum et oblectationem exquirerent. V inartus Hieroetoic. P. 16. cf. Martiat. lib. I.
Ρasser, deliciae meae Puellae, Quicum Iudere, quem in sinu tenere, Quoi primum digitum dare adpetenti,
Et acris solet incitare morsus:
v. Ao palmitea Vossius, quam lectionem ex librorum veterum aueto ritate reposuisse ait. Sed nostra lectio multo est accommodatior. S. eram desideris mei inruentia Parum nescio quid lubet sicari Helasius in notis
V. 3. Pol pr. dig. r. a. . primus digitus est extrema di
Sic prima aqua apud Ovid. Her. XVIII. v. Ioo. dicitur aqua extrema, quae littus alluit. Pari modo ultimus dicitur infra c. XI. aa. pratum ultimum est prati extrema pars. Petenti h. e. apprehendere et mordere cupienti. V. Sm. Locus eorruptissimis, vid. Var. Leci. quem levi medela sanari posse puto, si particulam ut v. 7. in in vel nae mutavseris et secum sic interpunxeris r Quum desiderionico nitenti Carnm nescio quid
lubet iocari; In solutiolum sui doloris 2Credo, ut lum gravis
acquiescat ardor. Desiderio memnitenti, b. e. puellae meiselamosae. Desiderium vocatur
puella, cuius dosiderio amatori lagrat. Sic apud Bion. Idyll. I. v. 83. nitere autem, nitidus et nitor passim de pulchra sociuiuarum forma. Ovid. Met. I a. v. 4OS. Hylonome, qua nulla niseritior femina. IIorat. I. Od. 5. v. I 3. quibus .intentata nites. Lib. II. Od. ia. I9. nitidae Mirgines. Lib. I. Od. i, S. urit me Glycerae nitor. G. Carum nescio quid dulce quid, suaviter. Iam sensus erit: puella mea lacessere solet passerculum suum ad ei iisnio limo Diuitiaco by Corale
69쪽
Carum nescio quid lubet iocari, Ut solatiolum sui doloris: Credo, ut tum gravis acquiescat ardor
Teciun ludere, sicut ipsa, povem, Et tristis animi levare curas; 1 O
Tam gratum mihi, quam serimi puellae
ad Catullum Intro citato eon ieetura parum probabili. 6. piget se omnes coniecturas, quas V. v. D. D. ad hune Iocum nitulerunt, eharisa illinere. Et solatiotam aui do is oredo. v a. ut solatiorum Vulp. Pro credo ut v. seq. tentabat Scaliger eredunt. diste Italanx nimirum huius Ioel peperit ingrata repetitio partieulae ue et diversa eius signifieatio. Ηine diversae sententiae, 'coniecturae . et explicationes. Hainsina in notis ad Cat. pro ut legendum esse suspiratus est Tu, et, eum no sic quidem dissicultates remotas videret, versus ita eo tituendos et transponendos esse putavit : Corde eum graMis acquiescit ardor. Ue ariat lo sui doloris eum Iudare, siciat ima possim. Denique totum versum excidisse putat. quo donatum si hi c puella passerem poeta sit testat . - Audacissimus omnium in hoc Deo emetidando fuit Corradinus de Anio. qui, ut molliter dicam, non emendavit, sed misere saepe corrupit et mutilavit poetam. Nam quamvis libros Mavuseriptos iactet, non unius tamen assis aestimandae sunt plurimae, quas affert, lectiones. Has igitur non recensebo, quodcunque autem in eius editione reperitur frugi. hona fide laudatio et proseram. quid mihi de hoe Ioeo emendando et explicando videatur, dixi in notis. V. s. Urasa Vossius. Vulpius et Qu. V. II. tam gratum id milia Mu ret. tam gratum est Voasius et Vulpius.
siusculas inprimis tum, quando illi pro quo eleganter: deside rio meo nitenti lubet suaviter iocari et animi caussa ludere, haud duhie credo in doloris sui levamen, ut tum inter iocandum aestus animi et fluetus Componantur. Ergo Lesbiae fuit Passer id, quod nobis sero maleam tis in amentum aliquod
musicum. U. P ad 'ossem sub intelligo si, quas particula nonnunquam omitti solet. Vid. Bum mann. ad ovid. Amor. III. 3. v. . si Possem, inquit poeta, eodem modo, ac Puella mea, passere illo uti ad levandas animi curas, tam gratum id initia seret, quam quod gratissimum.
V. I i. Post gratum supplendum est: soret. Pernici puellae Atalantae, Schoenei filiae, quae cursu certavit cum procis suis et victa tandem obiecto. malo aureo nupsit Hippomeni. Ovid. Metamor. X. v. 6o9. Fuerunt autem duae Atalantae, quae Ba pe confunduntur. Vid. Span- hem. ad Callimach. Hymn. in
Diari. v. a I 6. et Periron. ad Aelian. Lib. X. E. I. V. 13. Quod zonam sol. d. ligat. la. e. quod malum aureum essecit, ut viro traderetur, qui tandem Eonam Solveret. Solve hatur autem vina, qua virgines
70쪽
Pernici aureolum iiiisse malum, Quod zonam soluit diu ligatam
eontra vim libidinosorum praecinctae fueriint, a sponso Priamo concubitu. Dinenter et fuse hunc morem exsecutus est Schradema ad Musaeum
poeta in Me carmine mortem paramis Laesuetae, qu- Docat mellitum , sed melle dialcius est ipsum earmen Ictilibus modis deductum et plane ad doloris sensum co ositum. Si Merum est, quod Merissimum puto, maximam Meterum earminibus dignitatem conci viri gratatage sententiarum, qui a remnte samelectorem iri rebaes liadicris occupatum ad seria rebri iant, nominatim Horatiras, Tibulius, Pro retius et Anacreon; yn freto hoc Catuvianum tamen iure sibi hanc Iaudem Minciseat. Nam quem non horrore quodam perfundat Drei deseriptio ' Non poenitebit ctim nostro contulisse Gidii micedium in morum psit iaci Amor. II. H. 6. Eiusdem argumenti crimen πω S attam II. Siu. IV. ex Lotichii, Poriae marissimi, Carmen instinus Delphini Lib. II. Eleg. 7. Eleganter carmem nostrum transtruit in emaculam Ramlarus in oden aus dem Horate, Berolini i769.
Ligese, o Veneres Cupidinesque,
Et quantum est hominum Venustiorum.
V. a. quantum est hom. Menust. h. e. quotquot sunt homines elegantes et delicati. nain Menustus non semper ad sormam, sed ad motuum saepe suavitatem et elegautiam resertur, et idem est, quod nobis ramis. γυιnt. infra carm. XXII. . a. homo mi venustus, et dicax, et urbanus. XIII. s. adlFabullum Menuste noster. Cieero de orati II. e. 56. Sed cum Omnium sis Menuatissimus et urbanissimara. Idem Pro Doloe. 34. de tacilitate iocandi Sem
mO Menustus et urbanus. Contru
Menustus, quicquid elegantia. et honestati repugnat, a Mirato Duili od by Cooste