장음표시 사용
222쪽
Caluinistas Blasium fratrem Marescallum egisset tota Aquitania iuvissetque ; numquam pacasset Dalfinatum, numquam Occitaniam , regiones Haereticorum furore turbatas. Vtut alia habeant, certe numquam Haereticus moriturus animam Societati I E S V, corpus CanonicisS. Stephani Tolosae commendasset. C A R O L V S Leberonius e sorore Monlu- 3scij genitus , ex Abbate sancti Rufi Episcopus, LI , ' moritur Papiat in Italia anno Turbarum Navs. quippe seditionisque pertaesus , 5c rebellionis Haereticorum totis Diensium ac Valentinorum regionibus, maluit mutare solum & apud exteras gentes degere , ac mori , quam videre populos suos ruentes in haeresim , fidemque eL ferri se coram Vir rectus, timens Deum, atque ingenij mitissimi. Fuit , cum neque domum tuam habere potuit Diae: fuit, cum ne- . que pro morituro seruo facere ad priuatum atrare licuit. Fecit tamen ut edicto Senatus Gratianopolitani causarum cognitio oraret suo iudici caeteris prohibitis anno MDLXXX P E T R V S Andreas de Leberon successit , cCarolo patruo , anno . desiit vivere Praesul animi candidissimi, & antiquae V Irtuti S. Lsatao-Fidem ille Catholicam tota pene utraque dioe-η ' 'Cesi, virtutem pluribus locis iam multos annos CXutem , retrocare contendit. Per regiones suas
Cepenumero pedes iit, docuit in publica platea,
223쪽
i ocentissimum corpus multo ieiunio , crebraque maceratione castigauit. Quem ille labosis a is rQm refugii , quae pericula non adiit, quorum -- odia furoremque formidavit pro re Chiistia- ελφὸς 'na ruenda Curioni decimas negabat Toparcha Treuiensis Haereticus, atque obstinanti pe- Annus tere durus imminebat 5c grauis , minitabun -
,σοα dus etiam non raro rrangebat Verba , manu 1-que intentabat : denique aliquando se uocauit in penetralia , veluti daturus decimas importune instanti, Sc domi suae in abdita parte semotaque incautum peremit. Impium facinus non potuit latere diu plebem. Haeretici, maXima pars, Tisere crimen , arbitrati suorum potentia posse poenam vel declinari , vel obrui. Catholici, portio minima SI contempta , ingemuere taciti sed Petrus Andreas videns peti religionem in Sacerdote , minime dissunulandum putauit: ita Cratianopolim , Senatus fidem implorat, neque labori, neque sumptibus parcit. Quibus blanditiis , quibus minis non egerunt Viri tota Gallia summi, ut ab actione desisteret,seu illecebra pecuniarum adductus, seu ingentis alicuius periculi , ac priuati etiam damni metu adactus Vir constans animi, certusque virtutis stetit inflexus : Sanos inquit ὶ habemus Iudices e nulli sumptui parcam superimpendam quoque sanguinem, si in latronem ιncidero. igitur constantia,
sua, animsque firmitate perfecit,ut poena scele-- ri
224쪽
ri responderet: iubente Senatu ceruices homini sicario fractae sunt. Longe maiores etiam animos praebuerat ante Diae. Tota ciuitas errorere caeca, Comitem Episcopum admittere dubitabat , arcis Gubernatore Haeretico sic agente:
patientia tamen sua vicit , Ut in urbem post liminio rediret etiam Clerus , frendentibus Caluin istarum Ministris, publicus cultus Ecclesiae redderetur. Ipse aliquando in veste pontificia , non dubitauit extra templi S. Mariae fores compellare plebem haereticam, & docere ; atque perrexisset in apostolico munere , s Caluin ista turbas non excitasser. Timuit urbi ex seditione, M suorum consilio seruauit se Catholicis, alioqui de se paratus animam ponere pro suis ovibus bonus Pastor, & Christo cadere victima pro fide. Qt deam per reliqua integerrimi praesulis opera ὶ sed nolo praetermittere summo consilio fecisse , ut anno decimo supra millesim uni
sexcentesimum acciperet a Ludovico decimo tertio rege literas , quibus. omnia ea firmarentur quae Ludovicus de Pictauia pactus olim fuit cum Ludovico Delphino primum, deinde undecimo Francorum rege , dc alij episcopi egere
cum aliis regibus aut ab iis accepere : audi regem. Concedimus ei s confirmamus omnia & D-gula priuilegia , conuentiones pacta , libertates,
immunitates , ipsi s aliis ante inum episcopis concessa &c. Neque ei aliquid detrimenti ex eo esse
225쪽
volumus,quod decessores ipsius nullam eiusmodi con- firmationem acceperunt a Carolo & Henricis ante me regibus m. Scilicet ea fuit a Francisco II .re rum in Gallia perturbatio, ut episcopi Valentins nullam a regibus post ipsum confirmationem istiusmodi postulauerint. CAROLUS Iacobus de Leberon , eX fra-I eoavs tre Petri Andreae genitus , ingreditur primum '' Valentiam iam Episcopus anno MDCXXIV. VI.. - Februarij ; Diam anno proxime sequente , mense Aprili, die vi. Leberonij sunt de gente Gelasia, cui nomen ab Gelasiopago olim, castelloque in Vasconibus, ruina ingenti, & vastis: ruderibus noto. Nunc primus post decimum iest , ab eo , qui Leberoniae stirpis antiquae Uni cum germen filiam accepit. Ex eo coniugio sub nomine Leberonio gentile Gelasium maioribus natu minimus fratrum ex connubialibus tabulis reliquerat in sobolescente progenie , per longam seriem nepotum descendit Carolus Iacobus Antistes Valentiae , dc Diae, atque Abbas Bonaecumbae in Ruthenensibus. Caesis duo-bus fratribus , magnae spei iuuenibus bello notis, reliquum Vnum habebat, cum haec pri ,- mum scribebam Marchionem d'Ambres, qui. pro Rege Tolosam tenebat superioremque Oc- citaniam , spectatus armis & pace, Vignotiae, 6v atque adeo Hiraeae iam ab Carolo VI l. notissimae familia per coniugem haeres. Episcopus vir pς ctore
226쪽
ctore infractus, ingens animis, quid non contra Caluinismum tentauit Parco modestiae, G tanti Antistitis ; tacere tamen non possum, quod nate aliquot annos Ponta iiij , &Liberone Caluinianos pepulit templo , quod diu renuerant latrocinio Catholicis ereptum. In er-mz pectus proponebat Haereticorum furori, sine milite , sine comitatu. Armatus scilicet de Apostolo lumbos virtute , pectus iustitia, pedes Euangelio pacis , caput salute, manus spiritu, quas non intraret haereseon turbas, SI Caederet Vidi ipse per inhospita Treuiensium , ac Diensium loca , fugientibus ad viri nomen erronibus , dc Hugonottorum Ministris , sua Christo omnia restituere , templa, praedia, Sa
Salientem praeterea , Camelotium , Plouue-sium, multos ad Diam, & in Vercorciis agros, Castellionem denique , oppignerata redemit magna pecuniarum vi et asseruit episcopatui Courum Marn audi : Valentiae Diaeque domos episcopales restituit, terreumque agerem illum Valentinae spectatissimum firmauit, & dimidio ampliauit:Alexiani domum situ visendam emit; ει episcopis in agro sedem parat: Amborum episcopatuum loca singula pedes adiit, accurateque inspexit: Iam a pluribus annis alit suis impensis Valenriae clericos duodecim , seminarium Sace dolum suae utriusque Dioecesis, Ec ab initio via
227쪽
que ad finem stud ij literarij deduci curat archi
uum utriusque episcopij spoliatum restituit,confusum distinxit ordinauitque: hospitio, Vt Vocant, acccpit Valentiae Recollectos ; domo etiammoniales, quae quidem a B. Mariae visitatione nomen habent Montili & Cristae ; quae autem appellantur a S. Ursula Cristae,Cabeoli, Diae valentiae.
An quae per tribunalia iudicum Gratianopoli, Tolosae, Parisiis vehementer magnis animis egit, commemorare debeam , haesi aliquamdiu. Scio futuros qui ea damnent;neque miror, cum alia aliorum hominum studia snt, Zc ea maxime omnes vituperemus quae nobis aduersari putamus. Sed mihi scilicet de rebus gestis Valentinorum lc Diensium episcoporum scribenti, istam operis suscepti partem praetermittere non lieet quod caeteris historicis semper datum est,aoc Vnum peto, ut possim sine cuiusquam offenione recitare e X vero quae gesta sunt. Fuit Carolo Iacobo apud iudices contentio de iuribus episcopi, in uniuersitate, cuius est cancellarius;in urbe p Asidio instructa,cuius Dominus & comes est: in foro praesidiali curia aucto,cuius hactenus caput fuerat. Et igitur, ut ab ultimo articulo inuidioso maxime dc plurimum impedito incipiam , res paulo altius repetenda est. Episcopus ante annum mille simum comes Valentiae: dum in urbe ste-
228쪽
tit Germanorum imperium, summus quoque ipsius princeps ea fuit ratione, qua Coloniae, Herbipoli, Moguntiae episcopus princeps est; habuitque commune forum , ut loquebatur Frideri-CUS anno 1 IN 7. agentium s sustinentium caussiam ciuiliter quam criminaliter e nulla que Comes praeter ipsum , aut Iudex, nisi ab ipso constitutus legem in ea facere praesumpsit. Quam iuri L dictionem exponens Fridericus I l. anno us 8. docet , tam in ciuitate Valentia osseubvisua , quam
in fastris , os villis propriis Ecclesia causas , tam Guιles, quam criminales perse, vel per o claui Jos
audiuisse,proditores, homicidas, adulteros fures,latrones , periuros , s quoscumque in criminali causa, dcc. tam corporaliter quam pecunialiterpunius see, Scc. Hac etiam omnia potu/sse per omnra alia loca episcopatus Ualentini exercere, per appellarionem ad illum factam , vel in defectu dominorum. Iam anno i , 6. Ludovicus Pictaviensis episcopus , laudabitibus, Ut ipse profitebatur, respectibus utilitatem Ecclesiarum Darum plurimum cou- cernentibus recognomi Ludovicum Caroti VII. Regis Francorum primogenitum Delphιnum Viennen-Jem, Comitemque Valentinensem S Diensem , suum dominum superiorem , eidemque hometium tigium s Melitatem praestitit de tota temporalitate suarum Ecclesiarum; Delphinus , concessit ei Pilantianum, in contemplationem dicti homet', & comproba uit confirmauitque omnia antiqua Vniuerso
229쪽
uerso episcopatu iura , etiam iurisdictionem iis ipsis vocibus expositam quibus Fridericus II. usus fuerat anno i Σ38. nisi quod a iussice appellationum non alibi quam ad partamentum Delphiis natus recurra vel appellari voluit ; promisitque
bona fide in verbo principis s alia, s nihil in Wa-
iudicium iurisdictionis episcopi attentare reuocatis in irritum quidquid in contrarium feret. Anno autem i636. Ludovicus XIV. Francorum rex praesidiale cum senescallia tribunal praecedente anno erectum Anicij transfert Valentiam
cum potestate dicendi ius totis Valentiat, Diae Cabeoli , Stellae finibus ; & audiendi prouocationes a Senescallis Monti iij SI Cristae, ballivis Sammarcellini lc Buxi , iudicibusque uniuersi quam late patet, Vitiarij, ac denique iudicandide causis beneficialibus 5s rebus tam ciui ibus quam criminalibus ad ' ciuitatem Valentinam eiusque Doctores , Discipulos, membra pertinentibus , & anno i 6, 7. huic tribunali Sene Dcallum imponit Veinium. Carolus Iacobus Leberonius episcopus ei tribunalis translationi intercedit , pro eo selo capite quod episcopatus Ecclesias Valentiae Duque contingit anno 1638. X: Nou ; Lausono ad quem rex miserat Anicio translatum constituendum Valentiae , ad dit in haec ipsa verba : Non enim venire possicuiquam in mentem tantam Ecclesia Dei cladem
inferri conscio seu rege, seu praecipuo regis Amni tro.
230쪽
Zelus piaque caritas utrique quotidiana faciunt, Lausione , ut flerem te in opere non perrecturum, quod ipsis insciis sine omni iurium episcopatus Ualentini cognitione demandatum fui se credibile est, Ecclesiam Dei sponsam in Darum rerum usu ac possessione relicturum. Et certe po teri non immerito mirarentur & obstupescerent , si per temporis Ludovici Regis adeo Christiani s iusti, Humaeque bonitati plurimum obnoxij, qtμ etiam non ita pridem no stris Francorum votis N precι-bi Delphinum dedit, episcopus in ipso Delphinat potiaretur bonis , honoribus iam olim a regibus , imperatoribus , adiisque principibus viris pro animarum sesarum redemptione s votorum executione concessis. Legsmus in nostris annali bus Carlomannum a Carolo Caluo patre missuη. in carcerem , quia, , cum esset e bas , neglexerat sita monasteria , ω σ1foporum bona euerti per incuriam siuerat. E muero scilicet res Ecessu multum d ferunt a cateris: ha in publicos usus impendi ps,nt k ilias neque recipies neque minues sine Importuno crimine grauique suri legio , cuius apud
Deum omnium aque hominum iudicem reus agaris.
In secundo huius ipsius rivitatis Valentia Concitio, adpetitionem G tranni Reg/s Patres edixere, ut quodcunque rex concesserit Ecclesia, ei proprium sit , neque ab aliis post ipsum regibus minus tolli-
ne possit ; qui regum contra egerit , tor pauperum sunt ipsorum vorba perpetui tu . dici