Ioannis Columbi Manuscensis, ... Libri quatuor. De rebus gestis Valentinorum, et Diensium episcoporum

발행: 1652년

분량: 247페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

. . a. SILVIO, de nobilissima gente Cristensium,

Crista, DE. Decanus erat Valentinus , Praeposito Thoma, Zeta. 2. Canonico Petro Augustano simul Praeposto,sea-υφρο-t i tribus Episcopi. Nunquam augustior Visa spe-zis cies Ecclesiae Valentinae,tergeminis his fratribus iam, Imperatorio Sabaudorum Comitum sangui-Deuisu m. ne eam habentibus. Ad ipsorum perfecto exemplum , multa, praecipuaque nobilitas caeterorum Canonicorum sedes implebat. Decanum Gulielmus virtute sua , dc beneficiis eo adduxit, etiam labantem , Sc mentis incertum oratione adegit, ut Cristae mediam partem, alteram tenebat Gulielmus Pictaviensis) Augustam,dc Di- ualliam donaret episcopo. Quid enim s aiebat

vel ad gloriam maius, vel ad beatitatem opportunius facias Silvio 3 Qui clero nomen dedimus, ut censemur in haeredibus sorteque Domini ; ira. Deum scribere debemus haeredem , 8c ponere in sorte nostra. Nihil nobis cum gentilibus nostris, ex quo censemur in Ecclesiae familia.Non ille vi detur tibi abdicare se pietate, dc Christum abiicere, qui praedia, & castra,quibus per vitam Clericum gessit, sustinuitque, dat fruenda post mortem suum hominibus saeculi 3 omni sermone clarioribus factis clamat, se, si post mortem superstes foret,non Vltra Deo, sed carni & saeculo stipendiis suis militaturum. Non quidem debemus gloriae quidquam,aut honoris ab hominibus spe- Iare,eX rebus Pro Deo Sestis; tamen si tuam par-

62쪽

t ' Valentinor. Episc. I S

tem cristae, Augustam , dc Diuatuam Christo das in episcopis tuis, parabis tibi immortale decus. Cognati,ic affines, ubi per aliquot annos in fisi haereditate fuerunt, fere obliuiscuntur eorum, per quos profecerunt. Quis nostrum meminit illius viri,qui in nostram familiam contulit quantumcunque magnam opum Vim, ante centum,

vel etiam pauciores annos Si quod suadeo, facis ; post me episcopi,atque adeo Valentina Ecclesia nomen tuum cum omni posteritate Coaequabunt. Et ego quidem, si haec placent, dabo tibi Montem-Veneris , & Bellimontem castra per vitam habenda: addam de Valentino vectigali centum libras annuas 8, ac demum te omni aere alieno eXpediam; & quae in pauperes erogasti, reponam tibi ad solidorum millia duo Ec triginta : ut videas, non meis commodis, sed tuae, meaeque saluti seruire, cum haec loquor. Silvionem per se incitatum ad pietatem Commouerunt , Iaec Verba,ic fecerunt,ut in pacta cum Gulielmolescenderet, maiorene Episcopi, quam propria aude 3 Ea sic habent: EGO Si o de Cricta , Decanus Ualentina 67 ccusa,donatione inter vivos donaui concessi, s Adidi ne deuectiendo, s te inuestiendo, usum um mihi retinendo,tibi si uiuimo Minictro Eccle-e MIent in seuccessoribus tuis episcopis Ualenti-σ ,in perpetuum partem meam castri de Cricta, s

63쪽

36 Lib. De Reb gestis libo.

quid iuris habeo , Ῥel habere debeo in praedictis cmstris, s mandamentis, pertinentus ipsorum, videlicet munitiones, Scc. Ego vero Villelmus, ADMnister Ecclesia Valentinὰ , attendens liberalitatem, deuotionem praedicti Silmsnis de Crista Secani Ualentini, in recompensationem praedicta donationis donaui, os concessi eidem in beneficium personale

antrum Montis-Veneris cum mandamento,s pertinentiis suis . villam Remmontis cum manda- Io G pertinent iis, es obuentionibus eorundem,

si forte aliqua processu temporis obuenirent ; s centum libras in pedagio Ualentino , singulis annis,quoad vixerit, percipiendas, &c. Iuram etiam pradictod Dioni , quod debita sua persoluam e clamoribus satisfaciam ; eleemosynas, quas erogauit, reddam us que ad Fummam trigintaduorum millium solidorum. Acta sunt hac Valentia n domo Episcopi, dcc. anno millesimo ducentesimo etigessimo sexto, mense eo tamt' , tertio Idus eiusdem , Domino Tapa Hono,no p dente , s Frederico Romanorum Impera

tore regnante.

ANNO millesimo ducentesimo quadrage-, simo filius Thomae comitis Sabaudiae Bonifacius e Carthusiano episcopus Bellicensis , dc e Bellicen si Valentinus , ac demum e Valentino Cantuariensis anno millesimo ducentesimo quadrage simo quinto fuit,quo anno Philippus, Roberto frater Guilelmi suscepit episcopatum Va- ,

lentiae , decimo quarto Nouembris accepi iita Subdionem

64쪽

Valentinon Episc. ST

Subdionem a Bernarda abbatissa cum arce quae seruat sibi iura piscandi,venandi, & nonulla alia Cum tertia parte portus. Peruenit ad annum 62. an eum in sede Valentina superauerit, me latet. Nunquam initiatus est sacris Ordinibus. Petro, Comite Sabaudiae, mortuo , in principatu fratri successit, Zc Allifam Comitis Burgundiae filiam duxit uxorem. Obiit sine liberis anno 8 3. Sabaudiae,& ex coniuge Burgundiae Comes. Anno 62. episcopus legitur mutasse hemina sextarium frumenti,quem Subdionis incolae pendebant abbatissae,pro agrorum cultura. Cum Valentina sede tenuit Lugdunensem. Huic Episcopo perpetuum fuit cum Atmaro Pictaviensi bellum. Gui- 'lelmus, Philippi frater,viderat non fida pangi anno 3 3. neque certa,duraturaque foedera,cum homine vehementis in genij,& insanae cupiditatis. Igitur pro sua prudentia addiderat tribus post annis,Vt Imperator erat Fridericus II. probaret-l iteras , quibus ante ipsum Imperatores Valentiam,& plurima castraciuraque in ipsis regia concessurant Episcopis , ut paulo ante vidimus in eius tabulis a me recitatis. Imperatoris iussa Aimarum commouerunt, feceruntque , Ut per aliquot annos cessaret a turbis: decimo post duxit eXercitum, Sc praedas egit per regionem Episcopi. Sed Philippus virum aetate, armisque fero-Cem Voluit frangere patientia sua,dictitans Christiana modestia,non ense, hastaque, dum liceat, H pugnandum

65쪽

38 Lib. I. De Reb. gestis

pugnandum Episcopo, ac iuribus nonnullis cedendum potius,quam gerendum bellum,quando in subditorum maxime commoda peruenerintea ad Praesules; atque longe maior vis auri profundatur alenda militi, ic instruendo, quam illo testimentur. Ipse cum Atmaro domi suae conuenit s. Octobris,de Crista, Alesio, Lesignano causis belli. Episcopus partem eam Cristar habebat,quae fuerat Silvionis Cristensis ε, alteram te nebat Almarus : sed tanta non erat tum Crista, ut una satis ad dominium esset duobus potentis- simis viris, iisque non omnino amicis. Philippus constituit , ut ciues quidem essent in illius potestate , in cuius parte habitarcnt, neque Vlli ab altera in alteram migrare liceret: in aduenas vero ei ius esset,in cuius ditione hospitarenturiinquo peccaret quis loco, reus sisteretur domino loci:fructus,'terrae prouentus quisque peteret ab ' ea regione, quam coleret. Hactenus de Crista edixit. Alesium vero trifariam diuiserunt, tertiam partem iusserunt esse Episcopi,caeteras duas

Aimari: totum Lesignanum addixerunt Philippo. Miror, quod Antistes adiunxit, sed tanti erat quies ;) sibi non vitia licitum exaedificare' arcem Valentia Liberonem usque, qua viam inter publicam & Rhodanum iacent campi.In haec foedera iurauit tum Atmariis postmodum abi

Ianda : nam per Philippi vitam ducere bella perrexit,alia ab aliis, h'mo inquietus,oc pactorum

insidus

66쪽

infidus. Intercessere pugnantibus saepenumero Baucius,Brissacus , aliique dynastae, cum Ioanne Archiepiscopo Viennensi sed irrito conatu. Fuit tamen, cum in pignus certae pacis daret Pousit num castrum: fuit, clim adderet Gigortium, MPontaisium pagos, Philippo concedente fanum Marcelli , & Castrum nouum impositum Isarae. Detestabantur omnes circum dynastae, Virique nobiles perfidiam Aimari, obstinatum bellare animum ; nisi fortasse si quos coniunctio sanguinis,aut rei domesticae difficultas ad eum admoueret. Plures Philippo se adiunxerunt. Insi- ignis fuit pietas Rogerij Andusiani. Voutam quoque dedit Episcopo : munus grande i sed an

tistes clientelae professione contentus restituit

castrum Rogerio. Non omittendas a me VOCes

voluit ascribi tabulis: se ductum pietate in Deum, dc non immemorem beneficiorum ab praesule acceptorum,dare Philippo Voutam. Modesta nobilissimi viri oratio auxit munus per se magnum. Sabaudiae Comitatum adeunte Philippo,canoni Cos urgebat cura belli per dioecesim, quam Ai-marus rapinis peragrabat, & caedibus. Putauerant olim opponendos viro Episcopos gente clarissimos, si forte ab alto ductum genus VCreretur, qui tot antistitum virtutem, & sapientiam ostendere non dubitauerat: verum nihil moratus fuit

Gulielmum ,-Philippum Sabaudos Principes,

gentis claritate superiores,dc opibus.

67쪽

6o Lib. I. De Reb.gestis

dii G VIDO de Montelauro, vir nobilis, authores RTRAM Innocentio I V. in literis Lugduni datis anno sae-

culi octauo ic quadragesimo,natus annum 6 I . Vt colligitur ex iisdem literis, de Aniciensi Canon D. Co,dc Bertrandus de Auenionensi Episcopo fiunt Antistites valentini anno 67. male pacatiS canonicorum comitiis. Laborabant scilicet viri sapientes pro difficultate temporis, & bellorum; neque satis cogitare poterant, quem Atmaro darent aduersarimn animis , prudentia, gente illustre. G. Praepositus,& aliqui de Canonicis, Guidoni palam aduersantes, prouocauerunt ad Sedem apostolicam ab caeterorum in eum consensione: ipse 9. Calendas Februarij, Romam misit YEherum de Rupeforti, Sc Iordanum Frollum, rerum curatores Ec causarum,ac praesertim quae erat de electione in Episcopum Valentinum. Sed Clemens I V. pro Bertrando iudicauit ε, hoc maxime sapienter , dc ad publicam quietem opportune, quod sanguine iunctus erat Pictaviensibus, iamdiu certis Fpiscoporum hostibus. Ita scribit Ai. maro de Bertrando, ut ex e pistola tum pontiit clarum codice accepit Polycarpus de la Riuiere; non Guidoni, ut alii voluerunt: Ecce iam,nifallimur uuo laudabili desiderio satis serimus,dum Eccle- si a Valentinensi prouidimus deperso prouida disirata , ω tibi singuinis proximitate comuncta. Sed fefellit Pontificem sua spes. Aimarus bellum indicit Bertrando, post paucos annos ab eo in

Episcopatu

68쪽

Valentinor. Episci C M

Episcopatu gestos, ut videas caecam esse domi- nandi cupiditatem,& in uerecundam; neque vi- 'I pla,seu virtutis & sapientiae, seu sanguinis gentisve reuerentia cohiberi ab procacibus coeptis. Crista, Augusta, Delia tua belli causae. Iam olim Silvio dederat ea castra Episcopis dc cum Philip po Antistite conuenerat de Crista etiam ipse Ai-marus. Sed homini inquieto, bc rei alienae appetenti, nulla pax fida,nullum ius certum. Occupare quoque tentaverat Lesignanum, MAlesium Vrebat maxime virum principem , dc ingentis spei dynastam, totanaque supra centum annos gentem eius male habuerat Vectigalis per dioecesim prohibitio ,. Comitatus Valentini nomendatum Episcopo, dc scilicet solennis professo obsequij, dc clientelae eidem faciendae. Igitur alia νς ex aliis bella serebat. Res Bertrando Visa est importuna. An Episcopo semper pugnandum erita . Igitur pedum ense,templum castris, Clerus mili. te mutabitur Z Deo populis, sibique placando, non Pictaviensibus debellandis Ludovici Fride-nici,Henrici,ac Philippi Imperatores ; Monuene rij,Beldisnarij, Ademari potentes.viri ac nobiles, Apollinares, Odones, Gulielmi Episcopi, hanc opum Vim Ecclesiae concesserunt. Quid 3 Silvio ipse Cristensis , castra haec Decanus ab affinium numerosa gente,suaque illustri, & militares animos spirante familia abstulerit, ut nos militiam geramus sacerdotesὶErgo Αimarum priuat Chris

ii 1 stianorum.

69쪽

61 Lib.I. De Reb. g. estis

stianorum sacris, omnemque illius tota regione γε ditionem. Hominem impium dementarunt Ecclesiae fulmina, non sanitati reddiderunt. Sacra miscet profanis, praesulemque ipse agit: clericos

prohibet crucibus, ic aere campano,concionatores ambonibus , archipresbyteros visitatione templorum. Tanta rerum omnium conuersio, in

regione ad Italiam posita, non potuit latere diu

Pontificem Romanum: mittit V. Praenestinum,

dc B. Sabinensem , Episcopos Cardinales, qui aequi bonique, dc arbitrarii Iudices, Nonis Iulij

tulere sententiam Lugdussi pro Bertrando, omnibus in Aimarum occlamantibus, Vimque , Scperfidiam,ac immensam ambitionem homini exprobrantibus: dc sanguini tamen iuncto dedit pacem Bertrandus , meliorem precatus animum in in res sacras,& profanas,mortuusque fecit locum - . Guidoni de Monthlauro, qui anno millesimo ducentesimo septuagesimoquarto electus rursus in antistitem,clim esset in comitatu Romani pontificis , obiit extremum diem Tarascone,ut scribit autor vitae Amedei Rossilionaei post Guidonem episcopi, quo Vehementer annitente Gregorias Ckk4 6 dccimus Videns agi rem cum animi impotente R v s viro,fideique male certo, dc bella per Episcopatus Valentinum , & Diensem singulis pene annis ciente,ducent e,cogitauit aliquando unianti- me'sem. stiti Vtramque Sedem concedere,quod in Concilio generali propositum fuerat, dc ab Gregori

70쪽

Valentinon Epista 63

IX. quondam tentatum, ut maioribus ei viribus

obsisteretur, quacumque auderet facere imp tum.Igitur anno I 273. Viennae p. calendas Octobris , uniuit ambos Episcopatus, & voluit, ut de duobus Praesulibus , alteri superstes haberet utrumque i, quo mortu O Valentiam alterna Ulce, Diamque Clerus Diensis simul & Valentinus, qui intra prouinciam Viennensem esset, conueniret electurus Episcopum ; exordio tamen ab ciuitate Valentia facto. Literae Summi Pontist.' cis ita habent.

Seruusseruorum Dei. Ad futuram rei memoriam.

VAlentinensem ,-Diensem Ecclesias u eadem, Viennensi videIicet,prouincia constitutas, s nouamque: dioecesim contiguitate vicinas ,subiecto uel amm, iamdudum adeo grauis tyrannis oppressit,s ab olim infesta continuatur oppressio, ut ad seli-ris recordationis sergo' Papa IX. praedecessoris nostri aures vehemens illam clamor ascendens, ad eum lacrymabili conquestione detulerit, quis ic nobilium, Spopulorum ipsis subitorum malitia ebullierat iueasdem,ut non erubuerint insurgere in parentes, multiplicato frequenter Patris exilio, s per direptionem bonorum,ac aliar persecutiones innumeras in Matris excidis

SEARCH

MENU NAVIGATION