장음표시 사용
201쪽
res absque voti cognitionc illud commutare, vel dispensare, dicendo v. g. Dioenso tecum i, prenibus motis simplicibus d ιe emissis, vel eo-- muto omnia vota tua simplicia in alia pietatis Opera ; non interrogando prius , quaenam sint illa vota, ad hoc, ut commutatio, & praecipue dispensatio cum vera causa fiat, sine quaerit invalida, & illicita; eum deficiente voti cognitione , neeessario causae cognitio deficiat; possuat tamen sine voti cognitione, atque adeosne causa. vota irritarei dieendo e Irrito omnia vota tua, qua irritare possum; eum ad huiusmodi irritati nem faciendam causa minime requiis tur, prout dictum est supra n. a. exceptis votis, quod ab eisdem Pra, latis sunt confirmata , aut de eorum dem licentia emissa, iuxta dicta supe-Tius u. λ; ut cum eommuni tenet Suarea tom. a. de Relig. lib. 6. de vo
i6. Si pro quiete, & exoneratione conscientiae subditi sufficiat v tum commutare, non poterit a Praelato illud dispensari , nisi in casu, quo subditus plura emiserit vota, pluriis busque obligationibus ligatus exi stat, quibus recte satisfacere minime posest, ac proinde probabiliter timeat ruinam ipsus: ita SuareE lib. 6. de
I' Potest subditus sine eausa, εc absque authoritate Praelati eommutare suum votum in evidenter melius , nisi a Sede Apostoli ea prohibeatur , quemadmodum ab eadem prohibetur transtus a laxiori ad strictiorem Religionem absque Praelati
licentia ν commutare tamen vosum in aequale non potest subditus sine causa, & Praelati licentia, alias non habebit rationem virtutis, & honestatis hujusmodi commutatio, D mul to magis requiritur causa, de licenistia, immo es privilegium ad eo m-- mutandum votum in minus aequale tui constat ex ea . Pervenit, de jurejur. σπ doeeκι Corduba in summ q.
ample interpretanda, ut late probat Sanchea lib. 8 de matrim. dνηρ. a. idcirco quansi Praelatus dubitat de s hujusmodi potestate , adhibitis prius diligentia, & eonsilio, potest eum subdito disponsare: quando vero veriniatur dubium circa veram , & iust causam dispensandi, tune si Praefatus absque examine temere dispensat, mortaliter peceat , dispensatus tamen manet tutus in conscientia; quod si moralem diligentiam adhibeat, Scadhuc me net dubius, poterit sine peccato dispensare, deponendo dubium , in quo eredendum est, Eccle sam piam matrem id concedere ἔprout tenent Sylvest. V. dispensatioq. 16. n. 2Ο. in fine , Clavis Reg. lib. q. cap. a. u. SE V. Vetu . Io. alii. s. Potestas commutandi, &dispensandi vota, non solum est aetiis va, sed etiam passiva. &commissi. va, debetque exerceri 1 dictis Praeis latir verbis claris, & vere significantibus , ouod facere intendunt; nulla tamen in hoc est forma praescripta, sed arbitrio prudentia relinquitur,
de verbia insignifieatione proprias Dissiligod by Cooste
202쪽
cap. PII. PrisHeg. Superiorum. Halium I 83
8e communi acceptis; verba autem commuto hoe, vel illud votum d te clariora sunt haec: Si causa eu sita emissum iubae, aut illa pietatis est vera , seu si vera sussi exposita, dia ra σc. spenso tecum in hoc, vel illo voto; vel
De aliis Privilegiis Praelatorum
C Λ P. I. De potesate . quam habent Praelati Regulares
circa Bene finiones , ac Consecrationes
conciliare valent , quod quidem pria vilegium ad usu ni etiam Montalium sub regimine Praelatorum Regularium existentium extenditur: prout constat ex Bulla Leonis X. quae incipit: Religionis honestaι, cum clausula Cone iistiorum generalium revocatoria , 8c ex Bulli a Julii II. Benedictinis , ae Minimis concessis, ut habetur in Bullario Emmanuelis Roderici, & ii scomp. privii Mendicantium f. II. N. benedicere, &in comp. Societ. Jesu eod. verbo. & ita docet Roder et t.
nes ordines Regulares per comm nieationem fruuntur, restringitur tamen usus ipsius ad res Sacras , in qii bus Sacra unctio non adhibetur, dc pro servitio Monasteriorum,seu Conventuum , Ac Ecclesiarum , propria
rum tantum, ex Decreto S. Rituum
Congr. die x s. Martii i631. edito, apud
Regulares ; videlicet , Gene rates , Provinciales , Priores,
rumque Vicarii, seu Praesidentes , illis absentibus , ex amplissimis Sedis Apostolicae privilegiis , possunt benedicere Ecclesias, Coemeteria, Coro roralia, & alia ornamenta Ecclesia. ni ea ad Divinum Cultum. δὲ ad usiis dumtaxat suos , in quibus Chrisma Non intervenit, necnon Eeclesias, Δ Coemeteria qualibet sanguinis , vel seminis effusione , seu alias quomodolibet pollutas, seu polluta, quoties opus fuerit, aqua per eosdem , in i eis remotis . ubi Episcopus longe diis stat, videlicet per M. milliaria , be neducta , aut horitate Apostolica Ie-
203쪽
I34 nata V De Priuileg. in pariteulari
3. v. sitare n. 3. v. benedimo . n. 8.de qi. O etiam mentionem facit Nova ruis in lucerna Meuiar. v. benedicere,& com p Societ. desii eod. verbo n. 3.
a. Cum ex 'Pontificali Romano,ilissu Cl, metitis VIII. edito, sacrum Chrisma sol uni requiratur in constineratione Feclesiae, Altaris, Calleis, Patenae, & Cani pana sum ; idcirco dicti Praelati, quibus concςssum est, quaecumque ad divinum cultum necessaria benedicere; poterunt proculdubio uti privilegio benedicendi Fixides , in quibus Sacri Chrismatis
unctio non exigitur: ex Rubrie. Pontis Rom. de bened. vascul. pro conferv.SS. Euchar. 3. Guardiani ordinia Minorum possunt Corporalia benedicere, quia Iicet: ut refert Miranda tom. 3, pqo. art. I. eoncl. a. id per Capitulum Generale Meclinense ad solqs Provinciales fuerit restrictunt; in Capitulo tamen Toletano Generali anno 1 8 I. celebrato , ex approbatione Caeremonialis Religionis , ut ipse refert ara. a. conceditur ipsis talis facultas; idem docet Rodetatem. I. q. 19. art. a. ubi probhadvertit, quod facultas benedicendi praedicta Corporalia , aliasque res sacras , ut supra, concessa vicariis , seu Praesidentibus, non extenditur ad quoscumque, sed ad illos dumtaxat, qui praesunt Conventibus in Guardianorum a sentia per spatium 1 . horarum . Sic pariter facultate benedicendi praefata Ornamenta Ecclesiastica gaudent simplices Sacerdotes, si tamen ad id per Capitulum Generis te fuerint de- Putati ; prout conflat ex relata Const.
Leonis X. Do mox vero Praelati Regulares, quibus cura animarum non inest, in Hebdomada Sancta benedicere non possint; ex decreto S. Coη r. . sub die a. tulit I 62 o. in una Bono
. Abbates Regulares possunt conster re Calices . & benedicere pixides, &alia vasa Ecclesiastica , non solum ad usum suarum Ecclesiarum, sed etiam alienarum , recepto tamen prius sacro Chri sinate ab ali quo Catholico Episcopo; ex privile - .gio innocenti VIII. anno I 89 Abbatibus Cisteretensibus eoncesso. 3c Gregorici Tli I ae Paulo U. eonfirmato , aliisque Abbatibus communieato , ut habetur in com p. privilegiorum eorumdem I . Communicatis s. I. a. oe 3 dg docent Barbosa de potestate Episcopi p. a. allegat. 26 n.
36. Mira da νυ m. a. q Α . art. η Por teli. Abbas u. 3. Dixi, Abbates Regulares , nam Saeculares , etiamsi
Mitrae , & baculi pastoralis usum habeant, non possunt absque Sedis Apostoli eae privilegio se ingerere in illis benedictionibus , in quibus unctio
Sacra requiritur; ex decreto S. Conis greg. die Io Novembris anno I 6 l .
edito ; prout resert Naidus in stimma
V. Abbas n. qs. Possunt etiam Abbates Regulares eam panas ad usum proprii, &alterius loci consecrare , ut docet communis praxis , & consuetudo; idemque dicendum de Altaribus portati libus , de corporalibus, de vestiis bus Sacris, & caeteris rebus Sacris; cum id nullibi interdictum reperi tur ; & licet privilegium de campa. nis: consecrandis: non concedatur ex pre G
204쪽
cap. I. De aliis Pripli. Praelat. Regulari
expresse in Bulla praefata Innocentii VIII. hoc tamen colligitur ex privilegiis urbani II. S Pauli IlI. quae referuntur ab Ascanio Tamburino de jure Abbatum rom. 7. disp. 23. q. I 3. er ἐ
6. Praelati Mendicantium, ali rumque ordinum Regularium, qui non sunt Abbates , non communicant, neque communicare possunt in privilegiis plura consecrandi, In quibus usus Pontificalium requiritur, suo dicti Praelati non Abbates rarent; in iis enim, & similibus non fit communicatio , prout docent Miranda
ter requisitus I Reeularibus Praelatis cum debita reverentia, & instantia eorum Ecclesias. Altaria, Calices, Campanas, & alia similia consecrare recusaverit sine causa legitima, poterunt in tali ea su ab alieno Episcopo praedicta petere 4 atque recipere iuxta concessionem Leonis X. in Conis cilio Lateranens factam, quae habe.tur in supplem. fol. 26. concess. 69. dc
resertur in com p. privit. IV. Benediacere f. ιε. idem concessit Sixtus IV. Carmelitis, ut constat ex eodem
compendio M. 6. quod uuidem privilegium non adversatur decretis Coa.eilii Tridentini sess. 6. de reform. cap. s cum concessio in praedicto Lateranensi Concilio facta, sit multum con formis ad ius commune, & ad id quod habetur in eap. I. de Iupplenda nexlig. Praui. ubi Alexander III. in quodam simi li proposito statuit; ut si Episcopus tertio cum binilitate, O reverentia requisitus , -bates Regu-
iares benedicere renuat, Ilaeat eisdem Ahbatibus proprios Monaebos benediacere , alia, qua ad oseium hujusemodi pertinent, exercere, donee ipsi iseopi suam duritiem recogitent, σύ , uer benedieere non recusent ἔIdem die endum est, quando talem
consecrationem noluerit Episcopus Diaece sanus gratis exhiberer ex con ressione Sini IV. in com p. privit. V. Benedicere g. y.
res . sed etiam subditi missi ad terras remotissimas infidelium ad fidem Christi praedicandam possunt ibidem Ecclesias , Hospitalia, & alia pia lo-
ea sine alicuiuet praejudicio erigere vestesque Sacerdotales , Pallas, Corin ratia , Calices & eae meteria si Episcopus non adsit J benedicere, dc profanatas Ecelesias reconciliares ex concessione Gregorii X li L quae habetur in Bullario Emmanuelis Roderici fol. 8o7. n. 36 σ 37. & Pauli III. in Eull. 8.d n. et s V ue ad qO. in favorem Societatis Iesu facta, quo
privilegio caeteri Regulares per communicationem fruuntur, si in terris remotissimis pro conversione infidelium existant; Id νero quod in dictaeon cessione ponitur si Episcopus non adsit solum est intelligendum
pro consecratione Calicis , quem oΡralatus Mendicantium conlecrar non potest, necnon pro benedietione Corporalium a Sacerdo e non Praelato facienda ; nam praelatus non
indiget licentia Episcopi ad Corporalia benedicenda, sicut in d get pro Calice consecrando , si Episcopus absens non sit; quo tamen absente, illum tum Praelatus , tum Sacerdos A a sub
205쪽
33s naum. de Prisi Lin partieulari .
subditus in dictis regionibus conse- vero si ille possit adiri et ita 'ortello
crare poterunt; poterit pariter prae- Benedicere n. 3. Cand. tra I. X. defatus Sacerdos ibidem corporalia be- fcris. M aeap. 22. resol. II. nedicere deficiente Episcopo, non'
i. DR aetati Regulares Genera les, & Provinciales c nam
quoad 1 orales Videnda sunt uniuscuiusque ordinis statutaci eorumque restrictones, limitationes, vel faculis
rates possunt suis subditis Regularibus concedere litteras dimissis asades et um suscipiendi Ordines ab Episcopo , in cujus Diaece si sunt Cun- Ventus, seu Monasteria , vel etiam , quolibet alio , eo modo , quo mox dictitur , Ebsque dimissoriis Episcopi Diaece sani; idque constat ex pluribus privilegiis a Benedicto IX. Innocentio II l. R Eugenio IU. in Bulla inci p. Etsi quaslibet, Uad Cherub. tom. I. Nonae hi S Benedicti concessis ἰ eandem quoque facultatem ordini Mino. rum Alexander lv. concessit in Bulla, q uae t nci pit: convenit ut Sater. &saccessive Alexander VI. Leo X. &Pa ulus III. hujusmodi privilegium aliis Ordinibus Regularibus elargiti sunt , ut videre poterit Leetor incomp. privit. Mendicant. V. Ordinesi I. in com p. privit. Cisterc. f. a. N in comp. Societ. Jesu 6. I. eod. tit. a. Praefata facultas adhuc viget,
etiam poti Concilium Tridentinum , ubi fessa I. eap. g. statuitur :nem posse ord inari , nisi d proprio Epi-
βορσ; nam Clemens VII i. eam conis cessit Congregationi S. Benedicti Valli soletanae , apud Steph. Quarant. H. Ordo ρrope finem ; S constat ex declaratione S. Cong. ejusdem Concilii ad omnes Regulares extensat prout sequitur: De mandato SS. D. V Clementis divina providentia Papa ν III. tenore praesentium mandatur omnibus, Ur sintulis quorumcumque R eu&rium Superioribus, ut de eaetero ob fervent , o' observari faciant ea . que in Decreta S. Com. Concilii Trident. continentur , cujus tenor est talis r Comgregatio Concilii eensuit , Superiores
Regulares posse δεο subdita, itidem
Rhulari, qui praeditus qualitatibus requisitis, ordines fuscipere voluerit, litι eras dimissorias concedere, ad Episcopum tamen Diacefanum, nempe ilalius Monasterii, in cujus familia ab iis, ad quos pertinet, ir Regularis positus fueriti Os Diaeesanus abfueriι, vel non esset habiturus ordinationes, ad quemcumque alium Episcopum, dummodo tamen ab eo Episcopo , qui ordines ς-μlerit , examinetur quoad doctri
206쪽
Cap. II. De aliis Privil. Praetat. Regular. I 8
iram, oe dum ini Regulares nou dissu.lerint de industria concessionem dimis fortarum in id tempus, quo viscopus Diace sanus, vel abfuturus , vel naellas habiturus esset ordinationes, vel Sedes Episcopalis vacaret. Verum cum dεverioribus Retularibus . Episcopo
Diaecesano absente , vel ordinationes
non babente , littera dimisporta dabuntur, in eis, utique bujusmodi causam
absentia Diaeces ni Episcopi, mel ordia
nationum ab eo non babendarum, e
primendam sie . mod si Regulares
.ordinandi morentur ra Monasterio nuia
Aus Di vem , hujusmodi dimissorias
concedendas esse ad Episcopum viii inio in rem , in eoque procedere omnia, qua
de Epistops Diaecefano Dperius prae scripta sant. Quod qui non fecerint, officii, cir dignitatis , seu administrationis, ac vocis activae , passivae privationis . ac alias arbitrio SS. D. 2 Papae reservatas poenas incurrent. In quorum oee. Dat. Romae die II. Marotii Iss6. Decretum referunt Matistheuc. ostiit quoad ordines n. a. &Barbosa p. a. de se. O potest. Episcopi allegat. 7. n. I 843. Conclusio praedicta colligitur
etiam ex eodem Tridentino Ieg. 23.der form. cap. 8. ubi cum dicit, quod inullus etiam cujusvis generalis, aut
specialis rescripti, vel prietilegii prae.
rextu ordinetur, etiam statutis temporibui, nisi ejus probitas , ac mores oris dinarii sui testimonio commendentur, tu
telligendum est de Generalibus, Provincialibus, aliisque Praelatis Regularibus , eum negari non positi, eosdem esse suorum subditorum ordi. narios . qui de ipsis rum probitate, vita, & moribus attestari potant: non vero Episcopi Diaece sint, qui nec Regularium ordinarii sui it, nec de illorum vita, & moribus testimonium serre queunt: ita Miranda tom. I. q. 39. art. 3. Barbosa de potest. Episc. p. s. allegat. 7. n. 3 I. Diana de dub. 4egular. tract. a. Me sol. 6. σalii . . Ex delegata potestate ab Apostolica Sede emanata pollant Abbates ordinum Monachalium suis subditis dumtaxat Regularibus ordines minores cum prima tonsura conferre, dummodo tamen sint Sacerdotes, &jus habeant mitram , & baculum deferendi ; ex cap. cum contingat de Mat. σ qualis. O cap. Abbat. de pri. via. in possimique viciniorem Antillitem rogare, qui predictos Ordines suis subditis Regularibus conserat, licentia alterius minime requisita i prout di istum est n. a. 1. Abbates praedicti cuiuscumque Congregationis habentes etiam aura
Episcopalia , vel quasi Episcopalia , usumque Mitrae, Abaculi, ti bene.
dicendi , non posissunt primam tοι. ram , nec alios minores ordines, nisi suis subditis Regularibus conferre, non autem Regularibus alterius Conis gregationis, ordinis, vel Instituti, etianis habeant litteras dimissorias suorum Superiorum Rigulam uni, dccontunsum ordinariorum , intra
quorum Diaece sis fines ipsi Regul.
res ordinandi existunt, & rruit Omi. nus personis Saecularibus , et tum subie et is dictis Abbatibus . vel haben tibus litteras dimissiorias suorum Ordinariorum i ut constat ex Tridentino sisti . a 3. cap. ι . de ris rm. per quam decisione na cutiatit quaestiones,
207쪽
18 8 mraes. V. de Pristi. in particulara .
& disse ultates de Abbatibus exemptis, iiivitatis ab aliis Abbatibus pariter exemptis,an possent ordinareMO-nachos alterius Al onasterii non sibi' subiectos , ac Novitios , quod quidem
facere Olim erat eis concesium t ex
eap. Abbates de pria ii. in s. sed quod
i. Ovissime sit revocatum non est amplius disputationi locus i prout patet ex declaratione S. Congr. ejusdem Concilii die a 3. Novembris I 6 r. faeta r ut refert Lerana in suo consu
to a a. n. 26. 6 3. o' docet Mirandat m. p. q. 28 art. s. concl. 2. Donat. to m. q. tract. 3. q. 33 n. s.
6. Possunt Abbates etiam non benedicti exercere munus conferendi tonsuram , Ordine e minores subditis silis cum taxat Regularibus; ex
privilegiis Eligunti IV. ac Julii II.
Congregationibus Cassi nen. Cisteris cie n. & Montis oliveti concessis; ubi habetur, quod licet munus benedictionis eisdem Abbatibus non impendatur , Omnibus tamen , & singulis honoribus, praeen inentiis , praerogativis, iuribus ,&insigni is, Ab-hatibus benedictis competentibus fungi possint; prout refert Nirandalom. I. D 28. arι. s. conclus. 3.7. Dispensare in interstitiis non pertinet ad Praelatos Regulares, sed ad Episcopum ordinantem , ut colligitur ex Tridentino fhf. 23. cap. II.
ubi poliquam dixit, quia per temporum interstitia ordines conferantur,
subdit. 2dsi aliud Episcopo magis expedire videbitur . dc infra cap. I 3. ejusdem sessionis loquendo de Di amisnatu , aut: Visi necessitas , aut Ecelesiis utilitas judieio Episcopi aliud exis poscat: Praeterea S.COsfresatio ejusdem Concilii, ut refert Tamburinus
de jur. Abbat. to m. a. disp. 2. q. zy. ad tollendam omnem dubitationem declara viti Superiores ReRulares non
posse dispensare super interstitiis Ruu
larikm ordinandorum, sed id pertinere ad Episcopum ordinantem , quι tamen
quoad causam dispensandi judicium
suum firmare debet ex attestatione Sua periιrum Regularium: S ita docent Bellar m. in observ. doet r. ad cap. II. Trident. sess. 13. Passarellus in compopri*il. fol. 22. Miranda tom. I. q. 38. art 7. Sorb. in comp. privil. mendi- .eant. V. Ordines Sacri. Idcirco Praelati Regulares mittentes subditos ad ordines suscipiendos, in litteris di. missuriis, si indigeant , debent D. Episcopum Ordinantem rogare, ut super interstitiis dignetur dispensare ob suae Ecclesiae necessitatem , & uti litatem , ut pote, quia Sacerdotibus indigent, ad hoc, ut Ecclesiae deseris viant, & oneribus Missarum satisfaciant.
7. Praelati Regulares possunt diis spensare eum suis subditis Regularibus, ut extra tempora i jure stabilita Saeros ordines suscipere valeant, dummodo id fiat tribus Dominicis, vel festis continuis, aut interpoliatis: ex privilegiis Eugenii IV. pro Benedictinis ,& Alexandri VI. pro Ordine S. Hieronymi; ut habetur incomp. privit. mea dic. V . Ordines niscri s. s. II. quibus per communi eationem omnes aliae Religiones fruuntur; nec id est revocatum per Tridentinum seg. a 3. cap. t. nec per constitutionem Sixti V. contra male promotos, quae inci pili sanctum,
208쪽
C . H. De aliis Prisu. Praelat. Regulari r 8 o
postea ad tollendum omne dubium, id de novo concessit Societati desii Gregorius XII l. apud Bullarium Cherub. tom. a. quod ad Omnes comis municantes extenditur, & praecipue ad fratres Minores , quorum privilegia ex certa scientia, & de potestatis plenitudine confirmavit, ae de nomconcessit Clemens VIII. nec non Paulus v. per suam Bullam datam Romae Kalendis Decembris I 6 . etiam per viam communicationis , ouae confirmatio ex certa scientia habet vim inis novandi concessiones, & indulta a S. Sede revocata; sed de hoc non est amplius nec disputationi, nee dubitationi locus, eum novissime Benedictus Papa XIII. in Concilio Provinciali Romano, currente Anno Sancto II 13. in Saerosancta Lateranensi Basilica celebrato, praefata privilegia subsistere declaraverit, cap. a. sol. 16.8. Abbates, aliique Praelati inseriores habentes territorium exemispium , cum potestate vis tandi, ac Synodum Congregandi, possunt eo n. cedere litteras dimissorias ad Episcosum viciniorem Clericis Saeeularius , eisdem pleno iure subjectis, non ob llante Trident in , quia cum hi nulli Episcopo sint subditi, non est alius, a quo petere possunt ;& ita de-elaravit S. Congregatio in favorem Carthusianorum apud Barbosam ineoliea. Buliar. V. Abbar n. q. & d
s. Postremo advertendum ell, 'poenas appositas in Decreto S. Conis gregationis relato supra n. a. esse tantum comminatorias, & non in curisti ipso facto; illa vero tria, quae Praelatis Regularibus in eo Decreto in. terdicuntur, nempe i mittere subdi tum ad Episcopum alienum: Illum transferre de familia ex una in aliam Diaecesim in hune finem: ct differre ordinationem illius in tempus absentiae proprii Episcopi, ves vacationis ab ordinationibus: esse singula prohibita sub mortali, & sub poenis praedictis tenent Diana p. s. tram 8. resol. 18. O Porinus de Fralato q. I. cat. T. n. y. quia in omnibus est materia
gravis, & praejud icatur proprio Epi scopo; nisi excuset bona fides, aut
nimius examinatorum rigor ; sed Bordonus tom. a. refol. 67. n. 39 cen set, culpam mortalem, & poenas la. eum habere tantum in primo casu,
quia nullum praejudicium insertur Episcopo ab exemptis, si alio mittaniatur sive de familia, sive ad recipiendos ordines , quando ab ipso non conferuntur; an haec opinio Bordorsi sit probabilis, alii judicent.
209쪽
r o nata V . De Priuileglis inportisulari.
Depote sate 'aeratorum Regularium circa, Missarum reductionem.
privilestium Tridentinis . a 3 cap. . . de reform concessum Episcopis, cicGeneralibus ordinum Regularium moderandi, seu reducendi Missarum
numerum, non esse omnino extinctum per decreta de celebratione
Nissarum 1 S. Congreg. jussu Vibani VIII. anno 16ay. edita, apud Cherub. tom. q. c qu bus absolute prohibetur facultas illas moderandi , seu reducendi absque Sedia Apostolicae licentia sed moderatum , & restrictum ad posse reducere Missartinis onera suscepta ante Tridentinum, secus autem post illud, aut imposita in limine fundationis alicuius Buneis ficii , vel Capellae r verumtamen , quia stylus curiae Romanae urget in contrarium , & quia praeallegata Decreta S. Congr. retrahuntur, & ex tenduntur ad praeterita onera , etiam imposita ante Tridentinum, ut eadem S Congregatio multis in locis declaravit ,& praecipue in respons ad 6.dub. ideirco tenendum est, nulli prorsus sine speciali licentia praefatae S. Congreg. licitum esse, hujusmodi onera moderari, seu reducere , sive ante, sive post Tridentinum snt suscepta , ae proinde dictum Tridentuni privilegium Omnino extinctum re
a. Facultas concessa uni Convenis tui Regulari pro Miliarum reducti O- ne exicndi non pote it ad alios Conventus ejusdem, vel alterius Religionis , contra Dianam ρ 6. tract. s. re fol. ii. & Marchinum de Iair. Ordinis p. a. trant. 3. cap. 2 o. reserentes
privilegium Uibani VIII. Convenatui Minimorum Genuae concessum; quia Urbanus illud concessit per bre ve particulare , & brevia particularia aliis minime communicantur, ut alibi diximus , alioquin, cum frequentes huiusmodi concessiones adpetitionem hujus, vel illius Convenatus emanent, qizaelibet illarum pro omnibus sussiceret, Ac sic recursus ad
S. Sedem tolleretur , magnaque cUnfusio sequeretur; hinc die IO. Nembris a6q6. Opus praefati Marchini suspendi secit, & Diana Opinionem
suam retractavit p. Io. tr. 6. rest. 67. prout refert Lerana tom. . ρ 2.
n. 78. Di. tr. q. V. I uisau. 3I. Neque his obstat aliud privilegium ejusdem Urbani Minoribus Conventualibus concessum, quia id fuit eis datum per modum constitutionis, S constitutiones unius Reliis
gionis non extenduntur ad alias , neque communicantur , praeterea lo
210쪽
cap. III. De aliis Privia. Praelat. Regular. I9I
quitiar de reductione iacienda in primo Capitulo Generali, & non alias ;ergo si alia reductio post dictum Capitulum si facienda , ad S- Sedem proculdubio recurrendum est. Superiores Regulares, diminutis notabiliter fructibus Capitalium pro Alissis eelebrandis legatorum , non possunt numerum illarum reduincere , vel minuere ; ratio est . quia S. Congr. in I. dub. consulta, an quando ita tenue est legatum , ut non sit, qui velit onus illi iniunAum subire, de si recurratur ad Pontificem, tOtum . vel magna pars redditus in necessariis ex phnsis eonsumenda sit posis sit per Episcopum loci , vel Praelatum Regularem reduci, ac minui respondet, quod ab iis, ad quos per tinet ad S. Sedem pro moderation recurrendum sit , ut doexnt Tambur. in opusc. de Sacris Missa lib. 3 Cap. s. g. a. n. I. LeZana V. M sa n. 37. Diana p. IO. tr. I 6. resol. 63. Uide constit. Innoc. xIl. super celebrat. Mitiarum a 3. Novembris I 697. edi. tam apud Mattheuc. Oisc. Curiae
i. Raelati Regii'ares quantumvis privilegiati nequeunt ab 'aelicentia S. Cong. Concilii bona imis mobilia, & mobilia pretiosa Monasteriorum , seu Conventuum alienare , seu dominium rei directum , vel in directum , utile , usum fructum , polsessionem , aut jus in alterum transferre ; etiam retento dominio
directo; sub qua prohibitione comis
prehenduntur donationes, venditiones , pignorationes, locationes , seu tonductiones ultra triennium , impositiones censuum , receptiones pe-euniarum ad eam bium cum solutione lucri cessantis , ves damni emergen
iis , hypothecae & in seudationes, contractus emphyleutici, nisi in casibus, jure expressis, &c. prout habcturin xtra vag. Pauli I l. incip. Ambiotiosae; in qua sub poena excommuni eationis latae sententiae omnes prα- dicti contractus prohibentur; vide
de r. & alii. a. Neque alienari possunt. ut dictum est, sine praefata licentia bona mobilia praetiosa , illa scilicet, quae servando servari possunt, ut colligitur ex dicta Extravast. Ambitiosa, it la autem bona dicuntur servando se vari s osse, quae per triennium durant, usu non consumuntur , vel fructificant , ut sunt vasa aurea , vel argentea , grex pecudum , armentum boum &e. ut docent Bonac. de coπιν.