장음표시 사용
211쪽
rst . nan. V. de Privit. in particulari
disp. qua l. s. punct. q. v. q. in tracI. de alienat. bon. Ecete . di p. a. quaest. unica punct. a. u a. Barb. do potest. Dissopi alleg. s. n. ss. Reyxinus tom. I. privia. in Const. Iulii II. n. Io. oe alii. Prohibitum est pariter Regularibus Praelatis transferre bona unius Nonasterii in aliud , loquendo de bonis immobilibi a , aut mobilibus printiosis , quae scilicet servando servari possunt , cum hujusmodi transsatio sit quaedam alienationis species , ut docet Bonac. de alienat. - n. Ecclesiam dij. a q. unica punct. a. n. ν. quare
aliqua privilegia Religionum , quibus id permitti videtur, de quibus Ro-
de r. lom. a. q. Ia .art. 9.& Peyri nus tom. t. privit. Minimo in Cous. a. diutii II. n. 76. quoad ea bona transse. renda manent revocata per Decretum S. Cong. Conei l. quo revocantur
omnia privilesia Regularium in ordine ad alienationes praedictorum ia
Ideni dicendum de permutationibus; commutationibus , praecariis , iuribus, actionibus. Oratoriis, & Cain
pellis Eeclesiae, aliisque bonis immo. bilibus, & ineorporabilibus, quae in generali prohibitione compreheduntur r ut docent Qua ranta in Sum m. Bullar. v. alienatio n. I s. Riceius in
sserv. alienatis q. IO. Bonae. Dc. cit.
. Alienari tamen possitnta R M laribus Praelatis absque S. Congr. lieentia mobilia non praetiosa, v. g. vinum , oleum, frumentum , vestes tritae & alia hujusmodi ; necnon m bilia , etiam praetiosa, quae tamen servando servari non possitnt, scilicet , quae non durant triennio, Sc. ut dictum est supra n. a. prout colli. gitur ex dicta Extrava g. Ambitiose in qua expresse conceditur alienatio illorum ; quae servando servari non a possunt, & docent Molina de contrat: disp. 6 s. n. I. Riccius in praxi for. Ecelesiast. deeis. 6a. resol. ys. n. a. Pecunia vero , quae destinata est ad emisptionem stabilium , censuum, vel mobilium praetiosorum, aut est fructi sera, qualis est pecunia in montibus, vel censibus collocata, inter bona imis mobilia , vel mobilia praetiosa, quae servando servari possitnt, eo num ratur , ac per consequens sine dicta licentia alienari non pote it; ita Diave, . Ri. ac. σ' QTaranta relati supra, quos poterit Lector consule rectica ea sus, aut in hac materia iuxta Extraovag. praedictam , & S. Congr. De
. Non e fragiunt poenas Extravitagantis, & Deereti S. Congr. illi P in lati Regulares , qui rea Monast riorum, seu Conventuum alienant, vel co tractum celebrant alienat Onis ,
die nies id facere salvo Sedis Apo stolicae , aut S. Congr. consensu; ra ti se it, eum quia protestatio est contraria facto, tum quia quoties aliquid pertinet ad formam actus , d bee actum ipsum praecedere , consensus autem Sedia Apostolicae pertinet ad formam alienationis rerum Eccl si sticarum ; prout docent Quaran a in
iii II. n. I . Si tamen non tradatur Di jtirco by Coos le
212쪽
cap. IV . De aliis Privit. praelat. Regus.
possessio rei alienatae, non incurrunis turdictae poenae , quia tunc possessio manebit apud Monasterium , & illae eui tradenda est talis rei solum habebit ius ad illam . εἰ conditi natum , non autem absolutum, vel ius in re , donee consensus Sedis Apollo lieae ha
re communi ad alienationem rerum Ecclesiallinarum requiratur iuris sio. lemnitas , quae continet quatuor; stl- licet, aut horitatem Praelati , trictatum circa alienationem factendam , consensum Capituli, & subleriptionem singuloriina , saltem per Norarium ut notat auaranta ,& Reyrinus Ioc. cit. Verumtamen; quia nonnullae
' Religiones habent privilegia ad alte. nationes sine praedicta solemnitate , faciendas ; qualiter Carnielitae habent i Gregorio XIII. in Bulla, quae incipit, Ex inra benti, apud Cherub. tom. a. facultatem illas faciendi, dummodo sint in eommodum , dc utilitatem Conventuum , accedente
etiam consensu, & rati habitione Generalis ; insuper Religios Societatis cessu alium etiam modum solemnitatis habent ab eodem Gregorso XIII. illis praescriptum, de quo Molina de eont r. dio Ab8. g. quarta conclusio ; idcircoque ii Iet Religio iuxta formam privilegiorum , quae post Extra vag. -bitiosae Sede Asm stolica impetragit,otest praedictas alienationes facere, abita tamen licentia eiusdem S Sedis, vel S. Congreg. nam Decretum praefatum solum revocat privilegia Regularium . quantum ad faciendum alienationes sine dicto consensu, non quantum ad alia , quae ad illarum solemnitatem pertinent. 7. Non requiritur consensus S.Cong. in alienatione, quae sit ex necessitate iuris illam praecipientis, de
propterea ea non egent Fratres Minores de corpore observantiae , dum
per Syndicum Apostolicum aliena neres, eis relictas, vel donatas, nam sid faciunt ex praeseripto Regulae , prout i S. Cong. Concilii fuit resolutum ,& refert Nicol. elucubrat. lib.2.tis. c. de alienat. rer. Ecclesiast. n. a. .
ubi id ipsum tradit fuisse decisum favore P. P. Theatinorum . Advertat
Lerior , quod alii plures Casus ad
hanc materiam pertinentes brevitatis gratia hic omittuntur, propterea Consulere poterit DD. qui de ea fusEpertractant , presertim Mattheue. Osciat. quoad res Ecet. π Monaster. non aliena ηdas eap. 4 F. per ratum . 8. Pol remo advertendum est . quod Innocentius XI. in sua Const. quae incipit; . Gidsi die is. Septem abris edita confirmavit Decreis
tum i S. Congri Episcop. & Regulata sub die 4 Maii imo. editum,circa sua pellectilia Ecclesia isti ea a Fratribia, Mi,noribus tam observantibus. quam Re- forinatis, aliis non commodanda, nis aliquibus servatis; ut infra: S. Coner. injungendum censuit, privi praesentis Decreti tenore injungit omnibus , in singulis dicti ordinis Superioribus Pro vincialibus, localibus, eorumque sub
ordinis immediatὸ incurrenda, ne ullinunquam tempore, quavis occasi inera , vel praetextu, ad in idntiam, O pr ees evj viis indulgeant , a W conse tiant suppessectiles, vasa, ornamenta , Pestes, atque omnis gineris res , spe ctantes aliquo modo ad eorum Ecelesias,
213쪽
Capellas , Altaria, Oratoria , Saerse cujuslibet respectiιὸ conventus per δε- stas , extra illa ad usum , vel OD Geta Susagia, singulis vicibus praecium emerorum distrabi, aspostari ,seas standus, necnon d Patre Ministro Proin aliis ab ipsis Fratribus Minoribus eom- vineia authentici confirmasus , EP ita modari, quin prius accesserit e ensus, servari mandat. fustem ultra cuas partes totius Capituli
De Confessariis Regularibus erga
C A P. I. De potulate , quam habent Confessarii Regialares , abforeendi Religi os ejusdem ordin/s . i
ε s. art. II. eonet. a. Vnde Generalis
pro toto ordine , Provincialis pro tota Provincia , & Superior Localia pro suo Conventu possunt Conse Macrios instituere; duinmodo id propriis statutis non repugnet. Guardiani oris dinis Minorum observantium , &Relarmatorum id facere prohibentur per statuta cap. 7. l. I. ubi dicitur r I uiri liceat Fratrum confessiones aud re, neque ad istud munus idoneus reputetur , nisi d Genera G , vel Provinciaisti praevio debito examine approbetur ,er facultatem in scriptis obtineat. De aliis autem qualitatibus , & requisitis; quibusConfessarii nostri ordinis praediti esse debent, agitur ibidem per
on fessarii Regulares pro Reguinuribus non indigent approbatione Episcoporum ad audiendas eois rumdem Consensones, nam quoad hoc , Τ ridentinum non innovavit ius commune an liquum , Concilium enim sus a Dcap. I 3. de Reform. approbationem ordiis narii in Confessariis exigit solum relate ad Saeeu lares , non vero ad Regulares , quorum institutio pertinet ad suos Praelatos habentes in utroque lam iurisd ctionem quasi Ep: scol)alem , quam utpote Iudices ordinarii, aliis delegare possunt ; ut cum communi docent Suarea tom. q. de paenit. disp. 23. se I. I. a. q. Miranda tom. I. q.
214쪽
si vh Dativi, ut Q ut Praelati, qui simpliciter in legationem mittuntur, possunt suam iurisdictionem in Regula. res, & alios exemptos in sua dumtaxat Provincia exercere, atque adeo
veluti Iudices ordinarii omnium Religiosorum Confessarios pro eisdem Beligiosis instituere , di ficultatem in
reservata concedere ἔ prout constat
ex ipsorum litteris patentibus , dc docent omnes Canon istae , quibus inhaerent Sylvest. v. confusor 1. q. I. P avarr. in cap. plaeui de paenit. diastinct. 6. n. 62. Sanehee de Matris. tam . I dύλ. 28. O alii. Legati autem nati, qui praetextu suarum Ecelefiarum legatione funguntur , ut sunt nonnulli Archiepiscopi t praefata jurisdictione in Regulares carent: ita Abbas in eap. I. de osse .leg. in v. uai- .ersos. ἐπ cap. I. de vera. signis. p. I.
Quod dictum ampliat Suarezlib. 8. de segib. cap. 26. n. io. ubi do. cet , posse Regulares uti tali facultate, etiam extra Provinciam Legati concedentis, eamque durare perpetuo, eum sit privilegium personale, quod asscit personam, eamque comitatur quocumque ierit , habeatque rationem gratiae factae; quae non ex pirat, mortuo, vel amoto ab osse ioconcedente ; dummodo hujusmodi facultas fuerit concessa indefini se, &tempore, quo dicti Regulares intra imites illius Provinciae collocationem habebant: ex eap. o ad translati,nem de ine. leg. ubi Gl ss. in .. rein
. Consessarii Renulares appr hali ut supra possunt Religiosos ejusidem Urdinis abibi vere ab omni
eato, S censura non reservatis, nam a reservatis nunquam possunt extra
necessitatem ab Zivere , nisi a suis Praelatis specialem habeant facultatem , vel delegatam in aliquo casu partieulari, pro una, aut altera vice, vel delegatam ad universitatem ea. suum reservatorum , qualem habent Poenitentiarii Conventuum, seu Monasteriorum per statuta, vel per Superiores deputati iuxta Decretum, Clementis VIII. de casuum reserva
s. Praefati Regularium Confessarii , etiamsi sint Poenitentiarii ordiis narii, atque approbati ab Ordinariis locorum ad audiendas saecularium a Confessiones . non possunt Religiosos sui ordinis absolvere 1 easibus Sedi Apostoli eae reservatis, neque in Votis , & multo minus in irregulari. talibus dispaniare virtute privilegii 1 Paulo III. Societati Iesu concessi, per Bullam , quae incipit et cum inter euniactas , relatam per extensum a Cas rub. in eo . privit. me ηdicant. fol. s s. ubi Consessariis praefatae Societa. tis ampla tribuitur facultas absolvendi quoscunque fideles, ad eos accedentes a quibuscumque casibus c exoeeptis in Bulla Coenae contendis , di spensandi quoque seu potius commuistandi vota quaecunque per eos uuii Isac exceptis quinque papae reservatis
quia revera sententia assirmativa omisni prorsus caret probabilitate, cum s justi, odi concessio facta fuerit in ordine ad Saeculares, non autem in Ordine ad Religiosos ejusdem ordiis nis, ut ex textu apparet, & ex multis ostendit Suarea tom. 4. de Relig lib. s. ιract. I . cap. a. n. I. in fine , εἰ do-
215쪽
r Drau. VI. De Prisil. in particulari.
cent Rode r. in addit. Sumna Moral.
v. confessio erga mirer n. Ιε. qui post-
. quam opinionem negativam sustinet;
iubiungit: proindὸ videat confissor Re- Iuturιs quid posit erga suos stat res,jκ-xta flua priviletia , vel statuta. Dixi , 'ligiosos sui ordinis , nam de aliis
dicetur infra . Non nul la alia privilegia I D. D. resata, quibus asserunt, posse Conscilarios Regulares suos Consubditor in aliquibus anni festiviolatibus absolvere ab Omnibus casibus Papae reservatis, & dispensare super irregularitatibus c exceptis homicidio voluntario, Bigamia , & mutila istione membrorum ) vel sunt revocata , vel dubia, vel saltem ad id facien .
dum requiritur expressa Praelatorum licentia , cum qua toties quo ies absque alio privilegio pollunt dicti Con-essarii absolvere , & dispensare iuxta
delegationem , seu concessione mis .
Videas Portet l. v. Ceinssor erga st tres d n. 18. o seqq. 6. Possunt praedicti excipere sConfessione a Religiosorum aliorum ordinum , stipposita expressa licentia suorum Praelatorum, & seelusa n-stitutione, seu statuto ordinis in contrarium , nam Praelati Regulares oves proprias, eui voluerint pastori, alias idoneo, posissunt committere; si avistem fuerint ab ordinariis locorum approbati . poterunt cum praesitis
aliorum ordinum Religiosis uti ei Ddem saeuitatibus, quibus uti possunt
cum saecularibus tam quoad absoluti nes , quam quoad dispensationes. Si vero licentia Praelatorum fuerit limitata , v. g. ut non possint subditi extraordinem absolvi a reservatis, vel censuris, aut dispensari ab Irregu .laritatibus . in tali ea su Confessarii
electi tenentur se continere intra limiter concessionis; quin immo ad absolutionem , vel dispensationem obistinendam in ea si bus praefatis, ne censaria est Superiorum licentia expressa , nam verba generalia non suffciunt, cum in generali concessione non veniant casus speciales: ex cap.
Si Episcopus, de penit. in 6 & docent
Navarrus in Manua l. cap. 27. n. 26 I. Roder. tom. I. q. 2 O. art. 17. Suarende Relig. tom. q. lib. IO. cap F. n. 3.
ei reo debent interrogare, an habuerint licentiam confitendi , di qua
'. Non possunt Praelati Regulais rea astringere subd: ἰos ad sibi confitendum , cum confessio inducta sit 1 Christo Domino libera ad utilita tem poenitentum , & non ad eorum detrimentum; & licet olim de iure communi ,& ex privilegiis tenebantur subditi confiteri suis Praelatis. tanquam propriis Sacerdotibus , vel aliis de ipsorum licentia, ut probattextus in eap. Omnis de poenit. O remus peceat. postea tamen aliter saniscitum fuit per constitutionem Clementis VIJ I. pro casuum reservatio ne anno I s3. editam ; ubi dicitur iNon liceat Superioribus Regulariam Uessiones subditorum audire , nisi quando peccatum aliquod reserviatum admiseriηt , aut ipsemet sponte, aut proprio motu id ab ipsis petierint . Quod etiam S. Congregatio Concilii jussit Urbani VIII. anno Io 26. apis probavit, & innovavit, comprehenden Disili do by Coo le
216쪽
Cv. L. De Pristi. Omsessam Regulari I97
dens omnes superiores tam majores,
quam minores, S praecipiens eis id sub mortali.
putati Poenitentiarii, si pro aliquo
casu particulari reservato recusent Superiores sive Provinciales , sive Locales eisdem petentibus facultatem concedere, poterunt licite illa vice , etiam facultate non obtenta , Religiosos poenitentes absolvere , absque onere se postea praesentandi anam in tali casu aut horitate Apollo Ii ea absolutionem impendunt: ut coninstat expresse ex dicta Constitutione Clementina de casuum reservatio. ne : tom. A. Buliar. erub. LI. immo id toties licite possunt facere , quoties dieii Superiores irrationabiliter facultatem negant; secus autem,s rationabiliter ; nam in quibusdam casibus, nempe ob bonum proximi, ut si peccatum sit tale, quod vel gat in perniciem aliorum, vel ob bonum ipsius poenitentia, ne ob facilitatem obtinendae facultatis , Occasionem accip at perseverandi in peccato, vel etiam ad vitandam infamiam, aut grave damnum communitatis , possunt juile facultatem denegare ; quandoquidem Superiores magis tenentur bono communi , quam particulari provideret ita Bonac. de poenit. disp. s. q- T. p. s. s. a. Is Candidus Iom. a. di . a . ara. 68. Lugo de paenit.
ut libet, peccata confiteri, non ponsunt Regulares subditi absque licenistia sui Praelati, neque ex privilegio Bullae cruciatae, quae quidem in hoc quoad Regulares per Romanos Pontifices S. Pium V. Gregorium XIII. Clementem VIII. & novissime Vmbanum VIII .in Bulla inci p. In opecula militantis Ecclesia i apud Cherub.ιοm. q. pag. 38. in favore in Ominnium Praelatorum Regularium revo cata fuit, qua revocatione visa 1 P. Diana, mutavit sententiam suam a Dfirmativam , quam antea mordicus sui linebat in 3. p. tras . a. de dub. re
Ivl. resol. 9 . Neque in casu, quo subditus re periatur in Conventu , ubi nullus sui ordinis Sacerdos existat, aut non nisi aliquis male affectus,& suspeetus de revelatione sigilli, quia tunc pote it i Praelato lieentiam petere, quod si Praelatus absit, de adiri nequeat, nec sit alius Sacerdos ordinis approbatus , atque urgeat neeessitas eiaebiandi, vel communi in eandi ad vitandum scandalum , vel infamiam , eliciat actum contritionis;&quam primum Cou&ssario suo legitimo confiteatur juxta Trident.
extra Conventum manentes possunt
quibuscuno e Confessariis Regulari bus , aut Saecularibus confiteri, da licentia tamen suorum Superiorum , etiam Localium , & dummodo desit eis copia Confessarii sui ordinis se-eus invalide confitentur, exceptis necessitatis casibus, prout constat ex privile iis Innocentii vi I. constitui. Incip. Pervenis. apud conlacti u fol. mibi 3 a. Sixti IV. const. incimSuplicari r apud eundem conLctium
217쪽
Ninor. V. Absolutio ordinaria quoad fratres sunt & alia huius generis privilegia. quae referuntur a R
II. Praefata licentia non requIritur, quod sit expressa , sed abunde sufficit , si sit tacita, aut Draesumpta , vel interpretativa; etenim Praelatus concedens subdito facultatem itinerandi. censetur omnia illa concedere, sine quibus itineratio commode fieri nequit, sed si ibditus Religiosus non potest commode itinerari: vel
elictione Consessarii . cum debeat
Sacramenta frequentare, ergo prae
sumendum est , hujusmodi ficultatem illi concedi in licentia itinerandi, vel extra Conventum manendi; praeterea, quia dicta privilegia nihil dicunt de licentia expressa, sed tantum requirunt licentiam , quae sive sit ta- eita, sive expressa, licentia est, &ubi lex non distinguit, nec nos dirilinguere debemus: ita tenent S. Antonin. v. g. iit. 26. cap. sinat. s. l. οἰ- .est. M Confessor I. n. I . q. II. San chee lib. 4. Sum m. cap. 39. n. 3 S. Mi randa tom. a. q. 33. art. 6. eoncl. I. in fine Navarr. ιο m. 3. diu. 6. de poenit. inca placuit n. 61. a. Virtute tamen dictae licentiae 1 Pralatia generaliter iactae , non possunt itinerantes, via extra Conaventum manentes per Consessarios se e lactos a reservatis absolvi: nisi id eisdeni expressu fuerit concessum ; ut constat ex cap. Si scopus depae D.
in 6. ubi dieitur, quod casus resuru ti non veniunt in generali eo neessio. ne, nisi in specie concedantur; δἐ ex Puris regula 8 r. in 6. ubi habetur, quod in tenerali concessisne non niunt ea, qua quis non esset vero ii ter in specIe eo cessurus ἔ eum ratio nabiliter possit praesumi , nullum si Praelatiim reperiri, qui suis subditis iter facientibus concedat facultatem confitendi reservata extra Religi nem, &praesertim Praesbyteris Sae cularibus, ex quo Religio possit infamari , & repularis disciplina eon. temni. Sed quia hac de re non potest certa regula assignari, idcirco debent Praelati prudenter advertere, quod moraliter loquendo, non pol est ne gari , quin ne essarium sit, ut in hae parte consulatur Religiosis per plures dies itinerantibus, te Conses riis sui ordinis indigentibus, necnon confitendi reservata, si opus su rit , licentiam expressam petentibus;
nam ex negatione gravia scandala , incommoda, ac detrimenta inani
marum perniciem possent oriri ;quamobrem non sint duri, nec dissis ei lea Praelati in hujusmodi licentia concedenda; nee nimis faciles , si ponderatis circunstantiis prudenter praevideant , illam posse deservire plus ad destructionem , quam ad aedificationem e prout docent Longus p. I. de eam. refers. fct. 3. art. S. infine, Suarea tom. q. de Relig. lib. a.
6. O 7. Haec dicta sint de reservatorum confessione in ordine ad obtinendam absolutionem directam, nam pro indirecta, constituti in urgenti necessitate, non indigent praerata lieentia.. 3. N I iij jZe Oste
218쪽
cap. I. De Prisia Confestar. Regulari 199
3. Neque ex vi praesitae licentiae
possunt itinerantes, vel xxtra Con. Ventum manentes eligere in Conse Lsarium simplicem Sacerdotem nul- Io Superiore approbatum ratio est primo, quia in omnibus praelatis priis vilegiis eligendi consessarium, habe.tur, ut eligendus sit idoneus ; & discretus , nunquam vero censebitur
talis iuxta regularia statuta, nisi si iluo Superiore approbatus, nam cum Religiosus per votum Obedientiae factus sit iuris alterius, bene sequitur, quod licet sit Sacerdos discretus , &Idoneus, adhue tamen sine sui Praela. ti l icentia non potest, neque Regularium sui ordinis, nec alterius, ne que Saecularium consessiones excipere . Secundo, quiRin omni Religione bene ordinata reperitur statutum , quo Regulares prohibentur, sine licentia suorum Praelatorum, etiam
Religiosorum sui ordinis Consessi
nes Sacramentalea audire . Tertio , quia mens Summorum Pontificum
coneedentium praedicta privilegia itinerantibus eligendi Consessarium, nunquam fuit eximere eos quoad istum articulum 1 subordinatione, &obedientia suorum Praelatorum; emgo sieut per eadem privilegia nunquam itinerantibus fuit integrum, independen ter 1 suis Praelatis, elige.
re sibi Confessarium, ita a pari, &consessarius electus in vim dictorum privilegiorum non poterit inde pendenter, suo Praelato se eligentis,
consessionea excipere , eum utrobique eadum sit ratio , nempe voti
obedientiae,& ne proprio Praelato fikt injuria . Idem L fortiori dicendum est de Prusis inro Saeculari , quis ne approbatione sui ordinariῖ praedictorum Confessiones audire non valeti haec est sententia verior, &llirobabilior, quam, contra nonnulos, tuentur Miranda tom. a. q. 3
II. Rodectore. I. q. 61. art. ' O alii iaIq. Duo Sacerdotes simpliees Regulares iter laetentes de licentist suorum Praelatorum habentium potestatem instituendi Confessarios , valide ad invicem possunt confiteri ,& Laicus pariter cum socio Sacerdote simplici, si id propriis statutis non repugnet ς haec quoque eonelusio procedit , etiamsi dicti itinerantea
possint eligere extraneum approba. tum Saecularem, vel Regularem; r
tio est, tum quia Praelati praedicti
concedentes licentiam Sacerdotibus simplicibus ad itinerandum, concedunt eis omnia , quae ad iter faciendum necessaria sunt, & praecipes quoad Sacramentum paenitentiae, tuis xta privilegia relata, cum coneeta principali, concedatur etiam acces sorium et tum quia eo ipsis, quod Sacerdos socius itineris eligitur ab alio meio Sacerdote, vel Laico ad excipiendam ejus Consessionem . intelliis
gitur pro ea vice approbatus virtute
dictorum privilegiorum, & licentiae
insimul itinerandi et limita tameia rimo, quod non possint se invicem reservatis absolWere, ut dictum est supra n. ia limita secundo, id ne
219쪽
a oo nam VI. De Prisileg. in particulari.
approbati eiusdem ordinis commode
haberi possunt. Dixi , si id propriis
statutis non repugne ι; nam in nostro Minorum ordine non habent Guardiani potestatem instituendi Conse Diarios , eum id per statuta cap. 7. ei Sprohibeatur, & ad Generalem, vel Provincialem dumtaxat spectet; id ei reo Religios itinerantes cum sola licentia Guardianorum . vel aliorum Superiorum Localium non habenistium authoritatem consessario, in iliis tuendi. si voluerint confiteri , debent semper Sacerdotem approbatum eligere r ita Reyrinus tom. I. de subdιto , q. r. cap. a I. Bordon. p. I. resol. 34. q. I. n. q. Porte II. V. confiser erga fratres n. I . Donat. tom. q. tra I. F. q. 2q. o' alii.
as. Religio ius itinerans cum statio Confessario potest eidem confiteri in Monasteriis ordinis, per quae
ambo transeunt, quamvis ibi diutius commorentur , & sint extra propriam Provinciam , dummodo ad eandem redituri sint; quia in tali ea-su non dicuntur vagari extra Diaecesim suae Religionis, cum Religio non claudatur certis terminis Localibus alicuius certae Diaece sis , & consequenter semper pertinent ad actua um sit biectionem Praelatorum suae Provinciae, ad quam sunt redituri;
ut d et Suare 2 tom. q. se trarit. 8. lib. a. cap. II. n. a. Secus autem
dicendum, si ad eam redituri non sint, cum in tali casu desinant esse iti. nerantes ,& censeatur domicilium mutasse,& per consequens itinerantium privilegium amisisse, prout d
I 6. Itinerantes, & hospites Regulares non possiunt audire Consecsiones Fratrum Conventus alterius Provinciae , per quim transeunt,
absque approbatione Generalis, vel Piovincialis illius Provinciae salvis tamen statutis specialibus cujuscunque Religionis etenim apud nos a
pratres Milo res id omnino servandum est, prout docet Corduba in cat 7 Retulae q. a. punct. 3. B0rdon. to m. s. resol. Α q. I. n. F. S coi stat ex statutis generalibus eap. 7. & ex comis mentariis Saoctorii in d cta statuta eod. cap. q. s. ubi dicitur ; quod Conis
fessarii approbati 1 Generali possunt
audire Confessione3 Fratrum in toto . ordine , approbati a Provinciali, fita ne restrictione ad locum, perso nas, in tota Provincia, & non in aliena absque approbatione illius Provincialis .i . Religiosi itinerantes, vel extra Conventum manentes possunt per Consessarior Conventuum alienae Provinciae, sed eiusdem ordinis, ad quos declinant, absis ivi a casibus reis servatis in sua Provineta, si in aliena , per quam transeunt, reservati non sint, etenim praefati itinerantes
debent iudicari secundum leges loci,
in quo morantur: ut constat ex Mais
rimagno Sixti IU. in ei p. Regimini universalis Ecclesia et apud Cherub.
tom. I. & docet Suare et de poenit. dio. 3Ο. fessit. I. n. q. contra vero, si accedant ad alienam Provinciam innod . iati aliquo casu in ea reservato, licet
in propria hujusmodi casus reserva tus non sit, non possunt absolvi nisi, Confessariis habentibus facultatem
ordinariam , vel delegatam in reservata, nam reservatio affeti direct ε
220쪽
cap. I. De Privileg. GUessar. Regulari
Confessarium, & indirecte paenitentem: ita eum communi LeZana p. l.
ig. Religiosi data opera itineranotes , eo fine praeelse, ut extra ordiis nem possint confiteri, non gaudentiti ne antium privilegiis, eorumque confessio est invalida; tum quia fraus,& dolus nemini patroeinari debet reap. Sedes Apostolica, de rescriptis itum quia privilegia non sunt tra n-da in consequentiam eap. 8. de ρνιvia. regul. 28. jur. in 6. ergo privit gium concediam itinerantibus non extenditur ad vagantes praecise; tum demum , quia privilegia praefata conceduntur, modo Religiosi fraude non utantur, ut expresse dicit Leo T. apud Sorbum in com p. privit.
absolutis ordinaria quoad Fratres
primat io intendunt exire e Provincia , vel Conventu ad praedicandum, vel ad aliud utile, & honestum negotium peragendum , licite possunt privilegiis itinerantium uti , eum sint vere itinerantes, dum actu sunt extra Pio inciam , vel Conventum , ratio est, quia scut valide eligunt Confessarium peceantes sub spe veniae, & absolutionis obtinendae, vir tute Bullae alicuius, vel Iubilaei. electionem Confessarii concedentis, ita 1 pari praefati Regulares disserentes ii sessionem ad tempus ut supra ,
valide , & lieite dictis privilegiis
frui possunt; etenim in praesenti casu non interveniunt fraus , & dolus, cum iter primario, & per se assumatur ab illis ad negotia honesta peragenda, secundario vero, &aecelso. 2 Irie arripiatur ad ConsessarIum eligendum et ita Navarrus eo V. 6. de
tract. F., I. Beja. p. a. cas as. in alis.
so. Fugitivi , & Apostatae, ne queunt privilegio itinerantium uti; tum quia durante apostasia Ac laxa .eunctis suae Religionis privilegiis
privantur; tum etiam quia electio Consessarii coneeditur dumtaxat iter facientibus de licentia suorum Praelatorum, sed fugitivi,& Apostatae va. gaatur Praelatis sutrinvitis , ergo: limita vero, id non procedere in appellante, vel legitime recurrente ad superiorem maiorem, etiam invito inferiore . nam is potest Confessarium eligere , cum iam censeatur habere satem praesumptam itinerandi licentiam ab eodem, ad quem re currit ἔ neque haec conclusio repugnat Tridentino fess xy. cap. 6 de Rehulari nam quia ibi dicitur, d Nbet intelligi de reeursu illegitimor
ut docent Navarrus eomment. a. de
Regul. n. 6 I. BOrdov. p. Hre sol 34. q. 8. u. I 6. Donat. tom. q. tract. I. q. 33. in alii. ar. Tam Religiosi data Opera ἀitinerantes , vel extra Conventum manentes , quam apostatae, & fugitiis vi , aliique non gaudentes itineran tium privilegio , ut dictum est, in necessitate postea constituti, vel ceis lebrandi , vel communicandi ad vitandum scandalum, vel infinitania, possunt extra Religionem , vel Pro. vinciam confiteri Confessariis Regiularibus, aut Saecularibus, cum neces