Caii Cornelii Taciti Opera ex recensione, et cum supplementis Gab. Brotier, edidit J.A. Amar. Tomus primus quintus

11쪽

TESTIMONIUM.

tes demiere moments de Germanicus, de Barea, de Thrasgas; qui a fati te panegyrique Agricola, ne voFOit pas la Vertu oti esse eloit 3 - LA HARPE, in lac. tom II, p. 489, edit. Tolos. in

tDisiligoo by

12쪽

VITA

CONSCRIPTA.C11vs CORNELIUs TACITUS, cui Vulgo P. praenomen faciunt, non illa patricia Coi noli agente, sed alia minus illustri natus est, extremis, ut opinio mea fert, Ti. Claudii imp. temporibus. Ρater avusque honores gesserint, et ad rempublicam accesserint, DeCne, ut re Vetusta et incerta, nihil affirmem : propius a vero abest, ipsum primum jus imaginis et honores in familiam non nimis illustrem intulisse. Initium dignitatis illi sub Vespasiano fuit: a quo, Plinio auctore, procurator datus

13쪽

Galliae Belgicae, rationes principis administravit : quae dignitas equestri ordini diu peculiaris fuit. Ileversus, a Tito, ut opinor, quaeSturam accepit: Certe dignitatem suam, quam Vespasianus inchoavexat, Mwtam et adjutam .essct a' Τito, ipso in Historiis profitetur : Deo aliud suspicari est, quam quaesturam, aut Si forte aedilitatem , quia praetura XIV domum Consulatu Domitiani auctus est. In quo erroris manifestus est eruditus vir, qui Domitiano IX, et Verginio Rufo II Coss. praetorem Tacitum constituit. Nam Tacitus quidem ipse in Annali xi diserte ait, se XV virum S. F. ac tum praetorem ludis secularibus iani cum cura adfuisse. Atqui ludos seculares a Domitiano editos A. U. C. i CCCXLI, id est, quinquennio ipso posterius, quam Verti anio placuit, ex

monumentis antiquis liquidae veritatis est. Exstant nummi non pauci cum his D Otis: IMP.

14쪽

consulatum deinde satis lotago intervalla imperante Neo a pervenit A. IJ. C. DCCCL, Auffectus in locum demortui T. Verginii Rufi, illius, qui delatum a Germanicis logionibus

imperium constanter spreverat: quem et defunctum pro rostris Tacitus laudavit. Exsulasse eum sub Domitiano quidam tradide- runt; magis tamen, ut opinor, pro more

vulgi, qui magnis viris insignes casus affingere amat, quam quod ejus rei certus auctorsit. Ego legendo non aliud comperio, quam abfuisse Eum aliquot annis ab Urbe, idque eo ipso tempore, quo Julius Agricola, socer ejus, mortem obierit, Coss. Pompeio Conlega, et Cor. Ρrisco, non tam exsilii necessitate , ut arbitror, quam taedio temporum, et cupidine otii. Nam quod iidem, ut omni ex parte tam anxia diligentia constet, decennium in exsilio egisse scribunt, ac demum exorato Domitiano restitutum; latine ut loquar, ina- .nis fabula est: ac credo, eos homines, Cum hoc scriberent, indoriniisse bello Trojano, et

15쪽

illinc decennia sua sumsisse. ConStat enini apud vigilantes et sobrios, Domitianum a lu- .dis suis secularibus, quibus certe Tacitus Praetor Romae adfuit, VII dumtaxat annos vixiSse,

octavo Conspiratione suorum o Cisum. ΙΙatCfore in republica. In privata ejus vita ista . sunt. Uxorem duxit A. U. C. DCCCXXX, Vespasiano Iix, et C. Iulio Agricola Coss. Agricolae filiam; idque illi ad extremam aetatem Con Corset tranquillum matrimonium fuit. Liberos haud dubio reliquit, et ex iis, nisi conjectura fallor, longo in tot vallo ia potem Μ. Claudium Tacitum, qui postea Iinp. appellatus est; sic enim eum Imperatorem nummi appellant , non ut vulgus, Ρ. Annium Tacitum qui, ut Fl. Vopiscus refert, Parentem Suum appellare hunc Tacitum solebat. Historiae

scribendae senex demum Vacavit, cum reliquum aetatis in foro et causis orandis egisset.

Ex Plinii epistolis, et Τacitum in principibus oratoribus fuisse, et Oratiotios aliquot edidisse, intelligimus. AEquales habuit Fabium

16쪽

Quintilianum, utrumque Plinium, Iulium Florum, Secundum, Μaternum, Μ. Aprum, Eprium Marcellum, Vipsanium Μessallam. Scripsit primum omnium Historiarum libros ab excossu Neronis ad imperium Nervae :deitido Antiatos ab Augusti excessu ad finem Neronis; quorum omnium quanta jactura et quibus locis facta sit, in tempore memorabo. Nominantur et rius Facetiarum libri a Fulgentio , cum hoc fragmento, Coesi itaque morum eclogio in filiis relicto. Μortis ejus

tempus non exprimo: natalem tamen annum

Propemodum inveni. Odoratus sum ex Plinii Nepotis epistola, quae libro vii. Nam ait di-Serte, Propemodum aetate aequalem se Tacito. At Plinius incendio Vesuvini montis, quoa runculus periit, agebat, ut ipse ait, duoet-Vicesimum annum. Natus ergo Plinius nam incendium illud secundo anno Titi) non dubie anno Urbis conditae DCCCXVI, Μemmio Regulo et Verginio Rufo Coss. At Tacitus paulo major natu, quod eadem illa epistola

17쪽

testatum reliquit Plinius. Ergo natus extre- . ano Imperio Clauclii , vel potius, initio Nero-DIS : MXitque, opinor, vel ad imperium Hadriani. Historiam quidem exorsus est scribere post mortem Nervae. Clarum, quoniam principio I Histor. vocat divum Nero am : qui honos non habetur, nisi Principi mortuo.

18쪽

LIBRI SUPERS ΤΙΤ ES.

19쪽

BREVIARIUM LIBRI I.

AususTUs Nolae mortem obit. Τiberius succedit, tarde et cupidinem dissimulans. Pannonicas legiones tres avis seditio incessit: ea misso Druso Τi. F. aegre componitur. Idem in Germania inferiore motus qui consedit non sine sanguine et caede. Germanicus Caesar in hostem ducit: eaque expeditione Marsi, Tubantes, Bructeri, Usipetes vastati aut caesi. Julia

Augusti F. Rhegii vitam finiit. Sodales in honorem Augusti, et ludi Augustales instituti. Germanicus

iterum Rhenum transmittit, in Cattos ducit; agros, domos, homines, Vastat, urit, caedit. Segestes obsidione Arminii liberatur. Ob haec Imperator con-lutatus. Bellum deinde in Cheruscos gestum. Reliquiae Vari et militum lectae; iisque suprema soluta. vomani in reditu, sub Caecina duce, periclitati: tamen hostes prospera eruptione fusi, fugati. Majestatis lex reducta, et aspere exercita. Tiberis inundat. Τheatralis tumultus est; et per eam causam decreta patrum expressa ad coercendos histriones. Postremo actum de subducendis Τiberi aquis; eoque nomine querelae civitatum Italiae et legationes. Haec biennio

20쪽

LIBER PRIMUS.

I. URBEM Romam a principio reges liabuere. LNbertatem et consulatum L. Brutus iustituit. Dictaturae ad tempus sit mehantur: neque decemviralis Potestas ultra hiennium, neque tribunorum milliatum consulare jus diu valuit. Non Ciuuat, non

Sullae longa domitiatio : et Pompeii Crassique P tentia cito in Caesarem; Lepidi atque Antonii arma, in Augustum cessere : qui cuncta, discordiis civilibus sessa, nomine princi 'is sub imperium accepit. Sed veteris Populi romani prospera , vel adVersu , claris scriptoribus memorata sunt: temporibusque Augusti dicendis non defuere decora ingenia , donec gliscente adulatione deterrerentur. Tiberii, Caiique, et Claudii, ac Neronis res, florentibus