Oratio Francisci Bocchij de laudibus Philippi 2. Hispaniarum regis, catholici, & potentissimi

21쪽

a a I 8 Laudibus CPhilippi II.

git umquam; quin etiam Him mortis minae grauissimὸ imminerent. ut sustinuit, supreme Deus, dc, quae sunt aliis horribiles .ut contemst Loculum ad se praeterea, quo post mortem condendus erat, aseferri iussit, ut videri, &versari sibi an te oculos posset; secumque agi de sua morte, de suo sepulchro scum ipse ad id eos, qui adessent, sua sponte inuitaret) animo tam quieto, tam tranquillo passus est,ut vereri videretur, ne qua res eum frangaret cursum, quem ipse rebus coelestibus inhians semper tenuisset. Quam ille pio animo scum morbus hoc extremo vitae tempore vim doloris augeret dum N litius Apostolicus una cum Toletano Archiepiscopo adestet, filium suum monuit, ut munus sui imperi j patienter obiret,ut auctoritatem Summi Pontificis coleret, ut iustitiae rectis ponderibus ius dicerer, ut ii mines regendis populis lecti stimos deligeret, de , ne quis esset in suci imperio, qui a sanctissimis Ecclesiae institutis dissentiret, summa vigilantia prouideret Pr sentissimum Dei Opt. Max. numen ad c

tremum usque spiritum expertus est: Etenim cum Resbub. orbis terrae in eius consito niteretur, non minus, dum mors instarct, mentis viribus ille viguit,quam c a integra valetudine uteretur,nec minus consuluit sapienter, quam cum suspicio inualetudinis abesset; nune enim adhortando nunc monendo,ita filium ad sanctitate,ad sapientiam erudiit, ita fortibus vocibus religionem commendauit, ut Nostri Saluatoris maiestate nihil ei esse antiquius testaretur. Peracto igitur extremo vitae actu, cum iam sentiret acerrimos mortis dolores

a)uentare, suarum ille cogitationum summam secit;-Nostri Sal-tiatoris numini sui animi vires commendauit. Quam ille sepe,quam valde non de aliorum salute minus, quam de sua sellicitus ideo sibi discessum e vita duriorem contingere testatus est, quod minus, quam vellet,quibus consultum volebat, consuluisset, minusq; etiam pro animi sui voluntate Chiistianam Rempub. florentem reliquis.set Interpellabant animi constantiam suorum lacrimae, sed in sitis cogitationibus defixus suum propositum vergebat; mouebantur aspectu rerum humanarum; led ipse erecto animo diuinas cogitabat; quantum illi laboris ab hostibus sieuissimis instaret, hic vero, , ut communis omnium hostis insidias eluderet, non desistebat m ditari. Quae deinde sui ipsius cura, qui ardor, quod studium in illo atroci, atque horribili mortis, & vitae praelio quanta cupiditas salutis, quanta huius seculi neglectio Hoc extremo tempore minime ille se deseruit, sed ut summi duces acerrimis in dimicationibus facere siclent, qui ut honeste decumbant, morti etiam sertiter se

offerunt; scisse Nostri Saluatoris dux sortissimus ut sancte, ut piὸ

22쪽

Histaniarum Regis. a r

extremum vitae diem terminaret, quicquid laboris, cruciatus, d loris proponebatur, per se subire magno animo, & perpeti non dubitauit. Quam ille saepe decus Reipub. quam crebris vocibus E clesiae dignitatem sanctillime usurpauit Z quam demisIe, quam hi militer fili j Dei matrem inuoca s Nostri Saluatoris numini supplicauit quoties languentes artus ad officium pictatis, quoties acer mis doloribus urgentibus ad Dei Iaudes' mentem reuocauit 3 Sed

mors cum aduentaret, &morientibus vocibus corpus mori iam inciperet, ut cunctis Ecclesae Sacramentis animum suum praemuniret , grauiter, & summa voluntate postulauit. Id vero postea quam adeptus cst, premcnte cruciam, non inuitus ille, aut timide iter est ingrcssiis, quod mortales omnes horrent; victisq; vitiis, & sceleribus, absumpto vitae cursu, pugna'; fortiter contentione perpetua

pugnata, ut nostra est speΑ, ad illud praenitum prosectus cst, quod Deus pie, constanter, & sanctc dimicantibus liberalitate admirabili promisit. . Sed, quod cunctis iam gentibus stelix, ct faustum est, alter nobis Philippus incredibili omnium approbatione redditus est. Eteni podem nomine, quo vocatus est pateri filium appellari , non sine causa, nobilissimi viri, ut opinor, tactum est. Vim eandem virtutis cuni ipso nomine Philippus filius posthac pollic rur, quam Philippus pater mirabiliter praestitit. Fortunate adolescens, qui Dei Opt. Max. numine adiutus in possessionem imperij omnium ampli issimi pedem posuisti, quae nunc tuae snt partes,&monitis patris,& tui ingeni j magnitudine didicisti; quid cupiat bonorum consensus , quid orbis terrarum a te flagitet, tam aerumnosis temporibus, intueris. Nemo dubitat . quin paternis vcstigiis insistens,& prcceptis sanctissimis obtemperans eam rationem praecipue adhibeas, quae tuo imperio salutaris omnium salutem gloriose comprehendat. Minime tua laus Hispaniae terminis, sed cum virtutem tuam, quae regendis tot regnis explicanda est ', praecipue considero omnium gentium regionibus continetur. Vnusquisque bene secumactum iri arbitratur, si tibi,ut optamus,saeundae res contigerint; stre pituq; armorum, quibus orbis terram quotidie concutitur, ut in tuo

starente factum est, salutem suant tua salute metietur. Auspiciis sa- utaribus viam ingredere, quam tibi auus Carolus, & Philippus p rer ad verum decus tritam reliquerunt; ut, dum ingenti gloria te cumulas, amplissimis rebus obeundis, ad salutem

orbis terrarum toto pectore incumbas.

DIXI.

23쪽

chael angelum Sermarte iurata.B.RCU DXCVIIII.