Melchioris Guilandini ... Apologiae aduersus Petr. Andream Matthaeolum, liber primus, qui inscribitur Theon

발행: 1558년

분량: 37페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

Agnoscis errores tuos, meus Theon, Meus Bion, agnoscis o Patiareson et Haec ebrius notauit ille, & Barbarus, inae sebrium te fugerant, Sc Atticum,

2쪽

Quod ut tacias, vehementer etiam atq; etiam rogo. Haec erit tibi ad aeternam gloriam via: hac iθre cer tatim Romanorum ac Graecorum plerique proce res: hac nune coelesti passu incedas ipse,Germanicis subueniens rebus, quando οἰωνος ἀμύνεσΘα vale a

3쪽

AUCTOR LECTORI.

Aedidimus primum Apologiae nostrae si brum, cui titulus Theon daturi propediem seras & alios duos quorum secundus Pattachion o tertius vero Bion inscri

bitur.

4쪽

MELCHIORIS GUILANDINIBO RUS SI R.

LIBER PRIMUS,

Matthaeosi calumnLe refutatae , atque eis em centum circia ter errores obiter indicati.

tonset dogmatis assertorem ela ri riRimum, dictum, mea senten-

. eia , elegans He graue. Id qui, THEONEM quendam, cuia vanitate dementiaque nomen ;qui me haud secus, quam si oestro perestus esset, TIMONIANO dente incesse, ignorare animaduerto, hue adscribendum esse duxi. Bonus de innoxius, rudis de imperitus, au res ad malis audiendum habens,& laudis assuetu dine contumeliae insolens, multo tamen ex animo Iaborat, ea sibi immerito dici , qus ipse possit aliis verὰ obiectare. Est . n. pudentis animi de vereeundi i mea sere opinio,vel falsa vituperatione gra Maricum etiam hi, sibi delicti alicuius eoise

5쪽

moueantur &obirascantur; quanqtiam exinde,ubi malὰ facerse coeperunt, consueuertini male audire . Cum itaque mendaci ac falsa vituperatione, Moe

sonicorum4 dieteriorum dicaci nimis petulantia , grauiter famam meam proscissam intelligam, multum ex animo doleo, innocentiam meam, sic quo rundam hominum sceleri atque audacis Patere, Vese impune in illam grassari posse existiment. Qiii me sanὸ dolor meus, etsi ad respondendum sic po tuit inuitare, ut si quam aduersarius malὰ dicen do voluptatem percepit, eam maIἡ audiendo amitteret; ne tamen ad ineptias, ad quas me ille voca re videtur, orationis meae cursus delabatur, cum abunde mihi honestae rationes, natura , & ingenio meo supersint, quibus effrenatam huius Cy Hopis immanitatem atque licentiam possim colit here, dabo hoc dolori meo, reic, necessitati ut re sponde m; ingenioe autem meo ita non disce dam, ut tota responsionisi meα ratio in ossicio, de qui lectoris auribus conquiescat. Intellexeram e

quidem iandudum antequam procacissis a huius istius de quo loquor epistola de Bulbocastano, Holoconitide,& caeteris plantis exiret, ex incomptare rudi appendice, quam nuper renato senticeto appinxir, ipsiim, quanquam Elephantis tardius, parturire aduersus epist0lam meam, quam Con- radiis Gesinerus , homo inexplebili legendi auidiotate per omne genus auctorum circumu0litans, in scio me aedidit: quem ego posthac virum, celeber rimum librorum omnium anagnosten,& Germa nicum quoad vivam vocabo Varronem, qui Plus Latio laudis peperit, quam caeteri Latini scripto

reo simul omnes, quiΦ nunc ti sula rursus in Hei

6쪽

uinemn eorpus anima, Germanorum omnlum acutissimus est, de fine dubitatione doctissimus , qui tam multa hactenus Iegit, ut aliquid ei scribere vacasse miremur, tam multa scripsit, quam multa vix quenquam legere potuisse credamus. In quo

etsi me magnorum virorum exemplo consolabar, quibus eum inimicos atque aduersarios nunquam

defuisse literis proditum sit, facilὰ intelligebam, ne

mihi quidem homini minimc cum iis comparan . do,aeerbis eandem fortunam serendam esse . Nam& aduersus Deum illum Moeonium vastissimum facundiae torrentem,& Iiterarum Principem, inge niorum , felicissimum fontem, atque Omnis virtu

ris parentem , fi Iustiniano credimus, ut prosed ὁ credimus, scripsisse etiam scelestissimum hominem. cognomento Zoilum, legimus; qui equidem nullo alio stipplicio, quam quo periit, plecti debuit; ct aduersias Theophrastum, hominem in eloquen

tia.tantum , it nomen diuinum inde inuenerit. Leontium meretriculam prouerbium inde natum, suspendio arborem eligendi. Sed tamen ta citus sic mecum cogitabam, quisquis is futurus e rat , qui inimicitias meas tanto studio appeteret, nullo meo facto, nullac, iniuria prouocatus, re citus facturum, si senticetum iIIud suum, imo ve ro pestilens ac Iemuribus infame domicilium, iam

toties tonsum atque retonsum, textum atque re textum, neque tamen etiam inunia satis hactenus

comptum', sed horridum adhue luridum , , quod Commentariorum in Diostoridem nomine appera lauit, a foedissimis erroribus eX purgasset, tune cumum , si ita liberet, aliorum labores inuaderet, linguam , ad eontumelias natura sua iandudum murrentem conuerteretis Quod quoniam as illo

7쪽

GVILANDINI

praepostere est factum, eorrigam quoad potero hominis hunc errorem, eum. principio lenitate or tionis meae ad id reuocabo, unde studio conten. tionis. ζ conuitiorum depulsus fuit: postea autem aliquid etiam ad conuitia, quoad me honestas in genium meum patientur, respondebo: proq; suis non optimis erga me meritis, hane optimam ho mini gratiam referam, ut meo ductu, meoq; veluti auspicio, ordinem a quo improuiso exciderat, retinere in suis scriptis videatur. Do enim operam quam maximis, ut nostro beneficio dc nos amare, de amari ab omnibus iure posse videatur. Non Vrar autem verbis multis in erroribus ipsius refurandis: puto id enim a nostra inter nos beneuolentia alienum esse oportere : sed quoniam cum docto mihi viro res est de erudito, paucis tantum Verbis

indicare sat habebo, in quo excellens huius viri industria de doctrina humanitus Iapsa suerit .vbeoriorem explicationem si quis postea desiderarit, ne hoc quidem inuitus secero, quoad potero , quo adq; opus esse iudicaro. Lapsum igitur dico boonum Virum , primum in MALABATH Rodc FOLIO; quae medicamenta duo , in Unum ab ipso confusa, Apitio, Martiano Iurisconsulto, Galeno, de Plinio latὰ distinguuntur. Deinde in

CINNAMOMO de CASSIA; quae aro

mata, auctore Galeno, loco fortassis erudito huic Viro incomperto, unius tantum sunt Plantae cortices; nec, quod ipse Galenum scripsisse ait, Cassia in Cinpamomum transit, sed contra Cinnamomum in Cassiam, GaIeno teste ,vertitur. Inde VI B V RN V M, quod non plantae alicuius singularis nomen est, sed cuiusq; virgulti lautieisue pro ium. Sirabo de Nemesiano poetis testibus , salso pro Lantana

8쪽

Lamana exponit. 3Iam nisi me fessirin via Iongior indupediret, Scrupeus acque noui tereretur carminis ordo, i, Debueram viburna Rosae pretiosa, metalloi Papoli , dciniueis Arabum circundare gemmis.

Rursus quomodo MYRRHA & OPO CALP. AS V M, . ex unius arboris trunco, quae mea est de his Iachrymis sententia, manare queant, id ille, neq; , Ut ego opinor, satis docere'pro Rae in credibili eruditione, neque etiam quis ex antiquis striptoribus id primumatiterarum 'monumentis

consecrarit, poterit indicare. Hine ZIZYPHA& SERIO A., pro unius medicamenti nomini hus, contra Galeni & Plinii sententiam, perperam aceipit Μ V S A M adhaee, tertio a Theophrasto inter Cyprias Palmas loco describi, mala coniicit; quod fructus huius sapidus non sit, sed radiaeibus similis, ut non deuoretur, sed sueeo tantum expressio, expugtur e Musae vero vel ipssimet teste, longὰ omnium suauissimus est sapidissimu . Ego Plantα huius diribus tantum in locis in uniuersis Bibliis , sub nomine Dudaim, mentionem haberi animaduerto; & ab Aeschylo antiquissimo tragio eo, Phyximilon dici comperio: a esteris ferὰ Graecis iuxta atque Latinis Margaritam: a Mauritania Mur& Gemeae. Qui Cyprum incolunt, νου ut τῆς παραδατον vocant, argumento a vulgari Asiatis corum opinione ducto, qui Musam esse conten dunt eam plantam, quae hominum omnium Pro copiasto, diuino olim mandato in cibo interdicta ruit. Quod imitati nostrorum temporum script

res, Pomum Paradisi nominant. RasisFicum Pharaonis dici niemorat- Indi, qui in Orientem in tenduntur, Metapolandam nuncupanti qui th O

9쪽

easum, Platanum. Denique inquilini insulae D. Thomae, Abellanam. Caeterum quanta sit eiusdem

viri in NARDO MONTANO, oscitan

tia, ne dicam summa Graecarum literarum, qua de . re plurimi docti;& eruditi amici sui, me quidem re6agante , nunquam dubitarunt, valde miror , ignorantia, quando obliquos in rectos vertit, Scverbum pro e c*ε ρειν, malum jaccipit, Quodq; deterius mulio est, i ρειν, cum negandi particula, pro αχρκτον ειν, eo an loco exponit, alii iudicent . Quis quaeso Medicorum unquam ita Io quutus Adeo ne omnis doctrinae, infignis ille Dioscoridis interpres expers est , ut formulam loquendi non Anazarheo modo illi , sed etiam omnibus Medicis protritam, αυτου MIατρικῶ οὐδεmis, ignoret c Sentire secum Falloppium illum purga. 4issimae auris hominem , verisimile mihi non fit, rui, si haeet unquam ad eum perscripsit, ioco, non utio perscripsit . Verum vix tempero mihi in tanita plerunque hominis illius inscitia, calamo nimis; prurientis, quanquam auribus praestaret, quando

TI C V M distinguit, quas nomenclationes duas, unius tantum esse stirpis nomina, Marcellus antioiquus Medicus testis est. Tametsi amplius in eo si hi placet, quam in annulo Polycrates, ut est api Libanium. Saliunca:. quam Latinorum Homerus in rustico carmine vocat, i csieris fere poetis Ado nium nuncupatur, a Medicis vero Anemone,The- crito & Seruio auctoribus. Nec me praeterit Plionium inter Saliuncam, Anemonem, Nardum Celticum,& Adonium discrevisse Sed moreisuo. Ma

10쪽

mauliate aptum, non autem arbor, ut ipse falso iadstruit, cui vulgus perperam Fico Indicae nomen imposuit. Ea Theophrasio est; Plinio alio i qui Palae, dc Arriano Talae, nominibus celebrata, ut alterutrum serὰ locum mendosum esse necesse sit.

Rursus ignorasse eum CLEMAT IDEM alteram, & V IT E M sylvestrem, liquido constat. Etenim quam sua gens Vitalbam vocat, a Dioscoride, sub Vitis sylvestris nomine describitur ; quam vero ipse pro Vite syluestri pingit, a Plinio Salicastrum nominatur; flore equidem pulcherrimo,vio Iacet eo loris, haudquaquam muscoso, cuiusmodi

Miti sylvestri a Dioscoride tribuitur.Sed & S CORM A E N A M piscem, cuius nulla est Aristoteli mentio,iridiculc admodum a Scorpione marino eiusdem Philosophi auctoritate dirimit . MultipleNquin etiam est error eius in DRACONE MA RI N O, ut non immerito poenas de ipso sumpsisi se videantur vasti duo lumina mundi, Rondeletius & Saluianus, quorum admonitione doctior redditus , se iPsum nil per a plagis subduxit, nulla Rondeletii mentione facta; ad cuius exemplum sitos eum commentarios emendasse, non dubito; utpote cuius opus, suum istud sterciuilinium anno quinquagesimo quarto supra milleumum quingentesimum, praeuenerit. Ex eo itaque libro posterioris sententis suae rei summam transcribens, quasq; flores praecerpens, non erubuit homo animi non satis ingenui eam assertionem pro sua aedere , in qua nullam praeterquam transcribendi operam na 'uauit . Praetereo turpissimum in SILV R O e rorem ipsius, quem ab iisdem quoque auctoribus Iald explicatum obseruaui. Verum enimuero destin quamplurimis turPiter ipsum hallucinatum pa-

SEARCH

MENU NAVIGATION