Pia desideria auctore Hermanno Hugone Societatis Jesu

2쪽

DESIDERIA

VENETIIS , Μ. DCCIII.

Apud Laurentium Basejum. Iς- Superiorum Permissu.

4쪽

DESIDERIO

Collium aeternorum

CHRISTO IESU

In quem desiderant Angeli prospicere

ΑΜΟ , ET DESIDERIO

suo vir desideriorum. Domine ante te omne desiderium meum , , gemitus meus a te non es absconditus. Psal. 37.

OUot mihi elam taeitis mens aestuet anxia votis, Indieio potuit discere nemo meo . Nemo, nisi areani qui pectoris intima lustrat , Quem fugit humani nulla latebra sinus. Ille, meos gemitus, mea scit suspiria solus. Ille, oeulis etiam perseeat ima suis. Ecquis in alterius sua sensa profunderit aurem sSit nisi stereti proditor ipse sui δSi tamen ulla foret speranda hac arte medela , Ars desiderita haec foret una mei . Sed neque depositas levat auris amica querelas, Nee desideriis hac fit ab arte modus. Coperat heu f natos Rachel ululare peremptos mox, ubi nil flendo profuit, abstinuit. Se ilicet ipse suas saeit ignis editqu et savillas, Quasque pluit, nubes, ipsa resorbet aquas. Sic melius, proprios quos fudi, combibo fletus , Inque suum recidit tutius unda sinum. Q uae mea sint igitur , dum triste remo , lamenta;

Noa nis nor soli novimuι , ille di ego.

5쪽

Quid voveam , tacitis dum eompleo littora vot Iset Non nisi nos soli novimus, ille & ego.

Non nisi nos soli novimus, meta ego. Quid clamem, mea dum sese suspiria rumpunt; Non nisi , non nisi nos novimus, ille & ego. O quoties fictas animus gerit histrio partes ,

quoties hetas animus gerit nutrio ParreS , Et pugnant animo fronsque, colorque tuo . Dum patitur tragicos mens personata cothurnos ,

Saepius in minimo Roscius ore latit. Nulla fides lacrymis, lacrymae simulare docentur , Nee , nisi vis falli , risibus ulla fides. Solvor ut infletus putat omina tristia vulgus sSolvor ut in risus , Omlna laeca putat. Fal litur ah I nostri neque scit mendacia vultus, Cum laetor, lacrymor, rideo , cum doleo .

Vix tibi tot, Protheu , quot sunt, simulantibus i Vota quibus larvam dant, adimuntque suam . Nemo meos Gemitus, Vota aut Suspiria novit,

Nemo , duo nisi nos, di duo sufficimus.

orar

6쪽

LIBER PRIMUS

GEMITUS

Animae Pamitentis.

8쪽

ΗΕi mihi quam densis nox incubat atra tenebr is lTaIiserat, Pharios quae tremesecit agros . Nubila, lurida, squallida, tetrica, terribilis nox Nocturno in censu perdere digna locum. Non ego tam trisses Scythico puto cardine lunas, Tardat ubi lentas Parrhasis Ursa rotas: Nee tot Cimmerio glomerantur in aethere nubes, Unde suos Phoebus vertere jussus equos: Neereor invisi magis atra palatia Ditis, Fertur ubi nigra nox habitare casa: Nam licet hic oculis nullam dent sidera lucem, Non tamen est omni mens viduata die: Nocte, suam noctem populus videt ille silentum, Et se, Cimmerio Sole carere vident. Hrόfica eum isos reenavit Cynthia mensis, Dat fratri reduet septima luna vices: Hii me perpetuis damnat sors dira tenebris. Nullaque vel minimo sidere flamma micat , Et neque quod caecis unum solet esse levamen Ipsa suam noctem mens miseranda videt. Quin tenebras amat ipsa suas, lucemque perosa, . Uertit in obscoenae noctis opaca diem . Nempe suas animo furata Superbia flammas. Nubilat obscuro lumina caeca pelo: Nee sinit Ambitio nitidum clarescere solem. Fuscat & ingenuas Idalis igne saces . Heu , quoties subit illius mihi noesis imago. Nox animo toties ingruit atra meo Sors oculis nestris melior, quibus ordine certo. Alternas reparant lunaque, solque vices rNam quid agat ratio, quid agat studiosa voluntas Mas habet, ut geminos mens peregrina duces. Maior, habere oculos, dolor est, ubi non datur uti, Quam, quibus utaria non habuisse oculos.

A et Qui

9쪽

sussietes radios expetulle tum Bernardus in Cantiea.

Sermone 7S.

Deus

10쪽

Beus tu sis insipientiam meam, is delia

cta mea a te non sunt abscondita . Psalm. 86. SI tibi stultitiae nulla e st patiendi nostrae,

omnia eonsilio qui sapiente regis, Nullus ab offenso veniam sibi numine speret. Nullus enim eulpa, stultitiaque vacat. Haec etiam excelsas assat contagio mentes, P stultitiae quemlibet aura rotat. uici simulasse iuvat semel insanivimus omnes In genus humani siemmatis illa nota est.& mater, generis primordia nostri4 maxima stultitiae signa dedere suae. Credite posteritas , fatali vendita pomo essStultius hae aliquid venditione suit ΘNee minus insanus, magni patrimonia census Perdidit esuriens , munere pultis, Esau. Et Salomon tactam sensi vertigine meae m ,

Dum castam insano vertit amore domum. Non igitur magni fallunt oracula Restis; Stultorum innumerum qui docet esse grege met eque vana canunt praesagia vatis, Queis defleta hominum tanta ruina fuit: U saperent, ait, & cauti ventura viderent INon adeo in vitium cerea turba seret.

Quis nisi desiperent) quosdam dixisse putaret . Nullum qui terris imogret, esse Deum duilibet ut peeeet alias pecea re timeret rasse sibi nullum fingit in orbe Deum. Ipsa igitur nostros avertunt crimina sensus, Nullus& in vitium, sit nisi stultus, abit. Sed neque jam eliseens stat in hoe dementia passurraecipiti in peius truditur acta pede: