장음표시 사용
31쪽
me demergat tempestas aquae, obsorbeat me pro suadum Psal. 68.
O Nimis instabilis dubii inconstantia Ponti, Qui tot pellicibus carbasa saltis aquis
Nempe suis vitreis refluisque argenteus undis, Mentiturque tuus dura metalla liqvgr. Nonnumquam placidus , tacitae sta&m re paludis , Nec magis ulla lacu stagna modesta Jacent. Saeph tibi horrificat vix summum sucilibus aequo Cum levis exi uo stringitur uncta Noto. Mobilibusque salit ei: cum cava ligna choreis Subsiliuntque levi vela petulca rate, Quin sinis geratis findi freta mestia rostris, V tque tibi canas, tonsa flagellet aquas: Nunc , velut e duro rigeant tibi terra metallo ,
Tot tereris rem is, terra quot i pra rotis.
Et tua , ne qua parte fides su specta laboret, Marmora perspicuo pandis aperta sinu : Ceu Crystallineo nequeat fraus esse profundo, Aut neri vitreo nullus in amne dolus, Ecce ubi discin Elam jam n5 tenet anchora puppem Auraque remigio prona secundat iter λQuam cito deserto discessit littore pinus. Et iam nulla domus, nulla videtur humus
Improvisa ratem medio circum aequore cingunt, Hippotadae laxis agmina missa cavis. Non secus ac saeva servus damnatus arena
opprimitur Libyeis praeda voranda feris. Λ ut nemorum latebris deprehensus sorte viator ;Praedonum subith cingitur orbe latus. Tum surgit tumidis praesagum fluctibus aequor. Venturoque tremit discolor unda metu 2
32쪽
Mox ubi decertant simul Africus & simul Eurus , Et Notus & Boreas, incubuere salo ;Finditur abruptus varia in divortia pontus, Distrahit ut Buctus quaeque procella suos. Et patet horrendo praeceps Neptunus hiatu,
Mersurus pelago circumeunte ratem iaHeu gemis his tumido pendens trabs anxia fluetu, Et perit, undecima si prior unda venit. Aut hane, aut similis salis est sallaeis imaeo. Tam eiici de placido saeva fit unda maris . sed recti, mentito simulata est fabula ponto , Non ego de vestris, Tetis querebar aquis. Nee mihi de rapidis, qui torqueat aequora, ventis a Nee mibi de regnis, Aeole, verba tuis. Nee mihi de levibus, temerari Τyphy earinia Ire quibus liquidum. primus es ausus iter. Α patrio numquam solvit mea littore puppis; Nec vidi virides, Numina salia, Deos; Nec ventos didiei, neque ventis vela tetendi, mi facit hanc artem , quam facit, arte luat. Quem ereicii pontus, mea vita simillima moto est, aeque tulit puprusilla ego puppis eram. Molidae magnos stantes eircum agmine fratres,
Sunt animi motus, gens violentas mei. His ventis, hac nave, per haec ego caerula currens,
Tot sensi humanis rebus inesse vices, o fallax nimium mendaci vita sereno,
Quae nigra de laetis tam citci regna faeis; Nu l la deest Uenerum tibi copia , nulla leporum , omnia blanditiis laetitiis*ge fluunt. Dum serit intus a mox, venistae agitata libido, Trisse nihil, fraudam frausis tegente, patet, A st modo, cum stygio vitiarum, erumpere fluctu, Hisque animum ventis asseruisse lubet, Tunc videt, heus quato fuerit mens hausta profundo Quoque gemit, scelerum quam grave sentit onus. Atque utinam fui liquidis Pelagi quo mergitur undis
Exerit Oceano terque, quaterque catur. Sie imb scelerum mersus semel aequore mentem, Submersas superis tendat ab amne manus:
33쪽
Sed velut in tetrum terrae delapsus hiatum. Quem simul& putei tracta ruina tegit 9 Aut gelidas fracto subiit qui marmore crustas, Nequiequam obstructo flamine tentat iter rNon aliter, prono scelerum qui vortice raptus Vix tulit a superis, unus & alter , opem. Aspieis, ut certem pugnantibus, una, duobus , Bella movente Noto, bella movente salo λΑspicis ut eaput hoc prope mergat & Auster & unda Iamque necatur ducere cogar aquas ΘΑ spieis hane animam Eemino luecumbere sato Nee tua sunt vel is astra seeunda meisὸ Aspice nee rabido luctantem desere ponto, Naufraga nee medio lina relinque freto. Tendomanum potius miserae, Palinure, natanta, Et mento digitos subde vocate tuos. Ambrosius . O .posteriori. Pro Davide. 3.
ditatum , quae velin in quodam Freto eorporis navigantem hinc, atque inde perturbant , us gubes
nator sui esse animus nonpossit.
34쪽
XII. 29 ouis mihi hoc tribuat , ut in inferno
protegas me, On abscondas me , donec pertranseat furor tuus. Iob. 14.
OVis mihi seevris dabit hospita tecta latebris 3
Tecta , quibus dextrae server ab igne tuae Heu, tuus ante oculos quoties suror ille recursat , Nulla mihi toties fida sat antra reor. Tunc ego secretas , umbracula frondea sylvas , Lustraque solivagis opto relicta seris . Tunc ego vel mediis timidum caput abdere terris Aut maris exesa condere rupe velim. Tunc voveam abstrusa montis latuisse caverna , V iva sepulchrales aut subiisse domos. Rut numquam aspelios Phoebo, Phoebaeque penates, Aut habitasse tuos, nox tenebrosa , specus. Dum quatit astri seros flammatus juppiter orbes, Et jacit accensa tela trisulca manu, Tristia, nec noceant , metuenda sulmina flamma , Daphnide, qui metuit, tempora cinSta tegit. Tu rubra cum torques furibunda spicula dextra ,
Nulla iuvant foliis laurea serta suis. Nulla iuvant tacitis frondosa cubilia sylvis. Sylva tuis oculis omnis, & umbra patet. Clauserat obseurae densis se frondibus umbrae, Carpserat arboreas qui math primus opes; Αst ubi vieino uestigia Numine sensit, Erubuit, luco proditus ipse suo. Nulla iuvat refugo spelunca immanis hiatu, Hospita montivagis lustra nec ulla seris. M itia quae sensit Medus puer antra leonum , Effeta Chaldaeos antra dedere neci. Nu l la iuvant elausis spelaea obscura latebris , Fida nec umbrarum , senta sepulchra , domus,
35쪽
Avius occulta deprehendere Lothe, caverna Et Caine tumulo frater humate Vocas, uuid memorem ut tumida Ionas se merserit unda , Nec mersum stabili texerit unda fide RHauserat immani Jonam quae bellua ventre, Innocuo Ionam hellua ventre vomit, Nulla fides vitreo pelasti , nisi vitrea, fundo sPervia perspicui quid tegat unda freto flNulla fides elausis, Libitinae longa sepuleris; Produntur tumulis ossa sepulta suis :Nulla fides tacitis, quas vallant saxa , latebris; Tecta caverna suo saepe retecta sono est :Nulla fides nemori, vel opaeae frondibus umbra Ambo caduca pari fronsque, nemusque fide . Nec mare,nec tellus,neq; lustra, nec antra, nec astra Tuta nec illa mihi, quae super astra via. Tu potes hoc tutis solus eaput abdere elaustris, Dum tua deposito sulmine dextra vacet. Ambrosius . I .de Paradiso. cap. I 4.
S. D s Adam J duxerunt pereata tua , ut
fugias Deum tuum , quem arae si Marebas tTimor Me culpam fatetur, larebra praevin
36쪽
Numquid non paucitas dierum meortim finietur. brevi λ imitu ergo me , ut FGngam
i paululum dolorem meum . Iob. IO.
SCilicet, In magno cupis hoc me ponere Iueros
Addita quod vitae pars quotacumque meae Si numerata serent aliquot mihi lustra, vel anni. Muneris hic poteratinomen habere favor..Stamina sed brevibus iunxisse fugacia filis; obseero ; die pauet quantula summa, dies δmempe ita qui vitam modo duce te coeperit insaas.. Dicetur moriens oecubuisse senex. Sie sua nonnullis deseripta est vermibus aetas , Una quibus brevis est, integra vita, dies. Sic aliquis numerat celeres sibi floseulus horas,. Natali tum utant quem sua fata die. Floscule mane puer media vir floscule , luce; Flostule, sub noctem, Sole cadente , sene X. Sic orerisque uno , morerisque floscule, Phaebo Uno fisque puer, virque, senexque die. Staret adhuc volucrum saltem rota lenta dierum , Hora nee admissis quaelibet iret equis Vermiculi canerent sy tot plenis viRimus horis a Flosculus, & totidem, diceret , herba sui. Sed tempus rapidis volat irreparabile pennis , Flaminis inque modum , lubricus annus abit. Menstruus impulsis rapitur quoque solibus orbis LEt fugiunt, nullo fraena tenente, dies. Denique praecipitis rota concita vertitur horae, Nec remeare potest , quae semel hora fuit. Invida res, tempus , sua se per puncta trucidat. Se pariter sugiens , se par iterque sequens. Qualis teda suo se flammea sun erat igne , Quae sibi fatalem congerit ipsa rogum
37쪽
Ie redit in proprium saeclorum circulus orbem , Flectitur inque suas annua meta rotas. Non suit antiquis male sabula prodita chartis Qua genitor sobolem commolit ore suam ;Nempe vorax annus mensisque interficit aevum , Seque , fluendo parit ; seque fluendo necat. Hora diem mensemque dies depascit eundo, Bis senisque senex mensibus annus obit, Annus Obit, mensesque, diesque, horaeque recedunt, Et suus in se iterum tempora gyrus agit. Ergo meo exiguum spatium concede dodori Non nisi conresso tempore fata querar. Non esto supremis tempus mihi risibus oro; Noniae it ad risus reste, locusve meos . Pro lacrymis spatium, spatium pro planctibus opto , Haec mihi tantillae , quam peto, caussa morae est , Ite igitur magnis, lacrymae , mea flumina , rivis , Ite, tirite truces ora sinumque, manus. Ite rest os lacrymae saevi te in pectora Pa Imar, Pars bona, dum statis, temporiS, ecce fugit. Sentio, eunt lacrymae, repetuntur, sentio,planctus,
Iam flevi di planxi, sistite, jam satis est.
Hieronymus uis. 2I. ati Paullam. primum homo peccavit aeternitas mortalitato a mutata es , in nongentos oe amplius annos saxinde paullatim recrui cente peccato, in breve tempus bominum vira coniram est. Uri-
38쪽
Utinam saperent, , intelligerent , ac πο-
ou a providerent . De ut. 32. PRoh pudor usq;adeo est homini mens eaeca latur
Ut nisi quae videat, nulla pericla putet Sei licet hoc sapere est , tantum praesentibus angi, Nec procul aspectis consuluille malis: Ante tubas Μιles , dicto parat arma duellos
Cum sonuere tubae, serius arma parat: Navita, quas captat, praesagus prospicit aula sAnchora velivolum nec remoratur iter: Quas veniente metet segetes aestate colonus, Credidit excultis, anth, colonus aeris,
Provida quin etiam metuens formica senectae, Vectat in annonam paucula sarra suam. Ο quid agis, gens eventus ignara futuri Tempora , quae venient postuma: nulla timeri Stamina perpetuo sors nent adamantina filo, Aut cessant triplices volvere pensa colus Falleris i ah nulli datur has placasse sorores; Una licet parcat, de tribus, una serat. Foedera sors pacto sanxere perennia clavo, Concordes stabili vitaque, morsque fide Falleris i ah nimium tibi pacta faventia fingis; Non servant ullam vitaque morsque fidem. Ante, nivem fidis lambent ineendia flammis Iuraque Bedifragis sanciet Auster aquis. Ante , dies nocti, pacem nox anth diei Servet, & infestis accubet agna lupis. Omnia lethi sero late Mors subjugat arcu. Quidquid di hoc Phoebi vescitur igne, necat. Nemo venenatae vitavit arundinis iElum, Omnis ab hac cervix, cuspide, vulnus habet.
39쪽
Hic teneros Matrum rapit inter brachia , natos , Aut cunas, tumulum, caede recente facit. Hic pueros alibi , configit arundo puellas; Hic iuvenes, illic sun erat illa senes. Strataque jam nullo discrimine, iunera miscet Militis atque Ducis corpora mixta jacent. Nee micat aurata tibi Crete se cadaver arena. . Pulcrior aut tuus est, pulcra Rebecca, cinis . Hspice, quid cineres sit Caesaris inter & Iri omnibus en color est unus, & unus Odor. Quid juvat his igitur tantum confidere rebus , Ceu lethi imperio vita soluta ret. Stat sua cuique dies, depleto serrea su Q. Serius aut citius quemlibet urna vocat. Cotimu r huc omnes, huc summus & infimus ordo Ibimus, emenso tempore quisque suo. Ac tum si vacuas animus simul iret in auras, Ut vapor in nebulas extenuandus abit Morsque sor et nostrae quoque meta novissima vitae Mors simul amborum corporis atque animi. Quam bona mors esset posituris morte dolores , Quos nova post vitam, vitave morsve dabit. Qui libet extremam laetus properaret ad horam , Et puto, vi endi vix superesset amor. Sed dolor, heu i non est mors ultima linea rerum :Non necat hic animum, qui cremat ossa rogus. At postquam e terris anima exhalata recessit. Iudicis extemplo sstitur ante pedes.
Ille sedet iustumque & inexorabile Numen
Flammaque sunt oculi, flammaque fulva eaput. Ilia tremens, metuensque oculos attollere Caelo, Dura catenata vincula mente gerit. Ille sinus animi, fibrasque introspicit omnes, Quodque latet tacitum nocte savente nefas. Illa scelus, convicta, suum pudibunda fatetur , N ee vi det, effugio, quem petat, esse locum.
Ille simul Judex testis simul, & simul actor,
Comperti statuit criminis esse ream , Illa memor nullis hanc secti questibus aulam, Heu: frustra effusisse sepelit latrymis.
40쪽
O , quis tune animae sensus, quae cura relictae, Nullus ubi pro se, jure patronus agiti
Nempe voeat montes & inhospita culmina cautes , Antraque queis trepidum condat operta caput,
o Anima i d Judex: d non placabilis urna lovis secum hare meminit, nee eitti dirituit PSed nondum hoc tant i clauduntur fine dolores, Altera adhue restant, vitaque, morsque super: Vita perennanti quae saecula protrahet aevo, Mors longa extremum non habitura diem.
Ah quibus, ah quantis laniabitur haee tormentis Ο quibus, o quantis affluet illa bonis lIlla, suas pascit Divino nectare mentes , Haec, miscet liquida pocula plena pice. Illa , Chely Λ ngeliea, vel gutture carmina landit ,
Haec gemit horrendis exululata sen is . Illa, agit aeternas caelo plaudente, choreas , Haee, salit ad eo lubros , saeva Megaera tuos. Illa, nec aestivis, gelidis nec aduritur astris, Haec surit immitis igne , geluque Vadi, Illa, per aetherios agit otia mollia campos, Haee, agit aeterni triste laboris opus. Illa dolorum expers mala nulla, nec aspera lentit Haee, patitur dirum quidquid Avernus habet ἀο selix opibus, felix tot vita triumphis lo gravis, o tantis mors metuenda malis lVel tua, vel tua nos dubio manet alea iactu, Alea, non alia projicienda vice. Ah subeant vestri geminae sic pectora curae, Ut seme I alterius sors obeunda cadet Augustinus. sold. Cap. 3.
quam ite, ει quid delectabilius exprimi,quam Venite st duaesunt voces, quam nihil bo rribilius una o nibii jucundius altera poterit audiri.