장음표시 사용
201쪽
maxima totius cleri contradictione, idque multam Imperatori, ejusque administris invidiam , peperit. contentionesque excita vit . Non in praesens modo, aut finitimum tempur, sed ct in longe censequent, ait Anna Comnena quibus somitem praeceteris dedit Leo Chalcedonensis Antipes, non ille quidere valde doctu; ,
cui eloquens, ceterum viriotii cultor homo duris austerissique moribus . Qui non modo hoc tempore, sed iterum, dum Schyticum Alexius hellum gereret . & ecclesias iterum expoliasset, asperioribus verbis, quin & contumeliis , Imperatorem lacessere non desinebat, ob eamque rem , tamquam suspectae doctrinae reum, quasi imagines, non relativo, sed absoluto cultu adorandas esse doceret, sua sede dejectus, Ad Pontum
exuisire justus es, ubi presiderat Imperator, ut officiosi me
exciperetur , curareturque copiose, quamquam ille contumacia
se inpolvens μν , ct in concepta here ei adpersus Augustum
ira animom , ui apparebas obfirmani, oblato ejus uri libero, litote noluit. 13. Cum in deterius Imperii status rueret, ac undi. que cladibus premeretur , idem ipse Alexius Cautior experientia factus, legem non multo post vulg/vit, quam bullam auream dixit . qua se peccasse testatus est , eaque non soluin se peccasse satetur, sed omnia restituturum pollicetur. Si modo qua orbem univerjum exagitat, procella de vierit. Imperioque satur melior repitutos fuerit me. Haec, aliaque plura in eam rem, postea sanctionem tunc editam his verbis clausit In hujus enim rei confirmationem universis Ecclesiis tuis sanctis Bune aurea bulla obsignatam orationem, tanquam turum aliquod antido.
Ium oppesdi : ut quicunque posthac Derorum Dinodiorum quodpiam contrectare ausus fuerit, impii sacrilegii nomine apud te , ct μοι quosque homines censeatur. Dat. mens Augusso quintae Indictionis . quater anno millesimo quingentesimo nona gesimo , quo quidem tempore pium quoque θος Deo subditum Imperium nobis designatum est. Anniversaria nempe die. Hactenus bulla aurea, aureis revera litteris digna. est ibidem Baronius ; & sane non sine cum maxima disticultate obtinere id potuit ab ecclesiae ministris Imperator. cujus orationem ad Clerum & populum tunc habitam historiae suae inseruit Anna , id etiam precavens , ut minus tantvm ad ecclesiae usam necessaria, vel etiam stiperflua inde sumeret. cautione facta se quantocius cuncta restituturum , quod &fide Jasu CHF.
tos ecclesiis restituit. Apud Balsa
202쪽
AN. Iz83. Henricus Rex urbem tertio obsidet, Leoniis nam urbem occupat,
Synodus a Gregorio indicitura 2 HIs T RI a
fidelissime praestitisse eadem narrat Anna, ac subdit. Hαι loquutus Imperator, mox dejecto vocir sono , se tamen . poenae obnoxium humiliter professur es. se se condemnans, inde rursus explicare brevia. catalogos scilicet, vel indi .culos custodes illorum jubet, inirequae aestimationem ac fum-rgram ablatarum rerum . ac satim Antiphonetae seu custodi vel ecclesiarum curatori notabilem auri summam in annorsingulos pendendam a curatoribus fisci consituit . Euod & in hunc diem perpetua fide praestitum es, ait Anna, ac exemplis confirmat, ut ibidem videre est ,
JESU CHRISTI AN. io 83. GREGORil SEPTIMI PAPAE II. ALExII COMMANI IMP. S.I. Tertiam adversus urbem hoc anno Io 83. expeditionem Henricus Germaniae Rex suscepit, ac Leonina tan . tum, seu transtyberina urbe occupata, re in icta inde discessit, ut his verbis narrat Protosipata in chronico ad hunc annum . Rex Romam adveniens, carpit totam regionem trans
Diberim, in qua Apostolorum Prine is eminet Templum . mense Iunii. relicto istidem praesidio suo . ct filio in castello quod ipse illie satim construxit, ad debellandum Gregorium, qui in Laterano , Caelio monte se continebat, cum qua draginta obsidibus Roma secessit in partes Dusciae. Ad urbem
vere instante reversurus: de adventu Henrici ad urbem hoc anno , gestisque ibidem agens Petrus Diaconus in chronico Cassinensi, Guibertum Antipapam cum eo adsuisse tradit,
Henricus Romam advenit, ct portuum S. Petri per vim cepit. .ex magna parte defruxit . atque Archiepiscopum Ravenna. rem invasorem Apostolicae jedis absque consilio , ct voluntate
totias Romanae ecclesiae constituit oec. Eademque Bertoidus , qui etiam schismatici Gaiberti ordinatores nominat, utrumque tamen res duobus annis gestas in unum confudisse adnotant Pagius, & Muratorius r 8c sane ex rerum gestarum serie aliisque chronographis Proto spata. Uspergensi Abbate, &Lam herio, Guibertum in Antipapam anno tantum sequenti Cognoscimus ordinatum suis. . 1. De gestis autem Henrici hoc anno haec addit Beristoldus . ad urbem accedens satim juxta S. Petrum quemdam monticulum . nomine Palatiolum in caseilum erexit , eique miliis
203쪽
miliIes inultos, ut impugnasent Romanyr, imposuis, qui eum Iasu Cna. Transtiberinas Urbis regiones intrare nullo pasto permittebant. as. io83.-ιti tamen jam ex Romanis consenserant, partim pretio inducti, partim multis promisionibus seducti, omnes tamen aequaliter jam triennis impugnatione nimium fatigati. Euid psura Z Omnes pene Romani praeter Principem Salernitanum . hoc laudaverunt, ut Papa Gregorius Synodum in medio semisi eouigeret Romae, eQus Synodi saluta de causa regni nec Henriso, nec Romanis, immo nulli penitus hceret praenaricari: Heaericus quoque ituris ad illum S nodum , ct redituris Deuritatem jurejurando fecit. Unde Papa omnerreligiosi Episcopos Abbater ad SInodum litteris suis voca. vit. Quae autem usque ad Synodi tempus fieri contigerint, ita pergit scribere : Reverso ergo Hesries Longobardiam. milites ejus , quos in caselio prope S. Petrum dimisit, repentina mors pene omnes invasit, inter quos, in Udatricus Go. heaebeim ipsa Ecclesiastica communione heu miser interiit. . auctor hujus schi utis o incentor conspirationis . Ex quadris. gentis autem militibus, qui in illo eanello pro custodia dimisyant. vix triginta gladium S. Petri, Hunt, concessa vita. evaserunt: ipsum aurem eastellum a Romanis penitur solo adaequatum es. Henricus ergo, Ravennate suo interim Ravennam trasmisso, ad praedictam SInodum profectur est, quos. Legati Teutonicorum Principum ire debuerant, sed ase Henriso in via apud forum Cassii capti sunt eires festum Sancti Martini, licet omnibus Synodum illam petentibus Dearitatem juramento promiserit. Unde Romani contra μα-
risum murmurare coeperans. Erant autem religiosissimi monachi , ct cleri, quor in captivitate fecit cruciari r eum quibus Ottonem venerandum Osiensem Episcopum eaptivarum . fidelicet ad ipsum ab Aposotica Sede transmissum. Multi tamen ex Francigenis ad illam Θοodum tam Episcopi, quam Abbates perpeη erunt . Meliores satem Episcopi, .domino Vlolico magii nec arii, id est Hugo Lugdunensis. Regi. naidus Comanus specialiter ab Henrico ad Synodum pervenire prohibiti sunt. Dominus tamen Papa Synodum tribus diebus solemniter celebravit: ct ne muricum iterum specialiter anathematizaret , vix a Sysodo exstratus: omnes fames excommunicavit, quicumque aliquem ad S. Petrum. O Papam venientem impedirent quoquo modo . ..
204쪽
AN. IOSI. Henricus Romanorum animos solli- ei tat . De enrona Imperii Hen. rieo tribuen.
3. Nec solum ad synodum in urbe celebrandam causam suam se commissurum finxit Henricus , sed etiam se ab Gregorio Imperialem coronam suscepturum, his artibus Romanorum animos sollicitans, ut tandem se in urbe admitterent, unde Cencius Camerarius libro de censibus cap. 3. Sic tertio quoque anno idem Rex ad obsidendam Romam reversus:
Ied quia se ipsum excommunicatum a Cluniacensi Abbate nempe Sandio H ugone atque aliis Religiosis Deum timeηtibus pro certo haberi cognovit, ut eorum simplicitatem melius circumvenire posset, ad eallida se orgumenta eonvertit. Poscoptionem itaque Ossiensis Episcopi, in aliorum multorum, quor σ1'ccepit absolutos dimit i. universis Romam visitare volentibus firmam Iecuritatem dedit . quam . juramento publice confirmavit, ct ut popularem Iavorem omπino consequereturo gratiam, in publico dixit, quod a Domino Gregorio Papa Imperialis coronae dignitatem vellet accipere. God postquam populus Romanus cum Religiosis viris audivit . non mediocriter laetati sunt omner . ct ad vestigia Ponti Dis Iachomabiliter accedentes ipsum cum magna inflantia exoraverunt, ut patriae jam fere perditae miseraretur. paterna elementia condole. ret. Pontiqex autem qui pro tulisia Ecelesiastica liber Ioteruenda , si rationabitis causa exigeret, mortem subire paro δε- simus exi Iebat, consanter in hune modum respondit: Ego versutias ρο eauiditates Regis frequenter expertur sum , sed A vult in iis,. is quibus manifeste peccavit, Deo . Eccles satisfacere , ipsum libenter absisam. Imperialem coronam cum benedictione imponam, atioquin nee debeo. nec possum , vos in hac parte nullatenus exaudire . auod verbum cum Rex remordente eo scientia denegaret facere , O populus Pontilici per plures dies vebementer insaret, ut asque satisfactione Regem faesciperet, ct Pontifex ad eorum excar preces Omuino permaneret immo=ilis . Rex paulatim ecpit popularem favorem pecunia, ct tenore sibi adquirere.
4. Inter cetera pacta cum Romanis ab Henrico, inscio Pontifice , conventa, narrat Berto idus, Romanos eidem promisisse se effecturos, ut eoronam Imperii ab'Gregorio obtineret . Quare cum tempus advenisset . uus nesciente Papa
hoc se effecturos Henrico juraverant, ut aut Gregorius Papaeum incoronaret . aut alius, quem ipsi illo . Gegorio scilicet expulso , eligerent. 2uod juramentum licet in preterita aestate
205쪽
factum fuerit, omves tamen intimos Papae usque ad terminum pene latuit. Adveniente ergo termino . Romani Papae de juramento manifesaverunt, dicenter se hoc jurasse . non ut Papa solemniter regali unctione incoronaret, sed tantum simpliciter ut ei coronam daret. At quid tunc Gregorius iis quidem an. nuit, ut tamen justitiae consuleretur. Pergit enim : Asnuit ergo Papa eorum votis, ut eos a juramento absolveret, videlicet Henrico , si vellet cum jussitia, sis autem, eum maledictione coronam daret. Unde Romani mandaverunt, ut veniret adaecipiendam coronam cum jussitia . si pelles . M autem de ea.
sello Iancti Angeli per virgam sibi demissam a Papa reciperet:
Cum oblatam coronam eo modo recipere recusasset Henricus, se ab juramento liberos jam esse Romani testati sunt . Ae Domino Papae multo firmius . quam primum consilio,
auxilio adb ere. Henricus vero cum nec vi adhibita , nec promissis. urbem invadere potuisset, furore exardescens inde recessit. S. Gregorius vero e tanto periculo vix ereptus, synodum in urbe celebravit, cui ex Gallia. vel Germania vix aliqui Episcopi. Henrico prohibente. adsuerunt. ut synodi acta testantur; Anno ab Incarnatione Domini millesimo octo. gestino quarto , qui a Kal. Septembris incoeperat , vel etiam anno IO83. ut ait Pagius not. s. Pontificatur vero Domini Gregorii Papae Ieptimi anno undecimo , duodecimo Kal. Decembris presidente eodem Apostolico . eelebrata es tribur se. bus in Lateranensi Basilica Synodus . in qua fuerunt Amehiepiscopi, Abbates Campani. de Principatibus atque Apulia, pauci quoque Gallicani. Nam plurimor Henrici 0ranni perfidia iter retro vertere compulit, qui Osiensem E scopum de Apolloius legatione redeuntem. coπtra fal. ct 1iramenti fidem capi jussit. sive permisit. Quantas urbi calamitates Henricus hactenus intulisset, Gregorius exposuit,cujus etiam in se statione factum fuerat . ut tribus praeteritis annis nulla ibidem synodus celebrari potuerit . Ceterum Dominus Apo.
stolicus in eadem onodo de fidei forma , ct ebrisianae re
ligionis conperiatione . sed in de robore animique conflantia ad praesentem pre furam necessaria , o .non humano sed ange. Iteo patenter differens, die terIia totum fere conventum in ge. mitur , m lacrymas compulit, sicque concilium Apostolisa bene dictione Miscatam in pὐce dimisit . Hactenus synodi adta.
synodum ceaelebrat, gesta. ibidem . Labb. tomo
206쪽
a- Η I 2 T O R I A Jasu CKa. is. Interea cum Henricus in urbis obsidione adhue perihu. io 83. sisteret. Hoc audito , ait chronici Cassinensi , omnes fere Norimanni illarum partium homiπe1 uno animo , unaque voluntate foedus eum conira NorImannor , quorum durissimum erat Imperium, id eurico ine' eonspiraperunt , ut euis Imperator Romam transiisset . in μθ ' - . Campaniam profecturus , omnes tu illor unanimiter in fur-so. geresse. Quare Norim anni , ut Initans VItarent periculum, ne Henricus Romanis. inco Iisque sibi junctis , eos inde expelleret, Desiderium Cassinensem Abbatem . & Romanae ec clesiae Cardinalem rogarunt, ut ad Henricum pergeret, ac foedus cum iis , & Henrico componeret , eaque occasione de ineunda inter Pontificem, & Henricum pace satageret , irrita nihilominus haec consilia fuisse rerum gestarum series demonstrat, nam his statim subdit is auctor
Henricus De 7. Interea Imperator per Marsorum Comitem epistolam siderium ad patrem Desiderium scripsit, uι jam ad se pergeret, monis F. ς νος-x eam pero epipolam Me nihil omnino respondit. Scripsit illi alteram plenam minarum, commotus , cur nec se odierit . nee litteris suis responsa dederit, mandans ei ut Farfa ibi maturaret occurrere, alioquin obfuturam sibi graviter tarditatem suam . Ad haec rescripsi Desiderius, pro salutatione, debitum fidelitatis obsequium in fronte episeolae scribens. Et
eam in eis li Ieris multas allegaret rationes , quod Nortinav-norum causa illum adire non polpi, fed si de pace cuin Romano Pontissee tractandum esset . lorum inveniret illum adeundi , offerens , ut illum ad pacem animaret, neque regnum neque sacerdotium in tanto difidio incoluine ροι- re coosere et Imperator iratur , multaque adversui Desederium indignatione commotur, Nuntiis suis, qdios ad Principem C pux misit, omnino interdixit, ne De derio couoquerent r. mandavitque Principi, ut illum pro viribus laederet, ni po' esua adiisseι Imperatorem , sive Regem Henricum.
Desiderius , 8. Cumque minaces alteras litteras tum ad Desiderium, ad Henri- cum ad Cassinenses Monachos scripsisset Henricus, ac ut ad
um profici, se in Paschate venirent, jussisset. Romuηο Ponti Di euncta It -- - - ieris suis Ignificavit , Did sibi esset ageodum, ut moπρονet , crapis, ait auctor, di convocatis monachis , quam imminens. graveque periculum monasterio instaret, exposuit. Postquam pero Prinseps Capuanus , ae Normanni omnes ad
207쪽
seum ire hortatus es; Ipse quoque ire disposuit, omnia pro Iasu C a.
monasterio suo sustinere , & pati paratus, non enim animam AK. io 83. suam pretiosiorem , quam Sanctissimum Patrem Benedictum se facere testatus est .
9. His dictis, prosequitur auctor, Patri Benedicto se Desia,flitoremendans iter arripuit, ita tamen Deo protegente . caute eongressasse gessit, ut in toto illo itinere , edi omni mora , quamplurimi cum Henrico est Imperatoris Cancellarius sibi occurribsent, neminem fit Rςῖς 'sculatus cum nullo eorum oraverit, comederit, vel biberit.
Postquam pero Albanum pervenit, neque ipse per se Imperatorem adiit , neque ipse ad illum aliquem misit, sed per totam ii Iam hebdomadam minae ab Imperatore intendebantur. Manda Θat enim , ut sibi fidem juraret , homoque ipsiur fleret , ac monasteriam ex manu sua susciperet. Euae videlicet omnia Dosuerius eonfianti animo o- forti contemnebat, dicens ,se non modo monasterii causa , sed ne pro mundo quidem toto id facturum . Cumque ipsius rigidam animum Imperator, inflexibile propositum cerneret, iratus valde es, praecepitque Primcipi Capuano, ut acceptis scam Nuntiis, ad monasterium pergeret , eisque ipsum ille asignaret. Sed cum Princeps multa illi bona saepe de Desiderisi loculus esset: eo tandem ad illum perducto , ita mutatus es ut ipse eorais Principe amicum illum oppellaverit , oraveritque . ut de acquirenda Imperii corona , irae sibi Iautor existeret. Et quia f/perioribus collata Des- aerius levia existinabas , factarum se pro viri r . Principessante , promisit. Et eum exigeret . iat virgam Abbatiae ab ipso reciperet, resondit, quia eum Romani Imperii coronam
eum habere vidisset, tune s sibi sideretur, Abbatiam ob ipso
reciperet , fl vero nollet, dimitteret. Eique ambiguo respouso dato, iratum Regem placavit. paratus sane Abbatiam potius dimittere, quam Regis Romanae ecclesiae hostis insensissimi auctoritate, & Imperio retinere. Io. Pos haec Imperator accepta a Prineipe Capuae ma- Desiderius gna pecunia , per praeceptum aurea bsilia roboratum . confirma- η 'φ'L. Apit ei Cupuani Principatur omnes pertinentiat , reservato Hi . ii 's. P. perio monasserto G sinensi cum rebul omnibut, sic per' eieci desen. tinentiis fuit. Interim quom tu illic permansit Desideriur . θ. dit. pe diebos singulis eum fρV opis , qui eum Imperatore aderant. de Apostolicae Sedis dignitate contendit , praecipueque eum Ostiensi Episcopo, qui etiam Gregorio Papae sapere videbatur .
208쪽
cum Alexio Imp. & viis ctoriae a
Cumque illi prisilegium Nicolai Papae . quod eam Hildebraam do Archidiacono . oe Episcopis centum viginti quinque fecerat.
proferrei. salutum fuerat, ut nunquam in Romana Gelopa sine Imperatoris nutu Ponti ex fleret, quod si eontingeret fieri. seiret . Ρ hujusmodi non pro Papa habendum , sed
Mematizandum : Desiderius hujusemodi rationibus oecurru, dicens: Neque Papam, neque Archidiaconum , neque Episcopum aliquem seu Cardinalem , pel quemlibet omnino hominem
licite facere id potuisse: Sedes enim inquit osolica do
mina es nostra . non ancilla , nee alicui subdita . sed ore. nibus praelata , ct ideo nulla omnino ratione Iub jugum a quoquam mitti potes, quod a Nicolao Papa factum esse injuste profecto, ac temere praesumptum est. Haec & alia sumisma cum libertate. Regis, aut Aulicorum iram spernens, quotidie cum eis contendebat , justisque eos convincebat rationibus , Guiberto praecipue , quod Romanam invasisset smdem exprobrans, ut is auctor narrat . ac tandem Desiderius
accepto ab Imperatore praecepto, seu privilegio, aurea bulla munito de pos sione totius monaserit petita remeandi licem tia , ad filior μοι tandem atque ad monaserium rediit. Haec Leo . qui & subjicit de sancto Hugone Ahhate Cluniacensi tunc invisente Cassinense Coeno hium : His remporibur Hugo venerabilis Cluniaeensis Abbar. vir vita fama ce- ebris ad patris Benedicti timina adsenis. Euem penerabilis Desderius, ut tantum decebat virum magno cum honore fuscipient, ct societatem Cluniaeensiore Fratrum nostrae apud iLIos , σ' illorum apud nos Congregationis memoriam perpetuo habendam fingulares illi viri decreverunt. Hactenus Leo, subjiciens aliqua de transitu Gregorii monachi viri sancti ex
hac vita ad Deum, quem consulas, si scire cupis. I. Robertus vero Calabriae. & Apuliae Dux relicto ad persequendum cum Alexio Imp. bellum in Illyrico Bo-hamundo filiorum maximo , ut anno proximo diximus , ejus dem filii opera, & industria , Alexium aperta acie non semel fugavit , oppidaque ditioni ibae adjunxit . ut pluribus lib. s. Alexia dum narrat Anna Comnena . Relictar in II-6rico ferox juvenis, ait , id est Bohamundus, non magirpatris mandatis, quam proprio impetu in oecasionem conferendi cum μ' ratore , nempe Alexio , prchir IOIus inminebat .
Ergo ossumptis secum tum suis copiis, tam Romanis trans-
209쪽
fugis, qui desperato Imperatoris fortuna victorem secuti , non
plebei Iolum, Ied piri etiam insignes magno numero ad Rai- mundum accesserant, quibus adjungendi Praesens urbium aeregionum, quae nuper ditioni Roberti subjectae fuerant. tum his omnibus per Bogenetiam profectus Ioanninam tenuit, omcupavit muniit , inquit Anna Comne na lib. s. pag. I 33. Ioanninae Goliae oppidum , olim . Casiope dictum . His Imperator auditis, eonfepim summa diligentia collectis eviis Consontinopoli erumpit mense Maio . sed Alexius Impe.
rator his acie victus, fugatusque fuit a Boa mundo . Postea tamen Alexius Turcorum auxilia imploravit ; & cum Bre- mundus Larissam obsidione cinxisset, auxilio Larissensibus umnit. & castra Normannorum cepit, multis necatis, qui illic reperti sunt, & praeda omni ac spoliis potitus est . ut suisse ibidem narrat Anna , quae sequentis libri initio Ca- floriam ah Alexio expugnatam refert. quod Zonaras sub mense Novembris Indict. vir. anno scilicet Currenti , contigisse adnotat. Ac multa ibidem de varia hujus belli sortuna deque in vincibili Gallici equitatus vi, mutuisque ad fallendos hostes artibus vicissim adnibitis refert, quae ibidem videri possunt . ia. De Alexit autem reditu ad urbem regiam postquam Castoriam recuperasset . haec subdit Anna . Imperator tum ejecto Castorio Comife Briennio . qui in locum Bohamundi fratris successerat, latinis quos in partes suas traxerat, comitantibus rediit. Deinde addit, quod poli adeptam victoriam, praecipuos Boha mundi Duces ut ab eo deficerent. sollicitavit, quos toto triennio stipendiis suis frustratos suis. se sciebat , iisque si ad castra sua transiissent . amplissima stipendia cum militari dignitate promisit. vel si ad sua re. dire cuperent , tutum illis iter per Hungariam daturum. Tandem Alexius his gestis . Victor tropharis ρositis eum in umbem regiam inveheretur, Kal. Decembris indictione septima .
Augusam Dam conjugeis in ea Palatii parte diversantem repeν it. quae olim puerperiis Augularum est dieata cor
hic antiqua appellatioue Porphyra sipe Purpura vocantur et unde PorpΘirogensiorum nomen Orbe toIo Romano celebre
profluit . Ibi circa diluculum die sabbari nata ipsis puella
es . haud dubiis linesinentis patrem refrens . ut notarunt jois tum , praedicaruntque qui viderunt. IIIa ego fui. Haec Iasu CKR.
210쪽
Jasu Cust. Anna Comne na de se ipse , cujus Historia . quae Baro
AM. io 8; . nii tempore non extabat . nobis magno subsidio est, ait Lib. 6. pag. Pagius , qui praeterea adnotat, quod mater ejus, triduo an. I 66. Iequam Alexius in urbem advenisset, ut partus dolores praesensit, Crucis forma ventrem signavit, dicens. Mane puer,
ct expecta patris reditum , quod se liciter eidem accidit, ac alteram deinde postea staminam edidisse addit, tandem idest quadriennio post , indictione scilicet undecima currente puerum etiam peperit -
Italus qui, i 3. Cum in urbem Alexius Imp. rediisset, perturbatam
h e Ea Is eccleuam factionibus Itali cujusdam nosam haeresim
dees.siim Dorgentii , extinguendae totis viribus incubuit, ut narrat tuebit. Anna ejus filia . de ejusdem autem haeresis rumoribus exci--nna comn. tatis actura, de auctore primum multa praemittit: Fuit is,
lib. pag. ait, ut nomine, si e ct origine Italus, Siculus scilicet. βuo δε MDqq autem casu . quave fortuna isse Italus CPolim venit, in urbem
mentiarum, artis ratiocinandi nequaquam tum egenam , nsio , ait, nam tunc non mediocriter litteras CPoli excultas fuisse addit, quarum studium excitare , revocareque conatus est Alexius. Italus porro, de quo ibidem agitur, Psello philosopho se erudiendum dederat , sed cum ferocientis ingenii esset . ac dia. lecticae peritissimus, sophisticis cavillationibus delectabatur, turbidasque contentiones undique excitabat , de quavis rem agno clamore jactans. Si hoc tale est, delaede inferent aliud quidpiam ex eo connexum, aut ei simile, uno verbo scitola. sticis argumentis plurimos in sui admirationem traxerat, ac Michaelis Duca: Imp. fratrumque ejus gratiam promeruerat: in Italia deinde missus cum Imp. Michael expeditionem a J Italiae Iittora Imperio suo vindicanda misisset, ac CPolim reversus in monasterio SS. Quadraginta martyrum, seu Pege, vel Qntis habitavit, ac inde cum Psellus in monasterium extra uris hem relegatus esset, Philosophiae cathedram ascendit, sum musique Philosophorum declaratus est , hominem tamen Dialecticae tantum peritum , efferatique ingenii suisse addit, ita ut nemo in disputando resistere ei posset . nec quemquam obstinato sibi animo adversari patiebatur , cum non solum verbis, sed manibus etiam certaret, nam ad barbam flatim utque ad pilos pellendos involabat, hoc unum in eo laude
dignum fuisse adnotat Anna , uuod satim ubi pereesserato persarium, lac mis obortir rogabat veniam , ct parηiten tiam