장음표시 사용
191쪽
foederis conditiones admiserunt, & conventu habito in sylva ad Isaram fluvium , in loco , qui Capua dicebatur , Coloniensis, Trevirensis, Bavembergensis, Spirensis , & Trajectensis
Episcopi ; ex altera vero seu ex parte Henrici MOguntinus, Magdeburgensis , Paderbonensis, Hilde misi mensis, Geuchadidus Salisburgensis Episcopus, oblatas ab Henrico couditiones nullatenus admittendas esse longa oratione dixerunt, quam integram Bruno Saxonici helli scriptor .co evus recitat, atque in his chronicon suum claudit, haec de gestis ibidem addens.
Plostri pero dolos illorum , Henricianorum scilicet , percipientes , quos propterea tam longum lcmpuI , mensium sex pa- eis habere volebant, ut hi, qui domi remanebant est ent tuti, donee illi, qui in Italiam pergebant facerent, contumeliam Apostolicae dignitati. Responderunt se potius integram per
petuamque cum iis pacem, non temporariam, habere vet.
te, &c. Quare colloquio disrupto , ab invicem disceditur, tantum per septem dies ultrinsecus pace data. Principes vero
Saxoniae. ceterique Germaniae nuncios huc illucque miserunt, rogantes, ut Henrico, filoque ejus excepto , quilibet alius in Regem eligeretur, ac mense Junio cum ad Locum non longe ab Avembercti coii venissent, de Rege eligendo tractatu ibi habito, tandem Ut Herimannum inter Lotharingiae Principes, nobilitate , & militari virtute praeclarum , Regem eligerent, unanimiter consenserunt, cujus electionem adversiae partis Pria, cipes , ne perfice etur, modis omnibus disturbare quaerebant. ait is auctor, Ottonis Ducis animum praecipue sollicitantes, cumque ab Herim anni electione , tota transiisset aestas, ac an electioni suae, & consecrationi in Regem assentiretur du-hius haereret Herim annus , accidit, ut equo excidens, crus sibi frangeret, quem casum a Deo sibi, ob recusatum Regnum, immissum fuisse suspicatus, se peccaste consessus est ,
ac missis legationibus, se civibus suis fidelem imposterum sem. per futurum repromisit. Unde Principes Saxoniae valde laetati Regem suum Herimannum cum magno tripudio Glosariae su- Iceperunt, paucis diebus ante natalem Domini ; in natali pero S. Mephani Protomororis a Sigefrido Moguntinae sedis Archiepiscopo in Regem penerabiliter es unctus quum jam annus Incarnationis Dominicae io 8a. fuisset inceptus. A Natali scilicet Christi Domini die, ac proinde hoc desinente anno Ilerim anni electio, & inauguratio in Regem facta est, non
192쪽
Iso HIs TORIA Jssu C sa. vero anno sequenti, uti Baronius , Pagius, aliique scribunt AN. io 8 a. quemadmodum a Muratorio, & Mansio adnotatum est. eum demque cum labenti an . IO8 I. Bertoldus Constantiensis, Sige bertus aliique alligarunt. Haec tamen Herim anni in Regem ele. Elio Germaniae vices vix mutavit, nam testibus Annalista Saxone , & chronographo Saxonum , idem Herim annus paulo
post, Tam I uir, quam alienis ea it in isrepe despectui esse
uti posthac visiuri sumus. JFSU CHRISTI AH. Io 8a. GREooRII VII. PAPAE IO.
ALAxii COMNANI IMP. AN. 2. Secunda e X- peditio Hen riei in urbem irrita reddi
I. Hoc etiam anno, vere ineunte alteram adversus urbem expeditionem tentavit Henricus, ut Gerhertum Anti-
papam in Pontificali sede collocaret, iterum tamen re in se Ela in Longobardiam rediit. de quibus haec summatim chro. nographus Protosipata . Henricus obsedit Romam. ur vi inreoiret, ct faceret ibidem Papam Ravennensem Archiepiscopum , sed minime potuit. Eadem plane Cardinalis de Aragonia narrat. Auno quoque secundo per Spoletanum Dueatum ad urbem iterum redivit, oe per totum Euadragesimate tempus ipsam Romam cum multa hostilitate obsedit; adveniente vero tempore Pashali, ut aestivum talorem devitaret, per compitalcipitatis exercitum disribuit, ct ipse in Longobardiam cum paucis reverti IIuduit ; Guibertum pero ad Tiburtinos dimiis
sit, ct exercitui Do praefecit, qui postposito sacerdotio , per
incumbentem aestatem agros, o segetes Romanorum devastavit, ct alia mala tamquam vir sanguineus eisdem Romanis intu. Iit . Haec ipse, Berto Idus vero Constantiensis in chronico coaevus testis addit, quod cum urbem invadere non posset.
Ignem in domum S. Petri per quemdam traditorem immittere voluit, sed Dei misericordia protegente non potuit. Cogitavit enim , ut die improviso portas irrumperet, si Romani derelictis propugnaculis aὰ incendium restinguendum concurrerent, unde ignem doωibus quibusdam S. Petro conriguis immitti fecerunt. Sed dominus Apostolicus huis persutiae obviavit. Nam primum vis incendio, omnes milites Romanos ad propugnacula defen
denda transmisit, ipseque Iolus poeta S. Petri fretus . facto fl-
gno Crucis contra incendium , ignem progredi ulterius non
193쪽
alii ue nonnullis, tuoque Apostata Guiberto in Tiburtinaurθe ad infestandor Romanos derelicta, ipse Longobardiam
revertitur . Hactenus Berto idus. Boni Zonem Sutrinum tunc Episcopum doctrina , S pietate clarum ab Henrico captivum in Germaniam duehim fuisse scimus, qui cum Gregorii Pontificis defensor acerrimus esset , ab Sutrina sede ab Henrico dejectus. Cum pura , aerumnosaque mutasset exilia, pervenissetque Placentium , ibi careotici ejusdem eloitatis dixerunt Episcopum . Ughello teste anno eirciter Io 86. ibique etiam pro pietate decertans anno Io 89. martyrium subiit. De quibus postea. g. Inter ceteros, qui Gregorii partes sequebantur, totisque viribus tutabantur, Mathil dis Comitissa primum locum obtinebat, quae armata undique manu schismaticos exagitabat, ob quam causam , Henricus in Longobardiam rediit. Ad debellandam Mathildis provinciam, quae cum Papa ten hiat Gregorio. Ait Proto spata ad hunc annum, ac pluribus narrat Donizo in vita Mathil dis, his versibus.
Orde pio flagrans Mathildis Deida Iampar Adper jus binor Domini Crucis bos inimicos , Henricum scilicet, & Guibertum Antipapam. Arma volutantem famulos, garum propriamquς Excitat, expendit, insigat, praclIa gessit. Deinde post aliqua Nam quor damnabat Rex, pellebat, spoliabat Ponti ices, monachos , Clericos Dalor, quoque Gallos
Ipsa recipiebat, fovebatque, ac praecipue, ut narrat, Gregorium Papam , & Anselmum Lucensem Episcopum . qui Mathil ditamquam consiliarius ab Gregorio datus fuerat , cujus consilia tequens , ut subdit. Nam quos ipse valet propos conpertere mater Euanti cumque modis quit, Vis in omnibus horis; Multos cum sudo , inultoI munus tribuendo,
194쪽
etesesiae Cl. nusinae Gre. gorio mittit.
Pugnando plures, Castellaque saepius urent Regis obsequio jugiter disjungit iniquo,
Ultramontanis ae Principibus sibi charisi Errores Regis scribit vitare rebellis. Sicque Deo multum generabat credula fructum, Gregorio Papae proceres servire suadens, Mittere cui gratis erebro solet in Lateranis Xenia multa nimis, quam Papa pie benedicit. Bis centum libras domus argenti Canusina Tune misit Papae , quam debet Papa beare
3. Inter cetera , cum pecunia Gregorius indigeret, Anselmo suadente thesaurum ecclesiae Canusinae ad eum misit, novem scilicet auri libras, argenti vero septingentas, ut in appendice ad vitam Mathil dis his verbis refert auctor . Anno domini io 8a. Comitissa Mathilda cum Anselmo Episcopo , qui ct picarius erat Papae Gregorii VII. in illis diebus in Longobardia , uesaurum Ecelesiae Canusine postulavit Abbati Gerardo , qui tunc praeerat praefatc Ecclesiae, ad dirigendum Papae pro defensione Romanae Ecclesic , quae illo tempore per.
Beationem grandem habebat a Guiberto Haeresiarcha. Itaque praenominatuI Abbar una cum congregatione fratrum , fidelem amorem dilectionem habens in B. Petro , ct Romana Ee-ιlsa, micario ejus ct Comitise petitioni, alacriter thesaurum obtulit, qui xx. Iv. coronae erat, ct una illarum ex auro cum crucicula una itidem aurea , ct duae tabula altarium argenteae , ct copertura argenti arcae altaris Sancti Apollonii thuribulum grande argenteum . auod decoctum Canusi septigentae librae argenti fuit , ct novem librae auri oee.
Anselmus gereret, ejusdem epist. ad Guibertum indicat; cum enim Guibertus eum ab tanta cura qua pro Mathilda gerebat re vocare conatus esset, Anselmus haec rescripsit. βuod autem ob- fccrai perJVum , ne nobilismain forminarum amplius eircumveniam, deludam , in fallam, Deum Iesem invoco, nihil teris renum , nihilque carnale in ea, pel ab ea ex intentione concupisco, G sine intermupone oro, ut ab θος seculo nequam eripi merear nimio olfectus Iaedio , quia incolatum meum prolon gari video, serviens die ac nocte in custodiendo illam Deo ,
G sanctae Matri meae Ecclesi cujus praecepto mibi commissa
195쪽
es, ero quod multa mihi retributio per gratiam Dei
in ejus custodia excrescat, quae non in vanum sua dispergit, sed indeficientem in caelo thesaurizat thesaurum, quem tinea non demolitur, ubi fures non effodiunt, nec furantur , parata pro defensione iusitia non solum terrena omnia distribuere, Ied que ad sanguinem pro vepra con sione ct reverentia ad sanctae Ecclesiae gloriam ct exaltationem certare , donec tradat Dominus inimicum suum in manu feminae c.
Interea dum totis viribus Gregorii partes Anselmus sequeretur schismaticorum factio Henricum in urbe Luca admisit, atque inde Anselmum ejecit, de quibus haec Poeni. lentiarius Presbyter in 'cjus vita. Illi idest schismatici . insolabiter dolenter . quod excommunicati essent, civitatem commoverunt . ct freti auxitio perditi si mi hominis Henrici Regis Episcopum expuleruσt. praedictae Mathildis penitus rebelles facti sunt. Caput omnium erat Petruι Diaconui per diti simus o contumax praeco Henrisianae haeresis, qui eodem vi-pente A elino es Lucanas intrusus pseudo Episcopas, facturposmodum Giberti pseudopopa acerrimus defensor oeci. Haecis auctor, Henricum vero Lucae hoc anno fuisse diplomata ab eo data testantur quorum mentio apud Florentinum . &
6. Gregorius autem Papa cum indictam hoc anno synodum ob Henrici in urbem adventum celebrare nequaquam potuisset, quod etiam sequentibus duobus annis contigit, ut se ab vulgatis adversum se criminationibus, quasi indiscreta aelo & oh Iatam in Henricum Imperatorem lautoresque ejus excommunicationis sententiam malorum omnium , quae exinde tu ecclesia , & in Italia , vel Germania contigerant, auctor fuisset; ut igitur hanc a se culpam depelleret Apostolicam pro se ipso epistolam ad omnes Episcopos, cleis ricos, & laicos . qui Apostolicae Sedi fideles perseverabant, dedit, qua totam causam Oecumenicae synodo judicandam remittere paratum se esse testatur, neque se Episcopis . ac Principibus Germaniae jussisse , ut alterum sibi, seu Rod ubphum Regem eligerent, admonuit: epistolae hoc est exoriadium . Notum iobis facimus , ebarismi fratres, filii. nos adinodum desiderare, ct Apostolica auctoritate pelle sancire, ut generatis Inodus congregetur in loco tuto feeuro sicque opportuno, ut ad eum Iosint undique terraruin eleri-
Epiae. Lucae eiicitur . Floreat. lib. a. pag. 2 7.
Gregorius Apologiam de se seribit. Lib. s. a Sa
196쪽
r94 HISTORIA Ja su Cua. ealis ordinis, ct laicalis amici, pel. inimici fine timore eon- Φ. Ioga. Denire oec. Ac se ad reddendam gestorum suorum rationem promptum esse subdit, & post aliqua de Rodulphi electione in Regem olim facta haec subdit. Verum illud admodum sestrae dilectioni noti are non dedignamur, Deo tese. Ro-dulphum . qui Rex ab ultramontanis ordinatus es , nos no-
yro praecepto. He consilio Regπum tunc suscepisse ; Insuper
etiam nos in onodo decernentes 'mapimur . nisi Archiepiscopi. Epsevi qui illum ordinaverant, hoc factum suum recte defendere potuisent, tam ipsos ad dignitatibur suis, quom praefatum Roda0bum Regno deponere . Haec , & alia ibidem Gregorius apologiam pro se ipso texens, nec Henricum se Regno
Τarvanensis privalse obtestans .
ecclesia per 7. Hoc etiam anno ad Sedem Apostolicam duplex Vim inva tragoedia in Tarvanensi Ecclesia peracta delata est , pri-dbm uat i 2 m4M Lλmbertus ejusdem ecclesiae invasor egit, qui non Q. Lib. o. epist. D'Oniace Episcopus ibidem ordinatus , sed variis etiam 34. 3o. sceleribus, sacrilegiisque patratis ejusdem ecclesiae posse sonem clero, populoque resistente inierat, unde paulo post mutata
scoena, inde cum ignominia, ac etiam dextera manu, limguaque truncatus , ejectus fuerat , ut in epistola aItera ad Tarvanenses milites data, his verbis narrat Gregorius Papa . Intolerabilis audariae, horribilisque facinoris fuster por. ad nos relatio venit, quod quanto nostris seculis in sinatum , Nec a temporo Paganorum perseecutoriam praesumptum esse vel egitur, pel auditur , tanto ad jussitiam de se exequendam Apostolicae mansuetudinis gelum movet , ct incitat. Denique conquesus es nobis Lambertus dictus Terpanens Episcopus, - quod pos tot, tantoque focrilegia, quibus eamdem Melesiam deprauati fuseir. jansas ejus in iugentes, serico, argeπtea, aureaque diversi generis, innumera ornamenta diripieates , ac sacris crucibus comminutis . tam ipsas quam duas capcuos , O reliquias auferentes, abstrahentes euwdem Episco. um ob altari, uri proseratur orabat, linguam et , dexte- να que articulos ad oeerdium tantorum scelerum detruπcassis. 5Da in re nullam excusationem tentetis obtendere, quasi deo ἔ vita reproba. peι ordinatione injusa . seu depositione
irrogata . Sicut enim supra notavimus, nemo adhue tale aliquid praesumpsisse dignoscitur , nisi forte qui Deum non timent , , Grisianam reverensiam objiciens , pro nihilo du-
197쪽
xii manum in sacros ordines mittere. Suapropter monem Ii. Jasu CuR. ex parte B. Petri praecipimus , ut tantam nequitiam Pe- io 82. yram recognoscenses , aut ante Legator nostros Lugdunensem Archiepsevum , ct abbatem Cluniaeensem fati,facturi venia. iis set. Vidisti lector , ait Baronius , contumacem pseu do Episcopum Apostolicae sedis judicium aversantem .& contemnentem , atque omnino refugientem , denique terribili Dei judicio de quo Psalmographus, Humiliasi fleat
vulneratum superbum coactum , elinguem . truncatum digitis. Sedem Apostolicam adire, & de acceptis injuriis etiam vindicem implorare coactum . invitum licet , impellente justitia judicem adire legitimum . & quam negaverat , vcritatem profiteri Nam cum juxta Urbem sciret residere pseudo papam, eum tamen avertatus pseudoepi sic opus. legi. timum Pontificem adiit, quantumlibet eum sibi adversantem semper antea palliis esset , extatque epistola ad Lugdunen . Lib. o. et u sem Episcopum data , qua eum admonet, se Tarvanen 3 a. sem Episcopum in synodo Meldensi excommunicatum absolvisse ea conditione, ut synodo se sisteret, atque ibi co. ram Apostolicae sedis legato, Hugone scilicet Diensi Epi. scopo, causa ejus retractaretur . cujus judicio se consensu. Tum fore , juramento promiserat , quare ut adjuncto sibi Cluniacensi Abbate synodum congregaret , jubet ; cumque pro Tarvanensis Episcopi causa sollicitum fuisse Robertum Flandriae comitem non ignoraret Gregorius , datis ad eum litteris, de gestis in ea causa , deque synodo ah Lugdunensi Episcopo celebranda , certiorem reddidit . Meldensis vero synodi, quae Lambertum excommunicaverat, mentio fit in chronico Clarii , seu Saneti Petri vivi Senonensis his verbis. Anno roga. , die decima uinta Novemb, obiit Ualterius Men
densis Episcopus, ct in sequenti septimana Hugo Die ' Epi
sco pus, ct Lomanae ecclesiae legatus congregavit concilium in eadem urbe, ordinapit Ep, scopum in eadem urbe Rotberatum Abbatem ecclesiae Reibacensis, quod quia sne praesentia astensu Ricberii Archiepisvi Senonensis Coepiscopo.
rum ejus fuctum es excommunicaverunt eum, Robertum scilicet Meldensem Episcopum ordinatum , atque in Rotherii locum ut idem subdit auctor, anno io 8s., idem Richerius
Senonensis Archiepiscopus ordinavit Waltheriuin Meldensere Episcopum quarto nonar Novembris B h a
198쪽
AM. I 82. Hugo Die ninus Episcopus in sedem Lug
Robertus Calabriae Dux Dyrrachium
x9 6 I ISTO RIA 8. Hugo autem Diensis Episcopus anno Io 82. ord, natus , utpote qui Gregorii Papae legatus, egregiam operam navaverat . plurimisque conciliis praefuerat , post Gebuini Archiepiscopi Lugdunensis obitum , in eam se dena hoc anno translatus est, eamdemque eccusiam usque ad annum Io 8a. vitae sitae ultimum tenuit, cum in Epistopatu annos sa. trao segisset, ex quo Diensis primum Episcopus fuerat ordinatus .
Ut ad annum Io So. not. I s. adnotat Pagius.
9. Robertus interea Calabriae Dux post fugatum Al xii exercitum, in Dyrrachii obsidione perseverans, hujus anni initio , sive virtute sua , aut proditione Dominici cujusdam nobilis Veneti . ut narrat Protospata , oppidum tandem obtinuit. Mense Januarii Robertus Dux, ait, carpit civitatem Θrrachium proditione quorumdam Veneticorum . Auctor vero chronici Barensis, res anni proximi. & labentis paucis complectens , addit . Anno 1o82. indict. quinis , venit
Alexius imo', ct commisit bellum cum Roberto Duce feria f. in die S. Lucae Apostoli Evangelissae, anni proximi Io8I- terga pertis ipse Imperator, vicitque ipse mae . octava die i tante Februarii. ipse Dux empit in Ddirraehi ibi comprehendit Dux seu Ducem Veneneorum, oe nantia
eorum cum multi homines. Eadem narrat alter auctor chronici Normannici; Malaterra ei iam in historia sicuta susior, stilo rem prosequens lib. 3. cap. 27. as. ac proditione eujusdam Dominici nobilis Veneti, cui filiam Gulielmi Prin-eipis uxorem se ei daturum promiserat, Dyrrachium obibnnilla adnotat, quod etiam his versibus confirmat Gulielmus. Apulus α
mrrachii qaidam . quam terra Venetiea isse Vir praeclarus erat , nomenque Dominicus illis Oderat bie quendam , euia non se porticipabor consilio, Delii ρυοd pluribus insinuabat: μης quasi primatem gens illa pudebat habere :Dux dicebatur genuisse Venetieus illum , Brendam de prefugis Barinum eonvoeat ast se . taui sibi eharus erat fideique tenore probatuI.
Hunc monet, ut noctu Roberti eastra requirat.
199쪽
Et prverare Ioco moneat quι Petra vocatur:
Eeelesiae Sancti Nicolai proximus Via
Es locus , hane Robertur adit cum milite pauco, Accixur , prefugo redeunte , Veneticus illum Convenit . facilem promittit deditionem
DFrracbii, nisi Dux sibi. quod perit , esse daturum Abneget: ille Iibexs jurando jure θυ dit
Uuod petit, explendum, neptiis pro eo,ige dandam: Colloquio facto remeavit uterque latenter: Onsiluere prius, quo tempore deditionem Ii foret acturus , quo tempore Dux rediturus is Isimque dies aderat consensu utriusque flatuta Quo Dyrrachium Robertus ecepit, ut ibidem persequitur
Io. His vero feliciter gestis in Italiam Robertus rediit, quo eum vocabant, tum tumultus adversus suos in Sicilia, in Apulia, & Astuli excitatos, quorum mentio apud Gulielmum Apuliensem . Malaterram , aliosque Occurrit. cuin etiam , ut se Henrici Regis conatibus opponeret , qui ab Alexio excitatus, hellum in Apulia cum Romam sibi subjugasset, transferre parabat: de Roberti in Italiam reditu iterum Gulielmus audiatur. Robertus geminis exacto napibus anno Adriaticis undis loca rursus ad Appula transit. δε primogenito populum commiserat omnem Cui nomen Boamundus erat, pariterque Prienio . Rebus itaque ibidem composuis, & Dyrrachio, Aulona, aliisque oppidis Boamundo , ut eadem tutaretur , com mendatis . in Italiam prospero itinere rediit . ac Salernum delatus est, unde biennio post in Gregorii septimi auxilium in urbem advenit, ut suo loco & tempore dicturi sumus. II. Isacii Imp. patris sui gesta cum Roberto in Dyrrachii expugnatione , vel post expugnationem prosequens Anna C Omnena inter cetera narrat , ab eodem Isacio Henricum Regem. ut bellum Roberto inferret. excitarum fuisse. --
serat denuo legatos ad Regem Alemaniae sub quodam Metonnae dicto , quem legationis esse Principem jusserat. Is litteras
ne pag. 37 AlexiusImpo Henricum ad
200쪽
AN. I 8 E. Alexius Imp. ecclesiae thesauros acci
ct mandata dederat, quibas magnopere insigare Henrieum
conabatur ad rumpendas omnes morat invadendae Longobardiae . juxta pacta conpenta inter ipsos antea transactar. Iret ergo
quamprimam, moveretque infesta signa in Roberti ditionem. quo ejus viribus ad necessariam rerum suarum defensionem a Romano Imperio tantis per averss, respirare interim a clade Alexius ; posset, conductis iterum auxiliaribus copiis eoinis parare se ad Robertum toto librito pellendum . In eo fli Rex Allemanniae operam commodare ipsi facillimam, vellet, maximam ab se initurum gratiam, quam omnibus officiis he. neficiis rependere ac reinuηerare paratis ur esset Imperator Alexius. imprimis vero connectenda quamprimum affinitate . quo in Henrici Legati Regem ipsorum cupere Agu caverant . eri que his pes facta fuerat. Quare cum Imperator adversus
Roberium expeditionem pararet, totisque viribus , ad restauis randum bellum arma, & pecuniam colligeret, ut sussori stilo ibidem Anna narrat, mox subdit. Venit ad eumdem Ro-herram trepidus nuncius, Regem Alewanniae , seu Henricum in procinctu esse ad invadendam Longobardians: Longobardiae nomine , ut alias adnotavimus , totam Italiam Graeci designabant, Romano excepto ducatu , quem Romaniam saepe appellarunt, ceteras Italiae oras, cum ipsa Sicilia Longoba diam vocabant. I a. Cumque ad bel Ium prosequendum fisci aerarium ob Boloniatis prodigalitatem , uti scribit Anna Comnena , exhaustum esset, ecclesias thesauris suis Imperator expoliavit. Praeva.
lente in dies metu Roberti, perditis rebar, quasi ad sacram anchoram Ecelestasicorum Ibesaurorum animum convertit , Keplicati ad obtentum rei parum in vulgur plausibilis veterescinones, quibus is redemptionem captivorum impendi Iaeras pecunias , conflarique vasa templorum, fas ege cavebatur. Admonebant incidisse tempus illud. Servire enim servitutem miserabilem, in exitium animae, ae periculum salutis prcsens sub dominis in elibus oriseianos per Orientem innamerabiles. Hanc ubi tentare viam placuit, Sabasto crater Isacius in magnam Ecclesiam se conferet, ibique indicto coetu sacro. Tum ministrorum , ah Patriarcha, ejusque adsessoribus non sine admiratione exceptus fuerit ; cum tamen pars maxima , Isacii sub astratoris petitionem admisisset , ut ecclesiae thesauri traderentur , permissum suit; At non sine