Institutiones in linguam sanctam Hebraicam. Authore Benedicto Blancuccio Romano

4쪽

INSTITUTIONES

IN LINGUAM SANCTAM

HEBRA ICAM. AVTHORE

BENEDICTO BLANCVCCIO

ROMANO

a C IN ALMAE URBIS GYMNASIO

eiusdem Linguae prosetare.

5쪽

primatur si placet 2 .F. M. f. P. 'Caes. Fidelis Vicesse EG O B.Petrus Pictius de Tremo, Ord.Praed.Lectri limguet Sanctς in Conu. S. Mariae super Mineruam . Ex

commissione Reuerendisi. P.M.Sac. Pal. vidi hoc opus, cuius titulus est Instituti nes in Linguais Sanctam Hebraicam, Auibore R.D.Benedicto Blancureis Romano, dc

nihil in eo reperi quod Fidei, vel bonis moribus adue setur, & existimo typis dari posse. In quorum fidem mis Du propria me subscripsi. Ego FLPetrus qui supra manu propria. Imprimatur Fr. Angelus Brixius,Reuerendisi. P.M. S. Palath Acius.

6쪽

BERNARDINO PAULINO

UTRIUSQUE SIGNATURAE S. D. N. REFERENDARIO

ABBATI &c. BENEDICTUS ALANCVCCIVS ROMANOTHMetus diuinarum Hebraicarum. litterarum mAlmaera Θ so Professe P. F. A B O R E S mei domestici, Praesul Reuerendissime igilijsque nocturnis elucubratae in Linguam Sanctam Hebraicam Institutiones prodeunt sub tui nominis patrocinio multis

de causis. Primum enim cum prster meam opinionem,inter csteros, quos priuatim erudiebam , Ioannes Baptista Lachius, tuus ex sorore nepos, discipulus aduenisset, quem praecipuarum linguarum Latinae, Graecς,& Hebraics studijs florere cupiebas,ei promisi me breui traditurum compendio, quas nunc edo, institutiones. Di inde res ipsa me admonuit, ne patronum alium quam te optarem, dum meorum auditorum hoc altero anno, nobilium in

Almae Vrbis Gymnasio, ac de re litteraria bene meritorum precibus urgebar, ut paterer hec meliorem in formam redacta, publicet utilitati seruire. Videlicet nullus existere videbatur Author, qui regulas eius artis certo,& definito quodammodo tradat, & enucleate distinguat: vel qui plura verba diauersae species affixorum naturas, mutationes,& conuersiones punctorum,omnino ut rei dissicultas maxime postulat, proponat, atque exemplis illustret; quae omnia didicerunt a me in Scholis auditores mei. Non potui igitur iusta haec postulata ta is az ullo

7쪽

ullo modo negligere ac promissa non praestare; nec rursum p

tui non quaerere columen te in eiusmodi onere deserendo. Si enim tua, quae maxima sunt, ornamenta de merita perpende

bam, a te virtutis studiosos, & religioni a : vetae pilatati deditos, defendi intelligebam; invidos vero ambitiosos ac leu, aura inflatos repudiari noueram, atqueccinemni: Bonas etiam.

artes,ac liberali homine dignas, carumq. studiosos a te amari, iuuarique pro viribus, omnes praedicabant. Te denique viris doctis,ac sapientibus perfugium esse tutissimum, naturalemq. tuam in omnes diuino timore repletos,ac virtute quavis excelsentes tam exteros,quam domesticos propensionem testabam tur omnes, & admirabantur. Atque ut caetera desint cius rei argumenta , unicum illud certe pre clarum est, quod a sel. record. Clemente VIII. Pont. ter Maximo testimonium habuisti luculentissimum; cum per tot annos assidue Prodatariatus prouinciam arduam te gerere voluerit. Noverat nempe summus Pater, quam multos ambitio incitet, sella rarrogantiata , prouocet audacia ad Beneficia Ecclesiastica consectanda. Nouerat quot viros, doctos quidem .sed non udaces; bonos, de Republica bene meritos, sed non altiora petentes,terreret, paupertas , repelleret timor, inuidia propulsaret; arceret

denique religiosa conscientia , & naturae ipsius imbecilli fiaa, Omni satiore humano destitutos ; quibus tamen etiam

tacentibus, diuino, humanoq. iure beneficia & hQnores prope deberentur. Quibus incommodis ut prospiceret pro virili parte, & ex Pastoris munere Pontifex Optimus,alijs rebus ipse dissiciliot ibus, latiusque patentibus praepeditus, ut tu modo

turbulentissimam hanc hominum auaritiam, & sceleratam beneficiorum Ecclesiasticorum cupiditatem reprimeres ; modo opitulareris indigentium probitati; amplissimo illi muneri, quod inter caetera, ob anfractus dissiciliores, simoniaeque non vitatos bene scopulos, laborem assiduum, sammamque vigi Iantiam flagitat, te licet inuitum,& quotidie recusantem cum bonorum omnium consensu ac laetitia praesecit,praesectumque

seruauit. Prouinciam vero illam tu M m recte Ses is, testis

8쪽

d multorum lissaenum, exteronim di balbatorum sustentat paupertas quorum ut studia honesta-soueres , alios generosa quadam beneficentia cumulastis alios longa molestaque fortunae , &invidoruin iactatione confiitiatos benigne recreasti, di in tranquillum tuae benignitatis Se clanientiae portum secunda charitatis aura deduxisti. Testatur denique Collegium Scotorum ab eodem summo Pontifice nuper in Urbe erectum, ac tuae fidei sane qGm opportune commendatum . His praeclare gestis ut aeternam profecto famam , nominisque tui immortalitatem perpetus litteratorum virorum memoriae, monuia entisqueconsecrasti; ita mihi quoque cumulum addi sti tot tantorumq. beneficiorum,& causas, quibus hos qualescunque Iabore , tuo Nepoti adolescenti optimo promistas, hunc sub tuo praesidio publicae utilitatis ergo edere non vererer . Nimirum huius tuae heia ignitatis, munificentiaeq. usuram eiusmodi me reemuruinspero,ut ab insensis, inuidisq. obtrectatoribus libellus hic vivat illaesus. quamquam sileo praete- ea fure, ut huius linguae studiosi plurimum tibi debeant, si quid ex hoc libello utilitatis & emolumenti perceperint. Quale si euadem tu libenter, & hilari ironte complexus fueris, humanitatis comitatisque tuae memoria una cum libro I ge lateque manabit, ac omnes opinor excusabunt, quod optimo Praesuli dicatim diu debituni grati animi monumentum. Interim, ut Deus Opt. Max. a quo omnia bona proficiscuntur, Amplitudinem tuam tueatur', ac ne itidem me, quem adhuc semper ornast fouere cesscs,ut l. tuam indoctos viros voluntatem conseruet, atq. in dies augeat magis,etiam atque etiam

obsecrabo. Vale. Datum eκ Aedibus SS. ici de Itala de

Urbe VII. Idus Decembris M D C VI .. Ampsit. Tuae Reuerenis Deduis uanu suauius,

renedictus Blancuceius.

9쪽

SACR ARUM HEBRA ICARUMQUE

LITTERARUM STUDIOSIs

re de libri meeruntia, destissceptis in eo laboribus ne , de υtilitate denique, di operis nec intum, Itim Ot legentium sibi bene1οI ntiam concilient; ttim vi mauuo rum , e invidorum obtrectati -- . - nes Propulsent, ct curiosis interrogatis respondeant. M ibi Ueriis in his br/ui labore neutrum spectandum , ae nihil horumeenseo faciendum . Nam quo pectat ad uisitasιm, atque praeuia tiam, etim, di olim Saeri Doctores Hieroumus, Auguriinus, My

Germulti, ct recentiores Theologi in disciplinis grauis iis di

umque versati extrema senectute hoc Liudiorum genui amplecti consuetierint, satis de ea se amplum videntur testimonium suo exemplo praebuis. IlIud a te,amice Lector, Unam diligentius obsera ari velim, qua ratione verten paginas . regulas, quaesubtiliores Oidentur, ediscas, ct Hiquid utitatis ex bis haurias, τι ne te in oris in ea re ram myti Hiquando poeniteat. Quemadmodum enim Theologus nultas hutas Iinruae cognitione carere vel debet, cripotui, Ut Sacr Seripturaeflexos nosse queat,sta me ne illa fallem primoribus labris d*ustata, ea dem ex lanare poterit. Idcirco vis omnes is euitates perentur,non omnia videntur Tyronibus primcipia a mari bis tradenda esse , nee ab eisdem memoriae mandanda,

sed tu tam qua visitato eba Eure excussa fuerint, ct quibus in

Uamine Nota a pqsitum fueriι. Exceptiones etiam Psegularum generatium non omnes initio cognosendae: obruant enim ingenia Tyronum, corum praesertim qui grandiores iam , insud,s gracularibus occupati, laurea etiam donati, memoria non adeo povenefaciei,vel otio minus abundant, Wia memoria minus valent. Priamum igitur axim gulariam orationis partium habere coneris .m ad ras deinde appliasi re tuo . Guae enim traduntur, ιxemp/βgratia, de Verborum formatione, deque Conisationum notis , eri arum muttiis diseriminibus,has veri orsm i sexiones .digmata nis tιneas , nullo modo pro Hedi in huitas linguae cognitis, ne queas. In mutationibus etiam Nominum, di Verborum, a seni/ntibus a ii quae esis uiar ars totius Naebraicae orationis , ct tinguae,per quam aditui patet ad Icienda R abinorum eripia sne punctis,quae quida I Vulis percipere tantum conantur, sed certe Dia ni 2υix cerca atquκ re euia quod buius tingua periti norunt)rraui possunt; in qua Ailicetnμμι , ct ad quanam sermam nomi-

10쪽

im vescar durantur , exis3 sint generis, bo umrue fimilia. N. igitur in Sol m ignorantia incidas fur sens euitare Cavbdim breuitatis, ac ne sine conto subigas nauem ad portum , perleges prius

adbibita tamen optimi voce P reptoris omnes terminationes,ctformationes rominum, ac notabis, qua in quas Poeales mutentur Ane regulae cui quis Obseruatione: deinde vero Reguias expen' des dirigenter, conferas eum Vso nomine memoria retento ; erctferuabis , in quibus futut regula , quiduὸ in alys desideret: qua exercitatione ,infrequentissimum , quod dixi modo, aeradere, ermeessarium hic po tremum cognoueris. De Syntaxi. eA qua ste det ars Poetica neminem fer/ Iegi, qui Grammatica Inoitutiones scri ferat, in quo prorsus conquiescam ; nee tuere Delli postum quisnam addiscentibus potissmumst praeaeteris Uulfuturus. Etenim Syntaxis fere nec retulis percipitur,quae ab .dubio propter exceptiones quam plurimas saltant , neque vero paucis Deio e δε- eatur . Tota enim passim in toto Thesauro de euratur, , in quolibet sermὰ Verbo seu Radue quae dicitur diuersa erit : itaqua Thesaurus ipse , er Dictionaria erunt regula Θntaxeos omnium aptisma. anquam quis omnino Grammaticus Tri auros integros breuieomptictaturilnsitutione Z Verba enim hebraica iuxtatuos Idisti mos, o suemata diuersa at Auctore tinguae inuenta construuntur: quibus tamen si Abὸn Eet,ia in Exod. ct Becbaiai tesantur Spiritus Sanctas vel Prophetae ipso inspirante Iociati , subi ii nousunt. Iruod F a Dcrorum Uerborum confii desione aberraueris, inanis fuerit huius lingua cognitio . Apud Rabinos enim ut quasique sapissimi ae prudentissmi phrasibus farris utitur , ita illι etiam 'doctis us habetur prae caeteris , O lingua huius poriti mus. Ῥιniam apud Latinos, qui Ciceronem, ais que veteres optimi nouerit imitari , ν demum doctis mi hab/ntur. Idem, O in Hebraicis maiori ope,di diligentia obseruandum e P. I taque ad hanc rem Αν- eam Noe, Thesaurum Hebraicum a D. Marco Marino Canonico Molari Sandii Saluatoris de induLiria recens elaboratiam tibi eo arabis, ac diligenter euolues , qui es Concordantia um cita Heant Hebraicam deiis ad verbum Interpres. are mea in hoc inanis poneretur opera, ct longior, quam par esset, quo vitio in

prasntia earere volumus. Uerum m ea pars Grammatica a nobis omnino ne e G Uideretur,regulas quasdamproposuimus, breuiores quidem, tamen quae edi Syntaxeos vim omnem explieabunt, ct ad Sacra Volumina inlaiauenda, imitandaque eonducent. Verba, O. illorum genera omnia ita factu a me explicantur, edi extens. in

omnibus Coniugationibus redduntur , Ut quod a* larum multitudine, Appendicibus Iovis appostis, er obsuris illuLirare se arbitrati sunt, nos Demus, e utilius egerimus , dum Exceptis