Institutiones in linguam sanctam Hebraicam. Authore Benedicto Blancuccio Romano

21쪽

Zain

. Chaph,finalis

Mem,finalis

Nun, fingis

Samech

ira,

finalis

Resc

rassi

22쪽

eduintim adfiguram octodeviginti sunt ob duplices,simile'. litteras, de quir bus,& earn nroffcijs infra. Quid vero significet demia &e. vide pares.

num lib. i. Insti cap. 3. Mart.Gilbertum de litten hebr.ci p. de significatione ex litterarum natura,post D Hieronymum, di Abulensem in Galeato. Adde illustria Cares Bellarminum in Instit. Paulum scaligerum in Epitomio Cathol. lib. ix. par. 6 Georg.Venet. lib. probi tom. I .se t. r. probi s. Ioannem Goropium in

sua Hie loglyphica. Priores in ordine vocantur litterae ira νῖ I9 Quadratae, eo quod sine

innae mysterris a vi videre est apud Nebrissi super P. a. io3. vel ad differentiam litterarum seu characterum, quibus Hebraei utuntur hodie in priuatis negotijs, se in Commentariis,quae etiam dicuntur Cui siuat ex Eliab eo quod currenti eat reo lcribantur, quarum formam habes 4nfra in Iabula. Antiquatum figura diuersa est, prout ex Ninnismatibus antiquis tempore M hsi, excusis, &ex eiusdem Siclis sanctis & prophanis illius temporis, ne oaa salmone impressis, a nobis diligenter lectis, consideratis, de explicatis, patet. Setuantur vero Venetiis, & Romae apud R. D. Laelium Pasqualtuum Canonicum Basilier sancta Maria Maioris tam argentei, tam aenei. Et praecipuu ex R. Aristia a nobis ex hebraeo in latinum conuerso, apud Apparatum in Ezechielemia prophetam editum a R. P. Ioanne Bapti ita villaipando. Et est secunda in ordine. Ante transtrum vel fluuii tradunt etiam diuersam suisse Armam, ut habes in rabula quarto loco. De quatum omnium Inuentoribus, Temporibus, & mutatione , quicquid alii runt, id puto nullo certo assem sundamento, sed probabilioribus niti rationibus. Quod verb asseritur ex siclorum, & Numismatum formis, d etiam probabile est..Sed potuisse mutari, neque hos esse primos illos characteres inuentos ab Adam, iam, de suis successoribus, Patet primo ex vario rerum successu. Secundo ex mundi ipsus crescentis persectione. quae ei debita est naturaliter, neque precati poena originatri id potuit impedire. Tertio,qui illa etiam varietate ,

seu rerum mutatione facta ex diluuio, bellisin aliis de causis potuit variati ab ipsi, doctis strina ipsa litterarum sanctarum ab Adamo inuenta; Necno cum de- erent a Dei cognitione, de religione, voluisse illos, qui Gen. s. appellantur filii Dei idest Religiosissimi, itemq sapientia praediti occultare mysteria, se hoc genus loquendi linguae sanctae, sanctiu'. scribendi, quod erat in patria perficiendum . Verum, ut dixi, probabilitati nititur. Antiqua certe & sancta lingua a ,

ra Deus Adam , di Adam Euat Deum allocuti sunt de qua sacra Genesis, &e qua Iosephus lib. I. antiq. e. Lud.Viues ad cap.33. lib. 13. de Ciu. Dei,&de- Notanique qua in patria utuntur tincti, iuxta communiorem Theologorum sententia ex Soph. 3 .quia ibi conuertam,& suos ut habusi characteres; ita etiam deinceps mutatos suisse probabilius est quam quod alii asserunt de antiquitate horum chaiacterum,de alterius antei loris linguae, seu posterioris. Nam ipsa lingua Ita-Ia. quae vulgo deseruit vice Latinae, & Gallica, itemque Hispanica, & caeterae lia. tuae varios habent characteres, quibus a peritis illarum scit moribus quotidie de. eribuntur. Quid deinde asserere dubitemus circa Hebraeam, si varios casus gentis,& familiae erga Deum religiosae, vos Diabolico furore ab Adam & Abel mitissimo usque ad Noria NM usque ad Abraanaum,ab Abraamo usque ad Mosen,a

23쪽

familia perpessa est. Se diuini scriptores Esdras namque sub captiuitate Babylonica post captam Hierosolymam alios etiam,quibus nunc utimur teste o Hier nymo in Prologo Galeato,& in Erech. c. s. dc Sanhedrin cap. ad inuenit, ne omnino diuina oracula abolerentur. Sub captiuitate enim Babylonica lin uam sanctam ipsis naturalem, & hebratos characteres in dies magis sermonem polluentes ex commissione inter gentes amiserunt. Patet ex ED. 36 ubi ait Eliachim, i quere nobis seruis tuis Syriace non Iudaice coram populo,&c.

r,s,hEs 'sicuti pro comperto est hibendum ante Seth, Adamum easdem litteras, Sela chio, characteres a Deo Opt. Max. habuisse: sic filios Adae, & nepotes illius, de prone- potes quos vivos ante se vidit,& docuit etiam sancta mysteria post ei is in uulganse: Deinde vero religione diuiua turbata & decrescente, eos vel periisse, vel ces Luse, vel mutatos in alios suisse , diuina prouidentia sic ordinante. Vt quoniam gens illa a religione, & fide Messiae casura erat, sic omnibus bonis prhiaretur, sua in primis linguae cognitione naturalis. Et ut coniicit Georgitis Venetus ex Soph. 3. ita haec lingua futura erit ultima in fine mundi; & Bona u. in sua praefatione ad Aramaeam comparationem, qui ait in aeternum durariaram, & permansuram una cum ipso Dei verbo, ac proinde in patria quoque sui uia, ubi aliquis erit sermo vocalis; iuxta illud Psal. 3 9 Exaltationes Dei in gutture eorum,& idem tradunt Theologi in 4 d. q. art. s. Dominicus Solus ibidem. Maior etiam quem refert, & sequitur Michael de Palatio in 3. disput 3 i. et 31. disput. unica, pag. 37 ςol. r. asserens hebraeam Iinguam in patria futuram. Quod vero quida controuertunt,an Syra ab Hebrata vel Hieros,lymitana en' xerit; veI quae prior fuerit,ia fit;& qua primu lingua scripta sacra Biblia; ouaestio est inutilis,& inelegans. Sacra ar.Hebraea. quae sola rationes reddit vocabuloru,tcnominu impositoiu ab Adam sapientissimo ex diuino beneficio,ea prior est caeteris,ut patet ex omnibus nominibus rerum, de maxime propriis virorum, ex Α-dam,Eua, Cain, Abel, Seth, Endch,& sexcentis aliis, maximὲ primogenitorum,in quibus illud semen benedictu, quod contorqueret caput serpetis antiqui ,expecta batur. Quam etsi Hebraei nostri teporis ex parte Ignorant,non tamen a lingua se iungenda est,cum sit dignitas illius, de excellentia, quae ostendit, id probat eiusdε antiquitatem ignitatem,& perpetuitatem. Patet ex nominibus IESU, MIRIAM, Chepha,quae ut hebraica sunt, sic continent ethymolo as illas tanto seruatore ,& servatrice dignissimas, de quibus multi, & praecipue R Archangelus de Burg nouo Placentin. Min Obseri ex quo solo aut hores contrariae opinionis refelluntur-

Nominum apud Hebraeos Ethymologia, seu ratio nominis in nominibus proprνi,ct rerum tuarumcunque.

- Et quidem de mysteriis nominum propriorum haec ad Diuus Chrysostomus super Lucam, relatus a Diuo Thoma in Catena in Evangel. de Glossa ibi; ait' enim : Quia vero haec pars Euangelii consistit in serie nominum,nihil pretio sui nexinde acquiri existimant. Ne igitur hoc patiamur, experiamur etiam hunc passum sciutati. Est enim ex nudis nominibus copiosum haurire thesaurum,quia . plurium rerum indicativa sunt nomina:nam & diuinam clementiam, & oblatas a mulieribus gratiarum actiones sapiunt. Cum enim filios impetrabant, nomen

imponebant a dono.Qlossi Interpretatur igitur Elia cus meus,vel scandens. Qui

24쪽

nit Matat idest,donans peceata: Qui fuit Levi, idest, additust qui filii Melchi.

id est Rex meus: qui fuit Ianne, idest dextra: qui fuit Ioseph, idest acerescens: fuit autem alius iste Ieseph qui fuit Malathiae,ides donum Dei: qui sitit Amos,ide'. inerans,vel onerauit: qui fuit Nahium, idest consolatio, vel consolator i qui fuit Hesti,idest adiuva me: qui fuit Nagge, id est meridies, vel meridianum: qui fuit Nahat,idest desiderium: qui fuit Malathiae,ut supra: qui fuit Semes, idest obedisse qui fuit Ioseph,i si augmentum: qui fuit Iuda, idest confitens: qui fuit Ioannan . idest dominus, vel gratia eius,vel misericors dominus:qui fuit Resa, idest misericors: qui fuit Zorobabel,id est princeps, vel magister Babylonis:qui filii Salathiel, id est petitio mea Deus: qui fuit Neri, id est lucerna mea: qui filii Melchi,idest Regnum melitn: qui fuit Addi,id est robustus,vel violentus: qui suit Cosar, idest dominans:qui fuit Elmadan. quod est mensura Dei:qui fuit Her,idest vigilans veI vigilia, vel pelliceus: qui nit Iesu, idest saluatori qui filii Eliezer, idest Deus me adiutori qui fuit Ioram,idest Dominus exaltans:qui filii Simeon, idest audiuit tristitia, vel siginti:qui sitit Iuda,vi su p. qui fuit Iona, idest Coluba, Vel doles equi filii Eliachim, quod est Dei resurrectio: qui suit Melcha,idest rex eius:qui filii Menna , quod est viscera mea: qui suit Malathia,idest donum Dei:qui fuit Natas, idest dans,Vel dantis, vel dedit: qui fuit Iesse; Glossa: Interpretatur David. manus sertis, Icta incensum: qui fuit Obeth,quod est seruitus, vel seruiens: qui fuit Boor, id est fortis: qui sirit Selmon, quod est sensibilis,vel Pacificus i qui fuit Naain, quod . est augurium,vel serpentinus: qui sitit Aminadab, idest populus voluntarius: quisuit Aram, idest erems vel excelsus: qui filii Esron,idest sagitta: qui filii Phares, idest diuisio: qui filii Iuda, id est confitens: qui fuit Iacob, idest supplantator: qui fuit Isaac, quod est risus,vel gaudium: qui fuit Abraham, idest pater multarum gentium,vel videns populum et qui filii Thare, id est exploratio,vel nequitia: quisuit Nachbr,idest requieuit lux: qui filii seruch, quot est corrigia, vel comprehedens lorum, vel persectio: qui suit Rassu, quod est uegrotus vel pascens: qui sitiea hares. idest diuidens vel diuisum qui filii Heber,idest transitus: qui fuit Sale, id- est tollens: qui Rit Cainan,id est lamentatio,vel possessio eorum: qui filii Arpha, idest sanans depopulationem: qui fuit sem,idest nomen,vel nominatust qui fui e Noe,quod est requies:qui fuit Lamech,idest humiliatum, vel percutientem, percussum, vel humilem: qui fuit Mathusalem dest mortis emissio,vel mortuus est, de interrogauit: qui sitit En bch,idest dedicatio: qui filii Iared, idest defendens, veI continens,vel descendens: qui suit Maalalet adest i 'd Mus Dei, vel laudans Deum: qui filii Cainam i supra: qui suit Enos, idest homo desperans, vel violentus: qui Φniit leth,quod est positio.vel posuit: qui siit Adam. quod est homo, vel terrenus,

vel indigens: qui filii Dei. Quid pulchrius ista geneal a 3 Quid magnificentius

hac nominum interpretatione λ quae vero alia lingua id si, vendicet 3 Cedat ergo, de cedat nox diei, luci tenebrae. Plures ethymologias vide apud eundem si per Matth.

Fornra litterarum omnpium, seu Cbaracterum antiquorum e

siorum, tum furorum, tu propbanorum. D

25쪽

et i

27쪽

Dὸ Diuisione Litterarum. Primo diuidutur iuxta prolationis instrumeta, Vt

iquaeda dicatur

Palati

l. Gutturis I

quas

Eliis Germanus voeat: a zo idest,mfundentes,sive Confusorias: semimenim exeeptionum varietate, & difficultatibus uniuersam linguae sanctae Grammaticam confundere,inuoluere,& dissicilem reddere videntur.

Secundo aluiduntur quoad diuersa munera, Ecproprietates. Quaedam enim sunt Radi es tantum hoc est,litters radicis, seu Thematis, i sulit undecim qui Quaedam sunt ministrantes, seu deseruientes,d eruiles, vel ministeriales, quia etsi vi uperiores ad substantiam,& essentiam thematis vel R dicis pertineant,concurrant, & assumantur, si, equentius tamen deseruiunt, & ancillantur varijs muneribus;fiingentes quingol loco Praepositi num, loco Adverbiorum: Ad constituendas Persenas,Tempora quoque & Genera,AUxa inseparata,& Numeros singulares, vel plurales formandos. Hae possint esse Radicales,& seruiles; priores vero semper radicales, nunquam seruiles. Voc tur hae raspia adiutae . vel idest,

28쪽

Ministeriales, d eruiles. Sunt autem undecim, I, a moti Ex hisci, ου δίω seruiunt in principio tantum-d n a in principio,& in fine.m , in principio,medio, fine.d , di a deseruiunt loco praepositionum,ut Infiniti- uis adiungantur, dc suppleant vicem Gerundiorum,quibus hebraei proprie carent. Sed deseruilibus,earum punctatione,&proprijs muneribus in fine Grammaticae latius agemus.

De Luteris Quissentibus.

1i n u Hae quatuor litters dicuntur na quies ses,quia aliquando, sic semper, quando non habet sab se vocalem,quiescunt,idest non mouetur, nec proferuntur ullo seno. Idque ad disserentiam csterarum, quae licet non habeant sub se vocalem, tamen trahuntur, II proseruntur,& edunt senii, Ut mar , resc in hoc loco trahitur, Si senat, sed in an He quiescit,nec priamur. Vt autem hoc recte percipias . si Nota,quod omnis littera apud hebraeos,vel in tauetur,dc profertur; vel trahitur ad senum praec dentis,ut consonans apud nos, dc semivocalis; vel denique quiescit lMouentur Omnes, qus assiguntur puncto quin

cunque a Ut

29쪽

Trahuntur vero omnes praeter quatuor, n N

haci mul

do pas

Quiescunt demum tantum quatuor supradictor. ου quiescit in fine dictionis, post - ut M ar is atra, post , ut chisse , post chirech,ut N a Bara, dc post cholem vi Iaud. In medio post cholem, os, Iochal, post patachvt u ui Uadonat, post semi,utis Ueloim. in He vero in fine quiescit post Zere ut rar N arieti, post cameZ ut m a gala, post cholem ut m a ga- lo, post segol, ut o pe, post palach,Vt oma Et regulariter Aleph, dc He semper quiescunt,quando non habent sub se pun m. V rum m ubi inueneris in fine dictionis habero in ventre punctum, post vocalem longam legitur , dc profertur ut non Thamaah, quod ex

praeceptoris voce facilius assequeris. Vocaturq.

Ue Mappichatum a puncto idest, eductor, quasi enim educit litteram He ad senum prP

cedentis vocalis magias.

Vari quiescit in medio, dc in sine tantum sub

30쪽

chdlcm t i N. Addunt quidam post sciurech, ut hoc autem non bene, quia sic signata, semper est vocalis sciurech . Trahitur Vau tanquam vocalis in diphtongo

In fine post chirech in fine dictionis posito, ut

Trahitur vero laquam vocalis in diphtongo post CameZ, ut in Chai, postpatach inqυ sephatat , dc post ch6lem, vi ; etiamsi intercedat Vau quiescens, dc post sciurech, Vt M a. Diphtongi, ut ego sentio, apud Hebrsos propriὰ non siin quicquid dicant alij non enim lingua ad alterius linguae proprietates trahenda est. De Litteras Duplicibus.

Si o a z a Hae quinque litterae duplices,quae & ases vocantur, ' I u inuentae sunt ad ornatum ,& decorem scripturae, ut quidam putarunt, sed consonantes ,&mysterijs plenae sunt,contra eosdem. Vocantur ab hebraeis η ς' quasi extensae & explicatae, solent enim extensς in fine poni. Dicuntur etiam duptim ob duplicem figuram, ut vides,& vocantur Π 39 oa duplices seu reflexae, ut V QN uri Sed prior niem vocatur ΠΥno aperta,secuda vero se Pp clausa . Haec secundum naturam & proprietate haru litteraru deberet in fine semper collocari, nihilominus clausa reperitur in medio apud Esa. s.' ad multiplicadu id quod no