장음표시 사용
581쪽
erotes in illud expuit. At accedens ad eundem Poscratem ipsius frater , qui paulo ante tormetitorum metu d Chriso defecit, ei suadero
conabatur , ut adoraret, asque ita tormenta evitaret. Ille vero fra-ιγαει repulit , sud coguatione eum indiguam appellavs. Iuterrogatus deinde Sanctus Valentinus, eadem cum Fasicrate sevtire se respoN-dit: ac proinde ambo summa cum laetitia pretiosis capitibus plexi suu t. cum ρο ipsa Pasicratis mater praesens esset filiumque ad Mar rium alacriter subeundum adhortaνetur. Ita Graecis in hoc diversi , quod quem Acia vocant Valentiovem , ipsi Valentinum appellant . A quam Dorostorum in Usa Acta dicunt, ipsi 'Dorosulum
I rii controvertitur. Tempus enim ad Domitiani quidam, ad Diocletiani vel Maximiani Persequi ionem referunt alii. Locum similiters Atinenses enim & Venafrenses Campaniae Populi hos Martyres, sicut & Pasicratem & Dariam sibi attribuunt: quibus favet Martyrol. Romanum i . Junii dicens : Apud Venafrum Sauliorum Marorum Nicandri cr Euarciani , qui in Persecutione Maximiani capite caesi sunt. Alii vero , inter quos P. Ruinari, observantes horum Martyrum Festum celebrari etiam a Graecis in Menol. Basilii . Junii, suspicantur eos in
Graecia & quidem in Maesia fuisse pastos s quod ex prae laudatis S. Julii Actis colligi posse videtur, in quibus etiam Pasicratis
Nartyris mentio habetur. Quin & idem est Praesidis nomen &idem genius, si utraque Acta conserantur. Quidquid tamen sit de tempore & loco, veritas eorum Martyrii t quae praesentis operis est argumentumst certa subsistit. II. Nicander ergo & M rcianus Militiam profitebantur, uterque uxorem habebat & parvum filium. Marcianus in uxore sua alteram Evam expertus fuit, cujus tamen suggestionibus Adamo felicior non consensit. Uxor vero Nicandri nomine Daria uxorem dignam Martyre se exhibuit, ut dicam . Cum igitur Imperialia insonuissent Edicta, ut Milites omnes Diis immolarent , Nicander & Marcianus , potius quam Militiae Christi fieri desertores , Militiam seculi deserere statuerunt. Hoc tanquam crimi ue maximo ad Praesidem Maximum delato, utrumque No
582쪽
MARTYR Es QUORUM I: TAS INCERTA. sστ itere coepit, ne sui jacturam facerent, Imperialia mandata exequi renuentes, sed utroque pari constantia se Christianum esse profitente & ejusmodi praecepto teneri non posse, Maximus dixit Nicandro, ut thure saltem Deos honoraret , cui Nicander respondit, se suum Creatorem deserere non posse, ut lignis 5c lapidibus cultum praestaret. III. Aderat ibi Daria Nicandri uxor, quae Virum suum animabat dicens: is Cave, Domine, ne id facias, cave Domine, is ne Dominum nostrum Jesum Christum neges. Intuere Coe- Ium , & in eo ipsum videbis , cui Fidem dc conscientiam seris vas s Ipse est enim tuus adjutor Haec cum Pneses audi sset, oli , inquit, malum caput mulieris i sic Virum tuum mori dem deras e Illa vero ait is ut vivat apud Deum desidero, & num, , quam moriatur is: cui Maximus : non ita est, inquit, sed quia robustiori Viro desideras copulari, ideo hunc vita citius privari festinas. At illa respondit: is Si suspicaris, me id animo cogita- re, atque id me esse facturam, primam me propter Christumis occidit o s si tamen id etiam de mulieribus tibi mandatum, , est Tum Maximus: de mulieribus quidem hoc mihi minime est injunctum, neque equidem faciam quod cupis. Verumtamen eris in carcere. Hoc responsum probabile reddit, ejusmodi tunc accidisse, cum soli Milites sacrificare jubebantur, dc proinde Persecutionis Diocletiani initiis.
IV. Deducia in carcerem Daria, Maximus monere coepit Nicandrum , ne ad verba uxoris vel cujusvis alterius attendereti sed cogitaret, an melius sit illi vivere an mori ; propter quod intervallum acciperet. At Nicander: Spatium, inquit, is quod te daturum promittis, jam putato esse completum , aco me deliberasse cognosce, ut nihil aliud cupiam prae salute, , . Qira: verba cum Maximus , ut de salute corporali prolata intellexisset, ac proinde eum sacrificaturum existimasset, gaudere coepit cum Leucone consiliario suo. Sed cum audistet Nicandrum Deo gratias agentem , & Orantem ut a labe & tentatione hujus seculi liberaretur, ait ei: quomodo tu, qui nunc vivere velle dixisti, nunc iterum desideras mori t' cui Nicander ait: Ego vitam aeternam opto vivere, non hanc temporalem s & propterea in corpus meum tibi potestatem feci. Fac igitur quod vis :ego Christianus sum. Praeses ergo ad Marcianum conversus: &tu Marciane t' qui respondit: eadem quae commilito meus, ego etiam affirmo. Tunc Praeses : ergo, inquit, simul etiam in ca cerem ambo trudamini, poenam sine dubio subituri.
V. Iu carcerem vero missi, post viginti seu triginta dies
583쪽
iterum ad praesidem adducuntur: quibus ait Praeses, satis temporis habuistis, ut ad parendum Imperialibus mandatis move mini . Cui Marcianus e se Verborum tuorum multitudo nequeo nos faciet a Fide recedere, neque negare Deum , quem prae- ,, sentem & nos vocantem videmus. Noli ergo nos retinerer, , sed mitte nos cito , ut videamus Crucifixum, quem vos blas- phematis, nos autem veneramur & colimus is . Ad quae . Ecce , inquit , pro de Isiderio vestro moriemini: & Marciano eum rogante, ut quam cito desiderio eorum satisfaceret, Maximus dixit: mihi non contradicitis s neque enim ego vos persequor, sed Imperatorum praecepta s unde alienus sum & mundus a vestro sanguine: si autem scitis, vos bene ituros , gratulor vobis svestrum desiderium compleatur. Haec dicens sententiam in eos pronuntiat capitalem. Sancti vero Christi Martyres , quasi una voce ac lingua dixerunt: Pax tecum , Praeses humane .
VI. Ibant ergo gaudentes & benedicentes Deum , & Nicatam drum quidem sequebatur uxor ejus, & Papianus f stu Papinianus frater Martyris Pasicratis filium Nicandri portans infamtem , atque ei gratulans de salute. Marcianum vero sequebantur cognati, atque uxor ejus veste conscina , quae praesentans ei filium infantem & verbis & ploratibus totum agebat , ut eum a proposito dimoveret s Sanctus vero Martyr severo vultu Camrejiciens: , , Quamdiu, inquit, Satanas mentem tuam &ant M mam exciecavit e recede a nobis s concede mihi , ut MartY- rium Deo perficiam is . Interea Christianus quidam nomine Zoticus eum ad fortiter perficiendum animans manum ejus su sentabat: sed cum uxor ejus se ingereret plorans eumque re tro trahere conaretur, Marcianus ad Zoticum dixit, ut eam teneret : Loticus eo dimisso eam continuit. VII. Postquam vero ad locum Martyrii venisset, cirum spexit Marcianus , ac de multitudine Loticum ad se vocavit, eum rogans, ut uxorem suam ad se adduceret, quam adductam amplexatur eique dixit: is Recede in pace: non potes enim meis Martyrium celebrantem aspicere , mente tua a maligno Spse is ritu subropta se : Infantem vero osculatus & ad Coelum aspiciens ait: Domine Deus Omnipotens, tibi sit hujus cura . Tunc
Martyres sese invicem complectuntur, & perficiendi causa Martyrii paulisper recedunt . At Marcianus videns uxorem Nicandri prae turba ad eum accedere non posse, manu ei porre cta eam ad Virum suum adduxit. Ad quam Nicander: Deus inquit sit tecum: cui illa ait et is Bone Domine, bono anim is estos ostende tuum certamen ι decem annos in patria sine te
584쪽
, , seci , ae momentis omnibus a Deo ut te viderem optabam :is nunc vero vidi & gratulor ad vitam proficiscenti: ecce nuncis clarius exclamabo & gloriabor , uxor Martyris constituta . ,, Bono animo esto , Domine, ae redde Martyrium Deo , ut meis etiam de morte perpetua liberes , , . Post haec Percussor velo oculis Martyrum circumdatis, injecto gladio caput eis amputavit. Tunc Christiani eorum Corpora sublata prope' locum Martyrii sepelierunt. VIII. Observandum hic censeo , Graecos in Menologio BD silii de Nicandro & Marciano eodem mense Junii iterato agere et primo quidem die septima , & hos puto esse, quorum Padione recensui, quia capite plexos dicunt s quamvis pro causa a flerant, quia cum essent Milites , missi ad capiendos Christianos, quosdam ut fugerent admonebant, quosdam capiebant quidem, sed ipsis parcentes sollicite res eorum curabant. Die autem quinta ejusdem mensis de S S. Marciano & Nicandro & sociis tractant, quos puto a praedictis esse diversos; de eis enim haec dicunte Mareianus ρο meander Christi Marores eum foetis fuis in si πιο π ti propter Chrisi confessionem eo reben uni a Praefeero e cumque adhibit J vi compellerentur Cbristum ejurare π Idola colere , nec is facere vellent, primum quidem diris verberibus excepti fuerunt smox latera eorum Iampadibus exusta: deinde suspensi ferreis ungulis
Iacerati sunt, quousque earnes eorum in terram deciderent: postea semimortui tu careerem detrusi, apparente illis se gelo Dei favata fuerunt s atque ita post multos dies Θ earcere faui ρο incolumes exi runt. Tum ver ad Tribuual Praefecti adducti, ei m propter boe m raeulum multos In desium ad Domiuam eonvertissent, iterism iuearcerem conjecti ibidem animas fuas Deo tradidere.
IX. Alterius quoque Nicandri AEgyptii meminit Martyrol.
Rom. Is . Martii his verbis: In se dipto Sancti meandri Mar ris , qui cum Sauctorum Marorum Reliquias studiosὸ perquirerer, ρο ipse Phiarur inci meruit sub Diocletiano Impreatore. De eo
etiam mentionem sub eadem die faciunt Graeci in Menologio Basilii, ubi addunt, quod Fladio vitam finivit. -- ' X. S. Patricius Prusae in Bithynia Episcopus nishum Acatio Menandro & Polyaeno ibidem Martyrium subiit . De eo &sociis agunt Latini in Martyrol. Rom. a 8. Aprilis , Graeci vero in Menol. Basilii r s. Maii, ubi haec habent: Sanctus Pater nos Patricius fuit Prusae Urbis Episcopus: eum autem Chri yi Fidetueor qui ad ipsum accedebant edoceret , captur ab Idolorum eultor
bus ad Bit uiae Praesidem adducitur, is quo interrogatus libera risum professus es. Dirente antem Prae fide, tamquam Deos ad Tom. VI. Cccc rari
585쪽
rari oportere Poetem Apossinem Baechum ae reliquos , quorum pro- ωidentia calida aquae tu hominum bene elum erumpunt s respoudit Sanctus: calidae aquae virtute Chrisi emanant, non satem Idolorum, sunt ligna inauimata re lapides sensu carentes . xuamobrem in Germas ipsas vi effervefactas injedius iueolamis eviasu, saleslitibus
omuibas eombusis. Mox vaνiis tormentis excruciatus, postremam
gladio pletiιtur uva cum discipulis fuis Aeaeio Menandro π Pobaeisso. P. Ruinari & alii S. Patricii Martyrium eodem modo referunt.
XI. Triginta septem Martyres in AEgypto passos referunt Bollandi me i8. Januarii, & Ruinari in Actis Mart. . Ferunt ergo , hos inter Fideles eximios fuisse , & probabiliter Diaconatu vel alio Ecclesiastico ministerio insignitos. Hi per AEgyptum inquatuor partes divisi, ubique Fidem Sc nomen Jesu Christi annuntiabant . Faulus qui velut omnium caput habebatur, praeerat
illis, qui in Orientali parte praedicabant f Recombus eis qui in Septemtrionali , Theonas eis qui in Meridionali s Sc Papias eis qui in Occidentali Verbum annuntiabant. Praesectus AEgypti
Omiars comprehendit, ei siue praecepit, ut vel sacrificando Legibus Imperialibus obedirent vel omnes morerentur: sed cum Una Pauli voce omnes responderent, se mori paratos esse potius, quam tantum crimen quale est sacrificare Daemoniis se admittere , omnes illico morti adjudicati sunt: Paulus quidem & Theo- .nas cum sociis flammis absumti, Recombus cum suis gladio caesi, & Papias cum asseclis cruci affixi. XII. S. Augustinus Serm. Ias. 8c forte etiam 3 Maurinae Editionis exhibet nobis viginti Martyres, quorum solemnitas Hippone celebris erat: & proinde in Africa passi creduntur potius , quam apud Tarsum Ciliciae, ut putat Baron. in Notis ad
6. Iunii. Hi enim viginti qui sub Diocletiano apud Tarsum passi ibi dicuntur, plane diversi sunt ab illis , de quibus modo Augu-
sinus. Horum trium nomina recitat, nempe Valerianam Fidentium Epitcopum N Victoriam: ut enim omnem excusatio- Rem praecludat ait: Impar es pueris impar es puellis e impar er Sancia Valerianae Si adbae sequi piget, vos vis auaerere Victoriae sis evim nobis Sanctorum viginti Marorum series recitata est . Caepit ab Episcopo Fidentio , clausis ad Melem femiuam Sanciam actoriam : mitium a Fide, sinis ad mesoriam. Hi ergo, cum Idolis sacrificare constanter renuerent, in carcerem iconjecti, tandem Martyrio coronati sunt.
586쪽
MARTYR Es QUORUM AETAS INCERTA. s 729 pasper , fartoris se arte poscebar, ea fulam perdiderat, audὰ
Hi emeret non habebat. e G vigiuti Marures, quorum memoria apud nos est eeleberrima , clara voce ut vestiretur oravit . inum dieruut eum adolescentes, quρ foru aderant imiseres, eumque disce dentem exagitant es persequebantur , quasi 4 Maroribus quinquagenos folles c genus monetae alias aereae alias argenteae uudo vem simeotum emeret, petivisset . a it ille tacitus ambulans, ejectum graudem piscem palpitantem vidis in littore , eumque illis faventibus atque adjuvantibus apprehendit , o euidam eoquo Cato io nomise , hetia Cisristiano , ad eoquinam eonditariam, indicans quid gestum sit, trecentis follibus vendidit, lanam eomparara iude disponeus, ut uxor ejus quomodis posset, ei quo iudueretur inceret. Sed coquus concidens piscem anulum aureum in ventriculo ejus invenit , moxque m
feratioue flexus ct religione perterritus homini eum reddidit dicens et ecce quomodo viginti Marures te vesierunt. Ita S. Augustinus .
Marorum numerus innumerabilis . I. TTIc enarrandis Martyrum gloriosis Actis finem impo-LA nam. Ne autem putet quis, me omnes & singulos, quiveritatem Christianae Religionis sanguine suo testati sunt,concludere intendisse, manere enim existimavi multo plures, & innumerabiles superesse, a quibus referendis abstinui s in immensum enim volumen crevisset: imo impossibile opus aggressus fuissem, si singulorum certamina vel indicare voluissem. Praeter enim in numeros, quorum in Martyrologiis & Menologiis notitiam haurire quisque poterit, quot aliorum in tam generali & tam diuturna trium & ultra seculorum strage excidere potuit notitia, sive Scriptorum incuria, sive quia in tanta caesorum multitudine ex omni statu sexu aetate ac conditione cuiusvis particularis co gnitio haberi non poterat ρ Accedit, quod plerorumque Ma tyrum Acta non solum diuturnitate temporis, sed etiam Tyrannorum malitia exciderunt: cum enim advertissent, ejusmodi scriptis Fidelium animos in si a Religione confirmari & accendi , imo & numero augeri s non solum Christianis sed MChristianorum illustribus memoriis bellum indixere: quod etiam ante magnam Diocletiani Persecutionem Gentilibus exprobrat Arnobius sub finem Libri 4. adversus Gentes. Quin &aliqui Provinciarum Praesides vetuerunt, ne Martyrum quaestiones cum
Actis publicis reservarentur,quod se Martyrum coastamia victos erubescereat. cccca H. De
587쪽
M. De hoc conqueritur Prudentius Hymno I. de Sanctis Martyribus Emetherio & Chelidonio, quorum Acta Gentiles suppresserant, ne apud Christianos celebrarentur. Is nempe cum Martyres illos Milites ac fratres fuisse dixisset, ac multa pro Christi nomine pertulisse, exponens quare plura de ipsis non
retulerit, ait:. O vetustatis Aestis obsoleta oblivio lIuvidentur ista uobis , fama π ipsa extiuuitur , Chartulas blasphemus olim nam satelles abstulit , Ne tenaeibus libellis erudita secuta , Ordiuem , tempus , modumque passionis proditum Duleibus unguis per aures posterorum spargereΠι. Imo in illa extrema Diocletiani Persecutione res adeo tumuI- tuose agebantur , ut plerumque Christiani quasi jure belli turmatim interficerentur, ut Eusebius L. 8. Hist. cap. Io. & alii referunt s unde eorum Martyrum ne quidem nomina nedum Acta posteris innotuerunt: hinc conquesti sunt aliquando Pa tres, quod ex tanta Sanctorum Martyrum multitudine paucinrum Acta superessent, quae in Ecclesia legerentur. Nec valet dicere, quod Diocletiani Edictum Sacras Scripturas praecipuCferiebat, in quibus Summa Christianae Religionis continetur:& tamen harum deperditio secuta non fuit s cum Edicto non Obstante Sacrarum Scripturarum Codices integri adhuc in Ecclesiis permanserint. Nam respondetur ex Baronio Praefat. ad Martyrol. Rom. cap. 3. , quod Sacrae Scriptura: sicut erat frequentior usus, ita absque dubio numerus Codicum erat multiplicior: nedum enim in Ecclesiis & Archivis earum asservabantur, sed& privatae personae, praesertim Ecclesiae ministri, eos apud Rretinebant. Unde dato, quod Codiees, qui in Ecclesiis aut A rchivis servabantur , combusti ac deperditi essent, multi tamen remanseruiat apud privatas personas , quarum multae potiuSquam eos tradere, Martyrium subire voluerunt. At Martyrum ricta a Notariis conscripta apud particulares Ecclesias, & iuearum Archivis asservabantur , quae cum multas implerent chartas, nec tradebantur cuivis , nec tradita facile erat ex cribere: & idcirco non mirum , si talium perpauca quae erant eliem
plaria , & quidem in particularibus Ecclesiis servata, tanto terrae motu orbis Christiani obruta & universali incendio concremata , perpaucae eorum reliquiae evaserint.
IlI. Porro quamvis Martyrum Acta magna ex parte corruerint , innumerabilis tamen multitudo eorum, qui pro Fide vi-ι4m tradiderunt ab hominum memoria non elicidii s de qua totoci fere
588쪽
MARTYR Es INNUMERI . s73 fere Libro 8. Historiae agit Eusebius de Martyribus Orientis loquens. Quare S. Augustinus Serm. asa. alias s. de diversis
cap. 8. in rete centum quinquaginta tres pisces concludente E clesiam mystice intelligens, Si computentur inquit non folum omnes Fideles qui in bona vita exierunt de corpore , sed seu rasamores, uuus dies passionis Marorum s computetur, millia hominum invenientur cor ovatorum . Si enim de solis Martyribus sub Diocletiano in Thebaide passis loquens Eusebius L. 8. cap. 9., post enarrata atrocia supplicia quibus torquebantur , ait: e Lique
haec omnia non paucis diebus, nee exiguo temporis spatio , sed prolixo aliquot annorum curriculo continuὰ perpetrata fu ut: cum vave deui, interdum viceni er amplius, nouuumquam ad trigi via π sexaginta . quandoque s cesteui Viri ac mulieres cum parvulis uno die isterMeerentur , variis ac per vices alternatis suppliciis addieri: quorum
magna ex parte testem ocularem se fui ille dicit: dicam ego: si tot in sola Thebaide, quot in aliis Orbis regionibus si tot persequente solo Diocletiano, quot persequentibus per tria secula aliis ejus antecessoribus sanguinem pro Christo fudisse credimus 'IU. Et sane si a Nerone singulos usque ad Diocletianum in Imperio ei succedenteS percurramuS, nonne continuatam ubique terrarum Christianorum carnificinam quod in praecedentibus me satis ostendisse puto inveniemus ὶ Leges insuper erant, quas nec ipsi Imperatores convellere poterant, omnium Onsensu statutae & novis Legibus confirmatae , quibus Christianos Orbe exterminari jubebatur: S uatur inquit Origenes hOm.9. in Josue Populusque S' Frincipes Romani decreverunt Legibus suis, ut nou sut Christavi. De his Legibus loquitur etiam Tertullianus in Apolog. cap. 37. . Hinc non mirum , si aliquando pace ab Imperatoribus concessa , delati tamen Christiani punirentur s unde Apollonius capitali supplicio a Senatu damnatus est , quod veteri Lege sancitum esset, ne Christiani delati impune dimitterentur: quod si his Legibus , ut frequentius eveniebat, nova accedebant Imperatorum Edicia, tunc maxime Persecutio se viebat, Christiani undique perquirebantur, & deprehensi intolerabilibus assiciebantur suppliciis, Praesidum odio ad verbus eos justitiae nomine crudelitatem palliante, de quibus Lactantius L. f. inst. cap. D.& ra. : Yus, inquit, vocant carot
citias veterum Draunorum adversus iuuocentes rabide solentiam s.
σ eum Aut i ustitiae crudelitatisque doctores, justos se essu tamesse prudentes videri volunt.
V. Tantus ergo suit tribus illis seculis Martyrum numerus, ut Romae dumtaxat quidam colligam Martyrum ter dena cen
589쪽
tena millia suisse, inter quos triginta ac tres Romanos Pontifices . Toto autem Orbe inclusa Diocletiani Persecutione undeis cies dena centena millia sanguinem pro Christo dedisse: quae si per dies distribuantur, fit ut singulis illorum seculorum diebus plusquam triginta millia Martyrum computentur . dure ergo dixit S. Augustilaus Serm. aa. alias Io9. de tempore in cap. 4.rerram Martyribus fuisse repletam, & Serm. 3oo. alias Ios. de diversis cap. a. eorum millibus terram fuisse purpuratam.
I. NT Unc praesentis operis argumentum perstringamus . Post L tot tantosque Idololatriae per tria secula conatus, ut Religionem ac Nomen Christi ex orbe deleret: post totam terram Christianorum sanguine repletam ac purpuratam , forte ne Christi nomen evanuit, ejusque Ecclesia a fundamentis diruta corruit, non amplius surrectura ' At oppositum contigit. Corruere quidem infelici exitu Christi Persecutores , & Idola quae toto orbi dominabantur vix in Orbe angulum retinuerunt,& tandem eorum etiam memoria periit: sed Ecclesia Christi Sanguine fundata, suorum etiam sanguine crevit & quasi semine in uberiorem segetem pullulavit. Ita loquitur S. Augustinus , tum in Psal. 39. tum Serm. 286. alias 39. de diversis) cap. 4. Bis verbis r aeuasi femine sanguinis impIeta est Maruribus terra , Or de illo femiue seges surrexit Ecclesiae. Flus asseruerunt Christum
mortui, qudm vivi. Hodie asserunt, bodie praedicast, tacet livgua fonant facto . Tenebautur, ligabantur, includebautur, producebantur, torquebaNtur, urebantur, lapidabantur, percutiebautur ,
bestiis subrigebantur: in omnibus fuis mortibus quasi viles irridebantur : Sed pretiosa in conspectu Domini mors Sanctorum ejus, ,. Tune in conspectu Domini lautum pretiosa , modo ta' in conspectu nostro. II. Apertius tamen ad rem praesentem loquitur idem S. Doctor in Psalm. ra . , ubi ostendens adversus Persecutores impletum esse illud Sophoniae cap. a. v. io. & I I.: Hoc eis eveniet pro superbia sua s quia blasphemamerunt S' magal Pati fant super Populum Domini Exerrituum. Horribilis Domiσus super eos σ aserenuabit omnes Deos terrae ct adorabunt eum Viri de Deo suo, omnes Insulae Gentium e ita ait : Fraevaluit Dominus adversas eos .
590쪽
Marores faeleutes , fed tamen nescientes s praevaluit Dominus a versus eos: re quomodo praevaInit In Ecclesia sua , videmus, quia praevaluit adversus eos. VoIebaut paucor Chrisianos extinguere, occidere : sanguiuem fuderunt, de sanguine occisorum lauti exsurrexerunt , is quibus illi interfectores Martyrum superareotur. Tam πω modo quaeruut, ' abscondaπt Mola sua , Chrisianos propter Idola trueidabant. Nonπὸ praevaluit adversiss eos Domi nus V de si faeit quod sequitur : praevaluit Dominus adOersus eos et quid feeit ρ Exterminaoit omuet Deos Gentium terrae ι s adorabunt eum unusquisque de loco suo, omnes Insulae Gentium e quid es hoc Θ oonne praediosum erat e nonne completum es ὶ uouae ut legitur
sis Oidetur III. Ita de iis, quae a Propheta praenuntiata , suis temporibus rechias impleta viderat, loquitur Augustinus. Tercentis & ultra anuis Imperatores, Principes, Populi, totus Orbis, ad exterminandos Christianos initio paucos pauperes viles inermes totis viribus conjurarunt, & hoc ut Idolis suis cultum, a quibus Christiani abhorrebant, servarent. At eventus in contrarium cecidit: inter strages Christiani de sanguine occisorum multiplicabantur 3 Idola evertebantur, eorum defensores ad exitium perducebantur, donec tandem abscondere Idola sua coacti sunt:& Diis terrae exterminatis , omnes & Insulae Gentium Deum, quem persecuti fuerant, adorarent. Quae ergo potentia tantas vires confregit 8 Christiani non exercitus compararunt, non se ditiones non tumultus in Populis excitarunt, sed ex omni statu conditione sexu aetate vitam alacri constantia suppliciis 8c morti tradebant. Quis ergo praevaluit e Praevaluit Dominus,
cujus causa agebatur , & qui quod praedixerat implevit. Nec est quod Judaei vaticinium hoc ad se trahere , & de suo reditu Babylonico interpretari conentur. Unde enim ex Gentibus , dc Insulae Gentium tunc Deum adorare coeperunt, & unaquaeque ialoco suo s cum Religio Judaica, ipsis Judaeis fatentibus, nonnisi Jerosolymis pie exerceretur e IV. Manifestum de Christo ejusque Religione per Persecutiones toto orbe dilatanda protulit vaticinium David psalm. a. , ubi primo dicit: xuqre fremuerunt Gentes oe Populi meditati suus
ibauia ρ Asit erunt Reges terrue oe Principes convenerant in uNum
adversiss Dominum ρο adversis cirisum ejus. Quis hic non videt praedictam Persecutionem , qua omnes Reges & Principes Gentium conjuraverunt, ut Christus extingueretur 3 qui tamen me ditati sunt inania : non enim impleverunt quod voluerant ρ inquit
August.ibi: quia qui habita; ia Criti irridebit eoru DominAs sub-