장음표시 사용
261쪽
qui variorum auctorum sentemias ex numeras sequums m Durios, opusque proprium urgente persemetionis necessitate non recensuerit, proindeque exigere a lectore suo pol fit, ut, qui dormitantcm mmcrum patitur, Theophanem quoque la umeriagat corrigatque: cum nimirum juccedentes et ad inuisem cohaerentes numeror in Aquiores transponit annus ,Im etiam coniuractas annos in dieito canonia desidioris transfert: aut eidem viro nunc pauciores, mox plure1 viuersis canoniis assiknas annos I vel cum eiusdem viri pauciores anni, plura occurra ζ,ca rua: aut cum
summa quaepiam aetatis aequales ioculos fide Canania quibusdam omissis non accedipit: vel denique cum numero eiusdem anni repetito con usto insertur non mediocris.. i In eadem exegesi praeliminari P. IO. seqq. mendas quasdam, Jibrario . rum foeordia Theophani adspersas et ab aliis i non obseruatas, Hen enius
Theophanem continuarunt Leo Grammaticus. Anonymi duo, tum Georgius Monachus et Simeon Logothetes, de quibus singulis uti et de Ioanne Seylirae alibi diligentius disserui, Ioannes item Genesius adhuc ineditus, quem e Codice Bibl. Paulinae Lipsiensis vulgare instituerunt viri praestantissimi Io. Andreas Bosius, Christianus Wagnerus, Georgius Schubartus, et God'
NICEPHORI Patriarchae Constantinopolitani A. C. 828. desunni Chronologiam compendiariam ab orbe condito ad suam aetatem latine iam circa A. C. 87a. vertit AEurstasius Bibliothecarius, cuius Historia ecclesiastica ex Syncello, Theophane et Nicephoro collecta, et Ioanni urbis Romae Diacono inseripta, prodiit latine eum notis Cari Mnibalis Fabrotti inter fetiptores Hist. Byz. ΡariC is v. lat. Ex eiusdem Anastasii versione Chronologia Nicephori legitur in Bibliothecis Patrum, Paris Is 89. I 644. et Iss . Tomo septimo: Colon. I 6I8. Tomo nono, et Lugd. I 677. Tomo I .. p. 72. cum commentario Anmnii cimii primum edito Paris Is 73. 4. quem LXX. Interpretibus ηε nimium tribuere, in expurgatorio Indice notat M. Maria Brasichellanus. Larine itidem, interprete Ioach. Camerario, una eum eius commentariis et dissi de Concilio Nicaeno Basil. Is 6 i. sol. et Lips 373. q. atque sine commentariis Basil. Is 69. 8. ante Historiam quam vulgo vocant Miscellam. . .
Graece in theseuro temporum Iosephi Scaligeri. Lugd. Patav. I s. et iss8. sol. Graece et Latine, cum Iasi Goari notis ad ealeem Georgii Syneelli ParisI6 2. sol. inter scriptores Hist. Byet. Imperatorum et Patriarcharum quorun-
. . . dam 4 Conser. Rich. Simonia Bibliothecam Criticam, T.a. P. N. . ' . .
262쪽
iam postremorum nomina a scriptore iuniore adiccta esse tum in Nieephori Graeeis tum in Latinis Anastasii codicibus docet Sel denus II. 4. de synedrip. io S. seq. et Hanckius de scriptoribus Byz. p. 24s. Ualentiniani quoque genealogiam in Codicibus quibusdam desiderari notat Io. Pearsonius in Vin dieiis Epistolarum S. Ignatii. ' Vicissim in aliis MSS. diuersae eontinuationes reperiuntur iam ad Constantinum Ducam qui A. C. ιO67. obiit, iam ulterius
etiam usque ad Α. C. I 8O. GnoRGii Monachi et Archimandritae cognomento IIamarioli circa A. C. 842. clari, quem cum Syncello multi male confundunt, Chronicon abo. C. ad Miehaelem Theophili Imp. filium nondum integrum lucem vidit, etsi partes quasdam illius et fragmenta habemus a Petauio, Lambecio, Gretiam, Allatio, Radero aliisque sparsiin edita. Ex hoc Chronico etiam Chrono. logica excerpta petita sunt quibus Malala ab initio suppletur; Conser Humsee. di Hodydiis Malalae praemissam g qi. et Allatium de Georgiis pag. 329. seq. qui Cedrenum, Theophanem, Glycam aliosque posteriores Chrono logos ex eo profecisse atque in Excerptis ineditis Constantini Porphyrogeneti πει πρεσβεων nonnulla ex hac historia Georgii Monachi de legationibus ad Principes ethnicos legi p. 334. notat. Idem Allatius libro de aetate et inter
stitiis ordinum apud Graecos p. l8o. nonnulla ex eodem Proserens, monet neutiquam contemnendam esse auctorem, ex quo recentiores Graecorum Historici sua Iere omnia neque verbis i s immutatis hausere, quod ut videas latinum secimus et una cum textu Graeco A per tempora licuerit tibi communicabimus.
Illa Allatii versio et editio non vidit lucem, nisi quod prooemium operis cum interpretatione sua diatribae de Georgiis inseruit. Duos Codiees MSS. Regiae Bibl. Pariliensis laudat Cotelerius ad lib. 9. recognitionum quae sub Clementis nomine ambulant cap. et O. Vindobonensem Lambeeius II. pag. 383. Mediolanensem et Scortalentem Allatius de Georgiis p. 3 34. Bauaricum Gret- serus T. a. de cruce, et Matthaeus Raderus in viridario sanctorum, notis ad vitam S. Ignatii, Baroceianum denique qui exstat io sibi. Bodleiana, Hum fre-dus Hody loco laudato. HippoLYTi Thebani qui saeculo XI. floruit, Chroni eon a Christo nato ad sua tempora, similiter nondum in lucem prodiit, exceptis fragmentis, de quibus dictum est libro s. Bibl. Graecae p. 2I2. sqq. GEORGu CEDRENi Monachi Chronicon ab orbe eondito ad A. C. Io 7. eum Dau. blandri versione et notis editum est Basileae apud Ioan . Oporinum et Episeopios fratres A. I s66. fol. atque inter scriptores Historiae Byzantina eum eiusdem Xylandri sed passiin a Fabrotto emendata interpretatione notisque, et notis posterioribus Iacobi Goari, quibus Xylandri etiam versio et notae
263쪽
rissim emendantur, ae glossario cimti Minoriis fabrotti, qui editionis huius
is m,tae ex MSS. Altempsi nae et Vaticanae Biblioth. suppletae
t nam et Ioan . Leunclauius notis ad Annales Ture eos testatus erat, apud se iliouot solia Cedreni esse, quae in xylandri editione desderarentur. Multa a etiam emendata ac suppleta e M-ςs tam , Cur potate, qui Cedrenum xν exseripsit, stimulque continuauix. Igitur exu dem historia, quae . desinit in A C logo subivnsta est a Fabrotto Graece e bibliotheca Regia, et Latine ex interpolata per eundem editorem Ioan Baptistae Gabii versione. In eodiee Vatieano Aethiopicorum Heliodori annotatum est, illum scriptorem versibus Iambicis etiam ad Imperatorem Tbeod sium seripsisse de auro consciendo, idque Georgium Cedrenum testari. Tempe δε 2bη πιχων Ιαμε- πην τοὐ
αω Deest hoc licet negare, inquit Conrinouu de medierna Hermetica R. 2S. Iiis edito cedreui volumine etiam Parisiensis editionio non reperias. Notum Eliu ouin mutilum illud esse, et miris modis deformarum, quod iam Iosethiust fer est co=iquestiir. Vide tamen, quae Soligeri rudiero, qui breuiarium rantum maioris operis et cadauer ad nos peruentile existimabat, opponit ALIatius de Georgiis P, 336 . . . Io rinis ZONARAE CPolitani ex praesecto Vigilum et primo a Soeretis Monasticam vitam amplexi et plurimis alus seriptis elari, Annales ab orbe condito ad A. C. i ii 8. quo obiit Alexius Comnenus, ex Viennensi M8. et aliis quatuor codicibus, cum Hstro'. I si noxi' Prodierς Basil. I s .lol. Pol te, vir praeclarissimus Ceresus D Frestre Wolfianam estitionem ex 4. ferbolis Codd. Regiae Bibl. et uno Coibertino emendauit, latinam versionem re- ensuit notasque eruditas addidit Paris. 1 686. sol. quumque Wolfius contra auctoris mentem Annales in tres Parres diremisset Cangius diuisionem operis genuinam in partes duas, librosque XVIII. restituit, et libros capitibus disti xit, subiuniti, breui fluum cris Chronologico Ahio mi ilu Adamo ad Alexium Comnenum, quod Dionys Petauius eum Nicephori CPol. breuiario Histo theo et Latine vulgauerat Paxic I6I6. 8. Italice quoque pranslati Zonarae
Faditur Labens, mi Cedrenum Ioannis Mysime exscriptorem facit, eonfundens hune I io, cognomento Thineesio, quem Cedxenus laudat in ovibus ot ποῦ et quorum vestigio insistere non diffitetur semet, Syneellaun, Theopharem, Ioanistin Siculum, Psessum, alios. De Syncello plura dabit Allatius in diatriba 'Inibio x eompendii historki Seylitetae sinctior iis, qui ante editi fuerunx, insertus I in uelaiconu catalogo biblioth. Cottarumac p. ma.
264쪽
Annales sunt a Mareo Aemilio, Florentino, Venet. Is . 4. et Gallim Ioaiine Mileto Paris. 1 S83. . In eodem Anno Christi I r 38. desinunt etiam 'ab orbe eondito deduiu
Annales MicMAELis GLYCAE Siculi, quorum partem a Iulio Caesare ad Con- stantinum M. ex codice Andreae Sehorti sub talso Theodori intochitae no iniste eum versione et notis edidit D. Meursus Lugd. Batav. I 6I84. Integras i ex Ioh. Sambuci Codice vertit vulgauitque Latine D. Lerinclaviar, et ad captam usque a Turcis CPotin continuauit Basil. Is 7 a. 8. Inde Philippns Labeus λpluribus/ Codd. MSS. usus Claroinontano, Fontisubraldensi, et variis lection, heus ex Codice Bauarico ,ς Fallicellano atque Augustano Gl3 cam Graece primus edidit, versionem Dunclauii recensuit, notasque suas, perinde ut Meu sit quoque, et Leunelauii continuationem adiunxit. Paris I 66o. fol. La dat hic GlycasP. 82. Pronem siue Drrhonem χρονογραφον, ex eoque refert Adamum quadragesimo demum quum conditus esset die paradisum esse
Post Glyeam seripsit eirea A. C. Ii so. sub Manuele Comneno, quem
laudat pag. S3. edit. Regiae Chronicon suum ab orbe condito ad A. C. IO8 I. sue Nicephori Bolaniolae imperium et Alexit Comneni initia tantum modo Produxit CONsTANTiNvs MANΑssgs. Non prosa sed versibus prosae similibmi quos politicos Graeci recentiores appellant, seripsit Annales suos, siue συιαψιν ἰλοκήν ad Irenem Andronici Comneni uxorem, de qua Cangius in familiis Byzantinis p. 18 I. Vertit hune scriptorem ex Italico Codice vulgauitque Latine D. Lennelaiιius Graece ex Codice Palatino deseriptum D.--- flus edidit subiuncta Dunclavii versione ad calcem voluminis et notis eiusdem suisque castigationibus Lugd. Bat. I 6 i 6. 4. Hine inter Historiae Byet, scriptores lucem vidit Graece et Latine Paris 36s s. sol. additis praeter Meursi et Leunclauii notas vastiis Led . e MSS. Codice Asiatii, et quas Carolus Alanibal Fabrottus collegit e duobus Regiis Codicibus, eiusdemque Fabrotti glossario. Andreas Scholius in litteris ad Meursium datis et 8. August. A. Is i s. De -- nasse jesto et penes me esse ψ. ex libris Petri Pantini, eodem etiam latino interprete , cum ignoraret Iortasse a Leoclamo esse comersint.
V. Chronologi Latini veteres praeter Hieron uni Eusebii interpretem continuatoremque, notandi veniunt quos una cum illo editos pag. 23 . dix, mus Tiro Prosper, i Victor Tunntinensis, Iohannes Bulariensis, 7 Matius Lem. uicensis et Marcellinus Comes. Neque praetereundum Chronicon Proceri H h Σ . int 7 Chrontea Vatii et Iohannis Bisariensis recensuit quoque Cardinalis A irre T. M
265쪽
integrum. quale a Victore Aquitano praef. ad Canonem Paschalem, Gennadis eap. 8 . de S. Ε. et Casiodoro diuinar. Instit. cap. 7. defexibitur, editum primum a Philippo Labbeo in Bibl. noua MSS. Paris i 637. fol. Tom. i. pag. 6. atque reculam in Tomo XI. thesauri Graeuiani, una cum fastis Magistratuum Pighianis ab V. C. ad Vespasianum ex edit. Ant . i6r s. l. fastiaeonialaribus integris Idalianis ex eiusdem Labbei 3 editione, fastis eonsula. ribus Anonymi quos e MS. Vindobonensi H. Noris Ly edidit et dissertatione illustrauit, Arionymo de praefectis urbis et seagmento fastorum ab A. C. stos. ad 3s3. ex editione Aegidii Bucherii Ant . I 634. sol. et Epistola Consulari eiusdem Henrici Noxis ex edit. Bononiensi A. i 683. Pars prior huius Chronici Prosperiani ab Orbe condito procedit usque ad mortem Imp. Ualentis, altera ab A. C. 379. ad 4s s. conuenit fere cum ea quam vulgauerat Andreysdu Chusne Tom. r. scriptorum Francorum pag. 2o I. Paris I 636. sol. ΑΓ didit Labbeus eumque sequutus Graeuius etiam editionem Pithoeanam Chronici Prosperi ab A. C. 379. ad 4s s. sed ex MSS. emendatam. Ac praeter hanc Pithoemam An. Is 88. etiam altera e MS. Augustano legitur Tom. r. lectionum antiquarum Henrici Canisii, quas raro obuias, Variis obseruatiombus, notis et opusculis auctas, recudi curauir lac. Balaage. Ani eliae Amstelod. I7r s. sel. Voll. 4. Ab Αἰ C qs s. incipit Chronicon Marii Auenticensis et ad Tiberium Constantinum progreditur, quod cum appendice veteris script Tis vulgauit idem Andreas du Chesne. Flavio Lumis Dextro suppositum Chronicon Historiae omnimodae omitto, licet commentariis operolis atque ut ipse vocat apodicticis Francisci Biuarii it Iustratum et Lugd. r 627. M. editum. Neutiquam enim illud opus esse quod Lucius Dexter ad Hieronymum scripsit, neque continuationem compositam esse a Mario Maximo, Episcopo Caesaraugustano, sed potius utrumque tenebrionis sinistri ατοπον κυημα et omnimodae sabulae nugarumque canonarum pandOcheum, Hieronymique de la Higuera vel
similis nugivenduli Hispani inicinam sapere, pridem obteruarunt viri doctiΩsimi. Omitto etiam Chronicon, quod Dario, Mediolanensi Episcopo, A. C. s r. desuncto, nonnulli tribuunt, quoniam nec editum est, et quicquid contra pugnet Eustachius a S. Vbaldo in 30 dita de Hymno: Te D m Laudamus,
longe iunioris est scriptoris, et res tantum Mediolanensis Ecclesiae ab octauo saeculo ad A. C. io67. narrat. Vide Mabillonii AnaIecta Tom. r. p. 3. seq. et Lud. Antonium Muratorium V. C. Tom. r. aneedoton Bibl. Ambrosianae P g. a 36. Acta Sanctor. Tom. I. Ianuar. l4. pag. 967. seq. Tillemontium -
266쪽
memor. Hist. Eeelec Tom. I De Μ. Grelii cassodori orisChro. ni eo ad Theodoricum Regem ab Adamo Vsque ad A. C. s I9. siue eonsul, tum EutharIei Cillieae et Iustini, nec non de Chronico Drnandis dixi in B, bliotheea Latina. De Chronicis si lii Hilarionis, quod exstat Tom. 6. Bibl. Patrum edit. Lugd. p. 373. I dori Hisp. Bedae Venerab. Fremis Lexoviem sis, Adonis Uiennenus, Reginonis Prumiensis, Hermanni Contracti, Mariani Seoti, Lamberti Sehasnaburgensis, Sigeberti Gemblaeensis, per Anselmum Abbatem continuato, Hugonis Virdunensis, Elarentii Brauonii, Orderici Vitalis. Othonis, Frisingensis Episcopi, Godfridi Viterbiensis, Helinandi, conradi a Lichteno, Aberti Stadensis, Martini, Poloni, aliorumque plurium eonsules Vossium de Hist. Latinis, et de scriptoribus Ecelesiasticis seriptores, Georg. Calixtum appendiee diss de Creatione, I in Andream Bosum Introductione ad HisL vniuexatis seriptores ac Thona. Ittigii ζ μακαρίτου apparatum ad Histor. Eeelesiasti eam, Iudaei Chronologi pauci exstant, ut i) Seder Olam Rabbasime Chronicon maius ab orbe condito ad tempora Imperatoris Hadriani, quod a Iudaeis R. Iose ben Chelpellia tribuitur. 2 Seder Olam ricta, siue Chronico a minus,
scriptum circa A. c. I 24. ab exordio mundi ad Annum Lhristi set a. progrediens, quos ainbos libros post Gilbertum Genebrardum vertir, et cum in te pretatione sua Latina er notis eruditis, ac praeclaris de Historiae sacrae fide dissertationibus edidit Iohannes Meyer, Amstelo d. 1699. 4. Hic mutris db sputat contra Io. Morinum, qui in Exercitationibus Biblicis pag. 226. seq. contenderat utrumque Chronicon hoc scriptum saeculo XII. atque adeo diuersum esse a Seder Olam quod in Talmude Codice Nidah, cap. s. et 3O. allegatur. Schalyuheleth Ha abala siue Catena traditionis R. Gedaliae. 4 Sepher Iuehasin, liber familiarum auctore R. Abrahamo Zacuth, ab limmani generis initio ad A. C. i sca. eum additamentis R. Samuelis Schullam. 3 Zemach David δε Germen Dauidis auctore R. David Gang ab orbe eondito ad A. C. I s92. cuius libri magnam partem cutinam accuratius vertit et cum potis suis Latine edidir Guil. Henricus Vorstius Lugd. Bar. I 644. 4.
. . Ex illis qui Arabice scripsserunt, ecleberrimi sunt Eutychius et Abulph, ratus, ambo Christiani, ambo lectu haud indigni. Eu chium, Gud. Tyrius F appellat Sesth Illam Patricii: ab aliis Aphthistum etiam nuncupari notat Seu
. : Wolfius Bibl. Hebr. Vol. I. p. 28o. et Vol. 3. p. 169. 3 Wolfius lib. cit. Vol. I. p. IO . sit. et Vol. 3. P. 66. - Wolfius I, c. Vol. r. p. 293. et 398. et Vol. 3. p. 18 I. T
s Vide Gesta DEII per Francos Tom. a. p. 6a6.
267쪽
monumentis a rerum iriitiis ad A. C: 94lo. Histdriam fide Annales, plerumque Ecclesiasti eos, summa quod eiusdem Seldeni iudicium es diligentia eo Λ- texuit. Fuit Patriarcha Alexandrinus ab A. C. 933. si ad 9so. quo diein obiit supremum. Haeresi Iacobirarum sue Eutychianorum et Nestorianorum pariter infestus, utramque oppugnat, et Melchitam se profitetur T. D. pag. 36. 2 3. 79. 147. seq. ''Chronologicae eius rationes probanrur inprimis Ioanni Pearsonio in diss posteriore de annis priorum Romae Episcoporum, licet non tantum illis tribuat in Vindiciis Ignatianis. Locum quendam insignem Annalium Eutychii cum Latina versione et commentario suo edidit Io. Seldenus Lond. I 642. 4. sub titulo originum Alexandrinarum. Quae inde Sel deno opposuit Abraham Ecchellensis in Eutychio suo vindicato Rom. I 66 r q. ad ea respondet Seldenus in praesitione ad rerum Anglicarum scriptores Veteres. Ceterum totum Eutychii opus Arabiee et Latine cum utilissimis ad rem Chronologicam indicibus vulgauit. Guardus Pokohius Oxon. I 6 8. q.
a Sel deno potissimum, ut hoe laboris in se susciperet impulsus, neque enim ipse Seldenus A. I 634. iam septuagesimo aetatis anno desunctus integrum Eutychium vel vertit vel in lucem edidit, quo nomine Eliam du Ρin Tom. 8. Bibl. Eccles p. q. hoc tradentem recte reprehendunt acta Eruditorum Α. I 698.
Gregorii Gulpharaii -7 siue Burbeti aei, professione medici, patre Aaron
medico, secta Iacobitae, quem Primatem orientis vocat Assemannus Bibliothecae Orientalis T. a. pag. 244. Compendium Dynastarum, ab orbe condito ad A. C. ι 276. quod Auctor Syriace primum scripsit, deinde paullo ante obitum Arabice vertit, v. Assiinannum B. or. T. a. pag. 26 .) Arabice et Latine ab eodem Poeockio in lucem editum est Oxoniae i663. 4. qui specimen Historiae Arabum ex eodem Abul pharaio cum luculentis suis commentariis ediderat, ib. 16so. Chronici Syriaci ab eodem Abul pharaio compositi particulam Syriace et Latine Bibl.Οr.Tomo secundo p. 3 14. seqq inseruit laudatus Asiamannus. De hoc scriptore, tanto minus prolixe hoc in loco agendum mihi esse video, quod pag. 33. ipse negat te accuratum studiuin in temporum
Conser Eutychii Annales p. 472.627.s3 I. seq. et Eusebium Ren udotum in historia Patriarcharum Alexandrinorum Iacobitarum p. 346. seq. yy De Abulpharaio agit idem Renaudotus Tomo a. liturgiar. orientalium p. 469-472. et Assemannus Bibl. or. Toin. a. p. 244-463. vhi vita et scripta eius copiose enarrantur itinuique p. et . g. demonstratur, diuersuin ab eo esse Abulpharagium Abdallam Ebn Ptibo, monachum Nestorianum, defunctum A. C. Io 3. qui Arabice in vixi quς Γςita' menti libros commentatus est, et Aristotelem eadem lingua illustrauit. '
268쪽
notatione posuisse. At quum instituti nostri non fit exacte definire anuas Ibit
sophorum9 merum ex illis nonnulla recensere, quae quod laudabile fuit in moribus eorum exprimant, atque animo oblectare nihil nostra inter erit virum tempora quibus facta fuit eorum memist , sint ea quibus reuera floruerint nec ne. Ait tamen sequutum se esse C Onologos Eusebium et Andronicum, iisque eomsentientem Iacobum Rohensem, qui tribus linguis Hebraea; Graeea et Syra
His adde Chronologicam Hiitoriam Hazi Xalifae Mustasse, Muhamed, ni, ab exordio Mundi ad Vsque A. C. 62 a. quam ex Tureico, Persico et Ar hieo Italiee edidit Io. Ralaaldus Carolus a Cronologia Istorica seritia in lingua Turea, Persiana et Araba da Hazi Κalife Mustase, e tradotta neli' idioma Ita liano da Giovanni Rinaldi Culi, Nobile Iustinopolitano et Dragomano della Serenisi. Rep. di Venezia. An. 3696. q. Vide Museum Mineruae Venetae T. I. P. 3 9 Venit etiam hoe loco memorandum alterum, sed christiani seriptoris chrontem Orientale, quod ex Arabico Codice Segueriano primum versum et Latine editum est ab Abrahamo Euhellensi, Parisiis Isis i. fol. inter seriptores historiae Byzantinae; deinde denuo .versum, atque annotationibus illustratum a Iosepho Simonio vis anno prodiit Romae I 729. sol. Cuius quidem Chroniel auctorem esia Petrum Abushiaker Εbnarraheb Abilaram idem Asse mannus ostendit. De auctore ita scribit Eechellensis Nostrum exemplar AElon umest, at eius autorem fuisse queniam nomine filium Monacti ex prima prete cir
Heι GEORGII HOMAIDI Almacini plane colligitur. quoties enim quod passaeni facit hune laudat, mu solum sntcntia semper eadm est, sed numerata quoque serba. Eum autem fuisse Aegyptium Cophistam, indicant stilus, numeri, ae P
triarcharum Gentis vitae, quorum pro Dioscoriana secta lascires ae eertamina celebrat. In aetatibus Patriarcharum rationeR LXX. Interpretum *y probat, addit tamen computum Hsbraeorum secundum Versionem sacrorum librorum Aestieam Abibahri Almoniasseri. Quae de Imperatoribus Romanis tradu tur et pauca sunt et in Heraclio hoc eu tempore Hegirae Muhamedieae des,nunt. Historia Calipharum Moslaminorum et Calipharum Aegypti et Babylonis, Patriarcharumque Alexandriae perducimr Vsque ad A. C. Ia 38. HOgirae 617. M/rtyrum. 9S .. Annos Hegirae luMres redueit ad annos solares.
Huie Chronico Orientali Historiam suam de raus et dogmatibus Arabum, ex η Vide Chronicon orsentale pag. II 8 seq. et p. 69. ubi Melchitarum et raeobitarem quoque mentio. Melchitae hoe est Regii et Imperiales dicti qui eontra Diostorum eum Imperatore senserunt. De Iacobitis iterum p. Iac. sqq. Melahitarum meminit etiam s Ia
269쪽
ex monumentis Arabicis excerptam' subiunxit, in qua allegat inter alia libros Chronicorum Gregorii Barhebraei, Historiam gentium Ismaelis Selahinseiali
et Chronicon Hametae Asplahanentis Persae es p. a I. notat ex Arabum mente incidere Hegiram in A. C. 63io, Diocletiani s Martyrum 339. Actiacum Ss a. ab Alexandri M. victoria 934. a Nibuchodonosoris regni initio i 369. a Mosis obitu a 348. a natali Abraami'2893. a diluuio 3974. et a casu Ma-
Georgius Elmaeinus, itidem Christianu' medio saeculo tertiodecimo elatus seripsit Historiam siue Chroni csn ab Olbe condiro usque ad A. C. II 38.euius priorem partem usque ad Muhamede in Bibl. Seguleriana MS. euol. uit Leehellensis, ut testatur ad chronicon or. et in Eutychio suo vindieato: In Cantabrigiensi Bibl. eandem partem litteris descriptam Syriacis legit, qui subinde ex ea nonnihil profert in historia Orientali Hottingerus: posterior sub titulo Historiae Saracenicae prodiit ex Thomae Erpenti versione Latine Lugd. Bat. I 62s. 4. eum Roderiei Ximenes Arthi-Episcopi Toletani Historia
Arabum: et Arabiee ac Latine cum eadem versione Erpentana, curante Iaco
bo Golio, ibidem atque eodem anno in fol. Laudat subinde Chronologum et Chrontea Christianorum, sed sine nomine. Extat et Chronicou Samaritanum, siue Arabica versio Chronici veteris Samaritani ab excessu Mosis ad tempora Antoninorum, quam Samari ricis scriptam litteris ad Iosephum Sealigerum a Samaritanis missam ex eius legato MS. possidet Bibliotheea publiea Leidensis Academiae, ex quo apographum in Bibl. Magarmiatia. legit Eechellensis, qui id laudat in Historia Arabum pag. I 4s. Descripsit etiam Hotringerus et ex eo loca a se Latine versa hine inde allegat in Enneade diss. in Historia orientali et aliis scriptis, atque Epiistomen eius libri Latine subiecit Exercitationibus Anti-Morianis, librum integrum etiam publieare pollicitus, quod tamen morte praeuentus sacere haud potuit: Deseripsit etiam Iueobus Golius cuius apographum manu eius passim emendatum t eruare se testatur U. C. Hadrianus Relandus, qui ex illo nonnulla assere parte 1. dis Misceli. I. Compurum Samaritanum eum notis suis vulgavit Sealiger VII. de emendat. temporum pag. 637. seq. Et Chrono logiae
Samaritanae Sy psin ex Mulphetacto Danesaeo exeerptam ab viro doctissimo Eduardo Bernhardo LipMisses inseruere Actis Eruditotum Anno I 69r.
VI. Ex Chronicis historicis recentibus quum exstent infiniti, paveo. tantum commemorare iuuat Annalium quidem Veteris Testamenti scriptores Iacobum Sasianum, Augusti m Torvietam, Henricum Spondauum, atque his
270쪽
neutiquam inferiores aeeur tissimum Iacobum ustrium, cuius Annales V. et
N.T. nou isIime Genevae IT a 2. recusi sun r . Hugonem Robissentim, De obum Opta. tam et Chronici Catholici auctorem pereruditum Guardum Sivisio uirum. An. nales temporum noui Testam. Vsque ad A. C. Ii 98. edidit Caeser Baronius, quum notationis temporUm minorem quam rerum curam habuissent Cenim riarum Magdeburgensium auctores: Baronium continuarunt breuius quidem
Hosticus Spondanus Ad An. I 64O. susus et uberius Abrahamus Baonius usque ad A. i s 72. nouem Vol atque odori u Minaldus octo Vol. usque ad A. is 34. quibus post mortem Auctoris accessit nonum Volumen usque ad An. ls6s. Cassigauit Baronium et suppleuit praeter alios a tonius Pagi in Critica Baroniana 4 Uol. Geneu. Tos. sol. et Samuel Bona us in Annalibus Politi eo- Eeelesiasticis. usque ad A. C. 6oa. Roterod. l7o6. sol. 3. Volum. De quibus singulis diligenter et copiose disseruerunt Theologi celebratissimi Thomas Ilitigius in Exercitatione praemissa selectis Historiae Ecclesiastieae Saeculi r . eapitibus. Io. Fridericus Mayerus in libro de fide Baronii ipsis Pontificiis ambigua Amstelod. 697. R. et S. U. Iac. Sigis n. Baumgarten in relationibus de
Vol. 2. , pag a,4-268. Vbi simul pag. 2 8. . Ladmchii continuatio 'annalium R.iyi3aldi recentetur. De Eanrunai .maet Plistoria V. et N. Teae vide Aila
. Iob. Marshami, Angli Equitis aurati, Canon Chronicus Aegyptiaeus, Ebraicus, Graecus, non minus ob minime vulgarem eruditionem quam p radoxas quas propugnat opiniones notissimus prodrat Londini is a sol hine Lipsiae U. Qi Orronς Menckenio cur te 676. q. et in Belsiu i 698. 4. Inter alia etiam illustrat praeclarum et antiquissimum monumpntum Graecum Chronologicum Epochas marmoreas aruuaelianas , quas Oxonium hodieque seruat, et cum lo. Sel deni, Thom. Lydiati et suo commentario edidit Hum,. fectus Prideaux. Oxon. 1676. . sol. Ad easdem conserendus Iae. Palmerius Exercitati ad optimos auctores Graecos pag. 683. seq.i Franciscus Blanchbnus in antiqua Histpria ex mo*umentis. Priscis illustrata cap. 26 . pag 32 .seq., Henrieus Maseam pius in institutionibus Chronologicis parte t. Rich. Benileiuq dis . de Epistolis Phalaridis Anglice edita p. a os . seq. Marshami Cliro, nolygiam nouissime ad examen Vocauit U. C. Iacobus Perletonius in Origini. Ius Aegyptiacis Lugd. pat. I73 r. 8. . ., i . Paud si metronius in Antiquitate temporum defensa ac restituta vestigiis ins stit Isaaei Uossit, aduersariumque nactus pst virum doctissmium Michaψl tale Qui en . D. Harduini S. I. Chrono l9giam ad examen reuocauiti U. C. ALphonias des Vignoles in Epistola subiuncta Vindiciis veterum scriptorum Ii seriptis