장음표시 사용
251쪽
- CAP. Vl. NOVA ROMA CONSTANΤINOR
diu 'state-Collanti pla, enrictis dra plani, hin par Muteu sin tes uuae et de tot ce, qu si F a de plus remarquabis de certe vilis. Huius libri lectione vehemens saepe desiderium CPolis adeundae in se excitatum testatur V.C. Adrianus Relandus lib. sep. de relig. Muhammedica P. II: I. De seriptoribus rerum Byzantinarum et CPolitanarum exstat eruditus etaeeuratus commentarius eompositus a Martim Banckio Lips I 677. 4 quemadmodum et de Romanarum rerum scriptoribus liber duplex ib. Hs69 16 s. 4to. Obiit vir praestantissimus et Uratistauiae suae decus non vulgare die Apia M. I7OP.
De scriptoribus qui chronologiam Technicam et
. Hutoricam tradiderunt. Chronologia duplex, technica et historica. I. Historicae scriptores veteres aure Eusebium. a. De Eusebii Chronico. 3. Chronologi post Eusebium Graeci. 4.
Latini. s. Iudaei et Arabes. o. Recentiores praecipui. 6. Scriptores chronologiae technicae. 7. Parum utilis quorundam in minutiis et incertis περιεπία. 8. Chronologorum disssidia circa annum nata lem CHRISTI. v. Idea Chronobgica rerum praecipuarum digesta per sex annorum millenarios. Io. Subsidia Chronologica quaedam enumerata, ex quibus in gratiam μι-diose m duo h. l. Iubiuncta exhibentur, Index in chontum atheniensium et Pontifcum Romanorum a habeticus. II.
Oronologiae, sue Disciplinae quae temporum rationes exponit, duae omnino sunt partes praecipuae, Una quem Technicam possis appellare, quoniam non sine arte et ingenio constat, atque scientiarum Mathematicarum Astronomiae et Arithmeticae subsidio rationem mensium, annorum et Epo.ctarum apud varias geutes ita docet expedire, ut earundem diuersias inter se conferri atque eomparari, et uniuersa quae ad doctrinam temporum pertinentia ab omnis generis seriptoribus traduntur, recte intelligi, atque ex cuiusque hypothesi siue sententia, ealculi ita ut par est poni possint. Altera pars Historica est et in rebus gestis quarumcumque gentium, quarumcunque aetatum ad suum quibusque tempus referendis tota est occuPata.
252쪽
CAP. VII. CHRO NOLOGIUE TERES.
IL Quamuis haee posterior sne prioris cognitione recte eonstitui nequaquam possit, tamen placet de eiusdem tanquam magis ad quorumlibet captumaeeommodata scriptoribus prius dicere. Atque initio mirari licet veteres diu et passim doctrinae temporum parum curiosos fuisse. Quam pauet etiam inter Historiae Graecae particularis expressa Scriptores Thucydidis exemplo antiorum, quibus quaelibet res gestae sunt, Vestigia consignarunt. Generale vero siue uniuersale Chronicon vix quisquam ante Apolladorum componere fuit aggressus, quod versibus iambicis coneinnatum Regi Pergameno Attalo inscripsit. Ceterum et hoe et Castoris Rhodii et Phlegontis, ac si quae fuerunt alia aliorum Chronica invidit nobis tempus, neque est inter scriptores antiquiores qui aetatem tulerunt quem in hoc genere laudes, nisi Diodorum sorte Siculum, in euius Bibliotheca tamen multa et antiquiora praesertim sine apposita distinctiore temporis nota .narrantur. Ε Romanis primus Varro videtur de hae
te eruditionis illustranda serio cogitasse, cuius etiam est celebris illa diui- omne tempus triplici distinguens discrimine, quorum primum ab Orbgine humani generis ad Cataclysmum priorem propter ignorantiam appellauit αλλον, secundum. a Cataclysmo priore ad Olympiadem primam, quod
quia in eo multa sabulosa reseruntur, μυθικον ab eo dictum est, et tertium denique a prima Olympiade ad suam aetatem χορικον, quia res in eo gestae Uexis historiis continentur. Varronis exemplo Cornelius Nepos aeuuna OmnCtribus explicare chartis siue libris conatus est, sed et illius et aliorum seripta deperdita libenter omitto. Res Aegyptias incerta fide Manetho, Romanas ab Ennio usque et Catone multi temporum Ordine ac per Annales persequuti sunt, sed qui Chronicon deinceps uniuersale condere fuerint aggressi a rerum humanarum exordio, clicet pauca quaedam Chronologica attigerint Clemens Alex. in Stromatum libro t. Theophilus Antiochenus libro ad Autolycum, quem propterea librum de temporibus Lactantius r. 23. Vocat non habeo quos laudem ante S Hippoditum et Iulium Africanum qui ambo Chronicon Rum ab orbe condito ad Alexandri Seueri tempora produxerunt, Iulius vero Asrieanus praecipue in opere suo de temporibus siue Chronographia quinque libris distributa tam copiose et diligenter versatus est, ut Eusebio et aliis post se viam egregie muniuerit materiamque praebuerit plura commentandi. Hippolyti nihil superest hodie nisi libellus ex Latina veteri versione de diuisionibus et generationibus gentium a Canisio et Labbeo editus: Africani etiam fragmenta tantum habemus ab Eusebio, Syncello et aliis seruata. Atque Eusebii ipsius post Africanum praecipuam iam pridem
Adi Censorinum de die Natali cap. II. Vide quae noraui lib. S. Bibl. Graecae p. zos. 269.
253쪽
dem- hoe genere laudem esse, neminem fugit qui vel a limine has litteras
III. Chronieon Eusebii solet etiam voeari Παντοδαπὴ λορίου de cunctis
temporibus historia, ut titulus operis 3 latine transfertur in Epistola Augustini 3 s. ex quo loco etiam constat non ubique obuios iam tum fuisse Chron iei sebiani Codices. In libros duos diuisum suit ab aut ore, quorum priorem inscripsit χρονογραφίαν, posteriorem χρονικον κανονα. Atque hanc Epitomen vocat Hieronymus. In priore ex Manethone, Apollodoro, Iosepho, Asrbeano aliisque origines et successiones, resque memorabiles variarum gentium ab Orbe condito per varia capita persequutus est, in posteriore omnia serie una ad annos suos relata digessit ab Anno ε vocationis Abrahami h. e. ante CHRUSTUM Ioi . ad vicesimum usque annum Constantipi Magni, A. C. 32ς. Laudat praeter alios Eustathius Antiochenus in Hexaem. sub init. cui Eusebius vocatur αγίουν τις, uti ab Ecclesia Gallicana diu illum cultum pro Mar.
tyre notat Ianningus in Apologia pro Papebrochio praefixa Actis Sanctorum Iunii T. r. p. II. R. Graecum opus Eusebii intercidit praeter fragmenta et lacinias quas recentiores Chronologi servarunt, Syncellus inprimis, et Cedrenus, Chronicique Alexandrini siue Paschalis Scriptor ne de aliis iam dicam. Nam ut vere Iosephus Scaligerέ qui post Eusebium Druserunt, omne scriptum de temporibus arbdum esse censuerunt, quod non huius sontibus irrigatum 'esset. Ex illis Graeca ut potuit collegit ediditque et illustrauit doctissimis notis idem Maliger, sed non modo Syncelli et Chroniel Alex. tum temporis nondum editi apographis Parum emendatis F usus est, sed etiam varia ad Eusebium retulit, quae parum
Xορνικα συγγιαααα α sua memorat Eusebius in Esaiae XIII. I7. χρονικὰς κανοναν X. 9. praeparat. p. 48 . et t. r. Hist. Eccles cap. I. 'Λς- ολ ἰαν atque -καιολογικεν --
ρίαν vocat Anastasius Sinnira qu. 4 I. et 6 . temporum resoriam Augustinus II. 39. dedoetrina Christiana. Diesionem temporum Hieron. I. in Rufin. χρονογοαφίαν Epiph nius sub extremum libri de ponderi et mensur. Chronicorum Historuim hreuiari uin m. Eccletiae Lemovicensis, Valesio laudatum. Alia veterum loca titulos Chronici Eusebiani varie referentia notauit Scaliger ante Graeca Eusebii Chroni conque Hieronymianum, Hanckius p. 8 . seq. de scriptoribus rerum Byg. et Allatius ad Eustathii Hexaem. p. I 3.ε Euf.biani Chronici Epocham initium capere ab Cal. Sept. siue autumno anni ante CHRiSTVM aoI7. Periodi Iul. 2697. disputat Petauius l. 9. de doctrina temporum α I. is vostius in auctario cattigati. Georgii Hornii p. 37o. Quia apograpbum Sstncessi quod Maligero transmissum fuit, 'raptim et Ditisse admodum descripssat Casaubonus nesiis an alius, ide' plur/wi passim in bue opere tam in anuis quam iv nominibus errores fuere commis. Multis hoc docet Goarus notis ad Syneellum S 'S28.
254쪽
eredibile ε: est ab illo seripta luisse. Grine vertit et Ulneentis euidam ad Gal. Iieno laser psit Hieronymnus, tua ut hine'inde ex Latinis praeeipue setiptoribuaquaedam adderet alia omitteret, ae deinde Chronicon ad A. C. 378. Ua. lente sextum et Valentiniano seeundum Coss) eontinuaret. Cossiees Latini Cheouiri Euiebiani oscitantia librariorum mire inter se variant, et saepius neu iniec di nee eum Historia' faeire possunt eoneiliari. Conser Dodwelli dissigi ais Ite auum aAHent. Valesius pag o. ad Eusebii Hi l. oetustissimos Crudiere Iahdat Muthanum,dLI MIN ortelii. Laudat quoque vetustissimam ediationem Mediolanensem, quim nee Pontaeus nee sealiger viderit. Consuluit tameri minus Pontacus Episeopus Vasatensis praeter Codices MM. duode. triginta . editiones octo atque ilillis praeclaram suam concinnavit, in qua mirum studium atque Industriam n6ni dubitauit etiam Sealiger Epist. Io4. omnibus laudibus prosequi, atque editotis doctrinam, candorem, modestiam et diligentiam celebrare. Et omnium eorrectissima voeatur Io. Morino p. 277. Merc. Bibl. Prodiit notis tantaei et castigationibus illustrara, una cum Prosperi Chronteo Burdigalae I 6o . l. sed raro hodie reperitur. Neque ubi uis obuia altera suberti Mirari, posteriorem tantum partem h CHRISTO G-hibens, additaque habens Chrontea Sigeberti et Anselmi Gemblacensis. Ant werp. 6o8. 4. Confer B. litigium de Bibliothecis Patrum p. 743. C terum ob praeclaras accessiones atque doctissimas notas frequentissime in manibus eruditorum versatur editio Malleri, ' altera praecipue ac pomima Am-
Vide Conringium de Medicina Hermeti pag. 2 . et 3 . Steph. Ie Moyne presegom. ad Varia S. 3a. a. b. Hanckium di; scriptoribus Byz. p. 92. 1eq.7 Id. pag 93. seq. Io. Andreas Bosius dissi ad periocham Iosepiri de CHRISTO, cap. a.
- ε Veteres Chronici Eusebio-Hieronymiani ante Pontaeum editionessunta Veneta Ia83. 4. Paris. 1 Ia. 4. apud Henr. StephUum auum, et Basil. Is29. ibi. φdente Io. Si har. do eum Chronicis Prosperi, Cassiodori, Hermanni Confracti et Matth et Palinterii. Hinteum aliis Eusebii scriptis, et Prosperi ae Matthaei Palmerii Chronico Basis. I=qa. Is 8.is39. rs' soL Paris. I 8 I. fol. Alpsensi Tostati commentarius in Euseb Enronicosit Hispanies lingua. Salmanticae sutura Franeisti ramenti Cardinalis A. r ω. sol. . quinque
s Recensetur a Labbeo T. I. de staptor. Eccles p. 3oa. et O. Illi io lib. de Biblio; dieeis Patrum pag. 7 s. seq. Emendationes Salinasii ex Codd. palatinis IV. cum Conr. Sam. Schuraflaitarii' εῖ μακαρ A ad Eusebii Chati obseruationibus edidit frater Clarissi Henr. Leonhardus Schurasset schiui. Wireh. I7Ia.. 4. in notitia Principesill Bibliothecas Vinatienis . in quam editio I ura. Bat1 36 6.1 mana Salmesii notata peruenis ex Biblio theea Gudiana. Inter Codices Is Vossit eum MSS. collatos Colomelius n. 11. memorat Chronicon Eusebianum editionis Sestigerianae quod cum MSS. eommisit Corn. Tollius Boehelli obseruationes Chionicas ad Eusebium MStas laudat Matthias Bemeggerus ad Iu
255쪽
gessit. Axionymi, Σπιτη/η-ssili nisi LA L. et Fastosum .stulor, norimine vulgo venio ab- Adamo ad nnnum Iurasti vicesimum A Gii γας. ex C diee Is Casaubonii , Nixe ori Patriaxchae χροπτρα φία. Denique sequitur χορι- συναγωγη .et 'Oλυμπιαμ αναγραφη, moni veteris sex toris sed vixeuc viri . Ohta norat,nt -isius Scuigoriς qui illam xx scripto hibus eduis et laeditis collogit ac digesith, i non Graecis modo sed retiasn Latini R. suprum loca Graec tr/nstulit et hisce collectaneis inseruit..: Reprebendit E iqivus hinς inde Astieanum , ipse vicissim reprehensus est ab Aniano, Panodoro, Synceb Io et aliis, Diodoro etiam Tarsensi de qgo Suidas, praecipue a Scaligero et aliis Chronologis recentioribus.' V. Ruior et Pan. νἱ Monachorum Aegrptirium centum sere Annis Eusebio iuniorum chronographiae *rneello laud pie interciderunt i quibus Eusebium ut iam dixi hiue inde eastigauerant, sed inplerisque sequuti fuerant. Castigauerant vero haud raro sine magna ratione, et quum aps pol is essent re- Prehendendi, ut Sealister ad Eusebium doeuir. Inte Adit quoqud Hilip SMetae Preshyteri Hiuoria ab orbe eondito ad suain perducta aetatem, hoe
quis ita Chlishq nato laeculi initia libris 36.. sed lopge piluribus ae titille
Propemodum tonus, singulis enim libris argumentum tomi integri magnis tudine praemiserat, et librum Vnumquemque 24. λοτοις, sue tomis iterum distinxerat, quod volumna uin opus auctori. Histosiae tripartitaE XII. 3. nrubram visam ca-- si rivi m nec satis prodesse Mentibus es ruti magis etiam constar' ex Socratis VII. Hin . c. 27 ,--Nicephoro .XIV. a 9. et Photh .cod. 3ς. Fragmentum huius Philippis insigne de Scholae Alexandrinae sueeessione vubeauit illast auitque Dod velliis ad calcem disserrationum in Irenaeum Οxon:
I 689. 8. Aliud stagmentum, acta disputationis de Christo, in Perside inter
256쪽
christianos Gentiles et Iudaeos habitae. mi ipse intersuit, eomplexum habetur MS. inuBibl. Caesarea teste Lambeein lib. q. pag. I 37. qui tamen sallitur lib. 4. pag. 379. ubi ad buno Philippum refert fragmentum de tinctura aeris Persiei et ferri Indici. Nam verba: βαρον ου πέρσως ἐξευρημνου χαλκῶ γραφε αε- inauram iam ex tempore principatus Regis Philippi descriptam denotant, Vs Tocte notauit Cotelevius T. 3. monui
i, Ioanni Malalae plures laudantur Chronographi, Arianus, Munichius, Buttius, Gemens , Domnius,. Eustathius, Eutropius, Eutychianus, Licinnius. Magnus Carrensis, Nestorianus, Theophilus et Timotheus: Sed facile apparet ab ipso Chronographos appellari Historicos quo*cunque. De illis vide si plaeet quae dixi volumine texto Bibliothecae Graecae. . . Atque praestat editos solum persequi, e quibus primo loco is ipse quem iam dixi Ioames Antiochenus, cognomento mula sommemorandus, cuius Historia Chronita ab orbe condito usque ad obitum Iustiniani L Imperatoris prodiit Oxonii e Codice Bodleianae issi. 8. cum versione et notis Edmundi Chilmeadi, et Humstedi Hody diis. atque Rich. Bentleii Epistola, inserta de inde editioni Venetae Seriptorum Byzantinorum. Opus ab auctore distributum fuit in libros i8. sed primus liber cum secundi parte desideratur, itaque ab editore defectus ille ex Georgio Hamariolo suppletus. . Malalam non diu post Iustinianum floruisse, Clarissimo Caueo lubens assentior.
Farraginem historico - chronologicam , quam sub nomine CHRONIe ALExANORINi vulgauit Graece et Latine cum notis Matthacus Raderus, S. I. , Monachii I 624. 4. unde Latine ex Raderi versione recusem est in Bibliothe- ea patrum Tomo I 2. edit. Lugdunensis pag. 86 . denique sub veriore titulo Chronici Paschalis, noua meliore versione et eruditis notis illustratum a Carolosi Fresse habemus. Paris 3688. sol. Idem Fresneus siue Cangius nonnullas offert obseruationes Ioannis Baptistae Hardtini siue Altini, qui ipse elixonici huius editionem videtur molitus fuisse rei chronologicae apprime peritus. Praeterea e3 MSto codice et Holstenti obseruatione duos illius operis notat suisse auctores, unum quidem rerum ab orbe condito ad A.C. 3 sq. Constantii a . altorum vero, qui illud usque ad annum vicesimum Heraclii eontinuauit. Index Imperatorum, qui usque ad Imperatorem Constantinum Monomachum A. C. Io42.
pertingit, ab alio est, idque in ipso titulo diserte innui testatur Isaac. Casau- bonus p. 243. Epistol. antlactenum libentius Chronieon vocarim, inquit, Henri. . .' ' G g a Vale
257쪽
Valesius p. 19. ad Euseb: et ad Gheodori in pag. 2I. seq. tuni quo Leit stephan. te Moyne notis ad varia facti P. ' 13 3u- . Plurima quoque eadem legum tur atque iisdem verbis in Chronteo Ioapnis Antiocheni Malalae. Constan-rmopolitanum appellat Vsierius pag. 7 . prolegonari ad Ignatium, illamque eonuenientiorem esse inseriptionem duputat etiam Remems II. I Var. Le. Ceterum Raderes auctorem domo Alexandrinum sitisse collegit ex iis, quae de Ieremiae eineribus Alexandriam iussu Alexandri M. deportatis leguntur, pag. 366. et quod Georgii successor Petrus Alexandrinus nota in fronte libri apposita opus illud eommendauit atque inde Chronicon Alexandrinum inseripsit vaderus: quanquam in eo potuit falli ex quod de Maximo monacho, qui Heraclio imperante, vixit, velut de chronici huius Auctore cogitat:
quemadmodum et eiusdem plerasque emendationes et coniecturas sibi non probari testatus est Cotelerius Tomo tertio monumentorum ecclesiae Graecae p. 6o8. unde saepius correctione indigere illud opus norauit Ioan. Gregorius cap. 36. Obseruationum sacrarum: et parum accuratus interpres Raderus dieitur ab Henrico Whactono ad Vsierium de scripturis sacrisnue vernaculis. p. 349. Ex hoc ipso opere petita sunt, quae fastorum Siculorum nomine laudant eruditi, quoniam codicem MStum in Sicilia Hieronymus Surita reperit, unde ab Antonio Augustino perlatus est Romam: indidem fastos consulares excerpsit ediditque Sigonius et Panuinius, et graece at latine Frider. Sylburgius tomo tertio historiae Augustae. Longe plura ex codice suo, qui deinde ad Sylburgium peruenili et ab hoc per Hoeschelium redemtus, bibli in theeae Augustanae illatus est, excerpsit Isaac. Casaub Onuν, communica uitque cum Iosepho Scaligero, qui illa passim laudat nomine Chronici casu-boniani, et edidit Graece ad Chroniel Eusebiani calcem, praefixo titulo ἐπι-τρμης χρονων, ut paullo ante in Eusebio dicere nos meminimus. Ex Mala. Ia in illud Chronicon multa deportata esse notauit Henrieus Norisius de epo-ehis Syrminee donum p. ao 3. Multa etiam iisdem verbis leguntur in Topographia Christiana Cosinae Indopleustae, unde Cosmam illum auctorem chroniel suspieatus est Allatius libro de purgatorio p. 942. Vsserius vero et alii incerta coniectura Georgio Pisidae tribuunt, Casimi rus Oudinus Georgio Alexandriano a quo vitam Chrysostomi scriptam habemus. Non Alexandriae tamen sed
Poli seriptum esse illud ehronicon probat Henschenius exegesi praeliminari
ad Tom. teri. Actorim Sanctorum mens Martii, P. 7. - .
GEORG1vs Monachus, atque Theophane ψ teste Abbas, Patriarehae Com
258쪽
stantin6politam x c. 8 .ivisiancti SMee mrasi conrellanum dieas et domesticum ipse p. 3. et 6. si modo ipse, auctor est se Chronteo suo eom.
plecti velle res ab orbe condito gestas Vsque ad A. C. 8 . Certe Syneellus morte praeuentus non Vltra Diocletiani tempora peruenit, teste eodem Theo- eane, qui continuauit, et Mich. Glyca, ac Georgio Cedreno, quod et tumis operis indicat: Γνωργίου του Μοναχου χρονικὴ ἱςορία ἄρχομιένη uinia Ἀδαμ η, διηκουσα μ ν του Διαλητιανου. Iosephus Scaliger, qui opere illo manuleripto usus est, et ex illo pleraque in Eusebium suum, licet minus emendate quandoque, Ut notat Salmasius P. 99. epistol. descripta deriuauit, queritur illud ab antiquario, qui descripsit, multis partibus mutilatum esse,
et quae scriptor toties promittit, ea nusquam comparere Epistola CLX. et CLXI. ad Marcum Veliarum, a quo alium codieem Venetiis afferendum exspectabat. Tuulus eodicis: 'Eκλογη χρονογραφὰς συνταγεῖσα ὀ Γεωροτέου Mοναχ ωυ Συγκ-ου γεγονοτος Tαρασίου Πατριάρχου Κον ιντινον τοMaos ausa Διοκλ. κ. τ. λ. Quanquam vero Iacobus Goarus putat
integrum Georgii opus ad nos peruenisse, tamen Philippus quoque Labbeus ad Glycam ex Georgio quaedum allegantem, quae in illo haud leguntur, amnotat pag. 367. Ex ista pericve aliisque quibusdam Lector discet, nom esse int grum Georgii S celli Chronicon suisque partibus omnibus ab utum quod e Codicem. Bibliothecae Raegiae a R. P. Iacobo Goaro, Ord. Praedicatorum, triis Regiis prodiit, sed quaedam adhuc in eo desiderari, ex aliis, si quae forte occurram uberioribus membranis supplenda. Allatius qui de Georgio Syncello multa erudite animaduertit diatriba de Georgiis, P. 323. seq. et Posseuini, Vossit atque aliorum hallucinationem qui cum Georgio Hamariolo, de quo mox, con-
33 Avassius Bibliotheearius, qui saeculo nono claruit, praefat. ad iiissor. suam ecclesiasticam: operae pretium duxi ex Georgii summatim quaedam, et Traeophanis clixo- nographia plura, sed succincte carpenda, quorum prior usque ad Diocletianum, po- sterior vero usque ad Leonem, qui post Michaelein imperauit. patrem scilicet Ignatii, qui adhue superest, habenas CPolitanae tenens ecclesiae, praedicti operis sui stilum pro- traxit. Qui autem sint isti breuiter annotabo. Horum igitur alter electa monastiea. vita, mundoque contemto, Claristi se leui iugo et suavi sarcinae mancipauit. Praete ea contra haereticos ineessanti agone desudans, multis verberibus4 mundi principibus V contra ecclesiae ritum saeuientibus, diuersisque poenis affectus est. Sic ergo stim ta Christi in eo ore suo portans, tam pro fidei suae constantia. quam pro multarum vir tutum insignibus sanctae memoriae Tnrasii regiae urbis Praesulis 6yneelius effectus est. Sed ne multa persequar, sufficere arbitror ad praeconium eius, quod a sede approbarus sit apostolica, quando scilicet vicarii eius una cum c L patribus in Nicaea urbe secundo conuenientes uniuersalem Synodum celebrarunt: siquidem et laus eius in eodem septi-
mo et sancto concilio reperitur. is
259쪽
titulo: Xρονικον συντομον ενι λα φορο χρονογραs ,-εε γητῶν συλεγεν - συντεθεν γοτη Γεωργίου μοναχου mi Συγκέλλου. Sed in illo perinderet in altero cuius meminit Reinesius Epistolis ad Nesteros pag. i . et ita,quores ab Adamo ad Imperium usque Mie haelis eum Theodora matre cuius inistium eum A. C. 8 I . coinciait, enarramur, lucubrationes Georgii Hamarroti et Logothetae ac Theophanis cum Syncellianis videntur eonfundi. Idem Lab-beus in Protreptico de Scriptoribus Byzantinis promisit Chronologiam Symeelli vulgandam ex MS. Bibl. Regiae Paris . collato cum Vaticano quem deseripserat Hossienius et cum Magarinianis addita latina versione D. Baptist
Iiuntini, siue Altini, quem Nic. Rigallii leuirum Syncelli parasse editionem ad Rigallium Romae A. I 63 o. seripsit Iosephus Maria Suaresius, in Epistola quae legitur T. 4. operum Sirmondi pag. 66 3. At neque illa versio neque editio Altiniana uriit lucem, sed Goarus Syncellum cum versione sua et notis publieauit Paris isset. sol. usus Codice MS. Regiae Bibl. 1cripto A. E. Ioa I. quem Corinthi parauit Io. Abramus A. C. Isor.
, Syneelli Chronicon ab A. C. 283. Diocletiani 3.) ad 833. Leonis Armeni I. continuauit THEOPHANEs Isaurus, cuius consetaris imaginem, vitam siue elogium a Theodoro ut videtur Studita scriptum Latine ediderunt ad ia. Martii Lipomannus, Surius, Henschenius, Graece et Latine .Franc fiu Combemur editioni Theophanis Lupareae praemisit, quae cum Versone et notis posthumis Iacobi Goari atque eiusdem tam mi animaduersionibus prodiit Paris I sol. Eam V. C. D. Andreas Bostas conserens eum MACodice .Augustanae Bibl. deprehendit huius ope multo emendatiorem, alicubi et pleniorem, expletis quibus passim foedatus est laeunis aliquot, dare se posse, idque facturum promisit Exercitatione in perio etiam Iosephi de Christo p. 24. additurus Syncellum et utriusque continuatorem Genesium usque huc ineditum. Publicandarum Bosi in Theophanem obseruationum, quae in publi- ea Ienensis Aeademiae Bibliotheca MSS. asIeruantur, spem fecit Georgius Sch bartus praefat. ad postumam eius introductionem ad Notitiam Rerump. a se
Anissiosius Bibliothecarius Theophanem laudat .his verbis d. Porro de altero quid dieam 3 quum et eius conscripta vita, qualiter videlicet amplis patrimoniis venditis erucem suam tulerit, qualiterve sequutus Christum abbatis in monasterio Agri sunmis officio, virtutibus sulserit, miraculis coruscauerit, et consessor obierit, satis aperteque per Byzantium et circum quasque regiones his, qui prope, et his, qui longe sunt ela- met. Sed et studia eius ad nos usque perlata quis vel quantus vir ille fuerit, sollerti- bus manifestant. A Nota porro hunc Theophanein Abbatem et Consessorem longe diuersum esse a Theophane Byzantis, qui de rebus Iultiau II. Imperat. A.C. 578. defuncti, scripsit.
260쪽
ni Exercitatiqnibiis selectis p., 3I 6. Ioannis Barchardi versionem latinam memorat Lueas Holstentus Epihola ad Lambecium T. 6. de lBibl. Vindobonensi p. 16o. Apud Puteano storrc opus Chronologicum Nyeries, in quo itiam exerceas industriam, Theophanem scilicet viri Monasterii in regionesimana Asbatem cum Io. Bureharai hominis accurate docti versione edendum. - per ex Barberina Bibliotheca ad , or misi adiunxit etiam Anastasium Biblio lecarium anti numi eius interpretem qui praef.;ad Hist. suam Eeeles,stieam plura ex Syncesto et Theophane repetiisse se innuit, uti ex eodem Landulphus Sagax non pavea transtulit in Postremam Historiae miseellae partem ex Camens odior Longobarduo detromtum. Praefigendum erit Theopha-ηI C Omeis Georgii Smcelli a Iulio Caessare usquo ad Maximianum, euius itidem Gomplaria duo ad Vaticanos et Palatiuos Codices accurate collata ibi offendes. Alia etiam Regia Bibliotheca se peditabit. De hoc Theophane conserendus inprimis Martinus Hanckius lib. I. de rerum Byzantinarum scriptoribus cap. i I. Antequam vero de hoc Chronico dicere desinam, apponere iuuat Godfridi Hensthenii iudicium ex piusdem exegesi praeliminari praemissa Tomo tertio Actorum Sanctor. . mensis, Martii edito An. 3684. in qua tabulas Chronicas Theophanis, saltim quoad annos seriemque Episcoporum in quinque sedibus iΡatriaretialibus nuIta fide dignas esse Dbseruat. Chronographia Theophanis, inquit, qualem nunc habemus ex collatione quinque Codicum Mn. Regii scilicet, PeLeeriani, Barberini ἰ Vatic ni et Palathii, duabus corastat partibus, quarum quae potior est et vere aurea, omniquς ώ cptione dignissima, historiam exhibet per amnor diesam 'altera vix plumbea dici merrtur, confisitque in tabulis Cis motu eis, Canon ia vocat Goar quibus perito os diuisis primum annua Mundi, tum , Christi incarnati, deis Imperatoris Romani, proxime Regis Persari , aut meis rabini, remum post Persa/ in Pausino potientium, denique ex ordine quinqua Episeopomum praecipuorum seu Patriarcharum, Romani, Constantinopolitani,
Hierosolymitani, Alexandrini et Antiocheni ordo et anni continentur. . Tmbulas aut istas magna cum diuersitate non tantum praefixas annis non suis, sed etiam mendorissime consiriptas se, .et plurimis hiarei loculis, ac portentos orsus . amorum, praesertim Patriarchώlium supputarionibus scatere, cum ipsemet Gore
agnoscat fateaturque ἰ mirum est, out imum, aur, qui desuncti Goaris lusorem
33i Εκ Versione dia locum profert Allatius p. 324. de Georgiis, sed is male Desium
Bullardum vocat. Rectius Labbcus in protreptico ad scriptores Byz. edendos, D. Iacobum Borear m. pari sinus hic fuit Cardinalis Barberini Eoiliae domestieus, cuius laudatio funehris in Nicol. Fabricium Petrescium et alia scripta quaedam referuntur in Catalogo Bibl. Barberinae P. 194.. .