장음표시 사용
531쪽
nora obseruar. Iambrum Gutherium lib.i4. ideo iure veter pontificio eap. I 8. quo toto quarto libro erudire et diligenter ritus romanos,eirca saerificia et sacra
varii generis explicat. Tomo s. Graeuii. Montrauconum T. a. supplementi antiquitatis illustratae p. 73 sq. Guil. Goudium pag. 3OI. relig. Romanor. D. C rici Bibliothec. selectam T. i . p. 368 sqq. ubi de Taurobolio Idaeae matris disserit. Duxentimn Legem T. 3. Thes. Brandenb. p. t I. et Dan. Phil. Castellidi stertationem de sue in sacrificiis gentilium. Magdeo. I 743, 4to. Pag. 29 sqq. De sacrificiis et sodalibus Arualibus consule M . Cirini librum de urbe Roma c. ss. Sponii Misc. erud. antiquitatis sest. I. arrie. 2. Dan. Paulli Rembardidissertationem de hoc argumento. Erlangae I 74 . et eundem Castellum dissert.
VII. Varia de variarum gentium sacris et sacrificiis, eorumque generibus aeritibus congessit Alexander ab Alexandro IV, I7. Tiragnesii notis illustratus. Benedictus eranius dissert. ΑΙ-4s, ad Uirgilium, T.2. opp. et Henr. Aug. Zeibichius ad loeum Herodoti IMO. Miscellan. Lips nov. VOl. . p. 479. Genus etiam sacrifieiorum suit Hecatombe, quo vel centum victimae simul mactabantur,vel a cen-.tum simul hominibus offerebantur, quanquam Uon semper δε ριβως centum erat victimarum, vide Bourdelotium p. 6 i. ad Heliodorum: et praeter illustrem illum Homeli locum Iliad. B. v. 3os-3 a v. chnsule Psesterum Antiq. graee. lib. s. c. sto. Mursum Laconie. II, I . ot Graec. setiar. l. 3 . Porteri Archaeol. Graec.ΙI,4. Lahmacherum antiquit. graec. sacr. P. 3. c. I. 3 II. p. 346. et Pitisci Lexicon voce Hecatombe, ubi plures scriptores recensentur. De vasis et instrumentis, quorum ad sacrificia et in sacris usus erat, agit idem Iacobus Gutherius lib. cir.
capite vltimo, Michael sugesι' Causus de la Chauste de insignibus Pontifieis
Maximi, Flaminis Dialis, et instrumento sacrificantium, in eodem Tomo s.
Graeuiano: et cum accessionibus recuses Romae I 7 7, sol. Plura etiam eiusmodi vasa et inriumenta sacrorum exposita videre lieet a Philippo Bonanui in Musei Rireheriunt elasse prima, Romae I O9, fol. a se haruo innis com T. z. Antiquitatis explieatae, et T. a. supplementi lib. 3. p. s6 sqq. et T. . P 7a. ao Nicolao oeualterio in libro gallice composito: Remarques Iur la pieee anique de bronz8, trouu e avx mvirons de Rome. Amstelodami I 694, 8. De vere. sacro vide si . Sal. Curiani Programmata Coburgensia, p. ε 33 sqq. Ioan. Heimrici a Seeleu Miscellanea. p. 26 4 sqq. Dan. Nies. F Dicit Dissertationes Academicas, Lemgouiae I 746, 8. pag. 37ς sqq. et Memorias Academiae Inscriptio- nuhi. T. 2. pag. lgo sqq. De simpulo Due simpuvio fictili, quo vinum libaba-:tur, indei Philippum Rubenium II, R. electorum. Sacrificium in quo reliquiae epularum i e consumebantur, ψoeatum est Protervia, de qua vide Festum et Io. BFt. Dorum de paeliinpagaz3 seq. ex Macrobii lib. I. cap. a. Saturnal
532쪽
r-entem iocum Catonis, qui Albidium quendam, qui sua bona eomedisset, et osuissime domum, quae ei reliqua erat, incendio perdidisset, sestiue dixit, proterviam secisse. De igne diuinitus immisso sacrificiis Abelis, Noaelii,
Abrahami, Mosis, Salomonis etc. consulendus D. Buxtorsius in Exercitationubus ad Historiam areae foederis, ignis sacri et caelestis, Urim et Thummim; Mannae, petrae in deserto, et serpentis aenei Basil. i 6 9, 4to. Exercitatione
secunda. Nicolai Menenii dissertatio de igne caelesti. Gryphis Waldiae. Hic Christoph. Marbol schediasim de igne sacro templi secundi, Halaiae I7o7. et Alberti Schumacheri disputat. de ἐμπυριτμιω sacrificii Abelis. Bremae l7i8. De smili igne iactato apud Gentes, ut apud Herodotum lib. I. c. s9. Pindarum Olympionic. Oda 7. Solinum c. s cal. l l. ubi de Sicilia, et cap. 3O. al. 3. ubi de Aethiopia: Ammianum Marcellin. XXIII, 6. pag. 374 seq. Huetius ii Alneianis quaestionibus pag. a i6. Certa ad Virgilii Eclogam VIII, ios. X mcherus Tom. I. Oedipi pag. a 3 3. Iobus Ludo ui commentario ad His . Aethiopicam pag. 3oa. Petri Baesii dictionarium historico eriticum in voce Egnatia, et Dan. Gottheb BOhnii dissertat. duae de igne gentilium sacro in Israelitarum sacra iniurio. Witteb. i 718. De diis, quibus nulla sacrificia, nullas hostias caedere fas erat, agit ex veteribus Porphi ius in libris de abstinendo a nece ani. malium, e recentioribus Alexander ab AEgexandro lib. 2. genialium dier. cap. 22,
ubi iterum adde sis Tiraquellam. In Palilibus quoque, qui dies urbi Romae natalis erat, et in Terminalibus viminam nullam immolatam esIe constat, licet contrarium, ut poetica fide, scripserit Ouidius. Vide Donem V omarin Jue Iosephum Scaligerum in locos controuersos Roberti Titii pag. 2 o. In ara Apollinis nullum animal sacrificabant Delii, tantum preces ogerebant teste Macrobis lib. 3. Saturnal. cap. 6. adde Erech. Dauhemium in notis ad Callimach. p 83. Caelestes Deos κνωσα odore ac lassitu, terrestres cibis ae comesiationibus gaudere ereditos, idem notat dis s. 4. de via numismatum p. 299. edit. Amste-lodamensis. De neris Romanorum gentilitiis consuli possunt Ern. Mart. Chla- devius cap. 4. libri de gentilitate veterum Romanorum, et Iustiniani Thoesiden commentatio de hoc argumento, Lipsiae I 742. edita. De priuatis sacris conscrciri GottI. Schwaretii dissertar. de sacrorum detestatione. Altorfii I 726. et au-mor. I 729. De haereditate sacrorum Car. Christi. Nouit disputationem. Lipsiae a 38. De lectisterniis Ezechielem Spanhemium de via numismatum T. a. p. I93 Philipp. a Turre monument. Veter. Antii p. 338. Asorphium de lectis veterum P. I 68. Iac. Phil. Tomasimum de donariis cap. q. Tom. I 2. thesauri Graculani P. 2I49. Psilippum Ludov. Honestentum de cura domestica Romanor. TOm. I.
thes Sallengriani p. ia72. IV. Laurentium de prandio et coena Veterum, c. I I.
at Christi. GMamu Schum.mui commentationem de lectisternus Romanorum
533쪽
93 CAP. XI. SACRIMCIA ETHNICORUM.
in S. Codice frustra quaesitis. Lipsae r 739. De sacrificiis Germanorum gentilium averruncandi ineubi caussa factis vide Godost. Schuttii Exereit. ad Germaniam sacram gentil. Reientium ultimam. De sacrificiis gentium Americanarum Bibliothecam Francicam Bibliotheque Frangoise) T. 4. pag. II 6 sq. et Lafitauum T. I. p. 179 sqq, VIII. In diuersis saeris, diuersis Diis, diuersa quoque lassimigia, diuersae victimae, eo ronae, caerimoniae, ligna diuersa comburendis saerificiis, diuersae aquae etc. adhibebantur, de quibus Rircherus Tom. I. Oedipi p. 23 a'. et Tom. a. pari. a. p. 38 sq. Ex animalibus quaenam quibus Diis sacrifieata suerint nam Iarthus thure tantum et vino litabant, ut Draeter alios notat Cerda ad Virgilii Eclogas pag. s. Vt gratas hostias 3 victimasque praeberent, persequitur praeter eundem Eireherum T. I. p. 238sq. Ioannes Textor in os ficina pag. 37 seq. Alexander ab Alexandro ΠI, Ia. Antonius Curus Misius ad leges regias et XII. tabularum p. 99 ad ro 3. Gubertus cap. 22 seq. de sacrificiis, Dan. Potteoιs P. I 24 sq. ad Lyeophronem. Aues Diis sacras resert idem Textor p. 28 3 seq. et Animalia inauspicata p. 2 9. Quibus animalibus singuli Dii vel Deae vehentes ducantur, idem p. 7O. et Beda T. I. Opp. pag. 369. licet hac in parte non semper Mythologi sibi nec Ρoetae constent. De animalibus . quae Diis deuota, α ros et vaga sine custode dimittebantur, praeter Petrum Vidi ον ivm XXVIII, 24 var. Lect. et Casubontim ad Athenaeum, Iac. Guth rivs III, I 3. de veteri iure Pontificio T. U. Graeri Morti et furiis saera. animalia vide apud Uossium lib. s. de Idololat. eap. 39. Constat autem animalia Diis saerifieata fuisse, vel quod illis inuisa iudiearentur ut Cereri porea, Hecatae canis: vel quoniam illis putarentur Dii laetari et delectari, ut eomo et cygno Apollo vel ob qualem eunque inter Deos et victimas conuenientiam a similividinem. Sie inferis Diis et Manibus offerebantur hostiae αγνω siue steriles, Pronae et nigrae siue furvae: Confer Zosmum II, 3. 3 s et 6. Stepha- . nium P. 34. ad Saxonem Grammatieum et Gutherium IU, 8. ubi de saeris Inserorum : superis eontra et bonis Diis albae, foecundae, et μενα siue obtorto versus caelum collo. Rheae siue Cybelae, Deorum matri proprio sanguine litabant sacerdotes. Rhodii quadrigas Soli consecratas quotannis, Illyrii quaternos equos nouo quoque anno in Neptuni gratiam laese-hant in mare. Vide Festim in Hippius, et de Mithridate quadrigas alborum equorum in altum demergente Appianum Mithridatic. f Ir8. i Plantas Diis saeratas herbasque et arbores persequitur Poeta Graecus
Monymus Rufus Ephesus ni fallor, licet Pamphilium Alex. maluerit Lambe
eius 3 Hostia dicta de minoribus animalibus, vi suibus et volucribus, victima de magnis,
534쪽
DE ANIMAL PLANTIS ET GEMMIR BIBL. SCRIPT 4 9
eius II. p. 393. et VI. p. 9o. editus ad calcem Diostoridis, editionis Aldinae
Ato. et cum Versione ac notis eruditis D. Dan. Rendlooi Hamburgensis redditus a me libro tertio Bibliothecae Graeeae eap. 26. additis Graecis seho liis siue argumentis, quae leguntur etiam inter notha Dioscoridis pag. 4 6 sq. edit. Saraceni, et auctiora exstant in Codice antiquissimo Dioscoridis, quem sediuat Bibliotheca Caesarea Vindobonensis. Graeeo illi Poetae addes Phaedrum Iib. 3. fabula r7. Plinium lib. II. cap. I. Nicos. Mutonum praefatione ad Serapionem medicum a se translatum, Dan. Textorem pag. I seq. ossicinae, Iaci
Pontamin ad Ouidium, Greh. Dan. Vossium lib. s. Physiol. Christianae cap. 48 seq. et D. mursiam filium in arboreto sacro, Lugd. Bat. I 642, 8. in quo non agit de Plantis quarum in sacris literis fit mentio, sed tribus libris recenset
Herbas, Frutices et Arbores quae apud Paganos variis Diis sacratae erant. Videndus etiam Benedictui Curtius Symphorianus opere de hortis. Dan. Gerb. Nugnerus in specimine Arboreti sacri persectioris, sistente Laurum ex omni antiquitate erutam, Helm stadii 3732, 8. et Misael Gotrlieb Agnethler in disse latione de Lauro. Halae I s I. De cultu religioso arborum lOum, praesertim in Hassia, singularem dissertationem edidit Dan. Herm. Schminctius. Neque omittendum quod Moherus T. 3. Oedipi pag. 6 s. obseruar numeros Diis sa
eratos unarium summo Deo, binarium Palladi, ternarium Mineruae, quaterna.
tium Apollini, quinarium Isdi, senarium Osiridi, septenarium Mereurio, octonarium Ammoni etc. De quo plura Dan. mursui in denario Pythagorico. Lugd. BataV. 16 31, 4to. et Tom. IO. Gron OV. Hinc quot soliis herba vel flos gauderet, ei Deo fuisse consecratum. Pronum quoque est colligere, Veteres ad ignem sacrifieiorum adhibuisse ligna, ex iis potissimum arboribus, quae Diis, quibus rem diuinam iaciebant, erant dicatae, qua de re agunt Stuckius lib. 2. de Sacrifieiis et Tassinus c. I 3. de ludis saecularibus Tom. 8. Antiquitati. Ro-
man. p. 37 sq. IX. Lubet hae occasione laudare praecipuos quosdam seriptores qui
de animalibus et plantis, quarum in sacra Scriptura mentio fit, diligentius egerunt. Et de animalibus quidem primo loco memorandum eruditissimi Sam. Bocharti hierozoicon, singulari plane eruditione resertum, quod prima Viee lueem adspexit Londini I 664, sol. recusem emendatius Francoserti I 67s, fol. et denique inter eius opera Vltraiecti 692. curante Io. Leusdenio, duobus in fol. Voluminibus, et An. I 2. Huius operis duplex exstat epitome, una Stephani M. Vescet siue Merai Ungari, Franequ. I 69o, 4. altera Dan. Henr. Maii Theologi Giessensis, in qua non raro Bochartus reprehenditur, et interdum ut videtur non praeter rationem. Francos. I 686, 8. Ante Bochartum historiam animalium sacram, sed alio instituto et apparatu alio composuit Nesse '
535쪽
gangus nanetius, Theol. Witteb. quae i6I7.i Niteb. 8. Vulgata, et postea se pius in Germania et Belgio recula est, hinc continuata, et eruditis locupletisti. misque accessionibus aucta a Rev. D. Io. Cypriano, Professore tum Physices; deinde Theologo Lipsiens edi coepit Dresdae I 697, 2 Vol. 8vo, et absoluta denique prodiit Anno 37i2, 4. duobus Volumin. Ioannes quoque Busthamam rius , Complutensis Medicus, de animalibus S. Scripturae reptilibus vere dictis, Tomos a. edidit Compluti l 39s, A. et Lugdun. IMO, . Exstat praeterea' God . Mulgeri Gyηραλογία Biblica, de quadrupedibus terrestribus SS. eorumque attributis et via mystico. Witteb. r676, Hermami Hem: μγ, Ρast. in Ee-eles Schwinsuriensi, therio-omitho-ichthyo-biblion Germanica lingua vulgatum Lipsi is 9s et 4. Ist. Henr. animalium Biblicorum nometis elator, atque de animalibus mundis et immundis, libro miscellan. sacrorum. editorum Norimb. I 666, 8. Vide etiam Dan. Gur. Disterictim antiquit. Brublici veteris Testamenti pag. 4I6 sq. et Eduardi S seni Angli hieroglyphim
animalium, quae in sacra Scriptura reperiuntur, Edinburg. 362 a. Ioannis item de μν commentaria Physica in Pentateuchum et N. T. Medioburgi 166s, . a Vol. Salom. van Tili Zoologiam .sue, commentarium postumum de animali. bus quadrupedibus in S. S. commemoratis. Durdraci III 4, 4. Olai Rudbeckii,
filii, Iehthyologiae biblicae partes duas de selauis siue piscibus volantibus, et Borith, siue purpura, Vpsaliae 17 a I, A. et Theodori Hasaei disquisitionem de
Leviathane Iobi et ceto Ionae, Bremae I 723, 8. .v. De arboribus, herbis et plantis in sacra Scriptura commemoratis prae . ceteris diligenter egit laudatus Dan. Henr. Ursinus, cuius arboretum Biblicum, primum editum est Noribergae I 663, 8. Postea Anno I 66s. Arboreti biblici eontinuatio siue Phylologia sacra, Herbarius sacer, et Hortus aromaticus, in quo de omni. genere Aromatum sacris in lireris memoratorum agitur. Vtrumque opus recusum est ibid. 1699, 8. Nec praetereundus Levini Lemnii
Ebellus, in quo similit*dines ac parabolas, quae in sacra Scriptura ex herbis atque arboribus desumuntur, explicauit, Franeos. IS9I et t=96, i a. eui addi possunt Thomae Brotvn obseruationes de plantis in sacra Scriptura memoratis, milhelmi Sareerii herbarium spirituale, Germanice editum, siue de plantis et herbis quarum in Scriptura mentio fit, Francos Is 3. Iungantur Adriamici quit Phylologia saera. Viissingae I 664, 4. Guilis i me Moti Θειλοβοτοi, λογιώ, siue, historia egetabilium sacra. Angl ice. Londini I 69 , 8. Matthaei Hideri Hierophyticon, siue, commentar. in Ioea S. S. quae Plantarum saciunt mentionem, Vltraiecti apas, 4. Olaui Osi Hieroboranicon, siue, de plantis sacrae scripturae dissertationes, Upsaliae I so, 8 Vo. quod opus reliquis suius generis facile palmam praeripit. Edmundi Castelli oratio de Bolanologica S.s..parte ex scriptoribus Orientalibus clarius enarranda. Londini i667, 4. Ioannis
536쪽
ET I GEMMIS UBLICIS SCRIPTORES.
sor himrrichitidisquisigde vegetabilibus in Talmude memoratis in Actis Fra eorum eruditis et curiosis, collactione III, V et VII. De melonibus Aegyptiis, ab Israelitis desideratis, commentationem laudatus Celsius edidit. Lugd. Batav.1'a 8. De herba Borith legantur dissertationes Dan. Mich. Laigii, Alidorsitae moue et Christiani Benedici. Michaelis. Halae I 28. De palma eiusdem Celsi exercitationes. Vpsav I 21 et I 72o, 8Vo.' De Dudaim:Rubenis Olui Rudbeckii commentatio. Upialiae I 33. De myrio disseriario Dan. Rodolphi Crameri. Tiguri i 3 i. De cedro Christoph. Iacobi Trelo historia eedrorum Libani T. t.'
Nouox. Actor. Acad. Curiosor. pag. 4o9. et seorsim Norimbergae IT S 7, 4w. Ceterum Bochartum quoque in animo habuisse Hierobotanicon condere, ex eius H,eroactici parte a. p. 847 obseruat Ericus Benzelius in Actis litterariis
Sueciae An. I7ab P. I p. huncs inquit, si ingredi licuisset paralyum, vidisses
arbores, fores atque fructus paucis is nostro orbe vises degustatosque. Certe Lelmnios et Vrsinos suoruni hortorum poenituisset. Blasius quoque Caryophilus hoc institutum sibi suisse, insgnibus quibusdam speciminibus demonstrauit P. I.
Missertation. miscellanearum, Romae I7I8, 4. euulgatarum. . .
. , . - . De gemmis, quarum Praecipue Exod. XX. et Apoe. XIX, I9 sq. mentiost, praeter Ludovicum de Dieu et alios interpretes videndus S. Diphani liber τοὐν δωδεκα λοων, siue de gemmis in Veste Aharonis editus separatim cum versone Ioue meronis Tarentini, et auctior ex antiqua versione latina studio
Franc. Fouinii, Romae I 74 , . atque inter Epiphanii opera a Petauio illustra- ,ra Tom. a. pag. aas. tum in Matthaei Hilleri egregii viri libro de duodeeim gemmis:in pectarati summi Pontificis Tubing. I 698, 4. et in syhlagmatis eius Hermeneutieis ibidi IIII, 4ro. qui obseruationes suas et Salmasti ex Plinianis eius Exercitationibus ad Solinum et Homonynis Hyles iatricae addidit. Tum . Anastasius Sinaita quaestione 4O, quam edidit Conradus Gesinerus in collectione scriptorum qui de rebus fossilibus egerunt, Tiguri Is 66, 8vo. atque ex alio Codiee Manusept. eum Francisci Turriani versione Petauius Tom. a. opp. Epiphanii p. 233. Hisce . iungendus Guardus B hartas, cuius accurata de gemmis S. Scripturae tractatio inserta notis ad librum III, 7. 6. Antiquitatum Flauii Iosephi pag. 38o seq. Dan. Braunius libro a. eruditi de vestitu Sacerdotum Hebraeorum operis, cap. 8. seq. qui p. 631. meminit libri quod de hoe argumeoto molitus suerat Vir summus Samuel Bouartus, sed qui una cum ipso intercidit. Conserantur amplius Hugo Monghtonus in Concentu S. Scripturae pag. Is s seq. Franciscus Meus de gemmis aliquot, quarum mentio fit int Apocalypsi, Francos. Is 96, I a. et alibi, una cum Levino Lemnio de plantis
Biblicis, subiuncta Pascholi Balduini, Canonici Phalempinensis, Epistola eius' dem argumenti. Hyacinibi Uimmae historia lapidum, mineralium et gemma'
537쪽
tum, clari bus in s. s. mentio. Italice, Neapoli x73α .42 Andreas Meeius de duodecim geminis S.. Scripturae: Ecrvb. Lamius lib. g. cap. q. p. 426 sqq. imtroductionis in S. Scripturam: Dan. Guia Baterus fit. Professor Altdorfinus indissertatione de sapphiro S. Scripturae, Alidors i os . qui .laetuli lapidem illo denotari contendit, atque Ienensium Aesculapius celebratissimus Wolfgane ι; II delius in Exercitationibus indico-Philalogi eis Centur. a. Decad. ndisi i . de Iaspide S. Scripturae, quem disputat esse adamantemι,i .Urim ex Thummim quidem per quod gemmas ipsas Aharonitici pectoralis, D. Ioan. Brentius, Simon Patricius Episcopus olim Eliensis commentario in Exodum. aliique plurimi cum Εduardo Bernhardo ad Iosephum pag. I76. edit. Haue eam pianae intelliguyt, Dan. Spem erus in disside Urim et Thummim Canta. brig. i 669, 8. et de legibus Hebraeor. III, 7. Thoma' Hobbesitis Histor. Eecles X, 27s '. et Dan. Marshamus putant suisse Teraphim.aliquod sue imaginem de collo suspensain, qualem imaginem veritatis ab Aegyptio Iudice gestatam testantur Diodorus Siculas lib. I. p. 68. et Aelianus XIV, 34. Vari Hist. Spence . rum oppugnant Herm. iniussus lib. I. cap. 8. et lib. a. e. Io R. Aegyptiae tum et lib. 3istri. Philippus Riboudealdus libro de Urim et Thummim Genev. I 68n I 2. D. Dan. Benedictus Carpetouius ad Schichardi ius regium Hebrae rum pag. seq. Dan. Henr. Maius T. I. selectar. Exercitat. Dis . I a. p. 432sqq. Salomo Demingius observ. saer. parte Σ. Dbs. 32. 97. Dan. Mare ius exedicit. exget. 22. p. 32s sqq. Frider. Ado b. Lampe in oratione inaugurali de Urim et Thummim: Bremae I 27, 4. Cherubinus a S Iosepho T. a. apparatus biblici p. 433 sqq.OPetrus dirimi histor. dogmatum et cultuum parre 3. e. a. pc 434 sqq. Galbia me dorsius in disserint. de reuelatiombus earundemque vari tate, T. I. Dissertati eius iunaim editarum pag. 7sr sqq. M l. Hem humseu in libro belgico, Lex Vmsormn, pag. 398 sqq. et Petrus Graius biblioth. antiquartoexegeti pag. Ia sqq. Vide etiam sis de Urim et Thummim Suidam in 'Eφουδ, Exereitationem Ioan. Buxtorsi supra P. 697. laudatam. Frid. Viceti, Witteb. I 669. Dan. Christophori Nichmannsharum, ibid. I or. D. Iacobii Gai tessi rii dilucidationem Mysterii Urim et Thuminim, Hanov. 167s. lautiti medelia Centur. a. decuri 3. Exercitationem T. pag. 6ς seq. Dan. Clericum ad Exodi XXVIII, 3 o. et Num. XXVII, 2I. cui illud videtur fuisse torques madigaritarum et carbunculorum, aut eiusmodi gemmarum, quo quum ornatus esset
' Caspar Neumannus, uratistauiae suae olim deeus, in biga dissicultatum saerarum de seminis Urim et Thummim dictis et de cibo Samariae obsessae, Urati flauiae I OZ, ex apso nomine hoe ingeniose colligit, diei enim gemmas Hrim quod splendeant et luceant, u1-im vero, quod earum suiperficies si plana et aequalis. Rationem typicam huic Vtim et Thummim ad tan istum, exponit Ioam coccotus Epistula 214.
538쪽
esset Leerdos, Deus per eundem, diuinitus assatum. oracula ediderit. Ioam. Benedicti Carpetonii, Nepotis, christianam de Urim et Thummim coniecturam. Lipsae a 32, 8. Beati Ner iusteri coniecturam de Vrin et Thummim, quae legitur T. 6. Tempe heluetie. p. 28 I . eo redeunrem; constitisse illud duabus tabulis, quae ut Ectypus duabus tabulis foederis, ut Archetypo, exacte respondo vini, quem Dinum Deus ob pectoraliseruari voluerit, quo sis Ponti ex in pectore suo eum Iemper coram Domino gestaret. Dan. Ioach. Scuroedem diuertationem de
Urim et Tymmim in Pontificiis Hebraeor. pectorali postris. Marburgi r 744. in qua perhibetur, quod per Urim et Tymmim significentur lapides pretiosi
fulgentes, exornando Ρ. M. inseruientes: negatur vero, via quam eidem factum
per istos lapides diuinum esse responsum. D. Friae Diebritrii dissertat. qua variae de Urim et Thummim ponderantur sententiae, veraque adductum Exodi XXVIII. 3 o. sis itur. Halae a s 3. Est autem haec Stiebritzii sententiae summa : im et Thummim designare non nisi reuelationes diuinas, quae soli menti Pontificis inderentur, quando Deum in re dubia, sicuti reliquis vestibus pontificalibus, itam primis pectorali indutus, confuleret. Iunge hisce alios quam plurimos memoratos Rev. D. D. Georgio Persuio, praefat. ad Georgii Gulielmi Dieteriri duodenarium sacrum de Urim et Thummim, Numburg. ITIA, AN . S. V. Chr.
Matth. Psaeis in praefatione Tubingensi operis Spenceriani editioni praemissa, et Dan. Christoph. Nolm ad Lundii Antiquit. Hebraeon sacras p 488.
In iisdem Amplissimi medelli Exercitationibus plura saerarum litterarum
Ioea ex Medi eorum et Physicorum, Mathematicorumque obseruationibus illustrantur, quod institutum pridem fuit Francipii Vallesii Couarruviani Medi ei, libro de saera Ρhilosophia, siue de iis quae seripta sunt Physice in libris sacris, Lugd. I s 88, I 9s, 8vo. Valentini Henrici righri Prosessoris Helinstadiensis meritissimi, libro de rebus naturalibus ae Medicis quarum in S. Scripturis fit mentio, Helmst. I 682, 4to. et in Physiologia Historiae passionis Iesu Christi, ibid. r6 3, 4to. Dan. mii de Mey in Physiologia saera siue commentariis
p. soo. laudatis editisque latine Middelburgi Anno 3663, 4to. et Belgice ree sis inter eius Opera Lugd. Bat. I7o6, sol. Samuelis Re 'heri ICti et Mathematici Κiloniensis praeclarissimi Anno I 734. denati, in Mathesi Mosai ea, siue locis Mathematice explicatis, eum appendice aliorum s. Scripturae locorum Mathematicorum Κil. I 679, 4. cuius operis longe uberiorem editionem iam pridem parauit, et priorem eius tomum paullo ante obitum absoluit Anno a i , sol.
Hierom mi Dieelii Prosessoris Lipsiensis in spici legiis ex disciplinis Mathem,tieis, loea quaedam Bibliea illustrantibus, Lipsiae r ou, 8vo. Gulielmi Ader indiss de aegrotis Euangelieis, T. 9. Critieon sacrorum Anglor. et Thom. Bam
539쪽
Kol CAP. XI. LOCA S. ΜATHEMATILA ET PHYSICA.
tbolini in libris plus simpliei vice excusis. de ii xbis Phlieisside latere Christi
aperto, de paralyticis Novi Test. et de cruce, quo postremo de vino myrrham, de eorona spinea et sudore Christi sanguineo disserit. . Conrat Iobreni in disse rationibus de morbis Biblicis et de Christo Medico, Francos ad Viadr. I o christiani Farlitrii Medi ei Anhaltini in variis diis qu e memorantur in Nouis
litterariis Hamb. A. Ipos . pag. I 63. Sunt etiam in napnibus. nonnullae hui generis Exercitationes editae Κiloniae a viro docto Io. Daniele Maiore, ut de
Myrrha Christo a Magis oblata, de locustis eibo Ioannis Baptistae, de Ieiunio Christi quadragesimali, de Christo Medico ortuque diuino Medicinae, de Linnatieis, de paralytieis, et de sale fatuo: voluitque plures libros huiusmodi Exe citationum publicare, quorum hie liber primus praescribitur, quemadmodum illa de Cosmodixi Satani ea ad Matth. IV, 8. separatim lucem vidit Κilon. I 686. de quo argumento praeter interpretes videnda Bocharti commentatio de Iesu Christi in montem templique pinnaculum transportatione, scripta ad N. Hc- Taultum Tom. l. opp. p. 493 seq. Novissime in interpretandis illustrandi suς S. S. locis ex scientiis, physica, mathematica, medica, cum laude versati sunt Ioa=a. Dc. Scheveheterus in opere egregio, cui Ph ices sacrae nomen dedit, quod ab i 3I- i 3 Augustae Vindelicorum quinque in solio voluminibus prodiit, quorum duo figuras in aere incisas exhibent. Richartas Mead in medica S. sue, de morbis insignioribus, qui in Bibliis memorantur, Londini primum edita, et deinde I 49, 8. absque loci mentione recusa. Ioan. Be h. Nudebum gius in mathesi Riblica septem speciminibus comprehensa. Ienae I , O, 4. annes Iacobus Sehmidi in Physico Biblico. Lipsiae I 73 I. Mathematico Biblieo. . Zullicha uiae r 736. Medico Biblico. ib. I 743. lingua germanica in forma octo. v partita editis. Ioan Iac. Balarus in Aniinaduersionibus physicomedicis in qua dam N. T. loca. Alid. I 3I, A. et S. V. Christi. Beneri Michariis in Philologe- Inaribus medicis. Halae I 738. IRationem rypicam sacrificiorum et aliarum rerum Ueteris Test. ad Christum praeter scriptores Commentariorum in Leuiticum et epistolam ad Hebraeos exposuerunt singularibus libris inter nostrates quidem Theologos Lusthera nos Frid. Baldianus in Aduentu Christi typico et passione typica: Ioannexmsaecus in promtuario allegoriarum, Ioch. Mumanus in Analeclis typicis sacris: Lticas Ba eisterias in explieatione typorum U. T. Ioach. Mugius iam, sterio Christi ae Christianismi in fastiis typieis antiquitatum biblicar. U. T.
Halae i7I , 4to. Tum Germanice Valerius Herbe erus in magnalibus Dei, lDau. Fesselius in Christo Mystico, D. Ieremias Reichheta in Iesu typico, Ioach. Enaenisu in Iesulo typico et passione Christi typica, 3 VOl. Io. De. Rrmbachius in Christo in Mole, Io. David. Michaelis in delineatisne theologiae typica ,
540쪽
sio in dissertar. de recta theolog. typicae consormatione pag. 4.not. n) laudati. Ε Reformatis praeter Ioau. Cocceium et qui eum sequuntur in suis ad LSeripturae U. T. libros Commentariis, Ieremias Tamor in Christo reuelato, qui liber Anglice et Latine saepius editus est: Ioannes Biemismus in Mose et Christo, Belgice et Germanice: Samuel Marther cuius explicatio typorum Uea. Test. iam secunda vice A. I os . Angliee prodii Iacobus Gerardus de Igerie, Wies in Mose reuelato, Genev. I 67 i 8. Gallice: Henricus Grome degen in Himroglyphicis sacris, Belgice editis Hagae I 693, 4. Radu hus Robis nus in libro Anglice edito: Christ alian all, or Similitudes by ibich Iejus Christ is deseri edis hols Scriptures. Londini I 66o, 4. Antonius Driessen in diatribe de principiis
et legibus theol0giae emblamaticae, allegoricae, typicae et propheticae. Trai cti ad Rhen. l 37, 4. B h. Seb. Cremerus in Prodromo typico. Amstet. 72I, Tetrade propheticotypicarum exercitationum ex U. T. ibid. I 23, 4. et Oedip. . euangelico sacrarum antiquitatum ex Mose, Prophetis et Psalmis. ibid. 174s,
Campegius Vitringa in libro postumo de theologia symbolica. Traieni ad
Rhen. I 726, 8vo. Ioannes van den Honera in ' institutionibus theologiae ty-Picae, emblematicae et prophetieae, Lugduni Batav. 1 3α 4. aliique a Celmberrimo P fassio in dissertatione supra laudata pag. s. not. οὶ excitati: quibus iunnatur Iac. Triglandia de origine et eausis rituum Mosaicorum oratio inauguralis Lugd. Batav. I7Oa, qto. et quae adversus Speneerum, Iudaeos ae Soei nianos typorum relationem haud 'agnoscentes, a viris doctis disputantur. De . via et abusu circa considerationem typorum U. T. vide Guil. Saldent otia diuiana lib. a. cap. 3. et Dan. Claudium Tomo secundo oper. Postumori ...
Ε Romanae Ecclesiae scriptoribus figuras U. T. ad Christum reserunt Ludovicus Granatensis T. I. Opp. p. 3s I seq. Petrus Daniel melius in demouis. stratione Euangelica, propositione IX. cap. I7o. p. II 4s seq. Theophilus Ra nandus S. I. Tomo I. Opp. pag. 339 seq. Hieron. Lauretrus, Benedictinus,lia silua allegoriarum Scripturae, Paris. Is 83, sol. et Didacus Baha s. I. commemtariis allegoricis et moralibus de Christo figurato in Uet. Test. 3 ιι Lugd. 16 33. I 63s. 2637, fol. Vtrum impii etiam aliquando typum et figuram Christi gesserint, disquirit D. Eusebius Merembergius de origine S. Scripturae lib. q. c. II. In explicandis typis satorum Ecclesiae et Antichristi copiosiores et iusto forsian ingeniosiores sunt nonnulli qui Coeeeium ducem sequuntur.' Non desunt etiam qui Caini et aliorum peccata inter typos referant cum Augustino XXII, 24. 42. 7o. 83. contra Faustum Manichaeum. Vide Petri Iuriei s Hist
meologica de peccatis typiciat Ien e Irosi, 4to, et Lud. Burgheseu tu Histori . trica do