장음표시 사용
521쪽
quintum Mistinae et tractatum de Sacrifieiis, Latine editum per Lud. de Com. piegne de Veii, Londin. ι683, 4. et rcculain in fasciculo sexto Thomae Cre- nil, Roterd. I 696, in S. pag. 282 sq. E Christianis Gulielmus 9utramus libris
duobus erudite de sacrificiis egit, quorum altero explieantur omnia Iudaeorum, et nonnulla externarum gentium sacrificia, altero Sacrificium Christi. Lond.r677, 4. Amst. I 678, 8. Gherubinus item a S. Iosepho Tom. a. apparatus Biblici pag. I - I69. Melchior Ludec crus de republ. Hebraeorum lib. II. cap. 2. Dan. Pastritius de sacrificiis. Romae l7OO, 4. et S. U. Ioan. Gottio, Carpetonius in mantissa de sacrificiis, pag. 699-7as. annotati. ad Good im Mosen et Aharonem. Uero Deo primum Sacrificia cruenta, idolis primum fruges et longo demum tempore post animalia oblata obseritat D. Oloratus in Theologumenis p. 3 83 sq. Confer Eusebium lib. I. demonstrat. Evangel. cap. vltimo, et quae de Ethni eis Sacrificiis incruentis tradit Porphrius in opere Tetrabiblo, quo ab animatorum nece atque esu abstinendum esse suadet. De sacrificiis Patriarcharum consuli merentur Ioau. Frisechmuthi dissertatio de Sacrificiis eum. primis iis quae sancti viri haud longe ab initio rerum leguntur obtulisse, edita Ienae I 6s 3, 4. Ioannes invenus Anglus in Epistolam ad Hebraeos T. l. p. 3 7 seq. Exercitatione XXIV. David isellius Heluetus in veteris Test. sacrificiis' dilucida ratione expositis. Duisburgi ad Rhenum i 712, 8. Henrici Hortali de igne sacro victimas absumente oratio, Hexbornae vulgata Anno I 69I, qtO. ma cum Hermeneutica eius sacra. Dan. min. Hotimeri, nepotis, dissertationes de origine sacrificiorum Patriarchalium, Marp. 3 7o6. recusae in Muleo Helvetico, Pirtic. 2, p. 2 8 i ss et Partie. 3, p. 341 ff. Franc. Fabricii dissertatio de origine sacrificiorum. Lugd. Batav. t 734. et de sacrificio Caini et Abelis. 7ia: Ioari. mclesii dissertationes de origine sacrificiorum vera et genuina, Gidae IT 23. et Henr. Dc. Pagendamu diatribe de sacrificio primo diuino Numini oblato. Guelpherbyti i74ς. Beatus I rd sieras, Theologus Helveis 'tuS, .quanquam assirmat, originem sacrificiorum a mandato Diuino esse repetendam, neque instias ir, Christum eiusque saecrificium a isdem esse praefiguratum, tamen negat, sacrificiorum cruentorum Originem et viam ultra proxima
post Cataclysinum tempora referri posse. Vide eiusdem amicam dis putationem de origine sacrificiorum cruentorum sub V. T. quae inserta legitur Tom. 6. Tempe Helueti c. p. 73 sqq. Merd mylleri argumenta sub examen vocarunt Vir S. R. Dan. Christi. Bu manuus in diss num sacrificia cruenta ante dii uium fuerint ignorata, Rostoch. i 44. et V. Cl. Dan. Gottilia Bospee in Disside sacrifieiis Caini et Habetis ' ' Π oblatis. Lips IT 3 1 . pag. 37 sq. ipsa nempe sacrifieia Christum eiusque saerificium praefisurabant, ut ab Apostolo in Epistola ad Hebraeos demonstratum est, et agnoscitur a R. Obadia comm. in
522쪽
in Pentateuchum, qui saeriseiorum ritus ad Messiam praefigurandum adhibi tos doeet, vide Wolfii Bibl. Hebri T. 3. p. 867. nee tantum a Mose coniseelli sunt Iudaeis, ideo ut per illa a Sacrificiis idololatricis abducerentur, quemadmodum praeter alios Gregorius Magnus lib. Io. Epist. 7 t. et Chrysostomus
homilia de Christo pastore et ove T. 3. edit. Montiaue. pag. 8l2. D. sed ut idem Chrylostomus ibid. p. 8 3. B. agnoscit, τιΘησι δια πάντων εικοναε υ, κή σκιαγραφεῖ τοι μέλλοme, adeoque pridem ante Mosem a Deo probata, propter mactandum olim Messiam, et in lege Mosaica diligenter et magno eo ni illo praecepta. Vide quae aduersus Iudaeos et aduersus D. Spenorum de legibus Hebraeorum, D. Marshamum in canone chronico et aduersus scriptores Socinianos copiose disputantur ab eodem miramo, ab Hermanno
Nissio in Aegyptiaeis, et in Mistellaneis T. r. p. 4s6 is a D. CIoppensurgio in Sehola sacrificiorum patriarchali, a Natali Alexandro in Hist. Eceles. Ueteris Test. aetate IV. di si . 3. artic. a. atque ex nostratibus a Ues gango Frauetio τωμα καριτη in schola sacrificiorum, a D. Lundio in den judifchen Milisthumern, a Sal. D liugio obff. sacr. P. II, N. 4. a Sam. Ptisse torsio in iure seciali et diuino p. Ir9. ab D. Ideum Mnhlio in Apodixi prophetica p. isi R. aliisque quirationes typorum Uet. Test. ex instituto exposuerunt, atque infra s h. s. a no
Ιl. Saeri scia vel pubIica erant vi holocaustum vel hostia pro peceator vel priuata, haee nempe quatuor: holocaustum, hostia pro peceato, hostia pro reatu s. delicto et pacis eum siue Eueharistieum sacrisseium. His aeeedunt agnus paschalis, primogenita et decimae. Vide Maimonidem Tom. 8. Astic. Crenii pag. 283 et T. V. Mishnae Surenhusianae p. Holocautomata sue bolocati ta non diuidebantur in frusta, sed tota comburebantur Deo, eaque sola ante legem in usu fuisse eontendit D. Seldenus libro g. de Iute naturae et gentium cap. 8. Cons Stephan. Curcellaeum pag. 949. Operum; et Dan. Gothos' di Latiniacheri munia offerentium et sacerdotum in saerificio holoeausto ex inbarbanete designata, H qmliad. I73O. de holocaustis autem apud Gentcs, spellatim Romanos, Camilium Siluestris Commentario Italice edito ad Iuvenalem X, 3s4. p. seq. Liba ae serta ex oleo et similia, quae agitabantur et in altum sublata offerebantur Deo, maximam partem eedebant Sacerdotibus. Similiter ex Σωτν μις et Eucharisticis, quae Holoeaustis sere semper eoniunna, pars Deo oblata, ut de animantibus una eum anima sanguis praecipue et adeps, pars sacerdotibus veniebat in eibum, pars maior ab iis qui saerificium Obtulerant, vel in templo vel domi comedebantur. Vide Fria. Molphi Lampsidisser
η Ηine voeabula agitatIo et in altum sublatio, de quibus moIta Tabmudici. Vide et lo. Llerieum ad Enod. XXIX, 24 ev ar.
523쪽
libro erudito Anglice edito de vera ratione coenae dominicae, LOM. 1642, 4. et i 676, fol. ubi et idem apud Gentes plerasque obtinuisse docet. Holoeam tomatis masculae animantes, pacificis eedebant femellae, si eredimus Talm
dieis in Sehetalim Tom. a. Surentili sit p. 19o, et . Libamina addita saerifieiis et sigilla siue notae vide ibid. p. 193. et I E. Raa de libamine oblato iumensa sacra. Herbornae IIo 3. Sacrificia quotidiniana etiam extra Hierosolymam celebrata sunt, verum sollemnia Paschatos, Pentecostes, tabernaeulorum
et expiationis, tantum in Siloh vel Hierosolymis, qua de re adeundus HennDOMelius in libro itidem Anglice edito de uno sacerdotio et uno altari P. 46seq. et Ioam Frider. Losianus dissertationibus duabus de saerifieiis quotidianis. Lipsae I7I7. In deserto per Annos 4o. Deo secundam ritum Mosaicum Oblata sacrifieia non suisse vide notantem Campe tum Vit=ingam libro a. obser . sacrarum p. as4. De differentia inter sacriticium pro peceato et reatu siue de
licto Echiild opste und Sundiopsto vide praeter Interpretes Levit. VIII, T.
seq. et VI, 26. Sirach. VII, 34. Samuelem Petitum cap. 22. Variarum Lem num, Outramum lib. r. de sacrificiis e. I 3. et Λndream Christophorum Zesierum ad Maimonidem de vaeca rufa pag. 24 . Dan. Christoph. Nichmamuhauseu et Dau. --. Er annum in dissertationibus tribus de uUN saerificio piaeulari pro noxa offerendo. Witteb. t I 6. Henrie. Venenu- Dissertat. saer. lib. 2. c. 6. I8. p. 322. et Beria. Sebos. Cremerum in Poeede Antiquitat. sacrar. T.2. p. 7s. De sacrificio auis ungue sectae interprete Levitici I, 14 seq. et V, 7 seq. Rev. Theodorus Dassonius in diss de aue ungue secta et in saerifieia oblata, Uiteb. I 697. Daeh. Mibnius pentade a. Quaestionum Philologicarum, vulgatorum Argentorati. p. s. Ioam Iti ur. Hottingerus indissertat. desaerificiis auium, Marpurgi r7O6. et in dissertat. de duabus auibus leprosi. ibid. eod. atque Dan. G M. Michaelia de duabus auibus purgationi leprosi destinatis. Halae I 73 De in miate eiusque adolendi ritu et de thuribulo, in quo susi tum saeerdos saciebat, praeter Dan. clericum et alios ad Exodi XXX. conser Dan. Eramuum II, s R. Selectorum Saerorum, et dissertationes Danielis Neγmari. Ιenae I 678. Dan. Conradi Meseri. Bremae 17oo. Georg. Friderici Rogalli. Regiomonti I724. Dan. Georg. Michaelis. Francos ad Viadr. a 3 s. et reeusam in Eiusdem o seruationibus sacris p. 72sqq. Cour. Renii. Bremae I 42. atque Christiani L Em. Stasichteri. Halae I sq. De salis usu in sacrificiis videatur Henrici Pontani oratio de sue saerificiorum. Traiecti r o 3, 4. Dan. Henrie. Maius Exercita tionum Philalogie. et Me Iicar. Tom. r. p. s73. Hernumnus uou Ar mris
EphQmerid. philolog. Discursu XI. p. 39 1qq. edit. in 8vo. Franeisi Nisenudi fortatio de latitura oblationum Deo in V. T. factarum. Liptae spar. ex in
524쪽
, Eiusdem Meletematibus antiquariis. Wittebergae I 3o, Φ. pag. sqq. Dan. Petri Hal voris disputat. de foedere salis. Lips i or. David. Millium de vivialis in saeris Israelitarum eiusque mysterio, Traten. ad Rhen. II 34. et L S. Carpet tum ad GoodWinum, p.7i6sqq. qui etiam ibidem p. 723. de melle, et eue illud altari non fuerit inserendum disserit. De vaceae rusae sacrificio prae-
aer interpretes ad Num. XIX. et Hebr. IX, I 3. Epistol. Barnabae e. 8. et Maimonidis librum etiam laudatum Zelleri eommentarium Amstelodami r 7ll, 8.eonserantur Dan. Benei Carpet ii dissertationes duae. Lipsiae 1668 et 167o Daniel Lundius ste vacca rufa. Upsaliae i7o6, 8. Λntonius Dries en Exercitationum Academicarum, Groningae I I9. editarum, exercitatione IV. Daunet Ontreinus T. 4. Commentarii in Epistolam ad Hebraeos, p. 667 sqq. B. S. CN-merus T. a. Antiquitatum Mosaicotypicarum, p. 3 3 sqq. et Dan. Conr. Keneridissertationes 2. de sacerdote vaccam rufam comburente. Bremae 17 2. Ad dantur Theodori Dassovii disputatio de lustratione Hebraeorum, Wittebergae I 69 a. recusa T. I. Thesauri noui Disputationum, pag. 823 sqq. Salomo D lingius Obseruationum saer. Part. a. pag. 2Ο8. et P. 3. Pag. 7o. Dau. Maria ἔFascicul. dissertation. philologico-exegeticar. pag. II 4 sqq. Conradi Denii disputatio de aspersionibus Hebraeorum. Bremae 3 as. 'Patisiimum do aspersio- σisum. Gronirigae I7O8. Imman. Em. Hahnii de expiatione per Hebraeorum sacro. Witteberg. ITI9. Dan. Schmidii de cinerum in sacris vis, Lipsiae r 722. et Dan. Iac. suanctii de cinere in sacris Hebraeorum. Regio- monti I 22. De lepra et purgatione leprosorum praeter tractatum Talmudicum legantur Henrici Hupi commentatio de purgatione lepriae, adiecta Eiusdem commentario de praerogatiuis prisci Israelis, pag. 8 sy. Dan: Clericidissertatio Commentario Eiusdem in libros Historicos V. T. adiunctae August. Calmetus T. i. dissertationum Biblicarum, pag. 74. interpretat. latinae; et P. a. ip. I 43. interpretat. germanicae. Bemb. Sebast: Cremerus T. a. Antiquitare.
Mosaicotypicarum, P. 27 3 sqq. Dc. alaingres opp. T. V. pag. 3oo. Trimas Υ- thesinus de morbis Biblicis. c. 8. Dan. de Μυ Physica sacra. p. 1 7. Ioan. Iac. Scheuchrarus Physic. saer. P. a. p. s6 sqq. Georg. Mo g. medelius Exercit. medicophilologicarum, centuria II. pag. 93 sqq. DNathan ruris in libro, anglico sermone edito, an historical Essam on the State VH M in the old and net T flament, p. I . Mardus Maala de expiatione leprosi, in Exeg. illustr. loe. Scr. Iacob. Menfersis de lepra cutis Hebraeorum, in Io. Georgii Meuschenii N.rex Taltitude illustrato. p. to s 7 sqq. Ioan. Christian. MN eieri sylloge exe citation. academicarum, pag. 78 sqq. Ire ini Thomasii dissertationes varii argumenti. pag. 46o sqq. Philippi Oufelii dissertatio de lepra cutis Hebraeorum. c.. 1 ta q . Franeq. a. Witteb. I 73s. Dan. Christoph. MLhmauushausere de aspergilio
525쪽
CAP. XI. SACRIFICIA IUDAEORUM.
Franeq. I7o9. sith. Chr. Rusmeieri de lepra Mosaica. Gryphis . I 23. et, Meolai Nonnii de leprae aedium mysterio. Bremae I 44. ratione typicas, erifieiorum expiatoriorum disserit Be hardus Taltherus Marperferus d
pistes immolari non iusserit Deus, commentati sunt Cornelius a I vide in Leo uiti I, 2. pag. 6 sqq. Ioa=3. Buxtor 1, Pronepos, Catalea. Theologieophi- .lolog. p. 233. et Alber rus rogetius in oratione de narati' ibus ad aram Iehouae non factis: Medioburgi 2723, 4. In Museo Bremensi T. I. pag. 376 quaeri-3tur, eur de corde et cerebro in sacrificiis offerendo nihil praeeeptum fuerit Zeta respondit Pridem Conrad. Albertus de Traum in dissertat. de corde et cere- bra victimarum, Bremae I 73 I. cui iunge Dan. Geor gii Michaelis dissertationes duas de victimarum eOrde et cerebro, Franeos ad Uiadr. I73o, 4. recusas in. Eiusdem Obseruationibus sacris pag. 1 sqq. in quibus euineere studet, in holo- eaustis et saerifieiis auium cor ac cerebrum simul esse oblata, ast in sacrifieiis pro peeeato et pro reatu, atque in Pacificis ea ab altari fuisse excepta. De renibus animalium, praecipua sacrificiorum parte prodiit dissertatio D. Daniel ameri. Seruestae i7i4. De ablegminibus sacrificiorum Deo in altari offerri solitis disputationem habuit Conpia nenius. Bremae I 743. impositione manuum apud Iudaeos in sacrificiis adhibita exstat dissertatio Dan. Goetetii. Witteb. a 713. defensa. iIII. De ανθρωποθυσία Abrahamo a Deo iniuncta vide interpretes ad Geneseos XXII. Deus tamen promta voluntate Abrahami contentus, filium ab eo mactari vetuit, hoedum permisit. Hine in Lege Mosaica nunquam homb. nes immolari sed primogenitos etiam pretio redimi iussit, aliisque saevi fietis . expiari. Immolationes contra hominum Molocho sue Saturno sectas, seuere. prohibuit. . At inter gentes nihil crebrius fuit immolatione hominum, quod ratio illis dictaret, sanguinem mutorum animantium non esse posse aequiualens pretium Deo. Confer Eusebii Orationem de laudibus Constantini p. 6 6 sq. et pag. 6ς 9. Vbi ait, Hadriani Imperar. temporibus cessasse morem illum inhumanum. Hugonem Gratium libro de satisfactione Christi contra Meinum pag. I 3 a. et D. Lometerum de gentium lustrationibus e. 22. De dei ΘμπHυσία veterum Phoenicum et Carthaginiensium de quibus vide sis Diodorum Sie. Iibro asi Tom. a. pag. 7s 6 et 798. Suidam in pluribus agit idem Uxorius ad Deuteron. XIIX, I e. et Hen rictius in Carthagine p. 8O- 19 r.
De alioum gentium more uindi videndus inrodotui IVi 6 a. ubi de Scythis
526쪽
eaptiuorum eentesimum quemque Marti immolantibus, et eap. Io 3. ubi de Tauris Iphigeniam colentibus immolatione naufragorum et Graecorum ad se delatorum. Porpbrius libro a. de abstinendo ab animantibus: Eusebius orat. de laudibus Constantini pag. 646. et Constantinus Oratione ad Sanctorum eo. tum cap. 16. pag. 689. D. Selisnus de Diis Syris. passim. Elias Schedius de Diis Germanorum, c. 33. P. s DRq. et p. 69s sqq. Dan. Meuous in Cypro liba L. cap. 8 et 2 . atque in Laconic. l. a. c. I 4. Dan. Michaelis ad Gassarelli curiositates inauditas p. 9s R. D. Braunius in selectis saeris, Hermannus Nisus L. 3. IV, 8. Aegyptiacorum cap. 7 contra Marshamum: Petrus Danies melius iaAlneianis quaestionibus pag. 278. D. Clericis in indice ad Stanteii Philos phiam orientalem voce infans: D. Freinu ius ad Flori III, 4. n. a. et Curtii
IV, 3. 23. Viri docti ad Caesarem UI, 36. de Bello Gall. Iustinum XὲX, I. loseq. Phil. Camo arius Centur. l. Hor. labeesiv. e. 39. D. Nierus de praestigiis Daem. lib. I. cap. 6. Franciscus Fer udus de Cordoua Didascal. mult. cap. 18. Pag. I 86. Phil. GMunus Germaniae antiquae p. aso R. Stephanus Ioannes Stephanius ad Saxonem Grammaticum pag. 92sq. Molocho infinies non tantum
lustratione per ignem, ut sensit Maimonides, sed plena eombustione consecratos esse ostendunt Hadri Mundus parte a. dissi Mist. p. t t4 seq. D. NUM
exercitatione textuali ad Leuit. XVIII, tr. Braunius aliique. Prae ceteris deharbaro hoc homines immolandi more apud varias gentes reeepto egerunt
Iacobus Gensia; in opere duos in tomos diuiso quod inscribitur Victimae Humanae, Groning. 67s, i a. D. Iissenii siue Iovii tractatio de ἀνθρωποΘυσω gentilium, Hamb. I 6 sq, 4. Christoph. Cellarius et alii ad Minucium Felicem p. 3O. D. Porte s. pag. 23o. Archaeol. Gr. D. Ioach. Mulierus in historia ex moralitate ἀνθρωποὶκτίας. Lipsiae I 6 8 a. CFrisii. Henri Bartholinus in disserti de ritu sacrificandi homines apud ethnicos. Hasniae I o4. Dan. Guil Ianindissertationibus duabus de οἰν α ποεισίας origine. Witteb. IIo4,4. D. Baptista Thiaudierius de Boisse de victimis humanis, Tomo primo Historiae Acassi Inseription. p. s s sqq. edit. Amstelodamensis. David Martinius de religione Gallorum, lib. r. Paullus Daniel Longosius in originibus ἁνΘρωποθυσίας ἀvulgari erudelitatis crimine vindicatis, duabus dissertationibus Lipsiae i729 et 17 34. editis: quas quidem origines inde repetendas quum assirmaret Vir doctissimus, quod Diis gratum esse putauerint homines, si scelerati, e medio tot
terentur, neque enim innocentes castosque Diis mactatos fuisse factum est, ut eius sententiain sub examen vocaret Ernestus Horens Riuinus in dissertat. de τεκνοθυσία Iudaeorum a crudelitatis crimine non vindicanda. Lipsae I 73s. Praeter duas illas dissertationes idem argumentum XXXV. Programmatibus
527쪽
euulgatis. Stanelius Langius in dissertat. de ἀμ-Hinius origine. H1sbiae
I 737, 4. Dan. Gusi. Berimus Progr de Anthropothysia gentium profanarum, quod meusum est in Eiusdem Stromateo Academico p. Io2 sqq et Petrus Petitus libro secundo de ανθρωποφαγις cap. 9 et io. qui ostendit morem homines mactandi Diisque sacrificandi per omnes sere gentes introductum, et DiaboIum carnis humanae estandae auctorem nefariis hominibus suisse. Apud- Aegyptios Amosis, apud Carthaginienses Gelon anthropothysias sustulit. Vide Scaligerum ad Euseb. pag. 23. Ac quidem Carthaginienses victos Gelo coegit
inter conditiones paeis et hanc recipere, οτι παυσοντα -τα τεκνοι τω Keoνω κα
τοδυοντες, quod non amplius vellent liberos suos Saturno immolare. Plutarch. de sera Numinis vindicta pag. ssa. Apud Romanos A. V. C. 637, Senatus
consultum factum ne homo immolaretur, quod antea late obtinuerat, tum a
Tiberio hoe sacere prohibiti sunt Druides teste, Plinio XXX, r. et ab Imperatore' Hadriano humanas hostias sublatas tradit Pallas apud Porph tum περι αποχίης ων, Eusebius pag. IS4, 136, 164. praeparat. et pag. 639. orat. de laudibus Constantini Imp. Idem Eusebius et alii post Christi in carnem aduentum
immolatos usquam homines negante quod tamen non uniuerse accipiendum,
vi ostendit Antonius van Baalan in libro de oraculis: Confer cinrad. Savet. Sehurolaiychium diss. de institutis Druidum 96. Sane in ipsa Germania nostra in qua hunc morem olim obtinuisse ostendit U. C. GodUredus Schureius erudito libello, de cruentis Germanorum gentilium victimis humanis, Lipsae r 43, 4. euulgato, Gregorii II. adhuc remporibus paganos a Christianis man- ipia emere solitos, ut horum cruore Numina plaearent fbedoque ritu illis sa erificarent, constat ex Epistola Gregorii II. ad Bonisecium, quae est 322. et ex vita S. Uulfromii. Praeterimus quae de pueris suo tempore solitis Lucifero immolari ab Arabibus narrat, S. Nilus narratione 3. pag. 28. edit. Possint, et quae de recentibus variarum gentium ἀνθρωπουσίαις ex Itinerariis olferti
Dappexi, aliorumque peti possunt nullo negotio: nisi quod omnem fidem superat, in Insula Formosa quotannis immolari I 8 o. corda infantum puellarum, ut resert Psalmanasaarus in descriptione illius insutae pag. 38 . 42, M. De hominibus piacularibus qui καθαρμιατα et περι ιηματα graecis dicti sunt vide Christoph. Georgii Masteri dissertat. Lipsae I 686. editam, recusam in Menthenii Thesauro Theologicophilolog. T. 2. p. 3 la sqq Georg. Dav. Zi
erii dissertat. de eod. argumento. Witteb. I 693. recusam in eiusd. Menthenii
mesauro, Tomo eod pag. sio. Phil. Olearii dissert. de καθαρμασι gentilium. Lipsiae i o . euulgatam. Benedicti Aueranti dissertat. 37. ad Euripidem, T. r. Opp. pag. 439 sqq. qua agitur, de more hostias humanas immolandi mortuorum umbris, et gladiatorum eaede defunctis parentaudi. Iulii caroli Schlaeseridissertat.
528쪽
dissert1C db Athehiensibus ciuitatem suam sanguine humano lustrantibus. Heimstad. a 39. editam. De ἀνΘρωποθυσία Pilati consule Interpretes ad Lue. XIII, et Aug. Theodor. Hustantetit dissertationem de hoc argumento, Lips IIa I. euulgatam. De more se deuouendi pro salute alterius Theod. Crsigeri dissertat. λ Witteb. 3724. De deuotionibus veterum in bellis conseratur Io. Petri Misieridissertatio de hoc argumento Lipsiae I 73Ο. editam. IV. Spectat etiam ad hanc ἀβρωποθυσίαν, quod Iudaeis obiicitur a Iac. Geusio tum in libro de victimis humanis, tum in dialogo cui titulus Annas et Caiphas fugitivi ex oreo, aliisque, illos Christianorum insantum sanguine ad saera sua abuti, quod salsissimum esse et calumniam meram, contendit Isaacus tua in vindice sanguinis contra Geusium quo de libro ' vide Acta Erudit. . Anni I 682. pag. aos.) et Cl.ir. Wagensellius partea. Perae librorum iuueni-liuna loculamenti secundi pag. r3s sq. qui fontes huius imputationis indicat pagina i sa sq. Tum in epistola de infundibulo suo p. 3 sq. ubi promittit et delineat singulare opus de hoc argumento, quod inscribit iudiciumsaiguinis ex Exodi XX i I, 2. De eodem argumento postea breuem libellum Germanica lingua consignavit, ediditque Disputat etiam inter alia Wagensellius aduersus
erudirum virum Willi. Ernest Tentgulium, qui iuvernaculis dialogis menstruis anni 1693 et Is 94. multa in contrariam partem dis eruit. Idem Nagentei lius dissertatione de re monetali Romanorum obseruat hebraicum vocabulum Dam, et sanguinem notare et pecuniam Iudaejs, nec quicquam hos auidius expetere. quam illud Dam, h. c. pecuniam Christianorum. Conser in si Exercitationes criticas, parte a. eap. a. Ueram tamen hanc Originem esse criminationis
in Iudaeos ladiatae, merito negat Reu. D. Nu eriu in theriaca Iudaica pag. 79. qui ipse de hoc argumento legendus. Quemadmodum et D. Andreas Et μmen rarus in detecto Iudaismo parte a. cap. 3. et Io. De. Sehulius in memorabilibus Iudaicis, parte prima, p. 467. Neque vero Iudaeos a sanguine et carnibus Christianorum vorandis iam olim abhorruille, patet vel ex Dionis Cassi Traiano, sub extremum. Quandoque tamen 1 uriam illis factam a Christianis quoque, neutiquam abnuerimus. V. De more madiandi boves in foederibus, et iurisiurandi sanciti a transeuntibus inter medias partes τομίων sacrificii, ad illustranda loca Gen. XU, II. et Ier. XXXIV, I 8. praeter Grotium aliosque interpretes vide Senecam lib. 3. de ira e l . Lucian. in Toxari Tom. 2. pag. 64 seq. Suidsm in βους oMολοττῶν er εχ esse, Philostratum I, VI. de vita Apollonii c. a . l. 164. edit. nouae, Cyrillum Alexandri n. p. 389 sq. contra Iulianum, edtrionis Span-
529쪽
hemianae, ubi prosertur laeus ex Sophoelis Antigone V. 2 I. Dictyn Cretestasem l. i. de bello Troiano, cap. I s. ubi porcum marem mactatum esse commemorat. E recentioribus Thom. Garaurum cap. 42. aduersarior. Fortunatum
Scacchum III. Myrothec. c. 6o sq. p. III s sq. Bocharrum parte I. HieroZoici lib. 2. e. 33. D. Conrad. Distericum antiquitat. Biblicu. V. T. p. 633. Ioach. . bnium pentade a. quaest. a. Memorias Brixienses Octaui Rasii siue Rubri . , Italice vulgatas pag. 4. editionis Anni I 693, 4. et Zoenio exsitatos Bibliothee. Antiquario exeget, pag. Io6 s. quibus addantur Georgii Sehulani dissextatio de moribus gentium circa foedera. Ienae I 689, 4. Dan. Daniel. Iacobi dissertat. duae de foederibus veterum per dissectionem animalium sanis. Lipsiae IIIo et 17 a I. Dan. mare ii differt. de ritu ederum, V psal. IIo 8, 8. et Ioan. Em. Genardi dissertatio de ritibus foederum gentis hebr/eae. Nitiebergae Hine Hebraei dicunt foedus diuidere, pro sancire foedus metri , Ut Latini foedus icere, serixe, percutere, de quibus phrasibus conser Britanium de formulis sollemnibus P. R. lib. a. pag. 33s. Coniunctionis per Viscera sacrificati hominis, quae deinde comederunt, mentio apud Diodorum Siculum pag. 26 s. excerptor. Petrescii, et Dionem Cassi LXXI. pag. 8o3. sue edit. recentiss. p. Il8o. Dς aliis ritibus contractuum per traditionem stat- i. et chirothecae Buxtorfius p. i 4 3. Lexici Talmudici. De ritu Arabum
Herodotus III, 8. De porco in foederibus Romanorum disserit Fulvius Vrsinus de semit. Roman. pag. 289. Gutherius de I. Ρ, IV. 18. Io. Phil. Casset iacommentat. de porco in vexillis si foederibu apud vet. Romanos. Magdeb.
U L De Sacrifieiis Gentium lustratoriis atque expiatoriis ἱλαπικοις, ἁγνι- κοῖς, καΘαρκτικοῖς, quae Latinis placamina, sebrua, piamina: praeclare disserit Hugo Grotius c. io. libri de satisfactiose Christi aduersus Socinum, Ioannes Lometer de lustrationibus gentium c. a 3. Magnus Daniel Omeisius de expiationibus apud veteres gentiles usitatis. Aliorsit r7oo. Henuingui Forelius indissert. de sacrificiis gentilium expiatoriis. Vpsu. IIo 3, 8. Frider. Guil. Ianr indiffertat. de sacrificiis gentilium ex veterum Hebraeorum diseisina. deductis. Witteb. 173 i. De aliis Ethnicorum sacrifieiis consulendi praecipue Guil. Sive jus in deseriptione sacrorum sacrificiorumque gentilium Tiguri I 98 et i 679, fies. et inter opera iunctim recusa Lugd. Batav. i 69s sol. Lilitis quoque Gyrauus Syntagmate XVII. sue ultimo historiae Deorum, Tomo I. operum: Dan. Saufertus in contemneis de sacrificiis veterum quae prodi runt Ienae I 6ς9, 8Vo. Et curante Clariss. Crenio recusa sunt Lugduni Batav. I 698, 8. D. Hic. Osterniamus de sacrificiis gentilium. Wittebergae r 647. et
angelus Maria Riccivi in dissertatione de sacrificiis, quae legitur Uol. 2. Ei -
530쪽
dem differtat Homeru: ar. pag. Is sq. De Graecorum sacrifieiis consulas Icum. Por erum II, 4. Archaeolog. Gr. D. Gotho'. La emacherum AntiqGraec. sacri P. 3. cap. I. Dan. Vir. Stembosemm Graec. sacr. Ρ. i. eap. 2 - 6. et Christianum Brumus Compenes antiq. Graec. c. ar. De sacrificiis Romanorum singulatim egere Paullus Merula in operibus postumis Lugd Batav. 3684, 4. editis. Gnile i mus Choulius ui opere Gallico supra laudato de Romanorum religione; Strusiur. Syntaginatis capite 8. 1X'pingius libro I. Antiquit. Romanor. cap. II. et Dan. Uius Bel amius in diu. de ritu sacrifieandi Romanorum. Vpsin IIo 3, 4to. ubi c. 3. c6nuenientia eum sacrificiis. Hebraeorum ostenditur. De sacris Tam .roboliis, erioboliis et similibus copiose disseruit Antonius san male in diis r. earum, quas Antiquitatibus illustrandis edidit Amstet. 17oa, . glauctor Ano-:nymus scripti Gallici : Claud. Gros de Boge explication d'une inscriptim amnque trovise depuis peti a Don, on Ioni deerites ter particularitra de sacrificer quelas anciens appellatent tauroboles, Paris I OS, 8. et in Memor. Acad. Inscription. T. 4. pag. 1 Il. sqq. edit. Amstelo d. Vide et Reinesti Epistolas ad Rupertum Pag. 62 O. et Commentar. ad Inseriptiones Ueteres p. 76, 2It, I 2. Seluenum
III, i 4 8 seq. de Synedriis Hsbraeor. Gutherium IU, I9. de iure ponti seio,
T. f. Graev. Syonium in Miscellaneis eruditae antiquitati P. 98 seq. Fleeliso mad Inseriptiones selectas p. i6sq. Petrum Zornium in Bibliothee4 Antiquario- exegetica. p. io81 sqq. Philippi a Turre explicationem inscriptionis Taurobo Iii Lugdunensis. in Sallengrii Thcs nouo antiquit. Rom. T. 3. pag. 833. Dau. Harduini explicationem Taurobolii et Criobolli, insertam Memoriis Treuestinis A. 1726. pag. i8ς 9. Michaelis de la Roche iteW Memo irs of Litterature, T. ψ, pag. rqo sqq. Raphael Fabretrum F 66 . Inseript.. on. Rice tellam et Dan. Paulltim Rieoluum ad Marmor. Tauriniensum partem I. p. 33 sqq. Rae-eolia d'Opulcoli seientisci, T. 3. pag. 443 sqq. et Natha'. Friorici Mutati dissertat. de I aurobolio. Lipsae i 8. editam. Nihil aliud significat Tauroboliti vocabulum proprie, quam bouicidium, Vt notauit Salmasius pag. 8. Folin. ae similiter Criobolium, Aegoboli uin etc. sacrificium ae eaedem ariptis et qapraedlaurobolio autem vel criObOlio aut aego bolio renati dicebantur qui saeriseis et sanguine tauri, vel arietis vel caprae lustrati erant. Tauro latast petrae mentio in veteri inseriptione apud Guthexium II, s. de iure Ueteri Pontificio, Tom. s. Antiquitatum Graeuii. De suovetaurilibus, sue saerificio ex sue, oue et tauro, lus Pali censorum sacro, v Eacch. Das hemium Tom. a. numismat. pag. io t. vide sis Philippum Rubenium lib. ii electorum e. ri. Savr. Pitisci Lexidon Antiquitatum Romanar. in Iolitaurilia. Henr. Norisum in dissertat. devotis decennalibus imperatorum pag. 76. Ciacconium ad columnam Traiani.