Tentamen hermeneuticum in hierographiam crypticam veterum gentium et disquisitio de natura, auctoribus et lingua hierogrammatum abraxeorum sive problemata, theoremata, etyma et lemmata selecta ex hierographia hebraeorum, syrorum, phrygium,graecorum,

발행: 1831년

분량: 445페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Publicae Pag. 62. ad 74. etc. disseruimus: Vel pro

Prio marte quaerere pcr quae Elementa possinteondi Hiero-Eniblemata , et Theogrammata, quactoculis omnium spectentur , et manibus plurimo Tum traCtentur , et quorum potestas et Significatio vix paucissimis ex solertissimis et doctissimis Viris esset nota et perspecta. Nam ubi haec quis Prosunde consideraverit, perspicue potius videbit nullam aliam viam , nullas sane alias rationeS

huius Crraticae Formiationis superesse , nisi illa Etumgnια ροlfθnamica . quae diximus. Adeo ut, si huiusmodi Elementa vere et proprie Pol dynamica et indesnita in semetipsis perpetuo manerent, et una tantum uoluntate et arbitrio Conditoris et Auctoris Hiero-Emblematis. vel TheO-grummatis possent definiri et determinari , id

omnino satis esset, et horum arbitrio esset asquiescendum : ut modo adquiescimus in inte Pretutione Vocabulorum cuiuscumque Linguae.

Si tu probas Edimon Latinae vocis Coeli a Gra CO κοlλω Cauo , itane propterea appellabis COetam Lebetem , Catinum , CUhinum , quod aeque sunt κοιλα cavaῖ Si vocem Terrae a terendo deducis, appellabisne Cotem, et Molam Terram, quia aeque teruntur Z Et prosecto : non quod probatis istis Elymis absurdum osset ita haec Obiecta aΡ- Pellari , sed quod Latini, penes quos arbitrium1uit Sermonis sui, id noluerint . et reprobaVerint. Et propterea quum Conditor Theogrammatis, Vel Hiero- blematis consilium et propositum Suum in Charracteriam, Munerum, et ossiciorum TyPi Theologici determinatione expresserit et manife- Ataverit: hi Characteres , haec Munera, et O icia

EXpressa erunt aeternum Criferis tuta et Opportuna , quibus tum Nomina , tum Symbola eius explicentur et definiantur , quaequae esse pOSSit illorum Esementorum, Postdynamis , quae re Vera

22쪽

XIx nec tanta est, et quae nePetitione et coacervatione Nomioρhonamian, vel Homiodinnamicarum Vocum, ut dicetur paullo post, penitus tollitur. 2. Se Cundo monemus , ut Si minus directis argumentis persuaderi se sinunt , tentent id saltem obti-Dere Per αbsurdum , ut Dialectici loquuntur: Scilicet si Elementa InterPretationum noStrarum Sunt intrinsece ambigua, Et revera incerta , tum nece

sario fiet , ut datis Nominibus, et Symbolis alicuius T i Theologici. puta Palladis, et Bacchi,

tu possis et debeas in eis invenire characteres et ossicia cuiuscumque alterius T i, puta Rha

Mani, et Veneris , rani , et Vialcarii. Atqui id

secundum Omnes conatus nostros impossibile est.

Et propterea nisi quis in Bhauani IndicaMinem

Mae Atticae, in Freia Scandinavorum Vestae Romanae Characteres, etc. prolixo Commentario in-Veniat et probet , inepte et frustra de Elementorum in Methodo nostra adhibitorum Polydinnami obloquetur. 3. Tertio rogamus , ut ubi ad Plenam persuasionem suam Nomina, et Symbola a nobis adlata non sussiciant, alia , quae nos Prae termisimus, colligat, et exploret, immo aggeret, et cumulet, quot Sunt, et inveniri posSunt. Num nos certi sumus, quod qui id secerit, non modo per- SuaSus et convictus , sed numero et pondere Rrgumentorum plane satigatus et pressus quiescet.

Nam solertissimi illi Theogranunatum Conditores, quum ob necessarium Cryyticismum paucissi mis , et certissimis Elementis uti minime potuissent , plurima , et disiecta adhibuerunt , quae Siquis inveniatur, qui patienter colligat, et scite una cogat, quemadmodum opticus per ustorium Speculum ex dubia et tenui luce vivissimum

iubar educit, ita ille ex omnibus Symbolis, et omnibus Nominibus una coactis et collectis cha-

23쪽

racferes licia, et Naturam T i Theologici po-n itus clarissime et invicta evidentia intelliget otcomprehendet. XI. Erunt tandem alii , qui inter maxima Pa- Tadoxa reputabunt, Scris'turum Hiero-Emblemat cani , et Theoschematicam omnium Veterum Gentium. Sinensium et Latinorum , Indorum et Graecorum Aethiopum et Scandinauonum per eamdem Linguam per eamdem Methodum, Per eosdem Canones conditam et compositum suisse. Sed hos oro, ut si Fundamentia nostra Hermene tisa non probant, alia et potiora condant et prOserant : Et dent nobis interea veniam palam Pro si tendi ScriρturamPostschematicam, Hiero- blematicam, et Theogrvhicam nisi Lexeoschematiciam, et Scriρtunum Lexeoschemaιica n et Post- grvhicam nisi factam per Linguam Semiticam Esse aeque et absolute impossibilem. Et propte-

Tea esse absolutae necessitatis , ut ubi Sinensis

et Latinus , Indus et Graecus, Aethioρs et Scandinauus velint uti Scriptiara Postschematicd et Theogrvhicώ, aeque cogantur adhibere Linguam Semiticam , et Canones LexeograPhicos. Quod autem tam dissitas Gentos iisdem Elementis Scria Pturiae et Linguae utantur illis tantum Videri poterit Paradoxum , qui omnes, Vel fere omnes Patres Generis humani in absurdissimam barbariem Proiiciunt, et potrudunt , et in singularum Begionum saccibus et limo obvolutos sensim Sen-oimque per proprios conatus et singularia tentamina ad civilitatem suam pervenisse contendunt.

At contra qui de bonitate et providentia Dei

OPt. miax. Convenientius et rectius cogitant ; qui Unum humanae Civilitatis centrum, unum Veluti

focum Humanitatis per profundissimas rationes constituunt ; qui sanctis Hebraeorum Traditioni-

24쪽

XXIhus inhaerentes paucis a Diluvio saeculis imρerium dubio procul Glossosemiticum circa Euphra tem et Tigrim conditum tenent: qui hoc μ- Perium per plura saecula durasse sibi demonstrant. et in eo, vel ad illud olim habitasse Patres Latinorum , et Sinensium. Graecorum et Indorum. Scandinaooriana et Aethiopum gravissimis Rerum Hrgumentis probant atque evincunt : Quod nos ipsos sacturos aliquando Duo udiuvante . polli Cemur : Qui praeterea sciunt Linguam Hebrai Cum cum sanctis Bibliis per Iudaeos . Linguam Arabicam cum Corano per mianime nos, Linguam Graecam per Macedones, Linguam Latiniam per Romanos in plurimas , di ver Sissimas, et longissime dissitas Regiones inlatus et consti tutas : Alphabetum Ionum receptum a GraeciS, ab Etruscis . a Latinis , a Celltiberis , a Scandinaois , a Moesogothis . ab universa Europa , adhiberi ab Euro 'ueis in Omnibus Terrae angulis, et in omnibus Regionibus Mondi : Qui tandem meminerint et suisse et esse plurimos , qui Pertinacissime contendant onarium Civilitatem ut mranoM , omnes Scientias et Artes ex uno plano PsPulo , sive Phoenicio , Sive Bactriania , si vis Indico . sivs Siberico , sive Aegyptio, sive Aethioρico, esse deducenda et arcessenda : Hi profecto haud Paradoxam habebunt Sententiam no- Stram , Sed ut genuinarum originum Generis humani maximum argumentum et pignus tenelaunt, et totis Viribus, ut spero , tuebuntur , et defendent. XII. Restant modo tantum partes tuae, Lector,

restat nempe, ut nostra quae umquo sunt emendes et Corrigas, augeas et expleas sapienter. Nam Tori-

tamen hoc ad quodcumque sinulo iudicium de Mothodo et bstemate proposito serondom sive propitium, sive adversum non Sufficit, sed necesse omni

25쪽

XXi Ino est ut plura Ingenia, ut varia et multiplex sollertia accedat adhuc et experiatur. Quin illud sedulo recole animo et cogita, quod Methodus haec Hemmeneutica , si salsa est et inepta , non nocet tamen , nou ossicit, sive Mythologiae , sive Historiae Η-anae. Nam Cardo noster Hermeneuticus substantialis est Fides Monumentorum, Testimonia Mythogrvhorum, Auctoritas Scriptorum. Nulli Dii novi et inauditi cuduntur et nulla Facta et

Gesta receptis et probatis adversa proclamantur: Nulli Deorum Characteres et Potestates uotis repugnantes inducuntur. Sed Vetera , et recepta firmantur Semper magis , et demonstrantur. Quod si potius Methodus nostra vera Est et genuina, si haec sincera via est, qua Hiero-Emblemata, Theogrammata, et Vocabula sacra Veterum Genintium possint explicari et verti, quae quantaque bona et emolumenta possint colligi , quoad universam oeterem Historiam Generis humani, cogitandum tibi, Lector, potius relinquam , quam Pluribus hic ego exponere adlaborabo. Vale.

Scribebam Neapoli Kal. Martii 183 I.

26쪽

IN DISQUISITIONEM

PRAEFATIO.

I. Iamdiu erat , ex quo plura me incitabant, ut per LexeograPhiam Temuris Semiticam aliqua etiam me grammata Gemmarum . quae Vul'go dici solent Abraxeae explorarem. Nam Consideratis earum Mimis. quae exhibuerunt Pigno

Plures , tantum videram esse earuni GemmiaTum numerum , et varietatem , tantam copiam , etaingularitatem formarum , tot elementa Clarorum

Pantheoriam in eis contineri , ut nefas omnino ducerem in Tentamine Hermeneutico Hierog Phiae Cr ticae oeterum Gentium , quod Parabam, eas omnes plane negligere. et penitus Praeterire. Idque eo magis . quod me schematibus harum Gemmarum adposita plerumque sunt sive aliquot Verba , si vo Lemmata etiam prolixiora Barbarophona ignotae adhuc et incompertae PO testatis ς et quas propteroa nova Methodo . et quibuscumque rationibus viderentur tentanda et agitanda. At voro quid sacerem , si firmitor milii in animo proposueram ea tantum attingere et moliri , quibus ossent iam aliqua Data et ConCessa , vel utcumque Probatia et Demonstrata , quae tum mihi ipsi, tum Lectori ossent Criteris aequa et rationalia iudicaudi de Inter re-tretionibus , quae proferrentur ' Atqui contra ne

Auctores et Conditores harum Gemmarum erant Solidis argumentis demonstrati : Nec praestantio rum T Orum et Schematum natura et PoteStas

explicata: Nec Lemmatum Lingua sueriit idoneis rutionibus indicata. Nec Patria ipsa, nec Autas

27쪽

Data, et Probata, per quae una potuissem rationali modo Inter relationem horum Hierognam malum lentare et moliri mihi deesse dolerem.

Non negaverim quod literati Viri, iique plerum que praestantissimi , qui a fine Saeculi XVI. ad

hos ipsos annos , qui excurrunt , de his Gemmis egerunt: veluti Fulvius Ursinus circa annum3585. Caesar Baronius 1586. Abrahantus Gortaeusi Goo. Iosephus Scaliger i6o3. Ioannes Macarius Isio. Laurentius Pignorius I 62o. Claudius Perurescius I 6ao. Ioannes Seldenus I 628. Claudius Salmasius I 6 7. Ioannes Chisssetius i657. Atha Nasius Kircherus 166O. 'Andreas Frisius i669 Andreas Bayerus I 68o. Iacobus Sponius i685. Gisbertus Cuperus 169o. Baudolotus de Dalrvat 1693. Leonardus Augustinus I 696. Laurentius

Begerus 1696. Raphael Fabretius r7oo. Philippus

bricius 172o. Erhardus Reusch I7II. Ρ. Ernestus Iablonskius 373o. Iohannes Lamius I 7 43. Dominicus Schia vo ret55. Franciscus Ficoronus II 57. Paulus Paclaudus 376o. Augustinus Geo gius 1762. Hieremias a Benneltis II 67. Dietericus Tledemannus I 87. Carolus Franciscus Dupuis et 8oο. Ennius Quirinus Viscontius I 8OO. Fridericus Munterus 38 i5. Ioachimus Bellerma Nus I 8I7. IOSephus Hammerus I 838. Bigerus Thoriacius i8ai. Iosephus Tacconius I 824. Fria dericus Cretigerus, et I. D. Guigniaut I 825. Ber-Dardus Qua ranta i826. Iacobus Mutterus I 827., et alii plures, quos modo Non Praestat recenSero: Omnes quasi agmine facto Gemmas liuiusmodi Gnosticis Haereiicis Christiatiis adtribuerint : At verum

28쪽

xxv aeque est plerosque ex his Literatis viris id se Cisse non praemisso diligenti et profundo Quaestionis examine, sed quod alii antes se id dixerint

et tenuerint : non longa serie argumentorum, Sed

simplici et levissima affirmatione. Alii porro , qui visi sunt plenius et prolixius de Iiis Gemmis egisse , veluti Macarius . Chisiletius , Κircherus ,

Beuschius . Monisauconius. Matterus praedicarunt quidem Gnosticismum Abraxeum, non demonStrarunt , SUPPOSuerunt, non apertis argumentis deduxerunt : Et si qui sunt, ut Iahi Shius, Scitia-Vo, Bellei mutinus , qui moliri nonnulla momenta sunt visi , sallaces quasdam apparentias et inania Phantasmata pro solida realitate sunt sequuti

et complexi. V. Disquisit. Pag. 3 o. 3 r. 345. 346. 349. 35 a. 355. etc. etc. Quin incredibile,

Sed Verum est, neminem ex hoc immani doctorum Virorum agmine inventum, qui Syste mute Theologico tum Gnosticorum , tum Abrα-xeogrvhorum Per partes et artiCulos suos ex plicato et constituto, utrumque mutuo contulerit et comparaverit: Qua comparatione poterat in tum Veritas elucere , agnosci , et comprehendi.

Contra vero in Ventus est circa ann. I 734. Isaa-Cus Beausobrius , quI plura et solide obiecit in Pseudo Gnosticismum Abnaxeiam , et qui alia plura et graviora adiecit ann. 375o. Ioannes Baptista Passerius , et qui Omnia sere ab his doctis viris prolata probavit et recepit Laure lius Mossiemius, vir in his studiis exercitatissimus , et multae auctoritatis. Nec leves est Comitum Caylus vulgatam opinionem, quum olim S quutus fuerat, deinceps I 762. Soleinuiter retra-Ctiisse, et abiecisse, et hoc nobilissimum exem-Plum nuperrime I 824. secutum fuisse Bolle auctorem des Recherches fur te Culte de Bacchus.

29쪽

siones meas superstruerem et imponerem.

II. At quum totam hanc mero πhiam Barbarophonam negligere et praeterire me non POSSesentirem , ut iam non Semel monui , et con-1ra arbitrarer, quod attenta et prolixa conside ratione I Norum , Symbolorum , Verborum , et Lemmatum harum Gemmarum , et magis etiam Comparatione et collatione diligenti horum Hie- grammatum cum Hierogrammatibus ceterarum Eive Gentium, sive Sectarum, possem aliqua mihi Elamenta demonstrare , et quasi Data et Criteria parare: constitui hunc laborem quamVis as Perum et moleStum adsumere , et has propterea Quaestiones mihi solvendas propoSui. I. Habendane sunt Schemata , et Lemmata Gemmarum Barbaroρhonarum ut lusus inanes Artificum , ut ludibria latromagorum , ut fictiones Circulatorum et Impostorum omni aequa Et Cougrua Sententia carenteS . quam opinionem frequenter et pertinaciter habuit et praedicavit

Ioli. Baptista Passerius in Gemmis Astriferis' An

Contra tenendum est harum Gemmarum Schematia , et Oscr*tiones certo consilio , certo studio . immo simili consilio , et simili industria

fuisse conditas , ac condita suisse putantur Hierogrammata Isiaca , Mithriaca, Cybelica, et cetera Omnia huiusmodi pti. Si Gemmae Barbaro honae certo studio , Certaque industria sunt eXCulptae , spectantiae 'Omnes ad unum et idem Pantheum, ad unum et idem Θstema Theologicum, ad unam et eamdem sive Sectam , sive Gentem : vel potius diversis

Pantheis, Sectis, vel Gentibus sunt tribuendae t3. Si omnes Gemmae Barbarophoniae minime

30쪽

spectant ad camdem sive Sectam sive Gentem , quae illae sunt , quae dici possint et debeant Abra ae , et quibus Criteriis et argumentis Reetcris discernuntur p . Si Gemmae Abraxeae certo consilio et certa cura sunt conditae , quodnam Systema Theologicum in eis exhibetur , qui Tyρi I'heologici

earum Schematibus exprimuntur '5. Qua Aetate , quo Saeculo condi primum et celebrari coeptao sunt huiusmodi Gemmae , et quamdiu durasse et viguisse merito tenere POS' Sumus p6. Qua Regione , qua Urbe sive omnes , Sive plerasque Gemmas Abraxeas conditas atque exsculptas suisse tenendum est y 7. POSsuntne Gemmae Abraxeae tribui Basiatidicinis , Valentinianis , O hitis, vel aliis etiam Gnosticis Haereticis Christianis , qui viguerunt

Potissimum secundo et tertio saeculo Christianop8. Et si huiusmodi mereticis Gemmae Abr xeae tribui minime possunt, possuntne saltem adscribi merophantis Aegyptiorum, vel Nechepsicis Alexandrinis, sive Sectatoribus ut magiae et Astrologiae Pseudo-Nechγsi. et Petosiridis A gyptiorum et vel Isiacis . Hellenistis , et Iudaeis EthnicoPhilis , qui magno numero, et per Plura Suecula in Alexandria Aegyptia sedem habuerunt 9. An potius tribuendae tandem sunt huiusmodi Gemmas Abrariae Samaritianis Alexandrinupio. Quibus Samaritanis, si revera me grammata Abraxea sunt tribuenda , possuntne Voces adscriptae , Sive paucae , sive multae , si Ve Omnes haberi CUticae , quemadmodum tenuerunt Salmasius , Κirchorus . Monisauconus , BeauSO

brius , IablonShius , Bullcriunnus , aliique Plu res , vel potius Graecae, sed barbare corruptae

SEARCH

MENU NAVIGATION