장음표시 사용
351쪽
s. 1o. LAUDATIONES FOEBRES. 3 HPOSTPONENS ULTRA MUNDI PROTENDERE POMPAS ET POTENS DOMENO SOLVERE VOTA MALENS SIC GEMENO FELIX PERFUNCTUS MUNERE GAUDET EGREGIVS NONDO PLACETUS ET DOMENO HOC TOMOLO CVIVS TANTUMNAM MEMBRA QUIE
Sextiis. Spou Mirc. P. 286. 1.
4859. Fragmenta laudationis lanebris aevi Augustet.
353쪽
I. so. LAUDATIONES FUNEBRES. Isi
Quae haetonias dediuius, incisa sunt tabulis duabus marmorpis . et edita primum a Fabretio p. 168, 525. , sed accuratius a Marinio Deris. Albane p. 156. Sequontia idem Marinius primus dedit o Sehedis Ba herinis l. l. p. 142. eaque Priora illa h. l. a nobis data Praecesserint,
TvDINE. VNA. Ο VIR. SORORIS. TUA . . . MORS. PARENTIUM TANTA. CVII. INDUSTRIA. M . . . VINDICANDO. UT. SI. PRAESI . . . HAEC. HABES. COMMVNIA. CUM . . . QVM. DUM. AGITABAS. LX. PATRIA. DOM . . . DAMNE. NOCENTIBUS. SUPPLICIO. ΕVEST . . . ADVENTVM. MEUM. EXPECTAST . . . TEMPTATAE. DEINDE. ESTIS. VT. TESTAMEN ... COEMPTIONE. FACTA. CVM. vXo . . . TUTELAM. EORVM. QVI. REM . . . FORE. EXPERTEM. QVOD. EMA . . . SENTIA. ANIMI. RESTITERIS. ET . . .
HEREDITATEM. TENEREMUS. QVA . . . TE. ITA. PATRIS. ACTA. DEFENSUR . . . MARES. NEC. So. CONDITIO . . . ESSET. NEQUE. ENIM. FAMΠώIA ... NAM. ETSI. PATRIS. TESTAMEN . . . V1S. QUIA. GENTIS. EIUSDEM . . . . IUScESSERVNT. CONSTANTIAE. TVA . . . PIETATIS. IN. SOROREM. FIDE
RAHA. SVNT. TAM. DIUTURNA . . . NOBIS. VT. AD. ANNUM. XX . . .
ISSET. MUTATIONEM. VICEM . . . DOMESTICA. BONA. PVDICITI A . . . SINE. SUPERSTITIONE. O . . . TATE. FAMILIΑΕ. PIETATE ILLI. QVAM. TVIS. CURA . . . CARA MATRONIS. DIGNAM. F . . .
354쪽
saMIL A. INCIDERUNT. VT. F . . PORTUNA. CAVIT . . . OMNE. TV . seu) PATRIMONIUM . . . NEQUE. ENIM. ERAT. EP . . . A D. C. TITI. SuMVS. VT. EGO . Tu . . . TADE. HAC. PARTE. OMITT
Pnno minoribus litoris medios per versus exeusa vides, supplementa sunt Marini. Εαorunt de hoe marmore praeter Fabroitum l. l. Taylor in Merionilua Lxsineis. Cap. 5. Garatonius, et ante litis Philippus a Turre in Calogerli Raceoua T. 28. p. 151 . seqq. . euius seriptiuncul in hic
aiam - ttiom. - Quae in fragmento sched. Barher. quinquies maretini adseripta leguntur, proculduhio Arro; ραςαι sunt. DAM . . pro DOM.eel. In iisdem maxime notandum est illud e coemptione facta eram μου; Cic. pro Murenis c. 12. pro fraceo. e. 34. de orni. 1, 56. eis. Savignyaeitaehrist. T. 2. p. 393. et quae de hac re copiosius disputavit Ilasso das Caterraehi δεν Ehegallen nach rom. Recht. T. q. p. 62.
in antiqvnm Lapidem ex Raphaele Fabretto Inseriptionum eap. III. pag. 168.
Fragruentum hoe nobilissi num. aureum Latinitalis seeulum redolens, in quo Romanus aliquis Cimis uxoris domortuae laudes oratione prosequi inr, deseriplum proseri Fabrotiatus . Inaeris ι iam eap. 3. pag. 163. Et quamvis una ex tribus tabulae partibus perierit, quo sensus orationis omnino interruptus ei abscissus relinquitur, eontextum tameta integrum eoniectura ervii, atque eodem eapile pag. 22ε. inseruit. Germanus q. idam monasterIensis ulterius ausus est, et verba ipsa addens continenti orationapartoin deperdilain supplevit. nuperque Ohiulit Em. Cardinali de Carpineo, apud quem paginenla haee literata reperiuntur. Post viros hos eruditos lentara aliquid eximeti
355쪽
s. so. LAUDATIONES FUNEBRES. 353
mihi eas at, opusque supervaeaneum I at quoniam iussus sum a m holam eonfarre, potitia obsequii gloriam, quam ingenii vires reputans, pavea quaedam mihi observata eouis.
Libetite e Fabratio manus addo, qui putat vir in hune qu. adam ruisse impia Teium virorum proseriptione damnatum, uxoris pietate, eo illis, et opibus eonservatum, aedato de hedefieto Oeta. ii Caesaris satria a rasillulum. At mihi praetexta tempus quoquarestitutionis ex ipso orationis eontextu de prohandere posse vidaor. Nemorat anim sares titulum benefieio et edieto cibaentia Caesaris Oeta ii, dum Collega eius M. Lopidus priaeaena ειν lassa edi eis Caesaria intereedere eotiaretur; ideo onim uxor, quae ad Lepidi pedea proatratia pro marito de preeabalur, erudelita , et eonlumeliosa ah eius satel. lilibus suerat aeeopia. m. Lepidus post foedam triumvirorum eoitionem, et proseriptionis edielum promulgatum, anno sequetili V. C. 7ss. Consulatum Romaa adminiis atravit, quo eodem tempora Oetavius Caesar in Maeedonia Philippense bellum adversus Brulum et Cassium gerebat. Lepidua, inquit Dio Cassius lib. 47. Romae permansit. hem Dialiamqua omnem guloνncit tia. Ciaeaar autem et Antoniua vid bellum pro faeti aunt. Consulatu dolui eius nunquam postea in Leha suit Lepidus, pactionibus Trium irorum in Afri eam provine iam ablegatus et unda qnnm in Siciliam hello Pompeiano traieeisset, demsm imperio at triumviratu ab Oetavio eiulus, Cire ei os in axilium missus eat. Nullo igitur traii pore post proseripli oti m eontigit, ut Lepidua praeaena no .mae esset, Caesar vero Ghaena, nisi eodem anno 711.; quo propterea eotiaequens est, vastitutionem viri huius aeel dissa. Non assentior Fahrello, qui vi eum hune eonsularem svissa eolligit, eo quod eolle. gae in Magistratu aliquo metitio habaa de in linea Xlli. Fl onim vox ista Conlaga
ad virum, qui orationem eouseeipsit, asset rosa retida, is esset Munatiua Planeus, qui Consulatum hoe anno eum M. Lepido obivit. At sana non alios Plaucus nunquam inter proseriptos fuit. neque eonservatus ab uxore, et patriae reatitulus; postquam enim Callicis adimi uia ira vii, Mutinansi hello Antonio et Lepido iunetus, anno insequenti Consul renuntiatus est, et da Gallis triumphavit. Quaro Lepidi Collega non alius est quam Augustus ipse Caesar in linaΛ anteea detiti memoratus; atque hi vera Collegae erant in triumviratu. die e Lepidus .a itide Collegam alium iis Magistratu aliquo hahera potuit; nam aetti per aut triumvir, aut privatus vita a reliquum peregit. Non abnuerim tameti virum hune illustrem suisse, et fortasso Senatorii ordinis, quum affinem habu rit C. Clu tum Aetiatorem et Consularem, vi interius ostendam. si vero ariolari libeat, at puris putis eoni .etuesa indulgora, quisnam otiam homo ille luerit, eiusque uacie tot laudibus de eo rata, aperiam. q. Luer liua Vespillo a Trium iris proseripius quum se itieeria et perieulosa fuga aliquamdiu saligasset, tandem ad urorem Tliuriam parvetiit, a qua ratiustis sub dupli ei leeio, inter eontabulationem tauid Di latuit, donee quorundam ami eorum preeibus a Trium et iras impotravit vetitam, et vestituta paee eonsulatum adeptus os t. Rem ita narrat Λppianus de bello Civ. lib. 4. I ag. 61s. Cotis ut ium gessii Literatius A. V. 733. ex Diona lib. 53. pag. 527. , ubi memorat a unda in hune esse, qui unus ex pro seriptis fuerat. Non pauea sane in oratione invenies, quaa hute narrationi eongruatit, at Lucretio aptari possint. Miro hique vir eonsilio et pie lata uxoris s. retalve. interiora at reeonditia eoNaιlici reserri possunt ad moduin, quo latabra makilo quaesita fuit: eo,titatio Appiatio dieitur precibus amico. um procurata, qui primum apud Caesarem exerunt, unde manavit odietum, da quo in oratione, deinde apud Lepidum, qui restituit otii obstabat. Tandem Luertitius Festia tuta piaea adhue superatas erat; quod id. in in olligimus in oratione, paeato or fio toris roriam, resti cilia Ra pultieci quieta ele. Celera sane non conmuunt: at ne qu. histo. vi eus singula, nee vir laudator porsequi debuit. Quantum igitur coti ieetura, eaque Collis eripit. Latui. voL ii. 23
356쪽
ineertissima assequi possumus, Q. Lueretius Vos pillo is est, qui orationem hane itittin ea uxoris Thuria. hativit, et lapidi inseripiam ad posterilalem transmisit. quae
nisi plaeeant. nullum ultra verhum, arat operam inanem sumam. At non in otiorem operam luderem, si, qMod Germanus praestitit ad supplatidam mutilam tabulae partem Λxgrederer. Nam res est ineertae plena aleae . antiqua incinuis menta refingore, et verba, Aensus m nlemque voterum seripiorum induere, eorum iaque ora velle loqui. Lipsius pauea ad in dum in tabulis Anereatiis tentavit: Reinesius pΛΑ, im fallit ae fallitur: Εque, uesai tua marinoe Patavinuin aliter, quam Pignor in op plavarat . loqui iussit: id ipsum post allos in Barberino Lapide praestitit Fati potius :ut omnes paene antiquarii, in has lapidum, seu eodieum antiquorum laeunas, tamquam in foeta as. misaeo lapsi sint. In quam rem Ioannis Baptistae Colaterii exemplum a M. eam, quod e eteros ab huiusmodi ausibus deterrera possit. Vir hie doelissimus et Graa eas potissimum litiguae peritissimus, vitam S. sabae ex M. A. Graeeo C dies epulam. . t Latini tale donatam evulgavit Toin. 3. Monumen forum Εre savia Crtieecte pag. 220. At quoniam apti aphus Codex per inuetirem eorruptus et exeatis erat, ut ipsa resertiti nolis ad eandem paginam, plurimas laeunas implexit, et Toees ferina dueenias hielitie opportune interspersit: adeo selietior et ad sonsus orationis amussim, ut non aliistae dieeres Cyrillum Aerthopolitanu in auetorem eiusdem vitavi seripsisse. At postea alio ananvseripto eodiee, eoqne integro a qua ineorrupto invento . uti narravit mihi vir ela vissimus D. Berti ardua mont aveonina a Congregatione Parisiensi S. Μauri, nullam ferina vix hia voeibus, quas Cotelerius suppleverat, novo hvie Codiei respondere eompar tum est. Ex his quodnam iudicium da supplemento nostrae ahulae ferri possit, eos noseas velim. Et pro eici quamvis avetoris ingenium atque in ea supplenda dexteritatam et antiqvila lis eognitionem miratus fuerim, videamque verba sensui orationis satis eonia genere , nihilominus nonnulla manifeste, ni mea me fallat opinio, a via aberrare, aut mala aptata, aut per vim detoeia, intel eri: ex primoribus tantummodo lineis speeimen aliquod produeo. In 4. lin. importune intrusit astra, quum sonsus ipse ostendat, aeribendum nostra. Nine frustra sunt voees in fine lineae: Suororum in ortialium. In s. eonira e golas Grammati eates dieitur, ad praesentia et imminentia perieula admonitus. Hoe enim verbum casum gignendi, vel auserendi eum praepositione da
In 7. Poetius moderatiora Peposuit Fabreitus. Λ 8. svpine prorsus faminam, euius vir in sequenti versu dieitvr C. Cluvius. appellavit Itbεγlcim. Hune C. Cluvium eundi in assa ticin dubito. ad quem Ciehro seri-hit apist. 7. lib. 13. Fam ., qui postea ab Gelavio anno V. C. 72s. in numerum Conis aularium relatus fuit, quamvis magistrato in ah alio praeventus non gassisset, uti res et Dio Cassius lib. 52. propa finem. Ilune igitur senatorii ordinis homi non, libertaevieviri fuisse nequaquam eredihilo sal; quamquam non sum neseius ingenuos homines aliquando eum libe*titii genoris feminis matrimonia iniseuisso. sed do Aotiatoribus id nunquam dixero ; praesertim quum nemo eogat, uxorem Cluvii libertam ne ero. Potius suppleverim, ao orem euiam, et pirum eius C. citioium. Ut sit sotistis optima in
rem eongruens, uxorem nostri proseripli, ad euin aeroandum aselo a adhibuisse sororem suam, et C. Cluvium, qui sororis eiusdem vir erat: ita ut in iee eogtiatos eonsilia hae e servandi hominis agitata fuerint. In '. lego, eonitinere omnitim perieula. selli eat eognator viri, qui ad servandum hominem eonspiraverant. Nam prorsus abhorret ieetio nostri Germani. eonitineto amniam mana eisium auxilia. Quis enim eradat. eivea paona o innea hute proseripto
357쪽
s. 1ο. LAUDATIONES FUNEBRES. 35s
mea M. Lepidua eon egia PF eaena inter mirea agorei, ια ianta aOram Pedea Pro. aercilia cet. Primus inanitas tua est, nain Testitutio proseriptorum nequaquam in senatu agebatur . sed omnino a Triumvirorum arbitrio pendebat. Unda etiam absurde fingit, mulierem pro marito depreeantein. atile pedes senatorum prostratam. Allae lapsus in eo est, ut quideam eonileio, quod Lepidus egerit pro restitutione. Nam, ut superius indieavi, potius inihi arridet, Lepidum Ohstilisso restitutioni, et adieto Caesaris, quada eausa uxor ante eius paria proatratia pro marito supplex, ab eodem Lepido non modo non adlevata, sod erudeliter habita fuit, ut pergit narrare ovationia aeripior. Hine ea vorha liis. 13. ut citieων meorum parietilorum noteaeere , ad Lepidum velaro, ita ut vir hie nostar proseripias ab ipso Lepido tuerit. Cetera ad axa nen voeave haud operae pPelium duxi, quum haee salia vid vi pomaint ad fidem supplainanti elevandam, ne in hae ee diffieillima plus aequo tribu invaineeriissimis atque ut plurimum fallaethua eoniaeturis. Ille moti ain, quod oppoitnniori loeo praeterieram auelorem orationia quum Caesarem n minat Augustum, respexisse ad tempus, quo loquebatur, nam illud e goomonis tuis Caesar Oelaetianus usurpavit diu post proseriptionem. Nee praeterea pinguem errorein nostri Germani inobservatuita dimittam, qui lia 24. supplevit, regnian a Ga- aura Augusto; nam runcira Angustum nemo unquam veterum dixissat, invidiosa apud Romanos is avnique Augustum regni metilioua.
SED. PROPRIIS. VIRIBUS. ADLLVENT. CAETERA. QUO FIRMIORA. PROBABILIORA VE. SINT ll OMNES. FILIOS. AΕ-
358쪽
exeursus de aeelainationibus sepuleralibus Graeeis in saxis Lati Dis pamsian a vetus ex Marinio Beria. Au. p. 98. et aliis saxis nuper eruiis. Saepe in saxis Latinis superadiiciuntur acclamationes quaedam Grae- eae, de quihus eorti quid quum nondum statuerit qui quam, visum est. quas mihi sese obtulerunt earum exempla, in unum hic loeiam eoniicere. ai sorte ex collatis inter se pluribus, lux tandem, si non omni hus, quihusdam reme. Oriri possit. MAGENii. Nos quae et ille ol Marinitis eoia Iegerunt in ordinem nune digessimus alphaheticum. Rationem autem habuimus etiam saxorum quorundam Graecorum dumtaxat.
A. Maxohitim Cniaden om vix recte. Est epigraphe admodum obseura. Amax obius potius est nom. Propr. analogia sultum ceris.
359쪽
APOMATI TAYTA. - Arelate. Nullam quidem eius mentionem laeti Milliti Uvaga T. 5. p. 560. seqq.; sed immerito inter sΡuria relatum vidotur et Marinio Acria. Ara. p. 99. et mihi. maxime quidem propter illud TAYTA, in quod qnomodo ineidore potuisset salsarius nisi forte ex Grut. 67s vix intelligo. In A POMATI latent resia iurau, ut similiter, sed lonas elegantius in hae inserIptione r
ANON p uu XII. - Romae. Marini Dcria. Ara. p. 184. Non minusten rum et prope allectatum, quam illud Gruteri, sed elegantius est aliud Arelatenso ap. Milliti mo age d. p. 576.
AP, I asseri Marinius ex Mur. 598, 11. et s758, s. ubi repetitur.) Sed ita habet Mur. r
N. L. IVC . SOROR ll ARGUNDI. - Romae. Gorius vero Dr. T. s. p. 177, 174. habet ARCYNNI. Rea est igitur plane incertar vix enim de v. SI 'E cogitare lieet. ATTΦI Ixm XI. Marini Aui 2. p. 632. Noe iam dedimus. De δετυς- vix explicari potest. Vide in X IPHAT POMI. Grut. 479. 8 Mediolani ad latera saxi Latini C. VALG
rati utere recte videtur accepisse. I pro AI, ut in pluribus-horum.
EremEL Grut. 953, 11. Ad latus dextrum Aureliae Callistes, in saxo Latino: AmrMAL Maia II. or LIIS A NA-Σ sic. AM M a II eognomen ipsius sepulino; undo in huiusmodi formulta blandum
aliquod voeabulum quaesitum, voeandi ea su cognominis vicem hahere possit eolligi r si non ipsum fuisse cognomen, etsi aliud in saxi nomini hus Oeeurrat, ut multi plurinomines reperiuntur saepe. ΗACEN n. Em I XIIIC AIEI. Mur. 1441, 8. initio saxi Graeci. eis. Cardia nati Beria. Mane. p. s79. qui dati κυ IIS. AmoVEI OMNI IETH. Gualtieri Tas. Sic. n. sol. p. 4. Cor-ain. Not. Cr. p. 59. Mur. 1918, 1 o. Malleii Mus. Veri p. 192. Lapis christianus apud Amadiatium Amed. lite. s. p. 479, M. ATH AII. M GICAM NAN. ATMOIPI. 9io Romae. - Idem corruptum in lap. eliristiano apud Marin. Deria. Au. p. 98.:
Bomae. Quid sit reum I e G t. 47. 6. per errorem typographi-
eum laudatum Marinio, nescio, quum verum numerum nondum invenerim. Hagenhuchius eorte nil de hoe adnotavit; estne, ut praecedens, et κοιρει, an ευημεροι. an denique nomen propriam siti mertis pCTIMOL Mur. 1456, s. et aecuratius in Millici V age T. 3. p. 577. r
360쪽
EPIL DI. - Arelate. id est, e --, selieiter naviges, respondet que auperiori ευδρομει. Enm. . . in Iap. mutilo his a Murat. dato 1 418, 9. 1955, 2. εὐπρέπει, quod Marinius vult, significare non potest. An ευ πραττε IET AOL TANA. Grut. 67s. 14. in saxo hi lingui. A TOPI L. Mur. 705, 4. ad latus dextrum saxi Latini geminatur. EPTROL. ex Grut. 641, 4. Per errorem laudat Marini. Item ex eorrupto Grut. 658, 9., ubi Hag. leg. coniecit ευς σει. Sed EreTXIME est in Graeco marmore ap. Mur. 1589, 9.
LVFRONI, id est, EmPONTI; Marinius ex seq. Romanar
Eram16. Grnt. 72o . s. in fine saxi Latini, Atiliae Urbicae maintei filii duo. Idem saxum habet Mur. 1241, 1 f., qui suspicabatur Tae
Ilungaria. Sed ubi ipsum Brownii Itinerarium, Germanice versviu N rimbergae 1686. 4. P. IO7. conseras, non integram hane inscriptionem et a Sponio, ut videtur, suo pro a rhitrio eorrectam inveniesi illie enim sie se habet r
modo urnae sepuleratis reperta memoratur, Tollium ad Ausonium
P. 78'. et '. Din. P. 2. 4. ubi conseras, prioribus eorruptia inissis, Posteriora legenda videbis EUφ EI. META. υAPPOC. ι quae utrum Proprie sint accipienda. nn mysticam haheant significationem. veluti
ivsra videbimus in IIAT aino Grui. 525 . 7. . aliis diiudicandum