Inscriptionum Latinarum selectarum amplissima collectio ad illustrandam Romanae antiquitatis disciplinam accommodata ac magnarum collectionum supplementa complura emendationesque exhibens. Cum ineditis Io. Casp. Hagenbuchii suisque adnotationibus edi

발행: 1828년

분량: 573페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

CRITICAE OBSERUATIONES. 36s

data snnt, ea ah Mn lorio απλῶς Pisauri poni, sine indieio aliunde eo

adiecta esse.

e) Eorundem Ioeorum saxa inter se conferro maxime invate suas enim sibi soranulas quaedam regiones habuerunt, ex quibus de locis saxorum perperam traditis interdum coniicias. Sie, UNA CUM FILIIS SUIS ET COIIEREDIBUS Capuae et Puteolis. v. Crut. 846, 5. TITULO USUS Belaeiao; Mus. Ver. p. 145. CARUS SUIS in Hispanieis Mur. 749 . s. Ita ex formula PIUS IN SUOS duo Italiae attributa saxa ro-etius Hispaniae assignat Mur. 1672, 1O.; etsi non negandum est, eandem formulam in saxis quoque non Hispaniensibus interdum legi. v. e. in saxis Asrieae v. Massi Mus. Ver. 466, s. Sie in Nemausensilius dignitates ante nominai VIVUS FECIT, VIVIT, VIVUNT in iisdem nominibvs praemissum: Narbono dimensio sepulcralis alterutra tantum, aut IN AGRO aut IN FRONTE. praeterea mentio pedum quadratorum. V. C. Grut. 645, 2. 687, 11. 695, 1. 7O1, 5. 752, s. 755, 3. 817, 14.eet. In Patavinis L. S. Loetis sepiatiri. Nine etiam in adducendis ad illustranda regionis alleuius saxa saxis regionum aliarum cireumspectione et aerurata consideratione opus est. Eodem haee quoque pertinent rΕx Asriea aliquot saxa Florentiam adverta sunt, quae inter se conferre iuvat. Ita enim quorundam S. A. S. dubiae alioqui ieetionis tenemus legi debere Sotti O Augusto sacram. v. Gor. Etr. T. s. p. 54, 118. Pari inodo in iisdem elausulao votivae V. S. L. A. explicantur optime ex

alio Asrieano saxo, in quo plene est VOT. SOL. LIB. ANImo .pud Spou Misc. p. 95. n. 46. In Transpadana Gallia Seviri Augustales C. D. D. id est Creati Decreto Deeurionum v. Grui. 45, 8. collato 368. 7. Iii saxis ad Danubium duobus defuncti dicuntur miserrimi Grui. 715. 4. 556, 1., Mi editum malo est MISERMO, quod Sealigero adeo imposuit. ut geographieum inde nomen Deeret, Miserinum. Mur. 77, 5. Nemansi; misit Bimardus r

AMICUS. - iam est in Fabi . p. 73, 7o. Fa-hretius explicat Genio Domini Nostri r sed quum tria alia saxa Nemausi. quorum duo Mur. hie eitat Grut. 997, 17. et 892, 5. tertium ipse N. 6. dat:

LIB. - notam primam vi et tertiam N eoti- stanter servetit, neque Fabretti interpretationi των G. D. N. neque Muratorii opinioni, sub notis posterioribus dual,ns nomen C., id est, gentile nomen et eo nomen quae initiali tantum litera interdum signantur v. c. o. in lapp. navennatihus significat OLIVS ; eis. Grui. 7o8, 1 o. . hominis latere, ausim areodorer an Genio Deeimi. Titi . Qti'li, Lueti Nostri. ut media sigin praenomen indicet delaneti, suspieio est mihi nata. In saxo

372쪽

Non apeliensi s. potius itidem Nemausensi, ut eonstat ex Masreio Ana. Cati.

tissimam esso Hagenhuehil eonioetvrain disees ex Marinii Inseripit. --ιania. p. 134. Desunetorum nomina ut censeantur ista, nil attinet: quamquam, sed raro, mortuorum quoque Genii eelebrautuu in Inseripit. Oaximus.)s Errovum eirea loeos Inscripti. ab editoribus commissorum. Ioeo-vumque diverse traditorum ineredibilem multitudinem congessit Hagen-huehit industria in Prolegomonis opigraphieis, ex quibus has animadversiones cum eruditis eommunieamus; et per omnia observationum in Inser. Thesauros volumina hane summi in disciplina epigraphica momentirem diligentissime est perseeutus; ita ut vel hoe Domine ea rere iis nequeat, qui aliquando integrum Inseripit. Latinarum eorpus sit adornaturus.

h. 49. MATERIA. CUI INSCRIPTI TITULI. Tabulas aeneas

omnes, Graecas et Latinas, a mnrmoreis seiungendas statuit Gorivs in Dedic. Xenior. p. 6. Easdem Masseius optimo consilio primo loco praelo subierit. ε. Vetustissimam esse hane inseriptionem, Tihurtinus lapis, tui eommissa est, indieat.' - Fabretl. p. 381. D. XXXV. Cippum annosa vetustate prohatum, utpote ex Tiburtino lapide constantem, antequam Scilieet marmora peregrina Boinam delata suissent, memorat idem Fabr.

p. 200. cfr. et p. 348, 16. 689, 199. 712, 354. eis. Mur. 1647 , 5. quae tamen Listorianam malitiam sapit. - Εx lapide Gabino Fabr. p. 347, 9. Albano Fabr. p. 697, 195. p. 698, 199. p. 712. 556. In vixa rupe. Gruti 461. s. et Inseriptio ad Pierre-pertuis. - Marmoris Colorem, quem patina Itali dieant, testari inseriptionem Pisaurum delatam esse ex eo- lumbario Rouiano lego in Oliv. ad Pisauri p. 196. - Domburgenses Insere. in lapide candido, cretae nee colore nee fragilitate admodum dissimili v. in Reisl. Antiqq. Sut. p. 283. h. 2α POSITUS VERBORUM in saxis minusne liber, quam in libris: v. e. Charini BFrrhina et 'Prsias Charini apud Terentium: v. Em.

epigr. p. 448. Sie AUG. L. PHOCAs Mur. 992, 2. L. AUG. PAMMENES Mur. suis. 11. PLOTINAE AUGUSTAE LIBERTA SOTERIS.

NE MERENI TI FECIT AVGVS li L. B. - Florentiae. - in sane saxi de muni loco non suo additumi AUGUA LIB.: ui constat ex Gudicimuωrr'. Ita vulgo PRAEFECTUS URBI, at in Getit. 286, 5. URBI.

PRAEF. Oh hoe tamen non invaluerunt notae V. P. Vrsi Praefectus. sed siunis eant Vir Perfectissim . Vni o Comites Οὐ-Is primi leguntur, at

ordino mutato COMITEM PRIMI ORDINIS hahos in arui. 4o7. 8. Sie TOLOSA DOMO peo D. TOL. ITERUM POST CONSULATUM oiiam dieiti in POST CONSULATUM ITERUM Mur. 418, 4. POPVLI AD-vo CATO ei ADVOCATO POPULI Mas'. 316. 1. Coloniae patrono et Patrono GIOnias. passim. QQ. II VIR pro II VIR QQ. Grui. 4 5, 1.

373쪽

T AR. v. Gorium in Donii Prologom. p. LVI. Diti Oenter ad talia siletidero oportet eriti eum in iudieio de lapidibus

aliquatenus suspectis serendo; neque tamen temere ac praeeipitanter eos inter spurios aruaudare, sicubi formula vel ordo verborum minus soliatus oecurrit.

g. 21. VERSUUM ORDO ab editoribus religiose servandus in Ma-Eoelato aliisque, antiquioribus praesertim, nullus est, sed lypothetarum arbitrio committebatur, isque a Grutero, ubi in talia incidebat, ex ingenio eoniectus est. Saepe autem factum, ut mutaretur versuum ordo, tibi plures unum deseripserunt marmor. - Versuum ultima interdum sensu iungenda, versuum ordine non servato disiicillima liuiit intellectu. v. c. Fabr. 487, 168 et 169. r

4882. C. ANNIUS TYRANNUS MAG. ET L. DVNIVS APELLA PRIMI

FUR. IIORE. D. D. - - rsa estisdem saris parte. Duo cuine cnrnua cum fugistis et momere decussatim posita. Ad Emporium. - Prius D. 168. iam est in Crut. 76, so. Utruuiquo, ut inedita Mat Vigilol. Inser. I. p. 319. - N. 169., Grutero Praeteritum, iam

erat in Ma Zoeh. 45, 4. Ex Fahretti typo pulere intelligimus ultima versus 1. et 2. iungi debere MAGi tri PRIMI, do quo typus Mastochii

Oh non servatos versus Obscurus et sallax est. In Gruteri Ed. see. Gudius merito laudat Sealigerum . qui in Indite explieaverit FORTtimi Non lis una, at eundem Nealigerum puto errasse, dum in eodem Indiee Cap. 5. et 11. PRIM. Primuentiae aeeipit, iungendum FORTtinae δε quum aliundo non constet, illaui Norreortim Fortuniam epitheton Primigenia habuisset in Grut. 75, 2. non Primigenia Fortuna. sed Fortuna comae atrii ut ante in Grui. 75, 1. Genitis Conserinion uorreorum Galbianorum legitur. Ne vero mireris M AG uro PRIMOs in Fabrelii saxis hiseo duobus, seito et NIΝastros PRIMOs manis ste legi in Mur. 85, 5. et quid aliud sibi vult, quam Magistros Ministrosve primos fuisse. &riuula Magistri Ministritie otii GL Aug. PRIMI inierunt 8 de qua v. Fa-hreti. p. 465. CVRATORES PRIMI in Mur. 83, 5. - Quae hueusque dedimus, ex Ilarent,uehit Protegonienis Epigrapilaeis sunt desumpta; sequentia vero ex volumine, quod inscripsit, ΛΟΝ - HELVETICORUM.

s. 22. DE FIGLINIS IN CIRCULO. SIVE IN ORBEM INSCRI

PTIS. Quaedam veterum epigraphae in Orhem saetae r periuntur: eua

374쪽

moris causas alii alias esse voluerunt: Seldonus et Fabrelius vitatam voluere praerogativam, non Boinesius, cui in clipeorum dodieationibus id faeium videtuν ob ipsam elipeorum formam rotundam; ipso saei Potius eum Rei uesio p. 149. n. so8. . quae praemonuisse Dune sufficiat; hie enim animus est nonnulla dieero do stlinis in Ophem in eriptis. quod hane in ei reulo inseribotidi rationem video dubiam Deisse doctis lectionem, unde ex orbe legendi initium sacerent non plane videntibus. Aecedit, quod leetionem aggressis alia etiam disseultas sone interobat. Iigatarum puta literarum, quae in figlinis frequentes sunt, ac saepissime causae malarum et exseriptionum et interpretationum suorunt. Iutis quidem reddendis linitandisquo accuratior finit Smelius Grutero, magisque a typographo suo adiutus; quo etiam nomino Smeliana collectio prae Cruteriana non prorsus est negligenda, immo saepius, nee sine fruetu inde sporando eum hae conserenda Exempla nunc appono figlinarum epigrapharum . quae etsi omnes non sint eaedem, sed quaedam diversae, ex eadem tamen figlina quiunprodierint, altera alteri lucem pulere pracferro et asserro a me sunt deprehensae. Grul. 183, 11. e sinetio 146. s.

EX. FIG. SEX. AT. SILV. F. VI. - ubi in opere me tessellato nolavi Fahrettum p. 5 . ultimas si las explieasto Iulina VI. i. e. sextar sed interpretatio haee dubia mihi reddita est ante omnia ex aliis eiusdem figlinae typis: quos proinde tum propter hoc, tum propter alia, Operae puto suhiicerer Don. II. 119. p. 98. ex autographo Doniatior

4884. CASTRVM PRAETORIUM EX PII. VIII. QUAD. ENT. OP

EX FI. SEX. AP. SILVAN Donius ot Muratorius ne-aeivernni, iam exstare hanc epigraphen in Thos. Cruteri l. l. Mur. 497, 16. ex Ligorio et Donior

EX FI. SEX. AT. SILV. F. ΛΙ. - . Quae sie interpretari polos: Ex praediis Vmidii Qtindrati et Antonito optis ex fg 7M sexti Alii Simant . . . . Haee ihi Muratorius adnotavit1 qui umidii Quadrati praedia referri ex vpro vidite ut et fi linam Sex. Atii Silvani: at quid

ex F. AI. iaciat, totus nescit. Quae versu seeutid extremo, quae item versu tertio extremo legittitur in seriptura orbiculari. ea ego in eorundem versuum initium puto transferri oportere et legetida esse hune in modum Ptis snisi fuerit potius do mors solito O. D. i. e. Doliarium . quam inam nune ΩΡ. solum, nune DoL. solum reperitur.

v. Mur. 500. 13. oi 25. EX PR. VIII. Q AD. ΕΤ. ANI. FAU. EX FI. SEX. AT. SILV.; ita ut ANI versus secundi extremum sit, et

375쪽

CRITICAE OBSERVATIONES. 573

FAV. versus tertii initium, quae iunctim aeeipientia Amaa vat Annia a FAUrinae. Fundus emendationis et ordinis ieetionum orbicularium mihi hie est rMur. 5OD. 27. inter siglinas ex Museo Cardinalis Alexandri Athanir

L PIVIS EX PRIS. - in PRED. videntur suissotiterae ligatae, ut suorii PRAED. In V IDI deesse vel excidisse litoram, ut Diique suisse, ingens merito ost suspieio. v. 2. AN MAES 1 AVSTlNAE legitur planissilue, eui ET antecessisse, sed initiale ET P loeo

non suo legi, ad versusque sec di sitiem pertinere corruptumque esse aeque ac versum tortium omnino existimo. ANNIΛRS genitivus

iv AES pro AE isoqueus admodum, in lirlitiis quoque; euius rei exempla collexit Fabretius p. 496. seq. dioque obsint nos in praecedentibus legisse AN Iae, una N, hie vero lexi geminata NN. ANNIAES. Etsi

euim Fabrellus p. 596. unieam sibi litorulam in gentibus recognoscendis dissimilitudinem esicere scripserit, vis tamen eri , quod quisquaan dubitet, Aniaiai et Anniam eandem gentem suisse. v. Grui. 710, 3. Figlinam autem hane postremam valde corruptam, ut dixi modo. odiuturus, quantum potuit seri, eeed subiicio etsi aliam, haud diversam tamen: Mur. Totii. IV. Tab. B. p. 2101. n. 14. saura orbiculari r

FAVS. ΕΑ. FI. SEX. AP. SILV. - In figlina superiore. quod Grut. et Mur. habent AT. , Donium vides habere AP. Eadem igitur Arro omisere, ut hie; ubi aut AP. suspicer eorruptum ex ΑΤ. . aut potius AT. ex AP. Iam tandem vide, an Mur. 5m, 27. ita debeat nitori suo restitui et eone innari r

Iongius abit. Pro S II VANI possit etiam eoniiei magisque plaeere SILVINI, quia supra SILV. lautum fuit, Doniique SILVANO manifesto corruptum est ex SII v. et quod ad versus initium pertinet FAV. vei FAVS. Postreini vero exempli ex S sine versus tertii et eiusdem versus ieriti initio L. HVI eommodius SILVINI quam SILVANI exire existimo. Unum est, quod addo do UMIDIO QUADRATO, cognouieti Vinidiae

gentis Quadratus non fuisse insolitum. v. Tacit. Ann. 12, 45. p. 47o. ed. Abr. Cronoxii, ubi etiam videbis pro Umidius vel Vmmi διυ variam ieetionem exstare Vinidius, prorsus ut supra in Gruteriana salina vidimus VINI inale datum pro VIII. Cis. Fabreti. p. 171, 526. et 172, 527. Ut autem I Iditis et Vmmiditis, sic et AHa et Annia. v. supra. In s linis ovseribendis aliam alius rationem est sectitus. v. e. cireulos interiores primos dederunt quidam, exteriores autem postremos et alii vero extimos primo loco posuere, et intimos ultimo. Vido Fabret . p. 519, n. 5o5.

376쪽

374 C. XXI. II ENBucilii 4888. M. PUBLICI IANUARI EX OFFI. DOLEARIA

MAIORIA. - Ad D. Priseas. a quod ut ineditum ea Donio dat Mur. 5οὶ, 14. inverso versuum ordine r

M. PUBLICI. IANUARI. - Eodem nomine esr. Fabr. 5m, 89. cum Mur. 505, s. Fahr. 5 2, 78. 79. eum Mur. 496, 9. Foeda

corruptae sunt haud paueno inscriptiones si illinarum: . Plerumque eniti haud Deilo est titeras ex antiquis lateribus excipere '', ait Oliverius ad Asnur. p. 1 87.

. 23. DΕ ΕΒΛ IIISPANORUM IN SAXIS SAEPE MEM DRATA.

Ex Epistola 55. nnni 1742. ad Iae. Clarist. Bochium. Variis doctorum Opinionibus do Oristine et seriptura huius vocabuli recensitis, quibus ipso addit suam. idem omnino illud esse cum germanico Iahr'3, ita pergit rΕRAR voeabulum quandci in usum Hispanorum Latine scribentium priinum venerit, nescimus. Vossius cum sepulveila. iam n nno ante Christum natum XXXVIII. 'ri, a quo anno I rao Hispan eae initium numerationis ducitur. etiam vocabuli Ercio initium duxisse, frustra tamen et sine testo, videtur consuisse. uotquot adhue prodiorunt monumenta antiqua, in quibus huius rei memoria conservata lo itur, Christianorum omnia sunt, neque eorum ullum feeulo post Christum natum quinto ostanti inius; ut non temere suspieio oriatur, ab Christianis in Hispania primum huius vocis usum coeptum esse inveniri r quam vocem postea quidcim iure an iniuria ab nare quum derivatam eroderent scriberent- quo, id quod ex Isidori Hispalensis Originthus satis constat, nil miror, b librariis serioribus nunc Eram, nune Aeram serihi solitam esse; at Christiani ipsi in monumentis lapideis nonnisi ERAM incidi quum eti- raritat, diphthongo ΑΕ in voris initio studiose vitata, enr cum ipsa eorum voee non etiam eorundem voeis huius orthost Paphiam relineamus pse . tamen N. 489s.ὶ Iam lapides, in quibus ERA per E seulpta reperitur, scaliter us. V. Emend. Temp. p. 446. quattuor protulit, quos e Sentigerosuri Inseriptionum syntagmati intulit Reinesius Class. XX. n. 447 - 450. ratus in C malero non rei oririi reperiuntur tamen duo: nam Rei nos. NX. 447. iam erat in Griit. so49, 5. item Rein. XX. 450. in Gent. 1053. 9.Gruteri Thesaurus alios praeterea sex habet lapido quos Indi eunt Caput 19. non ostendit, os tondit sane Caput 24. Utraque editio autem itium proprios errores suos in hoe indico habeat, ita est concinnandus r

377쪽

ERA DLXXXII. 1057. 3. - DLXXXII. 1 2 . ..

ΕRA. CCCCCLI. apud Oliv. Marm. Pisaur. num. CI, XV. eis. exuad. notas p. 201. de Εra Hispanica tacentis, et saxa duo Gruteri eam habentia ad eram Dionysianain perperam trahentis. Roma advectam intelliges ex eius notis ad num. Cl.XIII. P. 201. . In Gorianis in diei bus ad opus Donianum nusquam ERA memoratur; in quattuor tamen saxis Donianis Classis XX. seu Christianorum quia

deprehendi, lubet adseribere hic supplementum indicibus Goriit ERA DNI. DXLVIII. Don. XX. 55. P. 551. - DLXXXI. Don. XX. 2. . P. 528. - DCIIII. Don. XX. 16. p. 527.

- Z. IIII. Don. XX. 14. p. 527. ubi Z seu septenarii notam Graecam pro ruditate seculi octavi pro ν seu septingenario numero P situm existimo, ut Z. IIII. idem sit ac DCCIIII. Cur vero unum Donii saxum XX. IS. inter ERA et numeros ipsos interieeit DN1, id est DOMIΝIp Si Era Hispani ea in eo quoque intelligenda, DNI intelligeti

dum est Caesaris vel Augusti, eritque annus Post Christum natum 510. . quo anno Era Christiana, seu Dionysiana nondum erat adhibita, quindecim post annis demum, anno Christi 525. adhiberi coepta; neque unquam

ΕRA Christi hae vel illa, sed Anno Christi hoe vel illo diei eonsuevit, ut ERA DNI in Donio non videatur ΕRA Domini nostri Iesu Christi aecipi posse, etsi vulgo passiin ANNO DNI i. e. Christi in mouumentis seculorum posteriorum legatur. Videtur confusio utriusque sormulae. Muratorii saxa quae postea adnotavit Hagenbuehius, ERAM memo-ryntia haee sunt: 1824, 7. 18ὶ0, 2. 1851, 4. 1855, 5. 1880, 5. 1892. 7.195O, 4. 194O, 7. 1953, 5. 1824, 7. idem est eum Grui. 1049. s. Omnium autem antiquissimum est apud Masseium Mus. Har. 42S. 5.

si id est a. p. Chr. 462.

simile dat Ponn maga T. 7. P. M. τ

AERA DXXXXVIII. A eis. - TalaVerae. g. 24. Ilis HAGRΝBUCHIANIS nostra addemus nonnulla. Omnium colleetionum Inseriptionum Latinarum s numero LXXX.

antiquissima est Einstediensis, . membraneus eodex optimae ncitas ante annos octingentos seriplus.' Apud Mabillon Git. λαI. p. 558. seqq.

378쪽

Fidem istarum inseriptionum a nescio quo vi , Prio impugnatam video e Si phrini PIALE dissert. Agn anrichi tempti di Vespasiano a GIIa concordia Roma 1821. 4. p. 12. Ipse tamen Piale reeto Anonymuin istum ah omni fraudis suspicione vindicati Ohservans iamen N. 55. apud Mabilloni uiu quattuor in inscriptiones sic esse dispescendum r4s91. SENATUS POPVLVSQUE ROMANUS seu omnatio litori INCENDIO CONSUMPTUM RESTITUIT. - In Capitolio. 4393. DIVO VESPASIANO hVGUSTO. - nidem. 4893. S. P. Q. R. IMPP. CAESS. SEVERVS ET ANTONIN HI FELICES AUG. RESTITUERUNT. - s In templo Iovis Tonantis,

euius inseriptionis nune nihil exstat praeter litora si ESTITUER.

4ma S. P. Q. R. AEDEM CONCORDIAE VETUSTATE CONLAPSAM IN MELIOREM FACIEM OPERE ET CULTU SPLENDI DIORE RESTITUERUNT. - Iti aede Coneordiae; apud nos N. 26.

g. 25. Satis sum mihi conscius, in significandis do Inscripti. eommentietis suspicionibus multi m me absuisse a Mane ii levitate, etsi is quoque in permultis verum vidit: id igitur persuasum tibi sit, Optimo lector, ubicunque astoriacus est praes xus, argumenta vel ex ipsius inscriptionis veri,is, vel extrinseeus petita, id est, ex eorum 1ido, quorum ad auctoritatem singulae reseruntur, mihi in promptu osse, quibus salsariis eas dehori demonstrare possem, si opus esset. Nihilominus praevideo sore, qui ano quoque temeritatis insimulaturi sint; nam, falsissima quaeque et maxime ridicula quomodo defendi aliquatenus queant, nuper docuit Vir doctus AIO. titetg. Ergna ιι 1827. N. 68. p. 5 I.) Patrocinio ex Pario suscepto huiusee monstri r

quoque defensorem nancisenturi

si P. Ahptimio Cela p. Chr. 203. Ceterum matii sesto est eoru montieia; id quod multis, si operae pretium esset, arsumetitia demotiatrare possem.

I. 26. Artis eritieao lapidaricio Supplemento hape adderdo BIBRAN - Λαριώπι, equos Silosius, natus 1575. anortus 1625.: du

379쪽

MMIot eas ae . . Lumeensis trans seripsit De. Fridorieus Achulteta ret. Lignitia 1827. 4. se. prim. pag. III.; iis adnumerandus est, qui a Daudulentis inseriptionum conlaetori hiis decipi se passi sunt. Sei licet ex eius Inseriptionum laseieulo fol. 42. fornid max. Lignieli asservato, ex quibus multas iam rum GPutor communicavit tithran hane, ni sallor. tu editam, sed aperte commenticiam henigne mihi misit Schult Eo V. Cl. i

moren rubea litora eloganti. Tarraeone in propin 1. D. Clarae.

mum odi iam a Io pho Ventiario in Cnida nI Miaseo lapidario Veroneae.

Verona 1827. p. XLI. POGGIVS Go. Froneis s. Ille dobet referri inter primos, qui post

renatas literas Inseripit. Eolligendis operam dederint. Ita seil. ad eum seribit Linus Colveius Salutatus Em. ed. Rigaeei. T. s. p. 17ὶ. Ep. LXXVI. . Ago gratias de cassis i. o. eapsis, sareophagis), titulum quarum tam Copiose, tam eeleriter transmisisti. Video quidem te paveo tempore nobis urbem totam antiquis epigraivmatibus traditurum. VPOMPONIVM LAETUM inultas inseriptiones confinxisse eonstat ex Amorii PETRON Notiria Ahrorum, qui dorinnio Th. y aυerga - iasistitati stine in Risg. Tatirin. Ath. hu . Lipsiae 182o. p. 86.

STRASOLDVS Pamphilus.) vel ab aliis deeoptus est, vel ipse si

xit sequentem Inser. apud LVISINVM Parerg. 5, 40. p. 509. Grui. Lamp. Vol. 3.

DO TESSERIS GLADIATORIIS eonsulendus in primis v. Cl. Io.

Labus ii, Moeeelli dissere. MI rassere desti vellaeon Romani p. 48.; quihuseunt eis. Dos in Volum . primo Inseri tr. Lat. p. 448. Remi autem prorsus eonfecit Lahus docens 'SP. illud eontroversum in istiusmodi

tesseris explieandum esse SPeelatus .che aωea gia dato velineolo di ad ed tiscito Vera ruitiorioso; neutiquam vero SP lavit; commenticiam autem esse unam illam tesseram Pignorianam a mo insertam numero 2563.,

in qua SI ECTAVIT omnibus literis legitur. Ego quoque do ea dubi-

380쪽

378 C. XXI. HAGENBVCHII OBSERVATIONES.

tarami se video nune a falsario consulto allectatam esse Graecarum illam literarum immixtionem, quam elihi vix reperias. - Neseio nune. ista retractans, an antiquariorum cuiquam in mentem venerit Horatianum illud D. I, s, 2. Spectariam aviti et Mnasiam tam rudia quod ipsum dirimit hane litem.

Dsae tesserae eburneae, olim in Museo Borgiano. Cardinali ne i-aioni Modese N. 517 et 316.1ὶ Antonius Triumvir. 2 a. e. 727. . Non 64 randaevii Drante dena sinestelladi quesii monumenti: abhenelia dat mio duhilara ala solo motiso it a pera per testimo. Et ara di Annibala Oli.iari, eoina aut fiatra d. l asteolo XVlli. lavvi ehi molle tessaea usuali falsis eo. Cardinati. Aine adda supplemento Aelia Crit. Lapidariae :TESSERAE EBURNEAE. Inter has inultae sunt fidei admodum

suspectae.

SEARCH

MENU NAVIGATION