Io. Georgii Walchii ... Parerga academica ex historiarum atque antiquitatum monimentis collecta

191쪽

natura Deorum , praeter Academiam S Lyceum, celebre quoque erat gymnasium

CFnosarges, de quo μοTTERus I ita disserit: l Κυνο απες in hiburbiis prope Lyceum fuit,

senomen illi ab albo aut celeri cane, qui graecisDκνων αἰζγος , quique, Diomo sacra Herculi fa ciente, victimae partem surripuit, ex Hesy- ischio aliisque innumeris. Variis hic locus istemplis fanisque, Hebae Alcmenae & Ioalo bosacris ornatus fuit, imo & in ipsius Herculis honorem magnificum fanum exstructum. senihil vero ibi gymnasio memoratu dignius, Min quo peregrini, iique vel alterutra ex parto QMad Athenienses pertingerent, siue, qui patre Maut matre Atheniensi procreati essent, sese exercere poterant: & paucis interiectis: hoeisin gymnasio sectam pnilosophorum, qui a iti, loci nomine sui nonnulli existimant) κυνικοι,,,Cynici vocati sunt, Anthistenes instituit, pro-

g. V. Nunc dispiciendum, ad quae littera- 'birum studia Cicero Athenis animum suum adplicauerit. princeps romanis studium elo- viquentia quidem fuit ; philosophiae tamen iiti Operam quoque dederunt, Ciceronis in pri- trimis tempore, sub quo litterae nitidiorem fa- dii ciem omnes induebant: philosophia, inquit, retasacuit usque ad hanc aetatem, nec utam habuit . tamen litterarum latinarum: quae Hustram

cs excitanda nobues, ut fi occupati profunmis aliquid ciuibus noseris, pro tu etiam, si ad , possumus, otiosi iam romae Cicero philoso-

192쪽

phiae studio animum suum tradiderat, em lonem hasce disciplinas docentem,singulari industria fuerat sectatus, teste PLUTARCHO, qui dicit: ψέλωνος ἡκουσε τῶ , ον

-ν, Philoni dedit operam academico, quem romani supra ceteros Clitomachi alumnos er Obdicendi facultatem admirati sunt dilex rude ob morum siuauitatem : quem Philonem frequenter se audiuisse, ipse testatur. in hoc philo1bphiae studio Athenis progressus est, quae eo tempore magistris ac doctoribus h rum litterarum abundabant, quorum scholas frequentabat Milaue & institutis eorum auxit se & confir1flauit. primum philosophorum praecepta; deinde rhetorum percepit, ut ex luperioribus a nobis prolatis ipsius verbis patet : quum venissem Athenas, sex menses cum Antiocho veteris acaaemia nobilissimo philo pho fui. item et eodem tempore Athenis apud Demetrium Θrum veterem es non ignobilem

dicendi magistrum sudiose exerceri Plebam. quod utrumque & eloquentiae & philosophiae gudium felicissimo successu coniunxit, saniori sententia sibi persitasias, hasce disciplinas itaeoni ctas esse, Ut sine detrimento nequeant diuelli; nec sine philosophia effci posse eloquentem. primum quod ad studium philosophiae, cui Athenis se consecrauit, adtinet prά- ter academicos quoque Dicureorum scholas& Zenonem praecipue &rhaedrum Epicureos adiit: me audiente, inquit, Athenis Zeno Epia

cureorum acuti mus contenderemmagna voce

dicere silebat, eum esse beatum, qui praesentia

193쪽

his voluptatibus frueretur, confideretque , fefruiturum aut in omni aut in magna parte vitaeaeolore non interuenisnte. equidem philoλ-phiam Stoicam magno studio coluit, & Diodotum stoicum a puero praeceptorem habuit, quem & ita amauit, ut eum in comum reciperet , in qua mortuus est, C. Cinare.M. Bibulo Coss. ad haec ex monimentis ipsius, quaestionibus in primis Tusculanis, academicis, item de Deorum natura atque Ossiciis luculenter patet, quam multam operam in stoicorum

philosephia posuerit; hinc & LACTANTivs dicit se M. Tullius, quamuis academiae diascipunae defensor esset, ae prouidentia gubemnatrice rerum ta multa saepe disseruit, oisorum argumenta confirmans/-ua ipse adferens plurima. Verum num Athenis quoque scholas adierit stoicorum, id scriptum . nobis haud reliquit; Atiem Zenonem stoicorum principem, per aetatem minus audiuisive G. NI C. Κ RIE G Κ 3 Opinaturi namque Zeno

ille ingenio clarus fuit olymp. c XXIX. I. anno , a quo tempore Cicero Atheniensibus ii terarum studiis sacratus longius abfuit. cetero iacile ex his conligere quis posset,quot Cicero eiusmodi rationem studiorum sitorum philosophiae ingressos sit, ut nulli sectae addixerit, sed veritatis amans eX multorum Praeceptis congesserit, quae probatissima ipsi viderenturi quam in rem ipse testatur ' dicens: defendat qn dem , quod quisque sentit: funt enim iudicia cibera: nos insitutum ten himus ; nullisque unius disciplinae legibus a

194쪽

, quibus in philosophia necessario parea- mus, quiae At tu quaque re maxime probabile

semper requiremus. Praeclare sane pronunciata haec 1unt & digna, quae ab omni philo phiae candidato religiose observentur,cui amicus esse debet modo Socrates, modo Plato, modo Aristoteles. sed tamen, quamuis sequatur mox Platonem academicosque, mox Stoicos,mox Aristotelem; pronior tamen plerumque est ad sententias Platonis eorumque, qui academicorum Veniebant nomine, adeoque

non semper, veluti a Platonis studio alienus, illud sibi 1uum fecit, quod propria assiduaque cogitatione deprehendit, Veritati este proxi

mum. en Venerationem, quam erga Platonem fovet T V L LIV S: errare me hercule ma

inquit, cum Platone, quem tu quanti faciassio, er quem ex tuo ore admiror, quam cum ipsis vera Ientire. hinc & LACTANTI vsy adyrmat, quod solus exstiterit Ρlatonis imitator;& 3 adpellat Ciceronet mmum Plutonuinii tatorem. quidquid sit: Cicero magnam philosophiae gloriam sua aetate adeptus est. M ACROBIus ' dicit: nullam de tribus sphilo Θ-phiae partibus) Tutous in hoc somnio praeterm nam illa ad virtutes amoremque patriae ad contemtumgloriae adhortatio, quid alia continet , nis ethicae philosiophiae instituta moralia y cum vero vel de Jhaerarum modo, ves de nouitate e magnitudine siderum , deque principata solis es circis causisω. cingulisque terre ibus soceanissu loquitur, re harmoniae seperum pandit arcanum; p scae decreta, a lib. I c. I. instit. diu. 3 M. III. Mas. 4 Som M Scipionis lib. II. c. I. i

195쪽

t is Di A TR DE AMOENITAT, HI seto RIC. commemorat. at cum de motu es immortaliatate animae disputat; cui nibis constat inesse comporeum, cuiusque essentiam nultiis θαμ; sed i sola ratio deprehendit: illis ad altitudinem philosophiae opendit. vere igitur pronunciam dum est, nihil hoc opere perfectius, quo uniue sis phi ophiae continetur integritas. L c TANTI usi pronuntiat, quod M. Tulliuου non itantum perfectus orator , sed etiam philosoph- ifuerit; nec recentiori aeuo defuerunt, qui Ciceronis philosophiae summum statueriint pretium, ipsumque in numero principum philo phorum haberi debere, existimarunt,

brorum Ciceronis de ossiciis adiecit, videre possumus. imo ipse C i C E R O dicit di ego vir

sortis idemquephilosephus ; soli propemodum Cato & Cicero) philosephiam illam v

ram antiquam, quae quibusdam otii use aedesdiae videtur, in forum atque in rem pubIncam , atque in ipsam ac em paene deduximin. verum enim vero si efferamus libere, quae de philosophia Ciceronis sentiamus, intuitu Phi-IO1bphorum. Ouos nostra eaque philosephiae litteris stacunctissima aetas protulit, non tantae dignitatis auctoritatisque esse videtur. equidem Cum PETRO POM ONATIO adfirmare nolim Cicero quanquam fuit clara mus ori rar, minime tamen fuit philybphω; nec Io.

a. esuri

196쪽

I O N s II iudicium, Iaudem eloquentiae imbuendam Ciceroni censeo, philosophiae non siens adprobare possum. fuit quippe Cicero vir facultate iudicii excellens, quam & summa laborauit opera magis & magis perpolire, ade que se philosophiae scientia augere, quod studium nec contemnendos tulit fructus. quod si monimenta ipsius, quae philosophiam spectant, adcuratiori euoluamus meditatione, oblemaamus sane veritates praestantissimas, easque in primis indoctrinis morum ac socie ditatis humanae. sed tantum abest, ut summam scientiae huius mereatur laudem ut multa admiserit, quae grauiori digna sint censura. namque primum praesidio artis cogitandi seu logiaces non adeo fuit munitus , quo factum, ut remam indoles speciesque non tradiderit cura- tius, multo minus ex claris antea positis proinpositionibus deriuauerit consequentias: deinde aninii sui adfectibus quaedam interdum

dedit de auctoritate P L A T O N I S praecipue carptus, non semper requisiuit, quid in quaque

xesit verum. sed haec in transitu. .

g. VI. De eloquentia ,. cui Athenis Cicero operam saam addixit, paucis verbis iam disi xendum est. ipse ait: eodem tempore Ara nis apud Demetrium Sstrum veterem s non Onobium dicendi magi rum sudiose exerceri flebam. Princeps romanis studium erat eloquentia, cui deferebant primas partes & a Pueris omne Coosecrabant studium, quodque1urisprudentiae de philosophiae anteferebant. ex quo studia litterarum in urbe coli & exeo

197쪽

Ceri coeperunt, culturae artis dicendi multi se tradebant, quae, quamuis prima sua aetate rudis plerumque fuerit atque impolita, sensim itamen accepit incrementa & in dies facta or- inatior, ad illud tempus adspirauit, quo supremam limam Cicero expoliendae illi adhiberet, quo principe uniuersa dicendi vis erupit

VELLE vs PATER CvLvs dicit. romae Cicero tempus multum dederat exercitiis oratoriis duce Molone Rhodio, actore summo 'causarum & magistro; item stoico Diodoto ita erat deditus, ut ab eloquentiae exercitiis nullus dies vacuus esset; immo in lucem produ- ἰms iam defenderat Ρ. uuintium & Roscium lAmerinum , Ut supra monuimus. decla- lmauit domi assidue, sed graece magis, quam latine, ut de se testatur: commentabar δε- elamitans saepe cum M. Pisone cum Pompeio , aut cum aliquo quotidie , iaeque fa- ciebam multum 'etiam latine , sed graecepi ,7quod graera oratio plura ornamenta susia

seditisns, consuetudinem similiter latine dicendi adferebat : quid Θ quod ad praeturam

Vsque graece declamaula, ut sv ET ONIus 3 ostendit; graeca enim lingua romanis erat, quae nobis latina s ac romani adoleicentes Prius adducebantur ad graecae linguae culturam, quam latinae : C I C E R O apud sVETo- Niv M de se ad M. Titinium sic reserte continebar doctissimorum hominum auctoritate equi exsimabant, graecis exercitiationibus Himelius ingenia posse. Atticus sic graece locu tus, ut Athenis natus visus fuerit, teste NE-

POTE

198쪽

P o T E R dg Augustis in graeci litteris raestitie

largiter, vide SVETONIUM: immo πί corum Iingua romanis adeo familiaris mit ve& mulieres ea loquerentur, lege I v VENALEM 3 verum quum Cicero intra Atheniensium litterarum versaretur officinas ac temnia

non mirum est, quod & ibi pectus suum im:l

uerit eloquentia,&studium ipsus magis per secerit ac confirmauerit, quoniam Athenae si des erant ac domicilium eloquentiae, in uuibus , ut ipse Cicero ' ait, summa dicendi as Manuenta est & perfecta : in qua ipsi, elud p iacto nulla 'nquam vehemensius, quam

eloquentiae studia viguerunt: v E L L E I vs PAT E R C V L v s urbs Attica pluribus annis eloquentia quam Universa graecis, uberinaeque ruit, adeo 't. corpora gentis Mitu separatasne an atias c-tates ; rvenia vero siliae Au niensium muris clausae simes; quem locum x O. FRIDERI CVs GRo Novius β malo sanum esse existimat, eique hanc adfert medelam : una urbs Attica pluribuae annis eloque uniuersa graecia, operibusque ruit. ει addit: floruit igitur annis pluribus operibusque eloquentiae Attica, quam uniuersa gICia, quia per annos plures puram & fioriciam copiosamque eloquentiam conserua- εrunt α plurima monimenta ediderunt Athenienses, quam ceteri omnes graeci. floruit annis eloquentiae Attica, dum eloquent m velut diuturna iuuenta florentem, nondum 'seneficentem & desectam habuit. namque magno numero rhetores atque oratores Assi

199쪽

his se protuleriint , ex quibus decem illi clarissimum a 1e dederunt nomen, Antiphon quippe, Andocides, Lasias, Isocrates, maeus, Lycurgus, Demosthenes, Aeschines, 'perides & Dinar-τbus. ex quo graecia eloquentiae studio incensa, ab Atheniensibus est elaborata dicendi

vis atque copia, qua in Urbe primum se orator extulit, primumque etiam monimentis & litteris oratio est coepta mandari, teste C I C E R O NE. quod ad exercitia adtinet, quibus Cicero dicit se exercitatum fuisse apud Demetriunt Syrum, fuerunt illa procul dubio declamatio nes graeca lingua, prout Varia ratione veteres i ercebant ingenia arte ac facultate dicendi, lac modo in argumentis ethicis, quae dicebantur ; modo historiarum, quum aliquid

laudarent aut vitupe parent; modo fictis Controuersiis, quas L ACΥA NTIvs exercitationens Zarum citium eleganter dicit, versa-- hantur. ante omnia viguerunt declamatio-Nes, quae erant exercitia maiorum ac prouectiorum, quas adpellat PLUTARCuus σο*

L1v s decursis ludicros V simulacra praeliorum voluptuaria; QIINTILIANVs pugnae uiae .forensium amomim meditationem, coon. Iiorum iudiciorumque imaginem. Vemmioribus temporibus & longe ante Gorgiam Leontinum graeci locos quosdam communes inter orato- riae exercitia posuerunt, quod&ante tempora Ciceronis apud romanos in usi fuisse, ipse i -stis est Cicero. agebant quippe de Virtuti-

- 2 divin. institi M. I. c. I.

200쪽

bus, vitiis, paupertate, eXilio, Vita, morte, agricultura, re militari, religione, caelo, bello,

g. VII. Ad ipsos praeceptores ac magistro

. quibus CICERO AtheniS Vsus est, nos conuerramus. Primus, cuius facit ipse C I C E R omentionem , est A N Υ I O C A v s Ascaloisita

Aristi frater, Philonis auditor quiue circa OlymP. CLXXV. ingenio inluxit. Ascalonitaqicitur ab scalone Idumaeae seu philistaeae urbe, quae magis Versus septentrionem, sita Ga

lon urbs Briae dicta a fratre Tantali. incola

calonita nuncupatur, conser CELLARIUM & H A D R. N. E L A N D V M. qui latae, academiae auctorem fuisse ANΤIoc HVM, tradit SEXTUS EMPIRICVS; 3 sicut autem quarta aca' demia a tertia & secunda in eo disserebat, quod multa probabili, quaedam autem certa ratione cognosci posse, credebat; sic ultima shu quinta cum prima Vel veteri plane conspirabat: quibus de caussis CICERO ' nominat Antio-Chum hunc veteris. acre emiae vobiΓssimum sprudentissimum philosophi , Verum, quam uis innumero fuerit academicorum; doctrinis tamen st0icorum erat addictissimus, teste C I C E R O N E, qui dicit: Antioolms adpella tur academicus: erat quidem spei pauca mutaui t,germanissimus sorlah.quumque in aca

demia vetere non eos iblos numerauerit, qui a Cademici Vozantur, Speusippo, Xenocratem, fouinonem, Crauiorem ceterosque; sed etiam