장음표시 사용
141쪽
SPECIMEN HIS T. Param T. rasnem desinentia, ad margines circum rosa, glabra, viridia, non 'nunquam in colorem ut, cum declinantia: ex illis mediis nascuntur tanquam cauliculi rubentes glabri. non omnino teretes, solus ex interuallo binis ornati, nouis radicibus e geniculis, nascentibus sese propagantes producituri cauliculus palmum altus, quadrangularis, interdum subrubetas multa pube Lcens lanugine, seliis etiam vestitus ex interuallo binis non nulli lanuginosis. multis floribus verticillatim dispositis decorus, hi sunt Chamaedryos miles sed minores,caerulei, quatuor staminibus cuculli defectum supplentes, ex quibus duo sunt rein quis breuiora singulis verticillis bina subsunt folia ex rubro caeruleum colorem assectantia. ΦΥΛ AOX NOIΣ Phyllochnoidem voco hanc speciem quod p .. i. lia, habeat χ ο Iisi i lanuginosa. .
Radicis corpus rubescit, fibrae albescunt, clogae sunt caules inde eriguntur spit hamaei distracti geniculis, in basiere teretes ad secundum sique geniculum,i rubentes ad tertium aut quartum, secundo vero quadratos dixeris, nonnihil tamen obtortos, praeterea longis pilis hispidi sunt cavi. In primis geniculis folia sunt pollicem longa, digitum fere lata, per margines paucis exiguisque denti cutis serrata dis caulidis missa, at quae ex tertio&quarto geniculo nascuntur, duplo maiora, foliis verbenae inferioribus similia, logis quidem denticulis sed non tanta incisu rarii frequentia, profunditate con r-matis errata, pallido viridia, omnia bina ex aduerso sta:geniculo quarto ad nascentia folia fouere incipiunt sorti exortu hi
142쪽
' PAVLI RENEALMI verticillatim sunt dispositi, hispidis calyculis insidetes, chamae
dryos similes figura, sed colore caeruleo ditati, tamen in viol ceo nigricantibus venulis tribus insignitur foliolum inferius, lateralia vero duo unica tantum, eaque dilutiori: quarto geniculo folia, quae bina verticillis subsunt, qu altiora, eo minora triangularia medius angulus multo longior. folioli superioris decurtationem tegunt quatuor stamina e violaceo nigricantia,ex quibus duo superiora sunt reliquis longiora, sed apiculis luteis omnia fastigiantur. Nascitur in arenosis. Floret Maio,vi Iunio.
Temperamenti est in primo gradu calidi,sicci in secundi in dio, non sine astrictione itaque prodest disruptis partibus,
conuulsis, aut caesis, siue assumpta, si calamitas internis partibus acciderit, siue admota si externis quare apud nostros praedicatur
it u Chimrgiens la nicis si non eget hirurgo ille cui bugulae faniculae copia. Ad obstructiones hepatis multi commendant, sed quoniam alia plantae ad id aptiores mihi suppetunt, nunquam usus fui. BRAS-
144쪽
Hortum ingressuros caulium proceritate soliorum grandi late,stequentiaque,&antiquorum commedatione ad sui contemplationem primae nos alliciunt Brassicae, in olerum genere principatum sibi arrogant,tum amplitudine famili cum utilitatis magnitudine: Nam congeneres multas habent plantas, Napum, Rapum Sinapi, Raphanum, Irucat quarum plurimae sunt species ut suo loco explicaturi sumus. Congeneres appello differentiae notis externis internis toti eique soli generi communibus insignitas internae ex virium aliqua similitudine testina andae, externae ex forma, seu facie. Hae autem notae in Brassicarum familia obseruantur simul concurrentes, calyce scilicet inquatuor partes antrorsum nonnihil complica
ta fissi totidem foliolis constantes sores qui sex stamina con tinent, ex quibus duo reliquis breuiora haec dices, Leucoiis& Thiaspi communiaci verum; nam 5 haec sunt erucae species. Brassicae autem ab illis distinguuntur, quod caule, si accesserit cultura, crassis medullaque pleno assurgant, quod glabra sint. Non enim nos morantur qui dicunt Lampsianam rasticae si uestris specten hirsutioribus foliis, si quidem, etiamsi antiquis multum censeamus tribuendum, tamen oscitanter dicta, vel minus sagaciter explorata pro ratis non habenda iudicamus:
ostendemus sitio loco illam potius Raphan sylvestris speciem. Quanta denique utilitas ex Brassicis percipiatur sequentia do-
Atticis antiquioribus Pας,ος dicebatur, quod Plinius non animaduertens ad Raphanum multa trastulit, qua Theophra stus o b, i de brassica dixerat: BQzotis γα aliis Graecis
145쪽
SPECIMEN m Is T. P L A a. ras Graecis Κυμcη. Latinis Brasica, de Catilis Gallis Chou Italis, Oualo Germanis Ico Belgis oblen Hispanis Cosses.
Species. Theophrastus species Brasi ae tres constitust λ; ptivor, ο- φυλλον de Totidem Cato commemorat Primam grandem extentis foliis caule magno alteram crispana tertiam caulibus teneram fortasse melius breuem dc acerrina am Plinius his plura recenset Tritianam, Cumanam, Pompeianam, Brutianam, Sabellicam, S iactaturi iam, meminita Sylvestris. Nos vero decem obseruauimus, albam rubram Vndulatam, apianam, siue crispata caulis oram apitiam, asparago dei sa-
bellicam marinam, spinosam Nam quibus plantis mangonium differentiam inducit aliquam, eas non iudico in speciem aliam desilire Exempli gratia , si mangonio brastica evadat capitata, si ex sylvestri, hortensiis: deone specierum numerus augebitur Nec in Brassicarum censu habenda est ea, quam Clusius plantarum obseruator sagacissimus sylvestrem vocat,
siquidem specificae illam notae alio reuocandam postulant Aa A.
Alba dicitur liod neruos per folium excurrentes albos habeat Theophrastus λοιοςυλ ν. Plinius caulo dem etiam vocari testatur. Nostri Cho blanc.
Brasilla hortensis alba in sylvestre degenerat ut compertum habemus, quapropter ex hac factam illam non dubium, quid enim non potest cultus' Itaque de sylvestri nobis agendum
146쪽
Mam hactenus unicam obseruaui haec radicem napo similem interdum pede togam demittit, cuius in capite multi bliorum exortus, quae napo quoque similia sunt, at minora, glabra rugosa, multis discurrentibus neruis albicantibus insignita, cras pediculo etiam glabro subuecta, multis appendicibus foliaceis donato, imparis magnitudinis, nec semper exaduerso dispositis, exceptis quae medium obtinent locum inter infimas foliuiihilla praeterea sunt reliquis latiores, longiores Caules ex illis mediis surgunt ad pedalem altitudinem, tenues, eaque par
te qua pediculi foliorum quae in illis frequetia sunt originem
ducunt, binis, ut plurimum albicantibus spinis, capillari tenuitate, nongis exasperantur fastigium, flores ordine longin alij alijs succedentes ornant tenuibus, at longis pediculis subuecti, calyculis impositi in quatuor partes antrorsum, ut dictum est, nonnihil complicatas fissi, quibus flos imponitur quatuor foliolis constans, paruis, lutei coloris sex continet stamina pallida, luteolis apicibus capitata, ex quibus duo reliquis aliquanto minora his succedunt siliqua in quibus semen nigrum4 rotu-dum. Vt strigosa est, lumilis sylvestris,sic hortensis caulium proceritate folioru amplitudine latuitate superbit illi enim altitudinem:hominis attingunt,crassitudinem fere brachialem aequant, haec vero tam longa, lataque sunt ut herbae nulli cessura videantur quod posthac dicetur flores vero etiam alba profert albos.
Galenus λα ον vocari auctor est, quidam Cumanam Plinij esse arbitrantur alij Brutianam, at tantas componere lites, quis potis nostri Chous,ouges Vocant.
Rubrae solia sunt in viridi fusca neruis rubescentibus, ut
147쪽
caulis firmata,floribus luteis albos videre non memini:reliqua sunt albae similia. Graeci Σελινο&nα, cuius nominis rationem reddit Eudemus apud Athenaeum librax. - Ποιαι di inquit a . - ου Ai o λόα Vnde colligitur hanc esse quam Theophrastus λόφυαι appellat accedit, Plinianae auctoritatis momentum:Crispana, inquit, quam selinada vocarunt a similitudine api foliorum c. Latinis ergo crispa, apiana. r. Forma i Habet solia in tenuissimas partes disiecta, ut apium in feliquis est albae similis.
Vndulatam appello, quod foliorum margines undulata ha beat, in quibus incisum nonnullae leues conspiciuntur. In reliquis non differt a superioribus, nunquam tamen ad tantam altitudinem prouehitur. Nostri Cho frene. CAULI FLORAM Pompeianam Plini hanc, non sine ratione, putant docti nominandam. Recentiores, caulictaram appellant. Nostri L u eur Itali, Cauli fori.
Albae similia omnino folia essent nisi ad cinereum colorem vergerent,c quibus mediis innumeri cauliculi tanquam in globulum dens stipantur, teneri, delicatissimorum pala
148쪽
13 PAVLI RENEALMIto grati, in his cauliculis flos nascitur, si per catillones liceat. R A PH TQ A.
Quam caulo rapam recentiores, Cato, rapitiam dixit nonnulli brassicam υλύn Galli, Chou raue Hanc esse bellica fieri existimant multi, nec a ratione aliena videtur corum sen
In hoc ab alba disset quod caulis quidem breuior in magnum, rotundum , sicarnosum caput rapo simile protuberat, crassioribusque pediculis folia subvehuntur. ASPARAGO DES. Sic vocatur quod gores in foliis tanquam asparagos pro
Folia sunt undulata brassicae similia, quandoque plana, at lusiacunque sint inclitibusdam custnerui siuiit albi, in aliis rubescunt In mediis vero foliis cauliculi breues surgunt, florem, semen producturi, quae cymarum instar in cupediis habentur, in aeterisclibae sinailismisi longe humilior est ei. SABEL -
150쪽
Graecis incognita, Latinis ad . Recentioribus Sabauda Gallis, chou de Pancalier, quod inde petantur.
Albae cedit proceritate caulis, sifoliorum magnitudinesed elegantia vincit coloris enim sunt sature viridis, crispata scabritie, in tantum undosia, ut ne latum quidem unguem quid in illis conspicias planum in caeteris nil discriminis animaduerti.
sic vocatur quod maritimis gaudeat locis ex recentioribus G Vocarunt quidam, totoque genere differt a brassica marina Dioscoridis, quae pace illius dixerim, a brassicarum familia tam aliena est, ut illo nomine digna minime videatur. Itaque in alium locum referendam iudicamus.
Altitudine brassicis hortensibus cedit, sed folia proser duplo crassiora, per margines non tantum incisuris profundis serrata, sed Lundulata Catalis fastigium in pediculos ita distribuitur,ut umbellam iliciant. flores in albidum pallescunt. His su cedunt siliquae non longar, at crassiores, quam in reliquis ut pote unicum semen continentes,sed triplo crassores.