Epistulae amatoriae quomodo cohaereant cum elegiis Alexandrinis

발행: 1909년

분량: 75페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Epistulae amatoriae quomodo cohaereant cum elegiis Alexandrinis

grammata ByZantinorum et te etias Proportii, suae eum siue argumento inter Se con Sentiunt, ad Alo Xandrinorum O tarum elegias refert. At cum Mallotius sol una contendat sententias Sin; Illa, ut pauca argumenta Propertii carminum X legiis Alexandrini fluxisse, ridericus I 00 in novo litterarum gener incomparatio non volato Tibullum, Propertium. Ovidium t0ta suope argumenta illis debere probare studet artissimam enim intore edero inter nonnullas poetarum Romanorum legias tn0Vae, quae dicitur, eo m00dia Senonas Similitudinem. Con

At tu casta precor maneas, Sanctique pudoris Adsideat custos Sedula Sen per anu S,

Haec tibi abollas resorat OS ita lue licerna Deducat plena stamina longa colu At circa gravibus pensi adsit Xa puella Paulatim somno sessa remittat opus. et Terentium Heauton Timorumeni 274 sqq.

- Iam primum omnium.

Ubi ventum ad aedis est Dromo pulta fores: Anus quaedam prodit haec ubi aperit Slium Continuo hic se intri conicis, ego con Sequor Anus soribus obdit pessulum ad lanam redit. Hic sciri potuit aut nusquam alibi. Clinia. Quo studio vitam suam te absente e X egerit. Ubi de improvisos interventum mulieri. Nam ea res iam dedit existumandi copiam Cotidianae vitae con Suetudinem, Quae quoiu Sque ingenium ut sit declarat maxume. Texentem telam studiose ipsam offendimus. Mediocriter vesti iam veste lugubri

Eius anuis causa opinor quae erat mortua)Sin auro tum Ornatam ita uti quae Ornantur ibi Nulla mala re SSe expolitam muliebri . Capillus passus prolixe et circum caput Reiectus neglegenter. a X. - Syre mi, Ob Secro, Ne me in laetitiam frustra conicias. - Anu S1.

12쪽

4 M. Heine mann ,

l0cis isdem coloribus describitur, qualem vitam fida pu0lla

amat0r absente agat. Apud Terentium Clinia ab amata puella Separatu a Syr Servo quaerit, qua Consuetudine vitae Antiphila utatur set 0hementer gaudet illum respondere Sepu0llam cum anu se ancilla quadam in studio exsendi occupatani atque inornatam invenisse, Tibullus Corcyrae morbo affectus sperat Delium castam eidem rei ac Tersentiunt adules- contis uollam Studere, et pudicitiam illius ab anu quadam custodiri. Qua in consuetudine ipse subito sediens otium depreh0ndere eupit. - Quae cum ita sint, ridericus I 000Xquirere Studet, qua ratione cognatio, qua intercedit int0r comoedias novas et elegia Romanorum, intellegi possit. Cum

vix cr0dibit sit Tibullum, Pr0p0rtium, Ovidium Plauti tT0r0ntii comoedias ipsas XSeripsisse motum enim S poetas aevi Augi ist0 posetas vetere Latino hi parvi aestimasse , ad 0X0mplaria graeea certe remittimur. Sed Fridericus I 00, quam quani concedit poetas elegiaco Romano recta via argianaenia sua e comoediis novi Graeci haurire potuiSse, tamen remita se hab0r verisimile esse negat putat enim, eum elogiae Romanorum et omoediae inter Se congruunt, elegias Ale-

Subtemen nebat. Praeterea una ancillitia Erat ea texebat una, pannis ObSila Neglecta, immunda inluvie etc. Praeterea compares Propertii carmen II 6, quod ad idem argumentum pectet.

Conseras Horatii epistulam II 1 50 sq. et artis poeticae VerSUS 26 sqq. Pr0pertii elegiam IV 1, 61. ' Plautinis che ForSehungen p. 129.

13쪽

Epistulae amatoriae quomodo cohaereant cum elegiis Alexandrinis. ISi avs 0r alti seliei Komodie nin0mmen iuben'. Quod tibi melius apparebit, cum resp0X0ri nolin ulla, quae e comoediis reota via non manasso facile intellegi potest, apud poetas elogiacos Romanos Saop legi. In legiis Romanorum enim, ut exemplo utamur, poetae hi saepe docent, quomodo imp0riti

rerum amatoriui'um in amore se gerant Leo - putat personam l)oetas l)raecepta dantis legiis luxandrinis d0b0ri fluuiu in nuCtore sermone lenarum quae in comoedii μὴ ipuellus arto muro tricia erudiant, resp0Xerint et ita mutaverint, ut se ipsos l0narum loci inducerent. Unde personam magistri amatorii et pra000pta amatoria in legia Romanorum fluXiSse. - Plura persequi nolo 90rspicis iam, quid Leonem moverit, ut legias Alexandrinus int0 comoedias et eam inuol0giaca R0mana int0r00der putaret magna illa inultitudo

tur, tertium quoddam in torcedere 'unus ei videtur Alexandrinorum scilic0t l0gia. Ex illa igitur non Romanoruni modo elegiaS, Sed epistulas suo tu Graecorum Philostrati tAristaeneti, originem due re putat silla sa0pe aut toto argumento aut singulis sententiis eum Romanorum legiis et eum comoediis Congruant itaque Leo alii rinat pistolographos illo comoedias novas n0n xscripsisse in 'Arista senetus uiant

Tibulli I 4. 5. Propertii I 10. 12 sqq. Ovidii Artem Amatoriam

in primis consera S.

Plautin. Fors cliungen p. 13 LSqq. s. Plauti Mostellariam 199 sqq. Cistellariam 1 sqq. Plautini seli Fors hungen p. 128.

14쪽

6 M. Heine mania,

Qita in sunt0ntia Leonis omnes viri docti diu acquies00-banti inv0niebantur, qui hac ratione, quam propoSuit, reliquias quam plurimas elogiarum AleXandrinarum recuperare studerunt; in primis ollimarus Hoelgor in Ricardus iii geryi, Frid0ricus Wilhulm 3. Quorum Ho0lgerus magna cum diligentia omnes fere Sententias, quibus comoediae et elogiae Romanorum ut libri aliorum scriptorum eroticorum congruunt, e0llegit et illas sontuntias ab logiis leXandrinis, quarum poetae comoedias Xscripsissent, sumptii esse proelamavit Biti gerus qui Sola carmina vidiana taractat Leonis utpote iseipulus, G00rgium Kalbeth refutar stud0t, qui affirmat Ovidium Philoddini epigrammatis pro Xemplaribu Saepius usum Sse et carmina eius in formam elegiarum red0gisse. Quod itari habere Burgerus Τ)negat, Sed eum epigrammata huius et elegia illius in id susimitus sint, Ovidium t Philodemum ab isdem fontibus, ab elogiis l0Xandrinis, quas epigrammatographus decurta- Verit, pendere putat. Ad sententiam suam probandum epistulis

iniuriam faciam viro summo, addam, quae novissime ille in enarranda litterarum Latinarum historia de elegia Alexandrina protulit Hinneberg, illiu de Gogonwari Ι 8 p. 369): ' Venn das Schw0ige de Ubertiosorun wirklieli edeiaten solite, das es inevo de personiichen Empsindun des Dicliter ernilite seine Erleb-nisse poetisci gestaltende et lenis ii sche lebeselegie also in derromischen Elogie enis procliunde sellenisti Sehe nichi egeben at Sowurde spollicli Tibuli uti Propor in lirer litorari selio Bedeuiunggan botrachi lich stoigori. Dann alten i da seine, eschei te, ier-licho, empsinadfame pigram gu einer poetischen aliun hoheron Stile e rhoben . . . . iis die Frage, die hie vortiegi, wir viellei chieinina de ii gypti scho Bodo die Antwor bringen'. Vothmarus Hodiger, De poeSi amatoria a comicis Atticis exculta, ab elogiacis imitatione Xpressa par prior Marpurgi Chall. 189 3. ' Hicardus Burgor, De Ovidii carminu in amatoriorum inventione et arte. Guel sorbyii 1901.

M Fridoricus Wilholm, Plii lologus 60 1901 p. 579 sqq. Rheinisches Musoum 59 1904 p. 279 sqq.

R Georgius albol, lillo domi epigrammata. Inde Scholar in Univers. Lili Gryphiswald. 188 p. 17. 21. ' l. l. p. 6 Sq.

15쪽

Epistulae amatoriae quomodo cohaereant eum elogiis Alexandrinis

amatoriis in qua0 argumentis et sententiis singulis eum sepigrammatis saepius Conraniant nonnuntis uam utitur. Ita quo lictetus ille vir argumentation in Leonis, sua dolet, qui modo Tibullus,

Propertius, Ovidius ab l0giis Alexandrinis p0nd0unt probat

set primus X Opi l':in4nlatum AtDXandrinorum et lemurum Romanorum Similitudino Carmina lemaea Ale Xandrina restituit.

Pauca d Wilh0lmi disputatiunculis addimus, siti fontes legiarum Tibulli I S. . II A indagare stud t. Quamquam 1 0 et intolluxit Tibullum in legiis componendis sex uno fonte

non hausisse, sed Omphiria argumenta, quae Si V in comoediis sive in pigrammati si v in libris alioni in seriptorum leguntur, inter Se coniunXisse tam0n haec genera litterarum. si Uno numeravimus, Sola X emplaria poetae Romani fuisse n0gat 0 sent0ntiam Leonis sequitur. 0que enim putat Tibullum recta via ad senonas comoediarum rediisse sed l0gias Alexan- li inus inter comoodiasset carmina elogia ea Romanorum intere )d0re. Praeterea i 0rsuasum est pistulas amatorias sive cum eo in odiis si vo uni l0gii Romanis Congruunt, X l0 iis Aluxandrini fluxisse l. Hi igitur rationibu viri O ti carmina legiae Alexandrinorum re tituor conatiantur cum Felix Jacoby s0ntontii 0orum contradi Xit. 'rorsus enim negat Ale Xandrinos legias, quibus de se et suo unior agobant scripsiss0. Neque nini P0liquiis neque o testimonii. i. quae poeta Romani afferant, coneludi posse tal0 0l0gius apud Alexandrinos compositas oss0. Jacoby igitur putat Romanos primos legias, quaruml OOtae uos amores tractabant. Composui s0. Sintilitudinos autem, qua interc0dunt inter carmina Romanorum comoedias novas epigrammata, libros scriptoruni rotiuorum e quibus Frid0ricus L0o ut alii collig0bant Al0Xandrinos Carmina elogiis Romanis similia seripsis 0. 0l0giis Alexandrinis ebori non Opu OSSO X ponit ne lue Onim tui est Uam ObStare quominus putemus poetas Romanos in 'irimis Ovidium AEpigrammata

Conseras ut Xemplo utamur. l. l. p. 1 D.

Vide supra p. 1 athlol. 2.

16쪽

8 M. Heine mann ,

Αl0xandrin0rum praecipue XSeripSiSSe et lietorice Xornasse sit amplificasses ); e quibus comoediarum argumenta in carmina R0manorum saepe ilia XiSSe 0SSegi Praeterea poetas Romanosc0m00dias ipsas, carmina bucolida, elegiaS, quae antiquas

fabulas continuorint, ut Antimaeli et Hermesianaetis expilasse dicit i. Vid0s igitur ac0bium probare Studere poetas legiu00 Romanos Solum talibus 10ntibus, qual0s tiam n0bis

servati sunt, in componendi elegiis sos esse.

rum Golini solitus maXime equitur Sententia eorum qui primi hanc quaestionem traetarunt, ita tamen, ut non Solum singuli argumenta elegiarum Romanorum e carminibus l0giacis fluxiss0, sed tiam t0ta carmina Tibulli, Prop0rtii, Ovidii his d0b0ri cont0ndat. Quod ita se habere ut probet, pi- stubis amat0rias Flavii Philostrati traristasenset cum l0giis R0manis accurate confert et, quod in lii et illis adem argu-m0nta eodem modo inter se Saepe Oni uneta sint, epistoli)graphos et poetas elegiarum ad eadem Xemptima, ad elegias Αl0xandrinas, spectasse dicit. Quodsi Golinischius rect iudicat, ampliores logia Al0Xandrina re Vera reeuperari possunt; Sequitur autem, ut ingenio poetarum Romanorum nihil foro deb0atur, sed ut Tibullus, Prop0rtius, Ovidius nihil nisi armina Grauca in Latinum transtulerint. Aliter Crustus, qui . l. de natura elegia disSerit. Osten-d0r studui Alexandrinos logias, quibus de Se agebant, scripsisse; nam contendit Philotam elegiis, quas Bittidi amata0d0dicavit, amores suos traetasse. Quod ita se habere e ver-

M Theodorus Golini sch. uaestiones Elegiacae Dissert.Vralist. 1905. y Crustus in Encyclopaedia Pauly-WisSowa V 2260 sqq. Sub voce Elegio'. - Olemus corio quod et Golinisclitus cs. l. l. p. 13 sqq. et Crustus es. l. l. p. 2260 2263 2267. 2279 2280 2284 2292 sqq. adnotationes pauca tantum e Jacobi disserta iiuneula delibare potuerunt.

cum ipsorum lucubrationes ad finem lana perductae essent, cum illa in publicum ederetUr.

17쪽

Epistulae maloriae quomodo cohaereant cum elegiis Alexandrinis

sibus HermeSianaetis te gno apti ab Athenae XIII p. 598 6 d. iii ,0D laudatis concludit Minime sequi ex testimoniis. ut illud carm0n Lydu0 Antimaelii simile fuerit. Pra0tersea vir d0ctus' nonnulla fragmenta elegiaca in papyris reperta,

qua cum partibu quibuSilam elegiarum latinarii in seno concordent, fieri, Ut probet poeta Romanos legias carminibus suis similes apud Al0Xandrino iam legisse. Conferas, ut

vita hominum Saturnio regnant diss0ritur ). Eo dum for t0mpore Rioardus Rottg0nstein in di putatiun culi in ilua epigrammati naturam e X plicare conatur, ad ea lidem qua0stionem d0latus aec hium impugnat. 40petit in enim prinilim. 'l Od iam antea molui erat q), inter legias quae sti0ognidi adseribuntur, nonnullas XStare, quibus eum Romanisoldgiis aliqua sit similitudo. Nam auctor versu uni l283 - 129 I,

quom illi arto Saeculo a Chr. n. ViXisse Vol'isimile si eum puerum rogaret, ne amorem pSili Sperneret, X0mplo Atalanta uSu est, quae omnes amatores fugit, donee Veh0men

cs Encyclopaediam Pauly-Uissowa V 22 9. l. l. V 2279 Sq. uamquam in illis seliquiis res amatoriae non tractantur, lamen nillil impedit, quominus putemus in legiis Alexandrinis inter commoda a uatis aureae qualibus deliciis amantes lianc usi essent ut apud Propertium III 13. o S lit., num Malum PS SQ.

CL Encyclopae diam aut v - isso a V 7 sqq. k l. l. p. l. ', Epigramm . holion'. Gi09en 1893. p. 8 adnot. 1. 7 Sed ego ex talibus carminibus quale est Theogni deum illud. quid apud Alexandrinos oriri potuerit, non diiudicabo. Nam duo genera

carminum elegiacorum Saepe inter se simillima a se discernenda sunt

18쪽

10 M. Hei ne mann ,

υε in τε poυ die unt, etiam aequalitum poetarum Graecorum

e X empla secuto esse. E quibus Parthenius in certe tribus libris 3κα aio 'Apiari lc Xori cecinit et principi legia ullo manae, Cornelium Gallum dico, Commentarium privatum subministravit, libellum illum p TtRuiu ra0rmur vi ut ille ii scequorum alterius in numero plurimas elegias Tibulli, Propertii, Ovidii, qui do se et suo amore diSserunt, habemuM in eorum carminibus mullas et antiquas sabulas, quae Xempli et ornamenti ausa brevit seradditae sunt, legimus de natura alterius generi S, quod lingua Germanica Elegis eli Romange appellamus, eligens te inius ipse sustus agit Gottingor elehrte Angei gen 190 p. 57 Sq.). Ut cognOScamus, qualia carmina illius generi Sini, Unum Xemplum asseramus. Conseras Properitici 20, qua elegia poeta Gallum amicum monet, ut caVeat ne puer amat privetur. Quam Saepe hoc amantibus accidat. Propertius sabula Hylae probat, quae totam sere elegiam implet. Ad amicum in clausula tantum carminis respicit v. 51 52): His, o Galle, tuo montius Servabi amores Formosum nymphis credere ViSus Hylam. Intollogis iam, quid inter haec duo genera intersit in alter Suos ipsius amores narrat poeta, in alter veteres sabulo Sosque sed in illo exempli gratia adsumuntur etiam breves sabula se in hoc exordium et sinis ad poetam et ad eius res spectat. Dices: Salis diversum alterum genu ab altero. Inveniuntur tamen carmina, de quibus iudicium haud facile sertur, velut Catulli carmen 68 b, quo poeta non minus accurate de amore Laodamiae, quam de Suo agit. Xpressisse

eum elegiam AleXandrinam, qua poeta Suum maXime amorem narraverit, suspicati Sunt et Crustus . l. p. 2291. 29 et Rettgensteinius . l. p. 103. Qui tamen post se in libello, quem inscripsit ' Vese unx Verdendo Humanitat molterium', Stras: burg 1907, p. 27. ita hoc carmen

19쪽

Epistulae amatoriae quomodo cohaereant cum elegiis Alexandrinis. Jliabulis si v in pylliis sive in legiis scribendis iteretur i. Doi nil R0itgdia t0 inius ' ex ipsa indole pigrammatum quae

ineunt Alexandrinorum, ut aiunt aetat orta sunt, Colligere sibi videturixtitissu iam carmina legia ea eiusdem argumenti,s0d prolixiora nam eum pigramma tographi a sepe se amplioribus carminibus argumenta repeterent, qua deeurtata

ipsi reddurunt, fieri certe potuiss0, utilegiis quoque uterentur. Quod d0 monstrari a similitudin0 qua intor Pauli Sil sentiarii et Agathinoipigrammata tis logias Propertii intere sedat. Ottonis vides it0rari argumentationem nisi qu0d Reilaenst0inius tiam Alexandrinorum ipsorum adhibet pigra inmatia, quibus illi

ampliora carmina quasi in formam inscriptionis redigebant. EXemplo, eoque notissimo rursus rem inlustrabo. Propertius Ira set Paulu rant hol. Pal. V i id sena fere argumentum Odem ordine digestum X hibent uterque poeta noctu se in domum puella intrasse narrat uterque dormientem an inventam prodit uterque eum Ariadna dormiente puellam omparat: d0sinit ut0rque in questibus puella referendis. On Congruunt Certe, quae media carminis part uterqu0 X hib0t Prop0rtius enim torum amata puella adire non audet Paulus se puellae

ἐλεTε iac vu3εi τὰ uuλicra a Drui op aobi κ.τ.ε. Sed me iudice ne ex hoc quidem loco certo concludi potest Parthenium elegias AleXandrinas, quarum poetae Similiter ac Tibullus. Propertius Ovidius de se disserebant, legisse verisimilius sere est Parilienium cum Ortatur, ut Gallus sabulis et ad elogias faciendas et ad carmina pica componenda latur illa carmina quibu tabulae accurate narrantur vide supra adnotationem Ti. respexisse quae ei in distichis PrOpert. I 20 et in hexametris Tlaooerii. I scribi O ierunt. y l. l. p. 91. Genus pigrammatum amatoriorum X antiquis elegiis Ionicis, in quibus amatoria argumenta Saepe inSunt. Ortum SSe Religens te inius . l. p. 89. 90 Suspicatur.

20쪽

12 M. Hei ne mann ,

poematio neque rot)ertii nos tu Pauli carnasen derivari p0test, sed omnes hos poeta ad unum quasi exemplar redire veri videtur simillimum, quo poeta quidani e puellam, quam Oncupierat, dormientem invenisse eique vim haud ita ingratum intulissu professus rat. Imminuit argumenti lasciviam Pr0- portius, auxit Paulus ipsum armen proliXiu certe erat, quamqu0d pigi ammatis nomine nos Signifiearemus. His se aliis argum0ntis cum Religenstein ius extitisse iam Alexandrinorum aetate carmina ampliora probaViSSet, quae ipse legia breves appellat, vir Summus V. de Wilamoi utg- Mosellendorf, qui antea hi fuisse logias, quibus poetae AleXandrini suos amores profiterentur, praefraete negaverat, breVium harum l0giarum Xemplum ipse invenit in Th00eriti, qu0d dieitur, epigrammate quartori, e quo Optime intellegaS, qua ration otium X epigrammati selegia orta sint poeta enim compluria argumenta bucoli ea et amatoria inter se conectit unumque officit carmen, quod intra prioris aetatis pigrammata Romanorumque poetarum legia medium fere locum tener0Wilamowitgio in vid0tur. Ipsunt carmen vir doctissimus recentiori 3 adscribit aulati. Huic gen0ri X0mpla vindieat, quaessecuti sunt Tibullus, Pr0pertius Ovidius.

Certe, ut Semel moneam, non num sero tantum versuum distat ab legi epigramma Si diligentius quomodo pigrammata in elegias tranSeant, inquiraS, aut num epigramma rhetorum artificiis quaSi dilatari singulasque eius partes increscere ut apud Ovidium et Propertium aut compluria inter se vel cum aliorum poematum argumentiSconiungi videbis ut apud Tibullum).

SEARCH

MENU NAVIGATION