Epistulae amatoriae quomodo cohaereant cum elegiis Alexandrinis

발행: 1909년

분량: 75페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Epi Stulae amatoriae tuomodo cohaereant curia selegiis Alexandrinis. II

tulerit in alio lib0llo' L00nis illum sontentiam infring 're Onatur, qua illo intor novam Atheniensium comoediam et l0gius Romanorum elegiam Alexandrinum intercessisse statu serat Veridissimi l ill dixerat tot locis Romanos po0tas ipSa lom Oodius, hoc si longe aliud poeseos genus, inspexisse. Id igitur ipsum Religenstein ius expliear Studet docens, quantum het ires illa aetat his comoediis tribu 0rint quantumque in ingendis legiarum argumenti poetae Romani lietorum pra000pta seeuti sint. Inde ani quoquo similitudinem e X plicari qua haud raro inter pistularum seriptoros et hos in torcedat po0tus. Removendas esse a prinei pali illi iluaestione ea carmina aSquo Solutae orationis Seriptiuneulas, qua concinant eum primis rhetorum Xercitationibus illiae progymnasmata die tantur. Hae igitur prae Xo rei tantentu fluorum genera numerat apud

Gra000 Th00ri, suum Wil uno vitZius i primo P. Chl'. n. aeculo uitribuit antiis uitiis usitata osse otiana Suset Onita doeet, etsi eum onm0m institutionem oratoriam ab illis initi uin eopissuot in illi 00nstitissu affirmat Latinos magis quani iraeeos respexisse videtur ei de rhetoribus cap. I 'nam et diota praeellare per omne figuras, per eaSu et apol 'go aliter atque aliter X ponere, et narrationes cum breviter a presso tum itius tuberius explicare consuerunt interdum Graecorum seripta convertere, ne viros illii tres hiudare se vitup0rare qua0dam etiam ad usum communis vita instituta tum utilia ut 000ssaria tum perniciosa et superva ea non ostendero saepe tabulis

Quintilianus Institutio oratoria I si sabulas, sententias, de quibus Theo simul cum chriis agit Kal l. l. t p. 201, Spenget t. l. t p. 96) chrias,

ethologias grammaticorum Scholi tractandas adscribit, cetera rhetoribus l. l. I I re Servat.

22쪽

14 M. Hei ne mann ,

fidem litanar aut demere, quod genus thesis et anaseeuas et cataseouas Graeci vocant donec Sensim ha0e Xoleverunt, et ad controversiam ventum est'i. Quam vetera haec studia sint, eX nonnullis e com00diis haustis locis colligi potest ei comici Alexidis fragin0ntum fabulae, cui titulus est 'Arro κοπτομεVOc

quibus versibus, num pictore Amorem aligerum merito piu-X0rint, disputatur; qu0d argumentum anaseeuae rhetorum simillimum sti), t Eubulus comicus de eo, quasi annSeeuam

Toto Hro ripsis tu; 'stoc, i uspinc Tlc. Id0ni argum0ntum, quod illi Sopli istae tractasse setate imperatoria pueros Ronianos testatur Quintilianus II 4, 26 's0l0bant pra000ptores se neque inutili et nobis tiam iucundo genero Xereitationis praeparare nos Oniecturalibus causis, eum quaerere atque X0qui iuberent cur armata apud Lac0- daemonios senus γ' t quid ita cr0deretur Cupido pueratque volucer et sagittis a face armatus'. et Sintilia, in quibus erutabamur voluntatem, cuius in controversiis fre-

s. Religenstein Hellen. underergahiungen p. 16T. Plura de anasceva dabunt Theo cap. VI Wala l. l. I p. 216 et Quintilianus II 4, 18 Narrationibus non inutiliter subiungitur opus destruendi conlirmandique

23쪽

Epistulae amatoriae tuomodo cohasereant cum elegiis Alexandrinis i5

mant.

Insanum autem isse aiunt. pii atro ineserta instabilisque sit. Caeuam ob eam rem SSe iterant quia nil cernat quo Sese

Sunt autum alii philosophi qui contra Fortunam n0gant' Ullum mis0riam sesso temeritatem Sse Omnia autumant. Id magis uri simile esse Su re apse experiundo docet V0lut Orest0s modo fuit e X factust mendieiis modo. Explicatur hi . ni falsi, r. cur Quintilianus illum d Amor aluto disputation0m tua i thosin dix0rit. Iulias ipsum III 5 4 'Item eonvunt quaestiones Ss aut infinita aut finitus. Infinitae sunt, suae remotis personis et temporibus t lociscetoris sue similibu in utramque partem tractantur, quod ira rei εci dicunt, . . . alii quaestione philosopho On-Venientes . . . Hoe genus Cicero seiuntia i uetion distinguit ut sit sci0ntia 'an providentia mundus regatur'. Quis St, quin videat propositum an fortuna sit in ana' eidem gen0ri quaestionum atque an providentia mundus regatur tribuundum esse Ν0que tamen nimis divors in ab illo an pu0r i latus Amor sit vid0 tur notiti sophistae illi iluo laudat lexis comi eus diversi a philosophis, tuos Pacuvius nominat. - Sed ad priorem illam vacκευ a redeamus. Tandelia, ut niues sciunt truetavit Prop0rtiri II 2 Quicumque ille suit, puerum sui pinxit Amorem, Xonii putas miras hune habuisse alius ete.

24쪽

Neque aliorum progymna Sinatum d 0Sunt apud eundem vestigia,v0lut III 4Τὶ qua legia poeta X ponit morem nee laemoni0rum fuisse, ut Virgines coram Viri in pala0Stris Xer-eerentur, quod argumentum ad studium Πεpi vo μους spectat. Solubant quidem in soliolis pueri uniuscuiusque generis 0Xempla quaedam discere ); Solebant doctores eos auctores enumerare, apud quo illuStriSSima uniuscuiusque generis eX0mpla X starent. Inter quo eun Tlie haud raro Monandrum nominet eiusque ad 0Xemplum et narrationes*iit prosopopoeias hic imponere iubeat, Religensteintu pra00Xercitamenta, in quibus poetas elegiacos Romanos ei Sari Solere Vidimus, Saepe inter 0l0gias et como0dias interesedere, et Tibullum, Propertium Ovidium comoedias ipsas aut rhetorum Xereitationes, quae ab illis fabulis penderent, X Seripsi SSe putat. Quae Si Vera Sunt,

Roti genstein l. l. p. 16έ. y De hoc prae exercitamento Theoni cap. XIII Wal l . . p. 254 sqq. Spenge l. l. II p. 128 sqq. agit.' Wal l. l. I p. 158, Spenge l. l. II p. 65 IIpLUTO V ευ arruvT V

M Caput IV Kal l. l. 4. 196.199 200, Spenge l. l. II p. 88 91. 2).

Proportium hoc artificium imitatum esse elegia II 6 docet qua argumentum a comoediis sumplum ride supra p. 3 forma interrogationis usus poeta tractat Religenstein . l. 158. 1593. y Cf. Theonis cap. X Kal l. l. I p. 235 sq. Spenget t. l. II p. 115 Sq.

25쪽

Epistulae amatoriae quomodo cohaereant eum elegiis Alexandrinis lino tu illas sinii litudines, quae inter Omoedias et Ronianoruni el0gias intercedunt, X Al0Xandrinorunt elegiis repetemus t ea, quae inter epistulas amatorias Plii lostrati ut Aristaseneti et legiographo sunt communia, longe aliter explieabimus. Has nim pistulas illi esse nisi exercitationes rhetoricas accuratius domonstrabimUS. Iam satis vid00 0xposuisse, quid viri docti u logiis Alexandrinis, quorum auetores de suis amoribus disserebant. iudicar0nt. Singulas autum, qua de legia AleXandrina protulerunt viri docti. 0nt0ntias diliguntius Xaminandus aliis relini luemus. Ostra in o pessu conti nobi tui . ut duos illos epistularum seriptores puriustremus et luidis illis minus recte

coll0gerint viri docti liuid iure Colligatur, Xaminemus. Prius-quani autem lio explieare in ei pianuis, de genere pistularum amatoriarum disSeremuS.

XIV, 3.

26쪽

18 M. Heine mann ,

Caput II.

Epistulas amatoria S, quae quidem aetatem tulerant Aleiphronis dico Philostrati, Arista0neti Theophylaeti a rhotoribus

ingunt ost0ntandi causa ficta esse non est, quod moneam Rhe-t0rum autem in scholis compositas esse epistulas certo testimonio The0nis docemur, qui prim p. Chr. n. Saeelli inter 1 OSOpOp00iae I 0X0rcitationes has quoque enumerat ei Theonis cap. X,

Cum in nostro libello progymnaSma, cui nomen prOSOpopoeiae St, Saepe memoremUS et rhetores hoc diverS modo definiant, brevitereXponamus, quid illud verbum apud singulos Significet Theo docet hanc imitationem sermonum personarum quarundam S Se quo moribuSalque conditionibus illarum a comodari necesse Sit praeterea prOSOpO- poetas in finitas et infinitas dividit. Auctore illarum perSona S, quaS sabulis se historia hauriebant, loquentes inducere ut iva civ irroiλο soυ K0poc λαυvus cir MaccaTcrac) harum ad vitam cotidianam spectare et rationes hominum quasi imagines omnium Ordinum et Omnium elatum fingere solebant velut ivac V ino λ6Toυ civi ip

Apud alios scriptores progymnasmatum aliam desinitionem prosopopoeiae legimus; nam id, quod Theo prosopopoeiam nominat illi ethopoeiam appellant. CL Hermogenem Wal l. l. I p. 44, Spenge l. l. II p. 15 et Aphtonium Kal l. l. I p. 101 Spenge l. l. II p. LI). Ut TheoprOSOpopoeiaS, ita Hermogenes ethopoeias in finitas et infinitas dividit est at L l. I p. 45, Spengo l. l. II p. 15). Praeterea hic aliique etiam

27쪽

Epistulae amatoriae quomodo cohaereant cum legiis Alexandrinis. J9

Wal l. l. I p. 10 Sq. Spenge l. l. II p. 4b). Contra pro Sopopoeiae nomine Hermogenes id studium notat, quo Oratore sicia personas loquentes inducunt idolopoeiae id, quo mortui loquentes introducuntur, es Wal l. l. p. 4IS I. Spengel . l. II p. 15 II poctis rorroiia

Etiam Plinius Fuscum in studio epistulas scribendi exercitationis causa diligenter versari iubet. s. Plinii epistularum VII 9 8

'volo epistulam diligentius scribas. Nam . . . preSSu Sermo puIUSquee epistulis petitur'.

Rudoli Hirgol. De Dialog. LeipZi 1895, I p. 305 sqq. Hermania Peter Doriri es in de romischen Litteratur Abhandiungon de Philol. Histor Classe de Konigi. Sach si schen Gesolis has de Wissense hasten. Band XX 3. LeipZi 1901 p. 19 sq. L. Radermacher, Demetrii Phalerei, tui dicitur de locutione, libellus, 1901. p. 109.

y Conseras etiam Demetrii l. l. cap. 227 πλεicro b ἐχέτω bia0iκo horric Toλri, bcπε καi 6 id λOTOc cxεb OV up i κουαζκacToc sic kaυTO0 3Uχ'co sed φε Tia cni cro λrlv. . T. g. Quintiliani X4 19: est igitur ante Omnia ratio alia vincta atque conte X ta, Olula alia, qualis in sermone et epistulis'. Senecae epist. IX 75) 1: quali Sermo meu S Sset, Si una ederemus aut ambularemus, illaboratus et facilis, ales esse epistula mea volo, quae nihil habeant accersitum nec siclum'.

28쪽

20 M. Heinem anni

dialogorunil inter Xempla pr0S0p0900iarum numeret, et figura, quani rhetores sermo ei nati0nem' vel diuλoio nominabant tsa0pius in orationibus adhibere Solebant, studio pros0popoeiae pra00Xercitationi par Sit, epi Stulas, quae natura dialogorum simillima sint, propterea etiam a discipulis rhetorum, qui in prosopopoeiis versabantur, ficta esSe puto. Amatoria autem argumenta a rhetoribus minime Vitata esse qui est, quin

sciat γδ Nihil igitur indu 0lligendum, qu0d X iis, qui de arte

epistulas scribendi agunt, primus Proclus certum quoddam genus epistularum amatoriarum profert εὶ Extitiss tales pistulas primo iam p. Chr. n. Saeculo aut multo etiam prius X ipsa progymnasmatiani hiSt0ria concludimu S. Itaque, priusquam ad traditas pergamus epistula amatorias fragmenta Circumspi-

Audio ad Herennium V 43 55 sermocinatio St, . . . in qua constituetur alicuius personae ratio accomodata ad dignitatem', qui locus cum Theonis capitis X initio ad verbum congruit ripoc π Oaroli α

dicant, in quibus et corpora et verba fingimus: Sermones ii Ominum adsimulatos dicere hi αλ o Touc malunt, quod Latinorum quidam di xerunt Sermocinationem'. Praeterea consera exemplum Sermocinationis, quod Cornificius IV 52 65 assert, ubi auctor narrationi, qua X pugnationem alicuius urbis reseri, colloquium, quod Victor SuperbuS, aliquis civis, mulier huius inter se habent, inSerit. Τ Rolide, De gri echi sche Roman uia se in Vorlauser , 1900, p. 364 Sq. Cf., ut Xempla pauca asseramuS. Senecae controvers. Ι

29쪽

Epistulae amatoriae quoi nodo cohaoreant cum elegiis Alexandrinis. Ileiamus. Sed, it Ordinent suon tam in reli sui is recens0ndisconServemus, duas egregemus elaSSeS alteram arum, qua0 forma tantum pistula utuntur, ut breve narratiun eulas inter Se Oneetant aliserum earum. suibu de se ipso lo luitur Seriptor, Suum amorem. Suo dolore profert et quasi absens eum amica loquitur. Ineipiamus ab h0 genere. Primordia epistularum amatoriarum quinto saeCulo a. Chr. n. reperiuntur, et vetustissimu scriptor quem epistulas amatorias composuisse Selmus Lysias rator Stii. Pauca Certe

0X stant fragmenta. De quibus lass* 0 0gi disserit con-t0ndit ni in Lysium, quamquam sermone vita in iis suopius usu sit et l0ges artis rhetori eae non ita ut in orationibus, adhibuerit, tamen eas orna montis rhetorieo amplificavisse, ut proprium opistulae genus X cedant. Quod Confirmatur. is ingula fragmenta respieis: nam facile est intollo et u Lysiam in pistulis illus rhetorum Xercitationes, qua a Graeeis εΥκ laici ci ii OTOi, a Romani laudes et vituperatione nominantur, imitatum Sse. Apparet enim oratorem in pistulis pu0ris i missis mor0s gr0gios ot in laudasse epistula Metani ra0 i 0r strici seripta illam vituperasse. Cf. ut exempla

30쪽

22 M. Heine mann ,

3 De primis laudibus accurat disserit X. Hiirili, De Gregorii Nagiangoni orationibus sun0bribus, Argenior. 1906 p. 6 Sqq. Laudibus Helenae, quas Gorgias et Isocrates componebant,

senSionibu Ssegregasse. Quem sequitur Theo in capite VII. quo de laude et Vituperatione agit Kal l. l. I p. 231 Spongo l. l. II p. 112 uiroλο-

SEARCH

MENU NAVIGATION