장음표시 사용
21쪽
vocabulo sequente id ynia scripta est. Similiter Schwamobile quum in teXtus recentioris versu SeXt i scriptum inveniatur in voco litat, in antiqui0re palimpsest recensione propterea Scriptum est, quia altera vocalis u vocabuli lusu praecedentem quasi attraxit. Ultimum vocabulum ΙΙitgigius scribit Antidamas chon N AN his explicationibus longissime abest Iudasius, qui hunc versum si interpretatur: Ual P . . antequam m0r te oppressit, signum mihi et tibi, Antidama, firmatum. Xaminemus codicum scripturam. In codicibus non legitur bytyrym scriptum his consonantibus, sed by thlym cognoscimus igitur litterasi et L neglectas aut mutatas et secundam vocalem Y in by tyrym additam esse. Cum Sequente librorum vocabulo molli non consentit Stat abs naz, nisi chaldaicam vocem Esra 7, 26 in-Serere velis textui punico Tertiam vocem ynno Iudasius dicit esse quae sorma codicum Serip buram nno comparanti mihi videtur sic pronuntianda esse Ii Oppressit; sed minus probabilis est liae serina propterea, qu0d impers verbi P hebraice est ob eamque rem potius seribendum erat 'Pl, quod cum codicum Scriptura nnoe non consentit. Perspicitur ex hoe mendo haud contemnendo laborare iudasianam hanc interpretationem. Idem p0st OTH litteram V ii d. Ven. mutavit scribens L i. e. ' mihi; sed haec quidem hactenuS.
l OENI: i. e. Hic fuit quondam Antidamas, hoSpe meu -n0 minus insignis est quam iudasiana ut inventis vocabulis adhuc inc0gnitis et librorum IIS, lectionibus neglectis. Nam primo quidem loco by th putat esse 'M hic, quod vocabulum adhuc n0vum est. Secundi v0cabuli interpretatio 2 y Σ, peccat in codices primum eo, quod in lymmothyn post non licet caussis gravioribus carenti expungere litteram Momnium librorum , inter Se consensi0ne Satis defensam i
deinde th non transcribitur littera hebraica η denique in exitu huius vocabuli orenburgius nullius codicis auctoritato fultus pro Mas firmat M scribendum esse. Sic in uno
vocabulo reperiuntur tres magnae codicum commutationes. Litteras sequentes octo ita lecti Derenburgius interpretaturi r ny Σ, quae vocabula respondere ait hospiti versus plautini. Nec vero haec explicatio congruit cum codicibus, in quibus omnibus littera C post no vel o sic cod. C legitur. Item littera , quae in libris et oditionibus post O invenitur, hebraice I esse non potest OTH vero x esse quis hoc credet Sequitur litteras NOCTOTH littoras dupliciter Seripta, quarum alieram praeteriit erenburgius, alteram dixit esse , quod propter vocalium disserentiam verisimile non est. Ulaimum vocabulum, quum vocalis amegper bene o pronuntiata esse possit, utrum 2 an Scribendum sit non OnStat.
Qua interpretati quum Moversium maXimam partem Sequatur, iam ad 0dWellianam huius versus explicationem transituris hoc unum nobis videtur memorandum esse vocabulum ni nimis a codicum scriptura CTO THO recedere, quam cui fides haberi possit. Rodwelliana huius versus interpretati, haec est ri lata pi ' Π,n na n a 'Nia cibit i. o. I death ad notcome οWn pon him, tho ous of Antidamas hould bona place. Haec interpretandi ratio duabus e causSi probanda non est primum e eo, quod quatuor haec vocabulaz pin uin a I n repugnant codicibus, deinde quod sensus huius explicationis nimis alienus est a tanta versus latini simplicitate. Quae quum ita sint, ab Ilitκigio censeo litteras iano chori. e. enucleata esse; praeterea dubia non sunt
22쪽
Antidamae nonaen et III. pers. g. m. prael. l. clion l. o. N fuit cetera tenebris adhuc operta Sunt. g. 6.
Moversius SeXtum liuiae versum Si interpretatus est:
dem man Sagie e that alles, as rectit ist, das de Red-licho huc. quidem quum moversianam hanc interpretationem mente considero, cum libris quidem S satis bono illam congruere, vocabulorum autem in Xitu verSus Oeeurrentium inter se iuncturam ita assectam esse cognoseo, ut
non intellegatur, unde et 2 aptum sit et infinitivus y27. Haec igitur verborum structura tametsi vitiosa est, tamen verborum ipsorum nonnulla, ut PyΞ P, tarq, , , di bene explicata sunt. Item vocabulum ΙΙYFEL, quod Εwaldius
dixit osso hi phel verbi vΞ, mihi n0n displicet. Sed quae
in versus initio leguntur vocabula d 'di propter iuncturae novitatem male mihi videtur interpretatus esse MoverSius. Aliam ipso harum litterarum explicationem proponam in III. huius dissertationi parte. Praeterea vocabulum chon l. e. fuit ingeni0se iam ab Hugone rotio l630 enucleatum receptui que est Munkio 84i, cuius interpretati haec est num E' N
valde nobis probatur, prior non item. Neque enim vocales ultimae syllabae vocum C et hi libris leguntur ac
yssi neglegitur ab explicante. Quae si exprimi potest, non
est, cur praetermittatur. Iudasiana huius versus explicatio haec est ' a' ' 'N
homini, quandoquidem consumptus est, saetendum Fateor equidem interpretati0nem hanc iudasianam, quippe qua sani prorsus nihil contineatur, me non intellegere. Hiigigius in interpretando hoc versu Moversium Secutus
Manu, O dem te sagen or ubi alles, was in Redlicheret liben flegi dissertis Moversio litterarum schon explicatione, quas dicit esse N ' i. e. solet, sed primum significatio illa a verbi ci derivatione at aliena est; deinde requiritur pronomen rei post P N. Sequitur tammeren burgii interpretatio: y ta N
comu'il a di fairo. Hanc explicandi rationem consideranti mihi hoc primum se offert, quod littera cin yssiddobrim, quam optimi libri bis scriptam habent, a Derenburgio semel scripta est. Altero autem loco verbum y a c0dicum scriptura thyia abhorret. Suhroede totam Moversi explicationem adoptavit. Quae restant Neubaueri et Rod wellii interpretationes novi nihil nos docent. Neubauer enim quum Secutu Sit magis quam mutaverit superiorum interpretum explicationes, satis cum illis consentit Rod wellius autem ut 0let in Omnibus sere vocabulis interpretandis discedens a ceterorum interpretum investigandi ratione saepius erroribus implicitus Ot, quo enumerare longum est. Atque quum hinc ad textum emendandum nihil veniat, et ut huic disputationi finis imponatur, adiungantur hic tantummodo comparandi caussa ad superiores illos emendandi conatus et Neubaueri et Rod-Wellii interpretandi rationes. Neubauer quidem sextum hunc Versum te censet restituendum esse ' bys N 'a' et
23쪽
that it is possibi to do. 0dwollius autem talem huius versus interpretationem proponit ,ΞN IJ Ix: ges, znrip 2 ', ni i. e. but ho is ne os the companythat wal in darkness, the host hos ab0de is darkness. Quae posteaquam de seXt hoc versu disputata Sunt, haec vocabula difficultatibus, quibus impedita tenebantur, expedita existimanda sunt: s Neubauer , Siddobrim
Sic idem suum quisque versum transserunt: Moversius: esse Solin, sagi an hier, se Ag0rastocles. Iudasius filium eius est tam ibi collocasse sedem Ag.
tho so that lament him. Moversius seeundum vocabulum binim secutus EWaldium censet esse Π cum suffix III. pers. g. maSe. - im Oniunctum. Transfert filium eius', quae interpretatio quum et respondeat versu latino et cum dicendi consuetudine Phoenicum consentiat, non est eur reet OSSo negetur. At vocabula ae et III, ut quae originem magis ab interpretum angustiis ducant quam ab ipsius linguae usu et necessitate, consentaneum est minus placere. De Sequente vocabulon iam disputatum est, quum de V versi diSsereremus. Denique vocis 'n' nullum vestigium exstat in libri IISS
Iudasius adversus codicum auctoritatem ut ad hebrai- eam huius suffixi sermam magis accederet, bini mutavit scribens bino i. e. I. Non licet credere punicam linguam omnibus in rebus eandem suisse atque hebraicam in inscriptionibus quidem suffixum a nondum repertum est Litteras SDYBVR Oxistimat notare Im γ' i. e. fama est; at vero II mortem pestilentiam Significat, non famam Sequuntur in codie B litterae HINNOCHOΤ, quas ille explieat hebraico N salso, pin0r; neque enim litteram vocis ci logitur in libri II, atque, si e litteram in THINrestitueris litteram II desiderabitur in vocabulo NOCH omno
vestigium explicationis 'an denique difficile est credero O idem valor atque TH. Praeterea vox 'a non Sedem, domicilium significat, Sed requiem. Hitetigius verbi ra novum pluralem creavit explicansci' a filii praeterea non commemorantur in textu latino e0m-3.
24쪽
plures Antidama filii, sed unus Ag0rastocles. DYBVRTH propter vocalium disserentiam milii videtur non posse esse accedit quod vocalis . inter non legitur in libris neque substantivum II aditu aut apud IIebraeos aut in linguae phoeniciae monumentis repertum est. Litteras INNOCHO Hiigigius hebraico transeribit i. o. ecce hic, quae interpretatio mihi videtur rectissima esso. At vero quae sequuntur litterae N non p0ssunt esse Indi. Deren burgius primum vocabulum constans e litteris YTH dixit esse ' P, quasi non TH, sed D in libri IISSlegeretur. Idem n0bis persuadere non poterit bini esse inter eos' comp0situm ex praepositione I et suffixo ; inscript Eschmun Iourn Asiat. 1868. I. p. 99. Nam primum quidem vocalis I male nobis respondere videtur vocali huius suffixi da. Hac autem explicati0ne coactus Dercnburgius quum filium versus latili conaretur alibi quaerere,
pessime has codicis B litteras DYBVR THIN NOCHOTNV
interpretatus est ny dicunt filium hospitis nostri. Apparet enim litteras H, , CH, O partim praetermissas, partim mutatas, alias adiectas esse Litteras Sierenburgius et Iudasius mihi videntur recte interpretati esse dicentes Messe ae Schroedor scripsit inim punice a milium eius ratus Suffixum Ag. III. pers vocali ere praeditum esse. Idem DYBVRTH censuit esse 2 , qu0d mihi quidem, si de hac interpretatione cogitari p0test, potius scribendum videturn 2I. V enim dubito num sit Chireq, et Y censeo hic potius
Schwa mobile esse quam longam vocalem . De ceteris explicationibus iam disputatum est. Noubaueri huius versus interpretatio consentit cum ceterorum interpretum explicationibus uno Vocabulo Xcepto.
Nam quae in codice B leguntur litteras CHOTNV CHVT NUC, VTNWE, VTH V d. Ven. Neubauer ita mutavit,
ut ' m os inde erueret. Equidem ob nimiam scripturae codicum et huius explicationis inter se discrepantiam eu-bauero adstipulari nequeo.
Rodwellius in primo vocabat addidit, quae littera in libris S non invenitur. Secundo autem Oe non OSSumus non saturi vocabula IIII γ' r nos non intellegere nescientes, quid sibi velit particula ae . Denique optandum erat, ut vocales penultimae voci adderentur; neque enim patet, qualem aut verbi pN aut substantivi 7 pN serinamR0dwellius voluerit a legentibus intellegi. Quae quum ita sint, haec vocabula mihi videntur in septimo hoc versu explicata esse, bini m z I filius olus EWaldius), yth - Potitus), s est, Sunt Gesonius , inti ut o udo hie II ii Zigius , Agorastoules' Petitus) dyburti est fortasse III litterae XV in turcho et Agorasti ulcis nondum ovidoritur Xplicatae urit, Sed pr0babilis videtur chro deri explicatio ' Id apud nos. . .
Versus octavus et latinus et punicus est: lat. Ad cum hospitalem hanc tesseram mecum sero. puta cod. B: themaneth thychir aulicho sit naso. leci. Var. emaneli CD manche E hyrsae C hirsu
Ven. - Sit . Comparandi gratia recentiorum interpretum Xplicationes Sie compono:
insculptam, pro Statuto, eccam Greti S.
25쪽
Ac primo quidem loco non est, cur Moversio adsentiamur affirmanti primum vocabulum TH apud Poenos signi' notione indutum fuisse neque n N, ut exi placuerit, ednb scribendum esse. Neque enim ullo argumento nititur haec interpretatio, quippe quum et vocabuli εγωγια quod exstat apud Philonem, significati ac comp0sitio incertissima Sit - Seliroede l. c. p. 17 vocabulum illud aliter Xplicat
atque Gutschmidius in Flecheiseni annalibus, qui dicuntur Jahrbiiche stir classiselio Philologie 1876. asc. 8 p. bl
neque in lapidum monumentis adhuc vocula Id i. e. Signum reperta sit. Idem sequens vocabulum dicit esse P CN, quae explicatio minus placet quam eadem Gesentana cum suffiXoI. Pers. g. Oniuueta nat N. Vocales huius interpretationis sertaSSe paululum secundum codicum scripturam EMANETHI mutandae sunt Litterae III propterea 'n' significare nequeunt, qu0 vocalises, quippe quae cohaerent eum praeeedenti vocabulo, in sequentibus litteris mc separanda est.
Litteras insequentes CHIRS, qua in omnibus libri IIS hanc
unam subeunt mutationem, ut vocalis I mutetur altera Ocal Y codd. Ε), Moversius Gesenti auctoritate commotus haud salso censuit esse In tesseram. Sed minus bene Moversius et qui illum imitati sunt vocabulum illud mihi videntur vocali Sego bis ornavisso, ut inde fieret Nam quum in membranis togatur CHIRS vel HYRS, melius videtur vocalem aut Segol aut Chiroq, ut Suhroede secit, Semel scribere. Quae sequuntur litteras cod. B AELICHOTrecte puto Moversio ,exit auctoritate duci explicatas
esse nn sequentia vocabula non item. Neque enim
aut SITTI, ni V legitur in libris, sed SITH siti aut NASATHUM 'res sed in omnibus libris nullo excepto NASO.
Iam examinemus iudasianam interpretandi rationem. Primam vocem YTH Iudasius Gesenti, urmii, waldii exemplis commotus recte contendit esse notam accusativi N. At ver post secundam vocem Iudasium perspicimus in interpretando oblitum esse litteras HY. Idem insequentis vocabuli IIIRSA, quod censet esse 2 n, Ocalem . Velut Ipronuntiatam v0lt et alteram vocalem interp0lavit, quam in codicibus non p0ssumus invenire. Sequens littera E ab eodem omissa est. Litteras LICHOTu quippe quum T vel TH in exitu huius vocis occurreret, udasius falso dixit esse an, Ultimum huius versus vocabulum NASO 0n potest esse, qu0d 0luit Iudasius, asserens. Hitetigii explicatio eadem fere est atque moversiana Sie autem differt a Moversi et Iudasio, ut secundum nomen statuat esse 'pi prima vocali bi non , Scripta. mitteras HY existimat esse Nan quod pronomen cum substantivo chir coniunctum mihi haud male videtur resp0ndere plautinis vocibus hanc nesseram'. Explicans autem 'itteras
versio censemus articulum Sse, certe in errore non VerSamur. Derenburgius Xtremum huius versus vocabulum adversus omnium eodicum scripturam NASO legit NOSE; praeterea nihil fuit caussae, cur vocabulum AELICHO scriberetur melius articulo non dempto Scribendum eratn 2 in Similiter n0men praecedens littera P, non praeditum est Atque quum neminem fugiat, quin In sit maso. gen. coniungitur pesSime cum hae Oee pronomen sem gen. N Denique scriptura n Σὶ propterea reicienda est, quod legitur in libris 3ISMemAnethi, et primam vocem th contendere punice 'r i. e. signum esse iam supra, ubi de M0-
26쪽
versi restituendi conamine dixi, uberius exposui interpretationem esse incertissimam. Iam novitate insignis est cubaueri interpretatio, qui ultimum huius ersus vocabulum sithnas existimatri pers.sg. impers. Hiilip verbi Ne a esse Attamen duobus mendis gravioribus laborat haec explicatio. Nam primum quidem omisit Neubauer litteram S inter elicho et illinaso, deinde vocalis O in exitu vocis illinas expressa non est Idem litteras B sequentem versum aperientes 2 i. e. mecum Significare dicens Hithpaelis vim et naturam mihi videtur Sustulisse. Censeo enim equidem mecum illud versus lautini in hac ipsa Ilithpaelis coniugatione quasi occultum iacere
litterasque a Neubauero praetermissas satis observasse mihi videor vocabulum, de quo agitur, interpretan N 2 ant 2 i. e. quam mecum sero. Nova sunt vocabula 'i' et Pan in od-welliana huius versus interpretatione, quae minime probari
potest propterea, quod R0dWellius inter CHIR otio non minus quam se litteras AELI explicare praetermisit. Accedit quod in ipso vocabulo an littera contra omnium
codicum auctoritatem pro T posita est. Quae p0stquam de antepenultimo hoc versu disputavi, primum vocabulum th censeo cum Lindemanno, Gesenio, Wurmio, Waldio, aliis recentioribus notam accusativi Nesse item sequens vocabulum emanethi cum Gesenio, consonantes si respicias, mihi videtur scribendum esse 'I Ση; VOeales non ego paullum mutari posse. Litteras HYmttgi-gius primus invenit esse pron0men demonstrativum an litteras CHIRS Gesonius optime dixit esse 'In tesseram. Atque quum propter codicum scripturam CHIRS non ut apud Hebraeos vocabulum illud vocali Seg0 bis posso videatur praeditum esse. Schroedero adsentiori scribenti P vole p. Iam sequentes litteras AELICHO tenebris quod expeditas videmus exi tribuendum est recto LICHOTn explicanti Moversius articulum adiunxit. Fortasse secundum codicum scripturam ELICHOr scribendum ost
', pro , et 'n ubi pro Σου. me interpretando diffieillimo
huius versus exitu optime meritus est cubauer Hithpael verbi Ne a ruens o litteris ITHNASO. Quo argumento qui utebatur ei non iam dissicile erat perspicere in ipsa Hilh- paelis serma mecum illud versus lautini occultum lacero
et pronomen relativum P coniungere eum Verbo.
Nonus versus latinus est: Is in hisco labitare m0nstratus regionibus.
i. e. an eigie mir, das hier ene egen sui, o erwolitie. Moversianam hane interpretationem nobiscum reputantes miramur, quod verbo ar' praepositiora ad designandam personam, cui quid indicatur, attribuitur. Deinde quum
in omnibus libris HSS. post B litteram N bis scriptam
videamus, non licet temere unam ex his litteris expungere. Item dubitandum est, num codicum scriptura NYID 0nveniat cum x a praeterea persona huius verbi cognosci non potest. Moversius enim quoniam vertit designatum est', c0gites oportet de III pers. g. Ni haec autem persona esset in lingua hebraica ara', non y 2 Quartam vocem J J idem affirmat ex riza, ortam esse. Hoc autem Ocabulum primum non exstat in litterarum monumentis, deinden0 legitur post HI altera vocali I. Eadem ratione libmum huius versus vocabulum uno Moversio inventum est et illud quido contra codicum auctoritatem; Iae autem recte iam a Bochario explicatum erat restat, ut litterae VerSum concludentes explicentur Vocabulum ' an iam a
27쪽
Petito repertum est item Moversius Boeliartum, Sappulinium, Verbruggium, Bellermannum, indemannum, Gesenium, Uexium secutus litteras II ante gubulim recte scripsit hebraice T N. Hiigigii interpretatio haec est: DN I 23: nardi und edeutet urde: hier, schaue is de Begir thres Ausenthalles. Hanc explicandi rationem considerantibus nobis primum displicet, qu0 de complurium li0minum habitatione hic agitur, in versu autem lautino de Agorastocle solo disputatur. Vocabulum non congruit cum librorum scriptura BYNNYID; est enim difficile credero litteram B respondere hebraicae . Deinde quis unquam audivit perfectum in lingua hebraica eadem rati0ne cum ' consecutiv coniungi, qua imperfectum Accedit quod
nescimus utrum apud Poen0s in usu uerit a consecutivum necne in inscriptionibus quidem adhuc explicatis certen0 invenitur a conSecutivum. Nec minus aliena a veritate sunt, quae Derenburgius
i. e. on M'a indique noui cela comme des proprietes qu'ilhabite is versu punico enucleasse sibi visus est. Primam
enim vocem Scribens deri r eam derivandam ait ut et pde cis peccavit et in grammaticam et in codicum scripturam ita, ut litterames, quae n0 legitur illic. dupliciter, litteram dupliciter exstantem semel scriberet Idem secundum vocabulum, quod in libris Q in legitur scripsitn'N Tertium vocabulum dixit esse , , sed verbum omnes' deest in textu latino. Censeo enim equidem nisi rei perspicuitate cogimur, mobis non esse interpretanda e punicis versibus, quae latinis non contiiteantur. Iam quae sequuntur,
litteras ab idem explicat esse ,N quod profecto quam verum sit difficile est intellegere Sequentium litterarum ICHIL aut VHILY4 LIIHILY , pri0res duas, ut quae
videlicet ad explicandum minus accommodatae videantur, praetermittit. sequentes duasi diuit esse 'n duas extremas L censet esse pron0minis pers0naias dativum V ita, ut
omissis litteris I haec omnia additis quae antecedunt vocibus si hebrate vertat , N 'm, quam structuram equidem animo comprehendere mequeo. Penultimum vocabulum recte hebraico non scribitur u 2' , quoniam littera n 0 in fine vocabuli 0nenda erat. Sed, credo, ni hoc secisset Deretiburgius, me ultimum quidem verbum thim n explicare potuisset. Iudasius consentit in interpretando hoc versu cum Bochari et Gesenio. - Schroederi
' an Prior vox est secundum Schroederi explicationem III pers. l. pers. Hi Verbi 'a dempta priore syllabam et acuta sequente pro n. alterum vocabulum ' accuSativus instrumentalis est Equidem Schroedero tales explicationes necessarias existimanti adsentiri nequeo. Idem quum ultimum liuius versus vocabulum rectissime nares explicans metrice constituit lasi bithim, nulla necessitate coactus aliter rem ipse expediam ita in metrum peceat, ut brevem Syllabam si tu las accentu acuat scribens laSi. Eadem ratione video cubauerum extremam huius Versus vocem interpretatum esse scribentem 'acina*i 4 , I i. e. illi me Behold, I ill onter his districi, to his lodging. Ac primum quidem littera , ante pron dem QN non legitur in IISS, sed H; item omissae sunt quae praecedunt litterae LIIC. Desideratur in Nou-baueri interpretatione monstratust illud versus latini. Cuius vocabuli loco verbum P N apud rabes dakhala usurpatum est, VOX, ut mihi videtur, non satis certa et odicum Scaeipturae repugnans. Neque enim ulla vocalis legitur interi et chil nanci. c. ecce mihi bene e codicum lectioneannyerutum videtur et pro ' mecum, quoniam mecum illud elavi versus inmithpaelis serma verbi Nae occultum iacet, propono, ut legatur ' i. e. ad eum, quae vocabula
28쪽
versus clavi latini nondum Xplicata erant punice. i. III. huius commentationis partem, quae propediem in lucem pr0dibit. Rodwellianae interpretationis, quae eadem sero est atque Bochartiana I: Σ', 2 QN paci. o. indicavit mihi testis eum habitare in his finibus, pars posterior n0ndiffert a ceterorum, quas tractavimus, interpretum Xplicationibus. In priore parte vocabulum 'a' non consentit cum grammaticae norma et litteram N adversus codicum auctoritato semel exhibet. Quod sequitur vocabuliim nes non invenitur in libri MSS. Vocabilia ' rectissime allii quoque videtur interpretatus esse Ili,cliartus. Quae quum ita sint, in nono ioc versu Gesentu et Neubauer recte perspeXerunt uia esso an, Boeliartus lit
Do decimo VerSu. Decimus versus St:
lat. IIos percontabor, qui hinc egrediuntur oras. pun See eod. B: odiat therayn nynnur lymmon choth lusim.
nuys d. Ven. - eho CD coth d. Ven. - lusi E. Moversius decimum hune versum si interpretatus est:
kommenden Primum vocabulum, Moversium Si Sequimur, compositum est ex In quod dicit pronomen demonstrativum eSSe, et Praepositione I apud Periculosum mihi quidem videtur in interpretandis Punicis vocabula adhibere, quae Originem suam magis interpretum angustiis debent quam
dicendi consuetudini. Sequentis singularis Σ'N l0c0 qui
no invenitur quidem in libris SS, pluralis exspectatur. Quarta vox ad propterea displicet, quod in omnibus libris littera N post alteram syllabam vocis ynnynnu bis legitur neque vocalis V potest hebraice ' esse. Porro si in codicibus sy legeretur, sequentis vocabuli explicatio bono se haberet; at vero quum sty B yst CD illic legatur, verame8se explicationem moversianam cogitari non potest. Item in interpretandis litteris ymmo non intellego, cur littera bis in codicibus scripta semel omissa sit Litteras autem 'th, si re vera nota accusativi sunt, ut Waldius mihi recte videtur monuisse, necesse erat vocabulo CH praecedere. Denique quum in omnibus libris lusim legatur, dubitare licet, num mutandum sit illud vocabulum. Ut breviter nunc iudasianam decim versus interpreta
sufficiens ad portam; ecce eum, interrogabo, num c0gnitum ei Sit nomen aerstringamus, primum vocabulum o dicit esse Nn venit. Ego autem semper didici III hanc pers. a esse Np, quod quidem si pronuntiaretur bo, equidem n0 haberem, quod contra talem pronuntiandi rationem beerem; si autem interpretes in explicandis his versibus
iterum iterumque ad nova verborum genera Odicumque Scripturam creberrimo commutandam confugiunt, e hac ipsa re optime cognoscitur, in quantis versentur interpretes angustiis. Idem quae sequuntur litteras di quamquam hebraice censet esse , sufficiens, tamen non dubitamus hanc explicationem et ridiculam vocare et a versu lautin alienam Litteras sequentes at theraym c dicit esse HV, Sed tota haec interpretandi ratio venit sufficiens ad portam non continetur versu latino ob eamque rem nego tale quicquam e punico versu eruere licere explicantibus. Iam sequuntur in cod. med. Ven litterae nynnu, quas Iudasius an ecce eum significare putat. Obstat huic explicationi littera N in initio huius vocabuli posita Reliquam
29쪽
interpretationis iudasianae partem num cognitum ei sit nomen, quae versu latino minime respondet, omittimus.
Huius explicationis priorem partem Pr0pter totam reicimus, quod in simplicissimo illo versu lautino tale nihil reperitur; altera autem pars a Moversii explicandi ratione non dis eri.
z v n si ab eodem vertitur Sermone vernaculo me trou-vant fur a terre de nos allius, e veli interroger celles tessommes qui sortir0nt dans la rue. Priorem huius interpretationis partem me trouvant fur a terre de n0s allius repugnantem et versu plautino et librorum S scripturae nobis licet praeterire. Nec vero rectius explicatur ad et codicibus scripturam mmonchoth praebentibus. Ultimum vocabulum 'I n, cuius penultima longa est, in metricam rem peccat et apud Hebraeos pluralis ara in usu fuit. Schroeder sic censet hunc versum aestituendum esse:
d0r heraushommen. Primae vocis interpretatio nova est; censet enim Schroede vocabulum x hebraice ara compositum esse e praep0siti0ne IPI 0 et e suffixo III pers.sg. Quae praep0sitio quum nondum in monumentis cognita sit, res dubia est, praesertim quum non inveniatur in versu punico pron personale aptum e percontandi verbo De ceteris vocibus supra iam disputavi.
are coming ut animo considerantibus iam primum vocabulum in suspicionem venit pr0pterea, qu0d bo in codicibus legitur, ille vero explicavit has litteras, quasi ab lege-
retur. Secundam vocem v an equidem in librorum scriptura dic dya c0gnoscere nequeo. Efficitur ex hoc, ut pron0- minis personalis dativus ', ut qui pondeat ex illo demonstrandi verbo, verisimilis n0 sit. Vocabulum an mihi tamdiu videtur certo explicatum D0 esse, quamdiu ignoramus, utrum Ianu au additis duabus litteris anteeuntibus, quas Neubauer cum thera coniunxit, ynnynnu i. e. 'ad Seribendum sit. Qu0d sequitur vocabulum P et': hi non consentit cum lectione min, similiter 'non non quadrat ad litteras Onchoth, praeterea Hiphil liuius orbi significat officere, ut quis descendat. Denique 2 indutum non est notione oras accedit qu0d utrumque adverbium et hinc et sera in versu punie quaerendum erat. Rod ellius quum decimum hunc versum punicum Sic
i. e. hic apud 0rtam inter iter tacientes sum, inter illos multi sunt, quos taedet orati0nis meam longius a tanta versus plautini simplicitate Hos percontabor, qui hine egrediuntur foras abscessit, quam cuius explicationem diutius examinare operae nobis pretium videretur. Posteaquam igitur cognovimus, in quantis VerSarentur interpretes difficultatibus, iam minus miramur, quod decimi huius versus punici nulla explicatio ita eum codicum Seripturis et sensu versus plautini consentit, ut omni dubio careat. Sequatur criticam hanc de docem illis versibus disputationem tabula vocabulorum interpretum opera adhue restitutorum: 1. t aloni valonuth si orath 2. hi 3. . . bo yth bynuthi byn ut 4 syllohom al0nim . . . . mySyrtii 5 ynno cho Antidamas hon
30쪽
9. . . nn id hi . . . . il gubuli lusibithim 10. i. e. hebraicis litteris:
10. i. e. latine: 1 deos et deas, qui urbem
3 hic filias meas filium fratris mei 4 quae vobis dei serVus .... 5 ecce hic Antidamas fuit 6 sunt dicentes secit omnia, quasi erant apta ad faciendum et quod ad filium eius attinet, est . . ecce hic Agorast0cles 8. quod ad fidem meam attinet, haec est tessera hospitalitatis, quam mecum sero, 9 ecce testis, quod . . . hae regiones . . . . ad habitandum.10
Habes iam in manibus, lector benevole, primam huius commentationis partem, ubi illa disputati absolvitur, qua investigavimus, quae interpretum opera adhuc in explicandis decem versibus recentioribus persecta essent; altera c0mmentatio, quae ipsa intres partes divisa est, pr0pediem in lucem prodibit 0ssuntque iam nunc qui optant, ut haec altera pars ibi mittatur, auctorem Mar- burgi habitantem certi0rem sacere. Pretium utriusque commentationis erit Ii m 1 sh m 1 D. 25 cis. H. XX. m. IX. a. 1882.
Ego et hardus Iulius ie0laus Hemicus Henuei patre Nic0la Hennen reorum in tribunali Trevirens patronin matre Elisa-boilia Iuliui usus mundi lueem conspexi Augustes 1 et M'Orum, in o ornata quondam imperat0rum Roman0rum frequentia eorundemque ἡ0numenti. etiamnunc melebri, dies XX IU mensis ut anni huius saeeuli quinquagesimi noni Litterarum elementi ad dedent puerulum post tuam Satis diu eruditu eSS VISuSum V decim an ios natus eo ipso tempore, ubi pater morte ablatus ingensque inter Gallos et Germanos bellum s0nflatum est, ad 'iudia ustitutus sum. quae inde ab illo temp0re per dum decim annorum spatium Semper retenta anim0 nun luami et Savita meae legi ducem clomentissimum. In gymnaSio te vensi id la di optem semestria litteris, quae humani0re dicuntur, o inlitus Romanorum, Graecorum, IIebraeorum potiSSimum linguas
Ioseph ENeu hebraicae peritissimi, magno opere adama Examine feliciter superat Gallorum linguae discendae caussa per Se menSein Beluamon finibus moratus indeque in Germaniam te erSu per uidi s hiborno anni 1879 80 Monasterii Guesi sal0rum in urbe indo ab aestate anni 1880 per luattuor semestria usque ad Ier
deniim a vere huius anni arburgi Romanorum, Graecorurn He braeorum, Phoenicum P0tissimum linguis operam navavi D0cue
Frontion o Sehlini Coloniensibus propter benevolentiam, qua 'lime studia lue mea usi sunt, gratias ago tuam maxima aeque atquelli laetari et 1661 6ldo Sehmidi, uihilologis Marburg SIbuS, comiti de Baudissin arburgensi. Ioanni Gildomeister Bonnensi qui scribentem me et polientem hanc commentationem benigni eonsiliis adiuvorunt Comes de audissili, quod milii r mum meum in littoris tentamen tali virorum doctorui studio mi- guum iudiealiti praeeipuo hon0ri St. Scheda corrigendaSSumma cura et benev0lentia Suscepit.