장음표시 사용
11쪽
anio domi erat ii odammodo, ut videtur, oblitias Cleonem in Babyloniis quoqii .,graviter proscissu in p. 302 acriterque castigatum et VeXatum esse p. i5 assistina vit Geininum igitur, Vir optime, a Te ni in qu uniam ne Hercules qui item so lus tantur in alia in sustinirit, auxilium petendum eS - geminum jam labemus Fritzsclii uin et altero, si qui dein id fieri poterit, pro Strato an litam e laydrae cujus dam capite alterum ex itabimus adversari uin Sed ge experiamur, numquid nos quoque Iasonis imitatione possimus proscere, iii, quum Pericul0SiSSi in contra ea in quae ex raconis dentibus subnata erat armaturum segetem subeunda esset lini catio, altero contra alterum incitato victoriam nullo plane Pgotio reportavit. Illo enim Frii Eschio, qui Habylonio ruin ragmenta diligentiSSi me perscrutatus, quid poeta illa comoedia ei licere voluerit, ingeniose persequitur, contra alterii in cum C. F. Hermania ardentius quam cautius decertantem et quas ipse egregie illustravitrerii in veritatem, ut Cum proposito congruere videantur, inflectentem paullulum et ut ita dica in adulterantem optimo a littore in iac re iiii posse in illi videor. Conco da inus igitii Babyloniis quoque provocatum quodammodo SSe in certamen Cleonem sed ita provocatum, ut et ii in mi illis aliis ne alie mi illo acerbi iis illis irri iteretur et levite tantum prae qui iii in petii lanii et ita Si in tral Si tu perstritigereti ir; conoe da mi is ea quo lite ab illa ira in Cleonis velle menter ii inulatam, illi ippe qui iis iii ad
illud te inpiis inlitam audaciam nonduin per Pi ASit S AS i, illitto in mei Innjorem mox perpessurus acerrimam aut in dii velle metitiam et tollim acerbitatis viriis semel
tantummodo poetam in illum, ii in iiiversae rei pii blicae liOStem labebat, evomuisse. Namque linc in re rursus Aristophanis ipsi a teStimonio niti inur semel tantum se justo proelio cum Cleone congreSSum, uti ludi r POSte eam pugi iam redintegratam esse in ii bibus 519. J0 diserte prostentis. Itaque i ita in dubitati noli possit, ii in in V Spartim parabaSi ea in Dinoediam Poeta Significet, qua praecipite et silmina animi coiit latio ite in Cleone in inpetu in secerit neque ad Actiarnenses profecto neque ad Baltylonios, Sed ad Equite ea quae lipra irati SScripsimiis verba erunt reserenda tuae iluin ita Sint aute qui te nullam a poeta ipso doctam esse sub illam apparet. Redeam iis nullis per ad v. l02l. 022: ii ibit Poeta, Postquam pri inas sa
ποι j tradiderit, o in jam pSii in palam docendae sabulae periculum se fecisse dicit
non alienarum, Sed Silarum MuSarum Orn tum P Prantem. An muti in κινδυνευειν, periculum subire haud raro is dicatur, qui carmine aliquo docto in certamen descendit
κινδυι ευειν καθ' αvro aptissime ad eum reseretur, qui iunciam aliena, sed sua opera sabulam doceat et ipse olior exercendi inuitus Suscipiat. uolt si se te statuimus hi quoque versus ad C liti te pertinebunt, noti ad Babylonios nam illain, ion latio sabulam prima in Arifilo plinii S ipso ita opstia, nullo alieno auxilio usus docuit. Et citin hac iiterpr insione pii me Coii veniunt ea quae Statim poeta subjicit non alienae, sed Stiae lusae vocem se emperaSSe luamqua in in his quidem verbis explanatidis cum plurimi interpretum consentire non OSSuni Vulgo enim in xplicant
12쪽
tanqtiam Aristoplianes se non, ut Philonidem Callistratum alios, aliena carmina docuisse, sed suis fabulis spectatorum voluptati consuluisse glorietur. At me poetam de sua sabulas docendi ratione ea quae neceSsaria essent am Superioribus versibus dixisse moneam, quae tandei haec esset non olunt arrogantia, sed etiam delissimoruin alnicorum satis intempestiva vexatio Asserisset enim acerbissima igno-m iiii illos, quoru in in D endi comoedii nuXili et antea et postea interdum, quorum in agendis tabuli opera sere Sena per utebatur. Itaque ego qui deni ergkii brationem se litor Constat enim crimini inultos Aristophani dedisse, quod non suo Marte ut cliint coinoedia Suas, Sed aliorum ope adjutus conficeret. Veluti altera Equitum parabasis non tota ab pSO, Sed magnam partem ab Eupolide, quocum tune ei nullae intercedebant inimicitiae, Scripta esse dicitur uuae quidem res non vago quod alia rumore sic ta Si neque fama tantum et auditione accepta, sed hi ab Eupolide ipso postea δ et a Cratino' coni memoratur. Non igitur amicos inte in- pestive perstringit AriStophanes, Sed Se contra gravissimam obtrectatorum criminatio item defendit, dicens e periculum fabulae docendae subiisse et honorem gloria inque apud cives quaeSivi SSe non aliorum poetarum thesauros expilantem, sed de suis lautissimis epulis ammeos ut ita dicam pulcherrimorum carminum haustus propinantem Eam enim sabulam, qua imprimis non solum poeticae virtutis laudem,sod etiam sortitudinis et liberae cujusdam Contumaciae palmam accepisset, non ab Eupolide, sed a se et X cogitatam Sse et consectam. Haec si vera Sunt, hic quoque quites significare voluit. Neque vero ritetschii ratio ad Babylonios haec verba reserentis ad ea quae
ipse aliis locis statuit ullo modo videtur accommodari POSSe. Nam eam quam Supra commemoravimus locutionem κινδυνευειν καθ' ἐαυτον hic quidem sic sere ut nos in
terpretatur, nisi quod primam Babyloniorum sabulam ab ipso Aristophane doctam esse arbitratur contra iniquitibus v. I 3), ubi multos Atheniensium mirabundos
poeta ex se quaesivisse dieit, Οὐχὶ πάλαι χορον hoίη καθ' ἐαυτόν, ita rem expli cari jubet, ut tum Aristυphanem non solum horum Pro Se ipsum a Prasetore petivisse, sed etiam primas in quitibu parte ipSum egisse existimem iis T). Haec notio autem si iniquitibus verbis καθ' αντον tribuenda est nam oeo αἰ ειν quidem nihil aliud est quam chorum petere, quod poetae ossicium esse nemo est qui nesciat eadem in erit in Vesparum verSibus. Itaque Si in quitibus intelligi ne cesse est eum qui pro Se a praetore Chorum Petat, ut ipSe prima sabulae partes agat, et si praeterea Vesparunt versu I02l. 0 22 ad Babylonios spectant non o lum in Equitibus, sed etiam in Babyloniis AriStophane protagonistae munus susce-
13쪽
pisse credendus est. Quam rem ne ritZSchio quidem probari existimaverim. Maneat ergo sandem locutionem idem Semper Valere neque alibi aliter esse ac ei plendam maneat non Babylonios Vesparum versibus l02I. 022, sed Equites signiscari: nam hanc fabulam, non illam ab Aristophane ipso primam doctam esse satis jam
Consulto in ea quam supra transscripsimus parte parabasis Vesparum quaedam misi naus, quibus imprimis nostra de interpretatione hujus loci sententia con-srmari videatur. a jam subjiciemus, et ita quidem, ut cum Vesparum parabasi Pacis parabasim conjungamus, quippe quae tantam magna X Parte prae se erant similitudinem, ut poeta integros versus aut iisdem verbis aut paulluhim immutatis repetere non dubitaverit. Nam in Pace vv. 73 sqq. propterea potissimum se summa laude atque admiratione dignum sibi videri praefatus, quod artem comicam, ante se limitem et in plebejo quodam et minime urbano sacetiarum genere versantem verborum sublimitate ad dignitatem provexerit, sententiarum gravitate et magniscentia reipublicae quodammodo adjutricem et ministram secerit, eadem ratione qua in Vespis usus erat iisdemque fere verbis sortitudinem Suam civibus commendat, qua fretus initio statim potentissimos et periculoSiSSimo homines, et unum quidem omnium acerrime Cleonem aggressus sit:
760 ἰντεῖχον ει καὶ των ἄλλων νήσων.
In his pauca quaedam insunt quae in Vespis non eguntur, plurima iisdem
verbis ex illa comoedia repetuntur. Onania autem, etiamsi ex perenni lepidissimae sestivitatis sonte etiam nova quaedana poeta hausit et recenitore ut par erat sales novae sabulae adspergendos putavit, ita Sunt comparata, ut vel invito et minus attente audienti quitum mentoriam adserant. Nam versum quidem 53 διαδας βυρσων κτλ. quisquis perlegerit, etiam nolens recordabitur illi iis sabulae, ubi Cleon Paphlagonis coriarii et munus et nomen sustinet, ubi istum coeni βορβοροταραξις q. 309 et reipublicae turbatorem Eq. 66 equitum chorus veli emenii inae XSe ratur. Cerberum vero serratis dentibus minitantem habemus ii quitum v I 0IT, Cynnam meretricem . 765; neque torrens perniciem parturiens ad alium quemquam reserri poterat, quam quem in quitibus v. 37 latratorem Cyclo hori instar clamantem appellaverat. Haec innia ex illa coinoedia tam manifesto depromta sunt, ii vix ullum fuisse in theatro spectatorem affirmaverim, quin ejus antino tam lucida sorti
14쪽
si moriana illorium e lilitum obverSata Sit imago ut 0 denuo cernere oculis ac praesentes in orcliestra conspi Cere videretur. - At, inquit FritZsclitus, Babylonios
respicere poetam apparet e v. 760 sepro in Sulanis en in minime in qui lilius, sed fortissime in Babyloniis propugnaverat AriStophanes. Omitto quod contra hanc opinionem verissime dici potest, vix quidquam nos de Babyloniis certi et xplorati scire posse et quaecunque de iis proserantur, conjectura verisimillima illa quidem interdum, at tamen conjectura niti id quod FritZschius ipse confirmat iis qua de Babyloniis dis pittavit, p. ). Sed primum jam non unam aliquam comoediam esse intelligetidam, Sed plurimis e Sociorum quoque patrocinium Suscepisse poeta clare
atque evidenter profitetur dicens: περ μων πολεμίζων αντεῖχον εἰ καὶ ων λλων is σων:doinde vero quod vir doctissimus in quitibus Socios ab ristophane defendi negat mecum mirabitur quisqui Equitum v I 70-l76 3J2. 26 347 438. 34 sq. 932 sqq. 034. 070 sqq. 3l9. 40 vel Scitanter perlegerit: quorum versuum nonnulli tam diserte de sociorum injurii queruntur, ut eos ipsos poeta in Pace respexi SSe Videntur. Jain vero priusquam ultra progrediamur, accuratius Xaminanda est quaedam veterii in grammaticorum narratio, quae ad hanc controversiam recte dijudicandam
aliquantum liabet momenti. Certatim enim ut ita dicam veteres Aristoplianis inter- protes in quitibus poetam pSum tradunt prima egisse. Quin etiam mirum in
modum lianc narrationem XOrianni neminem perariorum personam ad Cleonis sinii litudinem effingere ausum propterea, quilin etia in histrione in tanti tamque gratiosi apud populum viri odium et invidiam iii currere noluissent, Aristophanem in scenam prodiisse et initi quidem timide et Cunctanter rem egiSse, mox alitem in-oenti totius populi plausu excitatum mirifica arte Suique fiducia ad tantam innium animos admirationem abripuisse, ut hac re vel maxillae Equites illam qua tunc o- rebant gloria in et celebritatem sint con Secuti quae narratio ita est comparata, ut, si vera videbitur, eorum quae modo demon Stravi nati Veritatem tillo modo convellere possit aut labes actare contra si ficta est istorum Graeci ilorum levitate, magnopere nostram sententiam stabilia et confirmet itaque aequo animo et summa judicii integritate, quae ei fides habenda Sit, X pendere et possumus et debenuis. Et primuin quidem fieri facillime potitisse concedimus, ut Aristoplianos in e regia sua comoedia priina partes ipSe agere con Stitueret: Si quidem permulti iique clarissimi poetae pri inas praesertim sabulas docentes ipSi iii cena in prodieriint et histri otium ossicio functi lint '). Sed non ininus certurn est permultas tales sabellas, italem lane inbernia S, a Veteribus, ne lii Solum grammaticis aina et rumore in alii libentis si iii et arreptas esse et propagatas Exempli caussa commemor illa inde api,inis inori biis narrationem et eas, quae Sunt de clarissimorum poetarii in mortibus; commemoro, ut jam propius ad PropoSitum OStrum accedain, Pana quam
Filiχselie uaest. . 'rist. 1. 3l4, qui celeberrimum gallionis exemplum asser ex lat.
15쪽
Aolianus' servavit de Aristophane in Socratem ab liiij iis accusatoribus subornato
fabellam, conjunctam illam eum altera Simillima, qua adsuisse Socratem in specta itulo, quum Nubes gerentur, et ut Stenderet, quis inter ipSum et personatum istum in pulpito alucinantem Similitudo intercederet, Stantem per totum illud leni pus spectasse dicebant. Etenim de talibus rectissime illo Italorum proverbio ui uti tur: si non est verum, a belle inventum se uapropter, PriuSquam ii nil persuaden dum vel ad demonstrandum uti ΡοSSiS, Seml e quaerendum St, num quam veri speciem habere videantur. Et in noStra quidem CBuSSa Consecta esset res, si Frii Esellius id quod de aetat p. IJ Sqq. demonStrare conatus est, totam Equitum parti basin ita demum recte intelligi, Si non dociam iani uni sabulam, sed etiam aetani a poeta erSpiceremia S, Omnibu perSuaSiSSet. Sed profecto nec Hermania nec Bergkio persuasit neque pinor multis iii S qua de re iis ra dicemus Bergilius autem, quo inodo narratiuncula illa oria et a grammatici propagata videretur, tam egregie exposuit p. 40 sqq.), ut breviter nobi de ea se dicere liceat. 0uum enim Aristo lilianes in quitibu v. 230 qil ne nainem iterariorum Cli Onis personam ad
naturae veritatem expriinere volui SSe et propterea histrionem aut sine persona aut id quod veri similius est perSona milius BCCurate laborata Ornati in proditu rum esse dixisset, stati in homine - et neScio anciam apud e litates Aristoplianissam illa pererebrueriti poeta in quem an sortem OSSE SC irent et ad in ne peri culum paratum, ipsum Prodiisse ipSumque Cleostis arte Sti Scopisse in Xeruiit. 0uod etiamsi fieri politisse nna diximiis, tamen vi Probabile propterea exiStimam iis, quod ejus rei risio plianes ipso nusquam mentionem fecit. Erat autem proseot summa se sortitudinis et Coi istantiae, erat proseCt sacinus ti qui gloriaretur, ipsum in scenam prodire ipsumque e totam sabulam ora in illo populo, cisti iste avore si se tus rei publicae gubernacula tractabat, tanto vir acerrime illudere. lamen posse riores Aristoplianis Oinoedia qua in CC ii ratis Si me perluStrati te ne vestigium quidem illius lini ratiotiis reperimit S. Nain in ubium quidem parabas illiti uuii indistit, se Cleoni eo te inpore, Alii potentia et auctoritate Plurimum aleret, plagani inflixisse gravis si inam devici et ProStrato peperciSSP. Nequi ver in Vespari, in Pacisve parabasi, tibi dedita opera vitae ita ut ita di an Cui Sit m armiliti in illusortunam copiosius enarrat, leviSSimum rius rei X Sta iii dictu in litae iii dom in tanta re taciturnitas diset issimi testi ino iiii itisin habenda os t. Νa in sabula in gre gia in componere et ducere mugilne St iii arie poetica Praestantia et oi us sumina laude digitum Sed etiam actori in unu in se recipere, ibi ceteri resorinii lassent, et potentissimum reipublicae civem palam ac Praesentem Sugillare, id vero ii in soluuiartis, Aed etiam Summae Si virtuti et ingenua Cluusdam naagnani initatis. Hostvero facinus nunquam n Outa, ne tum quidem quum Sua erga patriam inertia
audaciam in aggrediendo, perseverantiam in debellando adversario euin populi iu-
16쪽
constantia et levitate liberrime compararet, quum omnia quae in cives contulisset beneficia consulto numeraret, id vero ne tum quidem memoria dignum ab eo habitum esse poeta, qui Cleonis tu Se injuria tum accurate ubique commemoravit, qui unquam credideriti His expositis et aliqua parte laboris exant lata quum ipso disputationis nostrae ordine et decursu denuo ad Vesparum parabasin quodammodo revolvi videamur, intermissione quadam peris et relaxatione aninai oblata ita, Vir optime, si Tibi placet, utamur, ut disjecta qua Si membra argumentationis colligamus atque totam jam Vesparum parabasin, quoniam in ea fundamentum positum est quaestionis nostrae, et ex mea et e Frit ZSchii Sententia XPlanatam uno quasi conspectit contueamur. Sic enim, quid inter illam et noStram rationem intersit, facillime pinor apparebit. Et ritetschi una quidem si sequaris vel eum saltem Frii Zschium, qui seu aestiones Aristophaneas scripsit, hae sere est poetae ad Athenienses oratio. Magnam injuriam qua me assecistis libere vobis X probraturus sum. PoStquam enim primam meam sabulam amico docendam permisi jam ipse naeo nomine conio edine docendae periculum facturus Babylonios induxi. Qua re eliciter est nequaquam de Odestia ad superbiam deflexi neque propter gloriam meam, quae fuit maXima, turpium facinorum me a vobis veniam impetraturun PSSe Speravi. Neque vero quum
primum animum ad fabulas docendas appuli, ignotis bona uncionibus insidiandum esse putavi, sed statim in Babyloniis Lucratem et Lysiclem scilicet hi, quos acerrime
in ea Comoedia veXaverat, quamquam mortuorum memoria vix pauculos tino mansisse videtur, egregii in republica Periclis Sta cessores, humanae magnitudinis modum immane quantum excedebant turpissima ignominia notavi et praeterea Cleonem, monstrum horrendum, informe, ingens, tanquam praeteriens leviter perstrinxi et, ut tali in re cautum et Onsideratum hominem decebat, magna cum circumspectione adortus sum. Tulissent nimirum talia dicentem Athenienses eum poetam, quem praeter cetero generOSum et magnanimum Sciebant, neque mirati essent nullam
plane qui tum mentionem facta ita, qua fabula nulla magis gloriam ejus auxerat. Imnio si vera doceret FritEschius, Sic potius ara basis illa instituenda erat uuivos pulcherrimis et lepidissimis carminibus Saepissime oblectavit, et injuriam Summam intulistis. Iam diu enim voluptati vestrae consulo. Et primam quidem comoediam alii docendam tradidi, deinde ipse aliquot vobis obtuli, quibus magnam gloriam adeptus tamen modestiae et verecundiae finibus me prudenter continua. Deinde vero ipse etiam primas partes agere in comoediis meis coepi quod quidem primum actum est in ea, qua Summo cum periculo contra potentissimum illum et gratia civium orentissimum Cleonem pugnavi. Tamen pro tantis meis beneficiis debitam mihi gratiam referre noluistis, sed egregiam praeter ceteras Nubium sabulam stulte repudiavistis duae quam diversa sint ab iis quae apud Aristophanem leguntur, qui est quin perspiciat ΤΝam si ipsum poetam audiverimus, nihil aliud eum spectare inveniemus,
17쪽
quam ut post primam cladem ubibus ejectis acceptam Spectatores suo mina et in rempublicam et in artem poeticam meritorum admoneat et ad aequum judicium de novissima Sua Vesparum sabula faciendum adhortetur. uapropter Omnes quas antea composuit comoedias enumerat et omnibu PlauSum et acclamationes spectatorum obtigisse gloriatur. Iam dudum, inquit, plurimis et elegantissimis sabulis vos delectavi quarum primas, pulones, Babylonios, Acbarnen Ses, pauci commemorabo, quippe quas aliis docendas tradiderim. Deinde vero quam priniam ipse in scenam induxi qui tum tabulam, ea tantam mihi apud vos gloriam et gratiam conu aravit ut nemo unquam antea tant inpli honoribus uerit ornatus. Sed eandem sabulani etiam alio nomine laudandam Sse vos quoque intellexiStis. Nam quum ii qui ante me in eodem genere elaboraverunt artem comicam ingenii mediocritate quasi humides xam tenuissent, ego primus ad altiora tendere ausu et reipublicae adiministrandae rationem a comoedia minime abhorrere ratus prima Statim quam ipse docui
Equitum sabula in Cleonem impetum seci elicissimum et ex eo tempore pro salute et dignitate patriae propugnare nunquam deSii. Atque haud multo post Equites
non minorem laudem aeruit Olcadum commisSione λ), qua fabula sycophantarum et calumniatorum fraudes et allacias et vesanam illam quae in dies alius serpit litium libidinem optimis quibusque civibus ain pridem invisa ni palam ex no ita vi et in summam invidiam adduxi. Ad postremum etiam inanes Sto nugatores novaeque cujusdam et desipientis Sapientiae doctores, qui mirum in modum iuuieritioribus vestrum placent, ingeni0Sissima et diligentissime elaborata Nubium sabula ita perstrinxi, ut, nisi repudiata esset a Spectatoribus, totam illam patriae pestem uno impetu ex urbe propulsuru suerim. Quae quum propter nimiam sortasse subtilitatem a vobis non intellecta, a judicibus revecta Sit, oro os atque obtestor, ut nunc saltem aequiorem et Sapientiorem de VeSpis Sententiam seratis. - Ita demum et aptissime cohaerere et optime congruere inter se omnia videntur.
Si in Vesparum parabasi, Vir optime justo diutius ibi immorari videbar,
quoniam necessitate quadam coactus id feci, sacile me ecum in gratiam rediturum esse spero nam ubium Parabas in BuciSSimi commemoravisse satis erit; quae quomodo sit interpretanda, sere omnes consentiunt. Nam de priorum ubi iam adversa conquerens Ortuna magnopere Se de Spe sua et exspectatione depulsum esse
dicit. x quo tempore enim a Sapientibus elegantibusque viris pulones, prima sua sabula, quam ipse admodum adolescens docere non potuerit et propterea amico tradiderit, benigne Sit audita et a spectatoribus ingenti plausu et approbatione excepta, nunquam se de Atheniensium sollertia et in judicando subtilitate dubitavisse: tamen nuper optimam Suam sabulam, ube priores dicit praeter exspectationem cecidisse. - tua in re unus negotium Xhibet Fritzschius 3x hinc apparere
Sequor in hac re ergLium, qui de posteriore Vesparum parabasis parte egregie mea quidem sententia meritus est CL ejus Fragm. Aristopli. p. 226 sqq. - duaest Aristopli. p. 3l6.
18쪽
dicens . unam tantummodo sabulam, tempore primam, Daetalenses alius poetae nomine Plii lonidis ei licet, inscriptam esse. Hoc quomodo defendi possit, ipse vid rit. Nam si quis Schillerum nostrum, e quo Latrone Scripserit, semper populo stratum fuisse et acceptum dicat, nem opinor eum hanc unam ab illo conscii piam esse tragoediam putare censebit. Sed profecto tempus S aecedere ad Equitum parabasin, qua tanquam arce et propitonaeulo ad Suam opinionem defendendam Frit Zschius utitur: quam si cum
nostra sententia inanibu numeri Ptime congruere StendemuS magnam operis
partim consecisse videbimur. Quod multi eStriam, inquit, Saepe mirabiliatur, cur non jam diu cliorum pro me ipse ηι θ' uvior a praetore petivissem. id ego pro- se ei usu stultitia commotu seci, Sed duabu de cauSSis noram enim non minus rei ipsius difficultateni quam veStram in aeStimandis poetis mobilitate in et inconstantiam. Etenim bene ciebam IIagnetem, qui plurimus aemulos vicerat et lepidissi itin argumentorii in varietate Spectatore delectaverat, tamen a vobis senem proditum et ejectum: deinde Cratinum, Poetam magnificentissimum, cujus carmina in conviviis et comissati0nibu canebantur, ῬοStea a vobiS contemptum et sine ulla misericordia post tot tantaSque Victoriam de Sum in honoris gloriaeque fastigio deturbatum: Cratetem denique. hominem NeStrae Superbiae latientissimum et ipsa fortasse ingenii mediocritate Vobis acceptiSSimum, anteii Saepissime a vobis et crudeliter vexatum esse et fastidiose repudiatu in Et haec qui deni altera sui caussa, cur iam diu mihi uti clandum SSe ei Serem alteram in eo positam esse existimate. uod arte in omica in dissicilliinam esse intelligebam. Itaque primuin remigis, deinde proretae munus Sus 'ipiendum et Veii torum Iatus ordiScendos. i. e. et meam sa- cultatem et vestra ni benevolentiam tent Biadum SN arbitrabar, priusquam ipse ado ubernacula accederem. Et propter hanc modeSi iam et prudentiam, quod temere et larro anter in hunc Trequentem VeStru in DI SUSSum irruere noluerim, plausu in vestrum atque acclamatione iii laeti SSimam me jure XSpectare mihi videor. Haec
ut de histrione dici posse rit ZSchio libenter concedimus, ita necessario sic intellistenda esse negamus: immo rectiti profecto et Simplicius de poeta accipientur, iii primam sabulam ipse docuerit.' Et primum quidem χοοὐν hεῖ, καθ' αὐτον perlinacite Fritκschius ita explicari jubet, ut poeta in chor ab archonte petito ipsum pri mas partes fabulae agere VoluiSS Cogitemus cujus iii dein consilii in ipsis verbis
nullum e si iidem reperio vestigium 'luum Enim φρυν Πεῖ Sit horum petere, ovo, citi 17 299 Iuuio, recte jum interpretabimur, qui chorum ideo petat a prasetore, ut ipse sabulam suam doceat.' Idem SP quod in Vespis ponitur Dλνευειν καθ' stitit op I02lὶ quem locu in Fritas chius quum ni Babylonio res rendum essu censeat, nepotest quid ein eodem modo interpretari. 'med de hac re jam permittit i in disye ruerunt, it nulla praeterea mpta Sit ad mollitione. Delii de Vero sacere ii in potui, uuin is noli opere mirarer Frit ZSchium, virum ioci iSSimuin et de ristophane optime meritu in partium quod alia Studio tantopere ObCaecatum suiSSe ut a Protagonista,
19쪽
rion a poeta chorum in scenam induci contenderet' in Ut enim illi id taceam quod ne
uitii persuadebit cliorum in scenam indue - nam in or Cliestra ille minere suo perfungitur , a pro lagoni Sta Cliorum introduci qui unquam sando audivit Nam que ι, αλ ειν τον χορον proprie Pum tantum dicebant Graeci, qui chorum docuisset et Fua opera Xercuisset. 0uae e Si ullo do uinent eget, Satis confirmatur ab ipso Aristophatie, Actiarn. v. 0 d δ' praeco λεῖπ ur ω Θεογνι, Tot rooύνα undem
enim illum Theognidem irridet, cujus inter malo tragico in hesmi phoriagusis v. 70 mentionem secit: ὀ δ' ci Θέογνις /υχρος, ψυχρῶς ποιεῖ. Quod si quis do Theogni de non solum poeta, sed etiam primarunt actore Velit interpretari, a conserat quae in eandem sententiam dicta Saepissint apud Platonem inveniuntur ). Et si ocetera quoque in quitum paraba Si, quae Frit ZSchius '' in histrionem tantuni modo convenire dicit, rectius ad poetam hoc loco reseruntur. Veluti verbum ἐκβώλλιο, v. o do proprie quidem idem valet quod apud Romano hiStrionem explodere, sed
saepissime, ut Romanorum ejicere, ad poetAS, Orati reS, mi illos alios pertineti β); ne que ningis quisquam Verbum εις ζdυν V. 54J . etiamsi optime iistrionem in oenam irruentem signi licet, apte et Commode etiam de quovi homine tentore et inconside rate ad aliquam rem iis Pipiendam quasi una sit rore quodam prorum petitu diei posse negaverit. Sed sussciant haec non enim orere decet virum doctissimum quin illil horum noli ipse optime sine ulla nostra admonitione percipiat sed animi quodam ardore et nipetu abreptus planam et perSpicuam uetae rationem paullulum ad suam opinionem Studeat detorquere. Itaque si perlii stratis iis quae poeta de sal ularum Suarum ratione nae moriae prodidit nam Acharnensium quidem paraba Sin consulto ad tempus omittimus ipsum ii sua caussa gravisSimum prosecto et octi I letiSSimum testem audimus con stat elim omnes quas ante qui te edidit Comoedia non ipsum docilisse, sod mi eis docetidas tradidisse constat aut certe veri Simillim una est eum Equites induxisse quide in ipsi ina, sed primas parte in ea ab illa non egi S Se Pli ira vero ex iis quae de se et carinitium uor lim fortuna dicit erili non OSSunt neque enim eos nominat quibus eo moedias sua donaverit, neque indicat, uni an pluribus eas et quam cui que commiserit. uocirca in hac disputationis nostrae parte ad aliorum dem confugiendum est , et eorum itidem, qui de sabuli poetae ani temporis intervallo ab
ipsi disjuncti considentius iterumque i quam prudentius iisputaverunt stili si ia
εlέαγαγομένους rλ. Qui ero histriones in scenan deni etiam chortiu in rchesi ni induc bat. Neque minus ea quae Socrates dicit in Apologia b Iue: arci vir τιεῖσθε του et ἐλεεινα rci Dria doc ματ ε tiro, τος, a poetarum similitudine petita sulit inde etiam Schol. Arist. Pae. oz: into γαν εἰς&γει Aristophanes To ooςωπον. - De aetatens. p. 6 sqq. ua est Aristoph. l. c. - CL Demosth2l, T. Arist. Nub. 477 et ea quae nos ad quit. l. c. adnotaVimus.
20쪽
quae ex alioru in libris in suos tranStuleruiit immutata servavissent, omnia aut plurima certe de quibus hodie vehementer dubitatur Satis comperta haberemus. Νonique certissimum videtur ristotelis ιδασκαλ sic enim librum inscripserat , quae Saepissime a grammaticis commemorantur, totas accuratissima et religiosissima dotranslatas esse ex dii plici vetustiSSimorum monumentorum genere ex monumentis illis publicis, quibus poetarum victoriae consignabantur, et e monumentis ut ita dicani privatis, quae choragi Si non omne at certe plurimi ad conservandam suae gloriae memoriam e cupidius posteri relinquere Studebant, quod ipsorum nomina in
publicis tabulis non adscribsebantur. Nam in publicis illis monumentis, quorum habemus exemplum in inscriptione Fourmontiana si sevidemus et archontem et ses tuni quamquam liujus nomen in illa ipsa in Scriptione periit - deinde poetas qui quoque est certassent et sabularum nomina, et qui cuique a judicibus locus datus esset T), postremo actores primarum, ut in erentii fabulis, designatos' in, choragorum nomina ni issa esSe. Iam quum in Argumento Agamemnonis es liyleae choragii quoque nominetur, omnia Vero, quae in Argumentis et solioliis de abii larum victoriis et aliis id genus rebus dicuntur, si noli ex ipsius lillosophi perepetita, attameit ex illo tanquam ex sonte per rivulos quosdam suxisse videantur, Aristoteles ita rem videtur instituisse, ut quidquid de tragoediarum comoediarumque commissionibus et ex publieis inscriptionibus et ex choragorum titulis indagari posset, uno tiasi corpore Conjungeret. vaniquam enim ea quae in choragorum tripodibus in vetii bantii etiam a posteriorum temporum grammaticis addi poterant, tamen nullam video caussain, cur iisdein uti noluisse Aristotelein sexistimemus: cui quum in hoc per hoc prolitisitum esset, ut ludoruin Scenicoruin memoriam integram et incorruptam ad OStero propagaret, media inter dia os ut ita dicani scopulos via i nenda erat, ne ii id praetermitteret, quod certis monumentis satis confirmatum id
retur, et ne ii id conjecturis quamvis veri similibus tribueret. Id quod quum ex aliis permultisque indiciis, tum ex eo facile intelligitur. ito alterius ubium editionis, quam nos hodie manibus tractamus, quum nunquam eu esset in scenam inducta, ne mentionem quidem in Didascaliis ecerat/' . uod vero omnia ita de ludorum Scenicorum ratione et poetarum victoriis in Argunientis et scholiis leguntur ex ejus libro tanquam ex sonte ali tuo, turbat illo quidem Saepi Ssime aliorum incuria, derivata esse diximus, id eo potissimum tirobatur, quod qui postea in eodena scriptionis genere elaboraverunt omnes non novas quasdam didascalias qui biis post illia in ininime pus esset compositisse, sed librum Aristoteli uin illustravisse, quaeque in eo obscura aut dubia essent, accuratius es nivisse videntur. Et inter hos quidem numerandi uti Carystitis Pergamenus et Dicaearchiis deinde peris Aristo tolli vituperator Callini achus. defensor ratosthenes . Sed ne ex horuin quidem libris ea
ra C. I. I, 35 sq. - In inscriptione Fotirnioratilina ille tantiim nonii natiir, iii inter ipsos victores primus fuerat. - Verba sunt Boeckhii, C. I. I. p. 351. - CL Schol. Nub. 49. 552.