De Plinii epistulis emendandis disputatio altera

발행: 1866년

분량: 27페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

3쪽

MEDICINA PROFESSOR PUBLICUS ORDINARIUS

5쪽

Lostqualia displitatio de Plinii epistulis quam superiore anti inehoavimus a lsextam epistulatu libri quinti perdueta est, restat ut de altera parte quae inde a septima liliri quinti epistula usque ad finem non libri pertinet digamus. nam libri singularis epistularum Plinii et Traiani ilui vulgo decimus numerari solet diversa a reliquis conditio est, propterea quod eius libri nulli 0diees manu seripti extant, sed in editis exemplaribus omnis fides scripturae posita est quare ad illum lianc quaesti0nem perii nere noluimu8. Sed priusquam ad ea quae in hae parte quam dixi reti aetanda mihi proposui accedam, de auctoritate librorum qui ad Seripturam e instituendam parati

sunt dicendum est ideire enim a priore epistularum parte hane de lua dicturus Suni olim separavi, quod, cum hae in Florentino , Mare codie Seripta ton sit, reli sui i-rum etiani librorum rationes mutantur. Primunt igitur oeum ut in priore parte ita in hac iure obtinet Medi eus eodex. de quo quae in superiore eommentatione dicta sunt de hae quoque parte valere Volo. reliqui codices quinto destimo aestulo scripti, qui octavo libro omiss0 octo epistularum libros continent, pioniam ex interpolato odie Florentino eorrigi non ituerunt, ita inter se consentiunt, ut commme reliet uni, e quo uines riginem duxerunt, satis accurate Xpressum esse adpareat sed iidem tam mitis et tam gi avibus vitiis ex vetere odio duetis eorrupti sunt, ut lier se luidem ad genuinam Scripturam restituenda in non multum conferant ea dein est onditio principi editionis ex aliquo odio huius generis expresque in tanto igitur horuni librorum consen ii et dominuni omnium corruptela ad Dresdensem codidem, quo in priore parte epistularum usus sum, et principem editionem alios eiusdem generis libros adhibere opus non fuit tam certo enim his duobus de Oni uni Minnimn sonte constat, ut, si sui in aliis restitiis scriptum sit, id quod raro evenit, hoe 0nieeturae totius Italorum tribuendum quam ex vetere scriptura repetendum Sit utque etiam princit is editionis scriptura luoniam eum resdensi odie sere

6쪽

consentit, in iis quae insta e hoc genere recentium librorum exhibenda suerunt plerumque omitti p0tuit sed cum in principe editione hae maxime epistulae de quibus nunc agimus eorruptisSimae editae SSent, prinium pars vitiorum in editione Romana paucis annis post sacta, de qua in Superi0re e0mmentatione dixi, sublata est, deinde multo plura in editi0ne Aldina a. 1508 0rrecta sunt e quilius editionibus Romana nune mittenda fuit necessario, quia n0n contigit mihi quamvis diligenter quaerenti exemplum editionis rarissimae reperire habuisse autem editorem odicem Medice Simillimum, ex

quo et partem clavi libri primiis edidit et e inplura principis editi0nis vitia correxit, ex iis intellegitur editionibus, quae proximis annis p0st saetae sunt e quibus adhibui tres Romanam Pomponii Laeti a. 1490, 0noniensem Philippi Heroaldi a. 1498, Medio lanensem I. M. Catanae a. 1506 antiquissimam Neapolitanam a. 14T6 ipsam quoque

rarissimam euius exemplum est in bibli 0theea Parisina, Xeerptis rumineri u 0rti0 exhibitis cognovi. itaque eum ad Medicet 0dicis seris ituram non multum novi e B0mana editi0ne accedere posse videntur, tum Aldi Manuti studium ei Iedit ut et hac et reliquis quae eam secutae sunt sine gravi ire detriment i carere possimus ) is enim, cum veterem et bonum e0didem aetus esset, hunc in hac parte epistularum multo accuratius Secutus est quam in pri0re parte, in qua tam multa ex interp0latis exemplaribus reeepit, ut ibi des illius aut nulla sit aut perexigua. uadanientum autem Aldinae editi0nis fuit editio priueeps Veneta, in qua emendanda luamquam luaedam e editi Sante eum Xemplaribus editor reeepit multa etiam haud dubie suo arbitrio mutavit, tamen maXimam partem eorum quae primum in Ablina editione reet exhibita sunt ex vetere e0diste petita esse irequentissimo e0nsensu Medice codicis probatur praeterea octavum librum in prinei pe editione omis una, mox e parte in Romana editione editum, primus integrum exhibuit suae eum ita sint, in hae quidem parte epistularum, in qua

' Pauci sunt loel in quibus vera scriptura ex editis ante Aldum exemplaribus petenda est, ab l0 , i labor et decido liaboro et decido obore decido A; 20, 2 itidicabit ii dictibi MA, iudicauit D; VII 3, 4 erocare erociare MDA. nam quamvis usitatum sit Plini evoeandi Verbum, hoc

loco tamen ut rei ocare scribatur postulat illud quod oppositum est, retardo. IX illi rectu estu olous limite sui ei litus aetenditur, hic Putiosissimo Osto eriter insiectitur recte in Veteribus editionibus legitur spatiosi,si s mystus neque enim dici potest gestati xysto inflexa pro gestatione in Xystum inflexum excurrente, etiamsi xystum cum gestatione iunctum fuisse concedamus; sed cum duae villae describantur, in altera recta gestatio laudatur, in altera xystus leviter inflexus verum ex his omnibus nillil est quod coniectura inveniri non potuserit ineertae auctoritatis est VI I9, 3 C. Homullus pro omullus et in inscriptione epistulae VI 9 Cornelio Fubco pro h Sco.

7쪽

nunc versamur, Aldina editio suam sibi vindieat auetoritatem ad genuinam seripturam investigandam et stabiliendam. Itaque in hac quoque parte tres patent 1bntes seripturae, Medieeus eodex M), Aldina editio Α), odices Italidi, quorum scripturam eodex resdensis D et editio prineeps praestant. Sed his inter se dissentientibus de fide cuiusque libri saepse indeptum

iudieium est et longe maximam quidem uet0ritatem liabere adparet ea de quibus eum Medice eodie consentit Aldina editio nam in gravissima relentium librorum corruptela innumeris tostis A soli veram seripturam servaverunt raro accidit, et quidem in levissimis quibusdam rebus, ut integram seripturam in corruptam exhibeant recentes libri, sive casu aliquid antiquioris memoriae in illis haesit, sive e0niectura vetus

vitium eorrectum est e quo genere sunt haec pavea ex septimo epistularum libro colleeta exempla, hortor ut iucundissimum enus vitae non nulli interdi/m quaSi coribus condias acoribus D, acrioribus II ed. r. 9, 1 quin eryo pustillares resumis Ded. r. resume M, Sumis . 2b, 2 recepit se in astros suos paratisque honoribus tranquillissimum olium praetulit paralisque D ed. r. miratisque , meratisque A. coniectura

inventa sunt haee, VI 16, 17 quam noctem tamen faces mullae variaque lumina solabantur solabantur, quod a Corti qu0que inventum et exemplis c0nprobatum est, legitur in codie Laurentiam 4T. 34. b. 23, 4 est indolis optimae, brevi producturus alios, si interim Productus fuerit a nobis productus , provectus Med. r. Sine causa Medi-eei odistis et Aldinae editionis seripturam spreverunt editores V 8, 14 illud elo prae-

SternaS, ad quod hortaris, elissasque materiam, ubi vulgo e prinei pe editione et recentibus eo cibus praestruas receptum est quod recte dici de praeparando non nego, praesertim eum adstruere pro adiungere frequenter dixerint et Plinius et aequales es Holstein. de Plin. min. elocut p. 22 sed praesternas defendit pan. 31, 1 nonne manifestum est, siquid adversi cadat, tuis laudibus tuisque virtutibus materiam campumque praesterni , ubi

pro prosterni, quod est in e0dicibus, reete praestem seripsit ipsius. Dissentientibus inter se edideo e0die et Milina editione, ubi a Memeel partibus Stant reliqui odices, in interpolationis suspieionem incidit Aldus, praesertim si in editis

ante eum Xemplaribus eadem seriptura invenitur, ut hae potius quam odieem Sestutus esse existimandus sit, Id b, 4 utinom ne in Robusto idem pro ut ne in Robusto quidem; 3I, 3 innoxia poseularitatis pro innoxie popularis: ib. 3 costites pro costilares; ib. bcuius in sinu portus velut amphitheatrum pro cuius in sinu β cum maxime portus VII 10, 3 qui quo nomine accusetur incertum es pr0 qui an omnino accuSetur incertum est. X O-dem genere sunt etiam haec, I 19 4 deforme arbitratus, ut erat, honorem petituros urbem Italiamque non pro patria, sed pro hospitio aut stabulo quasi pere inantes habere.

8쪽

nani pro ut quosl ex antiqui otibus oditionibus in Aldinam propagatuni et postea receptiun est ab omnibus, in odistibus et principe editione est et saepius autem Pliniit in parenthos et oniunctioneni posuit. VII 9, 2 utile in primis, et multi praecipitini vel exoraeco in latim ex latino vertere in stru cum VIII 3 3 interim tamen tamquam plu-citurum et fortasse placebit, expecto, os III 14, 3 VIII 3, 4 5 IX . l. VI 2, 1D hel secundum conditionem: urit veste comitatu austeri, quibus non quidem austeli r lyni las. Ornatur semen et instruitur. Verbum austeri in odistibus et principe editione omissum ab Aldo ex irioribus editionibus re 'eptum est neque maiorem auctoritatem habet, quam suod in raptensi 0die ex Medioe deseripto ad lautinam supplendam Substitutum est, necoruri non plus ii dei habet quod vulgo se restentibus libris et prinoipe edition seri bitur, comitatu, quibus non ustetur assit iri quidem iunitus, ornatur ornatus D ta-ν non inStrui clusteri nutem, quamquam per se pete dicitur de Ornatu li0minum tamen hoc toto proliter repetitum non austetur, in quo nes 'io quam elegantiam invenire sibi visus est Cortius probari nequis relinquenda igitur St Vetus incuna Puius ortum supplementum non potest inveniri. Paustu tamen huius modi Xemplo sunt, in quibus consensu priorum editionum suspeeta redditur Aldi sides, is uod indidio esse debet eum in emendanda principe edi ii in raro ad iriorum editorum inventa confugisse ea autem quae ipse non iraeeuntibus aliis novavit maximana inrtem in elocutione et struetura Verbi riim Versantur in suo genere permulta quae miniis usitate dieta e se ridebuntur, in Aldina editione mutata sunt ut VI 6 12 quod si neque maynum. 14 si mustior in cubiculo mora esset. 20 corpus inventum est intestrum 20, 20 donec de nunculo nuntius venir te l. 4 tum dilistens in Caesare humanitas si it VII 33 6 ut siqua ex hoc inrisu erit, non tua trantum sit, in suibus locis . sicut in alii phirimi verba a Plinio missa ab Aldo addita sunt 19 4 accedit huc pro accedit VI 16. I cunctatusque pro cunctatus . t consultant an intria lectu si/bsistant pro consultant intra tecta subsistant, ' decidentia pro incidentia: 20, 9 in siccis arenis j linebat pro siccis harenis etinebul. 8 dies vere pro dira crus, ib. occurrebant pro occursaboni 2b l iter fecisse pro iter permisse eodem reser IX13, b non ita loriae meae uet enim ut vobis societate eius invideam societate citis M. Ocietate iv l . Societatis lux ed. r. societatem eii/s A. an ablativum ensum Don ne u-

Sativum, cum invidendi veri, secundum suae aetatis usum a uintiliano X

observatum posuit Plinius. I 10, 2 L 20, 8 10, 2 III 8, 2 VI 28, 2; an. 86, 2.

veterem morem ecutus est bis, nam cum lysi honestati t/m aliquanto mastis om-rio eius praerei cutionique invidemiis. IX 23, 6 qui nec ullitis invides laudibus et fures nostris nitorum seriptoriam inde re Livio sum indieaverunt Madvigius emend. iv. p. 60

9쪽

et Nippei deius in Tae. min. I 22. raro rariora, quibus sententia Verb0rum Orruiupitur, ausus est Aldus, ut VI , , ut primum sibi uetas iudicare permisit pro ut primum sibi iudicare permisit; 20 9 sushensam dubiamque mentem pro noctem spe ac metu aemimus; VI 12 6 ne tu, cum hoc est res non parteis libelli, Sed totum libellum imi robores neyaresqtie ullius pretii esse, cuius pretium reposcere pro ne tu, cum hoc est rix, non partes

improbabis nessabisque - reposc ris attamen in his etiam quae unius Aldi avetoritate nituntur sunt non nulla, tuae e vetere odie petita et vel dissentientibus reliquis libris recipienda esse non dubia seripturae praestantia docet in 1 4 num V ι ore de vivente scriptum, de vivente recitatum est, in defunctum qiιoque, tamquam viventem adhuc, editur, si editur Statim, ubi v. de vivente recitatum perni non debebant, pr0pterea quod hae s0la Aldinaeditio praebet I 4, 1 nisi esset yeneris eius ut Sume iucUere, saepe desinere videatur Saepe incipere m. MD, adit. A V 20, 7 Cornelius Priscu consularis ci accusatoribus quae petebant et reo tribuito cornelius sertorius conSularis accuSatoribu et . , cornelius priscus actoribus te. . sim alii loci conplures, in quibu8 lerior est odi eum diserepantia, ut dubitari p0ssit, rutrum i eodie recepta Sit Vera Scriptilua, an coniectura editoris inventa, V 8, 3 sed hoc satis est, quod prope sola histori polliceri videtur , sed hoc satis est et quod te. sed satis est quod tu. . iam et quod qu id e0uiniendabatC0rtius, e intimetivum postulabat, qu0 Dequenter in hae sormula usus est linius. b. 14 iam Scribere parato , eam Scribere purato , tum scribere parato D VII l, 2 pram erat alue miliariue A militaria D milituri d. r. IX 23, 3 uterque nostrum his etiam ex studiis notus, quibus aliter onotus est ulter onotus est D. item Aldinam editionem sequo I 11 1 quaeris ian quod esserit ratum Serrem o SSerit , i sit D. nam eoni uneti 'im postulare videtur Obliqua rati0. Quamquam hae de quibus adhue dictum est ita conparata sinit, ut raro dubitationi loeus relinquatur instertius ciuiliuium isti des iis docis . in quibus Aldina editione

cum principe et restentibus odicibus consentiente solus contra ill0s stat Medieeus eodex. nam eum neque Medi ei libri ea fides sit, ut quae huius testimonio confirmantur ab omni parte tuta videri debeant, et idus negleeta c0diei scriptura multa e principe

editione temere repetiverit incertum est suantum Sti 0nsensui tribuendum sit. et Diagnu quidem est unieriis exemploruni. quibus uno Medi reo odie dissentientibus μ' qui genuinam Seripturam Servatam esse eert constat quibus haec adseripsi X libro epi Stularum 4 4 vereor omnia, mastilior omnium, imustinor omnia m. reconcili urent ac recomponerent II, reconciliarent componerentque Α; I, 9r0

add. . UT 4 faciendi liquid non faciendi re uti M. fociendi '

10쪽

vera alio , bcienni vera rutio D ed. 1'. 29, 3 aestur rat enim assere non numquanι oloriae et famae id est suam causam hos terminos, quia me co=rsu Sti, tonitati ac verecundiae tuae Statuo: Suum, consul tisti m. Α, adii. M 33, 3 instens utrimque advocatio et numerosa Subsellia, rueterea dens circi/mst Intium corona latissimum iudicium multiplici circulo ambibat instens utrimque advocatorum et numerosa Subsellia proesiantium coronu etc. A. cautione lanaen opus esse in libr0 non solum vulgari librariorum neglegentia sed interpolatione etiani corrupto line m0neant exempla e eodem ext0 epistularum libro c0sseeta, 13, 6 quantum nos in ipsa priona certaminis maneat A quantum proelium quanta puynu certaminis manen M 20, 3 praecesserat per multos dies tremor terrae mi/in formidolosus, quia Campaniae solitus illa illem vero nocte ita tum D i ι aluit, ut non moreri omnia sed verti e ertio crederentur irrumpit inri yit D)cubiculi/m meum moter A, praecesserat, quia Campaniae non Solum castella rerum etiam opstina non moveri mira sed verti credebantur invasit in cubiculum meum n olerm ib. tum qua alis circumluc ntibus tectis A ius quassata omnia circumiacentibus te etiam

22, b bruttiano iusti,simum int oritatis estimonium redditum Α, Brullitino ruentium inte-yritalis iustissimum re initum M 31, 1 suaeeum dorsum Α, os saxeum M. Recedunt lacunae requentes et alia vitia genere leviora, sed magis ambigua et ad errorem proelivia VI 6, 2 pendeo eryo et exerceor spe, a cior metu A, pende ery et in rceor utque re dolor metum: nam si in Miseri pinni est, neque debebat illud serupulum sacere editoribus nani et Spes aptissime hoe 0e commemoranu', et exerceri spe non minus recte dieitur quam talia, Quintil. IV I, 33 animus spe melu dmonitione precibus ustilandus est, Quintil. XIIo, T spe curis labore distrinoitur pr0rsu alienuni autem a c0ncinnitate Sermonis, quam Plinius sequitur, est illud Mendeo et exerceor atque ui ctor. VI 0, 1 Cum venissem in socrus meo villam Alsiensem, ita aliquando Ru Vermini fuit,ipue mihi locus optimi illius et maximi viri desiderium non sine dolore renovavit. linc

enim in Olcre secessum atque etiam Senectutis suae nidul /m vocare conSue erat pingere

poterant quae in M scripta sunt aliquandiu pro aliquando et colere pro incolere ). sed

aliquonito tuetur frequens eius v0stabuli usus apud Plinium es VII 4, 8, ad Trai. 20 Ib), 1, pan. 0. . aliquoi diu autem ali m0d dietum est III , T ad Trai. 0 75), - in oler de villa dieiuni est II 17 29. - V 18, redibile est optimos ras inter

. .: a. l deema Saeculo Scriptae Sunt neque tamen ea re fides Medice libri augetur sed potuis antiqui di i diuti 'ret atyri Vitioriam, quibu8 ille corruptus est nam plerumque in duabus epi- 'menti Monacensis libri seriptura.

SEARCH

MENU NAVIGATION